Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 26 listopada 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Małgorzata Górecka (spr.) WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 listopada 2020 roku sprawy ze skargi Gminy K. na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w P. z dnia [...] maja 2020r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały dotyczącej niewyrażenia zgody na wyodrębnienie w budżecie gminy środków stanowiących fundusz sołecki oddala skargę

Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w P. uchwałą Nr [...] z dnia [...] maja 2020 r. stwierdziło nieważność uchwały Rady Gminy K. z dnia [...] kwietnia 2020 r. Nr [...] w sprawie wyrażenia zgody na wyodrębnienie w budżecie gminy na rok 2021 środków stanowiących fundusz sołecki z powodu naruszenia przepisów wskazanych w uzasadnieniu do uchwały.

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim rada gminy rozstrzyga o wyodrębnieniu w budżecie gminy środków stanowiących fundusz, podejmując uchwałę, w której wyraża zgodę albo nie wyraża zgody na wyodrębnienie funduszu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 uchwała podjęta po dniu 31 marca roku poprzedzającego rok budżetowy, którego dotyczy, jest nieważna.

Przedmiotowa uchwała została podjęta w dniu [...] kwietnia 2020 r., a zatem po przekroczeniu ustawowego terminu.

W skardze do WSA w Poznaniu strona wniosła o uchylenie przedmiotowej uchwały oraz o przeprowadzenie dowodów uzupełniających z dokumentów załączonych do skargi.

Uchwale zarzucono naruszenie

- art. 15 zzr ust. 1 pkt 2 i 5 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim poprzez nieuwzględnienie zawieszenia terminu do podjęcia uchwały

- art. 15 zzx ust. 1 ustawy COVID-19 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim poprzez nieuwzględnienie obowiązywania art. 15 zzx ust. 1 ustawy COVID-19 od dnia 31 marca 2020 r.

- art. 7 Konstytucji RP w zw. z art. 86 ustawy o samorządzie gminnym

- art. 18 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 11 ust. 3 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych.

Zdaniem strony skarżącej termin do podjęcia przedmiotowej uchwały został zawieszony z powodu epidemii. Sesja Rady Gminy K. była przygotowana na dzień [...] marca 2020 r., ale została ostatecznie odwołana. Odwołanie miało nastąpić z polecenia Wojewody W.. Od dnia [...] marca 2020 r. wszedł w życie przepis dotyczący zdalnego trybu obradowania organów.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Zaskarżone rozstrzygniecie nadzorcze zostało wydane zgodnie z prawem.

Na wstępie należy podkreślić, że zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne, kierując się wspomnianym kryterium legalności, dokonują oceny zgodności treści zaskarżonego aktu oraz procesu jego wydania z normami prawnymi – odpowiednio: ustrojowymi, proceduralnymi i materialnymi – przy czym ocena ta jest dokonywana według stanu prawnego i zasadniczo na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu.

Artykuł 15 zzr ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych stwierdzał, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 bieg przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów:

1) od zachowania których jest uzależnione udzielenie ochrony prawnej przed sądem lub organem,

2) do dokonania przez stronę czynności kształtujących jej prawa i obowiązki,

3) przedawnienia,

4) których niezachowanie powoduje wygaśnięcie lub zmianę praw rzeczowych oraz roszczeń i wierzytelności, a także popadnięcie w opóźnienie,

5) zawitych, z niezachowaniem których ustawa wiąże ujemne skutki dla strony,

6) do dokonania przez podmioty lub jednostki organizacyjne podlegające wpisowi do właściwego rejestru czynności, które powodują obowiązek zgłoszenia do tego rejestru, a także terminów na wykonanie przez te podmioty obowiązków wynikających z przepisów o ich ustroju

- nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres.

W ocenie Sądu strona skarżąca niezasadnie uznała, że z treści powyższego przepisu wynika możliwość zawieszenia biegu terminu do podjęcia uchwały w trybie art. 2 ustawy z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim.

Zdaniem Sądu prawidłowa wykładnia tego przepisu musi prowadzić do wniosku, że dotyczy on jedynie terminów prawa administracyjnego dotyczących szeroko rozumianych praw i obowiązków strony, a nie samych organów administracyjnych.

Już z samej treści tego przepisu wynika wprost i jednoznacznie, że mowa w nim jedynie o stronie postępowania, którą nie może być organ administracyjny podejmujący uchwałę.

Rację ma przy tym Kolegium RIO wskazując w odpowiedzi na skargę, że w ustawie COID-19 przewidziano wyraźnie przypadki dotyczące terminów procedowania przez organy administracji.

Zasadnie stwierdzono ponadto w odpowiedzi na skargę, że wprawdzie od dnia 31 marca 2020 r. wprowadzono możliwość podejmowania uchwał w trybie innym niż stacjonarny ( korespondencyjnie lub poprzez środki umożliwiające porozumiewanie się na odległość ), ale zmiana ta nie miała wpływu na terminy wynikające wprost z ustawy. Ponadto po tej dacie organ mógł nadal podejmować uchwały i inne czynności w dotychczasowym normalnym trybie.

Prawidłowo zatem stwierdzono, że w niniejszej sprawie uchwała została wydana po ustawowym terminie, co skutkowało koniecznością stwierdzenia jej nieważności.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd uznał, że skarga jako niezasadna podlegała oddaleniu, wobec czego orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 P.p.s.a.