Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędzia WSA Grzegorz Saniewski (spr.) Protokolant Asystent sędziego Bartosz Kornalewicz po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale II w dniu 23 lutego 2011 r. sprawy ze skargi P. L. – M. na bezczynność T. A. R. R. S.A. w T. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1. zobowiązuje T. A. R. R. S.A. w T. do rozpatrzenia w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.) wniosku skarżącego P. L. – M. z dnia [...], w terminie 14 dni od dnia doręczenia tego wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności, 2. zasądza na rzecz skarżącego od T. A. R. R. S.A. w T. 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wnioskiem z dnia [...] skarżący P. L. – M., powołując się na art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198; z późn. zm., zwanej dalej "u.d.i.p.") zwrócił się do T. A. R. R. S.A. w T. (zwanej dalej także "Spółką") o doręczenie wykazu wszystkich kontroli przeprowadzonych w Spółce w latach 2009 i 2010. Wnioskodawca podniósł jednocześnie, że wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 ust. 1 pkt 4 litera a) tiret drugie u.d.i.p. żądana informacja nie została umieszczona w biuletynie informacji publicznej.

Odpowiadając pismem z dnia 15 grudnia 2010 r. Spółka stwierdziła, że w zakresie żądanych informacji nie podlega obowiązkowi wynikającemu z ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W skardze na bezczynność Spółki P. L. – M. podniósł, że Spółka jest samorządową osobą prawną, a ponad 90 % jej akcji jest własnością województwa kujawsko – pomorskiego oraz gminy T. Zgodnie z jej statutem wykonuje ona zadania publiczne, nie działa dla zysku. Wnioskowanej informacja nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej. Spółka w ustawowym, czternastodniowym terminie ani nie udostępniła wnioskowanej informacji publicznej, ani nie odmówiła jej udostępnienia w formie decyzji administracyjnej.

W odpowiedzi na skargę Spółka wniosła o jej oddalenie wskazując że brak jest podstawy prawnej w trybie u.d.i.p. dla tego typu roszczenia, jakie zostało sformułowane i skierowane do Spółki. Ponadto w istocie Spółka nie jest bezczynna, gdyż w odpowiedzi na wniosek skarżącego wystosowała do niego pismo z dnia 15 grudnia 2010 r. (data nadania 17 grudnia), wprawdzie z opóźnieniem, ale niewielkim, bo jedynie dwudniowym. W ten sposób został spełniony obowiązek Spółki wynikający z przepisów u.d.i.p., a skarżącemu przysługują w tej sytuacji inne środki prawne niż skarga na bezczynność.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.

Rozpatrzenie skargi na bezczynność organu administracji publicznej w kontekście przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wymaga odpowiedzi na pytanie, czy w danej sprawie w ogóle miała być, czy też nawet mogła być wydana decyzja administracyjna.. Nie mamy więc tu do czynienia z typowym przy bezczynności dylematem: czy organ bądź inny podmiot nie wydając decyzji administracyjnej (ewentualnie rozstrzygnięcia analogicznego do decyzji) pozostaje, czy nie pozostaje w zwłoce, ale z dylematem innym: czy organ nie wydając decyzji administracyjnej trafnie, czy też nie trafnie uważa, że nie powinien jej w ogóle wydawać. Ta specyfika sytuacji bierze się stąd, że ww. ustawa przewiduje wydanie decyzji administracyjnej tylko wtedy, gdy organ odmawia ujawnienia czegoś (faktu, dokumentu, czynności), co stanowi informację publiczną w rozumieniu jej przepisów. Gdy natomiast dana informacja nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy albo gdy informacja ta jest ujawniana, forma decyzji administracyjnej nie jest przewidziana i nie może być mowy o bezczynności organu (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 stycznia 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 109/08).

W pierwszej zatem kolejności należy rozstrzygnąć, czy informacja, o którą zwracał się skarżący jest informacją publiczną. Zdaniem Sądu należy w tym względzie udzielić odpowiedzi twierdzącej. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 pkt 4) lit. a) tiret drugie udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających.

Drugą istotną kwestia jest problem, czy podmiot, do którego zwrócono się o udostępnienie informacji publicznej należy do kręgu podmiotów, których ustawodawca obciążył takim obowiązkiem. Także w tej kwestii zdaniem Sądu odpowiedź jest twierdząca. Zgodnie bowiem z treścią art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności podmioty reprezentujące inne osoby prawne lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Wynika z cytowanego przepisu, iż o ile tylko w danej osobie prawnej Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów – taka osoba prawna jest zobowiązana do udostępnienia będącej w jej posiadaniu informacji publicznej. T. A. R. R. S.A. w T. jest spółką prawa handlowego, w której jednostka samorządu terytorialnego Województwo Kujawsko – Pomorskie posiada 63,93 % udziałów, a inna jednostka samorządu terytorialnego – gmina Miasto T. posiada 28,76 % udziałów (informacje opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie Spółki, pod adresem www.bip.tarr.org.pl), a więc już udziały Województwa Kujawsko – Pomorskiego przekraczają wielkość graniczną przesądzającą o posiadaniu pozycji dominującej, wynoszącą zgodnie z art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów – 40 % (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. akt II SAB/Po 63/10).

Powyższe oznacza, że informacja, o którą zwrócił się skarżący jest informacją publiczną, a jego żądanie zostało skierowane do właściwego podmiotu.

Zauważyć jednakże należy, że prawo do informacji publicznej zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. podlega ograniczeniu ze względu na ochronę wartości wskazanych w tych przepisach. Uznanie danej informacji za informację publiczną w rozumieniu u.d.i.p. nie przesądza zatem o obowiązku udostępnienia skarżącemu tej informacji, a jedynie o obowiązku rozpatrzenia jego wniosku w trybie przewidzianym przepisami u.d.i.p. i w przypadku ewentualnego ustalenia, iż zachodzą przesłanki do odmowy udostępnienia informacji publicznej, względnie umorzenia postępowania – o konieczności wydania rozstrzygnięcia analogicznego do decyzji administracyjnej (art. 17 ust. 1 w związku z art. 16 u.d.i.p.). Brak wydania takiego rozstrzygnięcia, wobec jednoczesnego braku udzielenia informacji publicznej skarżącemu, przesądza o pozostawaniu przez Spółkę w bezczynności.

Ze względu na powyższe, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270; z późn. zm.), Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do art. 200 ww. ustawy.