drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę, VI SA/Wa 441/08 - Wyrok WSA w Warszawie z 2008-07-16, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 441/08 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2008-07-16 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-03-05
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Magdalena Maliszewska /sprawozdawca/
Małgorzata Grzelak
Piotr Borowiecki /przewodniczący/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
II GSK 986/08 - Wyrok NSA z 2009-06-03
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 132 ust. 2 pkt 2
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2008 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w M., Niemcy na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy TIM oddala skargę

Uzasadnienie

Urząd Patentowy decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r. odmówił Zgłaszającemu – S. z siedzibą w M. - uznania ochrony w Polsce znak towarowy TIM, zgłoszonego w trybie Porozumienia Madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych pod numerem IR-809911 w zakresie następujących towarów w klasie 10: aparaty, urządzenia do rezonansu magnetycznego; urządzeń do spektroskopii protonowej, części do aparatów i urządzeń wyżej wymienionych, stwierdzając, że jest podobny w rozumieniu art. 132 ust.2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej z dnia 30 czerwca 2000 r., do zarejestrowanego polimerem R-81028 znaku towarowego słowno - graficznego TIM z pierwszeństwem od dnia 10 lutego 1992 r. na rzecz T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. i przeznaczonego do oznaczania towarów w klasie 05: produkty farmaceutyczne, weterynaryjne, higieniczne, preparaty do niszczenia szkodników, w klasie 09: urządzenia, aparaty i przyrządy do celów naukowych, urządzenia do celów transformacji, rejestracji i odtwarzania obrazu i dźwięku, maszyny liczące, komputery, kable do celów elektrycznych, w klasie 10: aparaty i urządzenia chirurgiczne, medyczne, stomatologiczne, weterynaryjne, i usług w klasie 35: opiniowanie, doradztwo w zakresie działalności innowacyjno -wdrożeniowej, doradztwo handlowe i w klasie 42: usługi konstruktorskie, oprogramowania komputerów na zlecenie osób trzeciej prowadzenie serwisu medycznego.

Zgłaszający złożył w dniu 11 czerwca 2007 r. wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. W jego uzasadnieniu podniósł, że nie podziela stanowiska Urzędu, iż w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki zastosowania przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p., z uwagi na różnice zachodzące pomiędzy towarami, których dotyczą porównywane znaki towarowe. Zgłaszający zwrócił uwagę, że przeciwstawiony znak różni się znacznie od znaku zgłoszonego. Zgłoszony znak ma ciekawą, zdecydowaną i kolorową warstwę graficzną, która z racji swojego charakteru dominującego lepiej niż warstwa słowna oddziałuje na potencjalnego klienta.

Ponadto Zgłaszający stwierdził, iż Urząd dokonał niewłaściwej oceny podobieństwa towarów, których dotyczą porównywane znaki. Zdaniem Zgłaszającego nie można mówić o jednorodzajowości towarów, gdyż wśród aparatury i urządzeń medycznych, znajdują się liczne podgrupy produktów, pomiędzy którymi zachodzi wiele różnic. W przypadku przedmiotowego znaku mamy do czynienia z bardzo specjalistyczną grupą towarów, skierowaną do specjalistycznej grupy odbiorców i o szczególnym przeznaczeniu, a ponadto stosowaną przez wykwalifikowane placówki opieki medycznej.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Urząd Patentowy decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2007 r. stwierdzając, iż w przedmiotowej sprawie fakt jednorodzajowości towarów z klasy 10 jest bezsporny. Towary, do oznaczania których przeznaczone są porównywane znaki, są identyczne i adresowane do tych samych odbiorców. W przypadku znaku TIM R-81028 są to aparaty i urządzenia chirurgiczne, medyczne, stomatologiczne i weterynaryjne.

Przy ocenie podobieństwa towarów i/lub usług należy wziąć pod uwagę wszystkie istotne czynniki, które charakteryzują relacje pomiędzy tymi towarami i usługami, w tym takie jak ich rodzaj, przeznaczenie, sposób użytkowania oraz to czy konkurują ze sobą lub są względem siebie komplementarne (wyrok Trybunału z dnia 29 września 1998 r. w sprawie C-39/97 Canon). O jednorodzajowości towarów i usług decyduje również to, czy nabywcy mogą sądzić, że towary i/lub usługi są wytwarzane lub świadczone przez to samo przedsiębiorstwo.

Podobieństwo znaków, w rozumieniu art. 139 ust 2 pkt 2 ustawy powinno być rozpatrywane jednocześnie w dwóch aspektach: w aspekcie podobieństwa samych znaków oraz w aspekcie podobieństwa towarów i/lub usług, do oznaczenia których znak został przeznaczony. Nie ulega wątpliwości – zdaniem organu -, że znaki "TIM", na który udzielono prawo ochronne oraz zgłoszony "TIM" są oznaczeniami identycznymi na płaszczyźnie fonetycznej, znaczeniowej i podobnymi na płaszczyźnie wizualnej.

Ryzyko pomylenia produktów opatrzonych porównywanymi znakami nie zostaje wyeliminowane, a przedmiotowy znak może być potraktowany jako kolejny z serii chronionych znaków jednego przedsiębiorcy. Ponadto przy niemal identycznych oznaczeniach nawet uważny i dobrze poinformowany odbiorca może zostać wprowadzony w błąd co do pochodzenia towarów.

Zgłaszający – S. (skarżący) w dniu 8 lutego 2008 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na przedmiotową decyzję zarzucając naruszenie art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz.1117 z poźn. zm.) oraz przepisów określonych art. 7 i 77 k.p.a.

Nie podzielił stanowiska Urzędu Patentowego RP, twierdząc, iż w sprawie niniejszej nie zostały spełnione przesłanki zastosowania przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. przede wszystkim z uwagi na różnice zachodzące pomiędzy towarami, których dotyczą porównywane znaki towarowe. Tym samym uznał, iż nie zachodzi w przedmiotowej sprawie ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd.

Dokonując analizy warstwy wizualnej porównywanych oznaczeń skarżący podniósł, że różnią się one szatą graficzną, która w kolizyjnym znaku towarowym TIM R-81028 ma niewątpliwie charakter dominujący. Fakt, że dominującą warstwą w znaku towarowym TIM R-81028 jest jego warstwa graficzna skutkuje tym, iż odbiorca postrzegając ten znak zapamięta przede wszystkim jego dość charakterystyczną szatę graficzną.

Twierdzenie, że porównywane znaki towarowe są podobne w płaszczyźnie wizualnej, jest niesłuszne. Urząd Patentowy RP tylko pobieżnie potraktował kwestię oceny podobieństwa towarów oznaczanych ww. znakami towarowymi, a także kwestię profilu ich przeciętnego odbiorcy (szeroko opisanego we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy). Tym samym, nie dokonując rzetelnej analizy podobieństwa towarów, w odniesieniu do rzeczywistych warunków obrotu gospodarczego, rażąco naruszył dyspozycję art. 7 i 77 § 1 k.p.a., które zobowiązują organ administracji do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Konsekwencją przedstawionego naruszenia jest dokonanie przez Urząd Patentowy RP błędnych ustaleń faktycznych dotyczących podobieństwa towarów, co zaskutkowało również nieprawidłowym zastosowaniem w przedmiotowej sprawie art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. i odmową udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "TIM" IR-809911 dla towarów w klasie 10. Opisana powyżej sytuacja stanowi przesłankę uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 §1 pkt 1 lit. a i c p.p.s.a.

W odpowiedzi na skargę z dnia 3 marca 2008 r. Urząd Patentowy RP podtrzymał argumenty zawarte w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] stycznia 2008 r. Ustosunkowując się do zarzutów naruszenia prawa podniesionych przez Skarżącego stwierdził, co następuje:

1) Odnośnie zarzutu naruszenia prawa materialnego, podniesionego przez Skarżącego, w tym że Urząd naruszył dyspozycję art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz.111.7 z poźn. zm.) należy stwierdzić, że zostało przeprowadzone pełne badanie zdolności odróżniającej zgłoszonego znaku słownego TIM IR-809.911. W wyniku badania Urząd stwierdził jego podobieństwo do zarejestrowanego z wcześniejszym pierwszeństwem znaku TIM pod numerem R-81028. Urząd dokonał oceny uwzględniając podobieństwo towarów, do oznaczania których przeznaczone są porównywane znaki oraz samych oznaczeń.

2) Odnosząc się do analizy towarów i usług, do oznaczania których są przeznaczone przedmiotowe znaki, w ocenie Urzędu są to towary tego samego rodzaju. Urząd przy ocenie podobieństwa towarów wziął pod uwagę warunki obrotu tj. przeznaczenie towarów, krąg odbiorców, sposób sprzedaży towarów. Biorąc pod uwagę te kryteria stwierdził, że przeznaczenie towarów, krąg ich odbiorców i warunki zbytu w dostateczny sposób usprawiedliwiają uznanie ich za jednorodzajowe. Nie można także założyć, że przeciętny odbiorca właściwie poinformowany, dostatecznie rozsądny i uważny nie uzna towarów oznaczanych identycznym lub podobnym znakiem za pochodzące od tego samego producenta. Zakres ochrony znaku TIM R-81028 jest bardzo szeroki, gdyż, obejmuje wszelką aparaturę medyczną, a co za tym idzie także aparaty i urządzenia do rezonansu magnetycznego, urządzeń do spektroskopii protonowej oraz części do nich, do oznaczania których został poznaczony znak TIM IR-809911. Są to towary adresowane do profesjonalnego odbiorcy. W przypadku przedmiotowego zgłoszenia decydujące znaczenie ma właśnie element słowny, a mianowicie słowo TIM. Jest to jedyny element słowny znaku, a tym samym jedyny element znaku TIM IR-809911, który jest znakiem słownym. Warto w tym miejscu zauważyć, iż w doktrynie przyjmuje się dość powszechnie, że imitacja części słownej w znaku słowno - graficznym przy zmianie części grafiki, np. przez zastosowanie odmiennej czcionki lub kolorystyki, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, może wprowadzać odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów lub usług. Odbiorcy mogą uznać, że takie oznaczenie jest rozpoczęciem nowej serii znaków tego samego przedsiębiorstwa, czy też nową wersją dotychczasowego oznaczenia, co często stanowi popularny chwyt marketingowy, stosowany jako "odświeżenie" marki na rynku. W przedmiotowej sprawie zgłoszony znak TIM IR-809911 jest oznaczeniem słownym, pozbawionym całkowicie grafiki, wykorzystuje jedynie słowny element znaku z wcześniejszym pierwszeństwem.

3) Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 7, 77 k.p.a. organ zważył, że w przedmiotowej sprawie został zebrany cały materiał dowodowy, w wyniku czego została wydana odmowa udzielenia prawa ochronnego zgodnie z art. 132 ust. 2 pkt. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej. Odnośnie zarzutu naruszenia dyspozycji art. 7 i 77 k.p.a. Urząd Patentowy RP wyraził pogląd, że powyższa decyzja była decyzją prawidłowo oceniającą stan faktyczny. Organ administracji państwowej jest zobowiązany załatwiać sprawę zgodnie ze słusznym interesem obywateli. Urząd, zgodnie z tą zasadą uznał, że w omawianym przypadku powinien mieć na względzie nie tylko interes Zgłaszającego ale także interes uprawnionego z wcześniejszej rejestracji, którego prawo mogłoby zostać naruszone poprzez udzielenie prawa ochronnego na przedmiotowy znak. Urząd zaznaczył, że został zebrany cały materiał dowodowy w danej sprawie .

Urząd Patentowy wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. p. o u.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sady administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrole działalności administracji publicznej przy czym, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – p.p.s.a. Dz. U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze poźn. zm.).

W ocenie Sądu, analizowana pod tym kątem skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego RP nie narusza prawa.

Zdaniem Sądu, Urząd Patentowy RP zarówno nie dopuścił się naruszenia prawa materialnego, w tym art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy p.w.p., w sposób mający mieć wpływ na wynik sprawy, jak i nie uchylił przepisom postępowania (art. 7, 77 k.p.a.) w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Porównanie zakresów towarów objętych przeciwstawionymi znakami towarowymi prowadzi do jednoznacznej konkluzji, iż zakres znaku zgłoszonego zawiera się w całości w ramach zakresu znaku już objętego ochroną. Pojęcie "aparaty i urządzenia medyczne" jest bowiem pojęciem szerszym, niż pojęcie "aparaty, urządzenia do rezonansu magnetycznego, urządzeń do spektroskopii protonowej, części do aparatów i urządzeń wyżej wymienionych".

Fakt, iż zarejestrowany na rzecz firmy T. z o.o. z siedzibą w W. znak "TIM" ma charakter znaku słowno – graficznego, zaś zgłoszony przez skarżącego – S. z siedzibą w M. – wyłącznie graficzną – nie stanowi znaczącej różnicy, gdyż – podzielając pogląd Urzędu Patentowego RP – należy stwierdzić, iż element słowny jest w niniejszym przypadku dominujący. Ten sam znak towarowy może mieć – przy identycznym elemencie słownym – rozmaite warianty graficzne, co jest postrzegane przez odbiorów jako celowy zabieg producenta w celu uatrakcyjnienia wizerunku towaru danego rodzaju, a zarazem firmy.

Nie można podzielić argumentacji pełnomocnictwa skarżącego, iż towary objęte zakresem przeciwstawionych znaków nie są jednorodzajowe, gdyż sprzęt firmy S. jest wysoko specjalistyczny, trafia bezpośrednio do szpitali, odbiorca jest zatem odpowiednio poinformowany i przygotowany do odróżnienia towaru pochodzącego od wybranego przez siebie producenta.

Zdaniem Sądu, funkcja dystynktywna znaku towarowego wynikająca z samej jego konstrukcji prawnej, polega na "odróżnialności" towaru oraz producenta na podstawie skojarzenia z danym znakiem towarowym. Innymi słowy – znak towarowy ma za zadanie ułatwić odbiorcy nabycie towaru zgodnie ze swoja wolą (rodzaj, pochodzenie), nie jest zatem trafny argument, iż profesjonalny nabywca odróżni towar pochodzący od właściwego odbiorcy (w tym wypadku firmy S.) - nawet pomimo istnienia dwóch identycznych znaków towarowych współistniejących na polskim rynku.

Powyższy pogląd wynika z treści art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p., zgodnie z którym "nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli: (...) jest "identyczny lub podobny do znaku towarowego zarejestrowanego (...) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami".

Należy ponadto wskazać na orzecznictwo sądowoadministracyjne, w którym przesądzony został pogląd, iż okolicznością najistotniejszą przy ocenie przesłanek z art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. jest "niebezpieczeństwo wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów", co nie jest jednoznaczne ze stwierdzeniem całkowitej jednorodzajowości towarów, ani identyczności znaków (vide – Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 marca 2007 r. Sygn. akt VISA/Wa 52/07, lex nr : 322711; Wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2002 r., Sygn. akt II SA 4031/01, lex nr : 74598).

Na marginesie należy wskazać, iż ochrona znaków towarowych zarejestrowanych w trybie Porozumienia Madryckiego (jaka ma miejsce w odniesieniu do znaków "TIM" skarżącego) nie oznacza automatycznego objęcia analogiczną ochroną w Polsce. Otrzymana przez Urząd Patentowy RP notyfikacja o dokonanej rejestracji międzynarodowej traktowana jest jako zgłoszenie krajowe, które organ ten poddaje kontroli formalnej i materialnej zgodnie zobowiązującym w Polsce porządkiem prawnym – podejmując decyzję o rejestracji bądź jej odmowie (vide – Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2007 r. Sygn. akt VISA/Wa 145/07, lex nr 319377).

Reasumując, Urząd Patentowy RP w sposób prawidłowy ocenił stan faktyczny w świetle obowiązujących przepisów prawnych. Z uzasadnienia decyzji wynika w sposób nie budzący wątpliwości, jakimi przesłankami kierował się organ odmawiając prawa ochronnego. Nie znajdują zatem uzasadnienia także zarzuty skargi odnoszące się do niedostatecznie wnikliwej analizy różnic zachodzących w rodzaju towarów objętych zakresem przeciwstawionych znaków, jak również samych znaków.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 151 ustawy - p.p.s.a. – orzekł , jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt