Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Elżbieta Mazur-Selwa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 7 października 2020 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] na bezczynność Prezydenta Miasta w sprawie udzielenia informacji publicznej - skargę oddala -

W dniu 21 maja 2020 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga Stowarzyszenia "A" (dalej: "skarżący" lub "Stowarzyszenie"), na bezczynność Prezydenta Miasta (dalej: "Prezydent" lub "organ"), w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

Z uzasadnienia skargi oraz nadesłanych akt sprawy wynika, że w dniu 23 grudnia 2019 r. Stowarzyszenie zwróciło się do Prezydenta Miasta o udostępnienie informacji publicznej o wysokość kosztów, jakie poniosła Gmina w ramach zorganizowanego w dniu [...] lipca 2019 r. koncertu. W dniu 21 lutego 2020 r. organ udostępnił skarżącemu kopie faktur związanych z organizacją ww. przedsięwzięcia, jednakże jak podało Stowarzyszenie – nie podał kwoty, jaką Gmina zobowiązała się uiścić na rzecz Firma "A" w związku z realizacją wydarzenia. Doszło zatem do częściowego udostępniania żądanej informacji, a sam organ pozostaje w nieusprawiedliwionej bezczynności, gdyż w terminie wskazanym w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429) – dalej: "u.d.i.p.", nie udostępnił wnioskowanej informacji, ani nie wydał decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej na podstawie art. 16 u.d.i.p. W ocenie skarżącego nie ulega wątpliwości, że zakres żądanej informacji wypełnia definicję informacji publicznej, która w myśl obowiązujących przepisów prawa podlega udostępnieniu. Wnioskowane informacje dotyczą sfery działalności organów władzy publicznej oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o jej oddalenie. Organ podał, że decyzją z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] odmówił udostępniania informacji o podanie wartości umowy, jaką Gmina zawarła z Firma "A" w związku z organizacją w dniu [...] lipca 2019 r. ww. koncertu. Zdaniem organu wydanie decyzji odmownej jest równoznaczne z załatwieniem sprawy zainicjowanej wnioskiem skarżącej, tyle że w ramach autokontroli. Organ zaznaczył przy tym, że opóźnienie w wydaniu decyzji nie wynikało ze złej woli organu lub celowego działania, a spowodowana była długotrwałą nieobecnością pracownika oraz koniecznością zajęcia stanowiska w sprawie przez Firma "A".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2167 zwana dalej w skrócie "P.p.s.a."), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym zasadą jest, że kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z regulacją art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.

Zaznaczyć trzeba, że skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania nie jest ograniczona terminem trzydziestodniowym określonym w art. 53 § 1 i § 2 P.p.s.a. i stosownie do § 2b tego przepisu skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu, co w niniejszej sprawie zaistniało.

Wyjaśnić również należy, że niniejsza sprawa, na podstawie art. 119 pkt 4 P.p.s.a., była rozpatrzona w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym. Zgodnie z tym przepisem sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. W tym przypadku skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym nie jest uzależnione od wniosku strony.

Skarga jest niezasadna.

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do udzielenia odpowiedzi, czy w rozpoznawanej sprawie organ był zobowiązany do udzielenia informacji o kwocie, na jaką Prezydent Miasta zawarł w umowie z Firma "A" S.A. w związku z organizacją w dniu [...] lipca 2019 r. ww. koncertu. Z treści skargi wniesionej do Sądu jednoznacznie wynika, że skarżące Stowarzyszenie domaga się podania tej właśnie kwoty, a organ wskazując w decyzji z dnia [...] maja 2020 r. twierdzi, że ze względu na tajemnicę przedsiębiorcy określoną w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. tej części informacji nie może udzielić.

Nie ulega wątpliwości, że Firma "A" S.A. - jako podmiot wykonujący zadania publiczne - jest zobowiązana, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p., do udostępniania informacji publicznej. W tym kontekście także żądana przez skarżące Stowarzyszenie informacja ma charakter informacji publicznej, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f) oraz pkt 5 lit. d) u.d.i.p. Natomiast z art. 5 ust. 2 ustawy u.d.i.p. wynika, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu m.in. ze względu na tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

Sposobami załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej zgodnie z ww. ustawą to udzielenie informacji publicznej, albo poinformowanie o braku możliwości udostępnienia informacji (art. 14 ust. 2), albo też wydanie decyzji odmownej (art. 16 ust. 1).

Sąd, dokonując kontroli działań organu w zakresie związanej z udzieleniem informacji publicznej żądanej przez Stowarzyszenie we wniosku z dnia 23 grudnia 2019 r. uznał, że owo żądanie zostało zrealizowane w całości w tym poprzez przekazanie skanów faktur oraz przez wydanie decyzji z dnia [...] maja 2020 r. o odmowie udostępnienia informacji. Decyzja ta nie była kwestionowana przez Stowarzyszenie. Ponadto treść skargi do Sądu jednoznacznie określa zakres żądanej informacji, która w ocenie Stowarzyszenia powoduje bezczynność organu.

Z art. 134 § 1 P.p.s.a. wynika, że Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy niebędąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a.

Art. 134 § 1 p.p.s.a., który przewiduje, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Przepis ten określa zatem granice rozpoznania skargi przez sąd administracyjny pierwszej instancji, zaś granice danej sprawy wyznacza jej przedmiot wynikający z treści zaskarżonego działania organu administracji publicznej. Oznacza to, że o naruszeniu normy wynikającej z powyższego przepisu można byłoby mówić, gdyby sąd wykroczył poza granice sprawy, w której została wniesiona skarga, albo - mimo wynikającego z tego przepisu obowiązku - nie wyszedł poza zarzuty i wnioski skargi, np. nie zauważając naruszeń prawa, które nie były powołane przez skarżącą, a które sąd pierwszej instancji zobowiązany był uwzględnić z urzędu (wyrok NSA z 4.02.2020 r. sygn. akt II GSK 2456/17).

Skoro granice sprawy o dostęp do informacji publicznej wyznacza wniosek strony, którego rozpatrzenie może przybrać różne formy, co wynika z art. 14 ust. 2 i art. 16 ust. 1 u.d.i.p., to przepis art. 134 P.p.s.a. daje uprawnienia do wypowiedzenia się o decyzji administracyjnej, o odmowie udzielenia informacji publicznej w sprawie o bezczynność w dostępie do informacji publicznej.

W orzecznictwie sądów administracyjnych jednolicie przyjmuje się, że tajemnicę przedsiębiorcy wyprowadza się z tajemnicy przedsiębiorstwa. Definicja legalna pojęcia "tajemnicy przedsiębiorstwa" została zawarta w art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji Dz. U. z 2019 r., poz. 1010 ze zm. zwana dalej w skrócie: "z.n.k."), zgodnie z którym przez tajemnicę tę rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.

W świetle tego przepisu, określone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione zostały łącznie trzy przesłanki: po pierwsze, są to informacje o charakterze technicznym, technologicznym, organizacyjnym przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą; po drugie, są to informacje poufne, tzn. nie zostały ujawnione do wiadomości publicznej; po trzecie, przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania poufności takich informacji. Tajemnicę przedsiębiorcy należy więc traktować, jako surogat prawa do prywatności jednostki (osoby fizycznej), na gruncie przepisów kształtujących status prawny przedsiębiorcy. Z tego wynika, że na tajemnicę przedsiębiorcy składają się dwa elementy: materialny (np. szczegółowy opis, stosowanych technologii, urządzeń) oraz formalny - wola utajnienia danych informacji (por. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 193/13 - wszystkie wyroki podane w uzasadnieniu dostępne są na str. https://cbois.nsa.gov.pl).

Firma "A" S.A. jest wprawdzie telewizją publiczną, a tym samym jednostką sektora finansów publicznych, ale nie można jednocześnie pomijać faktu, że jest spółką prawa handlowego, funkcjonującą na konkurencyjnym rynku. Firma "A" S.A. jest nadawcą i producentem programów telewizyjnych i prowadzi działalność gospodarczą w tym zakresie, jest uczestnikiem gry rynkowej, a na tym samym rynku funkcjonują też inni przedsiębiorcy o tożsamym przedmiocie działalności. Wobec tego uzasadnione jest twierdzenie, że istnienie na rynku podmiotów konkurencyjnych otwiera kwestię istnienia ryzyka naruszenia interesów Firma "A" S.A. ze strony tych podmiotów.

Umowy, zawarte pomiędzy Firma "A" S.A., a miastem, dotyczą współpracy przy produkcji audycji telewizyjnej i zawierają informacje, mające dla Firma "A" S.A. wartość gospodarczą, gdyż odnoszą się do kwestii organizacyjnych, technicznych, rozliczeń finansowych, wypracowanych w drodze negocjacji. Udostępnienie tego rodzaju danych w trybie dostępu do informacji publicznej (czyli potencjalnie wszystkim), w tym jej konkurentom, niewątpliwie może spowodować dotkliwe konsekwencje dla przedsiębiorcy. Uzyskanie bowiem wiedzy na temat zawieranych przez Firma "A" S.A. umów przez inne podmioty, może zostać wykorzystane w konkurencyjnej działalności i skutkować dla nich lepszą pozycją negocjacyjną (patrz wyrok WSA w warszawie z 23.01.2020 r., sygn. akt II SA/Wa 2083/19 oraz II SA/Wa 2470/19 z 10.03.2020 r.).

Z decyzji Prezydenta z dnia [...] maja 2020 r. wynika, że informacjom, których domaga się skarżący, zgodnie z Instrukcją Ochrony Tajemnicy Przedsiębiorstwa, obowiązującą w Firma "A" S.A., nadana została klauzula "tajemnica przedsiębiorstwa", a więc dostęp do nich jest również ograniczony w Firma "A" S.A. Niewątpliwie wiedza o treści wnioskowanych umów, udostępniona podmiotom konkurencyjnym, spowodowałaby możliwość wykorzystania jej w sposób zagrażający interesom Firma "A" S.A. w bardzo szeroki sposób. Ponadto, zgodzić się należy z Firma "A" S.A., że udostępnienie pewnych informacji publicznie, w sytuacji, gdy Firma "A" S.A. nie ma możliwości uzyskania od konkurencyjnych podmiotów tożsamych danych, spowodowałaby zachwianie równowagi na rynku telewizyjnym i przez to również zagroziłoby jej interesom (por. wyroki WSA w Warszawie: z 18.12.2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1903/13; wyrok z 20.03.2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1712/14).

Skoro skarga Stowarzyszenia kwestionowała bezczynność organu w zakresie wartości umowy zawartej pomiędzy Gminą a Firmą "A" na zorganizowanie koncertu to ze względu na wykazanie spełnienia przesłanki z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. nie istniały podstawy do podania Stowarzyszeniu tej informacji publicznej. Stan faktyczny sprawy wskazuje, że Stowarzyszenie informację o kosztach koncertu, w części, która podlegała udostępnieniu otrzymało w dniu 21 lutego 2020 r.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 151 P.p.s.a. skargę oddalił.