Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jan Szuma Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Asesor WSA Arkadiusz Skomra po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi Federacji [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżona decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę [...]- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Prezydent Miasta P. decyzją nr [...], znak [...], z dnia [...] kwietnia 2021 r., działając na podstawie art. 1 ust. 2, art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 oraz art. 56 w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2020 poz. 293 zze zm., dalej: u.p.z.p.), ar 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 poz. 256, dalej: k.p.a.) ustalił dla Gminy [...] warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dróg wewnętrznych wraz z miejscami postojowymi i niezbędną infrastrukturą techniczną oraz propozycją wydzielenia terenu pod planowaną inwestycję, na działkach nr [...] i [...] przy ul. [...] w P..

W uzasadnieniu organ wskazał, że w oparciu o art. 53 ust. 3 u.p.z.p. dokonano analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikających z przepisów odrębnych, a ponadto analizy stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji. Po przeprowadzeniu analizy ustalono, iż zostały spełnione wszystkie warunki określone w art. 61 ust. 1 pkt 3-5 u.p.z.p. Zgodnie z art. 60 ust. 4 ustawy projekt decyzji sporządził uprawniony architekt, następnie projekt został uzgodniony z właściwymi organami – Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym, Zarządcą drogi, [...] Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków (uzgodnienie milczące).

Ponadto jedna ze stron postępowania, tj. Federacja [...] w P. (dalej też jako Federacja [...] lub F. ), po zapoznaniu się z przedmiotowym projektem decyzji o warunkach zabudowy, pismem z dnia [...] kwietnia 2021 r. (które wpłynęło do organu dnia [...] kwietnia 2021 r.) wniosła uwagi do sprawy oraz zwróciła się z prośbą o utrzymanie obecnego zagospodarowania terenu wokół budynku F. , zmodernizowanie go i pozostawienie na dotychczasowych zasadach.

Niezależnie od wymienionego pisma strony postępowania organ stwierdził, że spełnione zostały łącznie warunki określonych w art. 61 ust. 1 u.p.z.p. i ustalił warunki zabudowy zgodnie z wnioskiem.

Następnie Federacja [...] wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta P. wnosząc o jej uchylenie w części dotyczącej warunków i szczegółowych zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy w zakresie obsługi komunikacyjnej - Pkt II .3 lit. b oraz w zakresie wymagań dotyczących ochrony interesu osób trzecich - pkt II .4, i jej zmianę w sposób uwzględniający dotychczasowy sposób użytkowania terenu, ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Federacja [...] wniosła o przeprowadzenie dowodów z następujących dokumentów: pozwolenia na budowę Domu Technika w P. wraz z zobowiązaniem zagospodarowania terenu wokół budynku i utrzymania tego terenu w czasie eksploatacji wraz z planem zagospodarowania terenu, decyzja z dnia 7 X 1986 r. Naczelnika Wydziału Urbanistyki Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. [...], pozwolenia na użytkowanie Domu Technika wraz z zagospodarowanym terenem wokół budynku z 1991 r. przeprowadzenie dowodu z przesłuchania M. R. - byłego dyrektora F. na okoliczność użytkowania terenu objętego warunkami zabudowy ustalonymi zaskarżoną decyzją. Decyzji zarzucono: (1) naruszenie wymagań dotyczących ochrony interesu osób trzecich (pkt II.3 lit b i pkt II.4 zaskarżonej decyzji), poprzez spowodowanie ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości należących do F. (pozbawienie F. miejsc parkingowych); (2) naruszenie art. 7, 75 § 1, 77 § 1 i 80 k.p.a. poprzez niezebranie w sprawie wyczerpującego materiału dowodowego i rozpatrzenie sprawy bez uwzględnienia dowodu z pozwolenia na budowę - decyzji z dnia 7 X 1986 r. Naczelnika Wydziału Urbanistyki Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. [...], Domu Technika w P. wraz z zobowiązaniem zagospodarowania terenu wokół budynku i utrzymania tego terenu w czasie eksploatacji wraz z mapą zagospodarowania terenu, pozwolenia na użytkowanie Domu Technika wraz z zagospodarowanym terenem wokół budynku z roku 1991.

Federacja Stowarzyszeń wniosła o uchylenie decyzji w zaskarżonej części i jej zmianę poprzez uwzględnienie, że jest ona posiadaczem samoistnym działki, na której posadowione są parkingi, wybudowała je i od ponad 30 lat użytkuje.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 61 ust. 1 u.p.z.p. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta P..

Motywując swoją decyzję organ odwoławczy wskazał, że objęta wnioskiem inwestycja jest obiektem liniowym, co oznacza, że nie stosuje się do niej przepisów art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p. Zdaniem SKO przeprowadzona w sprawie analiza funkcji i cech zabudowy, sporządzona przez uprawnioną osobę, wykazała, że ziściły się wszystkie przesłanki niezbędne do ustalenia warunków zabudowy. Wymóg łącznego spełnienia tych uwarunkowań wiąże organ prowadzący postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy w tym sensie, że spełnienie ich wraz ze stwierdzeniem braku innych przepisów sprzeciwiających się inwestycji, obliguje organ do wydania pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem Kolegium decyzja organu I instancji jest prawidłowa pod względem formalnym, zawiera wszystkie wymagane załączniki w postaci wyników analizy w wersji opisowej i graficznej oraz w postaci mapy w skali 1:500 z zaznaczonymi liniami rozgraniczającymi teren inwestycji. Organ I instancji dokonał wymaganych ustawą uzgodnień.

Odnosząc się do zarzutów odwołującej Kolegium stwierdziło, że podnoszone kwestie dotyczące ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości (w tym parkingu) należących do F. nie stanowią przeszkody do wydania zaskarżonej decyzji, gdyż zgodnie z art. 63 ust. 2 u.p.z.p, decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu Federacja [...] w P. wskazała, że zaskarża decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, wnosi o jej uchylenie oraz uchylenie poprzedzającej jej decyzji Prezydenta Miasta P. i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania.

Skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a mianowicie: (1) art 61 ust. 3 u.p.z.p. przez przyjęcie, że dla planowanej inwestycji nie muszą być spełnione warunki tzw. "dobrego sąsiedztwa", co skutkuje pozbawieniem prawa F. wybudowanego przez nią parkingu; (2) art 61 u.p.z.p., poprzez wydanie warunków zabudowy polegających na budowie dróg wewnętrznych wraz z miejscami postojowymi, podczas gdy miejsca postojowe i drogi wewnętrzne zostały już wybudowane przez F. , w roku 1986, a ewentualna decyzja mogłaby dotyczyć przebudowy; (3) naruszenie postanowień decyzji Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. z dnia [...] lipca 1986 r. ([...]), w której zobowiązano inwestora F. do utrzymania w czasie przyszłej eksploatacji terenu oznaczonego na planie linią kreskową czyli terenu, na którym znajduje się parking, poprzez uniemożliwienie w przyszłości wywiązania się z tego obowiązku i pozbawiania F. w P. parkingu, który sama wybudowała; (4) naruszenie postanowień decyzji Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. z dnia [...] października 1986 r. (UA-II-8381/61/355) zobowiązującej inwestora F. do zagospodarowania terenu wokół budynku i utrzymania tego terenu w czasie eksploatacji, poprzez zaplanowania przebudowy tego parkingu i w konsekwencji pozbawienie możliwości korzystania z niego.

Skarżąca zarzuciła również naruszenie norm prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie (1) art. 138 §2 kpa poprzez jego niezastosowanie polegające na utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji, w sytuacji gdy istniały podstawy do jej uchylenia; (2) naruszenie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 7, 77, 107 k.p.a. polegające na utrzymaniu w mocy decyzji, która winna być uchylona albowiem:

a) jej wydanie nie zostało poprzedzone wyczerpującym zebraniem całego materiału dowodowego i podjęciem wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a w szczególności nie zostało poprzedzone wyjaśnieniem kto wybudował istniejący parking na terenie przyległym do F. w P., oraz że na mocy decyzji administracyjnych Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. z dnia [...] lipca 1986 r. i dnia [...] października 1986 r. F. w P. była zobowiązana do utrzymania terenu wokół budynku Domu Technika w czasie przyszłej eksploatacji,

b) jej wydanie zostało poprzedzone dowolną oceną materiału dowodowego wyrażającą się w przyjęciu, że wydanie warunków zabudowy dla terenu na którym znajduje się parking wybudowany przez F. może odbyć się z pominięciem wymagań dotyczących ochrony interesu osób trzecich czyli skarżącej,

c) naruszenie art. 107 §3 k.p.a. w zw. z art. 8 k.p.a. i 11 k.p.a. poprzez pominięcie milczeniem w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji z jakich powodów nie uwzględniono dowodów wnioskowanych przez skarżącą w odwołaniu mimo, że dowody te wskazywały na uprawnienie skarżącej do terenów objętych zaskarżoną decyzją, jak również miały potwierdzać, że na tym terenie istnieje parking.

Uzasadniając skargę skarżąca podniosa, na terenie którego dotyczy zaskarżona decyzja istnieją już wybudowane parking i droga wewnętrzna. Parking i drogę wewnętrzną wybudowała Naczelna Organizacja Techniczna w P. w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Nie jest możliwe zatem wydanie warunków zabudowy polegających na wybudowaniu parkingów i drogi w sytuacji, gdy ten parking i drogą są wybudowane. Organ mógł co najwyżej wydać decyzję o ustaleniu warunków przebudowy istniejącej infrastruktury.

Zdaniem skarżącej do zagospodarowania terenu wokół wybudowanego Domu Technika zobowiązywała ówczesnego inwestora F. w P. decyzja z dnia [...] lipca 1986 r. Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. z dnia [...] lipca 1986 r. ([...]) o zatwierdzeniu Planu realizacyjnego, który jest załącznikiem nr [...] do tej decyzji oraz decyzja Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w P. z dnia [...] października 1986 r ([...]) w sprawie pozwolenia na budowę Domu Technika, w której zobowiązano inwestora do "zagospodarowania terenu wokół budynku i utrzymania tego terenu w czasie eksploatacji oraz zawiadomienia urzędu o rozpoczęciu i zakończeniu robót" (pkt 1 i 2 zobowiązań inwestora). Skarżąca, stosownie do wydanych decyzji zagospodarowała teren wokół budynku, budując drogę dojazdową będącą jednocześnie drogą pożarową dla budynku oraz budując parking z asfaltowym podłożem. Tymczasem Prezydent wydał decyzję o warunkach zabudowy pomijając fakt, że teren ten jest już zabudowany.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenia i podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko. Zdaniem Kolegium podnoszone przez skarżącą kwestie, dotyczące ograniczeń w korzystaniu z jej nieruchomości, nie stanowią przeszkody do wydania zaskarżonej decyzji, która nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich.

W piśmie procesowym z dnia [...] listopada 2021 r. skarżąca stwierdziła, że nie otrzymała wszystkich załączników do decyzji (otrzymała je dopiero na swój wniosek), w analizie nie ujawniono miejsc postojowych wybudowanych i utrzymywanych przez skarżącą, na mapie nie przedstawiono całego zakresu analizowanego terenu lecz zawężono go do nowej projektowanej lokalizacji miejsc postojowych z wjazdem z ul. [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje

Przedmiotem oceny Sądu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2021r. utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z [...] kwietnia 2021r. o ustaleniu dla Gminy [...] warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dróg wewnętrznych wraz z miejscami postojowymi i niezbędną infrastrukturą techniczną oraz propozycją wydzielenia terenu pod planowaną inwestycję na działkach nr [...] i [...], obr. [...], w P. przy ul. [...].

Zgodnie z art. 59 ust. 1 u.p.z.p. zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Przepis art. 50 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Natomiast art. 61 ust. 1 u.p.z.p. stanowi, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu;

2) teren ma dostęp do drogi publicznej;

3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1;

5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi;

6) zamierzenie budowlane nie znajdzie się w obszarze:

a) w stosunku do którego decyzją o ustaleniu lokalizacji strategicznej inwestycji w zakresie sieci przesyłowej, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 428, 784 i 922), ustanowiony został zakaz, o którym mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 tej ustawy,

b) strefy kontrolowanej wyznaczonej po obu stronach gazociągu,

c) strefy bezpieczeństwa wyznaczonej po obu stronach rurociągu.

Organy obu instancji przyjęły, że objęta wnioskiem Gminy inwestycja stanowi obiekt linowy co oznacza, ze nie musi spełniać warunków wskazanych w art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p. Stosownie do art. 61 ust. 3 u.p.z.p. przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej, a także instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii. Przepis art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 ze zm.) definiuje obiekt liniowy jako obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. Natomiast ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 470 ze zm.) wskazuje, iż drogami wewnętrznymi są drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg.

We wniosku inwestor określił planowaną inwestycję jako budowę drogi wewnętrznej wraz z miejscami postojowymi i niezbędną infrastrukturą techniczną. W taki sam sposób opisano planowaną inwestycję w decyzji organu I instancji. Należy podkreślić, że przyjęcie przez organy obu instancji, że planowana inwestycja jest inwestycją liniową zdeterminowało sposób sporządzenia analizy w niniejszej sprawie.

Sąd jednak doszedł do przekonania, że ocena organów w tym zakresie była przedwczesna. Należy zauważyć, że organ I instancji przeniósł wskazane przez inwestora określenie inwestycji wprost do decyzji o warunkach zabudowy, bez badania czy faktycznie mamy do czynienia z inwestycją liniową. Wprawdzie Prezydent wzywał wnioskodawcę pismem z dnia [...] lutego 2021 r. do doprecyzowania nazwy i zakresu inwestycji (k. 7-8), lecz później zaniechał ustaleń we własnym zakresie czy faktycznie jest to inwestycja liniowa, przyjmując taką nazwę jaką podał wnioskodawca (k. 10). Nie zwrócono jednak uwagi na to, że o ile w nazwie inwestycji wskazana jest budowa dróg, tak na żadnym z załączników graficznych nie został wytyczony ich przebieg (oznaczono wyłącznie zjazdy). Na załączniku nr [...] do decyzji (mapa) oznaczono dwa obszary i miejsce zjazdu, lecz pominięto wytyczenie dróg wewnętrznych. Co więcej, z powołanej wyżej definicji wskazanej w art. 3pkt 3a pr. bud. wynika, że charakterystycznym parametrem obiektu liniowego jest długość, a ani z wniosku ani z akt sprawy nie wynika, jaka ma być długość planowanych dróg wewnętrznych. Powyższe nieścisłości nie pozwalają zdaniem Sądu przyjąć, iż na pewno w sprawie mamy do czynienia z inwestycją liniową, skoro kwestia budowy dróg wewnętrznych nie została w dostateczny sposób wyjaśniona.

Drugim aspektem, który zdecydował o konieczności uchylenia decyzji Kolegium, była podnoszona przez skarżącą kwestia, że w miejscu inwestycji istnieje już od ponad 30 lat parking, który wybudowała, użytkuje i utrzymuje Federacja Stowarzyszeń NOT. Słusznie skarżąca zwracała uwagę, że skoro parking już istnieje, to inwestycja powinna raczej zostać zakwalifikowana jako przebudowa lub modernizacji, nie zaś jak wskazano we wniosku jako budowa "dróg wewnętrznych wraz z miejscami postojowymi i niezbędną infrastrukturą techniczną oraz propozycją wydzielenia terenu pod planowaną inwestycję". Kwestia ta również umknęła organom obu instancji, mimo że była sygnalizowana przez stronę jeszcze przed wydaniem decyzji pierwszoinstancyjnej. W sprawie bowiem nie można pomijać istnienia na działkach wybudowanej infrastruktury, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w decyzji o warunkach zabudowy.

Powyższe niejasności zdecydowały o uchyleniu zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego i podlegać będą wyjaśnieniu przez ten organ przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Sąd wskazuje przy tym, że sam fakt użytkowania przez skarżącą spornego parkingu nie powoduje przejścia własności nieruchomości na jej rzecz np. w drodze zasiedzenia, o ile nie zostanie to stwierdzone przez sąd powszechny. Prawa tego nie przyznają również przedkładane przez stronę decyzje o pozwoleniu na budowę, w których mowa jest o zagospodarowaniu terenu wokół inwestycji. To po stronie skarżącej leży dopilnowanie ewentualnych formalności związanych z przedmiotową działką, skoro jak twierdzi użytkuje ją i czyni nakłady jak właściciel.

Odnosząc się do zarzutu niedoręczenia załączników decyzji pierwszoinstancyjnej, to nie mógł on odnieść zamierzonego skutku, skoro później stronie załączniki zostały doręczone i mogła ona dochodzić swoich praw czyniąc zarzuty (po części skuteczne) przeciwko tym załącznikom.

Zdaniem Sądu nie było również konieczności przeprowadzania dowodów na okoliczność wybudowania i utrzymywania parkingu przez skarżącą, bowiem okoliczności te nie były sporne w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, art. 7, 77 § 1, 80 i 107 § 3 k.p.a. co przemawiało za jej uchyleniem na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z [...] sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329, dalej p.p.s.a.).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w pkt II wyroku na podstawie art. 200, p.p.s.a., zasądzając na rzecz Skarżącej kwotę [...]zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, na którą składał się uiszczony przez stronę wpis sądowy od skargi.

Niniejsza sprawa została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym na mocy pkt 1 zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z dnia [...] października 2021 r. wydanego w oparciu o art. 15zzs4 ust. 3 ustawy z dnia [...] marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem [...], innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1842 ze zm.).