Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka Sędziowie: WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko (spr.) WSA Jakub Makuch po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 maja 2022 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 9 listopada 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbioru danych oraz materiałów skargę oddala.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją z dnia 9 listopada 2021 r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 735, dalej: "k.p.a.") oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 1990 ze zm., dalej: "u.p.g.k."), utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] 2021 r. nr [...] orzekającą o odmowie przyjęcia do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego wyników pracy geodezyjnej, zgłoszonej w Grodzkim Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej pod numerem [...], przez wykonawcę – F J. M. z siedzibą przy ulicy T, K, Kierownik Pracy Geodezyjnej – dr inż. J. M. (dalej: "skarżący"),której celem było ustalenie przebiegu granicy pomiędzy działkami ewidencyjnymi nr [...] oraz nr [...] obręb [...], jednostka ewidencyjna K – P.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Zawiadomieniem z 30 lipca 2021 r. skarżący poinformował Grodzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Urzędu Miasta o wykonaniu prac geodezyjnych zgłoszonych pod nr. [...], przekazując jednocześnie operat techniczny, zawierający wyniki tych prac, celem ich weryfikacji i następnie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

W sporządzonym 10 sierpnia 2021 r. protokole weryfikacji wyników zgłoszonych prac geodezyjnych stwierdzono, że wynik weryfikacji pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa z zakresu geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi kompletności przekazywanych wyników oraz spójności przekazywanych zbiorów danych z prowadzonymi przez organ bazami danych - jest pozytywny, natomiast - pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa z zakresu geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a ustawy Pgik oraz opracowywania wyników tych pomiarów - negatywny.

W punkcie 6 protokołu (negatywny wynik weryfikacji) opisano stwierdzone uchybienia i nieprawidłowości (dwie uwagi) z podaniem naruszonego przepisu prawa.

Pierwsza uwaga dotyczyła naruszenia przepisów art. 39 ust. 1 u.p.g.k. Wątpliwości wzbudził fakt wykonania ponownego ustalenia granicy pomiędzy działkami nr [...] oraz nr [...] pomimo faktu, że w dniu 5 lipca 2021 r. granica ta była przedmiotem ustalenia wykonywanego przez Wykonawcę A Usługi Geodezyjne A. K. z siedzibą w B, K, Kierownik Pracy Geodezyjnej mgr inż. P. K. (nr uprawnień [...] zakres l i 2). Praca ta została zrejestrowana pod numerem [...], a operat techniczny dotyczący między innymi ustalenia granicy pomiędzy działkami nr [...] oraz nr [...] został przyjęty do zasobu w dniu 27 lipca 2021 r. i zarejestrowany pod numerem [...]. Wykonawca pracy geodezyjnej [...] w ramach odpowiedzi na zgłoszenie otrzymał informację na temat realizowanej pracy geodezyjnej [...], a z informacji zamieszczonych w sprawozdaniu wynika, że miał też wiedzę na temat wykonywanych w ramach tego zgłoszenia prac. Wprawdzie w dniu wykonywania ustalenia granicy przez skarżącego, operat dotyczący realizacji pracy geodezyjnej [...] nie był jeszcze przyjęty do zasobu, jednak składając do tutejszego organu w dniu 30 lipca 2021 r. zawiadomienie o przekazaniu wyników zgłoszonych prac (nastąpiło to już po przyjęciu do zasobu operatu sporządzonego pod kierownictwem mgr inż. P. K.) w swoim operacie skarżący zamieścił szczegółową analizę operatu [...] podważając sposób ustalenia przedmiotowej granicy przez geodetę uprawnionego mgr inż. P. K. Z informacji zamieszczonej w sprawozdaniu technicznym przedmiotowego operatu technicznego, a także z informacji jakie zawiera protokół ustalenia granic w operacie [...] wynika, że właściciele działki nr [...], a także przylegających do działki [...] działek nr [...] i nr [...] (niniejszym operatem w ramach pracy geodezyjnej [...] ustalana jest granica pomiędzy działkami nr [...] i nr [...], która posiada wspólne punkty graniczne z działkami nr [...] oraz nr [...]) nie akceptują ustalenia granicy wg. ostatniego spokojnego stanu posiadania przyjętego przez geodetę uprawnionego mgr inż. P. K. w osi istniejących trwałych ogrodzeń. W protokole ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych sporządzonym przez K. widnieje w kolumnie 10 informacja, że strony nie zgadzają się z ustaloną przez geodetę granicą. Protokół ten nie zawiera informacji, że właściciele działek nr [...], [...] i [...] za spokojny stan posiadania uznają przebieg granicy po zewnętrznej krawędzi podmurówki istniejących ogrodzeń. Informacje w tym zakresie zawiera jednak sprawozdanie techniczne w operacie [...] oraz przedmiotowy operat wraz z informacją zamieszczoną w protokole ustalenia przebiegu granic sporządzonym przez skarżącego. W ramach niniejszej pracy geodezyjnej wykonanej przez skarżącego dokonano więc ponownego ustalenia tej samej granicy. Analogicznie jak w przypadku operatu [...] podważono wiarygodność archiwalnej dokumentacji zgromadzonej w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym uzasadniając w jednoznaczny sposób zasadność przystąpienia do czynności ustalenia przebiegu granic. W ramach przedmiotowego opracowania analogicznie jak w przypadku operatu sporządzonego pod kierownictwem geodety uprawnionego mgr inż. P. K., skarżący dokonał ustalenia granicy wg. ostatniego spokojnego stanu posiadania, lecz stan ten określił zgodnie ze stanowiskiem właścicieli działek nr [...], [...] oraz [...] po zewnętrznej krawędzi podmurówki trwałego ogrodzenia Właściciel działki nr [...] uczestniczył jedynie w czynnościach ustalenia przebiegu granic w dniu 5 lipca 2021 r. natomiast nie był obecny podczas czynności wykonywanych w dniu 19 lipca 2021 r. Z uwagi na stwierdzony fakt zaistnienia sporu co do przebiegu granicy ewidencyjnej w protokole weryfikacji zamieszczono uwagę odnoszącą się do zasadności rozwiązania tego sporu oraz ostatecznego ustalenia przebiegu przedmiotowej granicy w trybie rozgraniczenia nieruchomości, o którym mowa w przepisach rozdziału 6 u.p.g.k., a nie kolejnego ustalenia wykonywanego na podstawie przepisów § 37-39 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2019 r. poz. 393), dalej r.e.g.b. Mając na względzie fakt, że realizowana przez skarżącego praca geodezyjna była wykonywana zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 lipca 2021 r., a wykonawca pracy [...] w swoim operacie oraz w piśmie w którym w sposób obszerny ustosunkował się do wyników weryfikacji podważa wiarygodność ustalenia przebiegu granic wykonanego w ramach pracy geodezyjnej [...], której wyniki zawiera operat techniczny wpisany do materiałów zasobu pod numerem [...], zarzucając jednocześnie Kierownikowi Pracy Geodezyjnej Panu mgr inż. P. K. doprowadzenie do nieuzasadnionego sporu dotyczącego przedmiotowej granicy, uwzględniono w tym zakresie przedstawione przez skarżącego wyjaśnienia odnoszące się do tej uwagi zamieszczonej w sporządzonym protokole weryfikacji.

Z kolei druga uwaga dotyczyła naruszenia przepisów § 38 ust. 1, 3 oraz 4 rozporządzenia r.e.g.b. W wyniku przeprowadzonej weryfikacji stwierdzono, że skarżący, nie przedstawił dokumentu dotyczącego prawidłowego zawiadomienia o czynnościach ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych właściciela działki nr [...]. W przedłożonym do weryfikacji w dniu 30 lipca 2021 r. operacie technicznym brak jest pokwitowania przez T. W. (właściciela działki nr [...], obręb [...], jednostka ewidencyjna K - P) odbioru zawiadomienia o czynnościach ustalenia przebiegu granic, które miały miejsce w dniu 19 lipca 2021 r. Dodatkowo załączona do operatu kopia zwrotnego poświadczenie odbioru operatora pocztowego (strona 48 operatu technicznego) zawiera datę odbioru zawiadomienia właściciela działki nr [...] - 20 lipca 2021 r, podczas gdy czynności ustalenia wykonano w terenie w dniu 19 lipca 2021r. Tym samym, skarżący naruszył obowiązujące go przepisy prawa odnoszące się do kwestii prawidłowego powiadomienia właścicieli działek ewidencyjnych w zakresie powiadomienia właściciela działki o numerze [...] położnej w obrębie numer [...], jednostka ewidencyjna K – P. Dodatkowo, właściciel działki nr [...], T. W. przesłał do skarżącego oraz do wiadomości Wydziału Geodezji Urzędu Miasta odpowiedź na zawiadomienie, z prośbę o zmianę terminu czynności w terenie z uwagi na odebranie zawiadomienia w dniu 20.07.2021 r. (już po dacie wykonania ustalenia granic). Mając na względzie informacje podane w sprawozdaniu dotyczące braku ujawnienia w ewidencji gruntów i budynków danych dotyczących właściciela działki [...] (w tym jego adresu), możliwe było ponadto zastosowanie przepisu § 38 ust. 4 r.e.g.b.

W tych okolicznościach Prezydent Miasta, decyzją dnia [...] 2021 r. nr [...] odmówił przyjęcia do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego wyników pracy geodezyjnej.

Od powyższej decyzji odwołanie do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł skarżący. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie artykułów 7, 7a, 8, 77, 107 k.p.a. oraz § 38 ust. 2 pkt 3 r.e.g.b. z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków w związku z art. 47 k.p.a. W uzasadnieniu odwołania skarżący przedstawił chronologicznie stan faktyczny. Nadto skarżący podniósł, że zgodnie z § 38 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia udział w czynnościach ustalenia przebiegu granic działek leży w interesie podmiotu, a nieusprawiedliwione niewzięcie w nich udziału nie stanowi przeszkody do ich przeprowadzenia. Z kolei zgodnie z § 38 ust. 3 r.e.g.b.: "Zawiadomienia o czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych doręcza się podmiotom, o których mowa w ust. 1, za zwrotnym poświadczeniem odbioru lub za pokwitowaniem, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem". Użyty w powyższym zdaniu spójnik "lub" wskazuje jednoznacznie, że wystarczy spełnić tylko jeden z wymienionych warunków. Zdaniem skarżącego w omawianym przypadku spełniono warunek drugi. Za pokwitowanie w tym przypadku należy przyjąć oświadczenie Kierownika Prac o odmowie przyjęcia zawiadomienia. Wobec braku w Rozporządzeniu w sprawie ewidencji gruntów i budynków szczegółowych regulacji dotyczących doręczania zawiadomień, należy przyjąć przez analogię zasadę stosowaną powszechnie przez organy administracji publicznej, podaną w art. 47 k.p.a. Jednocześnie skarżący zarzucił, że pominięto istotne fakty, a mianowicie to że T. W. odmówił w dniu 5 lipca 2021 r. odebrania pisemnego zawiadomienia, nie stawił się na gruncie w terminie, który sam zaproponował i do którego dostosowały się wszystkie inne osoby. Dodatkowo T. W. skierował do Urzędu Miasta pismo, w którym wprowadził Urząd w błąd, jakoby nie znał wcześniej terminu przeprowadzenia czynności ustalenia przebiegu granic jego działki [...] z działką [...]. W decyzji nie ma żadnych odniesień do oświadczeń Kierownika Pracy oraz właścicieli działek nr [...], [...] i [...] co do sposobu zawiadomienia T. W. i błędnego ustalenia przebiegu granic dokonanego w dniu 5 lipca 2021 r. przez geodetę mgr inż. P. K., ani nie wspomina o liście z dnia 13 sierpnia 2021 r. skierowanym do Urzędu Miasta przez właścicieli działek [...], [...] i [...]. W ocenie skarżącego narusza to wymogi zawarte w artykułach 7, 77 i 107 §3 k.p.a.

Opisaną we wstępie decyzją Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy streścił przebieg dotychczasowego postępowania oraz powołał przepisy mające zastosowanie w niniejszej sprawie.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że przedmiotem ustalenia był przebieg granicy pomiędzy działkami nr [...] oraz [...]. Uwzględniając, że na dzień wykonywania tych czynności operat techniczny z prac geodezyjnych zgłoszonych pod nr [...], obejmujących ustalenie przebiegu tej granicy przez geodetę uprawnionego P. K., nie stanowił materiału zasobu, natomiast w wyniku jego analizy po przyjęciu do zasobu, skarżący podważył prawidłowość udokumentowanego w nim ustalenia. W ocenie organu odwoławczego zasadność przeprowadzenia ponownych czynności ustalenia przebiegu granicy, wskutek czego pozyskano nowe dane dotyczące punktów granicznych, powinna podlegać ocenie na etapie aktualizacji ewidencji gruntów i budynków i nie powinna mieć wpływu na przyjęcie operatu technicznego do zasobu.

Organ odwoławczy powołując się na treść § 38 r.e.g.b. wskazał, że kluczową kwestią jest rozstrzygnięcie, czy skarżący zgodnie z wymienionymi przepisami prawidłowo zawiadomił wszystkie podmioty, których dotyczyły zaplanowane czynności ustalenia przebiegu granic działek.

Załączone do operatu kopie zawiadomień właścicieli działek nr [...], [...] i [...] o planowanych na 19 lipca 2021 r. na godz. 18:00 czynnościach ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych z podpisami świadczącymi o ich odbiorze 5 lipca 2021 r. stanowią pokwitowanie ich doręczenia z zachowaniem zasad i terminu określonego w § 38 ust. 3 r.e.g.b. W operacie brak jest takiego dokumentu dotyczącego właściciela działki nr [...]. W tym zakresie wchodzące w skład operatu technicznego oświadczenia datowane na 19 lipca 2021 r., obecnych na gruncie właścicieli działek, jak również skarżącego wskazują, że w dniu 5 lipca 2021 r. skarżący , uzgodnił z obecnymi właścicielami działek nr [...], [...], [...], [...] datę i godzinę przeprowadzenia czynności ustalenia przebiegu granic na 19 lipca 2021 r. na godz. 18:00. W uzgodnieniach tych uczestniczył również właściciel działki nr [...], jednakże pisemne zawiadomienie o czynnościach ustalenia przebiegu granic nie zostało mu przekazane w związku z odmową jego przyjęcia i prośbą o przesłanie zawiadomienia pocztą na wskazany przez właściciela działki nr [...] adres zamieszkania. Skarżący oświadczył jednocześnie, że do właściciela działki 6 lipca 2021 r. wysłane zostało zawiadomienie listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, jak również dostarczono zawiadomienie osobiście do skrzynki pocztowej. Dołączone do operatu technicznego zwrotne potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez właściciela działki nr [...], datowane na 20 lipca 2021 r. świadczy o tym, że otrzymał je już po przeprowadzonych czynnościach ustalenia przebiegu granic.

Organ odwoławczy stwierdził, że w stanie faktycznym sprawy 5 lipca 2021 r. po ustaleniu przez skarżącego prac z obecnymi właścicielami działek terminu planowanych czynności, nie doszło do sytuacji niemożności doręczenia pisma właścicielowi działki nr [...] zgodnie z art. 42 § 1 k.p.a. w mieszkaniu lub miejscu pracy, jak również nie zaszła konieczna potrzeba doręczenia zawiadomienia w czasie spotkania na bezpośrednio od właściciela działki nr [...] jego adres zamieszkania, miał możliwość doręczyć zawiadomienie do jego mieszkania zgodnie z art. 42 § 1 k.p.a. Uwzględniając, że 6 lipca 2021 r. zawiadomienie zostało wysłane na uzyskany adres za pośrednictwem operatora pocztowego, jak również podjęto próbę doręczenia osobistego w miejscu zamieszkania, brak jest powodów do przyjęcia, dla których określenie terminu spotkania na gruncie i jednocześnie dotrzymanie terminu ustawowego na odebranie zawiadomienia wysłanego za pośrednictwem operatora pocztowego, było niemożliwe do zrealizowania. Argumentacja skarżącego o skutecznym doręczeniu zawiadomienia w myśl art. 47 k.p.a. w dniu 5 lipca 2021 r., pomimo odmowy odbioru zawiadomienia na gruncie, nie zasługuje na uwzględnienie. Podjęta przez skarżącego próba doręczenia zawiadomienia osobiście za pokwitowaniem poza miejscem zamieszkania (na działce nr [...]) nie wyczerpała możliwości doręczenia zawiadomienia w mieszkaniu lub miejscu pracy, a tym samym pominięto zapisy art. 42 § 1 powołanej wyżej regulacji. Natomiast późniejsze doręczenie zawiadomienia za pośrednictwem operatora pocztowego i jego odbiór przez zainteresowanego 20 lipca 2021 r., czyli 1 dzień po przeprowadzonych czynnościach ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych, wskazują, że nie został zachowany warunek określony w § 38 ust. 3 r.e.g.b. o doręczeniu zawiadomienia nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem. Nadto organ odwoławczy stwierdził, że wobec pozyskania przez skarżącego adresu właściciela działki nr [...] przepis § 38 ust. 4 r.e.g.b. nie miał zastosowania.

Zdaniem Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, Prezydent Miasta spełnił wymóg wyjaśnienia okoliczności sprawy zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7, art. 77 k.p.a. obligującymi organ do wszechstronnego zbadania sprawy. Nie doszło również do naruszenia art. 7a oraz art. 8 k.p.a. w związku z brakiem wątpliwości co do treści normy prawnej.

Na powyższą decyzję J. M. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, zarzucając naruszenie przepisów: art. 7, 7a, 8, 35 § 1, 77, 107 i 139 Kodeksu Postępowania Administracyjnego oraz § 38 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia z 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków w związku z art. 42 § 3 i 47 k.p.a.

W uzasadnieniu skargi, skarżący obszernie rozwinął powyższe zarzuty.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 p.p.s.a. wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania w sposób, który miał lub mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sądowa kontrola legalności zaskarżonych orzeczeń administracyjnych sprawowana jest przy tym w granicach sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.)

Na wstępie należy zauważyć, że przedmiotowa sprawa została rozpoznana w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów na podstawie art. 119 pkt 2 p.p.s.a.

Przeprowadzona przez Sąd kontrola zaskarżonej decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 9 listopada 2021r., a także - z mocy art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2019.2325 ze zm. – dalej nazywanej p.p.s.a). – poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2021r., pod kątem kryterium legalności, wykazała, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Należy także wskazać, że stosownie do art. 134 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a. p.p.s.a.

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi J. M. jest decyzja Prezydenta Miasta odmawiająca włączenia sporządzonej przez skarżącego dokumentacji geodezyjnej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i utrzymująca ją w mocy decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego.

W rozpoznawanej sprawie materialnoprawną podstawę działania organu stanowiły przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2052 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.g.k.

Zgodnie z art. 12a. ust. 1 u.p.g.k. wykonawca prac geodezyjnych po wykonaniu zgłoszonych prac jest obowiązany złożyć do organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego zostały zgłoszone prace geodezyjne, zawiadomienie o przekazaniu wyników zgłoszonych prac, dołączając wyniki prac geodezyjnych w postaci:

1) zbiorów nowych, zmodyfikowanych lub zweryfikowanych danych, które należą do zakresu informacyjnego baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3 i 10-12;

2) dokumentów wymaganych przepisami wydanymi na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 lub ich uwierzytelnionych kopii.

Następnie na podstawie art. 12b ust. 1 u.p.g.k. organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego przekazane zostały wyniki zgłoszonych prac geodezyjnych, weryfikuje je pod względem:

1) zgodności z obowiązującymi przepisami prawa z zakresu geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi:

a) wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a, oraz opracowywania wyników tych pomiarów,

b) kompletności przekazywanych wyników;

2) spójności przekazywanych zbiorów danych, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1, z prowadzonymi przez ten organ bazami danych.

Wyniki weryfikacji utrwala się w protokole. Wynik weryfikacji może być pozytywny albo negatywny. Pozytywny wynik kontroli stanowi podstawę przyjęcia wyników zgłoszonych prac geodezyjnych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej zwraca wykonawcy prac geodezyjnych przekazane przez niego wyniki zgłoszonych prac wraz z protokołem zawierającym opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości. Wykonawca ma wówczas prawo, w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu, ustosunkować się na piśmie do wyników weryfikacji. W przypadku uznania przez wykonawcę prac geodezyjnych uchybień i nieprawidłowości stwierdzonych w protokole wykonawca w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania przez niego protokołu przekazuje do organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej poprawione wyniki zgłoszonych prac geodezyjnych wraz z zawiadomieniem o przekazaniu wyników zgłoszonych prac. Z art. 12 b ust. 7b u.p.g.k. wynika, że jeżeli w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania przez wykonawcę prac geodezyjnych protokołu, o którym mowa w ust. 6, organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej nie otrzyma poprawionych wyników zgłoszonych prac geodezyjnych, uznaje się, że prace te zostały zaniechane. Ponowne podjęcie zaniechanych prac geodezyjnych wymaga dokonania nowego zgłoszenia prac. Zgodnie natomiast z ust. 8 art. 12b u.p.g.k. jeżeli organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej nie uwzględni stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych, wydaje decyzję administracyjną o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wyników zgłoszonych prac geodezyjnych. Należy więc przyjąć, że wykonawca może zarówno zgodzić się z zarzutami określonymi w protokole kontrolnym jak i nie zgodzić się z nimi, czy też jedynie zgodzić się częściowo. Jego stanowisko w tej sprawie może zostać wyrażone w jakiejkolwiek formie (zob. Wyrok WSA w Krakowie z 15.10.2019 r., III SA/Kr 862/19, LEX nr 2734269). W takiej sytuacji organ ma obowiązek zbadać zasadność podnoszonych zarzutów w protokole kontrolnym zanim wyda decyzję o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wyników zgłoszonych prac geodezyjnych.

Trafnie w jednym z wyroków Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 24 stycznia 2018r., I OSK 425/16, wyrok dostępny w bazie CBOIS) stwierdził, że powyższy schemat działania organów Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, w sytuacji przekazania do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów stanowiących wyniki prac geodezyjnych lub kartograficznych, rodzi przeświadczenie o konieczności współdziałania wyspecjalizowanego organu administracji i wykonawcy prac geodezyjnych lub kartograficznych, a więc podmiotu posiadającego także wiadomości specjalne, tak aby niewadliwa dokumentacja mogła być przyjęta do zasobu. Istotnym elementem tegoż współdziałania jest przede wszystkim umożliwienie wykonawcy prac wyeliminowania wad z przedłożonej dokumentacji. Cel ten winien być osiągnięty z jednej strony poprzez dokonanie przez organ precyzyjnej weryfikacji zgłoszonych do zasobu zbiorów danych lub innych materiałów stanowiących wyniki prac geodezyjnych lub kartograficznych, z drugiej zaś poprzez zapewnienie wykonawcy tych prac możliwości nie tylko ustosunkowania się do wskazanych przez organ geodezyjny nieprawidłowości, ale i usunięcia ich, tak by niewadliwa dokumentacja mogła być przyjęta do zasobów geodezyjnych. Organ administracji geodezyjnej dokonujący weryfikacji operatu technicznego ma obowiązek wskazać wykonawcy prac prawne i techniczne przyczyny odmowy włączenia do państwowego zasobu wyników zrealizowanych przez niego prac, odnotowując w protokole jakie konkretnie usterki, wady czy nieprawidłowości są przyczyną negatywnej oceny, oraz wymienić przepisy prawa, które zostały w tym zakresie naruszone. Weryfikacja ta ma charakter weryfikacji w oparciu o kryterium legalności tj. zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii. Powyższe pozwala wskazać, iż treść sporządzonego przez organ protokołu weryfikacji zakreśla pole sporu pomiędzy organem, a wykonawcą pracy. Istnienie owego obszaru kontrowersji co do legalności wykonanej pracy uniemożliwia, na tym etapie postępowania, przyjęcie tej pracy do zasobu. Tym samym treść protokołu weryfikacji ma dla wykonawcy prac przede wszystkim charakter gwarancyjny, bowiem tylko w zakresie dostrzeżonych przez organ nieprawidłowości, uzewnętrznionych w precyzyjny sposób – stosownie do wymogów formularza stanowiącego załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia – wykonawca robót geodezyjnych lub kartograficznych ma prawo ustosunkować się do wyników weryfikacji. Stwierdzone protokolarnie uchybienia i nieprawidłowości umożliwiają geodecie podjęcie polemiki, o której mowa w art. 12b ust. 7 u.p.g.i.k., a z drugiej strony stanowi dla geodety jasną wskazówkę, czego oczekuje organ w ramach złożenia poprawionej pracy (por. Wyrok WSA w Kielcach z 26.10.2021 r., II SA/Ke 592/21, LEX nr 3269259). Przepisy art. 12b ust. 1-8 u.p.g.k. mają więc charakter gwarancyjny w zakresie uprawnienia wykonawcy prac geodezyjnych do ustosunkowania się do wyników weryfikacji, niezależnego od etapu postępowania w sprawie przyjęcia zgłoszonej pracy do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego(zob. wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2018 r. sygn. akt I OSK 425/16, wyrok NSA 26 września 2018 r. sygn. akt I OSK 2421/16, wyrok NSA z 16.07.2020 r., I OSK 2982/19, LEX nr 3064825).

W niniejszej sprawie skarżący 15 czerwca 2021r. zgłosił do Prezydenta Miasta prace geodezyjne o celu wznowienie znaków granicznych, wyznaczenie punktów granicznych lub ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych, które zostało zarejestrowane pod numerem [...]. 30 lipca 2021 r. do Grodzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Urzędu Miasta wpłynęło zawiadomienie Wykonawcy prac o przekazaniu wyników zgłoszonych prac geodezyjnych wraz z operatem technicznym w formie elektronicznej opatrzonym podpisem kwalifikowanym kierownika prac geodezyjnych J. M. oraz zbiorami danych należących do zakresu bazy danych EGiB. W Protokole nr [...] weryfikacji wyników zgłoszonych prac geodezyjnych z 10 sierpnia 2021 r., Prezydent Miasta, w imieniu którego działał upoważniony pracownik, stwierdził, że wynik weryfikacji pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa z zakresu geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi kompletności przekazywanych wyników oraz spójności przekazywanych zbiorów danych z prowadzonymi przez organ bazami danych - jest pozytywny, natomiast - pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa z zakresu geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a u.p.g.k. oraz opracowywania wyników tych pomiarów - negatywny. Zostały w nim podniesione dwie uwagi: pierwsza dotyczyła naruszenia art. 39 ust. 1 u.p.g.k., która organ I instancji w wyniku wyjaśnień skarżącego, nie stanowiła przeszkody 2 przyjęciu do zasobu wyników prac, a druga dotyczyła naruszenia § 38 rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 393), zwane dalej r.e.g.b. Należy przy tym podkreślić, że trafnie organ zastosował rozporządzenie z dnia 29 marca 2001, gdyż zgodnie z kolei z § 47 obowiązującego obecnie rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. poz. 1390 z późn. zm) do prac geodezyjnych zgłoszonych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia dopuszcza się stosowanie przepisów dotychczasowych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021r.

Zgodnie z art. 20 u.p.g.k. ewidencja gruntów i budynków obejmuje między innymi informacje dotyczące gruntów to jest ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas bonitacyjnych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty. Z kolei sama ewidencja gruntów i budynków została zdefiniowana w art. 2 pkt 8 u.p.g.k. jako system informacyjny zapewniający gromadzenie, aktualizację oraz udostępnianie, w sposób jednolity dla kraju, informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych podmiotach władających lub gospodarujących tymi gruntami, budynkami lub lokalami. Zasadniczo w ramach ewidencji gruntów obszar kraju został podzielony na jednostki ewidencyjne, które są obszarami gruntów położonych w granicach administracyjnych gminy, a w przypadku gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta, również w granicach administracyjnych miasta. Z kolei jednostka ewidencyjna została podzielona na obręby ewidencyjne, które są określane przez nazwę i numer lub przez sam numer. W ramach obrębów ewidencyjnych funkcjonują działki ewidencyjne. (zob. E. Stefańska [w:] Prawo geodezyjne i kartograficzne. Komentarz, wyd. II, red. J. Lang, J. Maćkowiak, T. Myśliński, Warszawa 2018, art. 20). Zgodnie z obowiązującym w czasie wydawania decyzji przez organ II instancji §9 ust. 1 rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 393), zwanego daje r.e.g.b., działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.

W orzecznictwie przyjęto, że rejestr ewidencji gruntów ma być wyłącznie odzwierciedleniem aktualnego stanu prawnego dotyczącego danej nieruchomości, zawiera jedynie dane wynikające z tytułu własności, ma charakter deklaratoryjny, a nie konstytutywny, co oznacza, że nie kształtuje nowego stanu prawnego nieruchomości, a jedynie potwierdza stan prawny nieruchomości zaistniały wcześniej (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19.10.2011 r., I OSK 1764/10, LEX nr 1131488). Na jej podstawie strona nie nabywa więc prawa. W orzecznictwie podkreśla się, że ewidencja nie rozstrzyga natomiast sporów co do gruntów, organy ewidencyjne nie są zaś uprawnione do weryfikacji dokumentów, na podstawie których dokonują zmian w ewidencji. Ochronie i rejestracji praw podmiotowych służą natomiast księgi wieczyste, a spory na tle własności i sposobu korzystania z nieruchomości mogą być dochodzone przed sądami powszechnymi lub w innych odrębnych postępowaniach (zob. uzasadnienie wyroku WSA w Łodzi z 14.03.2012 r., III SA/Łd 24/12, LEX nr 1139539).

Zgodnie z § 36. r.e.g.b. przebieg granic działek ewidencyjnych wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej między innymi w celu podziału nieruchomości.

Postępowanie prowadzi się zgodnie z § 37. r.e.g.b., który w ust. 1 stwierdza, że jeżeli brak jest dokumentacji wymienionej w § 36 lub jeżeli zawarte w niej dane nie są wiarygodne, dane dotyczące przebiegu granic działek ewidencyjnych pozyskuje się w wyniku geodezyjnych pomiarów terenowych lub geodezyjnych pomiarów fotogrametrycznych poprzedzonych ustaleniem przebiegu tych granic. Natomiast w ust. 2 tegoż paragrafu stwierdzono, że ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych, w tym położenia wyznaczających je punktów granicznych, może nastąpić w oparciu o zobrazowania lotnicze, satelitarne lub ortofotomapę, jeżeli te zobrazowania lub ortofotomapa charakteryzują się rozdzielczością zapewniającą wizualizację szczegółów sytuacyjnych, które mogą mieć znaczenie przy ustaleniu przebiegu tych granic.

Przed przystąpieniem do ustalania przebiegu granic konieczne jest zawiadomienie wszystkich właścicieli oraz użytkowników wieczystych tych działek, a także osoby władające tymi działkami na zasadach samoistnego posiadania (§ 38 ust. 1 r.e.g.b.) Takie zawiadomienie powinno zawierać następujące informacje:

1) dzień, godzinę i miejsce rozpoczęcia tych czynności;

2) oznaczenia i ewentualne dane adresowe działek ewidencyjnych, których będą dotyczyć te czynności, a także numery ksiąg wieczystych, jeżeli księgi takie są prowadzone dla tych działek;

3) pouczenie o konieczności posiadania dokumentu umożliwiającego ustalenie tożsamości osoby deklarującej swój udział w tych czynnościach oraz o tym, że udział w tych czynnościach leży w interesie podmiotu i że nieusprawiedliwione niewzięcie w nich udziału nie będzie stanowić przeszkody do ich przeprowadzenia. Jak z powyższego wynika pouczenie o tym, ze udział leży w interesie danego podmiotu jest niezbędny, gdyż dzięki temu dana osoba może zrozumieć, że jej interesy mogą zostać naruszone w wyniku przeprowadzenia podziału sąsiedniej działki i że w jej interesie jest faktyczna obecność w trakcie przeprowadzania czynności na gruncie. Z kolei w/w zawiadomienie powinno być doręczone za zwrotnym poświadczeniem odbioru lub za pokwitowaniem, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem.

Kolejny § 39 r.e.g.b. odnosi się do sposobu postępowania przy ustalaniu przebiegu granic działek ewidencyjnych i położenia punktów granicznych.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się więc do kwestii prawidłowości, bądź nieprawidłowości zawiadomienia przez skarżącego wszystkich właścicieli oraz użytkowników wieczystych tych działek, a także osoby władające tymi działkami na zasadach samoistnego posiadania. Nie ma wątpliwości, że w/w zawiadomienie nie zostało fizycznie doręczone za zwrotnym poświadczeniem odbioru lub za pokwitowaniem, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem przystąpienia do ustalania granic. W stanie faktycznym sprawy zostało ono bowiem fizycznie doręczone właścicielowi działki [...] T. W. 20 lipca 2021r., a czynności ustalania na gruncie wykonano 19 lipca 2021r. Z kolei w zgłoszonym operacie znajdują się zawiadomienia z dnia 5 lipca 2021r. pozostałych współwłaścicieli działek (nr [...], [...] i [...]) z potwierdzeniem odbioru oraz oświadczenie z 19.07.2021r. podpisane przez wszystkich pozostałych współwłaścicieli dziełek, że skarżący (geodeta J. M.) uzgodnił i poinformował w dniu 5 lipca 2021r. T. W., właściciela działki [...] o terminie ustalenia przebiegu granicy działki [...] z działką [...] i termin ten na wyraźna prośbę T. W. został ustalony na dzień 19 lipca 2021r. na godzinę 18.00. Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z oświadczeniem skarżącego geodety zawiadomienia o terminie ustalenia przebiegu granicy z dnia 19 lipca 2021r. nie udało się przekazać T. W., który odmówił jego przyjęcia i wskazał, aby przesłać mu je pocztą. W samym operacie nie znajduje się jednak takie zawiadomienie z dnia 5 lipca 2021r. skierowane do T. W., choćby z oświadczeniem o odmowie przyjęcia.

W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że skarżący nie dokonał zawiadomienia zgodnie z § 38 ust. 1 r.e.g.b.

Należy jednak zastanowić się, czy wobec tego mogą mieć zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące doręczenia zastępczego. Istotne jest przy tym, że przepisy kodeksu postępowania administracyjnego regulują problematykę doręczenia pisma przez organ administracji publicznej, przy czy geodeta, a skarżący w niniejszej sprawie takim organem niewątpliwie nie jest.

Zgodnie z art. 47 § 1 k.p.a. jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją włącza się do akt sprawy. Z kolei § 2 powołanego artykułu stanowi, iż w przypadkach, o których mowa w § 1, uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.

Należy jednak stwierdzić, że przyjęcie fikcji prawnej dokonania doręczenia, stosuje się do przypadków wskazanych w kodeksie postępowania administracyjnego, a więc do wymienionych tam sposobów doręczenia. Zgodnie bowiem z art. 39 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej doręcza pisma na adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, chyba że doręczenie następuje w siedzibie organu. Następnie § 2 tego artykułu przewiduje, że w przypadku braku możliwości doręczenia w sposób, o którym mowa w § 1, organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem:

1) przez operatora wyznaczonego z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej, o której mowa w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, albo

2) przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy.

Natomiast § 3 wskazanego przepisu stanowi, iż w przypadku braku możliwości doręczenia w sposób, o którym mowa w § 1 i § 2 pkt 1, organ administracji publicznej doręcza pisma:

1) przesyłką rejestrowaną, o której mowa w art. 3 pkt 23 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320), albo

2) przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy.

W doktrynie (A. Wróbel [w:] M. Jaśkowska, M. Wilbrandt-Gotowicz, A. Wróbel, Komentarz aktualizowany do Kodeksu postępowania administracyjnego, LEX/el. 2022, art. 39) podkreślono, że "podmiotami doręczającymi są: organ administracji publicznej, operator pocztowy (w rozumieniu Prawa pocztowego), pracownicy organu administracji publicznej albo inne upoważnione osoby lub organy. Przepis art. 39, w przeciwieństwie do poprzedniego stanu prawnego, ustanawia wiążącą organ kolejność wymienionych w tym przepisie doręczycieli pism. Na mocy § 1 zasadą jest obowiązek organu administracji publicznej doręczania pism na adres do doręczeń elektronicznych, chyba że doręczenie następuje w siedzibie organu. Jeżeli doręczenie na adres do doręczeń elektronicznych nie jest możliwe lub gdy doręczenie nie mogło nastąpić w siedzibie organu, wówczas organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez wybranego przez siebie doręczyciela, a mianowicie: 1) operatora wyznaczonego z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej, albo 2) swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy. W razie gdy doręczenie przez operatora wyznaczonego z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej nie jest możliwe, wówczas organ administracji publicznej doręcza pisma: 1) przesyłką rejestrowaną w rozumieniu art. 3 pkt 23 pr. pocz., albo 2) przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy (§ 3). W ten sam sposób, jak przewidziany w § 3, organ administracji publicznej może doręczyć decyzję, której: 1) organ administracji publicznej nadał rygor natychmiastowej wykonalności, albo 2) decyzji, która podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy, w sprawach osobowych funkcjonariuszy oraz żołnierzy zawodowych 3) albo jeżeli wymaga tego ważny interes publiczny; w tych przypadkach nie ma zastosowania § 1 i § 2 pkt 1".

Istotna jest więc sama kolejność w dokonywaniu doręczeń oraz miejsce jego dokonania.

Następnie należy wskazać, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego trafnie zauważono, że dla prawidłowości zastosowania art. 47 § 2 k.p.a., w świetle treści art. 47 § 1 k.p.a., relewantne są wyłącznie dwie okoliczności, po pierwsze to, czy doręczający umożliwił adresatowi odbiór przesyłki przez jej zaoferowanie, po drugie to, czy zwrócone nadawcy pismo zawiera adnotację doręczyciela o odmowie jego przyjęcia oraz datę odmowy (wyrok NSA z 25.09.2019 r., II OSK 2666/17, LEX nr 3073429). W innym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że przyjęcie fikcji prawnej polegającej na uznaniu pisma za doręczone w dniu odmowy jego przyjęcia jest możliwe tylko przy zachowaniu ściśle określonych warunków. Skuteczność doręczenia zachodzi wówczas, gdy omawianą czynność dokonano z zachowaniem wszystkich przesłanek określonych przez prawodawcę dla danego, wykorzystanego przez organ, sposobu doręczenia. Z odmową przyjęcia pisma zatem można mieć do czynienia jedynie wówczas, gdy doręczający zaofiaruje wprost przekazanie pisma adresatowi, natomiast adresat wyraźnie oświadczy doręczającemu, że pisma nie przyjmuje albo też w inny sposób uzewnętrzni wolę odmowy przyjęcia pisma. Odmowa odbioru pisma zawsze musi mieć charakter wyraźny. Okoliczność tę ma potwierdzać stosowna adnotacja. Nie może przy tym budzić wątpliwości fakt, że skoro czynności dręczenia dokonuje określony pracownik operatora pocztowego lub organu, to także wspomniana adnotacja musi być dokonana przez tego samego doręczającego. Ponadto adnotacja ta powinna w swej treści jednoznacznie wskazywać, że to adresat odmówił przyjęcia doręczanego mu pisma oraz datę odmowy odbioru przesyłki.(...) Jeszcze raz podkreślić należy, że odmowa odbioru przesyłki przez adresata powinna być wyraźna, a fakt ten musi być przez organ w sposób wymagany prawem udokumentowany. Organ nie zachowując omówionych standardów, nie wykazał, aby w okolicznościach niniejszej sprawy możliwe było wykorzystanie przez niego instytucji przewidzianej w art. 47 k.p.a. (wyrok NSA z 21.11.2014 r., I OSK 1653/13, LEX nr 1590990).

W niniejszej sprawie należy jeszcze raz podkreślić, że po pierwsze, skarżący geodeta, który usiłował doręczyć właścicielowi działki [...] T. W. nie wątpliwie nie jest organem administracyjnym. Wprawdzie sam organ może dokonać doręczenia przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy tym niemniej istotne jest, aby podmiotem doręczającym był organ administracyjny. Po drugie, należy też zaznaczyć, że tenże organ może doręczyć pismo poprzez jego wręczenie w siedzibie organu, ale wówczas dla przyjęcia fikcji doręczenia istotne jest aby odmowa przyjęcia była potwierdzona adnotacją na samym piśmie przez osobę usiłująca dokonać doręczenia. W niniejszej sprawie w aktach brak jest zawiadomienia właściciela działki [...] T. W. z adnotacją o odmowie jego przyjęcia. Stąd nawet gdyby przyjąć dopuszczalność stosowania w tym przypadku przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, to i tak nie są spełnione warunki konieczne do przyjęcia fikcji doręczenia na podstawie art. 47 k.p.a.

Sąd jednak w niniejsze sprawie przyjął niedopuszczalność nawet odpowiedniego stosowania do doręczeń przez geodetę zawiadomienia o przystąpieniu do ustalania przebiegu granic, przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Przede wszystkim należy wskazać, jak już to wyżej było podnoszone, że geodeta wykonujący czynności na gruncie nie jest organem administracji publicznej, co wyklucza wprost stosowanie kodeksu postępowania administracyjnego w tym zakresie. Należy przyjąć, że z tego między innymi względu, wprowadzony został §38 r.e.g.b. Osoby bowiem, które mają interes prawny w uczestnictwie w czynnościach przeprowadzanych na gruncie przez geodetę, a więc właściciele oraz użytkownicy wieczyści działek, a także osoby władające tymi działkami na zasadach samoistnego posiadania, muszą mieć zapewniony udział w tych czynnościach, między innymi po to, aby mogli się wypowiedzieć co do przebiegu granicy, a także zgłosić sprzeciw wobec zaproponowanego przez geodetę jej przebiegu. Zgodnie bowiem z ust. 8 §39 r.e.g.b. informacje o spornych odcinkach granic działek ewidencyjnych ujawnia się w bazie danych ewidencyjnych oraz na wyrysach z mapy ewidencyjnej. Aby jednak taka informacja mogła zostać ujawniona musi istnieć spór, który zostaje wskazany w protokole spisywanym przez geodetę ustalającego przebieg granicy. Stąd konieczność skutecznego doręczenia zawiadomienia przez geodetę o czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych przed przystąpieniem przez niego do wykonywania prac.

Należy też podkreślić, że przyjęte przez prawodawcę rozwiązanie w §39 r.e.g.b. świadczy o ograniczonym zaufaniu do geodetów dokonujących ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych w terenie. Wyraźnie bowiem nie wprowadzono znanego z kodeksu postępowania administracyjnego rozwiązania w postaci fikcji doręczenia. Geodeta ustalający przebieg granicy zazwyczaj jest zatrudniany przez jednego z właścicieli, oraz użytkownika wieczystego, czy osobę władającą na zasadach samoistnego posiadania, a więc potencjalnie przez jedną ze stron konfliktu. Stąd istotne jest, aby wszyscy zainteresowani zostali zgodnie z §38 r.e.g.b. poinformowani o czynnościach na gruncie podjętych przez geodetę, tak aby mogli w nich uczestniczyć i bronić własnych praw i nie można było w żaden sposób pozbawić stron skonfliktowanych udziału w ustalaniu granicy dziełek ewidencyjnych. Z tego względu należy rygorystycznie podchodzić do wymagać w zakresie doręczenia zawiadomienia o czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych.

W niniejszej sprawie nic nie stało na przeszkodzie, aby geodeta powtórzył czynność ustalenia przebiegu granicy na gruncie po ponownym doręczeniu właścicielowi działki [...] T. W. zawiadomienia. Kiedy te czynności będą wykonywane, czy też w ogóle nie podejmowania tych czynności 19 lipca 2021r., skoro nie doręczono zawiadomienia w sposób wskazany w §38 r.e.g.b. Co więcej należy także podkreślić, że data ustalania przebiegu granicy powinna zostać ustalona z odpowiednim wyprzedzeniem, skoro prawodawca wskazał, że samo zawiadomienie powinno być doręczone nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem. Nie mogą to więc być terminy wyznaczane z dnia na dzień, ale w taki sposób, aby każdy zainteresowany mógł się do nich dostosować.

Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargę, o czym orzeczono w sentencji wyroku.