Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Danuta Kania, Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego oddala skargę

Rada Wydziału Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu [...] w [...] działając na podstawie art. 18a ust. 11 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie [...] (Dz.U. Nr 65, poz. 595 ze zm.), w dniu [...] kwietnia 2014 r. podjęła uchwałę nr [...], którą odmówiła [...] J. G. nadania stopnia [...] nauk [...].

W uzasadnieniu uchwały wskazano, iż przedstawiony do oceny dorobek naukowy [...] J. G. jest bogaty i godny uznania, ale ma charakter bardziej praktyczno-dydaktyczny niż naukowy. Przygotowane przez habilitantkę materiały wspomagające pracę logopedy, trudno z całą pewnością uznać jako istotne osiągnięcie naukowe. Można przyjąć, że wykazuje się ona znaczną aktywnością, dotyczy to jednak opracowywania i rozpowszechniania środków dydaktycznych wspomagających terapię logopedyczną (mają one jednakowoż, jak to wskazują recenzenci, oraz piszący opinie członkowie komisji - charakter komercyjny), natomiast w mniejszym stopniu można traktować je jako aktywność naukową. Istotnym mankamentem dorobku jest powtarzanie tych samych tekstów bez odniesień do wcześniejszych publikacji, co sztucznie powiększa ich liczbę i zawartość treściowo-merytoryczną.

Dorobek naukowy [...] J. G. nie stanowi istotnego wkładu w rozwój nauki. Zagadnienia dotyczące słuchu fonemowego - zawarte m.in. w przedłożonej do oceny monografii pt. [...], były tematem wielu wcześniejszych badań i opisów, a zaproponowany do badań, autorski zestaw paronimów nie różni się znacząco od stosowanych wcześniej. Sama autorka informuje, że jest to "problem szeroko opisany w literaturze, tak z punktu widzenia pedagogiki, logopedii, psychologii i językoznawstwa". Ogranicza się jedynie do przeglądu powszechnie znanej literatury przedmiotu, nie włączając w to własnej refleksji krytycznej i nie markuje tym samym jasno projektu własnego badania w jej kontekście.

Według oceny recenzentów - specjalistów w prezentowanej przez habilitantkę obszarze badań - niestety, nie jest możliwe stwierdzenie, a w konsekwencji ocena, czy którakolwiek z publikacji [...] J. G. została opublikowana w czasopismach znajdujących się w bazie [...],[...] lub na liście [...]. Dotyczy to także publikacji naukowych w czasopismach polskich lub międzynarodowych, innych niż znajdujące się na wymienionych listach, ale objętych indeksowaniem. Ponieważ habilitantka o tym nie wspomina, należy domniemywać, że żadna z publikacji tych warunków nie spełnia. Należy również domniemywać, że habilitantka nie posiada cytowań publikacji wg bazy [...]. Nie ma również informacji na temat indeksu Hirscha.

Ponadto reprezentowana przez habilitantkę samoświadomość metodologiczna oraz przyjęte źródła informacji, niestety, nie spełniają oczekiwań większości reprezentantów współczesnej pedagogiki, dla których integralność metodologii nauk społecznych ze stosowanym warsztatem badawczym wydaje się być niewątpliwa.

Zaangażowanie habilitantki w pracę badawczą (14 projektów, kierowanie 8 z nich) to poważne zadanie wymagające nie tyko umiejętności koncepcyjnego myślenia, ciekawości i dociekliwości poznawczej, ale także samodyscypliny i perfekcyjnego zarządzania czasem. To cechy dobrego naukowca.

Ocenie podlega jednak cały dorobek, a jego najistotniejszą część stanowią dokonania naukowe zgłoszone przez habilitantkę jako najważniejsze i dodatkowe osiągnięcia naukowe. Analiza krytyczna tej części, jest według recenzentów i członków Komisji, jednoznacznie dyskusyjna.

Przedstawiony do oceny analizowany dorobek nie spełnia wymogów formalnych. Potwierdzają to recenzje profesorów specjalistów w prezentowanym obszarze badawczym. Sześć oryginalnych artykułów to zbyt mało by uznać naukową dojrzałość [...] J. G. Zaletą dorobku jest co prawda jego charakter praktyczny, docenić należy bowiem umiejętność łączenia teorii z praktyką. Jednakże habilitantka zrecenzowała się niejako zdecydowanie sama, ujawniając braki o których mowa powyżej. Ocena przedstawionych do oceny najważniejszych osiągnięć naukowych i pozostałych osiągnięć dydaktyczno-organizacyjnych [...] J. G. jest dyskusyjna. Dlatego też uznać należy, pozostając w zgodzie z recenzjami specjalistów, iż dorobek naukowy, badawczy i organizacyjny kandydatki na stopień [...] nie spełnia kryteriów oceny ujętej w rozporządzeniu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r.(Dz.U.nr 196, poz. 1165).

Z wyciągu protokołu z posiedzenia Rada Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. wynika, iż powyższą uchwałę przyjęto w głosowaniu tajnym. Na 23 osoby uprawnione do głosowania, obecnych było 16 osób, oddano 16 głosów – 15 "za" i 1 "nieważny".

Od uchwały organu pierwszej instancji J. G. wniosła odwołanie do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, która po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] maja 2015 r., działając na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie [...], utrzymała w mocy zaskarżoną uchwałę Rada Wydziału Nauk Pedagogicznych [...].

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż po wysłuchaniu opinii recenzentów, w głosowaniu tajnym Sekcja Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji wypowiedziała się przeciw wnioskowi o uchylenie zaskarżonej uchwały Rady (wynik głosowania: za uchyleniem uchwały - 1 głos, przeciw - 38 głosów, wstrzymujących się - 2 głosy). Prezydium Centralnej Komisji, po zapoznaniu się ze stanowiskiem Sekcji w rozpatrywanej, postanowiło w głosowaniu tajnym nie przyjąć odwołania i utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę Rady (wynik głosowania: za uchyleniem uchwały - 0 głosów, przeciw - 11 głosów, wstrzymujących się - 0 głosów).

W ocenie Centralnej Komisji, Rada Wydziału miała formalne i merytoryczne kompetencje do przeprowadzenia przewodu [...], a w jego ramach do podjęcia zaskarżonej uchwały. Działała w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

Jedynym powodem wszczęcia odwołania w tym postępowaniu, gdzie cała komisja [...] i Rada Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] głosowały - po negatywnych recenzjach dorobku naukowego Habilitantki - negatywnie, było to, że pracownik dziekanatu zamieścił pierwszą negatywną recenzję na stronie internetowej Wydziału, co rzekomo mogło rzutować na negatywne opinie kolejnych recenzentów. W ocenie Centralnej Komisji, tak jednak nie było, gdyż ów dokument został, na interwencję przewodniczącego Sekcji, zdjęty ze strony internetowej następnego dnia, a członkowie komisji nie potwierdzili jakoby znali i kierowali się tą pierwszą recenzją w swoich opiniach. Wnioskowanie zatem o powołanie nowego składu komisji i ponowne przeprowadzenie postępowania przy unieważnieniu dotychczasowej uchwały w tej sprawie nie znajduje uzasadnienia formalnego i merytorycznego.

J. G. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której powyższej decyzji Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów zarzuciła:

Błędne zastosowanie art. 107 § 1 i § 3 Kpa w związku z art. 29 § 1 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie [...], poprzez braki formalne wydanej decyzji przejawiające się w niepełnym i zbyt ogólnym jej uzasadnieniu, podczas gdy decyzja administracyjna powinna posiadać uzasadnienie prawne i faktyczne jej podjęcia, natomiast decyzja wydana przez Centralną Komisję ds. Stopni i Tytułów takiego uzasadnienia nie posiada przez co wymyka się spod kontroli instancyjnej;

Błędne zastosowanie art. 80 Kpa w związku z art. 29 § 1 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie [...], w ten sposób, że organ wydający decyzję nie uwzględnił zawnioskowanych przez skarżącą dowodów. Według przepisów Kpa organ administracji publicznej powinien na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie podjąć decyzję. W przedmiotowej sprawie, organ odwoławczy niewłaściwie ocenił materiał dowodowy, co miało decydujący wpływ na rozstrzygnięcie podjęte przez organ;

Uchybienie przepisom art. 21 § 2 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie [...], poprzez naruszenie sześciomiesięcznego terminu do wydania decyzji w postępowaniu odwoławczym.

Wskazując na powyższe zarzuty J. G. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasadzenie na jej rzecz od Centralnej Komisji kosztów postepowania.

W uzasadnieniu skargi J. G. wskazała na podnoszone w odwołaniu zarzuty wobec uchwały Rady Wydziału Nauk Pedagogicznych [...], których Centralna Komisja nie zbadała.

Były to następujące naruszenia prawa:

1. naruszenie obowiązujących zasad w zakresie podejmowania decyzji przez organ kolegialny (Radę Wydziału Nauk Pedagogicznych [...]) poprzez podpisanie uchwały z dnia [...] kwietnia 2014 r. jednoosobowo przez Dziekana bez jednoczesnego wykazania umocowania prawnego do tego rodzaju postępowania;

brak wskazania w sentencji uchwały Rady Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] z dnia [...] kwietnia 2014r. dyscypliny naukowej, do której odnosi się rozstrzygniecie w przedmiocie odmowy nadania tytułu [...];

3. naruszenie art. 21 ust 1 Ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym poprzez brak doręczenia habilitantce uchwały w przedmiocie odmowy nadania tytułu [...] wraz z uzasadnieniem, w miejsce której doręczono jedynie wyciąg z protokołu posiedzenia Rady Wydziału Nauk Pedagogicznych z dnia [...] kwietnia 2014i (zarzut formułowany w przypadku uznania, że opisane w punkcie 1 powyżej uchybienie formalne nie znajduje uzasadnienia albowiem przedmiotem doręczenia nie jest była uchwała rady wydziału, a jedynie wyciąg z protokołu posiedzenia z dniu [...] kwietnia 2014r.),

4. nieprawidłowe procedowanie w zakresie oceny dorobku naukowego i osiągnięć naukowych habilitantki poprzez powierzenie dokonania merytorycznej oceny dorobku naukowego habilitantki w zakresie fonetyki i logopedii recenzentom, których aktywność naukowa w zakresie dyscypliny pedagogiki jest całkowicie rozbieżna z obszarem badawczym habilitantki albowiem dotyczy wyłącznie pedagogiki specjalnej;

5. naruszenie zasady obiektywizmu i niezależności w formułowaniu oceny dorobku naukowego habilitantki poprzez uchybienie w zakresie wymogów art. 18 a ust. 12 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym, polegające na upublicznianiu kolejno pełnych treści oddawanych recenzji, na etapie pracy pozostałych recenzentów w następstwie którego doszło do sytuacji, w której recenzenci sporządzający opinie w zakresie oceny dorobku naukowego habilitantki mieli nieograniczony dostęp do treści opinii sformułowanych przez pozostałych recenzentów;

6. naruszenie w zakresie prawidłowości podstawy opinii komisji [...], determinującej treść zaskarżonej uchwały, polegające na oparciu oceny dorobku naukowego habilitantki na podstawie nierzetelnych i niekompletnych recenzji, tj:

recenzji, których treść zawierała braki w zakresie merytorycznej oceny jednego z dwóch osiągnięć badawczo- naukowych wskazanych w autoreferacie,

recenzji, których konkluzje zawierały odwołania do nieobowiązujących lub uchylonych przepisów ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym w kontekście kryteriów oceny dorobku naukowego habilitantki oraz ustawowych wymogów będących przedmiotem oceny zawartej w recenzji,

recenzji, której opiniujący we wstępie uczynił zastrzeżenie o niekompletności materiału podlegającego analizie i ocenie w ramach formułowanej recenzji, informując jednocześnie, że recenzja nie może z tego względu spełniać wszystkich wymogów ustawowych.

Skarżąca podniosła, że z powodu błędnej i odmownej decyzji, najpierw Rady Wydziału, a później Centralnej Komisji, została pozbawiona możliwości dalszego zatrudnienia na zajmowanym stanowisku adiunkta naukowo - dydaktycznego w Katedrze [...] na Wydziale Pedagogiki i Psychologii [...] w [...], w związku z nieuzyskaniem tytułu [...] w określonym, w ustawie o szkolnictwie wyższym, terminie. Kwestia rozwiązania umowy o pracę ze skarżącą jest przedmiotem sporu z jej byłym pracodawcą, [...] w [...] i toczy się w Sądzie Okręgowym w [...].

W dalszej części skargi, skarżąca wskazała, iż procedury podejmowania uchwał przez jednostki nadające tytuł naukowy, należy doszukiwać się w aktach wewnętrznych poszczególnych jednostek naukowych. Natomiast, sposób podejmowania decyzji przez Centralną Komisję stanowi załącznik do zarządzenia nr 47 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 2012 roku. Statut CK w żaden sposób nie reguluje szczegółowej procedury podjęcia decyzji oraz jej wymogów formalnych. W powyżej przedstawionym stanie prawnym, nie została uregulowana kwestia uzasadnienia decyzji Centralnej Komisji. Dlatego w ocenie skarżącej, w zakresie uzasadnienia takich decyzji należy stosować przepisy Kpa, a według tych zasad sprawa nie została należycie zbadana a podjęta decyzja nie została właściwie uzasadniona.

Jak wynika z wydruku ze strony internetowej Wydziału Nauk Pedagogicznych [...], pierwsza recenzja, którą sporządził [...] J. B., została upubliczniona poprzez jej umieszczenie na stronie internetowej uczelni na okres co najmniej kilku dni tj. od dnia [...] grudnia 2013 r. do dnia [...] grudnia 2013 r. i recenzja ta została zdjęta ze strony internetowej na wyraźną prośbę skarżącej. W ocenie skarżącej, w brew twierdzeniom Centralnej Komisji, powyższy fakt istotnie zaważył na treści następnych recenzji i w dalszej kolejności przesądził o wyniku głosowania w dniu [...] kwietnia 2014 r. Ujawnienie na stronie internetowej pierwszej recenzji z oceny dorobku naukowego, należy uznać za jawne przekroczenie kompetencji Rady Wydziału, a w konsekwencji za wadliwe działanie jednostki nadającej stopień w ramach prowadzonego postępowania [...], naruszające art. 18a i art. 12 ustawy. Skoro przepisy prawa wymagają powołania trzech recenzentów to oczywistym jest, że formułowane przez nich oceny powinny być zindywidualizowane i bezstronne. Nie można jednak mówić o zachowaniu zasady bezstronności w sytuacji gdy recenzenci na etapie formułowania recenzji mają dostęp do recenzji innych recenzentów, tak jak miało to miejsce w przypadku postępowania [...] skarżącej.

Ponadto, Rada Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] straciła uprawnienia do nadawania tytułu [...] na mocy decyzji Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów [...] z dnia [...] listopada 2014 r. Jak wynika z uzasadnienia jednym z powodów ograniczenia uprawnień było wadliwe postępowanie w toku przewodów [...] polegające na przyjmowaniu "ogólnikowych, streszczeniowych, o niskim poziomie merytorycznym recenzji".

Skarżąca wskazała na termin wskazany w art. 21 § 1 ustawy i nadmieniła, iż termin ten został znacznie przekroczony. Odwołanie od uchwały Rady Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] złożyła w dniu [...] maja 2014 r., zaś decyzja Centralnej Komisji została podjęta w dniu [...] maja 2015 r. i doręczona skarżącej w dniu [...] lipca 2015 r.

W piśnie z dnia [...] maja 2016 r. J. G. uzupełniła skargę o dodatkowe zarzuty:

1. Naruszenia art. 18a ust. 11 zd. 2 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie [...], poprzez brak sformułowania sentencji uchwały z [...] kwietnia 2014 r., która była przedmiotem głosowania, przez co przytoczony w treści Protokołu posiedzenia Rady Wydziału "wynik" głosowania, ograniczający się wyłącznie do podania liczby głosów, uniemożliwia dokonanie weryfikacji wobec jakiej treści uchwały oddano 15 z 16 głosów "za", a tym samym powoduje, że nie sposób dokonać formalnoprawnej kontroli decyzji Rady Wydziału zilustrowanej tą uchwałą;

2. Naruszenie art. 18a ust. 11 zd. 2 w zw. z art. 16 ww. ustawy, poprzez posłużenie się przez Radę Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] przesłankami awansu nieznanymi ustawie i nieuzasadnione zawężenie zakresu oceny dorobku naukowego habilitantki.

3. Naruszenie art. 33. ust. 1b ustawy, w myśl którego "Centralna Komisja w swoich pracach kieruje się zasadą rzetelności, bezstronności i przejrzystości realizowanych działań [...]" podczas gdy w opisywanym postępowaniu opiniodawczym (realizowanym na etapie postępowania odwoławczego) recenzentem zarówno ze strony Centralnej Komisji ([...]) jak i spoza składu Centralnej Komisji ([...]) byli bezpośredni przełożeni członków Komisji [...] powołanej w postępowaniu [...] skarżącej.

4. Brak obiektywizmu i rzetelności w ocenie dokonywanej przez recenzentów w postępowaniu [...] i postępowaniu opiniodawczym (odwoławczym), polegający na wydaniu opinii niemerytorycznych, przez wadliwy dobór recenzentów reprezentujących inne dyscypliny naukowe.

Skarżąca nadmieniła, iż w składzie Komisji [...] nie było ani jednego członka, który w swoim dorobku naukowym mógł wykazać osiągnięcia w zakresie pedagogiki wczesnoszkolnej, logopedii lub językoznawstwa oraz w osobnej tabeli wskazała na specjalizację poszczególnych członków tej Komisji.

W odpowiedzi na skargę Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów wniosła o jej oddalenie.

W ocenie organu, skarga stanowi polemikę z zarzutami zawartymi w uzasadnieniu negatywnych decyzji Rady Wydziału i Centralnej Komisji. Osiągnięcia naukowe habilitantki uzyskały zgodną negatywną ocenę trzech recenzentów w postępowaniu pierwszej instancji oraz dwóch recenzentów w postępowaniu II instancji. W ustaleniach Centralnej Komisji podjętych na podstawie opinii recenzentów, potwierdzonych w dyskusji oraz przeprowadzonych głosowaniach, wady i słabości dorobku skarżącej zostały potwierdzone, z konkluzją - niewystarczającego dorobku naukowego. W kontekście art. 16 ust. 1 ustawy osiągnięcia habilitantki po otrzymaniu stopnia [...] nie spełniały więc wymaganego warunku ustawowego, co stanowi uzasadnioną podstawę do odmowy.

Rada Wydziału a następnie Centralna Komisja dokonały oceny zgodnie z przepisami art. 16-18 ustawy i miały prawo, aby na merytorycznych podstawach, podjąć decyzję odmowną. Postępowanie było prawidłowe także pod względem formalnym. Zgromadzony materiał dowodowy - protokoły z posiedzenia Komisji [...] i Rady Wydziału, protokoły organów CK wraz z wyważonymi ocenami opinii recenzentów CK - dokumentują, że oceny dokonane zostały w sposób rzetelny i obiektywny. Centralna Komisja w decyzji uznała, że uchwała Rady Wydziału odmawiająca nadania stopnia była prawidłowa.

Odnosząc się do zarzutu skargi, natury proceduralnej, sporządzenia wadliwości uzasadnienia decyzji, wskazano, że motywy rozstrzygnięcia Centralnej Komisji zostały oparte na całokształcie materiału dowodowego, w którym kluczowe znaczenia miały wyczerpujące opinie recenzentów CK. W aktach nin. postępowania Centralnej Komisji znajduje się wystarczający materiał dowodowy do podjęcia rozstrzygnięcia przez organ. Stanowisko Komisji wyrażone było w zaskarżonej decyzji w formie syntetycznej, co nie jest naruszeniem przepisów Kpa. Ponadto zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych brak szczegółowego uzasadnienia wszystkich motywów podjęcia decyzji przez Centralną Komisję - z uwagi na specyfikę podejmowanych przez te organy rozstrzygnięć - nie może być uznany za naruszenie prawa, jeżeli rozstrzygnięcie organu znajduje oparcie w materiale dowodowym sprawy, którym dysponował organ. Na tej zasadzie, co potwierdza orzecznictwo NSA, uchwały Rad Wydziału i decyzja Centralnej Komisji w postępowaniach o nadaniu stopni naukowych nie musiały zawierać w zakresie formy wszystkich formalnych elementów decyzji, o których mówi art. 107 Kpa, ponieważ jest to głosowanie tajne organu kolegialnego.

Centralna Komisja zaznaczyła, że uzasadnienie decyzji, jako decyzji administracyjnej sporządzane wg reguł Kpa, nie jest miejscem na przegląd prowadzonych polemik naukowych i przytaczania argumentów naukowych. Ocena dorobku naukowego wynika z opinii recenzentów, które są podstawową częścią materiału dowodowego w przewodach [...] i [...]. Na etapie postępowania przed WSA nie jest możliwe prowadzenie polemik naukowych.

Odnosząc się do pozostałych zarzutów skargi, natury proceduralnej, Centralna Komisja wskazuje, że zarzucane naruszenia miały drobny charakter, nie rzutujący na prawidłowość podjętych uchwał. Centralna Komisja nie stwierdziła także, aby zamieszczenie - błędne - przez dziekanat negatywnej recenzji na stronie internetowej Wydziału, przez krótki czas, miało istotny wpływ na negatywne opinie kolejnych recenzentów (członkowie komisji nie potwierdzili jakoby znali i kierowali się tą pierwszą recenzją w swoich opiniach). Także zarzut wadliwego powołania recenzentów jest w ocenie Centralnej Komisji zupełnie gołosłowny.

W zakresie zarzutu naruszenia art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. Centralna Komisja wyjaśnia, że opinia drugiego recenzenta CK - [...] została podpisana w dniu [...] kwietnia 2015 r. i dopiero po złożeniu tej opinii było możliwe skierowanie sprawy na najbliższe posiedzenie Sekcji Nauk Humanistycznych i Społecznych a następnie na posiedzenie Prezydium CK.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Podkreślenia wymaga, iż poza sferą orzeczniczą sądów administracyjnych pozostaje zagadnienie oceny wartości naukowej dorobku habilitanta oraz oceny wartości naukowej jego pracy [...]. Zatem odnośnie takich zarzutów skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie może się wypowiedzieć.

Jedynym kryterium według którego sąd administracyjny dokonuje kontroli zaskarżonej decyzji Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów oraz utrzymanej nią w mocy uchwały organu pierwszej instancji – tu Rady Wydziału Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu [...] w [...] jest kryterium legalności działania tych organów i podejmowanych przez nie rozstrzygnięć. Zasada ta wynika z zapisu zawartego w art. 1 § 1 i § 2 ustawy– Prawo o ustroju sądów administracyjnych. Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m. in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (W tym zakresie w aspekcie tego typu spraw porównaj np. wyrok WSA z dnia 4 czerwca 2007 r. sygn. I SA/Wa 325/07.).

Także z uwagi na zapis art. 29 ust. 1 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie [...], procedowanie w tego typu spawach przez organy, odbywa się przede wszystkim w oparciu o własne przepisy proceduralne powyższej ustawy, zaś jedynie do zagadnień w nich nieuregulowanych, będą miały odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Tak więc zarzuty zawarte w skardze a dotyczące naruszeń wskazanych przepisów procedury administracyjnej (Kpa) nie mogą zostać z tej przyczyny uwzględnione.

W niniejszym postępowaniu, o nadanie stopnia naukowego, postępowanie dowodowe ogranicza się do uzyskania recenzji oraz stanowisk uczelnianych organów kolegialnych. W postępowaniu tym osoba zainteresowana nie korzysta także z praw strony w rozumieniu art. 28 Kpa (porównaj wyrok NSA z dnia 27 października 2006 r. sygn. akt I OSK 192/06 oraz wyrok WSA z dnia 10 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 950/06).

Merytorycznym elementem decydującym w rozstrzygnięciu niniejszej sprawy przed organami obu instancji była okoliczność uzyskania negatywnej oceny dorobku naukowego J. G. przez recenzentów powołanych zarówno przez Radę Wydziału Nauk Pedagogicznych [...], jak i przez Centralna Komisję. Recenzje te jednoznacznie wskazały na brak w dorobku naukowym skarżącej istotnego wkładu w rozwój nauki, przy jednoczesnym dostrzeżeniu w tych recenzjach walorów praktycznych w zakresie rozpowszechniania środków dydaktycznych wspomagających terapię logopedyczna. W ocenie recenzentów, jest to niewystarczające dla spełnienia wymogów do uzyskania tytułu [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie ma żadnej możliwości rozpatrywania treści merytorycznych tych recenzji i dlatego są one wiążące dla wyniku niniejszego postepowania administracyjnego.

Natomiast wskazywane w skardze zarzuty dotyczące uchybień formalnych w procedurze wydawania powyższych recenzji oraz w procedurze postepowania administracyjnego nie są w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zasadne.

Istotnie uzasadnienie zaskarżonej decyzji jest lakoniczne, jednakże o wyniku sprawy nie decyduje sposób argumentacji zawarty w uzasadnieniu tej decyzji ale wynik głosowania w Centralnej Komisji oraz treść recenzji, do których to faktów decyzja się odnosi. Te zaś oba elementy postepowania przed organem drugiej instancji, tak samo jak i w postępowaniu przed organem pierwszej instancji, były dla skarżącej w sposób jednoznaczny negatywne.

Ma rację skarżąca, gdy wskazuje na fakt ujawnienia na stronie internetowej Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] od dnia [...] grudnia 2013 r. do dnia [...] grudnia 2013 r. recenzji, którą jako pierwszy sporządził [...] J. B. i zdjęcia tej recenzji dopiero na wyraźną prośbę skarżącej. Jednakże z faktu powyższego naruszenia zasad recenzowania nie sposób udowodnić twierdzenia skarżącej, iż pozostali recenzenci sugerowali się w swoich osądach recenzją [...] J. B. Trudno także twierdzenie takie zastosować do niezależnych recenzentów powołanych przez Centralną Komisję.

Również niezasadny jest zarzut nieprawidłowej - w zakresie specjalności - składu Komisji [...]. Przypomnieć w tym miejscu należy, iż to właśnie sama skarżąca zdecydowała się na przeprowadzenie swojego przewodu [...] na Wydziale Nauk Pedagogicznych [...]. Zatem sam skarżąca swój dorobek naukowy, mający stanowić podstawę do uzyskania tytułu [...], zakwalifikowała jako dorobek z zakresu Pedagogiki. Dlatego też w skład Komisji [...] weszli trzej specjaliści z zakresu pedagogiki specjalnej oraz specjaliści z zakresu: pedagogiki społecznej i socjologii wychowania; filozofii wychowania i pedagogiki ogólnej; pedagogiki specjalnej i surdopedagogiki; edukacji medialnej i technologii informacyjnej oraz technologii kształcenia. Dodać tu należy, iż skarżąca specjalizuje się w środkach dydaktycznych wspomagających terapię logopedyczną a zatem dobór członków Komisji, zważywszy, iż w Komisji tej znalazł się specjalista z zakresu edukacji medialnej i technologii informacyjnej oraz technologii kształcenia a także specjalista z zakresu surdopedagogiki był prawidłowy. Dobór pozostałych członków Komisji wynikał z zakwalifikowania dorobku naukowego skarżącej z zakresu Pedagogiki, przy czym w tym zakresie również w doborze członków kierowano się specjalnościami pokrewnymi jak np. pedagogika specjalna.

W tym aspekcie podnieść należy, iż zagadnienie którym zajmuje się skarżąca może stanowić przedmiot również innych i to bardzo od siebie odległych dziedzin naukowych, jak nauka o języku i wymowie, czy foniatria oraz laryngologia. Zatem spektrum jest tu bardzo szerokie, od Polonistyki poprzez Pedagogikę do Laryngologii. To sama skarżąca, wybierając jednostkę naukową tu - Wydział Nauk Pedagogicznych [...], wybrała ogólną dziedzinę naukową swojej specjalizacji.

Skarżąca eksponuje swoje problemy pracownicze na Uniwersytecie [...], związane z nieuzyskaniem tytułu [...], jednakże okoliczności te nie mają w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie żadnego wpływu na wynik niniejszego postępowania administracyjnego.

Także wskazywane w pkt 3 pisma z dnia [...] maja 2016 r. - powiązania zawodowe pomiędzy niektórymi recenzentami i członkami Centralnej Komisji - nie mogą stanowić zarzutu formalnego, albowiem związki takie są nieuniknione gdy dotyczą stosunkowo niewielkiego grona przedstawicieli nauki w zakresie wąskich specjalności. Nadto z powyższego zarzutu również nie sposób wywieść istotnego naruszenia prawa, ani dowieść zarzutu stronniczości.

Wbrew twierdzeniom skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie dopatrzył się aby protokół z posiedzenia Rady Wydziału Nauk Pedagogicznych [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. był nieczytelny co do ilości głosów oddanych "za" podjętą uchwałą. Protokół ten jak i uchwałę mógł podpisać Dziekan Wydziału, jako osoba uprawniona do reprezentowania tej jednostki naukowej w [...].

Natomiast podnoszone w skardze zagadnienie nieterminowości rozpatrzenia sprawy przez organ drugiej instancji, powinno stanowić przedmiot ewentualnej osobnej skargi na bezczynność albo przewlekłość w działaniu tego organu.

Z tych wszystkich wyżej wskazanych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie dopatrzył się naruszenia prawa przez organy obu instancji przy podejmowaniu powyższych rozstrzygnięć i dlatego, na mocy art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji wyroku.