drukuj    zapisz    Powrót do listy

6150 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego 6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym), Odrzucenie skargi, Rada Miasta, Odrzucono skargę, VII SA/Wa 783/21 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2021-06-17, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VII SA/Wa 783/21 - Postanowienie WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2021-06-17 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2021-04-22
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Izabela Ostrowska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6150 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Skarżony organ
Rada Miasta
Treść wyniku
Odrzucono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2019 poz 2325 art. 58 par. 1 pkt 2 i par. 3
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. C. i K. C. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] czerwca 2000 r., Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1) odrzucić skargę, 2) zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Pismem z [...] marca 2021 r. K.C. i K.C. (dalej: "skarżący"), reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, wnieśli skargę na uchwałę nr [...] Rady Gminy [...] – [...] z dnia [...] czerwca 2000 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu osiedli [...] i [...], sprostowanej uchwałą nr [...] z dnia [...] maja 2001 r.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta [...], reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o odrzucenie skargi ze względu na jej wniesienie po terminie. W uzasadnieniu pełnomocnik organu wskazał, że w dniu [...] lutego 2021 r. do Urzędu m. [...] wpłynęło wezwanie skarżących do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] lutego 2021 r. w zakresie kwestionowanego miejscowego planu dotyczące ustaleń opisanych w § 46 ust. 1 tiret 1 w zw. z § 46 ust. 2 tiret 1 miejscowego planu, w zakresie zasad zaopatrzenia w wodę z wodociągu miejskiego terenu [...] dla działki o nr ew. [...] w obrębie [...]-[...]-[...], przy ul. [...] w [...]. W piśmie tym wezwano do wykreślenia omawianych przepisów planu. Wezwanie to pozostawiono bez odpowiedzi. Jednocześnie organ wskazał, że w dniu [...] września 2020 r. skarżący złożyli wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] września 2020 r. w zakresie ustaleń miejscowego planu dotyczące § 46 ust. 1 tiret 1 i § 46 ust. 2 miejscowego planu. Wezwanie to zostało przekazane według właściwości do Rady m. [...], o czym poinformowano skarżących. Pismo to również pozostawiono bez rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.

Z dniem 1 czerwca 2017 r. na mocy ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935) otrzymał nowe brzmienie art. 52 i art. 53 p.p.s.a. oraz art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1349 ze zm.). Na mocy art. 17 ust. 2 powołanej wyżej ustawy z dnia 7 kwietnia

2017 r., przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą stosuje się do aktów i czynności organów administracji publicznej dokonanych po dniu wejścia w życie tej ustawy, tj. po dniu 1 czerwca 2017 r. Stąd też w niniejszej sprawie, z uwagi na podjęcie zaskarżonej uchwały w dniu 29 czerwca 2000 r., a więc przed 1 czerwca 2017 r., należy zastosować przepisy w brzmieniu dotychczasowym.

Tym samym w przypadku skargi na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, którym w niniejszej sprawie jest uchwała Rady Gminy [...] – [...] z dnia [...] czerwca 2000 r., Nr [...], wyczerpanie środków zaskarżenia - przed wniesieniem skargi do sądu - następuje poprzez wezwanie właściwego organu gminy do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, stosownie do treści art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w brzmieniu sprzed nowelizacji.

Ponadto do skarg wnoszonych do sądu administracyjnego na podstawie powyższego przepisu znajduje zastosowanie art. 53 § 2 p.p.s.a. w brzmieniu sprzed nowelizacji (por. uchwała składu 7 sędziów NSA z 2 kwietnia 2007 r., II OPS 2/07, ONSAiWSA 2007/3/60 oraz uzasadnienie uchwały składu 7 sędziów NSA z 27 czerwca 2016 r., I FPS 1/16).

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy Sąd podziela pogląd wyrażony w postanowieniu wydanym w składzie 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2002 r., sygn. akt OSA 2/02, ONSA 2003/1/2, że wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia określone w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie, a następne pisma w tej samej sprawie, pochodzące od tego samego podmiotu, nie są wezwaniami w rozumieniu tego przepisu. W orzecznictwie podkreśla się, że wezwanie, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest surogatem środka odwoławczego w postępowaniu administracyjnym. Wezwanie to jest czynnością procesową powodującą wszczęcie postępowania mającego na celu kontrolę uchwały rady gminy lub zarządzenia organu wykonawczego gminy pod względem ich zgodności z prawem. Nie można instytucji wezwania, o której mowa w powoływanym art. 101 ust. 1 powołanej ustawy traktować jak czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, mogącej być powtarzaną wielokrotnie bez ograniczeń (por. postanowienie NSA z 28 kwietnia 2017 r., sygn. II OZ 426/17, LEX nr 2281578).

Z powyższych względów w przedmiotowej sprawie termin do wniesienia skargi powinien być liczony od daty pierwszego wezwania do usunięcia naruszenia prawa, a więc od dnia [...] września 2020 r. Ponowne złożenie wezwania do usunięcia naruszenia prawa przez skarżących w dniu [...] lutego 2021 r., nie mogło otworzyć skarżącym drogi do skutecznego wniesienia skargi w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, na uchwałę Rady Dzielnicy [...] – [...] z dnia [...] czerwca 2000 r., Nr [...].

Podsumowując, zdaniem Sądu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przysługuje stronie tylko raz, a skarga wniesiona w następstwie powtórnego wezwania do usunięcia naruszenia prawa jest spóźniona, wobec czego należało ją odrzucić.

Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 postanowił jak w pkt. 1 sentencji. O zwrocie wpisu sądowego Sąd orzekł na gruncie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a

-----------------------

1



Powered by SoftProdukt