Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kamila Paszowska – Wojnar po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 26 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Burmistrza Siechnic w przedmiocie wniosku o usunięcie znaku drogowego postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Pismem z 4 października 2022 r. strona skarżąca M. B. (również jako strona skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego Burmistrza Siechnic w przedmiocie wniosku o usunięcie znaku drogowego.

W odpowiedzi na skargę, organ wskazał, że w niniejszej sprawie nie było prowadzone postępowanie administracyjne. Decyzja administracyjna nie została wydana.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2167), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej.

Z kolei w myśl art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259), zwanej dalej p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego

w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U.

z 2018 r., poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60, 730, 1133 i 2196, dalej: k.p.a.), postępowań określonych

w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 768, 730, 1520, 1556 i 2200), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Zgodnie natomiast z art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Przedmiotem skargi jest bezczynność organu w zakresie wniosku o usunięcie znaków drogowych B-18 usytuowanych na ul. Zachodniej (przy zjeździe DK97), u zbiegu ulic Kościuszki i Zachodniej oraz przy zjeździe ze wschodniej obwodnicy Wrocławia na ul. Kościuszki w Siechnicach.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażono pogląd, który Sąd w pełni podziela, że czynność polegająca na ustawieniu znaku drogowego nie może być zakwalifikowana jako czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.(por.: postanowienie NSA z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt I OSK 735/10, postanowienie z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. akt I OSK 614/11 – Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Działania polegające na ustawianiu i usuwaniu znaków drogowych nie są bowiem realizowane w ramach indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej, zaś jedynie czynność podejmowana w związku z rozpatrywaniem przez organ administracji publicznej sprawy indywidualnego podmiotu, dotycząca uprawnień lub obowiązków tego konkretnego podmiotu, wynikających z przepisów prawa, może zostać objęta skargą do sądu administracyjnego. Tymczasem w orzecznictwie wskazuje się jednoznacznie, że znak drogowy stanowi akt generalny, adresowany do nieskonkretyzowanego adresata. W związku z tym nie można powoływać się na naruszenie swojego indywidualnego uprawnienia lub interesu prawnego wskutek umieszczenia znaku drogowego.

Kognicji sądów administracyjnych podlega natomiast czynność materialno–techniczna, jaką jest zatwierdzenie organizacji ruchu, a nie czynność faktyczna polegająca na usunięciu bądź ustawieniu konkretnego znaku drogowego, która jest przedmiotem skargi w niniejszej sprawie. Innymi słowy skarga przysługuje jedynie na akt jakim jest zatwierdzenie organizacji ruchu drogowego przez organ.

W konsekwencji uznać zatem należy, że skoro na czynność postawienia lub usunięcia znaku drogowego nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, to i na bezczynność organu w tym zakresie również skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje (art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.).

Mając powyższe na uwadze Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji. O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono po myśli art. 232 p.p.s.a.