Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.),, Sędzia SO (del.) Janusz Bociąga, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 maja 2011r. sprawy ze skargi Z.T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy K. z dnia [...] znak [...] w sprawie odmowy wydania zaświadczenia o wielkości gospodarstwa rolnego wraz z określeniem dochodowości gospodarstwa rolnego.

Z. T. wnioskiem z dnia 26 sierpnia 2010r. zwróciła się do organu podatkowego o wydanie zaświadczenia "o wielkości gospodarstwa rolnego ha fizycznych i przeliczeniowych, dochodach z pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym na podstawie statystycznego obwieszczenia Prezesa GUS".

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie z przepisem art. 306a § 2 Ordynacji podatkowej, zaświadczenie wydaje się jeżeli;

1. urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,

2. osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowy potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Wyjaśnił, iż w w/w przypadkach organ podatkowy obowiązany jest wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonych przez ten organ ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, o czym stanowi przepis art. 306b Ordynacji podatkowej.

Organ podniósł, że nie prowadzi rejestrów lub ewidencji, ani nie gromadzi innych danych obrazujących dochodowość poszczególnych gospodarstw rolnych na terenie Gminy K.

Z uwagi na powyższe organ stwierdził, iż w sytuacji gdy w jego posiadaniu nie znajdują się dane potwierdzające fakty lub stan prawny, których zaświadczenie ma dotyczyć wynikające w szczególności z prowadzonych przez ten organ rejestrów lub ewidencji organ nie ma nie tylko obowiązku ale i uprawnienia do prowadzenia postępowania wyjaśniającego co do istnienia tych faktów lub stanu prawnego i nie może wydać żądanego zaświadczenia.

Na w/w postanowienie zażalenie złożyła Z. T.

Podnosiła, że organ dokonał nieprawidłowej interpretacji przepisów Ordynacji podatkowej, oraz że wbrew twierdzeniu organu podatkowego posiada interes prawny w wydaniu zaświadczenia żądanej treści.

Powołując się na treść przepisu art. 306a § 2 i § 4 Ordynacji podatkowej, skarżąca zwróciła się o wydania zaświadczenia żądanej treści.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpatrując zażalenie utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji.

Odnosząc się do zarzutów zawartych w zażaleniu organ podniósł, że zgodnie z art. 306b § 1 Ordynacji podatkowej w przypadkach, o których mowa w art. 306a § 2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących siew jego posiadaniu. Kolegium wyjaśniło, że art. 306b § 1 Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania zaświadczenia potwierdzającego fakty albo stan prawny, które wynikają z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, to poprzez odwołanie do przepisów ogólnego postępowania podatkowego nie można rozszerzać tego obowiązku także na fakty, które z posiadanych przez organ rejestrów, ewidencji lub innych danych nie wynikają. W związku z tym w sytuacji, gdy w posiadaniu organu podatkowego nie znajdują się dane potwierdzające fakty lub stan prawny, których zaświadczenie ma dotyczyć, organ nie ma nie tylko obowiązku, ale i uprawnienia do prowadzenia postępowania wyjaśniającego, co do istnienia tych faktów lub stanu prawnego i nie może wydać żądanego zaświadczenia

Zgodnie z obowiązującym prawem burmistrz miasta i gminy nie prowadzi rejestrów lub ewidencji ani nie gromadzi innych danych obrazujących dochodowość poszczególnych gospodarstw rolnych położonych na terenie gminy. Gromadzi on jedynie, dla potrzeb podatku rolnego, dane dotyczące powierzchni gruntów rolnych gospodarstw rolnych, w tym w hektarach przeliczeniowych ( patrz wyrok NSA z dnia 12 marca 2010r., II FSK 1714/08).

W związku z powyższym zasadnie organ pierwszej instancji odmówił wydania zaświadczenia żądanej treści przez skarżącą, bowiem pomimo, że posiada informację o wielkości gospodarstwa rolnego Z. T. to nie gromadzi danych obrazujących dochodowość poszczególnych gospodarstw rolnych położonych na terenie gminy. W myśl natomiast obowiązujących przepisów organ podatkowy nie może wydać zaświadczenia w części potwierdzającego żądanie strony, o czym stanowi § 4 art. 306a przedmiotowej ustawy - zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy.

Wskazano również, że Burmistrz Miasta i Gminy K. wbrew zarzutom zawartym w zażaleniu, nie kwestionuje istnienia interesu prawnego Z. T. do otrzymania zaświadczenia żądanej treści, a jedynie z uwagi nieposiadanie danych dotyczących dochodowości gospodarstw rolnych nie może wydać zaświadczenia żądanej treści.

Na powyższe postanowienie Z. T. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach.

Rozstrzygnięciu zarzuciła rażące naruszenie przepisów prawa, a w szczególności art. 306a § 1, § 2, § 3 i art. 306 § 1 Ordynacji Podatkowej, poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie do stanu faktycznego. W ocenie skarżącej przepisy te nakładają na organ podatkowy obowiązek wydania zaświadczenie w wypadkach jeżeli ubiega się o to osoba, ze względu na interes prawny w potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego, a wydanie ich jest możliwe, o czym świadczą wydane dotychczas zaświadczenia innym osobom.

Wskazywała, że Burmistrz w ostatnich kilku latach i obecnie wydaje takie zaświadczenia, co uczynił zarówno dla niej jak i dla innych osób. Świadczy to tym rejestr wydanych takich zaświadczeń. Zdaniem skarżącej, organ posiada dokumentację pozwalającą na wydanie takiego zaświadczenia. Skarżąca stwierdziła, że skoro nie mógł wydać zaświadczenia o dochodowości to powinien wydać zaświadczenie co do wielkości gospodarstwa.

Wskazując na powyższe wnosiła o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy K. z dnia [...] i nakazanie wydania zaświadczenia o wielkości gospodarstwa rolnego ha fizycznych i przeliczeniowych, dochodach z pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym na podstawie statystycznego obwieszczenia Prezesa GUS.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał dotychczas przedstawianą argumentację. Wskazał, że zasadnie organ pierwszej instancji odmówił wydania zaświadczenia żądanej treści przez skarżącą, bowiem pomimo, że posiada informację o wielkości gospodarstwa rolnego Z.T. to nie gromadzi danych obrazujących dochodowość poszczególnych gospodarstw rolnych położonych na terenie gminy.

W myśl natomiast obowiązujących przepisów organ podatkowy nie może wydać zaświadczenia w części potwierdzającego żądanie strony o czym stanowi § 4 art. 306a przedmiotowej ustawy - zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył co następuje.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. W przypadku stwierdzenia przez Sąd, iż decyzja lub postanowienie zostały wydane z naruszeniem prawa materialnego lub procesowego, które miało wpływ na wynik sprawy bądź stanowi naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, podlegają one uchyleniu ( art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skarga nie jest zasadna, bowiem zaskarżone postanowienie prawa nie narusza.

W myśl przepisu art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Paragraf 2 stanowi, że zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

- urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa;

- osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Na podstawie art.306a § 4 zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy.

Zgodnie natomiast z art. 306b § 1 w/w ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 306a § 2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

Organ administracji urzędowo potwierdza jedynie stan wiedzy wynikający z dokumentacji, którą dysponuje (art. 306e § 1 Ordynacji podatkowej) oraz uwzględnia stan prawny istniejący w dniu jego wydania (art. 306a § 3 Ordynacji podatkowej).

A zatem, art. 306b § 1 Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania zaświadczenia potwierdzającego fakty albo stan prawny, które wynikają z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Powyższego obowiązku nie można rozszerzać na fakty, które z posiadanych przez organ rejestrów, ewidencji lub innych danych nie wynikają. W związku z tym w sytuacji, gdy w posiadaniu organu podatkowego nie znajdują się dane potwierdzające fakty lub stan prawny, których zaświadczenie ma dotyczyć, organ nie ma nie tylko obowiązku, ale i uprawnienia do prowadzenia postępowania wyjaśniającego, co do istnienia tych faktów lub stanu prawnego i nie może wydać żądanego zaświadczenia.

Słusznie wskazano, że burmistrz miasta i gminy nie prowadzi rejestrów lub ewidencji ani nie gromadzi innych danych obrazujących dochodowość poszczególnych gospodarstw rolnych położonych na terenie gminy. Gromadzi on jedynie, dla potrzeb podatku rolnego, dane dotyczące powierzchni gruntów rolnych gospodarstw rolnych, w tym w hektarach przeliczeniowych (trafnie powołując przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2010r, II FSK 1714/08, dostępny www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Jednocześnie wskazać należy, że sam fakt posiadania określonych danych przez organ podatkowy, zwłaszcza w postaci różnorodnych środków dowodowych nie jest wystarczającą przesłanką wydania zaświadczenia, szczególnie wówczas, gdy ma je także osoba ubiegająca się o zaświadczenia ( zob. Ordynacja podatkowa – Komentarz pod red. Stefana Babiarza Wydawnictwo LexisNexis Warszawa 2010 - komentarz do art.306b Ordynacji podatkowej str.1130-1131).

Organ słusznie przyjął, że w myśl obowiązujących przepisów organ podatkowy nie może wydać zaświadczenia w części potwierdzającego żądanie strony ( w tym przypadku jedynie co do powierzchni gospodarstwa), gdyż o czym stanowi § 4 art. 306a Ordynacji podatkowej - zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy. Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2008 r. sygn. akt II OSK 465/08 postępowanie wszczęte wnioskiem o wydanie zaświadczenia powinno zakończyć się wydaniem zaświadczenia żądanej treści lub postanowieniem o odmowie wydania zaświadczenia, na które służy zażalenie.

Tym samym zarzuty skarżącej co do błędnego zastosowania przepisów Ordynacji podatkowej należało uznać za bezzasadne.

Jako pozostający bez wpływy na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy należało uznać podnoszony argument, że Burmistrz w ostatnich kilku latach i obecnie wydaje takie zaświadczenia o czym świadczą wydane dla skarżącej zaświadczenia.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.