Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie : Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.) Asesor WSA Renata Kantecka Protokolant : Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2006 r. w Olsztynie na rozprawie sprawy ze skargi A S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r. Nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty skarbowej od pozwolenia na budowę nr "[...]" I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Sygn. akt I SA /Ol 502/05 Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 maja 2004r. Koncern Energetyczny "[...]" SA Oddział Zakład w O. zwrócił się o zwrot kwoty 640 zł jako nadpłaty w opłacie skarbowej za wydanie pozwolenia na budowę odcinka sieci elektroenergetycznej SN 15 KV, słupowej stacji transformatorowej 15/0,4 i sieci n.n. 0,4 kV w T. gm. S. Zdaniem wnioskodawcy organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę nie powinien naliczyć opłaty za urządzenia, w tym za stację transformatorową i 7 złączy kablowo-pomiarowych, które stanowią element sieci elektroenergetycznej.

Decyzją z dnia "[...]" r., wydaną przez Prezydenta Miasta O. odmówiono stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty skarbowej od pozwolenia na budowę nr "[...]". W uzasadnieniu tej decyzji organ podatkowy powołał się na pismo Starostwa Powiatowego w O. z dnia 27 maja 2004 r. zawierające wyjaśnienie praktykowanej metody obliczania opłaty skarbowej od decyzji zezwalającej na budowę tego rodzaju obiektów i podzielił stanowisko zawarte w tym piśmie. Wskazał jednocześnie, że nie należy do kompetencji tego organu badanie okoliczności będących podstawą wydania pozwolenia przez Starostwo, a powoływanie się na nieważność wydanych rozstrzygnięć będzie wiążące dla organu podatkowego jedynie wówczas, gdy owa nieważność zostanie stwierdzona w odrębnym postępowaniu. Od pozwolenia na budowę sieci elektroenergetycznej wraz ze stacją transformatorową słupową wymienioną w projekcie oraz siedmioma szafkami złączowo-pomiarowymi, zgodnie z załącznikiem do ustawy o opłacie skarbowej, należało naliczyć opłatę skarbową w wysokości 654 zł. tj. za budowę sieci energetycznej o długości do l km - 14 zł, za 7szafek złączowo-pomiarowych 560 zł oraz za budowę stacji transformatorowej 80 zł Tym samym w ocenie organu podatkowego w sprawie nie wystąpiła nadpłata z tytułu opłaty skarbowej.

Odwołując się od powyższej decyzji Koncern Energetyczny "[...]" S.A. Oddział Zakład Energetyczny w O. wniósł o jej uchylenie. W uzasadnieniu zarzucił, że organ podatkowy powołał się na praktykowaną przez Starostwo Powiatowe metodę obliczania opłaty skarbowej, a nie wykazał jej zgodności z ustawą o opłacie skarbowej, mimo że zasięgnął opinii Ministerstwa Finansów w tej sprawie. Zgodnie z tą opinią pozwolenie na budowę sieci elektroenergetycznych obciążone jest opłatą skarbową, której wysokość uzależniona jest tylko od długości sieci, a nie od ilości urządzeń stanowiących integralną część sieci. Odwołujący się wskazał jednocześnie, że mimo cytowanych w uzasadnieniu decyzji definicji pojęć: sieć, instalacje i urządzenia, organ podatkowy zalicza stację transformatorową i złącza kablowo-pomiarowe do urządzeń budowlanych a nie do części składowych sieci energetycznych.

Decyzją z dnia "[...]" r., Nr "[...]" , Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 30 sierpnia 2005r. w/w odwołania Koncernu Energetycznego "[...]" S.A. Oddział Zakład Energetyczny w O. -utrzymało w mocy decyzję będącą przedmiotem odwołania.

Rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym Samorządowe Kolegium Odwoławcze zważyło, co następuje. Jak wynika z treści art. 72 § l pkt l ustawy Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Stosownie do art. l ust. l pkt l lit- d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004r. Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.) opłacie skarbowej podlegają zezwolenia (pozwolenia, koncesje) wydawane na wniosek zainteresowanego, w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. W takim przypadku obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje z chwilą wydania zaświadczenia lub zezwolenia (art. 6 pkt 3 ustawy).

Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, wysokość stawek opłaty skarbowej od poszczególnych jej przedmiotów oraz zwolnień określa, w myśl art. 9 ustawy – tabela. Wynika stąd wniosek, że wszystkie części ustawy mają taką samą moc prawną, a więc załącznik do ustawy reguluje również istotne elementy konstrukcyjne opłaty skarbowej. Istnienie lub brak załączników wynika z zastosowanej techniki legislacyjnej i odpowiedniej redakcji ustawy. Systematyka załącznika do ustawy o opłacie skarbowej uwzględnia przedmioty tej opłaty podzielone na 5 części: podania i załączniki do podań, czynności urzędowe, zaświadczenia, zezwolenia, dokumenty. Poszczególne części podzielono wewnętrznie, przyjmując za kryterium podziału np. rodzaje czynności urzędowych lub rodzaje zezwoleń.

Zgodnie z ust. 8 pkt l lit. f) oraz g) części IV tego załącznika opłatą skarbową objęto pozwolenia wydawane na podstawie przepisów prawa budowlanego na budowę nowego obiektu budowlanego oraz urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym w postaci sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych, gazowych, cieplnych z wyjątkiem dróg dojazdowych, dojść do budynków i zjazdów z drogi. Stawki opłaty skarbowej od tych pozwoleń uzależnione zostały od długości sieci i wynoszą: 14 zł - dla sieci o długości do l kilometra i 2000 zł - dla sieci o długości powyżej l kilometra. Stawka opłaty skarbowej od pozwoleń na budowę urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym - zgodnie z ust. 8 pkt l lit.i) części IV załącznika - wynosi 80 zł.

Z akt rozpatrywanej sprawy wynika, że obowiązek zapłaty opłaty skarbowej wynikał z decyzji Nr "[...]" wydanej w dniu "[...]" r. z upoważnienia Starosty O. przez p.o. Dyrektora Wydziału Infrastruktury i Budownictwa w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę w postaci:

1. budowy sieci elektroenergetyczne średniego napięcia ( SN 15kV) od projektowanego słupa przelotowego na działce nr geod. "[...]" do projektowanej stacji transformatorowej (słupowej) na działce nr "[...]"( droga);

2. stacji transformatorowej słupowej;

3. sieci energetycznej niskiego napięcia od projektowanej stacji transformatorowej do szafek złączowo- pomiarowych na działce "[...]" (droga) i "[...]" ( droga).

Integralnym załącznikiem do powyższego pozwolenia na budowę jest projekt całego zamierzenia budowlanego, w którym wyszczególniono stację transformatorową słupową oraz 7 szafek złączowo- pomiarowych.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie było ustalenie, czy pozwolenie na budowę obejmujące budowę sieci elektroenergetycznej wraz ze stacją transformatorową i złączami (szafkami), wskazanymi w projekcie stanowiącym integralny załącznik do wydanego pozwolenia na budowę, podlega opłacie skarbowej według stawki jak za budowę sieci elektroenergetycznej jako obiektu o niejednorodnym charakterze tzn. składającym się z wielu elementów, które jako pewna całość służą realizacji określonej funkcji, czy też opłacie podlega również - niezależnie od opłaty za budowę sieci - pozwolenie na budowę poszczególnych jej elementów, w tym stacji transformatorowej i 7 złączy ( szafek).

Zdaniem Kolegium, brak jest podstaw prawnych, aby nie obciążać opłatą skarbową kwestionowanego przez odwołującego się pozwolenia na budowę poszczególnych elementów sieci elektroenergetycznej w postaci stacji transformatorowej i złączy (szafek) złączowo-pomiarowych, stanowiących "urządzenie budowlane" w rozumieniu art.3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz.U. z 2003 r., Nr 207, poz.2016 ze zm.) Nie negując bowiem faktu, że wszystkie elementy sieci elektroenergetycznej, w tym stacja transformatorowa i złącza (szafki) złączowo-pomiarowe są ze sobą funkcjonalnie powiązane i stanowią skończoną całość użytkową, jednak okoliczność ta nie ma wpływu na sposób naliczenia opłaty skarbowej.

Ustawa o opłacie skarbowej szczegółowo określa przedmioty tej opłaty, rozróżniając w ust. 8 pkt l części IV załącznika opłaty za pozwolenia wydawane na podstawie przepisów prawa budowlanego na budowę nowego obiektu budowlanego oraz urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym. To precyzyjne rozróżnienie poszczególnych przedmiotów opłaty skarbowej jest podstawą jej naliczenia w oparciu o treść pozwolenia na budowę. Biorąc więc pod uwagę fakt, że projekt zamierzenia stanowi integralny załącznik do pozwolenia na budowę Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że opłacie skarbowej podlega zarówno pozwolenie na budowę sieci elektroenergetycznej jako obiektu budowlanego jak i pozwolenie na budowę stacji transformatorowej i 7 szafek złączowo-pomiarowych jako urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym.

Koncern Energetyczny "[...]" S.A.. Oddział Zakład Energetyczny w O. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]"r. Domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji oraz zasądzenia kosztów postępowania w wysokości przewidzianej prawem.

Skarżący zarzucił rażące naruszenie prawa tj. art.3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1974 r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2003 r. Nr 207 poz., 2016 z poźn. zm.) i ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej ( Dz.U. z 2004 r. Nr 253 poz. 2532 ze zm.) poprzez niewłaściwe zastosowanie wysokości opłaty skarbowej w odniesieniu do przedmiotu opłaty w wyniku błędnego zakwalifikowania przedmiotu wniosku o pozwolenia na budowę jako "sieci" w miejsce "przyłącza". Zarzucił też rażące naruszenie § 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 20 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączania podmiotów do sieci elektroenergetycznych, ruchu i eksploatacji ( Dz.U. z 2005 r., Nr 2 poz. 6) traktując budowę przyłączy do budynków w celu zaopatrzenia w energię jako budowę sieci energetycznych z urządzeniami budowlanymi.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że doszło do rażącego naruszenia prawa na skutek błędnego ustalenia przedmiotu zamierzonej budowy i błędnego zastosowania wobec przedmiotu wniosku nieodpowiedniej opłaty skarbowej. Skarżący zwrócił uwagę, że składał wniosek o wydanie pozwolenia na budowę przyłączy energetycznych a nie rozbudowę sieci. Tymczasem organ architektoniczno-budowlany administracji samorządowej wydając pozwolenie na budowę i ustalając wysokość opłaty skarbowej przyjął, że przedmiotem wniosku o wydanie pozwolenia jest budowa - rozbudowa sieci energetycznej i ustalił opłatę za sieć i każde złącze oddzielnie, pomimo że decyzją wyraźnie objęta była sieć o długości do 1 km. Według skarżącego SKO w nieuprawniony sposób zakwalifikowało wniosek i rozszerzyło przedmiot inwestycji z naruszeniem przepisów wyżej wskazanego rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy traktując zaopatrzenie w energię poprzez przyłącze do budynku jako większe przedsięwzięcie budowlane, budowę sieci energetycznych.

W ocenie skarżącego SKO błędnie przyjęło, iż zamierzenie budowlane dotyczyło odrębnie sieci, przyłączy etc. i posłużyło się wyłącznie ustawą Prawo budowlane, podczas gdy wskazywane przez skarżącego przepisy wykonawcze do Prawa energetycznego uznają przyłącza za element sieci.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko i domagało się oddalenia skargi. W szczególności podniosło, iż decyzja o pozwoleniu na budowę jest dla organu podatkowego wiążąca, co oznacza, że dokonywanie przez ten organ samodzielnych ustaleń odbiegających od ustaleń dokonanych w tej decyzji stanowiłoby oczywiste, rażące naruszenie prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Istotą sporu w niniejszej sprawie jest to czy pozwolenie na budowę obejmujące budowę sieci energetycznej wraz ze stacją transformatorową i szafkami złączowo-pomiarowymi wskazanymi w projekcie stanowiącym załącznik do wydanego pozwolenia na budowę, podlega opłacie skarbowej jako obiekt o niejednorodnym charakterze tzn. składającym się z wielu elementów, które jako całość służą realizacji określonej funkcji, czy też opłacie podlega również - niezależnie od opłaty za budowę sieci - pozwolenie na budowę poszczególnych jej elementów tj. stacji transformatorowej i 7 złączy (szafek) złączowo pomiarowych.

SKO przyznaje, że wszystkie elementy sieci elektroenergetycznej, w tym stacja transformatorowa i złącza (szafki) złączowo-pomiarowe są ze sobą funkcjonalnie powiązane i stanowią skończoną całość użytkową, ale wg SKO okoliczność ta nie ma wpływu na sposób liczenia opłaty skarbowej, bo ustawa o opłacie skarbowej w ust.8 pkt 1 części IV załącznika określa opłaty za pozwolenia wydawane na podstawie przepisów prawa budowlanego i rozróżnia opłaty za pozwolenie na budowę nowego obiektu budowlanego oraz urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym. To precyzyjne rozróżnienie poszczególnych przedmiotów opłaty skarbowej jest, zdaniem SKO, podstawą jej naliczenia w oparciu o treść zezwolenia na budowę.

W skardze na decyzję SKO podniesiono, że wniosek o wydanie pozwolenia na budowę obejmował budowę przyłączy energetycznych a nie rozbudowę sieci, natomiast organ administracji wydając pozwolenie na budowę i ustalając wysokość opłaty skarbowej przyjął, że przedmiotem wniosku o wydanie pozwolenia jest budowa – rozbudowa sieci energetycznej i ustalił opłatę za sieć i każde złącze oddzielnie, pomimo że decyzją wyraźnie objęta była sieć o. długości do 1 km.

Analizując treść decyzji z dnia "[...]" r. trzeba jednoznacznie stwierdzić, że zezwoleniem objęto budowę sieci energetycznej . Wymieniono w tej decyzji punkty graniczne sieci i tak: sieci średniego napięcia - od projektowanego słupa przelotowego do projektowanej stacji transformatorowej, oraz sieci niskiego napięcia - od projektowanej stacji transformatorowej do szafek złączowo-pomiarowych. Odrębnie wymieniono w pkt.2 decyzji stację transformatorową.

O tym, jaką stawkę opłaty skarbowej zastosować w konkretnym przypadku rozstrzyga treść pozwolenia na budowę. Jeżeli jego przedmiotem jest obiekt budowlany wraz z urządzeniami ( jak to ma miejsce w przypadku pozwoleń na budowę sieci) zastosowanie ma stawka określona w ust.8 pkt1 lit.f lub g ( w zależności od długości sieci). Jeśli zaś przedmiotem pozwolenia na budowę jest wyłącznie urządzenie budowlane związane z obiektem budowlanym, wówczas opłata skarbowa wynosi 80 zł zgodnie z ust.8 pkt 1 lit.i. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 15 września 2004r.

Ministerstwo Finansów uznało za bezpodstawne naliczanie opłaty skarbowej odrębnie od każdego urządzenia budowlanego związanego z obiektem budowlanym w przypadku, gdy przedmiotem zezwolenia jest obiekt budowlany wraz z urządzeniami. Stanowisko to należy uznać za prawidłowe.

Konstrukcja ust.8 pkt 1 części IV załącznika jest taka, że ogólnie wymienia pozwolenia na budowę nowego obiektu budowlanego oraz urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym a uszczegółowia te nowe obiekty budowlane oraz urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym w podpunktach mających oznaczenie literowe. Pod lit. g wymieniono jako obiekt budowlany wymagający zezwolenia między innymi sieci elektroenergetyczne o długości do jednego kilometra, natomiast pod lit. i wymieniono urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym.

Dla ustalenia wysokości opłaty skarbowej konieczne jest zatem rozstrzygnięcie kwestii, co należy rozumieć pod pojęciem obiektu budowlanego jakim jest sieć elektroenergetyczna..

Na dzień 3 marca 2004 r. przepisami normującymi tę kwestię były przepisy ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z art.3 pkt 1 lit b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz.U. z 2003 r. nr 207, poz.2016 ze zm.) do obiektów budowlanych zalicza się m in. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Budowlami są natomiast wszelkie obiekty budowlane niebędące budynkiem m in. sieci uzbrojenia terenu( art.3 pkt 3).

Zatem sieć elektroenergetyczna to będąca obiektem budowlanym budowla stanowiąca całość techniczno- użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.

W związku z takim zdefiniowaniem sieci jako obiektu budowlanego, całkowicie nieuprawnione było wyodrębnianie przez organy podatkowe elementów sieci energetycznej jako przedmiotu oddzielnej opłaty skarbowej.

Sam fakt, że załącznik w części IV wymienia pod kolejną pozycją ( lit.i) budowę urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym, nie oznacza, że urządzenia i instalacje będące elementem tego rodzaju budowli, jaką jest sieć elektroenergetyczna należy traktować jako urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym podlegające odrębnej opłacie skarbowej.

Wniosek o pozwolenie na budowę dotyczyć musi całego zamierzenia budowlanego, gdyż pozwolenie na budowę zgodnie z art.33 ust.1 Prawa budowlanego dotyczy całego zamierzenia budowlanego. W przypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt, pozwolenie na budowę może, na wniosek inwestora, dotyczyć wybranych obiektów lub zespołu obiektów, mogących samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. Jeżeli pozwolenie na budowę dotyczy wybranych obiektów lub zespołu obiektów, inwestor jest obowiązany przedstawić projekt zagospodarowania działki lub terenu, o którym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 1, dla całego zamierzenia budowlanego. Istotne jest, że wówczas gdy wniosek dotyczyć ma wybranych obiektów - muszą one spełnić warunek możliwości samodzielnego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem.

Zgodnie z art.3 pkt.11 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. ( Dz.U. z 2003r. Nr 153, poz.1504) Prawo energetyczne, w brzmieniu obowiązującym na dzień 3.03.2004r., definicja sieci jest następująca: instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania i dystrybucji paliw lub energii należące do przedsiębiorstw energetycznych. Z kolei zgodnie z art.3 pkt.10 instalacje to urządzenia z układami połączeń między nimi, a urządzenia to w myśl pkt 9 urządzenia techniczne stosowane w procesach energetycznych. Nie można mieć zatem wątpliwości, że na sieć składają się instalacje, a w ramach instalacji - urządzenia energetyczne.

W decyzji z dnia "[...]" r., nr "[...]" Starostwo Powiatowe wydało pozwolenie na budowę sieci i stacji transformatorowej ( art. 3 pkt1 lit. b ustawy Prawo budowlane). Powoływana w przedmiotowym pozwoleniu budowa urządzeń nie wpływa na wysokość opłaty skarbowej. Pozwolenie dotyczyło bowiem budowy sieci elektroenergetycznej, czyli obiektu budowlanego. A zatem wskazywane w pozwoleniu urządzenia są elementem sieci elektroenergetycznej jako obiektu budowlanego. Urządzenia te nie mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem, bowiem tylko wraz z siecią służą do przekazywania energii.

Ustawa - Prawo budowlane, normuje działalność obejmującą sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz określa zasady działania organów administracji publicznej w tych dziedzinach (art. 1). Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31 (art. 28 ust.1). Pozwolenie na budowę, jak wyżej wskazano, dotyczy całego zamierzenia budowlanego. Przedmiotem pozwolenia w rozpatrywanej sprawie była budowla stanowiącą całość techniczną- użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. SKO nie negowało faktu, że wszystkie elementy sieci elektroenergetycznej, w tym szafki złączowo-pomiarowe są ze sobą funkcjonalnie powiązane i stanowią skończoną całość użytkową. Nie można więc zgodzić się z poglądem, że ta okoliczność nie ma wpływu na sposób naliczenia opłaty skarbowej.

Opłatę skarbową pobiera się od pozwolenia (art. 1. pkt 1 lit. d ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej). Skoro przedmiotem pozwolenia była budowa obiektu budowlanego (art.3 pkt 1 lit.b prawa budowlanego) a pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlanego, to pozwolenie to podlega jednej opłacie skarbowej. W części IV załącznika ust.8 pkt 1 ustawy o opłacie skarbowej zawarte są stawki opłat skarbowych od pozwoleń wydanych na podstawie prawa budowlanego. Zgodnie z cytowanymi przepisami ustawy o opłacie skarbowej za przedmiotowe pozwolenie powinna być pobrana opłata skarbowa w wysokości 14 zł.

Stawka opłaty skarbowej od pozwoleń na budowę urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym - zgodnie z ust. 8 pkt l lit.i) części IV załącznika - wynosi 80 zł i opłaty te mogą dotyczyć tylko sytuacji, gdy są przedmiotem odrębnego pozwolenia.

W konsekwencji należy stwierdzić, że organy podatkowe niewłaściwie zastosowały cytowane przepisy prawa materialnego, przyjmując, że przedmiotem odrębnego pozwolenia była budowa obiektu budowlanego i urządzeń budowlanych. W rezultacie błędnie określiły, że skarżący powinien uregulować odrębną opłatę skarbową od budowy obiektu budowlanego (sieci) i od urządzeń budowlanych ( stacji transformatorowej i szafek złączowo-pomiarowych). Skutkiem takiego niewłaściwego zastosowania przepisów była odmowa stwierdzenia nadpłaty (72 § l pkt ustawy - Ordynacja podatkowa), zatem naruszenie prawa materialnego miało wpływ na wynik sprawy. Przy ponownym rozpoznaniu odwołania SKO powinno mieć na uwadze ocenę prawną wyrażoną przez sąd.

Wobec stwierdzenia naruszenia prawa materialnego należało na podstawie art.145 § 1 pkt 1 lit.a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., cyt. dalej jako P.p.s.a.) należało uchylić zaskarżoną decyzję. W oparciu o treść art. 152 P.p.s.a. orzeczono jak w pkt III wyroku. O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 209, 200 i 205 P.p.s. a.