Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jan Szuma (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Asesor WSA Arkadiusz Skomra po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 lipca 2021 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2020 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki oddala skargę

Decyzją z dnia [...] listopada 2020 r., [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (zwany dalej "Inspektorem Wojewódzkim"), rozpatrzył odwołanie J. D. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...] sierpnia 2020 r., [...], którą organ nakazał odwołującej się jako inwestorowi oraz współwłaścicielom nieruchomości: S. D., R. W., B. W., S. M. oraz M. M. wykonanie rozbiórki budynku gospodarczego o wymiarach: długości około [...] m, szerokości około [...] m i wysokości około [...]-[...] m, wzniesionego bez wymaganego pozwolenia na budowę na zlokalizowanej w P. przy ul. [...] działce [...] i w granicy z działką [...] (ark. mapy [...], obręb miasto P.).

Inspektor Wojewódzki uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej podstawy prawnej (art. 48 ust. 1 w zw. z art. 52, art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., obecnie tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 z późn. zm., dalej "P.b.") i w to miejsce wskazał jako podstawę prawną art. 48 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 52 i art. 83 ust. 1 P.b., jak też uchylił ją w części dotyczącej adresatów decyzji i w to miejsce nakaz rozbiórki skierował tylko wobec J. D.. W pozostałym zakresie organ odwoławczy utrzymał rozstrzygnięcie z dnia [...] sierpnia 2020 r. w mocy.

Powyższe decyzje wydano w następujących okolicznościach udokumentowanych w aktach sprawy.

W dniu [...] sierpnia 2019 r. do Inspektora Powiatowego wpłynęło pismo informujące o wybudowaniu bez zgody i porozumienia z pozostałymi współwłaścicielami budynku gospodarczego oraz garażu blaszanego.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2019 r., [...], Inspektor Powiatowy zawiadomił, iż w dniu [...] września 2019 r. w P. przy ul. [...] zostanie przeprowadzona kontrola w zakresie sprawdzenia legalności wzniesienia na tym terenie obiektów budowlanych (k. 17 akt administracyjnych organu pierwszej instancji).

W wyznaczonym terminie pracownicy Inspektoratu Powiatowego przeprowadzili czynności kontrolne na nieruchomości. Z powyższych czynności został sporządzony protokół, szkic oraz dokumentacja fotograficzna (k. 18-23 akt administracyjnych organu pierwszej instancji). Ustalono, że przy tylnej elewacji budynku mieszkalnego wzniesiono w granicy z działką [...] obiekt gospodarczy zrealizowany z prefabrykatów ogrodzeniowych. Ściany z płyt betonowych mocowanych w słupkach żelbetowych posadowiono w gruncie na fundamentach betonowych (zabetonowano słupki). Dach plaski jednospadowy wykonano z blachy trapezowej opartej na ścianach podłużnych obiektu. W tylnej części zamocowano go do drewnianych krawędziaków, a we frontowej części do profili stalowych ocynkowanych. Posadzkę wykonano w części z płyt betonowych. W obiekcie wykonano instalację elektryczną oświetleniową doprowadzoną po murze budynku mieszkalnego z mieszkania S. D..

Inspektor Powiatowy pismem z dnia [...] września 2019 r., [...] (k. 24 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) zwrócił się do Starostwa Powiatowego, Wydziału Architektury i Urbanistyki o udzielenie informacji, czy w latach 2006-2019 były wydawane pozwolenia na budowę oraz czy były przyjmowane zgłoszenia budowy obiektów lub robót budowlanych na terenie nieruchomość w P. przy ul. [...] (działka [...], obręb miasto P.).

W odpowiedzi na powyższe Starosta Powiatowy w P. pismem z dnia [...] października 2019 r., [...] (k. 25 akt administracyjnych organu pierwszej instancji), poinformował, że w rejestrach znajdujących się w archiwum urzędu nie odnaleziono zapisów dotyczących wydanych pozwoleń na budowę oraz przyjętych zgłoszeń dla działki [...].

Pismem z dnia [...] października 2019 r., [...] (k. 33-34 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) Inspektor Powiatowy zawiadomił strony o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie legalności obiektu gospodarczego wybudowanego na terenie działki [...] przy granicą z działką [...].

Zawiadomieniem z dnia [...] grudnia 2019 r., [...] (k. 47 akt administracyjnych organu pierwszej instancji), Inspektor Powiatowy poinformował strony o możliwości zapoznania się i wypowiedzenia co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów.

Następnie organ podejmował szereg czynności mających na celu ustalenia danych kontaktowych S. D. (k. 56-80 akt administracyjnych organu pierwszej instancji).

Ustalenie aktualnych danych S. D. nie powiodło się, więc ostatecznie pismem z dnia [...] lutego 2020 r., [...] (k. 81 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) organ ponownie zawiadomił strony (na znane z urzędu adresy), że w dniu [...] marca 2020 r. zostanie przeprowadzona kontrola w zakresie sprawdzenia aktualnego stanu formalno-prawnego i techniczno-użytkowego obiektu gospodarczego i w sprawie legalności obiektu gospodarczego wybudowanego na terenie działki [...], przy granicy z działką [...] (ark. mapy 20, obręb miasto P.) zlokalizowanej przy ul. [...].

Wyznaczoną kontrolę odwołano w związku z epidemią SARS-CoV-2, a kolejnym pismem z dnia [...] maja 2020 r. (k. 102 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) Inspektor Powiatowy wyznaczył kontrolę na [...] czerwca 2020 r.

W wyznaczonym terminie pracownicy Inspektoratu Powiatowego przeprowadzili czynności kontrolne (k. 113 akt administracyjnych organu pierwszej instancji). Na kontrolę stawiła się tym razem J. D.. Ustalono, że stan obiektu nie zmienił się w stosunku do poprzednich oględzin. J. D. wyjaśniła, że jest użytkownikiem spornego obiektu gospodarczego oraz jest inwestorem. Zrealizowała go w miejsce drewnianej szopy z pomocą swoich braci.

Wobec powyższego pismem z dnia [...] lipca 2020 r., [...] (k. 115 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) Inspektor Powiatowy ponownie skierował do stron, w tym także do J. D. (k. 120 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie. W zawiadomieniu tym obszernie przedstawiono stan sprawy, a także zawiadomiono strony – na podstawie art. 10 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie tekst jednolity Dz. U. z 2021 r., poz. 735 z późn. zm. dalej "K.p.a.") – o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym i o możliwości wypowiedzenia się.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r., [...] Inspektor Powiatowy nakazał inwestorowi J. D. oraz współwłaścicielom nieruchomości rozbiórkę budynku gospodarczego wzniesionego bez wymaganego pozwolenia na budowę na działce [...] w granicy z działką [...] (k. 125-126 akt administracyjnych organu pierwszej instancji).

W odwołaniu J. D. wniosła o uchylenie ("cofnięcie") nakazu rozbiórki. Wskazała, że sprawa dotyczy "szopki" skonstruowanej kilkanaście lat temu na własne potrzeby gospodarcze, w której przechowuje opał i drewno. Odwołująca dodała, że nie posiada innego pomieszczenia, które mogłoby służyć temu celowi. Nigdy wcześniej żadnemu właścicielowi, jak również właścicielowi działki sąsiadującej (I. A.), to pomieszczenie (sporny budynek gospodarczy – uw. Sądu) nie przeszkadzało. Dopiero niedawny konflikt, który powstał pomiędzy współwłaścicielami działki dotyczący tych pomieszczeń gospodarczych spowodował, że J. D. bez swojej winy stała się też jego stroną".

Wskazaną na wstępie decyzją z dnia [...] listopada 2020 r., [...] Inspektor Wojewódzki, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., uchylił w części decyzję Inspektora Powiatowego (w części dotyczącej podstawy prawnej oraz wskazania adresatów – jak opisano na pierwszej stronie niniejszego uzasadnienia), natomiast w pozostałym zakresie orzeczony nakaz rozbiórki obiektu gospodarczego na działce [...] utrzymał w mocy.

Motywując decyzję organ w pierwszej kolejności wskazał, że stosownie do art. 25 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 471 z późn. zm., dalej "u.zm.P.b.") do sprawy znajdzie zastosowanie P.b. w brzmieniu sprzed [...] września 2020 r. Wywodził dalej, że zasadą P.b. jest obowiązek poprzedzenia robót budowlanych pozwoleniem na budowę, z zastrzeżeniem tych, które są wyraźnie w tego zwolnione (w tym na rzecz zgłoszenia).

Przenosząc rozważana na realia sprawy Inspektor Wojewódzki zaznaczył, że przedmiotem postępowania jest obiekt gospodarczy o wymiarach: długość około [...] m, szerokość około [...] m i wysokość około [...] m, wybudowany na działce [...] przy granicy z działką [...]. Wskazał dalej, że zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 P.b. pozwolenia na budowę nie wymaga budowa wolno stojących parterowych budynków gospodarczych garaży, wiat lub przydomowych ganków i oranżerii (ogrodów zimowych) o powierzchni zabudowy do 35 m2, przy czym łączna liczba tych obiektów na działce nie może przekraczać dwóch na każde 500 m2 powierzchni działki". Organ doszedł jednak do przekonania, że skoro budynek znajduje się przy granicy, to stosownie do § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (obecnie tekst jednolity Dz. U z 2019 r., poz. 1065 z późn. zm. dalej: "r.w.t.") powoduje on objęcie działki sąsiedniej obszarem oddziaływania. Ponadto budynek nie jest wolnostojący. Oznacza to, że na jego wybudowanie inwestor powinien uzyskać pozwolenie na budowę.

Inspektor Wojewódzki argumentował, że w sprawie należało wdrożyć procedurę z art. 48 P.b. Zgodnie z art. 48 ust. 2 P.b. jeżeli budowa, o której mowa w art. 48 ust. 1, jest zgodna, z przepisami, o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego oraz nie narusza przepisów, w tym techniczno-budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego części do stanu zgodnego z prawem, organ nadzoru budowlanego wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych. Takie ustalenie umożliwia inwestorowi zalegalizowanie obiektu.

Organ odwoławczy przedstawił poczynione w sprawie ustalenia. Zauważył, że działka [...] nie jest objęta planem miejscowym. Nie można więc postawić zarzutu, iż obiekt narusza przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Nie jest jednak spełniona druga przesłanka wdrożenia legalizacji z art. 48 ust. 2 P.b. Obiekt narusza przepisy techniczno-budowlane w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie go lub jego części do stanu zgodnego z prawem. Inspektor Wojewódzki wywodził, że zgodnie z § 12 ust. 1 r.w.t. budynek na działce budowlanej należy sytuować od granicy tej działki w odległości nie mniejszej niż: 1) 4 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą z oknami łub drzwiami w stronę tej granicy; 2) 3 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą bez okien i drzwi w stronę tej granicy". § 12 r.w.t. przewiduje wyjątki od takiej zasady. Zgodnie z § 12 ust. 2 r.w.t. sytuowanie budynku bez okien w granicy dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy łub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli plan miejscowy przewiduje taką możliwość. W realiach sprawy, z uwagi na brak planu dla działki [...], § 12 ust. 2 r.w.t. nie znajdzie zastosowania. Natomiast § 12 ust. 3 r.w.t. dopuszcza, uwzględniając przepisy odrębne oraz przepisy § 13, 19, 23, 36, 40, 60 i 271-273, sytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy działki budowlanej, jeżeli będzie on przylegał swoją ścianą do ściany budynku istniejącego na sąsiedniej działce oraz jego wysokość będzie zgodna z obowiązującym na danym terenie planem miejscowym lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przepis ten także nie może znaleźć zastosowania do obiektu J. D., gdyż na działce sąsiedniej [...] nie został zlokalizowany budynek o podobnych wymiarach.

Organ wskazał wreszcie na § 12 ust. 4 r.w.t. Przepis ten stanowi, że w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej dopuszcza się: 1) budowę budynku ścianą bez okien i drzwi bezpośrednio przy granicy działki budowlanej lub w odległości mniejszej niż określona w ust, 1 pkt 2, lecz nie mniejszej niż 1,5 m, na działce budowlanej o szerokości 16 m lub mniejszej; 2) nadbudowę budynku istniejącego, usytuowanego w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 od granicy tej działki budowlanej, o nie więcej niż jedną kondygnację, przy czym w nadbudowanej ścianie, zlokalizowanej w odległości mniejszej niż 4 m od granicy, nie może być okien i drzwi; 3) budowę budynku gospodarczego lub garażu o długości nie większej niż 6,5 m i wysokości nie większej niż 3 m bezpośrednio przy granicy działki budowlanej lub w odległości nie mniejszej niż 1,5 m ścianą bez okien i drzwi. Analizując możliwość zastosowania § 12 ust. 4 r.w.t. Inspektor Wojewódzki wyjaśnił, że działka [...] jest oznaczona jako "tereny mieszkaniowe" w wypisie z rejestru gruntów. Na nieruchomości znajduje się natomiast budynek mieszkalny wielorodzinny. Oznacza to, że nie można zastosować § 12 ust. 4 .r.w.t. z uwagi na fakt, że przepis ten dotyczy tylko zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej.

Konkludując, organ odwoławczy doszedł do przekonania, że budynek gospodarczy, którego dotyczy postępowanie, narusza § 12 r.w.t. w odniesieniu do odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną.

Niezależnie organ odwoławczy wyjaśnił, że obiekt nie spełnia wymogów dotyczących wyrobów budowlanych. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r., poz. 1213 z późn. zm.; dalej "u.w.b."): wyrób budowlany może być wprowadzony do obrotu lub udostępniany na rynku krajowym, jeżeli nadaje się do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych, w zakresie odpowiadającym jego właściwościom użytkowym i zamierzonemu zastosowaniu co oznacza, że jego właściwości użytkowe umożliwiają prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym, w których ma on być zastosowany w sposób trwały, spełnienie podstawowych wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 P.b. Ten ostatni przepis stanowi z kolei, że obiekt budowlany, jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając: 1) spełnienie podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych określonych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 5, z późn. zm.), dotyczące między innymi nośności i stateczności konstrukcji".

Inspektor Wojewódzki dodał nadto, że zgodnie z art. 10 P.b. wyroby wytworzone w celu zastosowania w obiekcie budowlanym w sposób trwały o właściwościach użytkowych umożliwiających prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym, obiektom budowlanym spełnienie podstawowych wymagań, można, stosować przy wykonywaniu robót budowlanych wyłącznie, jeżeli wyroby te zostały wprowadzone do obrotu lub udostępnione na rynku krajowym zgodnie z przepisami odrębnymi, a w przypadku wyrobów budowlanych - również zgodnie z zamierzonym zastosowaniem".

W kontekście powyższego organ odwoławczy wywodził, że z protokołu kontroli z dnia [...] września 2019 r. wynika, że budynek gospodarczy został wykonany z prefabrykatów ogrodzeniowych, ściany wykonano z płyt betonowych, mocowanych w słupkach żelbetowych posadowionych w gruncie na fundamentach betonowych (zabetonowane słupki). Dach płaski jednospadowy wykonano z blachy trapezowej opartej na ścianach podłużnych obiektu. W tylnej części zamocowano go do drewnianych krawędziaków, a we frontowej części do profili stalowych ocynkowanych. Instalację elektryczną doprowadzono po murze budynku mieszkalnego. Zdaniem Inspektora Wojewódzkiego obiekt wybudowano zatem w sposób naruszający art. 4 u.w.b.

Odnosząc się do pozostałych istotnych kwestii Inspektor Wojewódzki zasygnalizował, że z uwagi na wskazanie przez J. D., że jest inwestorem, decyzję należało skierować właśnie do niej.

W skardze J. D. zaznaczyła, że w toku postępowania ją pominięto, w szczególności nie doręczono jej pisma z dnia [...] grudnia 2019 r., [...], w związku z czym nie miała możliwości zapoznać się ze zgromadzoną dokumentacją i nie mogła się co do niej wypowiedzieć. Jej zdaniem też organ powinien ponownie zwrócić się do Starosty Powiatowego o udzielenie informacji, czy przed 2006 r. były wydawane decyzje i przyjmowane zgłoszenia co do obiektów lub robót budowlanych na nieruchomości w P. przy ul. [...].

W piśmie z dnia [...] kwietnia 2021 r. (k. 34 akt sądowych) ustanowiony z urzędu pełnomocnik (radca prawny M. M.) uzupełnił skargę wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji obu instancji, wstrzymanie wykonania decyzji oraz przyznanie na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego z urzędu.

W motywach pisma, podobnie jak J. D. w odwołaniu, podkreślił, że skarżąca nie miała zapewnionej możliwości brania aktywnego udziału w postępowaniu. Akcentował też fakt, że sporny budynek gospodarczy na działce [...] jest powiązany funkcjonalnie z lokalem mieszkalnym, w którym zamieszkuje J. D., a którego współwłaścicielem jest S. D..

Pełnomocnik nadmienił też, że organy nie wykazały, iż budynek został wybudowany z materiałów nie nadających się do jego realizacji. Budynek wybudowano z prefabrykatów ogrodzeniowych, które nie są trwale związane z gruntem. Tego rodzaju budynek może powstać, zwłaszcza, że przylega do granicy posesji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Skarga nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Na wstępie należy wskazać, że budynek gospodarczy na działce [...], przy granicy z działką [...] posiada ściany z prefabrykatów ogrodzeniowych, na których oparty jest także dach. Nasuwa się więc wniosek, że mamy do czynienia z obiektem wybudowanym z naruszeniem art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 10 P.b. oraz art. 4 u.w.b. poprzez wykonanie go z wyrobów budowlanych do tego nie przeznaczonych, a także w sposób, który budzi wątpliwości, co do bezpieczeństwa konstrukcji. Tym niemniej Sąd zgadza się z zarzutem zawartym w piśmie z dnia [...] kwietnia 2021 r. (k. 34 i 35 akt sądowych), że zagadnienie to nie zostało wystarczająco wyjaśnione przez Inspektora Wojewódzkiego. Organ stwierdził, że wyroby zastosowane do budowy budynku gospodarczego na działce [...] oraz jego konstrukcja są nieadekwatne do nadanej im funkcji, ale nie dowiódł, że budynek wobec tego jest nie do zaakceptowania w kontekście przywołanych wyżej przepisów i sztuki budowlanej.

Powyższe nie ma jednak znaczenia dla sprawy. Sąd przyznaje rację organom nadzoru, że wobec budynku, którego inwestorem była J. D. nie zostały spełnione przesłanki z art. 48 ust. 2 P.b., a więc zgodnie z art. 48 ust. 1 P.b. należało orzec jego rozbiórkę (do sprawy znajdzie zastosowanie P.b. w brzmieniu sprzed [...] września 2020 r., zob.: art. 25 u.zm.P.b.)

Budynek objęty postępowaniem wymagał pozwolenia na budowę stosownie do art. 28 ust. 1 P.b. Jest to obiekt gospodarczy o wymiarach: długość około [...] m, szerokość około [...] m i wysokość około [...] m, wybudowany na działce [...] przy granicy z działką [...]. Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 P.b. pozwolenia na budowę nie wymaga budowa wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, garaży, wiat lub przydomowych ganków i oranżerii (ogrodów zimowych) o powierzchni zabudowy do 35 m2, przy czym łączna liczba tych obiektów na działce nie może przekraczać dwóch na każde 500 m2 powierzchni działki. Sporny budynek znajduje się przy granicy z działką [...], obejmując ją obszarem swego oddziaływania (§ 12 ust. 5 r.w.t.), a do tego nie jest to budynek wolnostojący, gdyż przylega do budynku wielorodzinnego. Oznacza to, że jego wybudowanie wymagało pozwolenia na budowę.

Jak trafnie wyjaśniał Inspektor Wojewódzki, wdrożenie procedury legalizacyjnej wymaga spełnienia przesłanek z art. 48 ust. 2 P.b., czyli budowa musi być zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i nie może naruszać przepisów, w tym techniczno-budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego części do stanu zgodnego z prawem.

Sporny budynek znajduje się na działce [...], która nie jest objęta planem miejscowym, a więc a limine nie zachodzi sprzeczność z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Budynek natomiast narusza przepisy techniczno-budowlane w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie go lub jego części do stanu zgodnego z prawem.

Zasadą jest, że budynek na działce budowlanej należy sytuować od granicy tej działki w odległości nie mniejszej niż: 1) 4 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą z oknami łub drzwiami w stronę tej granicy; 2) 3 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą bez okien i drzwi w stronę tej granicy (§ 12 ust. 1 r.w.t.).

Budowa przy granicy jest możliwa, jeżeli dopuszcza to plan (§ 12 ust. 2 r.w.t.). W realiach sprawy, z uwagi na brak planu dla działki [...], § 12 ust. 2 r.w.t. nie znajdzie zastosowania.

Usytuowania budynku przy granicy nie można też usprawiedliwić przyleganiem do budynku sąsiedniego (co dopuszcza § 12 ust. 3 r.w.t.). Przepis ten nie może znaleźć zastosowania, gdyż na działce sąsiedniej [...] nie został zlokalizowany budynek o podobnych wymiarach.

Spośród wyjątków dopuszczających usytuowanie budynku w granicy wymienić można sytuacje określone w § 12 ust. 4 r.w.t. W punkcie trzecim tego przepisu dopuszczono budowę w granicy budynku gospodarczego lub garażu o długości nie większej niż 6,5 m i wysokości nie większej niż 3 m. Regulacja ta nie znajdzie jednak zastosowania, gdyż dotyczy ona zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej, a nieruchomość w P. przy ul. [...] jest objęta zabudową wielorodzinną. Skądinąd § 12 ust. 4 pkt 3 r.w.t. dotyczy budynków gospodarczych i garaży od długości do 6,5 metra długości, a obiekt analizowany ma [...] m.

W ocenie Sądu należy więc uznać, że objęty postępowaniem budynek gospodarczy na działce [...] w zbliżeniu z działką [...] nie może być poddany procedurze legalizacji stosownie do art. 48 ust. 2 P.b. z uwagi na naruszenie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących lokalizacji obiektów budowlanych przy granicy działki. Wobec tego należało orzec o jego rozbiórce (art. 48 ust. 1 P.b.), co trafnie uczynił Inspektor Powiatowy, a Inspektor Wojewódzki rozstrzygnięcie to w tej części utrzymał.

Odnosząc się do zarzutu, że J. D. miała nie wiedzieć o toczącym się postępowaniu Sąd wskazuje, że pismem z dnia [...] lipca 2020 r., [...] (k. 115 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) Inspektor Powiatowy ponownie skierował do stron, w tym także do J. D. (k. 120 akt administracyjnych organu pierwszej instancji) zawiadomienie zarazem o wszczęciu postępowania jak i zawiadomił strony – na podstawie art. 10 § 1 K.p.a. – o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym i o możliwości wypowiedzenia się.

Mając na uwadze, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, Sąd – na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm., dalej "P.p.s.a.") – oddalił skargę.

Niniejszą sprawę rozpoznano na posiedzeniu niejawnym stosownie do art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 1842 z późn. zm.), po uprzednim skierowaniu jej do takiego trybu przez Przewodniczącego Wydziału (k. 13 akt sądowych).

Wniosek o przyznanie pełnomocnikowi wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu (zawarty w punkcie 3 pisma procesowego z dnia [...] kwietnia 2021 r. - k. 35 akt sądowych) rozstrzygnie referendarz sądowy w odrębnym postanowieniu (zob. art. 258–261 P.p.s.a., zwłaszcza art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a.).