drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Inne, Inne, zobowiązano do udzielenia informacji publicznej, II SAB/Kr 74/12 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-09-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 74/12 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2012-09-05 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2012-04-23
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Agnieszka Nawara-Dubiel
Krystyna Daniel /sprawozdawca/
Mirosław Bator /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 2917/12 - Wyrok NSA z 2013-03-06
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
zobowiązano do udzielenia informacji publicznej
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 1 , 4 , 16
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 149
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie: WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: Anna Pałasz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2012 r. sprawy ze skargi A.K. na bezczynność Przedsiębiorstwa [...]S.A. z siedzibą w O. I. zobowiązuje Przedsiębiorstwo [...] S.A. z siedzibą w O. do udzielenia informacji publicznej z wniosku A.K. z dnia 21 stycznia 2012 r. w terminie do 30 dni; II. zasądza od Przedsiębiorstwa[...] S.A. z siedzibą w O. na rzecz skarżącego A.K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

A.K. wniósł 3 kwietnia 2012 r. skargę na bezczynność Przedsiębiorstwa [...] S.A. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej. Domagał się uznania, że ww. podmiot pozostaje w bezczynności, zobowiązanie go do dokonania czynności w przedmiocie udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżący podał, że 21 stycznia 2012 r. wystąpił do Przedsiębiorstwa [...] S.A. o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej kontroli biletów prowadzonej w komunikacji autobusowej. W piśmie tym skarżący wnioskował o udzielenie informacji: kto zajmuje się prowadzeniem kontroli, biletów, tj. czy są to pracownicy bezpośrednio zatrudnieni u strony przeciwnej czy podmiot zewnętrzny, o ile czynności te wykonuje podmiot zewnętrzny - to jaka jest jego nazwa, adres, zasady wynagradzania i do kiedy obowiązuje obecna umowa na prowadzenie kontroli, jaka ilość osób dokonuje kontroli biletów w autobusach, jak również wnioskował o przesłanie wzoru identyfikatora upoważniającego do kontroli. '

W ocenie skarżącego PKSiS [...] S.A. jest podmiotem wykonującym zadania publiczne na zlecenie i ze środków gmin B. , B.i M. , co skarżący ustalił w ww. gminach. Wobec powyższego, w myśl art. 4 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112 póz. 1198 ze zm.), podmiot ten jest obowiązany do udostępnienia informacji publicznej. Wskazał również, że żądane informacje podlegają udostępnieniu zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2) lit. c) i f) powołanej ustawy.

Pomimo upływu terminu 14 dni PKSiS [...] S.A. nie udostępnił skarżącemu wnioskowanych informacji, ani nie wydał decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej pozostając w tym zakresie w bezczynności.

W odpowiedzi na skargę Przedsiębiorstwo [...] S.A. wniosło o oddalenie skargi i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazano, że skarżący oparł skargę na twierdzeniu, jakoby strona przeciwna była obowiązana wydać decyzję administracyjną, PKSiS [...] S.A. nie jest jednak organem administracji publicznej ani podmiotem upoważnionym do wydawania decyzji administracyjnych. Podmioty publicznoprawne nie posiadają żadnych akcji Spółki, zatem nie zachodzą przesłanki określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wbrew twierdzeniom skarżącego nie żądał on udostępnienia informacji publicznej, lecz ujawnienia danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Okoliczność, iż Spółka wykonuje przewozy osób m.in. na zlecenie gmin, nie stanowi podstawy do żądania ujawnienia danych nie należących do kategorii informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:

Stosownie do treści art. 1 i art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, póz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., sądy administracyjne powołane są do kontroli działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, nie będąc przy tym związanym granicami skargi, stosownie do dyspozycji art. 134 § 1 p.p.s.a.

Skarga jest zasadna.

W pierwszym rzędzie należy wskazać, że przedmiotowa skarga do sądu

administracyjnego na "bezczynność organu w przedmiocie dostępu do informacji

publicznej nie wymaga poprzedzenia jej środkiem zaskarżenia wskazanym w art. 52 p.p.s.a., ponieważ stosownie do treści art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z 6. 09. 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112 póz. 1198 ze zm.), przepisy kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się jedynie do decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenia postępowania o udostępnienie informacji publicznej. Oznacza to zatem, że przepisy kpa nie mają zastosowania w zakresie pozostałych czynności podejmowanych przez organ na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, w tym do czynności materialno-technicznych w rozumieniu przepisu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy p.p.s.a. Jakkolwiek art. 52 § 3 p.p.s.a. stanowi, że warunkiem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § pkt 4 p.p.s.a. jest wezwanie do usunięcia naruszenia prawa to bezczynność nie wchodzi w zakres pojęcia "akty lub czynności", a ponieważ ustawa o odstępie do informacji publicznej nie wskazuje dodatkowych środków prawnych przeciwko czynnościom podejmowanym w ramach jej realizacji (za wyjątkiem art. 16 ust.1 i 2 ) należy przyjąć, że-skarga na bezczynność w zakresie udzielenie informacji publicznej jest dopuszczalna bez wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa.

Odnosząc się do meritum sprawy w pierwszym rzędzie należy wskazać, że organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności, gdy w terminie ustalonym przez prawo zobowiązany nie podejmuje żadnych czynności w sprawie, do których był zobowiązany lub nie zakończył postępowania wydaniem decyzji, postanowienia lub też innego aktu. Dla uznania bezczynności konieczne jest zatem ustalenie, że organ administracji zobowiązany był na podstawie przepisów prawa do wydania decyzji lub innego aktu albo do podjęcia określonych czynności.

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie. Także wnioskowana do udostępnienia informacja dotycząca udzielenia informacji kto zajmuje się prowadzeniem kontroli biletów w autobusach Przedsiębiorstwa Komunikacji [...] S.A. tj. czy są to pracownicy bezpośrednio zatrudnieni u strony przeciwnej czy podmiot zewnętrzny, o ile czynności te wykonuje podmiot zewnętrzny - to jaka jest jego nazwa, adres, zasady wynagradzania i do kiedy obowiązuje obecna umowa na prowadzenie kontroli, jaka ilość osób dokonuje kontroli biletów w autobusach oraz jaki jest wzór identyfikatora upoważniającego do kontroli biletów stanowi informację publiczną.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy następuje w formie czynności materialno-technicznej, natomiast odmowa udostępnienia informacji publicznej podmiotowi, który jej żąda następuje w drodze decyzji.

Nadto zaznaczyć trzeba, że podmiot dysponujący informacją publiczną jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wtedy, gdy informacja ta nie została wcześniej udostępniona i nie funkcjonuje w obiegu publicznym, co nie pozwala zainteresowanemu zapoznać się z jej treścią inaczej niż wskutek złożenia wniosku do odpowiedniego organu o udzielenie informacji oraz gdy nie zachodzą okoliczności określone w przepisie art. 5 ustawy, który w ust. 1 stanowi, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych.

Kluczową, a zarazem sporną kwestią w sprawie stanowi ustalenie czy Przedsiębiorstwo [...] S.A. jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia żądanej przez skarżącego informacji publicznej. Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: podmioty reprezentujące inne osoby i jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Mając powyższe na uwadze należy zatem przyjąć, że Przedsiębiorstwo [...] S.A. będzie zobowiązane do udzielenia żądanej informacji o ile spełni jeden z warunków wskazanych w ww. przepisie. W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że przedmiotowe przedsiębiorstwo nie realizuje zadań publicznych, jakkolwiek na mocy umów zawartych z trzema gminami i tj. gminą B. i B. i M. wykonuje regularnie przewozy związane z publicznym transportem zbiorowym. Trzeba bowiem zauważyć, że stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z 8 marca 1590 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, póz. 1591 ze zm.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności lokalnego zbiorowego transportu należy do zadań własnych gminy, a nie do zadań przedmiotowego przedsiębiorstwa. Oznacza to, że to gmina jest obowiązana do wykonywania zadania publicznego jakim jest zapewnienie wspólnocie lokalnego transportu zbiorowego. Gmina może jednak obowiązek ten wykonywać za pomocą podmiotów innych niż gminne jednostki organizacyjne. Takim podmiotem w ocenie Sądu jest że Przedsiębiorstwo [...] S.A., przy czym z faktu, iż na zlecenie gminy (kilku gmin ww.) przedsiębiorstwo wykonuje przewozy w zakresie transportu zbiorowego, do realizacji których zobowiązana jest gmina nie wynika, że Przedsiębiorstwo wykonuje zadania publiczne. Gmina nie przekazuje bowiem żadnych swoich kompetencji w tym zakresie Przedsiębiorstwu, a jedynie realizację własnego obowiązku. Fakt, że Przedsiębiorstwo [...] S.A. nie wykonuje zadań publicznych w rozumieniu art 4 ust. 1 pkt. 5 cyt. ustawy o dostępie do informacji publicznej nie oznacza jeszcze, iż nie jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia takiej informacji. Jak bowiem wynika z informacji przekazanej Sądowi przez PKSiS [...] S.A. pismem z 28 czerwca 2012 r. spółka otrzymuje dopłaty do realizowanych w ww. gminach przewozów (tzw. wozokilometry) i dopłaty do ulg podstawowych. Powyższe wynika także w z pisma z 28. 06. 2012 r. Wójta Gminy B. mgr inż. H.U , który poinformował, że PKSiS O. S.A. wykonuje obsługę linii komunikacyjnych na podstawie umowy z Gminą B. nr [...] z 29.12.2011 r. i "gmina B. dopłaca do wozokilometrów wykonanych na jej terenie" oraz z pisma z 3. 07. 2012 r. Wójta Gm. M. mgr inż. B.T. , który potwierdził, że PKSiS [...] S.A. świadczy usługi obejmujące prowadzenie zbiorowej komunikacji autobusowej w granicach administracyjnych Gminy M. , a także połączeń między gminami [...] ,[...] [...] , przy czym "płatności realizowane są z budżetu Gminy M. , zgodnie z zawartymi umowami". Oznacza to, że PKSiS [...] S.A. dysponuje majątkiem publicznym pozyskiwanym z budżetu ww. gmin, a to przesądza o zobowiązaniu PKSiS [...] S.A. do udzielenia informacji publicznej. W takiej sytuacji ww. Spółka była zatem zobowiązana do udzielenia żądanej informacji zgodnie z treścią art. 14cyt. ustawy.

Konkludując, ponieważ PKSiS [...] S.A nie udostępnił stronie skarżącej żądanej przez niego informacji ani też nie rozstrzygnął wniosku poprzez wydanie decyzji, zarzut bezczynności jest uzasadniony.

Dlatego też na podstawie art. 149 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 póz. 1270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt