drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Zobowiązano do podjęcia czynności, II SAB/Bd 6/11 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2011-02-23, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Bd 6/11 - Wyrok WSA w Bydgoszczy

Data orzeczenia
2011-02-23 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-01-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Sędziowie
Grażyna Malinowska-Wasik
Grzegorz Saniewski
Jerzy Bortkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1017/11 - Wyrok NSA z 2011-08-30
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Zobowiązano do podjęcia czynności
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 1 ust. 1 art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 5
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Asystent sędziego Bartosz Kornalewicz po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale II w dniu 23 lutego 2011 r. sprawy ze skargi P. L. – M. na bezczynność T. A. R. R. S.A. w T. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1. zobowiązuje T. A. R. R. S.A. w T. do rozpatrzenia w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.) wniosku skarżącego P. L. – M. z dnia [...], w terminie 14 dni od dnia doręczenia tego wyroku ze stwierdzeniem jego prawomocności, 2. zasądza na rzecz skarżącego od T. A. R. R. S.A. w T. 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Pismem z dnia [...]2010 r., P. L., powołując się na art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępnie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zwrócił się do [...] Agencji [...] z siedzibą w [...] (zwanej dalej: Agencją) o doręczeniu mu listem poleconym całości dokumentacji przetargowej związanej z postępowaniem o numerze [...]. Dodał, że z informacji umieszczonej w BIP wynika, że miano wyłonić wykonawcę w oparciu o najniższą cenę a wyłoniono wykonawcę, który przedstawił najwyższą cenę.

W związku z brakiem odpowiedzi na powyższy wniosek, pismem

z dnia [...]2010 r. P. L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] skargę na bezczynność [...] Agencji [...], wnosząc o nakazanie jej udzielenia żądanej informacji. Skarżący podniósł, że wymieniona spółka jest samorządową osobą prawną, 90% jej akcji jest własnością województwa [...] i gminy [...] oraz, iż z jej statutu wynika, że wykonuje ona zadania publiczne i nie działa dla zysku. Nadto skarżący podał, iż na dzień wystąpienia o udzielenie informacji publicznej nie była ona w postaci czytelnej opublikowania w Biuletynie Informacji Publicznej. Miano wyłonić wykonawcę w oparciu o najniższą cenę a postąpiono odwrotnie.

W odpowiedzi na skargę, [...] Agencja [...] wniosła o jej oddalenie, zwracając uwagę na podstawy prawnej do domagania się od niej w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. ww. informacji. Stwierdziła też, że nie zaistniała z jej strony bezczynność, gdyż pismem datowanym na [...]2010 r., nadanym na poczcie [...]2010 r., stanowiącym łączną odpowiedź na skierowane przez skarżącego w dniach od [...]2010 r. do [...]2010 r. pisma o udzielenie mu, w jego mniemaniu informacji publicznych, Agencja powiadomiła go w ustawowym terminie, że jego żądanie nie podlega obowiązkowi określonemu w ustawie, na którą się powołał. Spółka jednocześnie zaznaczyła, że według niej przy zarzucie bezczynności nie ma znaczenia treść odpowiedzi na żądanie, lecz fakt jej udzielenia w ustawowym terminie, co z jej strony nastąpiło.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że z bezczynność w sprawie administracyjnej zachodzi, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych czynności proceduralnych, przewidzianych w obowiązujących przepisach prawa,

nie wykonuje ich w terminie określonym przez te przepisy. W konsekwencji zarzut bezczynności jest skuteczny wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie

i zobowiązanym do wydania aktu administracyjnego pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma bowiem na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu i rozstrzygnięcia określonej sprawy administracyjnej. Decydujące znaczenie zatem dla Sądu ma to, czy organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności.

Niniejsza sprawa dotyczy odmowy udostępnienia skarżącemu informacji o treści dokumentacji przetargowej, w związku z jego żądaniem powołującym się na art. 6 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.).

Zdaniem Agencji informacje, których udzielenia domaga się strona skarżąca, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, a Agencja nie jest podmiotem zobowiązanym w świetle tejże ustawy do ich udostępnienia.

Wskazać w tym miejscu należy, iż w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.), każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną, natomiast w świetle art. 4 ust.1 ustawy, zobowiązane do udostępnienia takiej informacji są władze publiczne i inne podmioty wykonujące zadania publiczne.

Zakres pojęcia informacji publicznej interpretować należy szeroko, uwzględniając okoliczność, iż prawo do dostępu do informacji publicznej jest konstytucyjnym prawem podmiotowym wyrażonym w art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej zgodnie, z którym obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa.

Trzeba w tym miejscu zauważyć, że przepis art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r., o dostępie do informacji publicznej, stanowi że udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o majątku publicznym, w tym o majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządów zawodowych i gospodarczych oraz majątku osób prawnych samorządu terytorialnego.

Wskazać należy, że informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Informacją publiczną jest również informacja o organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach.

Zdaniem Sądu wniosek skarżącego z dnia [...]2010 r. winien być rozpatrzony w trybie ustawy o dostępnie o informacji publicznej.

Podnieść należy, iż w świetle treści przepisu art. 4 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy, do udzielenia informacji publicznej, zobowiązane są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

[...] Agencja [...]. z siedzibą w [...] jest spółką prawa handlowego, w którym jednostka samorządu terytorialnego – Województwo [...] ma 63,93 % udziałów oraz inna jednostka tego samorządu – Gmina [...] posiada 28,76% udziałów. Tak więc wymieniona spółka dysponuje majątkiem publicznym oraz dodatkowo jest osobą prawną, w której obydwie jednostki samorządu terytorialnego łącznie, a także samo Województwo [...] posiadają pozycję dominującą (wielkość udziałów przekraczającą 40%- art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów – Dz. U. Nr 50, poz. 331 ze zm.). Poza tym zgodnie z § 5 ust. 1 statutu [...] Agencji [...] jej celem jest podejmowanie działań na rzecz rozwoju przedsiębiorczości oraz rozwoju gospodarczego kraju, a zwłaszcza Województwa [...] poprzez podnoszenie konkurencyjności gospodarki, przygotowanie przedsiębiorstw i struktur otoczenia biznesowego do współpracy z instytucjami Unii Europejskiej, pomoc w dostosowaniu małych i średnich przedsiębiorstw do wymogów rynku europejskiego oraz ułatwienie im dostępu do nowoczesnych technologii produkcji i metod zarządzania zaś w ust. 2 wynika, iż nie działa dla zysku (przeznacza go na cele statutowe).

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że Agencja jest podmiotem zobligowanym na gruncie ustawy z dnia 6 września 2001 r. do udzielenia informacji będącej w jej posiadaniu, mającej walor informacji publicznej.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy każda informacja w sprawach publicznych jest informacją publiczną. O publicznym charakterze żądanej przez skarżącego w niniejszej sprawie informacji przesądza dodatkowo przepis art. 6 ust.1 pkt 3 ww. ustawy – 6 września 2001 r. Należy podkreślić, że orzecznictwo przesądziło, iż dokumentacja przetargowa stanowi informację publiczną (vide: wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 16.12.2010 r., sygn. akt II SA/Go 811/10).

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 23 maja 2007 r., II SA/Wa 875/06 (LEX nr 338297) stwierdził, że informacja o zasadach używania samochodów służbowych przez organy władzy publicznej i jednostki organizacyjne wykonujące zadania publiczne stanowi informacje podlegającą udostępnieniu w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Przemawia to za konkluzją, że tym bardziej przetarg dotyczący samochodu służbowego, objęty jest informacją publiczną.

Ustawa o dostępnie do informacji publicznej określa obowiązki podmiotu, do którego został skierowany wniosek o udostępnienie informacji publicznej wskazując w jaki sposób postępowanie winno być zakończone. Podmiot, dla którego złożono wniosek powinien albo udostępnić tę informację w formie czynności materialno- technicznej (art. 10 w związku z art. 14 i 13 ustawy) albo w drodze decyzji odmówić jej udostępnienia (art. 16 ust. 1 ustawy).

Ze względu na to, iż żadna z wymienionych form działania Agencji w reakcji na wniosek skarżącego nie miała miejsca, zarzut bezczynności Spółki należało uznać za uzasadniony i w konsekwencji, na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) orzec jak w sentencji. O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 200 w związku z art. 205 § 1 wyżej wymienionej ustawy.



Powered by SoftProdukt