Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty, Podatkowe postępowanie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Uchylono zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie, I SA/Op 78/22 - Wyrok WSA w Opolu z 2022-06-08, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
I SA/Op 78/22 - Wyrok WSA w Opolu
|
|
|||
|
2022-02-23 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu | |||
|
Aleksandra Sędkowska Grzegorz Gocki /przewodniczący sprawozdawca/ Tomasz Judecki |
|||
|
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty | |||
|
Podatkowe postępowanie | |||
|
III FSK 1018/22 - Wyrok NSA z 2023-08-01 | |||
|
Samorządowe Kolegium Odwoławcze | |||
|
Uchylono zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie | |||
|
Dz.U. 2021 poz 1540 art. 62 par. 1, art. 21 par. 3 w zw. z art. 21 par. 2 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Dz.U. 2021 poz 888 art. 6ka Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - t.j. |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Judecki Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi [...] Spółdzielni Mieszkaniowej "C." w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 20 grudnia 2021 r., nr SKO.40.3126.2021.po w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za maj i czerwiec 2021 r., I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Zarządu Związku Międzygminnego "Czysty Region" z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 29 września 2021 r., nr FK.3221.1456.2021.AN. II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz strony skarżącej kwotę 597,00 zł (słownie złotych: pięćset dziewięćdziesiąt siedem 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. |
||||
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 20 grudnia 2021 r., nr SKO.40.3126.2021.po, wydanym na podstawie art. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 570) oraz art. 233 § 1 pkt 1, w zw. z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm. - dalej "op"), po rozpatrzeniu zażalenia [...] Spółdzielni Mieszkaniowej "C." z siedzibą w K. (dalej strona, skarżąca), w którym zwrócono się o skorygowanie błędnie naliczonych odsetek, gdyż jak wywodzono, termin płatności podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej jej wysokość, utrzymano w mocy postanowienie Zarządu Związku Międzygminnego "Czysty Region" z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 29 września 2021 r., nr FK.3221.1456.2021.AN, w sprawie zaliczenia wpłaty z dnia 21 września 2021 r. w wysokości 18.900,00 zł na poczet zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za maj i czerwiec 2021 r. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Kolegium wskazało, że zgodnie z art. 62 § 1 op, jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe z różnych tytułów, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet podatku zgodnie ze wskazaniem podatnika, a w przypadku braku takiego wskazania - na poczet zobowiązania podatkowego o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zobowiązań podatkowych podatnika. Następnie odnosząc się do kwestionowanego przez stronę charakteru określonego jej odrębną decyzją podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za maj i czerwiec 2021 r. zważono, że na podstawie art. 6o ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U z 2021 r. poz. 888 ze zm. zwanej dalej "u.c.p.g.") w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Decyzja ta ma charakter deklaratoryjny odpowiadający uregulowaniom zawartym w art. 21 § 3, w związku z art. 21 § 2 op, zgodnie z którymi to przepisami w razie niezłożenia deklaracji, bądź też stwierdzenia, że wysokość zobowiązania jest inna niż wynikająca z deklaracji organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Ponieważ z art. 6i ust. 1 u.c.p.g. wynika, że zobowiązanie z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest zobowiązaniem powstającym za okresy miesięczne, tym samym ewentualna zaległość powstaje odrębnie z tytułu każdej niezapłaconej w terminie płatności opłaty, a w konsekwencji odsetki za zwłokę nalicza się od każdej nieuiszczonej w terminie opłaty za dany miesiąc, a nie od sumy nieuiszczonych opłat. W myśl bowiem art. 53 § 1 op od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę, które to naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego (art. 53 § 4 op). Mając zatem na uwadze powyższe regulacje ustawowe, w ocenie Kolegium, organ I instancji w zaskarżonym postanowieniu prawidłowo zarachował wpłatę dokonaną przez stronę na poczet zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Tym samym nie podzielono stanowiska strony, że datą naliczenia odsetek od zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi winien być dzień doręczenia jej decyzji określającej podwyższoną wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Jak bowiem zauważono decyzja ta, jak i obecne postanowienie, mają charakter deklaratoryjny co oznacza, że nie mają wpływu na okres naliczania odsetek, których sposób naliczania regulują – przywołane powyżej - a obowiązujące w tym zakresie przepisy ustawowe. Stąd też zasadnym było naliczenie odsetek od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności opłaty wynikającego z Uchwały Nr LII/61/16 Zgromadzenia Związku Międzygminnego "Czysty Region" z dnia 6 czerwca 2016 r. w sprawie określenia terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi - Dz. Urz. Woj. Opolskiego z 2016 r. poz. 1349), tj. od 1 czerwca i 1 lipca 2021 r. Za pozostającą zatem bez wpływu na datę początkową naliczania odsetek uznano podniesioną przez stronę okoliczność doręczenia jej decyzji określającej wysokość podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, jak również datę doręczenia postanowienia o sposobie zarachowania wpłaty. W skardze na to postanowienie skarżąca, wnosząc o jego uchylenie oraz poprzedzającego je postanowienia organu I instancji, a także o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, zarzuciła organom obu instancji wadliwe naliczenia odsetek za opóźnienie podnosząc, iż mając na uwadze konstytutywny charakter decyzji o podwyższonej opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi za maj i czerwiec 2021 r. uregulowała ową opłatę w terminie, bez opóźnienia. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga zasługuje na uwzględnienie. Dokonując kontroli zaskarżonego postanowienia pod względem jego zgodności z prawem w sposób określony w art. 145 § 1 pkt 1 lit. a)-c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2022 r., poz. 329 - dalej w skrócie "ppsa") Sąd stwierdził istnienie podstaw do jego uchylenia. Zgodnie z powołanym przepisem decyzja lub postanowienie podlega uchyleniu, jeśli Sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego lub procesowego w sposób - odpowiednio - mający lub mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy, lub też gdy stwierdzi naruszenie prawa stanowiące podstawę do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu (art. 145 § 1 pkt 2 ppsa). Przy czym w myśl art. 134 § 1 ppsa Sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi ani powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a (niemającym tu zastosowania). Z kolei na podstawie art. 135 ppsa Sąd stosuje także środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia. Wyjaśnić również należy, że złożona w niniejszej sprawie skarga została rozpoznana przez Sąd na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym stosownie do brzmienia art. 119 pkt 3 ppsa. Zgodnie z tym przepisem, sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy stronie zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie stanowi postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu utrzymujące w mocy postanowienie Zarządu Związku Międzygminnego "Czysty Region" w Kędzierzynie-Koźlu, w sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za maj i czerwiec 2021 r. Jak wynika z akt sprawy decyzją Zarządu Związku Międzygminnego "Czysty Region" z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 7 września 2021 r., nr FK.3137,2.132.2021.MP, wydaną na podstawie art. 21 § 1 op, w związku z art. 6g ust. 1 i 6ka ust 3 u.c.p.g. określono skarżącej, w związku z niedopełnieniem przez nią obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości położonej w K. przy ul. [...] za miesiące maj i czerwiec 2021 r. w kwotach po 14.175 zł. Powyższą decyzję doręczono stronie w dniu 10 września 2021 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru). W dniu 21 września 2021 r. strona dokonała wpłaty na poczet tej należności kwoty 18.900 zł, zarachowanej następnie przez organ I instancji postanowieniem z 29 września 2021 r., nr FK.3221.1456.2021.AN na należności za maj 2021 r. w kwocie 9.450 zł i czerwiec 2021 r. w kwocie 9.051,26 zł, a także na odsetki obliczone na dzień 21 września 2021 r. odpowiednio w kwotach 234,00 zł i 164,74 zł. Z tym sposobem zarachowania dokonanej wpłaty nie zgodziła się skarżąca, kwestionując zarówno w złożonym zażaleniu na powyższe postanowienia jak i w samej skardze wniesionej do tut. Sądu istnienie na dzień dokonanej przez nią wpłaty odsetek za zwłokę. Zdaniem skarżącej podstawą zapłaty podwyższonej opłaty za naruszanie zasad selektywnego zbierania odpadów komunalnych, zgodnie z art. 6 ka ust. 3 u.c.p.g. jest decyzja prezydenta miasta określająca jej wysokość i która to dopiero kształtuje obowiązek uiszczenia tejże opłaty. Zatem w przypadku, gdy występuje obligatoryjny decyzyjny wymiar podwyższonej opłaty jest ona płatna w terminie 14 dni od dnia, kiedy strona zobowiązana otrzymała stosowną decyzję wymiarową. Dopiero też z nadejściem terminu realizacji danego zobowiązania wynikającego z decyzji wymiarowej pojawia się jego wymagalność, co oznacza, że wierzyciel może skutecznie żądać jego zaspokojenia, a dłużnik ma obowiązek to roszczenie spełnić. Do tego momentu, mimo istnienia już samego zobowiązania zobowiązany może ale nie musi je zapłacić, a organ nie może domagać się dokonania jego zapłaty oraz egzekwować go w drodze egzekucji administracyjnej. Zobowiązanie to bowiem, chociaż jest już istniejące, nie jest jeszcze wymagalne. Na tle tak zarysowanej przez skarżącą istoty zaistniałego w niniejszej sprawie sporu zasadniczym i decydującym problemem dla oceny powstania ewentualnej zaległości i wynikających z niej odsetek za zwłokę jest prawidłowe ustalenie samego charakteru decyzji opartej na dyspozycji art. 6ka ust. 3 u.c.p.g., a tym samym prawidłowe ustalenie terminu płatności wynikającej z tej regulacji podwyższonej opłaty za niedopełnienie obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Odnosząc się zatem do przeciwstawnych stanowisk obu stron postępowania sądowego co do charakteru decyzji określającej wysokość podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, deklaratoryjnej - jak wywodzą organy obu instancji, czy też konstytutywnej - jak twierdzi skarżąca, niezbędnym jest dokonanie analizy samego spornego uregulowania art. 6ka ust.3 u.c.p.g., a także poprzedzającego tą regulację art. 6o ust. 1 u.c.p.g., w powiązaniu z odpowiednimi regulacjami art. 21 § 1, 2 i 3 op. Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.c.p.g., utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. Gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy (art. 6c ust. 1 u.c.p.g.), zaś właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (art. 6h u.c.p.g.). W świetle art. 6m ust. 1 i 2 u.c.p.g. właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania nadanej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych. Deklaracja ta zawiera dane niezbędne do określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (art. 6m ust. 1a u.c.p.g.), a określona w niej wysokość opłaty obowiązuje za kolejne miesiące do czasu korekty samej deklaracji lub zmiany stawki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, z zastrzeżeniem art. 6o (por. art. 6m ust. 1 d u.c.p.g.). Z kolei w razie niezłożenia tej deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości, co do danych w niej zawartych wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Przepis art. 6o ust. 1 u.c.p.g. uprawnia zatem organ do określenia opłaty, w przypadku, gdy właściciel nieruchomości nie stosuje się do obowiązków wynikających z ustawy bądź naliczył opłatę w nieprawidłowej wysokości, czy też nie dokonał korekty deklaracji np. w sytuacji, gdy faktyczna ilość odebranych odpadów jest odmienna od zadeklarowanej. W wypadku stwierdzenia rozbieżności organ zobowiązany jest ustalić prawidłową wysokość opłaty za okresy, w którym powstał i uległ konkretyzacji obowiązek jej uiszczenia. Po doręczeniu decyzji, o której mowa w ust. 1, złożenie deklaracji nie jest dopuszczalne, jeżeli nie następuje zmiana danych niezbędnych do określenia wysokości tej opłaty, w tym stawki opłaty (por. art. 6o ust.3 u.c.p.g.), a określona w niej wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, obowiązuje do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym następuje zmiana danych niezbędnych do określenia jej wysokości (por. art. 6o ust. 2 u.c.p.g.). Niewątpliwe zatem, decyzja określająca na podstawie art. 6o ust. 1 u.c.p.g. wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, ma charakter deklaratoryjny i odpowiada częściowo treści art. 21 § 3, w związku z art. 21 § 2 op, według którego w razie niezłożenia deklaracji, bądź też stwierdzenia, że wysokość zobowiązania jest inna niż wynikająca z deklaracji organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Potwierdza ona jedynie moment powstania obowiązku uiszczenia opłaty, jej prawidłową wysokość, a także osobę zobowiązaną do jej uiszczenia. Odmienny natomiast charakter, na co słusznie wskazała skarżąca, ma wydana na podstawie art. 6ka ust. 3 u.c.p.g. decyzja dotycząca uiszczenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi według stawki podwyższonej. W myśl tego przepisu, w przypadku niedopełnienia przez właściciela nieruchomości obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych podmiot odbierający odpady komunalne przyjmuje je jako niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne i powiadamia o tym wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz właściciela nieruchomości. Jak stanowi art. 6ka ust. 2 u.c.p.g. wójt, burmistrz lub prezydent miasta na podstawie powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wszczyna postępowanie w sprawie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Zgodnie natomiast z art. 6ka ust. 3 u.c.p.g. wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za miesiąc lub miesiące, a w przypadku nieruchomości, o których mowa w art. 6j ust. 3b, za rok, w których nie dopełniono obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych, stosując wysokość stawki opłaty podwyższonej, o której mowa w art. 6k ust. 3. Powołany art. 6ka u.c.p.g. określa więc konsekwencje niedopełnienia przez właściciela nieruchomości obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Obowiązek powyższy wynika z art. 5 ust. 1 pkt 3 u.c.p.g., zgodnie z którym właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez zbieranie w sposób selektywny powstałych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych w zgodzie z wymaganiami określonymi w regulaminie oraz sposobem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 1 u.c.p.g. Przesłanką uzasadniającą wydanie ww. decyzji jest zatem wykazanie, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego niedopełnienia przez właściciela nieruchomości obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych. W odróżnieniu zatem od decyzji, o której mowa w art. 6o ust. 1 u.c.p.g., w przypadku decyzji opartej o art. 6ka u.c.p.g., podstawą do jej wydania jest stwierdzenie przez organ, że pomimo zadeklarowania przez dany podmiot w ramach złożonej przez niego deklaracji, o której mowa w art. 6m ust. 1 u.c.p.g. selektywnego zbierania odpadów komunalnych, w rzeczywistości nie wywiązuje się on z tego obowiązku. Co więcej, decyzja ta nie ma charakteru otwartego, bowiem wydawana jest na określony czas, tj. za okres w którym właściciel nieruchomości faktycznie niesegregował odpadów. Oznacza to, że decyzji z art. 6ka ust. 3 u.c.p.g. nie można wydać na czas przyszły do czasu zmiany deklaracji przez właściciela bądź zmiany stawki, jak ma to miejsce w przypadku decyzji opartej o regulację art. 6o ust. 1 u.c.p.g. Wynika to z samego charakteru decyzji dotyczącej nałożenia na dany podmiot obowiązku uiszczenia stawki opłaty podwyższonej, o której mowa w art. 6k ust. 3u.c.p.g. W tym miejscu przyjdzie też zauważyć, że również w samym uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1579) zawartym w druku sejmowym Nr 3495 z dnia 5 czerwca 2019 r. (dostępny na stronie www.sejm.gov.pl) wskazano, że w projektowane dodanie art. 6ka, wprowadza swoistą sankcje za nieprzestrzeganie przepisu dotyczącego obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Proponowana zmiana zakłada, że niedopełnienie przez właściciela nieruchomości obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych zgodnie z wymaganiami określonymi w regulaminie będzie skutkowało zgłoszeniem tego faktu przez podmiot odbierający odpady komunalne do gminy, która w drodze decyzji nałoży na właściciela danej nieruchomości wyższą stawkę opłaty za odbiór odpadów komunalnych za miesiąc lub miesiące, w których nastąpiło naruszenie obowiązku ustawowego. W orzecznictwie sądów administracyjnych zwraca się przy tym uwagę na to, że opłata podwyższona stanowiąc finansową dolegliwość za niewłaściwą segregację, stanowi też swoistą rekompensatę dla gminy związaną z dodatkowym, wyższym kosztem zagospodarowania źle zebranych odpadów komunalnych. Przepis art. 6ka ust. 1 u.p.c.g. stanowi bowiem wprost, że niesegregowane odpady komunalne podmiot odbierający odpady przyjmuje jako niesegregowane (zmieszane). Koszt ich zagospodarowania jest wyższy niż koszt zagospodarowania poszczególnych frakcji zbieranych w sposób selektywny. Koszt ten pokrywany jest z opłaty podwyższonej, co czyni z niej opłatę za dodatkową usługę. Wskazując zatem na specyfikę regulacji art. 6ka ust. 1 u.p.c.g., w ocenie Sądu, pomimo użycia przez ustawodawcę w jej brzmieniu zwrotu "określa, w drodze decyzji", w odróżnieniu do decyzji opartych o regulację art. 6o ust. 1 u.c.p.g., określenie wysokości podwyższonej opłaty, ma charakter konstytutywny. Dopiero bowiem z decyzji organu wynika zarówno obowiązek jej uiszczenia, jej wysokość, a także okres przez który będzie ona obowiązywała. Nie eliminuje ona również samej deklaracji złożonej przez właściciela nieruchomości i zawartych w niej danych, ale wręcz uwzględnia wykazaną w niej wysokość opłaty miesięcznej, podwyższając ją jedynie zgodnie ze wskazaniami zawartymi w stosownej uchwale gminy Zgodnie z art. 6k ust. 1 u.c.p.g. rada gminy, w drodze uchwały, dokonuje wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 oraz ustala stawkę takiej opłaty. Określa również stawki opłaty podwyższonej za gospodarowanie odpadami komunalnymi, jeżeli właściciel nieruchomości nie wypełnia obowiązku zbierania odpadów komunalnych w sposób selektywny w wysokości nie niższej niż dwukrotna wysokość i nie wyższej niż czterokrotna wysokość stawki ustalonej przez radę gminy odpowiednio na podstawie ust. 1 albo w art. 6j ust. 3b (art. 6k ust. 3 u.c.p.g.). W tym stanie rzeczy rację ma skarżąca, iż w sytuacji, gdy dopiero w wyniku określenia przez organ w formie decyzji wysokości podwyższonej opłaty, powstaje w stosunku do niej obowiązek jej uiszczenia, to organy obu instancji wadliwie dokonały zarachowania uiszczonej przez nią wpłaty przyjmując, że doszło do powstania zaległości od której to należne były odsetki za zwłokę, liczone jak w przypadku decyzji o charakterze deklaratoryjnym, od momentu powstania obowiązku z mocy samego prawa. Jedynie na marginesie, można dodatkowo zauważyć, iż w samej ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach brak jest stosownej regulacji, która nakładałby na podmiot obowiązany do uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dokonania samoobliczenia wysokości podwyższonej opłaty i uiszczenia jej bez wezwania. Wręcz przeciwnie, ustawodawca wyraźnie zaznaczył, iż w sytuacji, gdy dojdzie do naruszenia zasad selektywnego zbierania odpadów, to organ jest zobligowany do wszczęcia stosownego postępowania administracyjnego i w zależności od poczynionych w nim ustaleń faktycznych, do ewentualnego decyzyjnego określenia zarówno jej wysokości, jak i okresu w którym będzie ona obowiązywał. Po ustaniu określonego w tej decyzji okresu obowiązywania stawki podwyższonej, wysokość opłaty za kolejne okresy rozliczeniowe będzie nadal wynikała z deklaracji, gdyż w przeciwieństwie do regulacji art. 6o ust. 1 u.c.p.g, decyzja wydana na postawie art. 6ka ust. 1 u.p.c.g. nie eliminuje jej z obrotu prawnego. W ramach ponownego postępowania organy dokonają prawidłowego zarachowania dokonanej przez skarżącą w dniu 21 września 2021 r. wpłaty kwoty 18.900 zł, na poczet należności z tytułu podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za miesiące maj 2021 r. i czerwiec 2021 r., uwzględniając konstytutywny (ustalający) charakter decyzji określającej jej wysokość. Mając zatem na uwadze, iż zarówno poddane kontroli sądowej zaskarżone postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu jak i poprzedzające je rozstrzygnięcie organu I instancji zostały wydane z naruszeniem prawa mającym istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 62 § 1, art. 53 § 1 i § 4 op, w związku z art. 6ka ust. 1 u.p.c.g., zasadnym stało się uchylenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i art. 135 ppsa zarówno zaskarżonego postanowienia jak i poprzedzającego je postanowienia organu I instancji. O kosztach postępowania w kwocie 597 zł, na którą składa się kwota 100 zł tytułem uiszczonego przez skarżącego wpisu, kwota 480 zł tytułem wynagrodzenia radcy prawnego reprezentującego skarżącą i 17 zł opłaty od pełnomocnictwa, Sąd orzekł na podstawie art. 200 i art. 205 ppsa. |