drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Geodezja i kartografia Dostęp do informacji publicznej, Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych, Oddalono skargę, II SAB/Op 8/12 - Wyrok WSA w Opolu z 2012-04-12, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Op 8/12 - Wyrok WSA w Opolu

Data orzeczenia
2012-04-12 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-03-12
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Sędziowie
Daria Sachanbińska /sprawozdawca/
Elżbieta Naumowicz /przewodniczący/
Ewa Janowska
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Geodezja i kartografia
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1766/12 - Wyrok NSA z 2012-10-25
Skarżony organ
Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 1 ust. 2
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2010 nr 193 poz 1287 art. 20, art. 22, art. 24
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Daria Sachanbińska – spr. Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi D. O. na bezczynność Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych w Opolu w przedmiocie informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 28 grudnia 2010 r., opartym o przepis art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. a i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, D. O. wystąpił do Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w Opolu o udzielenie informacji dotyczących: 1) numerów działek (z ewidencji gruntów) nieruchomości należących do Skarbu Państwa i będących w zarządzie Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w Opolu, położonych na terenie powiatu krakowskiego (z wyłączeniem gmin Skała oraz Wielka Wieś) oraz obszarów poszczególnych działek; 2) numerów ksiąg wieczystych prowadzonych dla nieruchomości należących do Skarbu Państwa i będących w zarządzie Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w Opolu, położonych na terenie powiatu krakowskiego (z wyłączeniem gmin Skała oraz Wielka Wieś); 3) oznaczeń przedwojennych ksiąg wieczystych prowadzonych dla wskazanych powyżej nieruchomości; 4) podstaw nabycia przez Skarb Państwa wskazanych nieruchomości leśnych, 5) a także ich poprzednich właścicieli. Wnioskodawca domagał się ewentualnie podania tych informacji spośród wyżej wymienionych, które są w posiadaniu Oddziału Terenowego Agencji, w szczególności chodziło mu o podanie numerów działek i ksiąg wieczystych ze wskazaniem sądów prowadzących dane księgi. Uzasadniając wniosek D. O. podkreślił, że w świetle przepisów ustawowych nie musi wykazać interesu prawnego w uzyskaniu podanych informacji dotyczących majątku publicznego. Dodał, że przedmiotowe informacje nie zostały ujawnione w Biuletynie Informacji Publicznej.

Odnosząc się do tego żądania, Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w Opolu pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. powiadomiła D. O., że nie posiada informacji na temat oznaczeń przedwojennych ksiąg wieczystych, podstaw nabycia przez Skarb Państwa nieruchomości leśnych oraz ich poprzednich właścicieli. Przygotowanie pozostałych żądanych informacji wymagałoby natomiast uzyskania ich przez Agencję za odpłatnością z ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez właściwego starostę. W związku z tym zasugerowano bezpośrednie zwrócenie się do starostwa powiatowego o potrzebne informacje, a dla uniknięcia ewentualnej odmowy wydania przez starostę tych informacji, do pisma załączone zostało stosowne upoważnienie udzielone przez Oddział.

Od powyższego pisma z dnia 24 stycznia 2011 r., uznając je za decyzję, D. O. odwołał się. Następnie złożył do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zażalenie na bezczynność Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych, po czym zaskarżył bezczynność tego organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który skargę oddalił wyrokiem z dnia 30 listopada 2011 r. (sygn. akt II SAB/Wa 285/11).

Kolejną czynnością D. O., reprezentowanego przez pełnomocnika, było złożenie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na bezczynność Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych w Opolu, w której wniósł o zobowiązanie go do udzielenia informacji publicznej, o jakiej mowa we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r., z wyłączeniem danych o oznaczeniach przedwojennych ksiąg wieczystych, podstaw nabycia przez Skarb Państwa nieruchomości i poprzednich właścicieli nieruchomości. Domagał się również zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Skarżący wyjaśnił, że nie zarzuca Dyrektorowi Oddziału bezczynności w zakresie tych informacji, których nie posiada. Przypomniał, że stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, żądanej informacji należało udzielić niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni, zatem w przedmiotowej sprawie, która dotyczy wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. mamy do czynienia z bezczynnością w załatwieniu sprawy.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych w Opolu, reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł o jej oddalenie. Przede wszystkim przyznał, że żądane informacje stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 5 pkt 1 ppkt a ustawy o dostępie do informacji publicznej, zaś Agencja Nieruchomości Rolnych, jako państwowa osoba prawna wykonująca zadania publiczne jest podmiotem zobowiązanym do jej udzielenia, jednak z uwzględnieniem ograniczeń w dostępie, wynikających z innych ustaw. I tak, zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne informacje o gruntach i budynkach zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne i powszechnie dostępne, a informacji tych udziela się odpłatnie, natomiast do danych tych ustawa nie zalicza danych osobowych. W ramach informacji udzielanych w starostwie powiatowym wnioskodawca ustali również numery ksiąg wieczystych oraz sądy, w których księgi zostały urządzone. Z kolei stosownie do przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece oraz regulacji rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 marca 1992 r. w sprawie wykonania przepisów w/w ustawy, legitymacja do zapoznania się z treścią księgi wieczystej ma charakter uniwersalny i nie jest konieczne wykazanie interesu prawnego przez osobę zamierzającą zapoznać się z treścią księgi. Odpisy z księgi wieczystej według ostatniego stanu wpisów wydaje się na żądanie osób zainteresowanych lub na żądanie sądu, prokuratora, notariusza oraz organu rządowej administracji ogólnej i zarządu gminy (związku międzygminnego). Możliwe jest także uzyskanie odpisu obejmującego wpisy wykreślone, który wydaje się tylko na żądanie sądu, prokuratora i organu rządowej administracji ogólnej i zarządu gminy (związku międzygminnego), a w wypadkach uzasadnionych również na żądanie osoby, której wykreślony wpis dotyczył. Jawnością ksiąg wieczystych nie są natomiast objęte dokumenty stanowiące podstawę wpisu i do księgi załączone; prawo wglądu do nich może uzyskać jedynie osoba posiadająca interes prawny, a także notariusz. W związku z tym Dyrektor stwierdził, że do udostępnienia danych żądanych przez skarżącego - w zakresie określonym w skardze - nie ma zastosowania tryb określony ustawą o dostępie do informacji publicznej, gdyż wnioskodawca ma zapewniony dostęp do uzyskania informacji publicznych w innym trybie.

Na wezwanie Sądu pełnomocnik Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych w Opolu wyjaśnił m.in., że Oddział jest w posiadaniu wyłącznie informacji w zakresie numerów (z ewidencji gruntów) oraz powierzchni nieruchomości należących do Skarbu Państwa i będących w zarządzie Agencji Nieruchomości OT w Opolu, położonych na terenie powiatu krakowskiego w województwie małopolskim, a także skorelowanej z nimi części numerów ksiąg wieczystych prowadzonych dla w/w nieruchomości. Podał również, że z uwagi na zmiany organizacyjne akta sprawy znajdują się w Oddziale Terenowym Agencji w Rzeszowie, skąd zostaną przesłane.

W piśmie procesowym z dnia 6 kwietnia 2012 r. skarżący podkreślił, że zmiany organizacyjne nie usprawiedliwiają trwającej bezczynności, zwłaszcza że Agencja potwierdziła, iż posiada żądane informacje. Dlatego nie ma żadnych przeszkód, by ich udzieliła.

Na rozprawie pełnomocnik Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych w Opolu podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie oraz zażądał zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie odnotować należy, że stosownie do przepisu art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, przy czym - na zasadzie art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. - rozpoznają skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a, a więc gdy przedmiotem skargi jest decyzja administracyjna; postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty; postanowienie wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; inny niż określony w pkt 1-3 akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego wydawana w indywidualnych sprawach. Istotną kwestią z punktu widzenia tego rodzaju skargi jest przede wszystkim występowanie podstawy prawnej do określonego zachowania się organu wobec przedstawionego żądania strony. Powyższe determinuje zakres kontroli sądu, sprowadzającej się w tym wypadku do sprawdzenia, czy sprawa podlega załatwieniu przez organ w drodze określonego przez ustawodawcę aktu administracyjnego lub czynności. W myśl bowiem art. 149 P.p.s.a., Sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W kwestii dopuszczalności skargi dodać jeszcze należy, że wniesienie skargi na bezczynność organów nie zostało przez ustawodawcę ograniczone żadnym terminem. Ponadto odnotować trzeba, że skarga na bezczynność organu w przedmiocie informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. Przepisy nie określają, na czym polega stan "bezczynności", zatem w odkodowaniu znaczenia tego pojęcia celowe jest sięganie do poglądów doktryny i orzecznictwa. Zdaniem Sądu, trafne jest stanowisko, że z bezczynnością mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ (podmiot zobowiązany) nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności. Przy czym dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt (decyzja, postanowienie lub inny akt) nie został podjęty lub czynność nie została dokonana, a w szczególności, czy bezczynność organu spowodowana została zawinioną lub niezawinioną opieszałością organu w ich podjęciu lub dokonaniu, czy też wiąże się z przeświadczeniem organu (podmiotu zobowiązanego), że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna zostać dokonana, wyrażającym się np. w odmowie wydania decyzji w związku z błędnym przekonaniem, że załatwienie sprawy nie wymaga jej wydania (por. T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2011 r., str. 109-110; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SAB/Wa 71/06, LEX nr 334271).

Przechodząc już od oceny zasadności przedmiotowej skargi celowym jest przypomnienie, że kontroli Sądu poddane zostało działanie Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych w Opolu, zwanego dalej Dyrektorem Oddziału Agencji, do którego wpłynął wniosek D. O. z dnia 28 grudnia 2010 r. o udzielenie informacji w zakresie numerów działek (z ewidencji gruntów) nieruchomości należących do Skarbu Państwa i będących w zarządzie Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w Opolu, położonych na terenie powiatu krakowskiego (z wyłączeniem gmin Skała oraz Wielka Wieś) oraz obszarów poszczególnych działek i numerów prowadzonych dla nich ksiąg wieczystych (pkt 1 i 2 wniosku), a także oznaczeń przedwojennych ksiąg wieczystych prowadzonych dla wskazanych powyżej nieruchomości, podstaw nabycia przez Skarb Państwa wskazanych nieruchomości leśnych oraz ich poprzednich właścicieli (pkt 3-5 wniosku). Co do danych objętych punktami 3-5 wniosku, Dyrektor Oddziału Agencji poinformował skarżącego, że ich nie posiada, a odpowiedzi tej skarżący nie kwestionował. W tym miejscu odnotować należy, że trafne jest stanowisko obu stron postępowania, iż wszystkie informacje, o udostępnienie których wystąpił skarżący - jako że zostały wytworzone przez podmioty wykonujące funkcje publiczne i dotyczą majątku Skarbu Państwa oraz treści dokumentów odnoszących się do tego majątku - posiadają walor informacji publicznych w rozumieniu art. 1 ust. 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zwanej dalej także udip, i dlatego podlegają udostępnieniu. Jednak zgodnie z art. 4 ust. 3 udip, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, będące w posiadaniu takich informacji. Na tle przywołanej regulacji nie może być wątpliwości, że powinność udzielenia informacji publicznych spoczywa tylko na podmiocie, o jakim mowa w ustawie i który jednocześnie takimi informacjami dysponuje. Skoro Dyrektor Oddziału Agencji wyraźnie oświadczył, że nie posiada danych na temat oznaczeń przedwojennych ksiąg wieczystych wskazanych przez wnioskodawcę nieruchomości, podstaw nabycia przez Skarb Państwa nieruchomości leśnych oraz ich poprzednich właścicieli, to jest rzeczą oczywistą, że nie mógł pozytywnie zrealizować żądania wniosku.

Jak sygnalizowano wcześniej, skarżący nie kwestionował udzielonej mu odpowiedzi w powyższym zakresie, sporna natomiast okazała się druga część pisma z dnia 24 stycznia 2011 r., zawierająca wyjaśnienie, że przygotowanie informacji ujętych w pkt 1 i 2 wniosku wymagałoby uzyskania ich przez Agencję za odpłatnością z ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez właściwego starostę. W związku z tym zasugerowano wnioskodawcy bezpośrednie zwrócenie się do starostwa powiatowego o potrzebne informacje. W postępowaniu sądowym pełnomocnik Dyrektora Oddziału Agencji wyjaśnił dodatkowo, że Oddział posiada numery ewidencyjne przedmiotowych nieruchomości oraz część przypisanych im numerów ksiąg wieczystych. W tych okolicznościach skarżący uznał, że wystąpił stan bezczynności, ponieważ Agencja posiada informacje, o które wystąpił, a mimo to ich nie udzieliła w wymaganym terminie.

W związku z tak zarysowanym sporem odnotować w pierwszym rzędzie przyjdzie, że konstytucyjnie gwarantowane prawo obywateli do uzyskania informacji publicznej doznaje pewnych ograniczeń. Po myśli art. 64 ust. 4 Konstytucji, tryb udzielania tych informacji określają ustawy. I tak, podstawowym aktem w tym zakresie jest cyt. wcześniej ustawa o dostępie do informacji publicznej. Jednak w jej art. 1 ust. 2 prawodawca postanowił, że przepisy tej ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Powyższe oznacza, że niektóre z informacji publicznych mogą być ujawnione tylko w specjalnym trybie lub na odmiennych zasadach.

Odnosząc te regulacje do okoliczności niniejszej sprawy stwierdzić trzeba, że zarzucana w skardze bezczynność dotyczyła nieudostępnienia informacji zawartych w zasobie geodezyjno-kartograficznym. Udostępnienie danych z tego zasobu, obejmującego informacje ujęte w operatach ewidencyjnych, uregulowane zostało w przepisach ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.) oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy, w tym w szczególności w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączenia z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. Nr 49, poz. 493).

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące: gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty (pkt 1); budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych (pkt 2); lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej (pkt 3). Zgodnie natomiast z ust. 2 tej regulacji, w ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także: właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych - inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części (pkt 1); miejsce zamieszkania lub siedzibę osób wymienionych w pkt 1 (pkt 2); informacje o wpisaniu do rejestru zabytków (pkt 3); wartość nieruchomości (pkt 4). Po myśli art. 24 omawianej ustawy, informacje, o których mowa w art. 20 ust. 1 zawiera operat ewidencyjny, który składa się z bazy danych prowadzonej za pomocą systemu teleinformatycznego oraz zbioru dokumentów uzasadniających wpisy do bazy danych (ust. 1). Informacje zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne (ust. 2). Każdy, z zastrzeżeniem ust. 5, może żądać udostępnienia informacji zawartych w operacie ewidencyjnym (ust. 4). Starosta udostępnia dane ewidencji gruntów i budynków zawierające dane osobowe podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, oraz wydaje wypisy z operatu ewidencyjnego, zawierające takie dane osobowe, na żądanie: pkt 1 - właścicieli oraz osób i jednostek organizacyjnych władających gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; pkt 2 - organów administracji publicznej lub podmiotów niebędących organami administracji publicznej, realizujących, na skutek powierzenia lub zlecenia przez organ administracji publicznej, zadania publiczne związane z gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; pkt 3 - innych podmiotów niż wymienione w pkt 1 i 2, które mają interes prawny w tym zakresie. Wprawdzie skarżący powołał jako podstawę swojego żądania przepisy udip, co świadczy o domaganiu się dostarczenia danych w trybie tej ustawy, lecz rozpatrujący wniosek podmiot prawidłowo postąpił, dokonując w pierwszym rzędzie kwalifikacji żądanych informacji, by móc określić tryb, w jakim dane te powinny być udzielone. Niewątpliwie, informacje zawarte w operacie ewidencyjnym, jako wytworzone przez organ administracji publicznej, mają charakter informacji publicznych, jednak analiza cyt. wyżej przepisów Prawa geodezyjnego i kartograficznego prowadzi do wniosku, że zagadnienia dotyczące udostępniania informacji zawartych w operacie ewidencyjnym zostały w sposób kompleksowy unormowane w tejże ustawie. Słusznie zatem poinformowano skarżącego w piśmie z dnia 24 stycznia 2011 r., że z żądaniem udostępnienia numerów ewidencyjnych i powierzchni oraz numerów ksiąg wieczystych nieruchomości określonych we wniosku należy zwrócić się do właściwego miejscowo starosty, który na mocy art. 22 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego prowadzi ewidencję gruntów i budynków, gdyż właśnie w trybie tej ustawy winien być rozpatrywany wniosek skarżącego o udostępnienie przedmiotowych informacji. W konsekwencji, należało więc uznać, że Dyrektor Oddziału Agencji nie pozostawał w bezczynności w załatwieniu sprawy, ponieważ nie milczał wobec wniosku strony. Udzielił skarżącemu pisemnej odpowiedzi, czyli we właściwej formie, bo w niniejszej sprawie nie miały zastosowania przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, w tym jej art. 16 ust. 1, który przewiduje wydanie decyzji administracyjnej w sytuacji odmowy udostępnienia informacji publicznej lub umorzenia postępowania w przypadku określonym w art. 14 ust. 2. Końcowo zauważenia wymaga, że z ustawy tej nie wynika również, by na podmiotach zobowiązanych do udzielania informacji publicznej ciążył obowiązek pozyskiwania takich informacji od innych podmiotów.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł o oddaleniu skargi, na podstawie art. 151 P.p.s.a.

Odnośnie złożonego przez pełnomocnika organu żądania zasądzenia kosztów postępowania, wyjaśnić trzeba, że wniosek w tym zakresie nie mógł być uwzględniony, gdyż stosownie do art. 200 i 209 P.p.s.a., zwrot kosztów postępowania zasądza się na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, w razie uwzględnienia skargi.



Powered by SoftProdukt