drukuj    zapisz    Powrót do listy

6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami, Odrzucenie skargi, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Odrzucono skargę, II SA/Bk 221/08 - Postanowienie WSA w Białymstoku z 2008-04-10, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bk 221/08 - Postanowienie WSA w Białymstoku

Data orzeczenia
2008-04-10 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-03-21
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Sędziowie
Stanisław Prutis /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
I OZ 612/08 - Postanowienie NSA z 2008-08-28
I OZ 928/08 - Postanowienie NSA z 2008-12-30
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Odrzucono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 3 par. 2 pkt 2 w zw. z art. 58 par. 1 pkt 6
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. Ch. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na bezczynność organu administracji w sprawie wydania prawa jazdy p o s t a n a w i a odrzucić skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., po rozpatrzeniu zażalenia T. Ch. na bezczynność organu I instancji – Starosty M. w sprawie wydania prawa jazdy, na podstawie art. 37 w zw. z art. 17 pkt 1 w zw. z art. 64 §2 i art. 261 kpa, uznało zażalenie za nieuzasadnione. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. pouczyło T. Ch., że przysługuje mu prawo wniesienia skargi na powyższe postanowienie do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od daty jego doręczenia. T. Ch. w wyznaczonym terminie złożył skargę do sądu administracyjnego. Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Zgodnie z treścią art. 3 §2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty. Podstawową przesłanką warunkującą zaskarżenie postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym do sądu administracyjnego jest zatem to, czy służy na nie zażalenie chyba, że postanowienie kończy postępowanie lub rozstrzyga sprawę co do istoty. Zgodnie z treścią art. 141 §1 kpa zażalenie przysługuje na postanowienie tylko w przypadkach wskazanych w Kodeksie postępowania administracyjnego. Tym samym katalog postanowień zaskarżalnych do sądu administracyjnego wydanych na podstawie przepisów kpa jest zamknięty.

W przedmiotowej sprawie zaskarżone postanowienie wydano w trybie art. 37 kpa w wyniku wniesienia przez skarżącego zażalenia na bezczynność organu I instancji w sprawie wydania prawa jazdy. Przepis ten ma na celu likwidację bezczynności organu administracyjnego w trybie administracyjnym. Przy czym nie określa on w jakiej formie organ administracji publicznej wyższego stopnia, rozpoznający zażalenie na bezczynność organu – który winien rozstrzygnąć sprawę - ma zażalenie to rozstrzygnąć. Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjęto, że organ administracji właściwy do rozpoznania zażalenia wniesionego na podstawie art. 37 §1 kpa wydaje w celu jego załatwienia postanowienie, o jakim mowa w art. 123 kpa. Jest to postanowienie zaliczane do grupy wydawanych w toku postępowania administracyjnego dotyczące kwestii incydentalnych – jak w tym przypadku bezczynności organu – wynikających w toku tego postępowania, lecz nie rozstrzygające o istocie sprawy. Nie jest to też postanowienie kończące postępowanie, a także Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisu o dopuszczalności zaskarżenia tego postanowienia.

W konsekwencji stwierdzić należy, wbrew stanowisku wyrażonemu przez organ wyższego stopnia w pouczeniu postanowienia, że tego rodzaju postanowienie nie może podlegać zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Końcowo podnieść należy, że nie oznacza to jednak, że stanowisko organu wyższej instancji nie może być w żaden sposób kwestionowane. Niezależnie bowiem od pozytywnego lub negatywnego stanowiska zajętego przez ten organ strona może wnieść skargę na bezczynność organu, który winien sprawę rozstrzygnąć, po spełnieniu warunku formalnego określonego w art. 37 §1 kpa i w postępowaniu tym może ewentualnie podważać stanowisko organu zajęte w trybie art. 37 §1 kpa.

Mając powyższe na uwadze Sąd, orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 3 §2 pkt 2 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270).



Powered by SoftProdukt