Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej zwanej "p.p.s.a."), zawiesił toczące się w niniejszej sprawie postępowanie kasacyjne. Sąd uznał bowiem, że na rozstrzygnięcie sprawy będzie miało wpływ wyjaśnienie przez Trybunał Konstytucyjny z pytania prawnego sformułowanego w postanowieniu NSA z dnia 15 stycznia 2014 r. o sygn. akt II GSK 686/13.
Wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie P 4/14 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytania prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku, orzekając że art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 127, poz. 857, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 134, poz. 779, z 2013 r. poz. 1036 oraz z 2014 r. poz. 768 i 1717) są zgodne z:
a) art. 2 i art. 7 w związku z art. 9 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
b) art. 20 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Trybunał postanowił ponadto na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie."
Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że ustała przyczyna zawieszenia postępowania kasacyjnego w niniejszej sprawie. Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 w związku z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
