Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędzia WSA Leszek Kobylski, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 czerwca 2021 r. w Radomiu sprawy ze skargi Rady Sekcji Krajowej NSZZ "[...]" Pracowników Skarbowych na decyzję Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej na rzecz strony skarżącej Rady Sekcji Krajowej NSZZ "[...]" Pracowników Skarbowych kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Syg.akt VIII SA/Wa 324/21

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2021 roku, nr [...] Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej( dalej organ) biorąc za podstawę art. 16 ust.1 i 2 w związku z art. 3 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej( Dz.U z 2020 roku, poz. 2176 dalej ustawa) Rady Krajowej [...] ,, [...] ‘’ ( dalej wnioskodawca, skarżący), po rozpoznaniu wniosku z dnia 21 grudnia 2020 roku odnośnie pkt 2 oraz pkt 5 w zakresie:

- jaka była łączna wysokość dodatków specjalnych wypłaconych funkcjonariuszom celno – skarbowym( zatrudnionym w Ministerstwie Finansów) w 2019 roku( pkt 2 wniosku);

- jaka była łączna wysokość dodatków zadaniowych wypłaconych członkom korpusu służby cywilnej( zatrudnionym w Ministerstwie Finansów) w 2019 roku - odmówił udostępnienia informacji publicznej.

Podstawą rozstrzygnięcia były poczynione ustalenia faktyczne i ocena prawna.

W dniu 21 grudnia 2021 roku wnioskodawca złożył wniosek o udostępnienie informacji publicznej zawierający sześć punktów. Odnośnie wyżej powołanych pytań z pkt 2 i 5 organ wydał decyzję odmowną, co do udostępnienia informacji publicznej w tym zakresie.

Co do informacji publicznej określonej w pkt 2 i 5 wniosku organ poinformował wnioskodawcę, że nie posiada żądanych informacji, a ich wytworzenie zgodnie z żądaniem będzie wymagało wykonania szeregu pracochłonnych czynności, w tym w szczególności – wybrania i ustalenia danych dotyczących wszystkich członków korpusu służby publicznej i funkcjonariuszy Służby Celno – Skarbowej zatrudnionych lub pełniących służbę w Ministerstwie Finansów ([...] zatrudnionych lub pełniących służbę). Wymagałoby to ustalenia dla każdego członka korpusu lub funkcjonariusza odpowiednio dodatków zadaniowych lub specjalnych jakie otrzymał w tym okresie, sięgnięcia do materiałów źródłowych znajdujących się aktach osobowych w celu dokonania analizy i potwierdzenia danych, wyliczenia odrębnie dla każdego z członków korpusu i funkcjonariuszy odpowiednio wysokości dodatków wskazanych we wniosku w tym okresie, wykonanie odpowiedniego zestawienia uzyskanych danych oraz przygotowanie żądanej informacji.

Wszystkie te czynności wymagają zaangażowania dużych środków osobowych, a także czasu, co czyni żądaną informację informacją przetworzoną.

W związku z powyższym organ wezwał wnioskodawcę w trybie art. 3 ust.1 pkt 1 ustawy do wykazania w terminie 14 dni, że uzyskanie żądanych informacji przetworzonych jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

W odpowiedzi na wezwanie wnioskodawca napisał, że związki zawodowe zgodnie z ustawą z 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych mają możliwość występowania z inicjatywami ustawodawczymi dotyczącymi np. racjonalizacji wydatków budżetowych Państwa, jak i usprawnienia działania jego organów czy poprawy wykonywania zadań publicznych. Dodatkowo związki zawodowe mogą podejmować działania w interesie publicznym w ramach Rady Dialogu Społecznego. Uzyskiwane informacje publiczne wykorzystują w pracy związkowej poprzez przekazywanie zdobytych informacji o nieprawidłowościach lub możliwościach usprawnienia działania organów administracji do parlamentarzystów, władz państwa, mediów czy obywateli.

W interesie publicznym leży, aby organy administracji oraz osoby pełniące funkcje publiczne nie nadużywały danej władzy, choćby poprzez niewłaściwe wykorzystanie środków publicznych. Jawność finansów publicznych leży w interesie publicznym.

Organ powołując się na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z wyroku z dnia 17 października 2006 roku, syg. I OSK 1347/05 wskazał, że informacja publiczna przetworzona to taka informacja na która składa się pewna suma informacji prostych. Ze względu jednak na treść żądania udostepnienie wnioskodawcy konkretnej informacji wiąże się z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów usuwania danych chronionych prawem.

Następnie organ przedstawił zestawienie czynności, które należałoby przeprowadzić aby uzyskać możliwość przekazania wnioskodawcy informacji objętej pkt 2 i 5 przedmiotowego wniosku i podnosił, iż byłoby to bardzo czasochłonne oraz będzie wymagać zaangażowania istotnych środków osobowych.

Organ wskazywał, iż wnioskodawca jest zobowiązany określić okoliczności oraz fakty pozwalające na przyjęcie, że działa w interesie publicznym, a sprawa o której chce być poinformowany ma szczególne znaczenie.

Zdaniem organu wnioskodawca nie wykazał istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego dla uzyskania informacji publicznej przetworzonej.

Zdaniem organu nie sposób uznać, że uzyskanie żądanych w punkcie 2 i 5, wniosku informacji w jakikolwiek sposób wpłynie na działania organu, a w szczególności usprawni czy ulepszy jego funkcjonowanie. Uprawnienie do dodatku zadaniowego dla członków korpusu służby cywilnej i dodatku specjalnego dla funkcjonariuszy służby celno – skarbowej wynika z przepisów powszechnych – ustawy z 21 listopada 2008 roku o służbie cywilnej Z.U z 2020 roku, poz. 265) i rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 roku w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Celno – Skarbowej( DZ.U z 2020 roku, poz. 1469).

W ocenie organu należy zauważyć, iż dodatki są wypłacane w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia i uposażenia. Przepisy nie przewidują innych źródeł finansowania ww. dodatków. Dodatek zadaniowy lub specjalny jest narzędziem wykorzystywanym w poszczególnych komórkach organizacyjnych urzędu, m.in. w sytuacji okresowo ograniczonych zasobów kadrowych – w związku z nieobecnością pracowników, czy czasowego nieobsadzenia stanowiska i związaną z tym koniecznością realizacji zadań innych pracowników danej komórki, koniecznością zapewnienia okresowej realizacji nowych zadań w ramach posiadanych zasobów kadrowych czy tez okresowej intensyfikacji zadań np. w związku z wejściem nowych przepisów prawa lub ich zmiana.

Organ wskazywał, iż podstawową zasadą konstytucyjną dotyczącą funkcjonowania organów władzy publicznej jest wyrażona w art. 7 Konstytucji RP zasada praworządności, zgodnie z którą organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.

Odnosząc się do wydatków objętych wnioskiem należało zauważyć, że ponoszone są zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa i podlegają kontroli przez różne instytucje, np. NIK.

W ocenie organu wnioskodawca nie wykazał w jaki sposób zamierza wykorzystać uzyskane informacje dla ochrony interesu publicznego lub poprawy funkcjonowania organów administracji publicznej oraz że przekazanie takich informacji może mieć realne znaczenie dla funkcjonowania określonych struktur publicznych w określonej dziedzinie życia społecznego, może mieć wpływ na poprawę, usprawnienie wykonywania zadań publicznych dla dobra wspólnego danej społeczności. Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie do wykazania szczególnego interesu publicznego napisał o:

- uprawnieniach związków zawodowych w ogóle;

- ogólnych działaniach, inicjatywach jakie podejmuje Rada Krajowa oraz prowadzonej korespondencji;

- tym, że uzyskiwane informacje przekazuje do parlamentarzystów, władz państwa, organów państwa, mediów czy obywateli.

Zdaniem organu wnioskodawca nie wskazał, jak przekazywana informacja o łącznej kwocie wypłaconych dodatków zadaniowych i specjalnych w 2019 roku pozwoli na dokonanie oceny, czy nie dochodzi do nadużyć oraz nieracjonalnych działań w zakresie w zakresie wydawania tych środków, bądź w jaki sposób dokona oceny czy kwota na dodatki zadaniowe i specjalne jaka została wypłacona była w nadmiernej lub niewystarczającej wysokości w stosunku do potrzeb. Organ również nie dostrzegał związku pomiędzy informacją o ogólnej kwocie wypłaconego w danym roku jednego ze składników wynagrodzenia i uposażenia, a realną możliwością stwierdzenia na podstawie tych danych, czy doszło do nadużyć lub nieracjonalnych działań w zakresie wydatkowania środków publicznych.

Organ powołując się na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z wyroku z dnia 3 lutego 2017 roku, syg. akt I OSK 1068/15 wskazał, że ,, proces przetwarzania informacji publicznej w celu jej udostępnienia musi znajdować uzasadnienie w przesłance szczególnej istotności dla interesu publicznego’’. Nadto wskazywał, iż konstytucyjne prawo do udzielenia informacji nie jest absolutne i chodzi o istotność dla interesu publicznego.

Zdaniem organu wnioskodawca nie wykazał i nie przekazał informacji na temat indywidualnych, realnych i konkretnych możliwości wykorzystania dla dobra ogółu informacji publicznej, której przygotowania się domaga.

Skargę na decyzję organu wniosła Rada Krajowa [...],, [...] ‘’.

Zaskarżonej decyzji zarzucała naruszenie:

- art. 7,art.8 ust.2, art. 61 ust.1 i 2, art. 61 ust.3 w związku z art. 31 ust.3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ;

- art. 1 ust.1, art.2 ust.1, art. 3 ust.1 pkt 1, art. 6 ust.1 pkt 2d), art. 10 ust.1, art. 13 ust.1 ustawy;

- art. 33 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych;

- art. 6, art.7, art.8 § 1, art. 9, art.12, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku kodeks postepowania administracyjnego ( DZ.U z 2020 roku, poz. 256 ze zm. dalej kpa).

W ocenie skarżącej w przedmiotowej sprawie naruszył szereg przepisów proceduralnych, które miały istotny wpływ na wynik sprawy.

- występują poważne wady uzasadnienia decyzji pod względem prawnym, czym naruszono art. 107 § 1 i 3 kpa;

- nie wiadomo jaki jest stan faktyczny w zakresie danych dotyczących żądanej informacji publicznej – nie został ustalony i przedstawiony w decyzji, co narusza art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 kpa;

- nie dokonano wykładni art. 3 ust.1 pkt 1 ustawy w kontekście prawa określonych w art. 61 ust.1 i 2 Konstytucji RP;

- zaprezentowano taką interpretację ustawy, która w efekcie uniemożliwia uzyskanie informacji o działach władzy publicznej oraz niweczy jakąkolwiek formę kontroli społecznej nad wydatkami publicznymi;

- naruszono zasadę jawności finansów publicznych;

Skarżąca wskazywała, iż organ opisał przebieg sprawy, w tym wezwanie do wykazania interesu publicznego oraz treść odpowiedzi na wezwanie. Organ podnosił, iż nie posiada żądanych w punkcie 2 i 5 wniosku informacji, a ich wytworzenie zgodnie z żądaniem będzie wymagało szeregu pracochłonnych czynności i wszystkie te czynności wymagają zaangażowania dużych środków osobowych, a także czasu, co czyni żądaną informację informacją przetworzoną.

W ocenie skarżącej niezrozumiałe jest stanowisko skarżącej braku wykazania istotnego interesu publicznego w żądaniu wnioskowanych informacji.

Skarżąca wskazywała na regulacje art. 88 ustawy z dnia 21 listopada2008 roku o służbie cywilnej, że członkom korpusu służby cywilnej ,, za wykonywanie dodatkowych, powierzonych(...) przez pracodawcę zadań na okres wykonywania tych zadań ze środków przeznaczonych na wynagrodzenia – a więc są to środki z budżetu państwa mające istotny wpływ na polepszenie sprawności działania zakładu pracy, a tym samym ich wydatkowanie może wpływać, a przez właściwe wydatkowanie wpływa na ulepszenie i usprawnienie działania Ministerstwa Finansów.

Zdaniem skarżącej stanowisko organu, iż żądane informacje są informacjami przetworzonymi jest błędne.

Zdaniem skarżącej należy zauważyć, iż informacja o dodatkach specjalnych i zadaniowych jest dostępna ,, od ręki ‘’. Co więcej – organy podległe Ministrowi Finansów( np. IAS w W.) zatrudniające cztery razy więcej pracowników niż organ przekazały bez przeszkód i konieczności udowadniania interesu publicznego dane dotyczące wysokości dodatków zadaniowych i specjalnych( pisma z dnia [...] lutego 2021, z [...] grudnia 2020 roku, [...] stycznia 2021 roku). Skarżąca powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych wskazywała, że takie czynności, jak selekcja dokumentów, decyzji, protokołów, ich analiza pod względem treści są zwykłymi czynnościami, które nie mają wpływu i nie dają podstaw do zakwalifikowania żądanych dokumentów jako informacji publicznej przetworzonej. Informacji przetworzonej nie należy mylić z informacją przekształcona.

Informacja przetworzona jest jakościowo nową informacją, nieistniejącą dotychczas w treści i postaci, podczas gdy informacja o która wnosiła skarżąca istnieje w ewidencjach, w dokumentacji prowadzonej w postaci elektronicznej.

Skarżąca odwołała się do systemu kadrowo – płacowego KOMA eHR prowadzonego w Ministerstwie Finansów( dokumentacja użytkownika, moduł płace firmy ASSECO). Każdy z pracowników otrzymuje w systemie unikalny numer identyfikacyjny, a w związku z jego przyjęciem zapisywane są jego podstawowe dane identyfikacyjne. Skarżąca odwołuje się do opisu działania tego systemu i wskazuje, ze w systemie istnieje między innymi zakładka – dane płacowe oraz aktualne dodatki specjalne. Działanie tego systemu przeczy tezie, że Ministerstwo Finansów nie może w łatwy sposób uzyskać żądanych danych.

Nawet jeśli organ wprowadza nowe systemy kadrowo – płacowe, to nie można wyobrazić sobie sytuacji, że nie obrazują one w sposób jednostkowy i zbiorczy wydatków z budżetu państwa na dodatki zadaniowe i specjalne.

W odpowiedzi na skargę organ wnosił o jej oddalenie, podtrzymując dotychczas prezentowane stanowisko, nie zgadzając się z podniesionymi zarzutami w skardze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta co do zasady sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, a więc polega na weryfikacji decyzji organu administracji publicznej z punktu widzenia obowiązującego prawa materialnego i procesowego.

W myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 dalej jako p.p.s.a.), Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że Sąd nie może w ocenie legalności zaskarżonej decyzji ograniczać się jedynie do zarzutów sformułowanych w skardze, ale także powinien wadliwości kontrolowanego aktu podnosić z urzędu.

Niewątpliwie o majątku publicznym stanowi informacje publiczną. Wynagrodzenia wraz ze wszystkimi składnikami finansowane są ze środków publicznych, a gospodarka tymi środkami jest jawna, zgodnie z zasadą art. 33 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.

Problemem, który determinuje wydanie rozstrzygnięcia w sprawie jest ocena czy żądana przez skarżącą od organu informacja o łącznej wysokości dodatków specjalnych wypłaconych funkcjonariuszom celno – skarbowym zatrudnionym w MF w 2019 oraz łączna wysokość dodatków zadaniowych wypłaconych członkom korpusu służby cywilnej – zatrudnionych w MF w 2019 roku jest informacją prostą czy też informacją przetworzoną. Organ wskazuje, iż aby uzyskać żądane informacje wymaga wykonania określonych operacji

– wybrać i ustalić dane dotyczące wszystkich pracowników zatrudnionych w MF oraz funkcjonariuszy celno – skarbowych pełniących służbę w ministerstwie;

-ustalić okresy, w których wybranym pracownikom i funkcjonariuszom został przyznany odpowiednio dodatek zadaniowy lub dodatek specjalny;

- ustalić odrębnie dla każdego pracownika i funkcjonariusza poszczególne składniki wynagrodzenia, wynagrodzenia zasadniczego, dodatku za wysługę lat, dodatku zadaniowego i innych składników miesięcznego wynagrodzenia;

- sięgnąć do materiałów źródłowych znajdujących się w aktach osobowych ww. pracowników w celu dokonania analizy i potwierdzenia danych;

- utworzyć wielopoziomowe zapytania do bazy danych programu kadrowo – płacowego;

- wyliczyć odrębnie dla każdego pracownika i funkcjonariusza łączną wysokość wypłaconego każdego składnika wynagrodzenia odrębnie;

- wyselekcjonować z wypłaconych składników wskazany składnik, tj. dodatek zadaniowy lub dodatek specjalny;

- wyliczyć jak kwota wypłaconego wynagrodzenia jest kwotą dodatku;

- wykonać odpowiednie zestawienia uzyskanych danych w arkuszach kalkulacyjnych.

Skarżąca zakwestionowała wyżej opisaną sekwencję czynności, którą to organ musiałby podjąć aby informację publiczną udostępnić.

Wskazywała na istniejący system kadrowo – płacowy KOMA eHR( dokumentacja użytkownika, moduł płace firmy ASSECO).

. Dokonała analizy możliwości uzyskania żądanych danych i podnosiła, iż możliwe jest uzyskanie żądanej informacji z działającego systemu informatycznego. Wskazywała także, że w księgach rachunkowych organu muszą być dane dotyczące rozdysponowania środków budżetowych na dodatki zadaniowe i specjalne.

Pojęcie ,, informacja przetworzona ‘’ jest pojęciem nieostrym i nie jest zdefiniowane. Było przedmiotem rozważań przedstawicieli nauki prawa i orzecznictwa.

W doktrynie panuje konsensus co do tego, iż jest to jakościowo nowa informacja nieistniejąca w przyjętej dotychczas treści i formie, chociaż jej źródłem są materiały znajdujące się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego.

Informacją prostą jest informacja, którą podmiot zobowiązany może udostępnić w takiej formie, w jakiej ją posiada( z zachowaniem ograniczeń art. 5 ustawy ), przy czym jej wyodrębnienie ze zbiorów informacji( rejestrów, zbiorów dokumentów, akt postępowania) nie jest związane z koniecznością ponoszenia kosztów osobowych lub finansowych, trudnych do pogodzenia z bieżącą działalnością podmiotu.

Gdy wnioskowane informacje znajdują się w zasobach informacyjnych podmiotu i sposób ich wewnętrznego pozyskania nie jest na tyle czasochłonny i pracochłonny, aby uznać, iż dochodzi do wyprodukowania informacji przetworzonej to należy uznać, iż jest to informacja prosta, nawet jeżeli liczba elementów na to się składających jest znaczna.

Takie czynności jak selekcja dokumentów, protokołów, ich analiza pod względem treści, czy anonimizacja są zwykłymi czynnościami, które nie mają wpływu i nie dają podstaw do zakwalifikowania żądanych dokumentów jako informacji przetworzonej. W wyniku stosowania takich czynności przez organ nie powstaje bowiem żadna nowa informacja( por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2019 roku, OSK 1056/18, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 5 grudnia 2019 roku, II SA/Lu 332/19).

W odniesieniu do informacji żądanej przez skarżącego należy zgodzić się z podniesionym zarzutem, iż nie ma ona charakteru informacji przetworzonej i dlatego nieuprawnionym było żądanie wykazania szczególnego interesu publicznego w jej uzyskaniu i dokonywaniu analizy czy skarżąca taki interes wykazała.

Należy zauważyć i zgodzić się ze skarżącą, iż przy istniejącym systemie informatycznym, który jak wynika z opisu zasadniczo pozwala pozyskać wszelkie informacje dotyczące pracownika, jego wynagrodzenia, w rozbiciu na poszczególne składniki.

W ocenie sądu zebranie tych danych, w tych okolicznościach nie daje podstaw, aby sumę tych informacji publicznych prostych z uwagi na jej charakter zakwalifikować jako informacji publicznej przetworzonej. Organ nawet nie pokusił się o przedstawienie ilu pracowników i przez jaki czas zostałoby wyłączonych od swoich podstawowych czynności, aby takie zestawienie dla skarżącej przygotować. Fakt, że nie jest możliwe pobranie żądanych informacji wprost z systemu informatycznego, nie przesądza o szczególnie skomplikowanej, pracochłonnej i czasochłonnej operacji pozyskiwania żądanych danych. W ocenie Sądu nie można podzielić stanowiska organu w odpowiedzi na skargę, iż istniejący system informatyczny dla potrzeb kadrowo – płacowych jest wykorzystywany pomocniczo. Być może dane istniejące w zbiorach podlegają weryfikacji z materiałami źródłowymi, ale w sytuacji gdy występują jakieś niezgodności. Trudno sobie wyobrazić, iż tak duża instytucja jak Ministerstwo Finansów nie opierała się na bazie danych z systemu informatycznego w zakresie systemu kadrowo – płacowego.

Należy tez zauważyć, iż organ przygotował w odpowiedzi na wniosek skarżącej zestawienie dotyczące nagród za 2019 w odniesieniu funkcjonariuszy celno – skarbowych i członków korpusu służby cywilnej nie uznając tej informacji za informację przetworzoną.

Na marginesie należy podnieść, iż takie informacje o łącznej wysokości dodatków specjalnych i dodatków zadaniowych wypłaconych w równie dużym podmiocie jak Izba Administracji Skarbowej w W. zostały wnioskodawcy ( skarżącej) przekazane i potraktowane jako informacja publiczna prosta.

W ocenie Sądu odwoływanie się organu do orzecznictwa sądowoadministracyjnego w zakresie uznawania sumy informacji prostych za informację przetworzoną, o tyle nie do końca jest trafne, że orzeczenia sprzed kilku czy kilkunastu lat odnoszą się do realiów innym okresie. Postęp w tym zakresie jest kolosalny i możliwość pozyskania danych z systemu informatycznego nie stanowi obecnie dużego problemu.

Z tych też względów biorąc za podstawę art. 145 § 1 pkt 1 lit.a) i c) p.p.s.a orzeczono jak na wstępie.

O kosztach postępowania orzeczono biorąc za podstawę art. 200 p.p.s.a. i zwrócono skarżącej uiszczony wpis od skargi.