Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski sędzia WSA Jarosław Szulc Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Antoniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2017r. sprawy ze skargi M. W. na interpretację Inne z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację, 2. zasądza od Inne na rzecz M. W. kwotę 457,00 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczania podatku naliczonego zgodnie

z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), dalej ustawa o VAT, wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest muzeum rejestrowanym, samorządową instytucją kultury

i działa w szczególności na podstawie: ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i statutu muzeum.

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy o muzeach, celem działalności Muzeum jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości

o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach historii, nauki

i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów. Muzeum realizuje cele

w szczególności poprzez (art. 2 ww. ustawy): gromadzenie zbiorów w zakresie archeologii, historii, sztuki, etnografii, katalogowanie i naukowe opracowanie zgromadzonych muzealiów i materiałów dokumentacyjnych, przechowywanie zgromadzonych muzealiów w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwa oraz magazynowanie ich w sposób dostępny dla celów naukowych, zabezpieczenie i konserwacja muzealiów, urządzanie wystaw, prowadzenie działalności naukowo-badawczej, edukacyjnej i informacyjnej w zakresie dyscyplin objętych działaniem Muzeum, udostępnianie zbiorów dla celów naukowych i edukacyjnych, zapewnienie właściwych warunków zwiedzania i korzystania ze zbiorów, prowadzenie działalności wydawniczej, współdziałanie z innymi instytucjami o podobnych celach, przyjmowanie zabytków w depozyt zgodnie z obowiązującymi przepisami obowiązek wynikający z art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach, polegający na wyznaczeniu jednego dnia w tygodniu z bezpłatnym wstępem do muzeum.

Muzeum jest czynnym podatnikiem VAT i zgodnie ze statutem prowadzi sprzedaż: wydawnictw, pamiątek, materiałów informacyjnych i promocyjnych, usług konserwatorskich, reprodukcyjnych i badawczych, wypożyczeń do ekspozycji zbiorów

i materiałów dokumentacyjnych, wynajmu obiektów, pomieszczeń oraz ruchomości będących w dyspozycji Muzeum, organizowania usług kulturalnych, edukacyjnych, konferencji, szkoleń, pokazów, publikacji wydawnictw z zakresu działalności Muzeum, usług turystycznych związanych z prowadzoną działalnością merytoryczną.

Porównując cele i obowiązki wynikające z ustawy o muzeach z prowadzoną sprzedażą, można powiedzieć, że są ze sobą powiązane i mają na celu nie tylko promowanie zasobów dziedzictwa kulturowego posiadanego przez Muzeum, upowszechnianiu wiedzy o kulturze i tradycji, a także zapewnieniu niezbędnej promocji

i reklamy Muzeum. W konsekwencji, zarówno bezpłatne wstępy w jeden, określony dzień tygodnia, którego obowiązek organizowania wynika z art. 10 ust. 2 ustawy

o muzeach, jak i bezpłatne wstępy organizowane przez Dyrektora Muzeum na podstawie nadanych mu ustawowo uprawnień służą m.in. promowaniu zasobów dziedzictwa kulturowego posiadanego przez Muzeum, upowszechnianiu wiedzy

o kulturze i tradycji, ale także zapewnieniu niezbędnej promocji i reklamy Muzeum, co umożliwia uzyskanie większej ilości zwiedzających odpłatnie Muzeum (opłaty za wstęp stanowią największą pozycję w dochodach Muzeum). Zdaniem Muzeum, czynności te mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej Muzeum w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Nie wystąpią przesłanki do ich opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy. Nie oznacza to jednak, że w takim przypadku Muzeum będzie objęte regulacjami art. 86 ust. 2 ust. 2a-2h ustawy o VAT, bowiem czynności te będą wykonywane do celów działalności gospodarczej.

W związku z powyższym powstała wątpliwość, czy wskazane wyżej czynności mają wpływ na wysokość podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług obniżającego podatek z tytułu sprzedaży towarów i usług w sytuacji, w której nie jest możliwe przypisanie podatku naliczonego wprost do czynności odpłatnych lub nieodpłatnych.

W uzupełnieniu wniosku Muzeum wyjaśniło, iż w roku 2016 zorganizowało następujące czynności nieodpłatne:

1. Muzeum dla W. [...] stycznia,

2. Spotkanie pn. Historia ruchu numizmatycznego we [...], M. E. - [...] stycznia,

3. [...] Korowód Grup Zapustnych ulicami [...] - [...] lutego,

4. Spektakl słowno- muzyczny z okazji Dnia Kobiet pt. "B. K. N." - [...] marca,

5. Uroczyste podsumowanie konkursu pn. "P. O." – gmach główny – [...] marca,

6. Dzień Wolnej S., wykłady na ekspozycji stałej Muzeum Etnograficznego – [...] kwietnia,

7. Noc Muzeów - warsztaty plastyczne, projekcje multimedialne; dwa oddziały MZKiD -[...] maja,

8. Gala "W. K."; podsumowanie konkursu dla dzieci i młodzieży, gmach główny - [...] czerwca,

9. [...] Jarmark staroci i rękodzieła ludowego, dziedziniec gmachu głównego – [...] czerwca,

10. III W. targ z darami lata "N. " przy Muzeum Etnograficznym - [...] października,

11. X Zaduszki Plastyczne, Zbiory S. - [...] listopada,

12. Wieczór historyczny z okazji 98 rocznicy odzyskania niepodległości przez [...] pn. "J. ", N. - [...] listopada,

13. Wieczór artystyczno-historyczny z okazji Święta Niepodległości, Gmach Główny – [...] listopada.

Podczas wyżej wymienionych czynności nieodpłatnych każdorazowo udostępnione są punkty sprzedaży pamiątek i wydawnictw muzealnych, a także płatny jest wstęp na sale wystawowe. Dodatkowo podczas imprez pozycja [...] i [...] pobierana jest opłata za udostępnienie stoiska od wystawcy.

Wymienione działania nieodpłatne mają charakter promocyjny i marketingowy, co umożliwia poszerzenie grona zwiedzających odpłatnie Muzeum i jednocześnie zwiększa dochody ze sprzedaży pamiątek i wydawnictw muzealnych. Na tym polega związek z działalnością gospodarczą poszczególnych, wyżej wymienionych czynności nieodpłatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane nieodpłatne świadczenia usług związane z działalnością gospodarczą Muzeum wypełniają dyspozycję do stosowania przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT po jej nowelizacji od 1 stycznia 2016 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, kiedy nie jest możliwe przypisanie podatku naliczonego w całości do określonych rodzajów działalności odpłatnej

i nieodpłatnej art. 86 ust. 2a nie znajduje zastosowania w sytuacji, w której wykonuje czynności odpłatne i nieodpłatne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Prowadzona przez Muzeum działalność mieści się w ramach działalności gospodarczej, w takim przypadku nie musi stosować tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

W interpretacji indywidualnej z dnia [...] kwietnia 2017r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku za nieprawidłowe. Analizując okoliczności faktyczne w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa organ stwierdził, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01 stycznia 2016 r. Muzeum ma obowiązek określania kwot podatku naliczonego do odliczenia zgodnie ze "sposobem określenia proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Organ podniósł, że jakkolwiek usługi nieodpłatnego wstępu do Muzeum na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o muzeach, jako mające charakter obligatoryjny (podyktowany uregulowaniami ustawy), związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa, są zatem wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, nie można jednak uznać, że całość prowadzonej przez Muzeum działalności stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu ww. przepisu.

Dyrektor wyjaśnił, że podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

W ocenie organu, nieodpłatne czynności wymienione w punktach 2-13 wykonywane przez Muzeum stanowią czynności statutowe, które nie mogą być uznane za czynności wykonywane w ramach prowadzonej przez Muzeum działalności gospodarczej.

Dyrektor podkreślił, że Muzeum w treści wniosku nie przedstawiło wystarczającej argumentacji na poparcie swojego stanowiska. Wskazało jedynie na dość ogólne znaczenie promocyjne ww. działań, nie wykazując, jaki mają wpływ na zwiększenie (bezpośrednio/pośrednio) sprzedaży opodatkowanej.

Twierdzenie Muzeum – w ocenie organu – nie stanowi obiektywnego argumentu przemawiającego za uznaniem, że ww. nieodpłatna oferta kulturalna sprzyja osiąganiu przychodu z działalności gospodarczej. Podstawowym celem działań Muzeum w tym zakresie jest realizacja celów statutowych, tj. upowszechnianie kultury w szerokim tego pojęcia znaczeniu, czyli realizacja celów, do których instytucje kultury (w tym Muzeum) zostają powołane. Cele te wyraźnie należy odróżnić od czynności stricte komercyjnych. Muzeum niejako realizuje misję publiczną – kształtuje odpowiednie wzorce osobowe

i postawy społeczne rzeszy odbiorców, jest kreatorem kultury. W tym znaczeniu może być traktowane jako swego rodzaju dobro publiczne finansowane zresztą z publicznych dotacji. Celem Muzeum jako instytucji kultury jest bowiem przede wszystkim tworzenie, upowszechnienie i ochrona kultury, a więc realizowanie zadań nałożonych ustawą

o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Realizowane bezpłatne projekty stanowią okazję do współtworzenia warunków do kultywowania i rozwijania wartości kulturowych, zachęcają mieszkańców do korzystania z dóbr kultury, edukują

i wychowują. Działania te w swojej istocie nie są działaniami stricte komercyjnymi, lecz działaniami ukierunkowanymi na realizację misji publicznej. W konsekwencji organ nie zgodził się więc z Muzeum, że cała jego działalność stanowi działalność gospodarczą

w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dyrektor wyjaśnił, że w świetle powołanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy

– w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarcze "sposób określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności

i dokonywanych nabyć. Oznacza to, że Muzeum zobowiązane jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Organ nadmienił, że zastosowane metody, na podstawie których dokona wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na podatniku. Organ dodał, że zastosowana metoda wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego musi spełniać kryteria, o których mowa w art. 86 ust. 2b ustawy o VAT.

Reasumując organ interpretacyjny stwierdził, że ponieważ Muzeum poza działalnością gospodarczą wykonuje również inną niż gospodarcza działalność,

w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Muzeum czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wówczas kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, należy obliczać zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa strona złożyła skargę do tut. Sądu wnosząc o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości, zarzucając jej:

- niewłaściwą ocenę, co do zastosowania przepisu prawa materialnego tj. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT poprzez uznanie, że ma on zastosowanie w okolicznościach opisanych we wniosku o wydanie interpretacji tj. gdy Muzeum wykonuje czynności odpłatne oraz nieodpłatne, jak również przyjęcie przez organ, iż nie można uznać, że całość prowadzonej przez Muzeum działalności stanowi działalność gospodarczą

w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT;

- dopuszczenie się błędu wykładni art. 86 ust. 2a ustawy o VAT poprzez uznanie przez organ, że przepis ten od 1 stycznia 2016r. ma zastosowanie w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji;

- dopuszczenie się błędu wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT poprzez przyjęcie przez organ, iż nie można uznać, że całość prowadzonej przez Muzeum działalności stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT;

- naruszenie przepisów postępowania, w szczególności art. 122 ustawy z dnia

29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017r., poz. 201 ze zm.), dalej O.p., poprzez błędną analizę przedstawionego przez skarżącego stanu faktycznego,

w szczególności uznanie, że skarżący wskazał jedynie na dość ogólne znaczenie promocyjne działań, nie wykazując jaki mają wpływ na zwiększenie (bezpośrednio/pośrednio) sprzedaży opodatkowanej;

- naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności zasady działania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych wyrażonej w art. 121 O.p., polegające na wydaniu odmiennej interpretacji przepisów prawa niż w przytoczonych przez skarżącego interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w B., przy takim samym stanie faktycznym.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1066) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2016r., poz. 718 - dalej: "p.p.s.a."), sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosując środki przewidziane w ustawie. Stosownie do przepisu art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a. kontrola ta obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, przy czym w takich sprawach Sąd związany jest zarzutami skargi i powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Skarga jest zasadna.

Spór w niniejszej sprawie dotyczy uznania usług świadczonych przez wnioskodawcę polegających na organizacji (współorganizacji) nieodpłatnych imprez (szczegółowo wymienionych we wniosku z dnia 03 marca 2017r.), za związanych

z prowadzoną działalnością gospodarczą i koniczności zastosowania przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Minister Finansów stanął na stanowisku, że organizacja przez Muzeum nieodpłatnych czynności wym. w punktach 2-13 wniosku stanowi czynności statutowe , które nie mogą być uznane za czynności wykonywane w ramach prowadzonej przez Muzeum działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zatem

w odniesieniu do zakupów towarów i usług niezwiązanych z działalnością gospodarczą wnioskodawca jest zobowiązany do obliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Zdaniem organu interpretacyjnego, wnioskodawca nie przedstawił wystarczającej argumentacji na poparcie swojego stanowiska. Wskazał jedynie na dość ogólne znaczenie promocyjne wym. działań, nie wskazując jaki mają wpływ na zwiększenie (bezpośredni/pośrednio) sprzedaży opodatkowanej.

Według skarżącego natomiast, wszystkie nieodpłatne usługi Muzeum podejmuje

w celu zwiększenia obrotów z działalności gospodarczej i wykonywane są one

w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zatem w związku ze świadczeniem tych usług nie znajdzie zastosowania przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W ocenie Sądu, rację w niniejszym sporze należy przyznać skarżącemu.

Sporny przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,

z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów

i usług do celów działalności gospodarczej.

Powyższy przepis ma zastosowanie w przypadku, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy nie jest możliwe przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych

w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przypomnieć należy, że organ podatkowy udzielając pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego związany jest stanem faktycznym przestawionym przez wnioskodawcę we wniosku i w pismach uzupełniających, nie jest uprawniony do weryfikacji tego stanu faktycznego, jak również do dokonywania własnych ustaleń. Obowiązkiem organu podatkowego jest wyłącznie ocena prawna stanowiska wnioskodawcy na gruncie bezspornego stanu faktycznego, którego organ nie może modyfikować. Związanie okolicznościami wskazanymi przez wnioskodawcę dotyczy również Sądu dokonującego kontroli zgodności z prawem udzielonej interpretacji.

W ocenie Sądu, zarówno z wniosku o udzielenie interpretacji, jak i jego uzupełnienia z dnia [...] marca 2017r., wynika, że usługi nieodpłatne świadczone były

w związku z prowadzoną przez Muzeum działalnością gospodarczą. Skarżący jednoznacznie wskazał, że porównując cele i obowiązki wynikające z ustawy

o muzeach z prowadzoną sprzedażą, można powiedzieć, że są ze sobą powiązane

i mają na celu nie tylko promowanie zasobów dziedzictwa kulturowego posiadanego przez Muzeum, upowszechnianiu wiedzy o kulturze i tradycji, a także zapewnieniu niezbędnej promocji i reklamy Muzeum. Odpowiadając na wezwanie organu wnioskodawca wskazał, że podczas wymienionych czynności nieodpłatnych każdorazowo udostępniane są punkty sprzedaży pamiątek i wydawnictw muzealnych

a także płatny jest wstęp na sale wystawowe. Dodatkowo podczas dwóch imprez

(poz. 9 i 10 uzupełnienia wniosku) pobierana jest opłata za udostępnianie stoiska od wystawcy a wszystkie wymienione czynności nieodpłatne mają charakter promocyjny

i marketingowy co umożliwia poszerzenie grona zwiedzających odpłatnie Muzeum

i jednocześnie zwiększa dochody ze sprzedaży pamiątek i wydawnictw muzealnych.

W związku z powyższym brak podstaw do twierdzenia, że skarżący nie przedstawił wystarczającej argumentacji na poparcie swojego stanowiska. W ocenie Sądu strona wyraźnie wskazała , że organizowane nieodpłatnie imprezy mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. wykonywane są w ramach działalności promocyjnej

i marketingowej w celu zwiększenia sprzedaży opodatkowanej. Natomiast organ dokonując zgodnie z art. 14c § 1 O.p. oceny stanowiska wnioskodawcy powinien przekonująco wyjaśnić dlaczego to stanowisko uważa za nieprawidłowe. W niniejszej sprawie ocena organu sprowadza się do stwierdzenia, że czynności statutowe nie mogą być uznane za czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Stanowisko to jest o tyle nietrafne, że uznane przez organ za wykonywane w ramach działalności gospodarczej nieodpłatne wstępy do Muzeum, również można zaliczyć do zadań statutowych ( art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1996r. o muzeach). Podkreślić należy, że z okoliczności stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu jasno wynika, że świadcząc czynności nieodpłatnie Muzeum wykorzystuje towary w sposób ciągły dla celów zarobkowych (np. każdorazowo udostępnia punkty sprzedaży pamiątek i wydawnictw muzealnych, odpłatny jest wstęp na sale wystawowe). W konsekwencji organ bezpodstawnie uznał, że działalność Muzeum polegająca na organizowaniu nieodpłatnych imprez nie jest podejmowana w celu zwiększenia przychodu i w związku z tym nie jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Z powyższych względów wydając zaskarżoną interpretację organ interpretacyjny dokonał błędnej wykładni art. 15 ust. 2 i w konsekwencji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, uznając, że będzie miał on zastosowanie w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę. Organ interpretacyjny oceniając ponownie stanowisko wnioskodawcy uwzględni ocenę prawną zaprezentowaną przez Sąd.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd na podstawie art. 146 § 1 i art. 200 p.p.s.a. orzekł jak sentencji. Na zasądzone koszty postępowania sądowego w kwocie [...]zł składają się: uiszczony wpis od skargi w wysokości [...] zł, uiszczona opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości [...] zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości [...] zł (na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia

31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego

w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu - Dz. U. z 2011 r. Nr 31, poz. 153).