Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa AWSA Maria Mikolik /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 30 listopada 2022 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia N. z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 4 sierpnia 2022 r. nr SKO-4105/18/2022 w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej - skargę oddala -

Przedmiotem skargi Stowarzyszenia [...] w S. (dalej: Strona skarżąca, Stowarzyszenie) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie (dalej: SKO, Kolegium) z 4 sierpnia 2022 r. nr SKO-4105/18/2022, utrzymująca w mocy decyzję Marszałka [...] (dalej: Marszałek) z 30 września 2021 r. nr OR-II.1431.139.2021.TD wydaną w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.

Ze skargi oraz akt sprawy wynika, że w dniu 31 lipca 2021 r. Stowarzyszenie [...] reprezentowane przez Ł. B. złożyło do Marszałka za pośrednictwem platformy ePUAP wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczący ogólnej kwoty brutto przeznaczonej na nagrody w 2019 oraz w 2020 r. dla wszystkich pracowników Urzędu Marszałkowskiego [...] w [...] oraz udostępnienia listy nagród przyznanych pracownikom Urzędu Marszałkowskiego w [...], z wyłączeniem stanowisk usługowych i technicznych w okresie od 1 stycznia 2019r. do 31 grudnia 2020 r. z uwzględnieniem imion i nazwisk nagrodzonych urzędników, zajmowanego stanowiska w momencie przyznania nagrody, kwoty oraz uzasadnienia jej przyznania.

Pismem z dnia 30 września 2021 r. nr OR-II.1431.139.2021.TD, Marszałek udzieli Stowarzyszeniu informacji dotyczącej ogólnej kwoty brutto nagród wypłaconych w 2019 oraz w 2020 r.

Decyzją z dnia 30 września 2021 r. nr OR-II.1431.139.2021.TD Marszałek odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie przekazania informacji dotyczącej imienia i nazwiska nagrodzonego urzędnika, zajmowanego stanowiska w momencie przyznania nagrody, kwoty oraz uzasadnienia jej przyznania.

Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że przekazanie informacji dotyczących listy nagród przyznanych pracownikom Urzędu w formie żądanej przez Stowarzyszenie spowoduje możliwość zidentyfikowania każdego pracownika i wysokości przyznanej mu nagrody. Zgodnie z art. 6 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U.UE.L.2016.119.1; dalej zwane w skrócie: Rozporządzenie RODO), wysokość wynagrodzenia poszczególnych pracowników nie może być udostępniona bez zgody tych pracowników. Tajemnica wynagrodzenia za pracę jest instrumentem ochrony danych osobowych pracownika. Jej niedochowanie przez pracodawcę może być traktowane jako naruszenie dóbr osobistych pracownika. Pracodawca jest administratorem danych w rozumieniu RODO, bezpodstawnie ujawniając dane osobowe pracownika naraża się na odpowiedzialność cywilną i karną.

Organ I instancji wskazał, że nie wszystkie osoby zatrudniane w Urzędzie, są osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 2176 ze zm. – zwana dalej w skrócie: u.d.i.p.)

Od powyższej decyzji Stowarzyszenie złożyło odwołanie, zarzucając naruszenie prawa materialnego, tj. art. 61 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f, art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a, art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a oraz art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. f u.d.i.p.; art. 5 ust. 2 u.d.i.p., a także naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 735 z późn. zm.; dalej zwana w skrócie: "k.p.a.") w zw. z art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ust. 1 u.d.i.p.; art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p. Stowarzyszenie wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy Organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

Decyzją z 1 grudnia 2021 r. nr SKO.4150/34/2021, SKO w Rzeszowie, po rozpatrzeniu odwołania Stowarzyszenia, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję przyjmując, że informacja publiczna, dotycząca imienia i nazwiska nagrodzonego urzędnika, zajmowanego stanowiska w momencie przyznania nagrody, kwoty oraz uzasadnienia jej przyznania stanowi informację publiczną przetworzoną w rozumieniu art. 3 pkt 1 u.d.i.p. Zdaniem organu II instancji, Stowarzyszenie nie wykazało znaczenia informacji dla interesu publicznego.

W wyniku skargi Stowarzyszenia, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, wyrokiem z 23 marca 2022 r., II SA/Rz 53/22 uchylił zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że w decyzji SKO podało, że wnioskodawca nie podał we wniosku, w jakim zakresie udzielenie żądanej przez niego informacji publicznej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Uzasadnienie decyzji Kolegium podkreśla m.in., iż posługiwanie się chęcią ochrony finansów publicznych nie może stanowić podstawy do uzyskania informacji, gdyż w tym zakresie funkcję kontrolną pełni szereg instytucji państwowych. Zdaniem Sądu tak podane motywy utrzymania w mocy decyzji Marszałka, wyraźnie abstrahują od przyczyn z których Organ I instancji odmówił udostępnienia informacji publicznej wnioskowanej przez Stowarzyszenie, gdyż Marszałek odmówił uwzględnienia w całości złożonego wniosku z uwagi na ochronę prawa do prywatności osób, których wniosek dotyczył. Decyzja poddana kontroli SKO nie odwoływała się do regulacji art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. jako podstawy odmowy dostępu z uwagi na przetworzony charakter żądanej informacji. Marszałek jak również SKO nie wzywało strony o wykazanie szczególnie istotnego interesu publicznego w uzyskaniu żądanych danych.

W ocenie Sądu, Kolegium naruszyło zasadę dwuinstancyjności postępowania, nie odnosząc się w swej decyzji słowem do istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy zarzutów odwołania, a także na skutek przyjęcia nowych motywów odmowy udostępnienia żądanej informacji, dotychczas nie rozpatrywanych przez Organ I instancji. Na żadnym z dotychczasowych etapów postępowania wnioskujące Stowarzyszenie nie było wzywane do wykazania szczególnie istotnego interes publicznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. W sytuacji, gdy organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, po dokonaniu wstępnej analizy wniosku uzna, że żądaną informację należy zakwalifikować do informacji publicznej przetworzonej – art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. - powinien wezwać wnioskodawcę do wskazania szczególnie istotnego interesu publicznego w uzyskaniu takich informacji. Odmawiając spełnienia zgłoszonego żądania nie wezwano wnioskodawcy – Stowarzyszenia - do wykazania w określonym terminie istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego, który przemawiałby za dostępem do danych.

Po ponownie przeprowadzonym postępowaniu, Kolegium opisaną na wstępie decyzją z 4 sierpnia 2022 r. nr SKO-4105/18/2022, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 3 pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 u.d.i.p., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Na wstępie Kolegium podało, że wnioskowane przez Stowarzyszenie informacje stanowią informację przetworzoną w rozumieniu art. 3 pkt 1 u.d.i.p., gdyż ich udostępnienie wiąże się z koniecznością poniesienia znacznego nakładu pracy polegającej na przeanalizowaniu oraz wyselekcjonowaniu dokumentów według wskazanych we wniosku kryteriów w celu wybrania tylko tych, których żąda wnioskodawca. Tego rodzaju czynności wiążą się z kosztem takiego nakładu środków i zaangażowania pracowników, które negatywnie wpływa na tok realizacji ustawowych zadań nałożonych na organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej. Natomiast uprawnienie do udostępnienia informacji publicznej, jeżeli wiąże się z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień i selekcji, jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego. Tym samym domaganie się dostępu do informacji publicznej mającej charakter przetworzony jest zasadne jedynie wówczas, gdy wnioskodawca wykaże, że jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że wnioskodawca pomimo wezwania nie wykazał istotności informacji dla interesu publicznego. Interes publiczny odnosi się w swej istocie do spraw związanych z funkcjonowaniem Państwa oraz innych ciał publicznych jako prawnej całości, zwłaszcza, jeżeli związane jest ono z gospodarowaniem mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, natomiast z brzmienia art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. wynika, że nie wystarczy aby uzyskanie informacji przetworzonej było istotne dla interesu publicznego, lecz ma być szczególnie istotne, co stanowi dodatkowy kwalifikator przy ocenie, czy dany wnioskodawca ma prawo do jej uzyskania.

Zdaniem SKO posługiwanie się chęcią ochrony finansów publicznych nie może stanowić podstawy do uzyskania informacji, gdyż w tym zakresie funkcję kontrolną pełni szereg instytucji państwowych.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, Stowarzyszenie [...] zarzuciło naruszenie:

– art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., poprzez błędne przyjęcie, że wnioskowana informacja ma charakter informacji publicznej przetworzonej;

– art. 19 ust. 3 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskiej i Politycznych oraz art. 10 ust. 2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności poprzez bezpodstawne i nieproporcjonalne ograniczenie prawa do informacji, bowiem polegające na bezwarunkowej odmowie w sytuacji, gdy przedmiotem wniosku jest informacja publiczna prosta, a nie przetworzona, w sytuacji, gdy Organ mógłby wydłużyć termin odpowiedzi na wniosek, zamiast wydania decyzji odmownej.

Wobec tak sformułowanych zarzutów, Stowarzyszenie wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Marszałka [...] z 30 września 2021 r. nr OR-II.1431.139.2021.TD, a także o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W ocenie Stowarzyszenia, decyzja Kolegium jest nieprawidłowa, gdyż Organ błędnie przyjął, że wnioskowana informacja ma charakter informacji przetworzonej. Zdaniem Strony skarżącej rozszerzanie kategorii "informacji przetworzonej" również na taką informację, która składa się z informacji prostych jest niezasadne. Prawo do informacji stanowi prawo o randze konstytucyjnej, które należy traktować możliwie szeroko, a wyjątki od tego prawa – wąsko. Stowarzyszenie wskazało, że ustawodawca przewidział możliwość wydłużenia terminu odpowiedzi na wniosek o informację publiczną w trybie art. 13 ust. 2 u.d.i.p.

Stowarzyszenie podało, że w przedmiotowej sprawie wydobycie informacji, o które wnioskowało, nie wymaga pracy kreatywnej, ani żadnego wytworzenia nowej informacji przez Marszałka, a wyłącznie wyszukania określonych informacji i zestawienia, zupełnie jak w przypadku każdej innej informacji prostej. Kwalifikowanie informacji publicznej jako informacji przetworzonej tylko z uwagi na fakt, że jest ona przygotowywana dla wnioskującego podmiotu poprzez czynności polegające na odnalezieniu odpowiednich dokumentów, sporządzeniu ich kopii i anonimizacji, nawet jeżeli są one czasochłonne i wymagają zwiększonego nakładu środków osobowych pozostaje w sprzeczności z zasadą dostępu do informacji publicznej. Realizacja wniosku nie pociąga za sobą konieczności żadnej analizy ze strony Organu I instancji.

Zdaniem Stowarzyszenia informacja prosta nie zmienia się w informację przetworzoną przez proces przekształcenia. Zatem udostępnienie informacji prostej nie wiąże się z koniecznością wykonania pewnych dodatkowych, ponadprzeciętnych czynności, które z informacji prostych tworzyłyby nową informację. Informacja prosta może być udostępniona od razu w formie, w jakiej jest w posiadaniu zobowiązanego, albo też może być udostępniona wtedy, gdy po pewnych zwykłych, niewymagających większego wysiłku czynnościach może zostać udostępniona. Czynności takie nie powodują powstania nowej informacji, lecz tylko stanowią pewne jej "obrobienie", tak aby mogła zostać udostępniona wnioskodawcy.

Wobec powyższego realizacja wniosku nie tworzy żadnego nowego zestawienia, gdyż wszystkie informacje, o które wnioskowało Stowarzyszenie, istnieją i pozostają w dyspozycji Marszałka. Tym samym udostępnienie ich nie tworzy żadnej nowej informacji. Organ nie wykazał w żaden sposób konieczności przetworzenia informacji w celu realizacji wniosku, co powoduje, że decyzje Organów obu instancji są wadliwe.

W ocenie Stowarzyszenia także ograniczenie zastosowane przez Organy obu instancji jest nadmiernie restrykcyjne i nie spełnia wymogu proporcjonalności. Organ nie wykazał w przekonujący sposób, aby w istocie konieczne było ograniczenie prawa do informacji z uwagi na konieczność przetworzenia informacji, gdyż przedmiotem wniosku jest informacja prosta, już istniejąca i dostępna dla Organu.

Podsumowując Stowarzyszenie wskazało, że wydana decyzja jest wadliwa i stanowi nieuzasadnione i nadmierne ograniczenie prawa do informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej oddalenie, podtrzymując twierdzenia i argumentację zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Sąd administracyjny sprawuje w zakresie swej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, co wynika z art. 1 ustawy z 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 365). Zakres tej kontroli wyznacza art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; zwana dalej w skrócie P.p.s.a.). Stosownie do tego przepisu Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Na wstępie należy wskazać, że zaskarżona decyzja została wydana w ramach ponownego rozpoznania sprawy, na skutek wyroku tut. Sądu z 23 marca 2022r., II SA/Rz 53/22, uchylającego poprzednio wydaną przez Kolegium decyzję w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej, dotyczącej imienia i nazwiska nagrodzonego urzędnika, zajmowanego stanowiska w momencie przyznania nagrody, kwoty oraz uzasadnienia jej przyznania. Realizując wiążące na podstawie art. 153 P.p.s.a. zalecenie, zawarte w ww. wyroku WSA w Rzeszowie, Kolegium w piśmie z 25 lipca 2022r. wezwało Stowarzyszenie do wyjaśnienia, w jaki sposób, udostępnienie informacji w zakresie imienia i nazwiska nagrodzonego urzędnika, zajmowanego stanowiska w momencie przyznania nagrody, kwoty oraz uzasadnienia jej przyznania jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Wezwano do wykazania ww. interesu w terminie 7 dni pod rygorem przyjęcia, że strona nie wykazała istotnego interesu publicznego dla żądania uzyskania informacji publicznej.

W reakcji na ww. wezwanie Stowarzyszenie stwierdziło, że będąca przedmiotem wniosku informacja stanowi informację prostą a zatem w jego ocenie ww. wezwanie jest bezprzedmiotowe. Stowarzyszenie wyraziło przekonanie, że ocena, czy mamy do czynienia z informacją przetworzoną powinna należeć do organu I instancji.

W skardze Stowarzyszenie konsekwentnie podnosiło, że informacja publiczna, której udostępnienia odmówiono stanowi informację prostą a nie przetworzoną. Sąd zaakceptował jednak stanowisko Kolegium co do przetworzonego charakteru żądnej informacji.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie definiuje wprost pojęcia informacji przetworzonej. Jednak w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że informacją publiczną przetworzoną jest informacja, która w chwili złożenia wniosku w zasadzie nie istnieje w kształcie objętym wnioskiem, a niezbędnym, podstawowym warunkiem jej wytworzenia jest przeprowadzenie przez podmiot zobowiązany pewnych czynności analitycznych, organizacyjnych i intelektualnych w oparciu o posiadane informacje proste. Inaczej mówiąc, udostępnienie żądanej informacji nie stanowi tylko technicznego przeniesienia danych, lecz wymaga potrzeby przeprowadzenia odpowiednich analiz, obliczeń, zestawień, wyciągów czy usuwania danych chronionych prawem, które to zabiegi czynią informacje proste informacją przetworzoną. Informacja przetworzona to informacja, którą podmiot zobowiązany na dzień złożenia wniosku nie dysponuje (nie posiada gotowej informacji odpowiadającej żądaniu), w związku z czym jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności połączonych z sięgnięciem do dokumentacji źródłowej oraz zaangażowaniem do tych czynności określonych środków osobowych i finansowych, której wytworzenie wymaga intelektualnego zaangażowania. Informacja przetworzona jest więc jakościowo nową informacją powstałą w wyniku czynności technicznych i określonego działania intelektualnego na zbiorze informacji prostych już znajdujących się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, przygotowaną specjalnie dla wnioskodawcy według wskazanych przez niego kryteriów. W orzecznictwie zwraca się też uwagę, że w pewnych wypadkach szeroki zakres wniosku wymagający zgromadzenia, przekształcenia (zanonimizowania) i sporządzenia wielu kserokopii określonych dokumentów, może zmuszać do podjęcia takich działań organizacyjnych i angażowania środków osobowych, które zakłócają normalny tok działania podmiotu zobowiązanego i utrudniają wykonywanie przypisanych mu zadań. Informacja wytworzona w ten sposób, pomimo iż składa się z wielu informacji prostych będących w posiadaniu organu, powinna być uznana za informację przetworzoną, ponieważ powstały w wyniku wskazanych wyżej działań zbiór nie istniał w chwili wystąpienia z żądaniem o udostępnienie informacji publicznej. Tym samym również suma informacji prostych, w zależności od wiążącej się z ich pozyskaniem wysokości nakładów, jakie musi ponieść organ, czasochłonności, liczby zaangażowanych pracowników - może być traktowana jako informacja przetworzona (por. wyrok NSA z dnia 22 listopada 2018 r., sygn. akt I OSK 2622/16, wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt I OSK 2124/16, wyrok NSA z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt I OSK 863/14; wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2015 r., sygn. akt I OSK 1645/14, orzeczenia dost. w bazie CBOSA - http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

W niniejszej sprawie Stowarzyszenie żądało po pierwsze podania ogólnej kwoty brutto przeznaczonej na nagrody w 2019 i 2020 roku dla wszystkich pracowników. Informacji w tym zakresie Marszałek udzielił Stowarzyszeniu w piśmie z 30 września 2021r., po odpowiednim przedłużeniu terminu w trybie art. 13 ust. 2 u.d.i.p.

Po drugie Stowarzyszenie żądało udostępnienia listy nagród przyznanych pracownikom Urzędu Marszałkowskiego z uwzględnieniem imienia, nazwiska nagrodzonego urzędnika, zajmowanego stanowiska w momencie przyznania nagrody, kwoty oraz uzasadnienia jej przyznania w latach 2019-2020 z wyłączeniem stanowisk usługowych i technicznych. Kolegium uznało, że tego rodzaju informacja ma charakter informacji przetworzonej, ponieważ wymaga opracowania specjalnie dla wnioskodawcy, według podanych przez niego kryteriów zestawienia zawierającego wnioskowane dane a nadto wypracowania uzasadnienia dla każdej pozycji dotyczącej nagrody.

Sąd takie stanowisko Kolegium uznał za zasadne, biorąc pod uwagę zakres i charakter żądnych informacji. Trafnie organ odwoławczy przyjmuje, że realizacja wniosku Stowarzyszenia wymagałaby stworzenia odrębnego zestawienia, które uwzględniałoby dane i kryteria wskazane we wniosku. Realizacja wniosku wymagałaby stworzenia nowego zbioru informacji, co wiązałoby się z podjęciem szeregu czynności. Należy uwzględnić, że wniosek dotyczył nagród przyznanych za dwa lata pracownikom Urzędu Marszałkowskiego, co wiązałoby się z koniecznością analizy baz danych i lekturą dokumentów oraz w niektórych przypadkach anonimizacją w celu usunięcia danych chronionych. Konieczna byłaby kwerenda dokumentacji osobowej każdego z pracowników, którzy otrzymali nagrodę w celu ustalenia indywidualnego uzasadnienia, kwoty i zajmowanego stanowiska. Stowarzyszenie żądało bowiem przedstawienia listy nagród przyznanych pracownikom Urzędu, wskazanym z imienia i nazwiska. Lista miała uwzględniać nie tylko kwoty nagrody, ale także zajmowane stanowisko a ponadto uzasadnienie dla przyznanej nagrody. Ponadto należałby dokonać oceny każdego zajmowanego stanowiska pod względem tego, czy ma charakter usługowy bądź techniczny z uwagi na wyłączenie przedmiotowe żądnych informacji, zawarte we wniosku. W przekonaniu Sądu udostępnienie tego rodzaju listy nagród wiązałoby się w istocie z koniecznością utworzenia odrębnego zestawienia – niejako specjalnie na potrzeby Stowarzyszenia (por. wyrok WSA w Warszawie z 7 kwietnia 2021 r., II SA/Wa 2122/20). W przekonaniu Sądu wnioskowana do udostępnienia informacja publiczna jest informacją przetworzoną, gdyż wymagałaby przygotowania "specjalnie" dla wnioskodawcy listy nagród - wedle wskazanych przez niego kryteriów, podczas gdy podmiot zobowiązany do udzielenia informacji nie dysponuje na dzień złożenia wniosku gotowym zestawieniem, które uwzględniałby wszystkie objęte żądaniem dane (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 28.02.2020 r., sygn. II SAB/Ld 112/19).

Art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. wprowadza ograniczenie dostępu do informacji przetworzonej, wskazując na konieczność wykazania, że jej udzielenie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Z brzmienia tego przepisu wynika że nie wystarczy, aby uzyskanie informacji przetworzonej było istotne dla interesu publicznego, lecz ma być szczególnie istotne, co stanowi dodatkowy kwalifikator przy ocenie, czy dany wnioskodawca ma prawo do jej uzyskania. Działanie wnioskodawcy nie tylko w interesie indywidualnym, lecz także w interesie "ponadindywidualnym" nie jest samoistnie wystarczające dla przyjęcia "szczególnej istotności dla interesu publicznego" takiego działania (por. wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2020 r., sygn. akt I OSK 2306/19).

Z racji tego, że wniosek Stowarzyszenia z 31 lipca 2021r. nie zawierał argumentacji, które dotyczyłaby wykazania przesłanki szczególnej istotności udostępnienia informacji dla interesu publicznego, organ był zobowiązany do wezwania Skarżącego, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., do wykazania szczególnego interesu publicznego w uzyskaniu wnioskowanych informacji. Skarżący nie wykazał tej okoliczności (przesłanki), błędnie przyjmując, że żądanie udostępnienia listy nagród (a w istocie jej utworzenia z uwzględnieniem kryteriów przedstawionych we wniosku) jest informacją publiczną "prostą".

Wobec tego, że Stowarzyszenie, pomimo wezwania, nie wykazało szczególnie istotnego interesu publicznego w pozyskaniu informacji, zasadnie wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej, na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p.

Z tych przyczyn Sąd na podstawie art. 151 P.p.s.a. oddalił skargę.