drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej Inne, Burmistrz Miasta, oddalono skargę, II SAB/Kr 31/12 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-04-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 31/12 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2012-04-19 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-02-01
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Aldona Gąsecka-Duda
Andrzej Niecikowski /sprawozdawca/
Mariusz Kotulski /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 2147/12 - Wyrok NSA z 2012-12-12
Skarżony organ
Burmistrz Miasta
Treść wyniku
oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 13 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski Sędziowie: NSA Andrzej Niecikowski (spr.) WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant: Anna Pałasz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi K.W. na bezczynność Burmistrza Miasta R. w zakresie udostępnienia informacji publicznej skargę oddala

Uzasadnienie

Pismem z dnia 1 lipca 2011r. K. W. złożył skargę na bezczynność Burmistrza Miasta R. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, o udostępnienie której wnosił we wniosku z dnia 22 kwietnia 2011 roku, w części obejmującej zaczernione fragmenty udostępnionej w dniu 15 czerwca 2011 roku kopii decyzji administracyjnej, w której zaczernienia nie obejmują nazwy i adresu wnioskodawcy oraz numerów ewidencyjnych działek dla których wydano decyzję w sprawie ustalenia warunków zabudowy.

Skarżący wniósł o zobowiązanie Burmistrza Miasta R. w terminie określonym przez Sąd do udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej i zasądzenie kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadniając skargę wskazał, że w w/w wniosku o udostępnienie informacji publicznej wystąpił o kopię wydanej przez Burmistrza Miasta R. decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla nieruchomości opisanej działką nr ewidencyjny [...] obręb [...]. W dniu 15 czerwca 2011 roku Burmistrz Miasta R. udostępnił skarżącemu żądaną informację publiczną - kopię żądanej decyzji, która to zawierała jednak zaczernienia, którymi objęto w szczególności dane osobowe wnioskodawcy, jak również inne fragmenty tekstu decyzji, w szczególności wszelkie oznaczenia ewidencyjne działek pojawiające się w treści decyzji oraz informację o położeniu nieruchomości (miejscowość, ulica) dla której wydano decyzję ustalającą warunki zabudowy. Burmistrz Miasta R. wydał w dniu 15 czerwca 2011 roku decyzję oznaczoną sygnaturą [...] o odmowie udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej w części obejmującej informacje o oznaczeniu nieruchomości objętej decyzją ustalającą warunki zabudowy.

W ocenie skarżącego dysponent żądanej informacji publicznej pozbawił go faktycznego dostępu nie tylko do tej części żądanej informacji publicznej dla której wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji (informacja o oznaczeniu ewidencyjnym nieruchomości dla której wydano decyzję ustalającą warunki zabudowy), ale również dostępu do informacji o położeniu nieruchomości dla której wydano decyzję ustalającą warunki zabudowy (miejscowość, ulica - zaczernienie na 1 stronie kopii decyzji po słowach "ustalam warunki zabudowy w ...... ", do informacji o szczegółowych warunkach określających szerokości elewacji frontowej od różnych stron (zaczernienia na 2 stronie kopii decyzji po słowach "szerokość elewacji frontowej (od strony drogi nr ewid. ......... na przedłużeniu drogi nr ewid. ....., do informacji o warunkach w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacyjnej (zaczernienia na 4 stronie kopii decyzji po słowach: "zaopatrzenie w energię elektryczną z istn. sieci energetycznej na działce nr ewid. ...... ", po słowach dojazd - zjazd z drogi nr ewid. ...... ", po słowach "odprowadzanie ścieków - do istniejącej sieci miejskiej na działce nr ewid ..... ".

W ocenie skarżącego pozbawiono go faktycznego dostępu do żądanej informacji publicznej zaniedbując wydania przewidzianej prawem w takim przypadku decyzji o odmowie udostępnienia informacji.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta R. wskazał, że w dniu 9 maja 2011 r. wezwał skarżącego do uzupełnienia złożonego wniosku o wskazanie znaku sprawy lub roku wydania przedmiotowej decyzji. Pismem z dnia 20 maja 2011 r. skarżący wskazał, że przedmiotowa decyzja została wydana w roku 2008. W dniu 24 maja 2011 r. organ, działając na podstawie art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej poinformował o wysokości opłaty za sporządzenie kopii przedmiotowej decyzji.

W dniu 15 czerwca 2011 r. Burmistrz R. udostępnił w części żądaną informację publiczną, natomiast w pozostałej części dotyczącej udostępnienia informacji publicznej o oznaczeniu nieruchomości objętej przedmiotową decyzją, wydał decyzję administracyjną z dnia 15 czerwca 2011 r. znak: [...], w której odmówił udostępnienia informacji publicznej w części dotyczącej udostępnienia informacji publicznej o oznaczeniu nieruchomości objętej decyzją o warunkach zabudowy znak: [...] z dnia 4 sierpnia 2008 r.

W dniu 1 lipca 2011 r. skarżący złożył wniosek o uzupełnienie decyzji Burmistrza R. z dnia 15 czerwca 2011 r. poprzez oznaczenie podmiotów, ze względu na których dobra wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

Następnie Burmistrz R. wydał postanowienie z dnia 12 lipca 2011 r., w którym uzupełnił swoją decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej poprzez wskazanie, że podmiotem ze względu na którego dobro, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wydano decyzję jest osoba fizyczna.

W ocenie organu skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. gdyż została wniesiona przed wyczerpaniem środków zaskarżenia, jakim w tej sprawie było odwołanie od decyzji Burmistrza R. z dnia 15 czerwca 2011 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Kontrola działalności administracji publicznej przez sąd administracyjny obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w sprawach decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygają sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, innych niż co dopiero wymienione akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, czy w końcu pisemnych interpretacje przepisów prawa podatkowego ( art. 3 § 1 i 2 pkt. 1- 4a i 8 ustawy z dnia 30.08. 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz. 1270 z późn.zm. zwaną dalej w skrócie p.o.p.s.a ). Krótko mówiąc, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 p.o.p.s.a sąd administracyjny orzeka w sprawach ze skarg na bezczynność organów w przypadkach kiedy :

- organ ma obowiązek wydać decyzję ,

- organ ma obowiązek wydać postanowienie na które służy zażalenie albo kończące postępowanie w sprawie lub rozstrzygające o do istoty sprawy,

- organ ma obowiązek wydać postanowienie w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie,

- organ ma obowiązek podjąć inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Bezczynność organu w sytuacji określonej przepisami ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) polega na tym, że organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie informacji publicznej takiej czynności nie podejmuje. Tak więc bezczynność, następuje wówczas gdy organ milczy wobec wniosku strony o udzielenie konkretnej informacji.

W sprawie niniejszej mamy do czynienia z sytuacją, w której organ udziela informacji ale nie w takim zakresie jakiej domaga się skarżący. Ale w tym zakresie - w którym nie udziela informacji - nie pozostaje bezczynny gdyż w dniu 15 czerwca 2011 r., wydaje decyzję o odmowie udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej w części obejmującej informacje o oznaczeniu nieruchomości objętej decyzją ustalającą warunki zabudowy. Decyzja ta zostaje uzupełniona postanowieniem z dnia 12 lipca 2011 r., a następnie zaskarżona do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] - które znając fakt uzupełnienia decyzji o odmowie - utrzymuje tę decyzję w mocy.

Przedmiotem sprawy jest bezczynność organu więc Sąd nie ma uprawnienia wypowiadania się co od zgodności z prawem uzupełnienia decyzji ( art. 111 § 1 kpa) jak i treści samej decyzji. W każdym razie Kolegium rozpoznając odwołanie skarżącego wiedziało o uzupełnieniu decyzji i zgodnie z obowiązującą w dniu wydania decyzji treścią art. 22 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej pouczyło skarżącego o przysługującym mu prawie wniesienia powództwa do sądu powszechnego o udostępnienie żądanej informacji.

Skarżący - jak się wydaje - bezczynność organu upatruje w związku z treścią postanowienia o uzupełnieniu uzasadnienia decyzji o odmowie przez stwierdzenie, że zgodnie "z art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198 z późn. zm) podmiotem ze względu na którego dobro, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy wydano niniejszą decyzję jest osoba fizyczna". Dla oceny bezczynności nie ma to znaczenia - nawet błędna decyzja o odmowie udostępnienia informacji przesądza o tym, że organowi nie można zarzucić bezczynności. Gdyby organ nie wydał decyzji z dnia 15 czerwca 2011 r., można by mu zarzucić bezczynność ( art. 13 ust.1 ustawy o dostępie do informacji publicznej).

Skoro jednak taka decyzja została wydana o bezczynności nie może być mowy co powoduje, że na podstawie art. 151 p.o.p.s.a orzeczono jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt