drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480 658, Dostęp do informacji publicznej, Prezydent Miasta, Zobowiązano do dokonania czynności, II SAB/Lu 93/21 - Wyrok WSA w Lublinie z 2021-10-15, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Lu 93/21 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2021-10-15 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2021-08-10
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Jerzy Parchomiuk /przewodniczący/
Krystyna Czajecka-Szpringer
Monika Kazubińska-Kręcisz /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Prezydent Miasta
Treść wyniku
Zobowiązano do dokonania czynności
Powołane przepisy
Dz.U. 2020 poz 2176 art. 1 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 października 2021 r. sprawy ze skargi Fundacji "Fundacja [...]" w [...] na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Prezydenta Miasta do załatwienia wniosku Fundacji "Fundacja [...]" w [...] z dnia 12 lipca 2021 r. w terminie czternastu dni od dnia zwrotu akt sprawy organowi; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. oddala wniosek o wymierzenie organowi grzywny; IV. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz Fundacji "Fundacja [...]" w [...] kwotę [...]([...]) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Fundacja "Fundacja [...]" w [...] (dalej: Fundacja, skarżąca, strona)wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ze skargą na bezczynność Prezydenta Miasta (dalej: organu) w sprawie udostępnienia informacji publicznej dotyczącej dokumentacji projektowej dla zadania w postaci wykonania wielobranżowego projektu koncepcyjnego przebudowy stadionu [...] przy [...] w [...] na stadion [...] wraz z infrastrukturą towarzyszącą, wielopoziomowym parkingiem oraz zagospodarowaniem terenu. Wniosła o zobowiązanie organu do udostępnienia informacji publicznej, zasądzenie od organu na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw, zasądzenie od organu grzywny oraz stwierdzenie rażącego naruszenia prawa.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że w dniu 12 lipca 2021 r. Fundacja wystosowała wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie dokumentacji opracowanej w ramach umowy na wykonanie wielobranżowego projektu koncepcyjnego oraz programu funkcjonalno-użytkowego dla przebudowy stadionu. Pismem z dnia 23 lipca 2021 r. organ wskazał, że przedmiotowa informacja w zakresie programu funkcjonalno-użytkowego nie powstała, więc nie może być udostępniona. W zakresie zaś wielobranżowego projektu koncepcyjnego stadionu organ poinformował, że nie może być ono zrealizowane w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.) z uwagi na to, że projekt ten nie stanowi dokumentu urzędowego w rozumieniu art 6 ust. 2 przywołanej ustawy.

Zdaniem skarżącej, organ w zakresie drugiego z zagadnień naruszył przepisy ustawy. Jakkolwiek udzielił odpowiedzi, to jednak nie sposób uznać jej za rozpatrzenie wniosku. Fundacja jako podstawę żądania wskazała art. 61 Konstytucji RP, który nie wymienia kategorii dokumentu wewnętrznego. Zdaniem strony, wnioskowane informacje stanowią informację publiczną, a zgodnie z Konstytucją obywatel ma prawo do informacji o działalności organów władzy publicznej.

Skarżąca podniosła, że część wnioskowanych informacji była już upubliczniana (w zakresie wizualizacji), ale nie ma do nich dostępu w zadowalającej jakości.

Powyższe – zdaniem Fundacji - przemawia za uznaniem, że organ uchyla się od udzielenia informacji publicznej z rażącym naruszeniem prawa. Skarżąca przywołała jako analogiczne rozstrzygnięcie sprawę o sygn. akt II SAB/Lu 15/21.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o jej oddalenie. Poparł stanowisko prezentowane w piśmie stanowiącym odpowiedź na wniosek strony.

W uzupełnieniu faktów istotnych dla sprawy organ wskazał, że w dniu 25 czerwca 2021 r. skarżąca, za pośrednictwem poczty elektronicznej, zwróciła się do organu z pierwotnym (szerokim treściowo) wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, obejmującej zagadnienia związane z planowaną przebudową stadionu. Organ, pismem z dnia 8 lipca 2021 r., udzielił informacji dotyczących lokalizacji stadionu, kosztów jego utrzymania i dochodów z jego użytkowania, konieczności przeniesienia stadionu, a także przekazał treść wnioskowanej umowy wraz z załącznikami oraz analiz dotyczących lokalizacji stadionu.

W dniu 12 lipca 2021 r. skarżąca złożyła kolejny wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie udostępnienia dokumentacji opracowanej w ramach umowy na wykonanie wielobranżowego projektu koncepcyjnego oraz programu funkcjonalno-użytkowego dla stadionu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, wielopoziomowym parkingiem oraz zagospodarowaniem terenu.

Odpowiedź na ten wniosek została udzielona skarżącej w piśmie organu z dnia 23 lipca 2021 r. Organ wyjaśnił, że Urząd Miasta [...] odstąpił od części postanowień umowy, w związku z czym wymieniony we wniosku programu funkcjonalno - użytkowy nie został wytworzony. Ponadto wskazał, że żądane dokumenty powstałe w wyniku realizacji pozostałego zakresu umowy mają charakter wewnętrzny/roboczy i nie podlegają udostępnieniu w trybie ustawy u.d.i.p. (bowiem nie stanowi informacji publicznej). Jak wskazano, przedmiotowa dokumentacja zostanie wykorzystana do przygotowania ogłoszenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i zostanie opublikowana wraz z ogłoszeniem o przetargu, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (dalej: p.z.p.).

Organ podkreślił, że o żądaniu udostępnienia informacji publicznej organy władzy publicznej orzekają na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, która zawiera uregulowania odnoszące się do pojęcia informacji publicznej (art. 1 i 6 u.d.i.p.), katalogu uprawnień przysługujących w ramach dostępu do informacji publicznej (art. 3 u.d.i.p.), a także kwestii proceduralnych.

W ocenie organu, nie wszystkie jego działania mają na celu bezpośrednią realizację określonego zadania publicznego. Żądany dokument jest dokumentem wewnętrznym/roboczym, jest on wykorzystywany w opracowaniu materiału niezbędnego do ogłoszenia o zamówieniu publicznym (przetargu), w związku

z realizacją budowy nowego stadionu oraz opracowania specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej: swz). Opis przedmiotu zamówienia umieszczony w swz wskazuje wykonawcy wszystkie warunki i przedmiot jego przyszłego świadczenia. Swz jest podstawowym dokumentem, który jest niezbędny do przeprowadzenia przetargu nieograniczonego, to na podstawie informacji w niej zawartych wykonawcy podejmują decyzję o uczestniczeniu w postępowaniu, przygotowują i składają oferty, poznają sposób wykonania czynności w postępowaniu przez zamawiającego. Specyfikacja warunków zamówienia od momentu jej udostępnienia jest wiążąca dla zamawiającego - jest on obowiązany do przestrzegania warunków w niej określonych (art. 701 § 4 k.c.). Udostępnienie swz jest zatem czynnością prawną, powodującą powstanie zobowiązania po stronie zamawiającego, który jest związany swoim oświadczeniem woli co do warunków prowadzenia postępowania i innych elementów wymienionych w tym dokumencie. Jest to istotne z punktu widzenia równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji. Przedwczesne podanie do publicznej wiadomości treści swz, w tym opisu przedmiotu zamówienia, stanowi naruszenie 133 ust. 1 ustawy - Prawo zamówień publicznych (dalej: p.z.p.).

W stanie faktycznym sprawy – zdaniem organu – żądanie Fundacji dotyczyło materiału, który zawiera informacje istotne z punktu widzenia przyszłego zamówienia publicznego (przetargu) i jego warunków albowiem zawiera informacje odnoszące się do warunków i przedmiotu przyszłej inwestycji - budowy stadionu. Do momentu ogłoszenia przetargu nie ma możliwości przekazania żądanych treści w ramach udostępnienia informacji publicznej, gdyż mogłoby to stanowić naruszenie wyżej wymienionych zasad udzielania zamówień. Mogłoby to spowodować jego niekontrolowane rozpowszechnienie i uzyskanie przez potencjalnych wykonawców dokumentów wcześniej niż uruchomienie procedury zamówieniowej. Niejasna stałaby się też sprawa momentu, od którego zamawiający byłby związany specyfikacją warunków zamówienia.

Wielobranżowy projekt koncepcyjny stadionu jest zatem, zdaniem organu, wyłącznie fragmentem przygotowań do powstania dokumentu - w pierwszej kolejności opisu przedmiotu zamówienia, a następnie swz, będącego formą działalności organu (zamawiającego). Nosi on znamiona dokumentu wewnętrznego/roboczego, wielokrotnie definiowanego przez orzecznictwo sądowoadministracyjne jako dokument wytworzony na potrzeby wewnętrzne, który nie jest skierowany do podmiotów zewnętrznych. Zawiera informacje o charakterze nieoficjalnym, tzw. roboczym, jest opracowany na potrzeby wytworzenia informacji czy też niezbędny dla dalszego procesu decyzyjnego i wytworzenia ostatecznego produktu w postaci informacji publicznej, która ma cechę oficjalności. W sytuacji zaś, gdy żądana informacja jest kwalifikowana jako dokument wewnętrzny, nie ma zastosowania ustawa o dostępie do informacji publicznej. Powoduje to przekonanie, że organ nie pozostawał w zarzucanej mu w skardze bezczynności.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 4 p.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna, chociaż nie bezpośrednio z przyczyn w niej wskazanych.

Przywołana przez skarżącą sprawa sygn. akt II SAB/Lu 15/21, uprzednio rozstrzygana przez tut. Sąd, w żadnym razie nie może stanowić argumentu dla niniejszej sprawy, bowiem ich stany faktyczne zasadniczo się różnią.

Stosownie do art. 1 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2167 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola ta – w myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. – obejmuje orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 tego artykułu. W świetle zaś do art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a.:

1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;

2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa;

3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania.

Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (§ 1a).

Jakkolwiek przepisy p.p.s.a. nie określają, na czym polega stan bezczynności, to w orzecznictwie sądowym oraz w doktrynie zgodnie przyjmuje się, że ze stanem tym mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie, lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności (por. T. Woś (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 109 wraz z powołanym orzecznictwem). W przypadku udzielenia informacji publicznej bezczynność może wystąpić wówczas, gdy informacja wskazana we wniosku o jej udostępnienie jest informacją publiczną w rozumieniu przepisów u.d.i.p. oraz żądanie jej udzielenia skierowane jest do podmiotu zobowiązanego w myśl przepisów tej ustawy.

W niniejszej sprawie jest poza sporem, że podmiot, do którego wpłynął wniosek strony o udostępnienie informacji publicznej – Prezydent Miasta jest podmiotem, który na mocy art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p, jest zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej będącej w jego posiadaniu.

Kwestią sporną pozostawało to, czy żądana informacja ma charakter informacji publicznej w rozumieniu u.d.i.p., czy też stanowi jedynie dokument o charakterze wewnętrznym, stanowiący dopiero kanwę do wytworzenia przez organ dokumentacji, mającej walor informacji publicznej.

Przypomnieć należy, że przedmiotem żądania wniosku o udostępnienie informacji publicznej była dokumentacja opracowana w ramach umowy na wykonanie wielobranżowego projektu koncepcyjnego dla stadionu [...] wraz z infrastrukturą towarzyszącą, wielopoziomowym parkingiem oraz zagospodarowaniem terenu.

Zdaniem skarżącej, dokumentacja taka stanowi informację publiczną tym bardziej, że jej część (wizualizacje) była już udostępniana publicznie. W ocenie organu, dokumentacja ta ma charakter wewnętrzny i obecnie jest wykorzystywana do przygotowania dokumentów przetargowych (opisu przedmiotu zamówienia i swz). Ujawnienie tych dokumentów na obecnym etapie spowoduje nadużycie przepisów ustawy o zamówieniach publicznych.

Badanie przez sąd administracyjny bezczynności organów na gruncie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 z późn. zm.) zwanej dalej: "u.d.i.p.", poprzedzone być musi oceną, czy żądanie domagającego się udzielenia informacji podmiotu mieści się w jej obszarze. Tylko wtedy wojewódzki sąd administracyjny będzie właściwy do orzekania o bezczynności adresata wniosku o udzielenie informacji. Jednocześnie przesądzenie, że w sprawie będą miały zastosowanie przepisy dotyczące informacji publicznej pozwala na przejście do drugiego etapu skargi – to jest do rozstrzygnięcia czy w sprawie występuje bezczynność. W tym zakresie sąd administracyjny ocenia, czy organ podjął jakiekolwiek działanie, czy dokonał tego w prawem wymaganej formie, a jeśli udzielił żądanej informacji, czy została ona udzielona w pełni.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.d.i.p. informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, która podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystaniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie, w tym informacja stanowiąca treść danych publicznych oraz wskazująca sposób wydatkowania majątku publicznego (art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5 u.d.i.p.). Informację publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które władzę publiczną realizują lub gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji.

Jak wynika z przedstawionych Sądowi wraz ze skargą materiałów sprawy, wezwany do udzielenia informacji opisanej we wniosku organ stwierdził, że informacja ta stanowi element opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych i będzie załączona do specyfikacji istotnych warunków zamówienia w postępowaniu o udzielenie zamówienia w trybie przetargu nieorganicznego na wykonanie robót budowlanych oraz zostanie udostępniona (w odpowiednim do tego czasie) na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Miasta [...]. Organ wyjaśnił, że udostępnienie opisu przedmiotu zamówienia mogłoby naruszyć zasady przygotowywania i przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego określone w art. 16 ustawy Prawo zamówień publicznych (p.z.p.). W konsekwencji tego uznano za wystarczające skierować do wnioskodawcy pismo zawierające odmowę załatwienia wniosku (pismo z dnia 23 lipca 2021 r.), w którym wskazano dodatkowo, iż żądana dokumentacja projektowa, do czasu jej ogłoszenia, nie posiada waloru oficjalności pozwalającej na przyjęcie że stanowi informację publiczną.

Z oceną tą nie można się w ocenie Sądu zgodzić. Nie sposób bowiem uznać, że dokumentacja projektowa do momentu jej publikacji na stronach Biuletynu Informacji Publicznej wraz ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, stanowiła dokument wewnętrzny, który z racji definicji, nie jest informacją publiczną.

W orzecznictwie i piśmiennictwie używa się terminu "dokument wewnętrzny" dla określenia dokumentu, który nie jest skierowany do podmiotów zewnętrznych. Dokument taki może służyć wymianie informacji między pracownikami danego podmiotu, może określać zasady ich działania w określonych sytuacjach, może też być fragmentem przygotowań do powstania aktu będącego formą działalności danego podmiotu. Okoliczność, że dany akt ma charakter wewnętrzny nie powoduje jednak, sama przez się, wyłączenia takiego aktu z zakresu obowiązku jego udostępnienia. Skutek taki powinien nastąpić, jeżeli akt ten służy wyłącznie usprawnianiu działalności danego podmiotu, ochronie jego prawnie usprawiedliwionych interesów, czy też ma zapobiegać sprzecznym z przepisami prawa działaniom innych osób, a ujawnienie treści tego aktu mogłoby to zapobieganie czynić nieskutecznym (wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2020 r., sygn. akt I OSK 851/10).

Należy podkreślić, że żądanie wniosku obejmowało projekt koncepcyjny, stanowiący jedynie wstępną wizję funkcjonalno – przestrzenną projektowanego obiektu, bez szczegółowych rozwiązań, które będą określone dopiero w projekcie budowlanym i wykonawczym. Taki projekt w założeniu składa się z przedstawienia graficznego obiektu, schematów funkcjonalno – przestrzennych w postaci rzutów, wizualizacji. Przedstawia główne założenia w projekcie, nie obejmując elementów technicznych i kosztorysowych. Ma on zatem charakter wstępny i służy wyłącznie do komunikacji pomiędzy projektantem a zamawiającym co do koncepcji przyszłej inwestycji. Jest zatem czym innym niż projekt przetargowy, służący wyłonieniu wykonawcy, czy projekt wykonawczy, zawierający szczegółowe zatwierdzone plany budowy.

W świetle art. 1, art. 2 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p. w orzecznictwie przyjmuje się szerokie rozumienie pojęcia informacji publicznej, co wiąże się z upowszechnieniem zasady transparentności życia publicznego i podwyższenia świadomości prawnej społeczeństwa. Definiuje się ją jako każdą wiadomość wytworzoną przez władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które realizują zadania publiczne bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie swoich kompetencji. Podkreśla się, że charakter informacji publicznej ma również wiadomość niewytworzona przez podmioty publiczne, lecz odnosząca się do tych podmiotów, o ile odnosi się do faktów i danych. Informacją publiczną jest zatem treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty wykonujące zadania publiczne, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ponadto informację publiczną stanowią treści wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu wykonującego zadania publiczne, związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób ich dotyczących. Informacją publiczną jest więc zarówno treść dokumentów bezpośrednio wytworzonych przez ww. podmioty jak i tych, których używają one przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet jeżeli nie pochodzą wprost od nich (wyrok NSA z dnia 7 września 2021 r., sygn. akt III OSK 3211/21).

Dokumentacja projektowa (projekt koncepcyjny) wykonana na zlecenie organu, dotycząca przebudowy stadionu [...]., oceniana poprzez pryzmat przedstawionej interpretacji art. 1 ust. 1 u.d.i.p., stanowi bezspornie dokument zawierający informację publiczną. Jest to bowiem dokument powstały w celu zrealizowania powierzonych Gminie [...] zadań. Wykonanie tego projektu zlecono na podstawie umowy spółce zewnętrznej, a o zamówieniu ogłoszono w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 4 lipca 2019 r. Władze Miasta, po opracowaniu projektu, przedstawiały na konferencji prasowej jego założenia, w tym wizualizacje przyszłego obiektu (strona [...]). Nie był to zatem dokument, służący wyłącznie wewnętrznej komunikacji w urzędzie, ale dokument sporządzony w ramach władztwa organu, na jego zlecenie i sfinansowany z budżetu Miasta [...]. Nie sposób w tym kontekście stwierdzić, że stanowi on wyłącznie informację wewnętrzną, nie podlegającą upublicznieniu na zasadach wskazanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Jak już powiedziano, pojęcie "dokumentu wewnętrznego" odnosi przede wszystkim do tych dokumentów, które nie są skierowane na zewnątrz. Służą one bowiem wymianie informacji, zgromadzeniu niezbędnych materiałów, uzgadnianiu podglądów i stanowisk oraz mogą określać zasady działania w danych sytuacjach, czy też być fragmentem przygotowań do powstania aktu będącego formą działalności danego podmiotu (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 grudnia 2015 r. sygn. akt I OSK 2337/15, z 17 listopada 2016 r. sygn. akt I OSK 1281/15, z 3 marca 2017 r. sygn. akt I OSK 1163/15, 29 listopada 2019 r., sygn. akt I OSK 1561/18 i 23 czerwca 2021 r. sygn. akt III OSK 2374/21). Takich cech bez wątpliwości nie posiada projekt koncepcyjny przyszłej inwestycji, finansowanej z budżetu Miasta.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że przedmiot żądania określony we wniosku skarżącego z dnia 12 lipca 2021 r., jako mieszczący się w przykładowym katalogu informacji publicznej zawartym w art. 6 ust. 1 u.d.i.p., podlega udostępnieniu zgodnie z treścią tej ustawy. Żądana przez skarżącego dokumentacja odnosiła się bowiem do "sprawy publicznej", jaką jest kwestia sposobu realizacji zadania publicznego i wydatkowania środków publicznych na ten cel i sporządzona została na zlecenie podmiotu publicznego w celu realizacji jego zadań.

Inną rzeczą pozostaje to, czy informacja publiczna mogła zostać udostępniona żądającemu jej podmiotowi z innych względów przewidzianych w u.d.i.p. lub innych ustawach (np. p.z.p.).

Jak stwierdzono w piśmie organu z dnia 23 lipca 2021 r. projekt koncepcyjny będzie służyć jako podstawa do wytworzenia opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie wielobranżowej dokumentacji projektowej obiektu stadionu [...] wraz z infrastrukturą towarzyszącą w nowej lokalizacji. Materiał do ogłoszenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest na etapie przygotowania.

Stosownie do treści art. 1 ust. 2 u.d.i.p., przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi, pod warunkiem że nie ograniczają obowiązków przekazywania informacji publicznej do centralnego repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9b ust. 1, zwanym dalej "centralnym repozytorium". Innymi słowy, informacja publiczna może podlegać udostępnianiu nie tylko na zasadach określonych w u.d.i.p., ale także na zasadach i w trybach szczególnych, unormowanych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 18 ust. 2 p.z.p., zamawiający może ograniczyć dostęp do informacji związanych z postępowaniem o udzielenie zamówienia tylko w przypadkach określonych w ustawie. Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości (art. 16 ust. 1 p.z.p.). Specyfikację warunków zamówienia udostępnia się na stronie internetowej od dnia publikacji ogłoszenia o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (art. 133 ust. 1 p.z.p.).

Jeśli, tak jak stwierdzono w piśmie z dnia 23 lipca 2021 r. oraz w odpowiedzi na skargę, projekt koncepcyjny stanowi w istocie podstawę opisu przedmiotu zamówienia oraz załącznik do specyfikacji warunków zamówienia, a Prezydent był przekonany, że żądanej przez stronę skarżącą dokumentacji projektowej nie może udostępnić z uwagi na podniesiony argument, że dokumentacja ta mogłaby zostać przekazana dopiero po terminie jej udostępnienia w trybie art. 133 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych (z uwagi na zagrożenie naruszenia zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, o których mowa w art. 16 ust. 1 p.z.p.), to organ ten obowiązany był stosownie do art. 13 ust. 2 u.d.i.p. – powiadomić stronę o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku, bądź też rozstrzygnąć o tym w formie przewidzianej przez przepisy u.d.i.p., to jest w decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej, wydanej na podstawie art. 16 u.d.i.p., w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku – art. 13 ust. 1 u.d.i.p. Bezsprzecznie Prezydent Miasta nie wydał dotychczas takiej decyzji, nie powiadomił też skarżącej we wskazanym wyżej trybie o powodach opóźnienia.

W tych warunkach, w ocenie Sądu, organ dopuścił się bezczynności, bowiem wniosek skarżącego z 12 lipca 2021 r. nie został dotychczas załatwiony w sposób przewidziany w przepisach u.d.i.p. Uzasadniało to zobowiązanie Prezydenta przez Sąd do załatwienia opisanego wniosku Fundacji, na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (pkt I sentencji wyroku). Wskazać zarazem należy, że zawarte w odpowiedzi na skargę wyjaśnienia organu mają znaczenie dla oceny charakteru zaistniałej w sprawie bezczynności. W sytuacji bowiem, gdy organ pozostawał w przekonaniu, że sprawa została załatwiona zgodnie z regułami wynikającymi z przepisów prawa Sąd, na podstawie art. 149 § 1b p.p.s.a. stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt II sentencji wyroku). Rażące naruszenie prawa oznacza wadliwość o szczególnie dużym ciężarze gatunkowym i ma miejsce w razie oczywistego braku podejmowania jakichkolwiek czynności, oczywistego lekceważenia wniosków skarżącego i jawnego natężenia braku woli do załatwienia sprawy, jak też w razie ewidentnego niestosowania przepisów prawa. W niniejszej sprawie taka sytuacji nie miała miejsca, o czym świadczy także to, że organ w terminie określonym w art. 13 ust. 2 u.d.i.p. skierował do strony pismo informacyjne, o którym była mowa wyżej. Niewątpliwie więc okoliczności rozpoznawanej sprawy nie uzasadniały twierdzenia, że działania organu nosiły cechy lekceważącego traktowania obowiązków nałożonych z mocy przepisów u.d.i.p. Dlatego też za nieuzasadnione uznać należało podniesione w skardze żądanie wymierzenia organowi grzywny, na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. Sąd oddalił skargę w tym zakresie, na podstawie art. 151 p.p.s.a. (pkt III sentencji wyroku).

Ze względu na zaistniałą w sprawie bezczynność, zasadne było uwzględnienie wniosku strony skarżącej o zasądzenie od organu na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, niezbędnych do celowego dochodzenia praw, o czym orzeczono na podstawie art. 200 i art. 205 § 1 p.p.s.a. W ramach zasądzonych na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania uwzględniono uiszczony wpis od skargi w wysokości [...] zł (pkt IV sentencji wyroku).



Powered by SoftProdukt