drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Zobowiązano do dokonania czynności, II SAB/Łd 46/12 - Wyrok WSA w Łodzi z 2012-05-10, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Łd 46/12 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2012-05-10 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-03-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Arkadiusz Blewązka
Jolanta Rosińska /sprawozdawca/
Renata Kubot-Szustowska /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1991/12 - Wyrok NSA z 2012-11-30
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Zobowiązano do dokonania czynności
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 149 par. 1, art. 151, art. 200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 16 ust 1, art. 16 ust. 2
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Dnia 10 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant asystent sędziego Jarosław Moraczewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2012 roku sprawy ze skargi D. G. na bezczynność Okręgowego Związku A w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. zobowiązuje Okręgowy Związek A w Ł. do rozpatrzenia wniosku D. G. z dnia 1 grudnia 2011 roku o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: - pkt 2 w części dotyczącej informacji, czy zmiana na stanowisku trenerskim odbyła się zgodnie z procedurą, - pkt 10 i 12 wniosku w całości w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 2. oddala skargę w pozostałej części; 3. zasądza od Okręgowego Związku A w Ł. na rzecz skarżącego D. G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

D. G. w dniu 1 grudnia 2011 roku drogą elektroniczną skierował do Okręgowego Związku A w Ł. wniosek o udostępnienie informacji publicznej w postaci:

1. listy uczestników zebrania Zarządu OZ A w Ł. w dniu 20.01.2011 r.;

2. informacji kto jest trenerem KW Młodzików;

3. podanie podstaw wyłaniania kadr wojewódzkich, a w tym zasad prowadzenia rankingu, daty i sposobu przeprowadzenia testów sprawnościowych, sposobu realizacji przez trenerów KW obserwacji postępów zawodników i zawodniczek oraz kryteriów ich ocen;

4. informacji jak OZ A ocenia prowadzony przez siebie i publikowany na stronie internetowej ranking i jego konfrontację z listą KW w latach 2010 i 2011;

5. informacji jak OZ A ocenia aktualność i wiarygodność prowadzonej przez siebie strony internetowej zwłaszcza w zakładkach "ranking", "aktualności", "Kadry" ; rocznego programu szkolenia KW A na 2011 r. wraz z informacją o jego realizacji oraz informacją czy taki program został przygotowany na rok 2012;

6. kalendarza dni szkoleniowych KW A w 2011 r. wraz z informacją o jego realizacji;

7. listy akcji szkoleniowych KW (czas, miejsce itp.) oraz listy uczestników w 2011 r. oraz w 2010 r.;

8. informacji czym uzasadniona jest różnica dopłaty własnej do kosztów zgrupowań KW – Z. 2011 – dla młodziczki i juniorki oraz czy dopłaty dotyczą wszystkich uczestników akcji;

9. kalkulacji (lub rozliczeń) kosztów zgrupowań i/lub akcji szkoleniowych KW w 2011 r.;

10. informacji czy w 2011 r. OZ A w Ł. wspierał zawodników lub zawodniczki, a jeśli tak, to w jakiej formie i/lub wartości, kto został beneficjentem tego wsparcia, według jakich kryteriów nastąpiła kwalifikacja;

11. informacji jaki Urząd Miasta dofinansowuje KWM, czy wszystkie miasta kadrowiczów wnoszą wkład finansowy, czy koszty akcji szkoleniowej KWM są równe dla każdego uczestnika niezależnie od miejsca zamieszkania;

12. informacji czy kiedykolwiek pomiędzy OZ A w Ł. a podmiotem gospodarczym B. nastąpił przepływ pieniędzy lub innych wartości materialnych lub niematerialnych, jeśli tak to kiedy, z jakiego tytułu i w jakiej wartości oraz czy i jakie związki występowały pomiędzy wymienionymi podmiotami;

13. informacji czy pomiędzy OZ A w Ł. a członkami stowarzyszenia OZ A w Ł. nastąpiły przepływy pieniędzy lub innych wartości materialnych lub niematerialnych (np. przekazanie w użytkowanie, darowizny itp.) z wyłączeniem składek członkowskich, jeśli tak to z jakiego tytułu, pomiędzy którymi podmiotami, co i w jakiej wartości;

14. informacji, czy OZ A w Ł. koordynuje lub organizuje start reprezentacji województwa w Drużynowym Pucharze Polski w kategorii wiekowej młodzik/młodziczka, a jeśli tak to podanie list powołanych, składu trenerskiego, logistyki i jej kosztów, finansowania, a jeśli nie to podanie podstaw takiej decyzji.

W treści wniosku jego autor wskazał, że oczekuje odpowiedzi w postaci elektronicznej.

W odpowiedzi na wyżej wskazany wniosek, Z. P. w imieniu OZ A w Ł. drogą elektroniczną udzielił odpowiedzi ustosunkowując się do poszczególnych punktów wniosku, w sposób następujący:

Ad1. W zebraniu uczestniczyli:

1. Prezes Z. P.

2. Wiceprezes J. G.

3. Sekretarz H.S.

4. Członek Zarządu D. P.

5. Członek Zarządu W. M.

Ad 2. Przyczyna zmiany była merytoryczna. Decyzję o powołaniach i ewentualnie odwołaniach podejmuje Zarząd uwzględniając różnorodne czynniki wpływające na decyzję, w szczególności osiągnięcia i wyniki danego trenera, umiejętność pracy z młodzieżą, odpowiednie podejście pedagogiczne.

Ad 3. Ranking jest tworzony w oparciu o wyniki uzyskane przez zawodników w zawodach (stosowny plik został już Panu przesłany). Punkty do rankingu zawodnicy otrzymują w zależności od uzyskanego miejsca, zgodnie ze wskaźnikiem, (wskaźnik w załączeniu) Testy sprawności były przeprowadzane na zgrupowaniach. Trenerzy oceniając zawodników kierują się kryteriami adekwatnymi do dyscypliny sportu. Obserwacje czynione są na każdych zawodach obserwowanych przez trenerów.

Ad 4. Kwestie oceny nie są relewantne dla udzielenia informacji publicznej.

Ad 5. – 7 Informację w zakresie zadanych przez Pana pytań uzyska Pan w [...] Federacji Sportu, która dysponuje tego rodzaju informacjami.

Ad 8. Dopłaty dotyczą wszystkich uczestników akcji. Uzyskiwane dopłaty są uzależnione od wielkości grupy, jednakowe dla wszystkich zawodników w danej grupie.

Ad 9. Wszelkie kalkulacje kosztów leżą po stronie [...] Federacji Sportu. W związku z tym uprzejmie proszę o skierowania pytania do [...] Federacji Sportu.

Ad 10. OZ A wspiera zawodników, wykonując swe zadania statutowe. W ramach tego wsparcia nie jest jednak udzielane wsparcie finansowe.

Ad 11. Informacja dotyczy miasta Ł.. Nie wszystkie miasta, gminy kadrowiczów wnoszą wkład finansowy. Koszty akcji szkoleniowej są równe dla zawodników.

Ad 12. Działając na podstawie przepisu art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 16 ust. 1 i 2 w związku z art. 17 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, wzywam Pana do usunięcia braków wniosku z dnia 1 grudnia 2011 r. poprzez wskazanie aktualnego adresu Pana zamieszkania w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, celem doręczenia stosownej decyzji w zakresie pozostałych informacji, których dotyczy wniosek. Nieusunięcie powyższych braków we wskazanym terminie spowoduje pozostawienie Pana wniosku bez rozpoznania.

Ad 13. Wskazać należy na:

1) umowę najmu zawartą przez OZ A i KS C na mocy której OZ A zostały oddane w najem pomieszczenia biurowe oraz umożliwiono korzystanie z drukarek oraz kserokopiarki - Umowa z dnia [...] w zamian za zapłatę kwoty czynszu w wysokości 50 zł netto miesięcznie.

2) Zakup przez OZ A pucharów i innych wyróżnień związanych z osiągniętymi rezultatami dla klubów i ich zawodników.

Ad 14. OZ A w br. nie koordynował startów w grupie wiekowej młodzika kobiet i mężczyzn, gdyż:

- w kat. Młodziczek trenerzy KW stwierdzili, że brak jest wystarczającej ilości dziewcząt aby mogła zostać skompletowana drużyna;

- w kat. Młodzików w czasie kompletowania przez trenerów KW drużyny, na pięć dni przed startem część zawodników, która była uwzględniona w składzie reprezentacji województwa została wycofana przez swoje kluby.

Pismem z dnia 16 grudnia 2011 r., przesłanym drogą elektroniczną, D. G. stwierdził, że udzielona na jego wniosek odpowiedź nie spełnia jego oczekiwań, w związku z tym prosi o udzielenie drogą elektroniczną precyzyjnych informacji. Zwrócił się do OZ A w Ł. o rozważenie odpowiedzi dotyczącej pkt 4, bowiem informacje zawarte na stronie internetowej są nieaktualne. Dodał też, że w kwestii decyzji administracyjnej o odmowie udzielenia informacji prosi o przygotowanie stosownego pisma, które odbierze osobiście w biurze OZ A w Ł. w dniu 22 grudnia 2012 r.. Zdaniem D. G. w świetle art. 64 § 1 K.p.a. bezpodstawne jest żądanie podania przez niego adresu zamieszkania, bowiem OZ A w Ł. jest w posiadaniu jego adresu, a ponadto decyzja powinna zawierać oznaczenie stron, co nie implikuje konieczności podawania przez niego adresu.

W odpowiedzi na powyższe pismo, poinformowano D. G., że odpowiedź na przedstawione przez niego pytania została udzielona, a wobec nie wskazania adresu zamieszkania (niezbędnego do wydania decyzji, jak i skutecznego jej doręczenia), wniosek w zakresie pkt 12 pozostawiono bez rozpoznania.

Pismem z dnia 15 lutego 2012 r. D. G. wniósł skargę na bezczynność OZ A w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Zdaniem skarżącego, w sprawie doszło do naruszenia art. 61 ust. 1 Konstytucji RP i art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudostępnienie informacji publicznej. Na tej podstawie skarżący wniósł o zobowiązanie strony przeciwnej do dokonania czynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem oraz o zasądzenie kosztów postępowania sądowego. W motywach skargi autor wyjaśnił, że OZ A w Ł. udzielił odpowiedzi na część jego wniosku, a co do pozostałej części odpowiedzi nie udzielił lub udzielił w sposób wymijający. Ustosunkowując się do treści odpowiedzi na wniosek, skarżący zarzucił:

1. (dot. pkt 2 wniosku) – brak informacji o tym czy zmiana odbyła się zgodnie z procedurą,

2. (dot. pkt 3 wniosku) – brak informacji dotyczącej sposobu obserwacji zawodników; zestawienia trenerów i zawodów na których dokonywano obserwacji; sposobu przeprowadzenia testów sprawności. Ponadto, nie jest jasny algorytm naliczania punktów, bowiem istnieją różnice między tabelą rankingu na stronie internetowej OZ A, a wyliczeniami przesłanymi.

3. (dot. pkt 8 wniosku) – brak informacji o przyczynach różnic w dopłatach do powołań na zgrupowania.

4. (dot. pkt 10 wniosku) – brak specyfikacji udzielonego wsparcia, listy beneficjentów, ewentualnego określenia wartości, kryteriów kwalifikacji do wsparcia.

5. (dot. pkt 12 wniosku) – brak odpowiedzi. Dodał też, że OZ A był w posiadaniu jego adresu, chociażby w związku ze skargą na bezczynność w sprawie innego wniosku.

6. (dot. pkt 13 wniosku) – brak informacji z jakiego tytułu, pomiędzy jakimi podmiotami, co i w jakiej wartości.

Skarżący zarzucił ponadto, że w odpowiedziach na wnioski OZ A wskazuje na strony internetowe, które nie są stronami BIP i zawierają nieaktualne informacje.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z powodu braku wezwania OZ A na piśmie do usunięcia naruszenia prawa lub z uwagi na złożenie skargi po upływie terminu do jej wniesienia, a w przypadku nie uwzględnienia tych zarzutów, o oddalenie skargi jako niezasadnej. Wyjaśnił, że odpowiedź na wniosek skarżącego została udzielona, a jego zarzuty stanowią polemikę ze stanowiskiem OZ A w Ł.. Organ wskazał, że postępowanie sądowoadministracyjne nie służy weryfikowaniu jakości i prawdziwości udzielanych odpowiedzi w związku ze złożonym wnioskiem o udzielenie informacji publicznej, bowiem służą temu m.in. możliwość składania odpowiednich wniosków do organu nadzoru lub podnoszenie stosownych kwestii na Walnych Zebraniach OZ A, na których skarżący jako przedstawiciel AZS [...] – członka stowarzyszenia OZ A ma możliwość uczestniczyć. Dodał ponadto, że wniosek skarżącego, mimo, iż złożony drogą elektroniczną, powinien zawierać pewne minimum informacji pozwalających na identyfikację strony, nadto kompetencją OZ A nie jest weryfikacja aktualności adresu zamieszkania wykorzystywanego w innym postępowaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Przepis art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 270, dalej p.p.s.a.), stanowi, że kontrola sądowa działalności administracji publicznej, obejmuje między innymi orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. W przypadku wniesienia skargi na bezczynność organu administracji przedmiotem sądowej kontroli nie jest zatem określony akt lub czynność z zakresu administracji publicznej, gdy na organie ciążył obowiązek ich podjęcia w określonej przez przepisy prawa formie i terminie, lecz brak stosownego działania ze strony tegoż organu w sytuacji, gdy ciążył na nim prawny obowiązek jego podjęcia.

Należy zgodzić się z poglądem wyrażonym w literaturze, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w ustawowym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu, lub nie podjął stosownej czynności. Odnotować też trzeba, że dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt (decyzja, postanowienie, inny akt) nie został podjęty lub czynność nie została dokonana, a w szczególności, czy bezczynność organu spowodowana została zawinioną lub niezawinioną opieszałością organu w ich podjęciu lub dokonaniu (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005 r., str. 86).

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wniosku złożonego w odpowiedzi na skargę przez OZ A w Ł., według którego złożenie przez skarżącego skargi na bezczynność nie zostało poprzedzone wyczerpaniem środków zaskarżania. Skarga zatem powinna zostać odrzucona. Wniosek ten nie zasługuje na aprobatę. W kwestii dopuszczalności skargi na bezczynność w sprawie dostępu do informacji publicznej strona nie musi poprzedzać swej skargi żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej (por. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05; wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 września 2006 r., sygn. akt II SAB/Wa 40/2006; wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. akt II SAB/Łd 99/11, publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Kodeks postępowania administracyjnego nie ma zastosowania do udostępnienia informacji publicznej, gdyż ustawa o dostępie do informacji publicznej zawiera odesłanie do stosowania tego kodeksu jedynie w odniesieniu do decyzji o odmowie udzielenia informacji, nie zaś do czynności materialno-technicznej polegającej na jej udzieleniu. Z kolei wykładnia językowa art. 52 § 3 p.p.s.a., upoważnia do stwierdzenia, że przepis ten odnosi się do skarg na akty i czynności, a nie bezczynności w zakresie wydawania aktów. W przypadku, gdy ustawodawca uzależnia zaskarżenie bezczynności od wniesienia środka zaskarżenia, czyni to w sposób wyraźny. Dodatkowo należy wskazać, że skarga na bezczynność, w tym na bezczynność w sprawie udostępnienia informacji publicznej, nie jest ograniczona terminem do jej wniesienia. Z taką skargą można bowiem wystąpić w każdym czasie, jeśli tylko organ działa opieszale, czyli wtedy gdy upłynął już termin do załatwienia sprawy (por. postanowienie NSA z dnia 19 października 2011 r. sygn. akt I OSK 1034/11 publ. na http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Nie budzi również wątpliwości, że za wniosek o udzielenie informacji publicznej uznać należy też przesłanie zapytania drogą elektroniczną i to nawet, gdy do jej autoryzacji nie zostanie użyty podpis elektroniczny. Postępowanie w sprawie udzielenia informacji publicznej ma uproszczony i odformalizowany charakter, a osoba zadająca pytanie nie musi być nawet w pełni zidentyfikowana, nie musi bowiem wykazywać interesu prawnego, ani interesu faktycznego – art. 2 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (por. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. akt II SAB/Sz 127/11; wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt II SAB/Wa 259/10; wyrok NSA z dnia 16 marca 2009 r. sygn. akt I OSK 1277/08; wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II SAB/Łd 93/11 – publikowane w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). W ich świetle informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Ponieważ sformułowania te nie są zbyt jasne, należy przy ich wykładni kierować się art. 61 Konstytucji RP, zgodnie z którym prawo do informacji jest publicznym prawem obywatela, realizowanym na zasadach skonkretyzowanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Uwzględniając te aspekty można zatem uznać, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów pełniących funkcje publiczne w zakresie wykonywania zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna odnosi się jednak przede wszystkim do faktów. Bliższa analiza art. 6 ustawy wskazuje, że wnioskiem w świetle tej ustawy może być objęte jedynie pytanie o określone fakty, o stan określonych zjawisk na dzień udzielenia odpowiedzi. Informacje publiczne odnoszą się bowiem do pewnych danych, a nie są środkiem ich kwestionowania.

Zaznaczyć jednak trzeba, iż skarga wszczynająca niniejsze postępowania oparta została na przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej, a więc na regulacji prawnej zawierającej odrębne unormowania dotyczące czasu załatwienia sprawy. Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, udostępnienie informacji na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki nie później jednak niż w terminie 14 dni, z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 13 ust. 2 i art. 15 ust. 2 ustawy. Udostępnienie informacji publicznej jest czynnością materialno-techniczną. Organ może odmówić udzielenia informacji z uwagi na ochronę tajemnic ustawowo chronionych. Jednakże odmowa udostępnienia informacji winna nastąpić w formie decyzji administracyjnej (art. 16 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej). Strona może domagać się udzielenia informacji publicznej od podmiotu, który podlega przepisom tej ustawy, czyli od podmiotu z katalogu wskazanego w art. 4 ust. 1 ustawy, będącego w posiadaniu takiej informacji. Sąd musiał więc dokonać oceny, czy Okręgowy Związek A w Ł. jest podmiotem podlegającym przepisom ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nie ma bowiem wątpliwości, iż w przypadku ustalenia, że dany podmiot nie podlega tym przepisom niedopuszczalna jest wówczas kontrola w zakresie charakteru informacji, a skarga na bezczynność takiego organu jest niedopuszczalna.

Jak wynika z załączonego do akt sprawy odpisu KRS OZ A w Ł. jest stowarzyszeniem, podlega więc regulacji ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.). Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych (art. 2 ust. 1 Prawa o stowarzyszeniach), które samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne (art. 2 ust. 2 Prawa o stowarzyszeniach). Stowarzyszenie podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego (art. 8 ust. 1 Prawa o stowarzyszeniach), a nadzór nad jego działalnością należy, zgodnie z zapisem art. 8 ust. 5 Prawa o stowarzyszeniach, do wojewody lub starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia. Zasady sprawowania nadzoru nad stowarzyszeniami określają przepisy art. 25 – 32 Prawa o stowarzyszeniach. Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej (art. 33 ust. 1 Prawa o stowarzyszeniach). Stowarzyszenie może otrzymywać dotację według zasad określonych w odrębnych przepisach (art. 35 Prawa o stowarzyszeniach). OZ A w Ł. prowadzi działalność sportową w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 roku o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 ze zm.). Sprawy sportu stanowią zaś dział kultury fizycznej (art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie), który następnie stanowi jeden z działów administracji rządowej, co wprost wynika z regulacji art. 5 pkt 10 i art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 4 września 1997 roku o działach administracji rządowej (t. j. Dz. U. z 2007 roku Nr 65, poz. 437 ze zm.). OZ A jako związek sportowy zrzesza kluby sportowe i działa w formie stowarzyszenia (art. 6 ustawy o sporcie), będąc członkiem związku stowarzyszeń kultury fizycznej – [...] Federacji Sportu, realizuje cele statutowe federacji. [...] Federacja Sportu realizuje z kolei zadania publiczne w zakresie upowszechniania kultury fizycznej i sportu, a w szczególności rozwoju sportu dzieci i młodzieży na terenie całego kraju oraz koordynuje działania wszystkich stowarzyszeń i organizacji członkowskich, a także chroni prawa i interesy swoich członków, oraz wychowuje młodzież przez sport uwzględniając przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom społecznym, szczególnie narkomanii i alkoholizmowi (§ 7 pkt 17 statutu [...] Federacji Sportu). OZ A, jako członek [...] Federacji Sportu, realizuje także jej zadania korzystając przy tym z rozdzielonych przez Federację środków finansowych, które mogą pochodzić z dotacji publicznych. Środki te mogą w szczególności pochodzić z dotacji przeznaczonych na finansowanie celów publicznych z zakresu sportu w ramach realizacji zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, które są zobowiązane do tworzenia warunków, w tym organizacyjnych, sprzyjających rozwojowi sportu (art. 27 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie). Zdaniem składu orzekającego, działalność OZ A nosi więc wszelkie znamiona działalności publicznoprawnej i jest wykonywana pod nadzorem organu władzy publicznej, w związku z czym wykonując zadania publiczne i dysponując majątkiem publicznym, organ ten ma obowiązek udostępnić wytworzoną przez siebie informację publiczną, jeżeli tylko informacja ta znajduje się w jego posiadaniu.

Mając powyższe na uwadze, skargę ocenić należy za dopuszczalną i podlegającą merytorycznemu rozpoznaniu.

Przystępując do oceny merytorycznej skargi, Sąd uznał, że w zakresie pkt 1 skargi (dot. pkt 2 wniosku) organ generalnie udzielił odpowiedzi na postawione przez skarżącego pytanie, pomijając jednak kwestię dotyczącą procedury zmiany trenera KW Młodzików.

W stosunku do pkt 2 skargi (dot. pkt 3 wniosku) Sąd wbrew opinii skarżącego uznał, że OZ A w swym piśmie z dnia 14 grudnia 2011 r. sprostał postawionemu pytaniu, wskazując, iż obserwacja zawodników dokonywana jest przez trenerów i następuje na każdych zawodach, a testy sprawności są przeprowadzane na zgrupowaniach. Ponadto, wątpliwości skarżącego co do poprawności algorytmu naliczania punktów i różnic występujących pomiędzy tabelą rankingu umieszczonej na stronie internetowej OZ A, a wyliczeniami wynikającymi z przesłanych przez OZ A materiałów nie mogą stanowić zasadnego zarzutu w trybie powoływanych przepisów. Postępowanie z zakresu dostępu do informacji publicznej ma bowiem gwarantować transparentność działań władz publicznych oraz innych podmiotów wykonujących zadania publiczne poprzez możliwość uzyskania od tych podmiotów różnego rodzaju informacji o publicznym charakterze. Postępowanie to samo w sobie, w obliczu ewentualnie ujawnionych nieprawidłowości w funkcjonowaniu owych podmiotów, nie ma samodzielnie charakteru naprawczego, a co najwyżej może stanowić zaplecze – poprzez zebranie stosownych informacji – dla wdrożenia takiego postępowania.

Powyższa argumentacja znalazła również zastosowanie przy ocenie pkt 3 skargi (dot. pkt 8 wniosku) oraz pkt 6 skargi (dot. pkt 13 wniosku), bowiem Sąd uznał, że wątpliwości skarżącego co do udzielonej w tym zakresie odpowiedzi, nie należą do sfery faktów i w związku z tym nie podlegają weryfikacji na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W stosunku do pkt 4 skargi (dot. pkt. 10 wniosku) Sąd w całości podzielił stanowisko skarżącego, że organ pominął w swej odpowiedzi informacje dotyczące form wspierania zawodników, beneficjentów oraz kryteriów jakimi kieruje się udzielając pomocy.

Bezsporne jest natomiast, że organ w ogóle nie udzielił odpowiedzi na pkt 5 skargi (dot. pkt 12 wniosku), w związku z czym Sąd uznał ten zarzut za zasadny w całości.

Nie sposób podzielić stanowiska OZ A w Ł. jakoby brak adresu strony uniemożliwiał wydanie decyzji w sprawie. Tym bardziej, że skarżący w piśmie z dnia 16 grudnia 2011 r. zwrócił się o poinformowanie go o przygotowanym w sprawie piśmie, które odbierze osobiście w biurze OZ A w Ł.. Pomijając fakt, że strony brały już udział w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi w sprawie II SAB/Łd 44/11 i adres skarżącego był wówczas znany organowi, to uznać należy, że bezspornie adres ten był znany organowi co najmniej w dniu wniesienia skargi będącej przedmiotem niniejszego postępowania. Organ natomiast nadal pozostał w bezczynności w stosunku do części wniosku skarżącego aż do dnia wydania wyroku.

Jednocześnie należy podkreślić, że ustawa o dostępie do informacji publicznej określa odrębny tryb postępowania administracyjnego. Omawiana ustawa ustanawia, wymienia i precyzuje trzy formy załatwienia (zakończenia) sprawy w przedmiocie udzielenia informacji na wniosek zainteresowanego podmiotu, a mianowicie organ, do którego wniesiono wniosek winien alternatywnie:

- udostępnić tę informację w formie czynności materialno-technicznej (art. 10 ustawy),

- odmówić jej udostępnienia (art. 16 ust. 1 ustawy) lub umorzyć postępowanie (art. 14 ust. 2 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy) w formie decyzji administracyjnej.

Przepisy K.p.a. mogą być stosowane tylko w przypadkach określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Ta natomiast nie daje możliwości zastosowania art. 64 § 2 K.p.a, tj. pozostawienia wniosku bez rozpoznania, jak to uczynił organ w niniejszej sprawie. Organ prowadzący postępowanie w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej zobowiązany jest procedować w jej trybie, a w szczególności wydawać rozstrzygnięcia w niej przewidziane.

W ocenie Sądu nie do przyjęcia jest również argumentacja organu wywiedziona w odpowiedzi na skargę, że odpowiedzi na pytania skarżącego dotyczące nieprawidłowości w funkcjonowaniu OZ A w Ł. skarżący może poszukiwać na jego Walnych Zgromadzeniach, w których ma możliwość osobistego uczestniczenia. W tym miejscu podkreślić należy, że to wnioskodawca decyduje o formie udostępnienia informacji publicznej i takiej też formy udostępnienia informacji może oczekiwać od organu. Udzielenie informacji publicznej następuje bowiem w sposób i w formie zgodnymi z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w ten w sposób i w takiej formie (art. 13 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej). Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w określonym terminie bądź nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji w terminie bądź zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jakim terminie (nie dłuższym jednak niż 2 miesiące), w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie (art. 13 ust. 2 , art. 14 ust. 2 ustawy).

Reasumując, w ocenie składu rozpoznającego niniejszą sprawę OZ A nie udostępnił informacji w zakresie pkt 10 i 12 wniosku, a w stosunku do pkt 2 wniosku w części dotyczącej informacji, czy zmiana na stanowisku trenerskim odbyła się zgodnie z procedurą, nie wydał też w tym zakresie decyzji odmownej, postępując tym, samym wbrew przepisom ustawy. Organ nie wydał decyzji odmawiającej udzielenia informacji publicznej na warunkach wskazanych przez skarżącego (w oparciu o art. 16 ust. 1) i udostępnił informację w ograniczonym zakresie, tylko w stosunku do części wniosku skarżącego. Skoro zatem organ nie zakończył postępowania poprzez udzielenie żądanych informacji lub wydanie decyzji odmownej, pozostawał niewątpliwie w bezczynności co do części wniosku skarżącego. Uznać zatem należało, że pismo z dnia 30 grudnia 2011 r. nie spełniało warunków określonych w art. 16 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nie było bowiem decyzją o odmowie udzielenia informacji w tym zakresie.

Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 149 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w punkcie 1 sentencji, natomiast w pozostałej części w oparciu o art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a..

n.k.



Powered by SoftProdukt