Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Michał Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Wójta Gminy Cielądz w sprawie zapewnienia dostępu do danych przestrzennych z tematu "zagospodarowanie przestrzenne" postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić z funduszu Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz skarżącej A. W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi, zaksięgowaną w dniu 31 października 2022 r., pod poz. [...]. ał

A.W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wójta Gminy Cielądz w sprawie zapewnienia dostępu do danych przestrzennych z tematu "zagospodarowanie przestrzenne".

Skarżąca zarzuciła organowi administracji niewykonywanie przez niego czynności nakazanych prawem, polegających na zapewnieniu dostępu do danych przestrzennych z tematu "zagospodarowanie przestrzenne" zgodnie z przepisami § 3 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 oraz pkt 2.2 i pkt 2.3 załącznika nr 1, a także § 7 pkt 1 w zw. § 3 ust. 3 pkt 2, rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 26 października 2020 r. w sprawie zbiorów danych przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1916) w zw. z art. 67a-67c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 503) oraz art. 9 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 214).

A.W. stwierdziła, że Wójt Gminy Cielądz nie zapewnia dostępu do kompletnego zbioru danych przestrzennych miejscowych planów Gminy Cielądz (MPZP), spełniającego wymagania nałożone ww. przepisami prawa, gdyż zbiór ten nie zawiera dwóch, wymaganych obowiązującymi przepisami prawa, elementów (obiektów przestrzennych), tj. rysunku aktu planowania przestrzennego ("RysunekAktuPlanowaniaPrzestrzennego") oraz dokumentu powiązanego z aktem planowania przestrzennego ("DokumentFormalny"). Ponadto, zbiór danych przestrzennych miejscowych planów nie jest zgodny ze schematem aplikacyjnym GML.

Zdaniem skarżącej, brak zapewnienia przez organ administracji dostępu do danych przestrzennych z tematu "zagospodarowanie przestrzenne", zgodnie z powyższymi przepisami, narusza jej prawa materialne, pozbawiając możliwości przeprowadzania analiz przestrzennych poprzez usługi danych przestrzennych, co gwarantuje art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2021 r., poz. 1641 ze zm.).

Ponadto skarżąca stwierdziła, że nieudostępnianie przez organ administracji pełnych danych w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawa, powoduje konieczność ponoszenia wielokrotnie wyższych nakładów w ramach wykonywanej przez nią działalności, w związku z brakiem dostępu do kompletnych danych przestrzennych poprzez usługi danych przestrzennych z tematu "zagospodarowanie przestrzenne". Firma G. m.in. świadczy usługi związane z analizami przestrzennymi, w tym oferując dostęp do aktualnych map z terenami inwestycyjnymi wyznaczonymi w uchwalonych aktach planowania przestrzennego oraz z terenami objętymi przystąpieniami do sporządzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego lub studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z terenu całej Polski. Mapy te dedykowane są głównie inwestorom poszukującym terenów inwestycyjnych. Dzięki nim inwestorzy mogą mieć łatwy i szybki dostęp do aktualizowanych co miesiąc informacji, w tym gdzie warto kupić tereny zanim wzrośnie ich wartość (przed uchwaleniem planu cena nieruchomości jest na ogół niższa, a ponadto nie ma opłaty planistycznej od wzrostu wartości nieruchomości, która jest pobierana w ciągu 5 lat po uchwaleniu planu) lub do takich, które w stosunkowo krótkim terminie staną się terenami budowlanymi albo są już terenami budowlanymi zgodnie z obowiązującymi aktami planowania przestrzennego. Z uwagi na brak poprawnych danych przestrzennych udostępnianych poprzez usługi sieciowe, dane te muszą być najpierw pozyskiwane w formie informacji źródłowych (co miesiąc ze strony BIP, strony internetowej gminy lub z gminnego Systemu Informacji Przestrzennej, wraz z potwierdzeniem telefonicznym lub pisemnym). Następnie wymagają przetworzenia do postaci zgodnej z przepisami i umożliwiającej korzystanie z nich w zestawieniu z danymi dotyczącymi pozostałych gmin z obszaru Polski. Powoduje to, że koszt pozyskania prawidłowych danych jest ok. 200 razy wyższy, niż byłby gdyby dane te były udostępniane w sposób zgodny z przepisami.

Wobec powyższego, skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do wykonania niezbędnych, nakazanych prawem czynności wskazanych w skardze na koszt i ryzyko gminy oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi A.W. stwierdziła, że Wójt Gminy Cielądz twierdząc, że "app:RysunekAktuPlanowaniaPrzestrzennego" (rysunek aktu planowania przestrzennego) oraz "app:DokumentFormalny" (dokument powiązany z aktem planowania przestrzennego) nie mają reprezentacji przestrzennej i nie mogą być udostępnione wprost poprzez usługę pobierania, pośrednio potwierdził zarzut przedstawiony w skardze i dane przestrzenne miejscowych planów Gminy Cielądz nie są udostępnianie w sposób określony obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami wskazanymi na wstępie skargi, organ ma obowiązek zapewnić bezpośredni dostęp do kompletnego zbioru danych przestrzennych miejscowych planów gminy (tj. zawierającego dane dotyczące trzech obiektów przestrzennych), czego nie uczynił.

W ocenie skarżącej przedstawione w skardze przykłady gmin, które poprawnie udostępniają zbiory danych przestrzennych miejscowych planów poprzez usługę pobierania WFS oraz stanowisko Ministra Rozwoju i Technologii załączone do skargi potwierdzają, że brak zasięgu przestrzennego ("reprezentacji przestrzennej") obiektów RysunekAktuPlanowaniaPrzestrzennego oraz DokumentFormalny nie wpływa na możliwość poprawnego świadczenia usługi pobierania WFS, a więc takiej która zapewnia bezpośredni dostęp do tych dwóch obiektów przestrzennych.

Usługa pobierania ATOM, którą uruchomiła gmina, nie spełnia wszystkich wymogów prawa, gdy nie zapewnia bezpośredniego dostępu do zbiorów danych przestrzennych. W związku z udowodnioną możliwością zapewnienia poprawnego działania usługi pobierania WFS, nie może ona zatem stanowić alternatywy dla usługi WFS.

W odpowiedzi na tę skargę Wójt Gminy Cielądz wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie od skarżącej na rzecz organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W ocenie organu zarzuty zawarte w skardze są bezpodstawne. Wójt Gminy w pierwszej kolejności wyjaśnił, że Gmina Cielądz realizuje zadania z zakresu udostępniania danych przestrzennych, w tym publikacji w gminnym portalu mapowym nowych i zmienionych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, we współpracy z Przedsiębiorstwem Usługowo-Handlowym G. Sp. z o.o. z siedzibą w W., obsługującym portal mapowy: https://cieladz.e-mapa.net.

Następnie organ wskazał, że udostępniany jest podpisany kompletny zbiór APP zgodnie ze schematem i zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, za pośrednictwem usługi pobierania i w sposób zgodny z wytycznymi technicznymi. Usługa ATOM, którą posiada Gmina jest prawidłową i umocowaną w wytycznych INSPIRE usługą służącą do pobierania predefiniowanych zestawów (lub elementów zestawów) danych, bez potrzeby definiowania parametrów zbiorów przez użytkownika. Predefiniowany zestaw danych lub wcześniej wydzielona część zestawu danych jest pobierana w całości bez możliwości zmiany zawartości, kodowania czy układu współrzędnych.

Ponadto w przypadku technologii G. zbiór jest udostępniany bezpośrednio z tego samego źródła jak przez usługę WFS. Nie zachodzi więc wskazana przez skarżącą okoliczność.

Organ wyjaśnił, że ATOM to międzynarodowy standard udostępniania danych przestrzennych w Internecie. Szczegółowe informacje na temat profilu usług ATOM dostępne są na stronach Komisji Europejskiej w dokumencie Technical_Guidance_Download_Services_v3.1.pdf.Dokument ten wymienia standard ATOM na równi ze standardem WFS jako jedną z dwóch możliwych implementacji usługi pobierania w rozumieniu przepisów o INSPIRE.

Przywołując się na treść art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (która jest implementacją przepisów INSPIRE na grunt prawa krajowego), organ stwierdził, że usługa ATOM umożliwia pobieranie zbioru danych (w tym przypadku zbioru danych APP), tak więc jak najbardziej zapewnia zgodność z powołaną ustawą. Ponadto uruchomiona usługa ATOM dla zbiorów APP zwraca dane w postaci dokumentu elektronicznego GML zgodnego ze schematem aplikacyjnym GML, a zakres zwracanych informacji obejmuje: akt planowania przestrzennego, rysunek aktu planowania przestrzennego oraz dokument powiązany z aktem planowania przestrzennego (tj. § 3 pkt 2 ppkt 1, 2 i 3), co, w ocenie organu, spełnia wymogi przywołanego rozporządzenia.

Dodatkowo zgodnie z art. 13 ust. 2 powołanej ustawy, usługa pobierania ATOM dla APP jest poprawnie ujawniona w Ewidencji Zbiorów i Usług Danych Przestrzennych prowadzonej przez GUGiK.

Odnosząc się do treści skargi, organ wskazał, że zbiór APP musi by zgodny ze schematem aplikacyjnym GML wcześniej przywołanego rozporządzenia, co można zweryfikować m.in. przez poprawną walidację w dostępnych powszechnie walidatorach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 137 ze zm.) w związku z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Stosownie do art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:

1. decyzje administracyjne,

2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,

3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które przysługuje zażalenie;

4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, 1491 i 2052), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, 1598, 2076 i 2105), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, z późn. zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

W myśl art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (§ 3).

Zgodnie zaś z art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Następnie należy wyjaśnić, że pojęcie "bezczynności" organu należy rozumieć jako niewydanie w terminie decyzji lub postanowienia, względnie aktu lub czynności wskazanych w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Z bezczynnością organu mamy do czynienia nie tylko wtedy, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnej czynności w sprawie, lecz także wtedy, gdy wprawdzie prowadził postępowanie, ale – mimo istnienia obowiązku i braku przeszkód – nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu lub nie podjął stosownej czynności (por. wyroki NSA z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 1532/15 oraz z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 1764/20, dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej jako: "CBOSA"). W konsekwencji ocena zasadności skargi na bezczynność organu oraz zawartego w tej skardze żądania, musi być konfrontowana z istnieniem prawnego obowiązku działania organu zobowiązanego do załatwienia konkretnej sprawy w sposób, w formie i w terminie przewidzianymi w przepisach obowiązującego prawa.

Do katalogu zachowań, które należy zakwalifikować jako bezczynność należy między innymi brak reakcji na wniosek złożony przez stronę, bądź inny podmiot, nierozpoznanie sprawy i niezakończenie jej w rozsądnym terminie, niewydanie decyzji w sytuacji, gdy przepisy nakładają na organ obowiązek zakończenia postępowania w tej formie, ale również niewłaściwą reakcję organu, w tym podjętą w niewłaściwej formie (por. wyrok WSA w Szczecinie z 19 września 2019 r., sygn. akt II SAB/Sz 61/19, CBOSA). Dla uznania bezczynności konieczne jest ustalenie w pierwszej kolejności, czy w ustalonym stanie faktycznym na organie administracji publicznej spoczywa obowiązek wydania aktu lub dokonania czynności kończących postępowanie, a następnie czy uczyniono to w przepisanym terminie oraz czy ewentualne opóźnienie jest usprawiedliwione (por. wyrok NSA z dnia 21 marca 2019 r., sygn. akt I OSK 1296/17, CBOSA).

W rozpoznawanej sprawie A.W. zaskarżyła bezczynność Wójta Gminy Cielądz polegającą w jej ocenie na braku zapewnienia dostępu do kompletnego zbioru danych przestrzennych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego Gminy Cielądz, wymaganych obowiązującymi przepisami prawa. W ocenie skarżącej, pomimo wymogu ustawowego, zbiór danych przestrzennych nie zawiera dwóch elementów (obiektów przestrzennych), tj. rysunku aktu planowania przestrzennego oraz dokumentu powiązanego z aktem planowania przestrzennego.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że na mocy nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 16 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 782), zobowiązano organy właściwe do sporządzania projektów aktów takich jak: plany zagospodarowania przestrzennego województwa, studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, miejscowe plany odbudowy i miejscowe plany rewitalizacji, do tworzenia oraz prowadzenia, w tym aktualizacji i udostępniania, zbiorów danych przestrzennych w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 214), powoływanej dalej jako: "u.i.i.p"

Obowiązek ten sformułowano w art. 67a ust. 1 z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 503), powoływanej dalej jako: "u.p.z.p.", dodanym w dniu 31 października 2020 r., w ramach nowego rozdziału 5a pt. "Zbiory danych przestrzennych", regulującego zasady tworzenia, prowadzenia, aktualizacji i udostępniania zbiorów danych przestrzennych (dodanego na mocy art. 5 nowelizacji). Wedle art. 67a ust. 3 u.p.z.p. dane przestrzenne tworzone dla ww. aktów, obejmować mają co najmniej: (1) lokalizację przestrzenną obszaru objętego aktem w postaci wektorowej w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych; (2) atrybuty zawierające informacje o akcie; (3) część graficzną aktu w postaci cyfrowej reprezentacji z nadaną georeferencją w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych. Sposób tworzenia oraz prowadzenia, w tym aktualizacji i udostępniania, zbiorów uwzględniający zakres informacyjny, strukturę, format i rozdzielczość przestrzenną danych gromadzonych w zbiorach oraz zakres informacyjny i strukturę metadanych infrastruktury informacji przestrzennej w zakresie zagospodarowania przestrzennego, został natomiast uregulowany w rozporządzeniu Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii, wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 67b u.p.z.p.

Wobec powyższego należy wyjaśnić, że treść skargi oraz zarzuty w niej wskazane zobowiązują Sąd do zbadania w pierwszej kolejności, czy wskazana w skardze czynność organu, która polega na prowadzeniu i aktualizacji przez organ administracji publicznej zbiorów danych określonych w u.i.i.p., może być uznana za czynność z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, określoną w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. lub inną czynność z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w k.p.a., których niepodejmowanie może być sankcjonowane na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 i 9 p.p.s.a.

Przytoczony na wstępie rozważań art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. wskazuje bowiem na inne niż określone w pkt 1-3 (a więc inne niż decyzje i postanowienia wydawane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym) akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, jednakże podejmowanych, adekwatnie jak w przypadku spraw załatwianych w drodze decyzji administracyjnych, w sprawach indywidualnych, a więc adresowanych jedynie do określonych adresatów.

Zgodnie więc z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. powinny być spełnione przesłanki umożliwiające uznanie aktu lub czynności za podlegający rozpoznaniu przez sąd administracyjny. Przedmiotem skargi mogą zatem być akty lub czynności, które:

1. nie mają charakteru decyzji lub postanowienia (te są zaskarżalne na podstawie art. 3 § 2 pkt 1-3 p.p.s.a;

2. są podejmowane w sprawach indywidualnych (akty o charakterze ogólnym zostały wymienione w art. 3 § 2 pkt 5-7 p.p.s.a.);

3. muszą mieć charakter publicznoprawny;

4. dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisu prawa.

Elementy te określane są w literaturze przedmiotu jako konstytuujące pojęcie aktu lub czynności z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. (por. R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2017, s. 67).

Powyższe rozważania prowadzą do jednoznacznego wniosku, że nie można uznać sposobu tworzenia, prowadzenia i udostępniania ww. zbioru danych przestrzennych jak również ich merytorycznej zawartości za czynność z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, która podlegałaby tym samym zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Udostępnianie przez organy właściwe informacji w zbiorach danych przestrzennych nie ma charakteru indywidualnego, gdyż czynności podejmowane w tym zakresie nie są skierowane do indywidualnie oznaczonego adresata. Obowiązek organu ma tu jedynie ogólny charakter i nie odpowiada mu uprawnienie niepowiązanych z nim organizacyjnie podmiotów do żądania opublikowania określonych informacji, bądź też zmiany sposobu publikacji informacji już udostępnionych (por. postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 20 września 2022 r., sygn. akt II SAB/Gd 92/22, CBOSA).

Zbiory danych związanych z tematami danych przestrzennych służą nieograniczonemu kręgowi osób i obowiązek aktualizacji oraz udostępniania zbiorów danych przestrzennych nie rodzi po stronie tych osób uprawnienia do żądania ich utworzenia, aktualizacji czy usunięcia. Wskazana czynność aktualizacji i udostępniania tych zbiorów nie dotyczy uprawnienia ani obowiązku potencjalnych odbiorców czyli osób korzystających z tych zbiorów, w tym samej skarżącej. Z żadnego przepisu prawa nie wynika ani uprawnienie, ani obowiązek skarżącej, jak również żadnego innego podmiotu, który czyniłby organom zobowiązanym do utworzenia, aktualizacji lub zmiany oraz udostępnienia w zbiorach danych przestrzennych zarzut niewłaściwej realizacji ustawowego obowiązku aktualizacji i udostępnienia ww. zbioru (por. postanowienie WSA w Łodzi z dnia 20 października 2022 r., sygn. akt II SAB/Łd 113/22, CBOSA).

Nie istnieje też przepis prawa, który uprawniałby skarżącą do żądania zamieszczenia lub usunięcia z tych zbiorów danych przestrzennych informacji publicznej. Sam wynikający z przepisów ustawy obowiązek utworzenia zbiorów danych przestrzennych nie rodzi w tym przypadku po stronie skarżącej uprawnień (por. wyrok NSA z dnia 20 listopada 2008 r. sygn. akt I OSK 611/08, CBOSA).

W konsekwencji Sąd uznał, że nie jest władny do dokonania kontroli organu administracji publicznej w zakresie sprowadzającym się w istocie do oceny sposobu i prawidłowości prowadzenia przez ten organ udostępnianego publicznie zbioru danych odnoszących się do obowiązującej dokumentacji zagospodarowania przestrzennego gminy, w tym ewentualnej jego bezczynności w tym zakresie.

Prowadzenie rejestrów, zbiorów czy baz, w tym także zbiorów i udostępnienia zawartych w nich danych przestrzennych, nie ma charakteru indywidualnego, gdyż nie jest skierowane do indywidualnie oznaczonego adresata. Nie zachodzi równocześnie przesłanka konkretności stosunku administracyjnego ze skarżącą (por. postanowienia WSA w Gdańsku: z dnia 20 września 2022 r. sygn. akt II SAB/Gd 92/22, z dnia 30 września 2022 r., sygn. akt II SAB/Gd 96/22; WSA w Białymstoku z dnia: 29 września 2022 r., sygn. akt II SA/Bk 658/22 i II SA/Bk 663/22; WSA w Szczecinie z dnia 10 października 2022 r., sygn. akt II SAB/Sz 233/22, CBOSA).

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd stwierdza, że udostępnienie przez Wójta Gminy Cielądz danych przestrzennych w prowadzonych zbiorach nie ma charakteru indywidualnego, gdyż czynności podejmowane w tym zakresie nie są skierowane do indywidualnie oznaczonego adresata. Sama zaś czynność utworzenia zbioru danych przestrzennych oraz czynność zamieszczenia tam określonych dokumentów z zakresu zagospodarowania przestrzennego gminy nie dotyczy uprawnień lub obowiązków skarżącej, a w przepisach prawa brak jest podstawy do żądania przez skarżącą zamieszczenia w nim danych o konkretnej treści i formacie.

Z uwagi na stwierdzenie, że prawidłowość prowadzenia rejestrów publicznych w postaci zbiorów usług i danych przestrzennych nie podlega kontroli sądów administracyjnych, poza zakresem kontroli sądowoadministracyjnej pozostaje jednocześnie bezczynność organów w zakresie wywiązywania się przez nich z obowiązków, których realizacja nie przybiera postaci aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, objętych dyspozycją art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., ani postaci innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w k.p.a.

Odnosząc się natomiast do zawartego w odpowiedzi na skargę wniosku Wójta Gminy Cielądz o zasądzenie od skarżącej na rzecz organu kosztów postępowania Sąd wyjaśnia, że w postępowaniu przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi, stanowiącymi sądy pierwszej instancji, obowiązuje zasada, że zwrot kosztów postępowania może nastąpić jedynie na rzecz skarżącego i tylko w sytuacji, gdy skarga została uwzględniona (art. 200 p.p.s.a.). Odstępstwa od tej zasady zawiera tylko art. 201 p.p.s.a., który jednak nie dotyczy sytuacji mającej miejsce w rozpoznawanej sprawie. Nie jest więc możliwe zasądzanie kosztów postępowania od skarżącej na rzecz organu, którego działanie lub bezczynność albo przewlekłe prowadzenie postępowania były przedmiotem skargi. W postępowaniu przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi nie obowiązuje zasada odpowiedzialności za wynik postępowania, którą wprowadzono w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (art. 203 i 204 p.p.s.a.) i która obowiązuje w postępowaniu cywilnym (art. 98 § 1 k.p.c.).

Wobec powyższych ustaleń Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu. O zwrocie wpisu sądowego od skargi orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

k.ż.