Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia C. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 711/12 w zakresie zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi C. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: 1. uchylić postanowienie zawarte w pkt III wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 16 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 711/12; 2. zasądzić od Dyrektora Izby Celnej w B. P. na rzecz C. P. kwotę 1 717 (jeden tysiąc siedemset siedemnaście) złotych tytułem kosztów postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 16 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 711/12 w wyniku rozpoznania skargi [...] uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego. Ponadto Sąd stwierdził, że decyzja ta nie może być wykonana i zasądził od Dyrektora Izby Celnej w [...] na rzecz [...] kwotę 757 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

WSA uzasadniając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, wskazał jako podstawę orzeczenia art. 200 i z art. 205 § 2 - § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 270; dalej p.p.s.a.) i § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenie Ministra sprawiedliwości z 31 stycznia 2011 r., w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz.U. 2011 r., Nr 31, poz. 153) dalej: rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości.

[...] złożył zażalenie na zawarte w wyroku rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, domagając jego zmiany poprzez przyznanie stronie poniesionych kosztów procesu w kwocie 1 717 zł oraz zasądzenie kosztów niniejszego postępowania.

Zdaniem skarżącego, Sąd powinien zasądzić na jego rzecz kwotę 1 717 zł. Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął niewłaściwą stawkę minimalną kosztów zastępstwa procesowego. Błąd Sądu I instancji spowodował zasądzenie od organu kwoty niższej niż należna.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Na wstępie należy zauważyć, że [...] wnosząc środek odwoławczy od wyroku Sądu pierwszej instancji, w istocie nie kwestionuje samej zasady zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania, lecz nie zgadza się z ich wysokością.

Zgodnie z art. 199 p.p.s.a. w postępowaniu przed sądami administracyjnymi obowiązuje zasada, że koszty postępowania obciążają strony, w zakresie, w jakim są związane z ich udziałem w tym postępowaniu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Z kolei art. 200 p.p.s.a. stanowi, że w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji skarżącemu przysługuje od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zasądzenie na rzecz skarżącego kwoty 757 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania nie było uzasadnione. Wobec powyższego zawarte w wyroku WSA w Lublinie rozstrzygnięcie o kosztach postępowania należało uchylić.

Stan faktyczny niniejszej sprawy pozwalał Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów postępowania z uwzględnieniem następujących okoliczności.

W toku postępowania przed WSA skarżący był reprezentowany przez doradcę podatkowego. Sporządził on skargę do Sądu I instancji (k. [...] akt WSA). Pełnomocnik Spółki nie brał udziału na rozprawie w dniu [...] stycznia 2013 r., (k. [...] akt WSA). W związku z tym, że skarżący był reprezentowany w postępowaniu sądowym przez doradcę podatkowego ustalenie niezbędnych kosztów postępowania powinno nastąpić z uwzględnieniem regulacji zawartej w art. 205 § 2 i § 4 p.p.s.a. Zgodnie z powołanym przepisem art. 205 § 2 p.p.s.a. do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się jego wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Z kolei stosownie do art. 205 § 4 p.p.s.a. przepisy § 2 i § 3 stosuje się odpowiednio do strony reprezentowanej przez doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego.

W rozpoznawanej sprawie na koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw składają się poniesione przez skarżącego koszty sądowe oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika. [...] uiścił wpis od skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z [...] maja 2012 r. w wysokości [...] zł (k. [...] akt WSA). Mając powyższe na uwadze przy ustalaniu kosztów postępowania należało uwzględnić kwotę 500 zł uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Koszty zastępstwa procesowego podlegały ustaleniu na podstawie § 3 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości – wynoszą one w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, przy wartości przedmiotu sprawy – stawkę obliczoną na podstawie § 3 ust 1 pkt 1 lit a-g cyt. rozporządzenia. Przedmiotem niniejszej sprawy była skarga na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z [...] maja 2012 r. która uchyliła w całości decyzję organu I instancji określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w wysokości [...] zł i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia temu organowi. Ta ostania kwota winna być uwzględniona przy ustalaniu wysokości kosztów zastępstwa procesowego dla doradcy podatkowego. Stosownie do § 3 ust 1 pkt 1 lit. d) cyt. rozporządzenia (a nie jak przyjął Sąd I instancji § 3 ust 1 pkt 2) stawki minimalne wynoszą przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 5 000 zł do 10 000 zł – 1 200 zł. Mając powyższe na uwadze przy ustalaniu kosztów zastępstwa procesowego należało uwzględnić kwotę 1 200 zł.

Zasądzając opłatę za czynności doradcy podatkowego z tytułu zastępstwa prawnego NSA uwzględnił regulację wynikającą z § 3 ust 1 pkt 1 lit. d) cyt. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, nakazującą brać pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącego sporządził skargę. Mając na uwadze czynności podejmowane przez pełnomocnika i związany z nimi niezbędny nakład pracy Naczelny Sąd Administracyjny uznał za uzasadnione zasądzenie wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej stawce minimalnej określonej na podstawie § 3 ust 1 pkt 1 lit, d) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości.

Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając powyższe uwagi, ustalił łączne koszty postępowania należne [...] w wysokości [...] zł (uiszczony wpis od skargi [...] zł, opłata skarbowa za pełnomocnictwo 17 zł oraz 1200 zł tytułem koszów zastępstwa pełnomocnika).

Z podanych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 188 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.