Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 27 lipca 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Michał Zbrojewski Sędziowie: Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka Asesor WSA Beata Czyżewska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 lipca 2023 roku sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Burmistrza Miasta Łowicza w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić z funduszu Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz A. W. kwotę 100 (sto) złotych, uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi, zaksięgowaną 26 czerwca 2023 r., pod poz. [...]. ał

Pismem z 19 kwietnia 2023 r. A.W. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą G., na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 3 § 2 pkt 4, art. 50 § 1 oraz art. 54 § 1 i art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2023 r., poz. 259) przywoływanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a.", wniosła skargę na bezczynność Burmistrza Miasta Łowicza w zakresie udostępnienia informacji publicznej, tj. zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z wnioskiem z 1 grudnia 2022 r. o udostępnienie informacji publicznej.

Według skarżącej organ naruszył przepisy art. 4 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2022 r., poz. 902) – dalej w skrócie "u.d.i.p.", poprzez brak udostępnienia informacji publicznej w sposób nakazany prawem. Wobec powyższego autorka skargi wniosła o:

1. nakazanie organowi niezwłocznego udostępnienia informacji publicznej zawartej w zbiorach danych przestrzennych dla planów miejscowych (obowiązujących i sporządzanych) oraz dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, za pomocą usługi przeglądania WMS i usługi pobierania WFS oddzielnie dla każdego aktu planowania przestrzennego, co - uwzględniając wymóg zgromadzenia dla każdego aktu danych o trzech obiektach przestrzennych oraz przy założeniu, że gmina posiada 50 obowiązujących planów miejscowych oraz 2 przystąpienia do sporządzenia planów - obejmuje informacje dla 156 obiektów przestrzennych ze zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych.

Informacje, o których udostępnienie skarżąca wnosiła dotyczą następujących trzech

wymaganych obiektów przestrzennych:

1) aktu planowania przestrzennego, obejmującego: informację określającą wersję obiektu przestrzennego reprezentującego akt planowania przestrzennego, tytuł aktu planowania przestrzennego, typ aktu planowania przestrzennego, poziom aktu planowania przestrzennego w hierarchii terytorialnej, okres obowiązywania aktu planowania przestrzennego, informację o statusie aktu planowania przestrzennego, informację o zmianach aktu planowania przestrzennego, informację o mapach podkładowych użytych do sporządzenia aktu planowania przestrzennego, określenie granic obszaru objętego ustaleniami aktu planowania przestrzennego, informację o rysunkach aktu planowania przestrzennego, informację o dokumentach powiązanych z aktem planowania przestrzennego, w szczególności inicjujących i przyjmujących akt, rozstrzygnięć nadzorczych i wyroków dotyczących aktu,

2) rysunku aktu planowania przestrzennego, obejmującego: informację określającą wersję obiektu przestrzennego reprezentującego rysunek aktu planowania przestrzennego, tytuł rysunku aktu planowania przestrzennego, łącze (adres URI), pod którym dostępny jest rysunek aktu planowania przestrzennego, łącze (adres URI), pod którym dostępna jest legenda rysunku aktu planowania przestrzennego, informację o układzie odniesienia przestrzennego rysunku aktu planowania przestrzennego, informację o rozdzielczości przestrzennej rysunku aktu planowania przestrzennego, okres obowiązywania aktu planowania przestrzennego,

3) dokumentu powiązanego z aktem planowania przestrzennego, obejmującego: tytuł dokumentu, dane identyfikacyjne dokumentu, datę utworzenia, publikacji lub zmiany dokumentu, datę wejścia w życie i datę uchylenia dokumentu, informację o organie wydającym dokument, informację o dzienniku urzędowym, w którym opublikowano dokument, łącze (adres URI), pod którym dostępny jest tekst dokumentu, zgodnie z zakresem informacyjnym i strukturą określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia,

2. nakazanie organowi niezwłocznego udostępnienia informacji z podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, dokumentu elektronicznego GML dla każdego aktu planowania przestrzennego, udostępnionego ze zbiorów danych przestrzennych;

3. stwierdzenie, że Burmistrz Miasta Łowicza dopuścił się bezczynności, polegającej na braku udostępnienia informacji publicznych, dla których zasady i tryb udostępniania określają niżej podane ustawy, oraz których udostępnianie jest nakazane prawem w terminie i w sposób określony następującymi przepisami: art. 67a-67c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 503 z późn.zm.) – dalej w skrócie "u.p.z.p.") oraz art. 9 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 214) - dalej w skrócie "u.i.i.p.";

4. stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

5. zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych;

6. przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., tj. kwoty 31.730,75 zł.

Odpowiadając na skargę organ wniósł o jej odrzucenie w całości jako niedopuszczalnej, ponieważ sprawa objęta skargą została już prawomocnie rozstrzygnięta (art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a.), a ponadto czynności organu w zaskarżonym zakresie nie mogą podlegać kontroli sądu administracyjnego (art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Z ostrożności procesowej organ wniósł o oddalenie skargi w całości jako niezasadnej oraz dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów: z dołączonej opinii prywatnej G. Sp. z o.o., z zeznań świadka Z. M. (wezwanie na adres: G. Sp. z o.o., ul. [...],[...] W.), na fakt prawidłowego wykonywania przez organ wszystkich czynności polegających na zapewnieniu dostępu do danych przestrzennych, w tym zbiorów danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Gminy Miasta Łowicza za pośrednictwem usługi pobierania, odpisu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 20 października 2022 r. w sprawie II SAB/Łd 113/22 ze stwierdzeniem prawomocności na fakt złożenia uprzednio przez skarżącą skargi w przedmiotowym zakresie i przyczyn jej odrzucenia przez Sąd. Ponadto organ wniósł o zasądzenie od skarżącej zwrotu kosztów postępowania według przepisanych norm. W zakresie wniosku skarżącej z pkt 6 petitum skargi o przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., tj. kwoty 31.730,75 zł, organ wskazał, że jest on całkowicie bezpodstawny, ponieważ przepis ten znajduje zastosowanie jedynie w przypadku skargi na niewykonanie wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, a nie w przypadku skargi na bezczynność.

Organ podkreślił, że pismem z 1 grudnia 2022 r. skarżąca zwróciła się w trybie art. 2 u.d.i.p. oraz art. 67c ust. 3 u.p.z.p. o udostępnienie jej przez usługę pobierania, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 u.i.i.p. zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W odpowiedzi organ pismem z 14 grudnia 2022 r. wskazał, że żądana informacja w postaci zbiorów aktów planowania przestrzennego jest dostępna przez usługę pobierania, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 u.i.i.p. tj. usługę ATOM, ujawnioną poprawnie w Ewidencji Zbiorów i Usług Danych Przestrzennych Gminy Miasta Łowicza pod wskazanym przez organ adresem internetowym, pod pozycją dla Gminy Miasta Łowicza.

Pomimo odpowiedzi organu, skarżąca wniosła skargę na bezczynność organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej w postaci zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Organ zauważył, że jakkolwiek skarga ta wskazuje na bezczynność organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej, to już sama skarżąca precyzuje ją jako skargę na bezczynność organu w zakresie udostępnienia zbiorów danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Taka sama skarga, wniesiona przez tę samą skarżącą, w której zarzuciła organowi niewykonywanie przez niego czynności nakazanych prawem, polegających na zapewnieniu dostępu do danych przestrzennych z zakresu "zagospodarowanie przestrzenne", została prawomocnie odrzucona przez Sąd postanowieniem z 20 października 2022 r. w sprawie II SAB/Łd 113/22.

Przedmiotem skargi rozpoznanej powyższym postanowieniem skarżąca uczyniła bezczynność organu w sprawie zapewnienia dostępu do danych przestrzennych z zakresu "zagospodarowania przestrzennego".

Natomiast przedmiotem niniejszej skargi skarżąca uczyniła bezczynność organu w zakresie udostępnienia "zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego", a zatem również z zakresu "zagospodarowania przestrzennego".

Zachodzi zatem zarówno tożsamość podmiotowa jak i przedmiotowa między rozpoznaną sprawą, a sprawą będącą przedmiotem niniejszego postępowania, w związku z czym skarga powinna zostać odrzucona.

Niezależnie od powyższego organ stwierdził, że skarżąca nie ma interesu prawnego do wniesienia przedmiotowej skargi, co również uzasadnia jej odrzucenie.

Skarżąca wywodzi swój interes prawny z u.d.i.p., wskazując na naruszenie przez organ art. 4 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p. W ocenie organu u.d.i.p. nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ kwestia udostępniania danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, objętych skargą, jest kompleksowo uregulowana ustawami szczególnymi, tj. u.p.z.p. i u.i.i.p. Zarzuty skargi dotyczące naruszenia przepisów u.d.i.p. są chybione, a skarga w istocie sprowadza się do zarzutu nieprawidłowego prowadzenia przez organ udostępnianych zbiorów danych przestrzennych. W tym zakresie sądy administracyjne w ostatnim czasie wielokrotnie wyraziły pogląd, że wszelkie czynności organów administracji dotyczące utworzenia, prowadzenia i udostępniania zbiorów danych przestrzennych, w tym ewentualna ich bezczynność, nie mogą podlegać kontroli sądów administracyjnych. W ocenie sądów administracyjnych, obowiązek organu polegający na utworzeniu, prowadzeniu i udostępnianiu zbiorów danych przestrzennych, którego realizacji domaga się skarżąca, nie stanowi żadnej z władczych form działania administracji publicznej wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-7 p.p.s.a. Czynność utworzenia zbiorów danych przestrzennych, czy też czynność zamieszczenia tam określonej informacji publicznej nie dotyczy uprawnień lub obowiązków skarżącej. Nie istnieje też przepis prawa, który uprawniałby skarżącą do żądania zamieszczenia lub usunięcia z tych zbiorów danych przestrzennych informacji publicznej. Sam obowiązek utworzenia zbiorów danych przestrzennych wynikający z przepisów nie rodzi w tym przypadku po stronie skarżącej uprawnień. W przypadku rejestrów, zbiorów czy baz prowadzonych przez organy administracji, zgodnie z kompetencjami, nie zachodzi przesłanka indywidualności i konkretności stosunku administracyjnego ze stroną skarżącą. Poza zakresem kontroli sądowoadministracyjnej pozostaje zatem również bezczynność organów w zakresie wywiązywania się przez nich z obowiązków, których realizacja nie przybiera postaci aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, objętych dyspozycją art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., ani postaci innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego.

Odnosząc się merytorycznie do zarzutów skargi organ wskazał, że nie dopuścił się bezczynności. W przedmiotowej sprawie, z uwagi na rodzaj żądanej do udostępnienia informacji publicznej, nie miały zastosowania przepisy u.d.i.p. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 2 u.d.i.p., przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. W ocenie organu, przepisami szczególnymi, wyłączającymi stosowanie u.d.i.p., jest m.in. u.p.z.p., a w szczególności jej przepis art. 67c ust. 3, który stanowi, że organy, o których mowa w art. 67a ust. 1, udostępniają nieodpłatnie dane przestrzenne tworzone dla aktów, o których mowa w art. 67a ust. 2, za pośrednictwem usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1-3 u.i.i.p. Aktami, o których mowa w art. 67a ust. 2 u.p.z.p. są m.in. miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Z kolei, w art. 9 ust. 1 u.i.i.p. uregulowano, że organy administracji prowadzące rejestry publiczne, które zawierają zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami danych przestrzennych, tworzą i obsługują, w zakresie swojej właściwości, sieć usług dotyczących zbiorów i usług danych przestrzennych, do których zalicza się usługi:

1) wyszukiwania, umożliwiające wyszukiwanie zbiorów oraz usług danych przestrzennych na podstawie zawartości odpowiadających im metadanych oraz umożliwiające wyświetlanie zawartości metadanych;

2) przeglądania, umożliwiające co najmniej: wyświetlanie, nawigowanie, powiększanie i pomniejszanie, przesuwanie lub nakładanie na siebie zobrazowanych zbiorów oraz wyświetlanie objaśnień symboli kartograficznych i zawartości metadanych;

3) pobierania, umożliwiające pobieranie kopii zbiorów lub ich części oraz, gdy jest to wykonalne, bezpośredni dostęp do tych zbiorów.

A zatem u.p.z.p. oraz u.i.i.p. w sposób kompleksowy normują zagadnienia dotyczące udostępniania informacji z zakresu zagospodarowania przestrzennego, w tym zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, objętych przedmiotową skargą. Innymi słowy, żądane przez skarżącą informacje nie podlegały i nie podlegają udostępnieniu w trybie u.d.i.p., ale w trybie u.p.z.p. i u.i.i.p. Organ zatem prawidłowo, z zachowaniem terminu określonego w art. 13 ust. 1 u.d.i.p., poinformował skarżącą o sposobie udostępnienia wnioskowanych danych, tj. wskazał, że żądana przez nią informacja w postaci zbiorów aktów planowania przestrzennego jest dostępna przez usługę pobierania, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 u.i.i.p., tj. usługę ATOM, ujawnioną poprawnie w Ewidencji Zbiorów i Usług Danych Przestrzennych Gminy Miasta Łowicza pod wskazanym przez organ adresem internetowym, pod pozycją dla Gminy Miasta Łowicza. W związku z powyższym organ nie dopuścił się bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej, a podniesione w skardze zarzuty naruszenia przez organ art. 4 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p. są chybione.

Organ dopełnił swoich obowiązków na gruncie u.d.i.p., bo w ustawowym terminie poinformował o sposobie udostępnienia. Ponadto, organ załączył do odpowiedzi na skargę opinię prywatną sporządzoną przez G. Sp. z o.o., tj. podmiot, który zapewnia kompleksową obsługę Gminy Miasta Łowicza w zakresie danych przestrzennych z tematu zagospodarowania przestrzennego. Stanowisko i wnioski zawarte w opinii organ przedstawił jako własne. Z opinii tej wynika, że organ udostępnia zbiory danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Gminy Miasta Łowicza za pośrednictwem usługi pobierania w sposób prawidłowy i zgodny z obowiązującymi przepisami prawa. Ponadto, organ nie ogranicza w żaden sposób dostępu do tych danych. Wręcz przeciwnie, przedmiotowe zbiory danych oraz usługi są dostępne publicznie i bez ograniczeń i nie wymagają jakiejkolwiek interakcji klienta z urzędem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu.

Sąd rozpoznał sprawę niniejszą w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym zgodnie z art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2023 r., poz. 259) - dalej w skrócie "p.p.s.a.", który stanowi, że sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.

Stosownie do treści art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które przysługuje zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 i 2185), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 i 2707), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 813, z późn. zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Sądy administracyjne orzekają także w sprawach sprzeciwów od decyzji wydanych na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (art. 3 § 2a p.p.s.a.). Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 p.p.s.a.).

Z powyższego wynika zatem, że do zakresu właściwości rzeczowej sądu administracyjnego należy zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a, a więc wówczas gdy organ pomimo ciążącego na nim obowiązku nie wydaje decyzji administracyjnej, niektórych kategorii postanowień; pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawach indywidualnych albo też uchyla się od podjęcia innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.

W rozpatrywanej sprawie A.W. przedmiotem skargi uczyniła bezczynność Burmistrza Miasta Łowicza w zakresie udostępnienia informacji publicznej, tj. zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z wnioskiem z 1 grudnia 2022 r. o udostępnienie informacji publicznej.

Przystępując zatem do oceny dopuszczalności skargi wywiedzionej w sprawie niniejszej należało w pierwszym rzędzie ustalić, czy wobec treści wniosku A.W. z 1 grudnia 2022 r. Burmistrz Miasta Łowicza, zobowiązany był wydać akt lub podjąć określoną czynność, której zaniechanie aktualizowałoby dopuszczalność skargi na bezczynność tego organu, w oparciu o art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.

Sąd uwzględnił w rozpatrywanej sprawie i przyjął jako własne stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażone w postanowieniach oddalających skargi kasacyjne A.W. z 24 stycznia 2023 r. o sygn. akt II OSK 2660/22, II OSK 2662/22, II OSK 2675/22 oraz w postanowieniu z 22 lutego 2023 r. sygn. akt II OSK 2676/22, zgodnie z którym akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., to akty i czynności o indywidulanym charakterze. W tym zakresie Naczelny Sąd Administracyjny powołał się na uchwałę NSA z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. I OPS 3/07, w której stwierdzono, że "(...) jak decyzja czy postanowienie administracyjne są kierowane do konkretnych podmiotów, tak akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., są kierowane przez organ administracji publicznej również do konkretnych podmiotów" oraz że "(...) akt lub czynność podejmowane są w sprawie indywidualnej w tym znaczeniu, że jej przedmiotem jest określony i zindywidualizowany stosunek administracyjny (uprawnienie lub obowiązek), którego źródłem jest przepis prawa powszechnie obowiązującego". Poza tym w powołanej uchwale stwierdzono, że "z przepisu art. 3 § 2 pkt 4 wynika, że akt lub czynność musi dotyczyć uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa", co oznacza, "że konieczne jest odniesienie takiego aktu lub czynności do przepisu prawa powszechnie obowiązującego, który określa uprawnienie lub obowiązek konkretnego adresata". Takiego przepisu prawa skarżąca nie wskazała. Nie sposób go odnaleźć także w regulacjach odnoszących się do zbiorów danych przestrzennych.

Przepis art. 67a u.p.z.p. nałożył na organy właściwe do sporządzania projektów aktów planistycznych, o których mowa w ust. 2, takich jak: plany zagospodarowania przestrzennego województwa, studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, miejscowe plany odbudowy i miejscowe plany rewitalizacji, obowiązek tworzenia oraz prowadzenia, w tym aktualizowania i udostępniania, zbiorów danych przestrzennych w rozumieniu art. 3 pkt 11 u.i.i.p. Obowiązek ten został sformułowany w art. 67a ust. 1 u.p.z.p. w ramach nowego rozdziału 5a pt. "Zbiory danych przestrzennych", regulującego zasady tworzenia, prowadzenia, aktualizacji i udostępniania zbiorów danych przestrzennych. Stosownie do art. 67a ust. 3 u.p.z.p. dane przestrzenne tworzone dla ww. aktów, obejmować mają co najmniej: (1) lokalizację przestrzenną obszaru objętego aktem w postaci wektorowej w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych; (2) atrybuty zawierające informacje o akcie; (3) część graficzną aktu w postaci cyfrowej reprezentacji z nadaną georeferencją w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych. Przepisy art. 67a ust. 1 oraz art. 67c ust. 2 i 3 u.p.z.p. przewidują m.in. obowiązek organów wykonawczych gmin udostępnienia danych przestrzennych. W art. 67c ust. 3 u.p.z.p. wskazano, że dane przestrzenne, zobowiązane do tego organy udostępniają nieodpłatnie za pośrednictwem usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1-3 u.i.i.p.

Z powyższego wynika, że na skutek działań właściwych organów administracji ma być stworzona i prowadzona infrastruktura informacji przestrzennej, która będzie umożliwiała samodzielne pozyskiwanie tych danych za pomocą środków komunikacji elektronicznej, a dostęp do usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2, zgodnie z art. 12 u.i.i.p., jest powszechny i nieodpłatny.

Wobec tego sama czynność utworzenia zbiorów danych przestrzennych, czy też czynność zamieszczenia tam określonej informacji publicznej nie dotyczy uprawnień lub obowiązków indywidualnego adresata, w tym skarżącej. Udostępnianie przez właściwe organy informacji ze zbiorów danych przestrzennych nie ma charakteru indywidualnego, gdyż czynności podejmowane w tym zakresie nie są skierowane do indywidualnie oznaczonego adresata. Obowiązek organu ma tu jedynie ogólny charakter i nie odpowiada mu uprawnienie niepowiązanych z nim organizacyjnie podmiotów do żądania opublikowania określonych informacji, bądź też zmiany sposobu publikacji informacji już udostępnionych.

Nie istnieje zatem przepis prawa, który uprawniałby skarżącą do żądania zamieszczenia lub usunięcia z tych zbiorów danych przestrzennych informacji publicznej. Wynikający z przepisów ustawy obowiązek utworzenia zbiorów danych przestrzennych nie rodzi w tym przypadku po stronie skarżącej uprawnień (zob. wyrok NSA z 20 listopada 2008 r., sygn. akt I OSK 611/08 – dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl). W konsekwencji skierowane do organu przez skarżącą żądanie udostępnienia prawidłowych i pełnych danych przestrzennych nie mogło, wbrew jej twierdzeniom, wykreować po jej stronie interesu prawnego podlegającego ochronie prawnej, której mogłaby skutecznie dochodzić przed sądem administracyjnym.

Czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., muszą mieć indywidualny charakter. Wątpliwości tym zakresie rozwiała ocena prawna zawarta w postanowieniach NSA z 24 stycznia 2023 r., w sprawach o sygn. akt II OSK 2662/22 i II OSK 2676/22. W konsekwencji uznać należy, że skoro czynność utworzenia, prowadzenia i udostępniania zbiorów danych przestrzennych nie dotyczy indywidualnych uprawnień lub obowiązków skarżącej określonych przepisami prawa, to podejmowane w tym zakresie działania organu nie stanowią czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., a jednocześnie ewentualne zaniechania nie są objęte zakresem art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., co przesądza o niedopuszczalności przedmiotowej skargi.

Skoro zatem sprawa objęta skargą A.W. nie należy do właściwości sądu administracyjnego, Sąd zobligowany był do jej odrzucenia.

Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.

O zwrocie wpisu sądowego od skargi Sąd, na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w punkcie 2 postanowienia.