drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, , Minister Finansów, Oddalono skargę, II SAB/Wa 136/06 - Wyrok WSA w Warszawie z 2006-12-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 136/06 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2006-12-05 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2006-07-31
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Eugeniusz Wasilewski /przewodniczący/
Jacek Fronczyk
Przemysław Szustakiewicz /sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Sygn. powiązane
I OSK 366/07 - Wyrok NSA z 2008-02-05
Skarżony organ
Minister Finansów
Treść wyniku
Oddalono skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Asesorzy WSA Jacek Fronczyk, Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Małgorzata Płodzicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi J.K. na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Pan J.K. w dniu 18 lipca 2006 r. złożył skargę na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż wnioskiem z dnia 12 czerwca 2006 r. zwrócił się do Ministra Finansów o udostępnienie informacji publicznej - co do sposobu objęcia stanowisk dyrektora Departamentu [...] w Ministerstwie Finansów przez pana [...] oraz dyrektora Departamentu [...] przez panią [...]. Do udostępnienia informacji miało dojść przez wyjaśnienie na piśmie:

- kto personalnie, kiedy i w jakim trybie, i na jakiej konkretnej podstawie prawnej obsadził wskazane we wniosku stanowiska,

- czy obsadzenie tych stanowisk nastąpiło z pominięciem bezwzględnie wymaganej procedury konkursowej, a jeśli tak, to dlaczego?

Zdaniem pana J.K. mimo, iż wniosek wpłynął do organu w dniu 12 czerwca 2006 r., do dnia złożenia skargi nie został rozpatrzony.

W dniu 27 lipca 2006 r. odpowiedź na skargę złożył Minister Finansów. Organ wskazał, iż w dniu 23 czerwca 2006 r. Biuro Dyrektora Generalnego Ministerstwa Finansów udzieliło skarżącemu odpowiedzi, przytaczając podstawy prawne i zasady przeprowadzenia konkursów na stanowiska kierownicze w Służbie Cywilnej. Organ wskazał także na piśmie, dlaczego wskazane we wniosku strony z dnia 12 czerwca 2006 r. osoby zajęły wymienione stanowiska kierownicze. Organ podniósł także, iż dodatkowe wyjaśnienia w tej materii skarżący otrzymał jeszcze w dniu 25 lipca 2006 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na podstawie art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.

Natomiast zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.

Rozpatrywana pod tym względem skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy podnieść, iż podstawą materialnoprawną żądania skarżącego oraz działań Ministra Finansów są przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej ( Dz. U. Nr 112, poz.1198 ze zm.). Ustawa ta jest rozwinięciem zawartego w art. 61 Konstytucji RP prawa do otrzymywania wiadomości o działalności władz publicznych.

W sprawie jest bezspornie, iż wniosek skarżącego z dnia 12 czerwca 2006 r., dotyczący udostępnienia informacji na piśmie o tym: kto personalnie, kiedy i w jakim trybie, i na jakiej konkretnej podstawie prawnej doprowadził do objęcia stanowiska dyrektora Departamentu [...] przez pana [...] i stanowiska dyrektora Departamentu [...] przez panią [...] oraz, czy obsadzenie tych stanowisk nastąpiło z pominięciem bezwzględnie wymaganej procedury konkursowej, a jeśli tak, to dlaczego jest informacją publiczną. Wynika to z treści art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. d oraz art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. g i h ustawy o dostępie do informacji publicznej. W sprawie sporne jest natomiast, czy organ udzielił skarżącemu informacji publicznej.

Należy podnieść, iż tryb udzielania informacji publicznej jest określony w art. 13-14 cyt. ustawy z dnia 6 września 2001 r. Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ww. ustawy udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku.

Udostępnienie informacji jest czynnością materialno-techniczną. Nie jest zatem potrzebna tu forma decyzji administracyjnej. Natomiast skarżący powinien otrzymać odpowiedź na wniosek. Jak wynika z akt sprawy skarżący otrzymał do rąk własnych w dniu 23 czerwca 2006 r. pismo z dnia 23 czerwca 2006 r. podpisane przez p.o. zastępcy Dyrektora Generalnego Ministerstwa Finansów panią [...], w którym wskazano podstawę prawną obsadzenia wskazanych we wniosku skarżącego z dnia 12 czerwca 2006 r. stanowisk, sposób powołania wymienionych we winsoku osób. W piśmie z dnia 23 czerwca 2006 r. wskazano także osoby odpowiedzialne za zmiany na stanowiskach dyrektora Departamentu [...] w Ministerstwie Finansów oraz dyrektora Departamentu [...]. Osobami tymi byli Szef Służby Cywilnej oraz Dyrektor Generalny Ministerstwa Finansów. Organ zatem odpowiedział na wniosek skarżącego. Tymczasem z bezczynnością mamy do czynienia wówczas, gdy organ administracji publicznej nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie podjął czynności, ale nie zakończył ich m.in. wykonaniem stosowanej czynności materialno- technicznej (por. T. Woś. H. Knysiak- Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Warszawa 2005, s. 86-87.). Jeśli więc pan J.K. nie był zadowolony z treści odpowiedzi powinien złożyć nowy wniosek lub sprecyzować stary, czego jednak nie uczynił.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 w związku z art. 132 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt