Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna – Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2014r. sprawy ze skargi A S.A. na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług. I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej spółki kwotę [...] zł ( [...] 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W dniu [...] lutego 2013 r. [...] S.A. złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej w zamian za zaległości podatkowe oraz udokumentowania tej czynności fakturą VAT.

Przedstawiając stan faktyczny Spółka podała, że w trzech decyzjach z dnia [...] grudnia 2012 r. Wójt Gminy [...] (dalej: "Gmina") ustalił Spółce opłaty adiacenckie w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym zatwierdzeniem projektu podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] obręb geodezyjny [...], zapisanej w księdze wieczystej oraz zobowiązał Spółkę do ich zapłaty w terminie do dnia [...] stycznia 2013 r.

Łączna suma zaległości z tytułu niezapłaconych opłat adiacenckich (bez odsetek) wynosiła [...] zł. Opłaty nie zostały zapłacone przez Spółkę w terminie wynikającym z wydanych decyzji. Jednocześnie Spółka wystąpiła do Gminy z wnioskiem o zawarcie umowy mającej doprowadzić do uregulowania zaległości (mającej charakter zaległości podatkowej) poprzez przeniesienie na rzecz Gminy własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej powstałej w wyniku podziału. W oparciu o Protokół uzgodnień (porozumienie) stron z dnia [...] stycznia 2013 r., w którym strony postanowiły, iż celem zapłaty (rozliczenia) zaległości z tytułu niezapłaconych opłat adiacenckich, Spółka przeniesie na rzecz Gminy własność nieruchomości gruntowej niezabudowanej, na co Gmina wyraża zgodę. W Protokole Spółka zobowiązała się do złożenia w umowie regulującej przeniesienie własności nieruchomości wniosku o potrącenie ceny sprzedaży nieruchomości z niezapłaconymi opłatami adiacenckimi oraz do pokrycia poniesionych przez Gminę kosztów, tj.:

a) kosztów sporządzenia operatu szacunkowego wyceny działki nr [...],

b) kosztów sporządzenia wyceny służebności gruntowej po działce nr [...].

Jednocześnie wobec nierównych wartości zobowiązań stron Spółka zobowiązała się, za zgodą Gminy, do zapłaty różnicy pomiędzy ceną nabycia nieruchomości a niezapłaconą opłatą adiacencką w dniu zawarcia umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego przelewem na wskazany przez Gminę rachunek bankowy.

W dniu [...] lutego 2013 r. strony zawarły umowę przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 98a ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami i w trybie art. 66 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. – obecnie t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. – dalej: "O.p."). Zgodnie z treścią aktu Spółka, w celu częściowego rozliczenia się z Gminą z tytułu opłaty adiacenckiej, powodującego częściowe wygaśniecie zobowiązania podatkowego Spółki przeniosła ona na rzecz Gminy prawo własności niezabudowanej nieruchomości, zaś Gmina prawo to przyjęła. Jednocześnie Spółka wniosła w treści aktu o potrącenie ceny sprzedaży nieruchomości z zobowiązaniem podatkowym zbywającej Spółki z tytułu opłat adiacenckich, na co przedstawiciele Gminy wyrazili zgodę. Strony zgodnie oświadczyły, iż wydanie przedmiotu umowy w posiadanie Gminy następuje z chwilą podpisania aktu.

Na zakończenie uzupełniająco Spółka wskazała, iż jest podatnikiem czynnym podatku od towarów usług, którego przedmiotem działalności jest m.in. obrót nieruchomościami.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka zadała pytania:

1) Czy przeniesienie na wniosek Spółki na rzecz jednostki samorządu terytorialnego (Gminy), własności nieruchomości w zamian za zaległości podatkowe z tytułu opłat adiacenckich podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2) Czy w związku z czynnością przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Gminy Spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane przeniesienie ?

W zakresie pytania nr 1 Spółka zajęła stanowisko, zgodnie z którym przeniesienie na wniosek Spółki na rzecz jednostki samorządu terytorialnego (Gminy), własności nieruchomości w zamian za zaległości z tytułu opłat adiacenckich (mające charakter zaległości podatkowych) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na poparcie stanowiska Spółka powołała art. 66 § 1, § 2 O.p., art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1, 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. – obecnie t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"). Ponadto powołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2011 r. (sygn. I FSK 1635/10), w którym Sąd wskazał, iż na tle analizowanej sprawy aktualny pozostaje pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów w uchwale z dnia 8 października 2007 r. o sygn. I FPS 2/07, zgodnie z którym przeniesienie własności rzeczy na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wspomniana uchwała podjęta została na gruncie uprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), jednakże znajduje ona zastosowanie w tej sprawie, albowiem istota problemu dotyczy nie tyle przepisów ustawy o VAT, ale mechanizmu poboru podatku na gruncie O.p.

Zdaniem Spółki w pełni aktualne pozostają argumenty zaprezentowane w cytowanej uchwale, że czynności, o jakich mowa w art. 66 O.p. stanowią dodatkowy mechanizm poboru podatku, skutkujący wygaśnięciem zobowiązań podatkowych, a zatem nie jest możliwe obciążanie ich podatkiem od towarów i usług. Dodatkowo zwrócić należy też uwagę na charakter podatku od towarów i usług, który ma dotyczyć konsumpcji, co przejawia się z jednej strony w jego neutralności dla podatnika, a z drugiej w faktycznym obciążeniu tym podatkiem finalnego odbiorcy - konsumenta.

W zakresie pytania nr 2 Spółka uważa, że w związku z faktem, iż przeniesienie na wniosek Spółki na rzecz jednostki samorządu terytorialnego (Gminy), własności nieruchomości w zamian za zaległości z tytułu opłat adiacenckich nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie obliguje ono też Spółki do wystawienia faktury VAT.

Na poparcie stanowiska Spółka powołała art. 106 ust. 1 ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Zdaniem wnioskodawcy skoro czynność przeniesienia przez Spółkę własności nieruchomości w zamian za zaległości z tytułu opłat adiacenckich nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem nie stanowi ona ani sprzedaży, ani świadczenia usług w rozumieniu powołanych wyżej przepisów ustawy. Skoro faktura jest dokumentem "stwierdzającym dokonanie sprzedaży" w rozumieniu ustawy, brak czynności sprzedaży uniemożliwia Spółce wystawienie faktury VAT.

W interpretacji indywidualnej z dnia [...] maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ powołał m. in. art. 2 pkt 6, art. 3 pkt 3, art. 5, art. 6, art. 59, art. 59 § 1 pkt 6, art. 66 § 1, § 2, § 3, § 4, § 5 O.p. oraz art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 15 ust. 1, art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do przedstawionego stanu faktycznego organ wskazał, iż w wyniku przeniesienia przez Spółkę na rzecz Gminy własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej powstałej w wyniku podziału Gmina rozporządza przedmiotową nieruchomością jak właściciel, a przedmiotowe przeniesienie ma charakter odpłatny, gdyż Spółka przenosząc prawo własności zmniejsza swoje zobowiązanie podatkowe (z tytułu niezapłaconych opłat adiacenckich) wobec Gminy. Odpłatnością w przedmiotowej sprawie jest kwota niezapłaconych opłat adiacenckich (tj. [...] zł), która w części zostanie skompensowana z wartością ww. nieruchomości. Zatem czynność przeniesienia prawa własności ww. nieruchomości na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem organu ustawodawca nie wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz gminy, powiatu lub województwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetu. Dokonanie takiej czynności przewidzianej przepisami art. 66 § 1 pkt 2 O.p. jest szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, co nie zmienia faktu, że przeniesienie prawa własności jest czynnością, która zgodnie z powołanymi przepisami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wygaśnięcie zobowiązania na podstawie ww. przepisu jest następstwem zawarcia umowy cywilnoprawnej pomiędzy zobowiązanym do zapłaty podatku a Gminą.

Odnosząc się do kwestii udokumentowania przez Spółkę ww. transakcji fakturą VAT organ wskazał, iż w myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z uwagi na fakt, że czynność przeniesienia prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej powstałej w wyniku podziału na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka winna wystawić fakturę VAT w celu udokumentowania ww. transakcji.

Zdaniem organu powołana uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 8 października 2007 r. o sygn. I FPS 2/07 dotyczyła stanu prawnego obowiązującego do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), a zatem nie odnosi się do przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego.

Po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa skarżąca Spółka, reprezentowana przez doradcę podatkowego, złożyła skargę z dnia [...] czerwca 2013 r., w której wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji oraz o zasądzenie od organu kosztów postępowania.

Zaskarżonej interpretacji zarzuciła naruszenie przepisów:

- prawa materialnego tj.

a) art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 66 § 1 pkt 2 O.p. poprzez ich nieprawidłowe zastosowanie, tzn. przyjęcie, iż czynność przeniesienia własności nieruchomości w wykonaniu zobowiązania podatkowego stanowi odpłatną dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług,

b) art. 106 ust. 1 ustawy o VAT poprzez bezpodstawne przyjęcie, iż w opisanej wyżej sytuacji czynność przeniesienia własności nieruchomości powinna zostać udokumentowana fakturą VAT,

- postępowania:

a) art. 121 § 1 O.p. poprzez niedokonanie wykładni przywołanych przepisów, co w rażący sposób podważa zasadę budowania zaufania do organów podatkowych,

b) art. 14a i art. 14c § 2 O.p. poprzez jednostronne interpretowanie przepisów uzasadniających przyjęte stanowisko, mimo że w razie zajęcia negatywnego stanowiska ustawa obliguje Ministra Finansów do sporządzenia uzasadnienia prawnego, uwzględniającego także orzecznictwo sądów administracyjnych.

Odpowiadając na skargę, organ, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej interpretacji, wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny W Poznaniu zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Spór pomiędzy stronami dotyczył kwestii czy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz Gminy w zamian za zaległości z tytułu opłat adiacenckich celem ich wygaśnięcia, jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 oraz w art. 7 ustawy o VAT, a w konsekwencji czy czynność ta winna być udokumentowana fakturą VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z powyższych uregulowań wynika, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług może powstać w wypadku przeniesienia własności towarów z nakazu organu władzy publicznej, czy też z mocy samego prawa, ale wyłącznie w sytuacji gdy następuje to w zamian za odszkodowanie, tj. na zasadzie ekwiwalentności. Wówczas dwustronna czynność prawna byłaby również czynnością wzajemną, rodzącą obowiązek świadczenia przez obie strony tejże czynności i to wiązałoby się z powstaniem obowiązku podatkowego.

Tymczasem kluczowy dla rozstrzygnięcia sprawy jest art. 66 § 1 pkt 2 O.p., zgodnie z którym szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz gminy, powiatu lub województwa – w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetów. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że uregulowanie to dotyczy "szczególnego przypadku wygaśnięcia zobowiązania podatkowego", co wyklucza potraktowanie tego rodzaju czynności jako klasycznej umowy o charakterze cywilnoprawnym.

W ocenie Sądu, na tle rozpoznawanej sprawy aktualny pozostaje pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w uchwale z dnia 8 października 2007 r. o sygn. akt I FPS 2/07 (publ. ONSAiWSA 2007/6/127, LEX 298285), zgodnie z którym przeniesienie własności rzeczy na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wspomniana uchwała wprawdzie podjęta została na gruncie uprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), jednakże znajduje ona zastosowanie w badanej sprawie, bowiem istota problemu dotyczy nie tyle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ale mechanizmu poboru podatku na gruncie Ordynacji podatkowej.

W tym miejscu powtórzyć należy argumenty zaprezentowane w cytowanej uchwale, na które zasadnie powołała się skarżąca Spółka, że czynności, o jakich mowa w art. 66 O.p. stanowią dodatkowy mechanizm poboru podatku, skutkujący wygaśnięciem zobowiązań podatkowych, a zatem nie jest możliwe obciążanie ich podatkiem od towarów i usług. Zwrócić należy też uwagę na charakter podatku od towarów i usług, który ma dotyczyć konsumpcji, co przejawia się z jednej strony w jego neutralności dla podatnika, a z drugiej, w faktycznym obciążeniu tym podatkiem finalnego odbiorcy - konsumenta.

Podzielić również należy zaprezentowany w powołanej uchwale pogląd, że niecelowe jest nakładanie dodatkowych obciążeń podatkowych na podmiot, który - będąc w trudnej sytuacji finansowej - korzysta z takiej właśnie formy wygaśnięcia zobowiązań podatkowych. Podatek od towarów i usług jest podatkiem konsumpcyjnym, uiszczanym przez finalnego konsumenta na ostatnim szczeblu obrotu, a podstawę opodatkowania stanowią czynności wykonywane w ramach obrotu gospodarczego. Natomiast celem zawarcia umowy o przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych jest wyłącznie wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, a więc zobowiązania o charakterze publicznoprawnym. Dlatego, nie można stwierdzić, że czynność ta jest realizowana w ramach obrotu gospodarczego, a nadto, że powoduje osiągnięcie wartości dodanej, która bezspornie stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Argumentacja organu, że uchwała dotyczyła stanu prawnego obowiązującego do dnia wejścia w życie ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r., a zatem nie odnosi się do przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego, nie ma znaczenia w porównaniu ze stanem prawnym obowiązującym pod rządami ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 r. Przepis art. 2 ust. 1 oraz ust. 3 pkt 3b ustawy o podatku od towarów i usług z 1993 r. wskazywał, w zakresie istotnym dla sprawy, na opodatkowanie sprzedaży towarów (ust. 1), jak również wydania towarów lub świadczenia usług w miejsce świadczenia pieniężnego (ust. 3 pkt 3b), zaś obecnie obowiązujący art. 5 obejmuje odpłatną dostawę towarów, czyli przeniesienie prawa do rozporządzaniem towarem jak właściciel, w tym zbycie użytkowania wieczystego (art. 7 ust. 1 pkt 7). W obu sformułowaniach jako istotę tych czynności należy wskazać odpłatne wydanie towaru. Jednakże czynność, o której mowa w art. 66 § 1 O.p. jest czynnością z zakresu poboru podatku. Została ona przewidziana w Ordynacji podatkowej, w jej Dziale III "Zobowiązania podatkowe", w Rozdziale VII tego działu zatytułowanym "Wygaśnięcie zobowiązań podatkowych". Przepis art. 59 § 1 O.p. wskazuje powody wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, a to m.in. poprzez jego zapłatę – pkt 1, potrącenie – pkt 3, zaliczenie nadpłaty – pkt 4, jak również przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych – pkt 6.

Wobec powyższego istotnym elementem niepozwalającym na uznanie, że przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego w trybie art. 66 § 1 O.p. na rzecz Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa, w celu, bądź w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, podlega opodatkowaniu VAT, jest to, że w przypadku tej czynności mamy do czynienia z jednym ze sposobów poboru jednej z danin publicznych, charakteryzującego się cechą mającą znaczenie w sprawie, tj. nieekwiwalentnością. Nie ma wpływu na rozstrzygnięcie fakt, że do takiego wygaśnięcia zobowiązania podatkowego dochodzi z inicjatywy podatnika, ani to, że między organem jednostki samorządu terytorialnego a podatnikiem zostanie zawarta stosowna umowa cywilnoprawna, bo jest ona częścią omawianej instytucji szczególnej formy zapłaty podatku. Przesądzającym jest natomiast fakt, że chodzi o zapłatę podatku, która może nastąpić w pieniądzu bądź w naturze, jako należności jednostronnie określanej przez państwo bądź jednostkę samorządu terytorialnego, a więc w sposób charakterystyczny dla stosunków administracyjno-prawnych, w odróżnieniu od cywilno-prawnych, bo wynikających ze stosunku podporządkowania. W tym miejscu jeszcze raz należy powołać nieekwiwalentność występującej w sprawie czynności zapłaty podatku, co wyklucza zaliczenie jej do odpłatnej dostawy towarów z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko zaprezentowane przez powołanej uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego jest zbieżne z dotychczasową linią orzeczniczą sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z 26 czerwca 2008 r. I FSK 714/07, wyrok z 14 stycznia 2011 r. I FSK 105/10, wyrok z 13 maja 2011 r. I FSK 434/10, wyrok z 18 września 2012 r. I FSK 1663/11, wyrok NSA z 6 grudnia 2012 r. I FSK 141/12, wyrok NSA z 20 marca 2013 r. I FSK 639/12 Wyrok NSA - dostępne w internetowej bazie orzeczeń: www.orzeczenia.nsa.gov.pl)

W ocenie Sądu w sytuacji faktycznej i prawnej rozpatrywanej sprawy, organ wydający interpretację naruszył przepis art. 121 § 1 O.p. wyrażający zasadę prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych poprzez zlekceważenie uchwały NSA wydanej w składzie siedmiu sędziów i nieprzeanalizowanie tez postawionych w powołanej przez skarżącą uchwale.

Powyższe skutkowało naruszeniem przepisów prawa materialnego, poprzez błędną wykładnię art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i uznanie, że przeniesienie własności nieruchomości celem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w trybie przewidzianym w art. 66 O.p. stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji Spółka winna wystawić fakturę VAT w celu udokumentowania transakcji.

Rozpoznając ponownie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego organ uwzględni wyrażoną powyżej ocenę prawną.

Wobec powyższego Sąd orzekł na podstawie art. 146 § 1, art. 200 i 205 § 2 i § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).