drukuj    zapisz    Powrót do listy

6113 Podatek dochodowy od osób prawnych 6560, Podatek dochodowy od osób prawnych, Minister Finansów, Uchylono zaskarżony akt, I SA/Lu 674/15 - Wyrok WSA w Lublinie z 2015-12-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Lu 674/15 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2015-12-30 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2015-06-19
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Grzegorz Wałejko /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Hasła tematyczne
Podatek dochodowy od osób prawnych
Sygn. powiązane
II FSK 1469/16 - Wyrok NSA z 2018-05-11
Skarżony organ
Minister Finansów
Treść wyniku
Uchylono zaskarżony akt
Powołane przepisy
Dz.U. 2014 poz 851 art. 9b ust. 1, art. 15a ust. 1 i ust. 2 pkt 4 i 5, art. 15a ust 3, art. 16 ust. 7b
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz, WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz R. kwotę [...]zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z dnia [...] lutego 2015 r. wydaną na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że stanowisko przedstawione przez A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (poprzednio B. Sp. z o.o.) we wniosku z dnia [...] października 2014 r. oraz pismami z dnia [...] stycznia 2015 r. i z dnia [...] listopada 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstawania różnic kursowych w związku przelewami środków w walucie obcej celem sumowania sald w ramach systemu cash pooling jest nieprawidłowe.

Treść interpretacji w zakresie jej przedmiotu opisanego w sentencji została sprostowana postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] marca 2015 r.

We wniosku o wydanie interpretacji i pismach go uzupełniających przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe i następujące stanowisko.

B. Sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej R. F. (dalej "G. R. F.") i producentem oraz dystrybutorem na rynku polskim okien dachowych oraz akcesoriów do okien i drzwi.

Spółka zamierza skorzystać z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (tzw. cash pooling) oferowanej G. R. F. przez D. B. A. z siedzibą w N. Do systemu zarządzania płynnością finansową mają przystąpić także inne podmioty z G. R. F. System zarządzania płynnością finansową, który będzie wdrożony w G. R. F. to tzw. cash pooling rzeczywisty (z ang. zero-balancing cash pooling) czyli system, w którym mają miejsce faktyczne przepływy środków finansowych z kont uczestników systemu. Celem przedmiotowej usługi jest zwiększenie efektywności gospodarczej podmiotów uczestniczących w tym systemie poprzez efektywne zarządzanie swoimi wierzytelnościami wobec banku z tytułu posiadanych na rachunku bankowym środków pieniężnych oraz zobowiązaniami wobec banku z tytułu wykorzystywanego kredytu w rachunku. Odbywa się to poprzez odpowiednie wykorzystanie sumy dziennych sald występujących na rachunkach spółek z Grupy uczestniczących w systemie cash poolingu. R. F. A. z siedzibą w N. (dalej "R. F. A."), będąca dla Spółki podmiotem powiązanym, zawrze z D. B. A. umowę dotyczącą kompleksowego zarządzania płynnością finansową w G. R. F. (Agreement on db-Cash Sweep) określającą warunki działania systemu cash poolingu i świadczenia przedmiotowych usług na rzecz G. R. F. R. F. A. zawrze tę umowę jako tzw. cash pooling Leader, czyli podmiot na którego rachunku odbywa się sumowanie sald uczestników cash poolingu.

W ramach implementacji cash poolingu, do przedmiotowej umowy przystąpi Spółka jako uczestnik kompleksowego systemu zarządzania płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej - nastąpi to na podstawie podpisanej przez Spółkę umowy o przystąpieniu do systemu cash poolingu, to jest na podstawie Agreement on the Accession to db-Cash Sweep. Na podstawie tej samej Agreement on the Accession to db-Cash Sweep, do systemu cash poolingu przystąpi także udziałowiec wnioskodawcy posiadający 100% jego udziałów, to jest R. B. H. GmbH z siedzibą w N. (dalej "R. F. H.") oraz polski oddział D. B. A. (to jest D. B. P. S.A.). W dalszej części wniosku i uzasadnienia obie umowy (to jest Agreement on db-Cash Sweep oraz Agreement on the Accession to db-Cash Sweep) będą określane łącznie jako "Umowa db-Cash Sweep".

Spółka przystąpi do systemu cash poolingu jako uczestnik tego systemu, natomiast R. F. H. jako bezpośredni cash pooling Leader. Oznacza to, że salda wybranych uczestników cash poolingu, w tym saldo powstałe na indywidualnym rachunku wnioskodawcy, będą przelewane najpierw na rachunek R. F. H., gdzie będą sumowane, a następnie zsumowane środki będą przelewane z tego rachunku na rachunek R. F. A., gdzie będą sumowane z saldami pozostałych uczestników tego systemu cash poolingu. Innymi słowy, sumowanie sald będzie odbywać się na dwóch poziomach, to jest najpierw na rachunku R. F. H. i następnie na rachunku R. F. A. Jak wcześniej wskazano, saldo wnioskodawcy będzie w pierwszej kolejności sumowane z saldami innych, wybranych uczestników cash poolingu na rachunku R. F. H., a wszelkie rozliczenia z tytułu Umowy db-Cash Sweep oraz systemu cash poolingu (w tym przelewy sald oraz płatności odsetek) będą dokonywane wyłącznie pomiędzy wnioskodawcą i R. F. H. Z tego względu, z punktu widzenia Wnioskodawcy, rolę tzw. cash pooling Leadera pełnić będzie jego udziałowiec czyli R. F. H. (dalej "Pool Leader").

W ramach Umowy db-Cash Sweep, wykorzystany zostanie rachunek Spółki prowadzony w polskim oddziale Banku (to jest w D. B. P. S.A.). Wykorzystane zostaną również indywidualne rachunki pozostałych uczestników systemu cash poolingu z G. R. F. prowadzone w lokalnych oddziałach Banku. Jednocześnie, w Banku prowadzony będzie również rachunek główny utworzony dla celów Umowy db-Cash Sweep (dalej "Rachunek Rozliczeniowy"), a jego właścicielem i dysponentem będzie Pool Leader, czyli udziałowiec Spółki. Będzie to techniczny rachunek konsolidacyjny otwarty dla celów realizacji cash poolingu, to jest dla celów dokonywania przez Bank czynności w ramach świadczenia usługi cash poolingu na rzecz uczestników tego systemu. Podobny rachunek rozliczeniowy zostanie otwarty w Banku dla R. F. A. dla celów sumowania na drugim etapie sald z rachunków pozostałych uczestników cash poolingu, w tym z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera.

Transakcje w ramach systemu cash poolingu będą wykonywane w ten sposób, że na koniec danego dnia roboczego z rachunku Spółki dokonywany będzie transfer salda na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera tak, aby na rachunku Spółki wykazywane było saldo zerowe. Oznacza to, że w przypadku, gdy na koniec danego dnia rachunek Spółki będzie wykazywać saldo dodatnie, kwota ta zostanie przelana z tego rachunku na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera w celu wyzerowania konta Spółki. Natomiast w przypadku, gdy na koniec dnia rachunek Spółki będzie wykazywać saldo ujemne, w celu zlikwidowania salda ujemnego tego konta, Bank przeleje środki z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera. W analogiczny sposób będą przebiegać transfery dla wszystkich podmiotów z G. R. F. uczestniczących w tym samym systemie cash poolingu. Przelew środków będzie następować z rachunku Spółki bezpośrednio na Rachunek Rozliczeniowy bezpośredniego Pool Leadera.

Mechanizm przedmiotowej Umowy db-Cash Sweep będzie powodować, że w wyniku transferów pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Rozliczeniowym i rachunkami poszczególnych uczestników systemu będą pojawiały się wierzytelności Pool Leadera względem innych uczestników oraz wierzytelności uczestników względem Pool Leadera. Nie będą natomiast występowały wierzytelności jednych uczestników (posiadaczy rachunków indywidualnych) względem innych uczestników (innych posiadaczy rachunków indywidualnych). Istota opisanego systemu będzie polegać na tym, że wykazane nadwyżki (saldo dodatnie) przekazywane będą na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera, a deficyt (salda ujemne) występujące na rachunkach poszczególnych uczestników będą pokrywane z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera.

System cash poolingu, do którego zamierza przystąpić Spółka, nie będzie mieć automatycznych transferów zwrotnych. Oznacza to, że na początku każdego kolejnego dnia roboczego saldo na rachunku indywidualnym Spółki będzie - co do zasady - wykazywać saldo zerowe. Rachunek indywidualny Spółki może zostać zasilony środkami z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera jedynie na potrzeby dokonania przez Spółkę płatności jej zobowiązań handlowych.

W tym celu, nastąpi albo transfer zwrotny środków/części środków Spółki z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera, albo wyzerowanie poprzez transfer z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera salda ujemnego na rachunku indywidualnym Spółki, jakie powstanie w wyniku uregulowania przez Spółkę Jej zobowiązań.

System cash poolingu będący przedmiotem niniejszego wniosku będzie ustanowiony dla indywidualnych rachunków bankowych uczestników prowadzonych w EUR. Oznacza to, że w ramach tego cash poolingu, przelewane i sumowane będą wyłącznie środki uczestników w EUR. Uczestnikami tego systemu cash poolingu - oprócz Spółki - będą także pozostałe polskie spółki z G. R. F. oraz zagraniczne spółki kapitałowe z G. R. F. z siedzibą w krajach Unii Europejskiej (to jest we W., H., A., F. i N.). Możliwe, że w przyszłości do systemu cash poolingu przystąpią podmioty z G. R. F. z siedzibą w innych krajach niż wskazane powyżej.

Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera będzie prowadzony przez D. B. A. z siedzibą w N. i ten podmiot będzie świadczyć na rzecz G. R. F. (w tym, na rzecz wnioskodawcy) usługę kompleksowego zarządzania płynnością finansową.

Za wdrożenie i świadczenie usługi organizacji i prowadzenia systemu cash poolingu Bank będzie pobierał od uczestników (w tym, od Wnioskodawcy) opłatę z tytułu prowadzenia rachunku oraz opłaty z tytułu wykonania poszczególnych czynności bankowych, takich jak przelewy, itp. Pool Leader ani też R. F. A. nie będzie natomiast pobierać od uczestników systemu opłat za pełnione przez niego funkcje. Po zakończeniu każdego miesiąca, Bank będzie dostarczać informacje dotyczące przepływów pieniężnych z tytułu wykonania Umowy db-Cash Sweep, umożliwiając tym samym Pool Leaderowi podział i rozliczenie odsetek pomiędzy poszczególnych uczestników cash poolingu. Odsetki będą przelewane między rachunkami danego uczestnika cash poolingu a Rachunkiem Rozliczeniowym Pool Leadera.

Udziałowiec wnioskodawcy (to jest R. F. H.), który będzie pełnić w stosunku do wnioskodawcy funkcję bezpośredniego Pool Leadera, jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium N. i n. rezydentem podatkowym. R. F. H. posiada 100% udziałów Spółki nieprzerwanie od ponad 2 lat. Również R. F. A. jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium N. i n. rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca rozlicza różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli według tzw. metody podatkowej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca zawarł następujące informacje:

a/ Wnioskodawca jest Spółką z siedzibą w Polsce i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, to jest wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

b/ Rok podatkowy wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, to jest obejmuje okres kolejnych dwunastu miesięcy i trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia każdego roku kalendarzowego.

c/ Pozostali uczestnicy systemu cash poolingu są podmiotami powiązanymi z wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podmiotami powiązanymi z wnioskodawcą są R. B. H. GmbH z siedzibą w N. (działający jako bezpośredni cash pool Leader) oraz R. F. A. z siedzibą w N. (działający jako główny cash pool Leader, na którego rachunku będą sumowane salda na drugim etapie). Poza R. F. A. i R. B. H. GmbH, które to podmioty będą działać jak cash pool Leaderzy, pozostałe podmioty uczestniczące w systemie cash poolingu to podmioty powiązane z wnioskodawcą. Będą to pozostałe polskie spółki z G. R. F. (mające w Polsce siedzibę i nieograniczony obowiązek podatkowy) oraz zagraniczne spółki kapitałowe z G. R. F. z siedzibą w krajach Unii Europejskiej takich, jak W., H., A., F. i N.

Wyjątkiem jest jedynie D. B. P. S.A. świadczący na rzecz spółek z G. R. F. (w tym, na rzecz wnioskodawcy) usługę kompleksowego zarządzania płynnością finansową, czyli usługę cash poolingu. D. B. P. S.A. nie jest podmiotem powiązanym z wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

d/ Przelew środków (w tym, odsetek płaconych przez wnioskodawcę z tytułu ujemnego salda powstałego na jego indywidualnym rachunku) będzie następować zawsze wyłącznie z indywidualnego rachunku wnioskodawcy bezpośrednio na Rachunek Rozliczeniowy bezpośredniego cash pool Leadera (to jest na Rachunek Rozliczeniowy R. B. H. GmbH). Mechanizm przedmiotowej Umowy db-Cash Sweep będzie powodować, że w wyniku transferów pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Rozliczeniowym i rachunkami poszczególnych uczestników systemu będą pojawiały się wierzytelności bezpośredniego cash pool Leadera względem uczestników (w tym, względem Wnioskodawcy) oraz wierzytelności innych uczestników względem ich bezpośredniego cash pool Leadera. Nie będą natomiast występowały wierzytelności lub przepływy jednych uczestników (posiadaczy rachunków indywidualnych) względem innych uczestników (innych posiadanych rachunków indywidualnych) ani też wierzytelności lub przepływ) bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą i głównym cash pool Leaderem (R. F. A.).

Naliczenie i podział odsetek pomiędzy uczestników systemu cash poolingu zostanie dokonany przez głównego cash pool Leadera (R. F. A.). Odsetki będą przelewane między rachunkiem indywidualnym Wnioskodawcy i Rachunkiem Rozliczeniowym bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH), który następnie przekaże je odpowiednio pozostałym uczestnikom systemu cash poolingu (dla których R. B. H. GmbH jest bezpośrednim cash pool Leaderem) oraz w odpowiedniej części na Rachunek Rozliczeniowy głównego cash pool Leadera (R. F. A.) celem przekazania ich pozostałym uczestnikom systemu. A zatem, Wnioskodawca będzie wypłacać odsetki wyłącznie na Rachunek Rozliczeniowy, którego posiadaczem będzie bezpośredni cash pool Leader (R. B. H. GmbH). Wnioskodawca nie będzie posiadać wiedzy, jak następnie dzielone będą odsetki pomiędzy pozostałych uczestników cash poolingu.

Zarówno bezpośredni cash pool Leader (R. B. H. GmbH), jak i główny cash pool Leader (R. F. A.) są podmiotami posiadającymi bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w kapitale wnioskodawcy. Natomiast pozostali uczestnicy analizowanego systemu cash poolingu oraz wnioskodawca są podmiotami, w których ten sam podmiot posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów. Możliwe jest, że na dzień wypłaty odsetek w ramach cash poolingu (jak również na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zapłaty odsetek w ramach cash poolingu) zadłużenie wnioskodawcy z wszelkich tytułów wobec podmiotów wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie przekraczać limit wskazany w tych przepisach.

e/ Transakcje w ramach systemu cash poolingu będą wykonywane w następujący sposób:

1/ Jeżeli na koniec danego dnia rachunek indywidualny wnioskodawcy będzie wykazywać saldo dodatnie, kwota ta zostanie przelana z tego rachunku na rachunek rozliczeniowy bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) w celu wyzerowania indywidualnego rachunku wnioskodawcy.

Natomiast w przypadku, gdy na koniec dnia rachunek indywidualny wnioskodawcy będzie wykazywać saldo ujemne, w celu zlikwidowania salda ujemnego na tym rachunku, Bank przeleje środki z rachunku rozliczeniowego bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH).

2/ Środki przelane pomiędzy rachunkiem indywidualnym wnioskodawcy i rachunkiem rozliczeniowym bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) będą sumowane ze środkami/saldami przelanymi z/na ten rachunek rozliczeniowy z rachunków indywidualnych innych uczestników systemu cash poolingu (wybranych innych polskich spółek z G. R. F., dla których R. B. H. GmbH jest również bezpośrednim cash pool Leaderem).

3/ Tak powstałe dodatnie saldo na Rachunku Rozliczeniowym bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) będzie następnie przelewane na rachunek rozliczeniowy głównego cash pool Leadera (R. F. A.). W razie salda ujemnego na rachunku rozliczeniowym bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) celem wyzerowania tego salda będą przelewane środki z rachunku rozliczeniowego głównego cash pool Leadera (R. F. A.).

4/ Saldo na Rachunku Rozliczeniowym głównego cash pool Leadera (R. F. A.) powstałe w wyniku wyzerowania salda na Rachunku Rozliczeniowym bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) będzie następnie sumowane ze środkami/saldami innych uczestników cash poolingu (pozostałych spółek z G. R. F., których rachunki indywidualne nie były uwzględniane w sumowaniu sald na Rachunku Rozliczeniowym R. B. H. GmbH). Dla tych pozostałych uczestników cash poolingu R. F. A. będzie pełnić funkcję bezpośredniego cash pool Leadera.

5/ W razie powstania salda ujemnego na rachunku rozliczeniowym głównego cash pool Leadera (R. F. A.) po zsumowaniu sald uczestników, saldo ujemne na tym rachunku rozliczeniowym będzie pokrywane z linii kredytowej udostępnionej przez Bank.

Z punktu widzenia wnioskodawcy, sumowanie sald będzie odbywać się zawsze na dwóch poziomach: najpierw na rachunku rozliczeniowym bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) ze środkami wybranych spółek z G. R. F., a następnie ze środkami kolejnych podmiotów na rachunku rozliczeniowym głównego cash pool Leadera (R. F. A.).

Co więcej, z punktu widzenia wnioskodawcy, przelew środków (w tym odsetek) będzie następować zawsze wyłącznie z rachunku wnioskodawcy bezpośrednio na rachunek rozliczeniowy bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH). Nie będą natomiast występowały wierzytelności lub przepływy jednych uczestników (posiadaczy rachunków indywidualnych) względem innych uczestników (innych posiadaczy rachunków indywidualnych) ani też wierzytelności lub przepływy bezpośrednio pomiędzy wnioskodawcą i głównym cash pool Leaderem (R. F. A.).

Na podstawie Umowy db-Cash Sweep, zapewnienie platformy technicznej umożliwiającej zarządzanie płynnością finansową w G. R. F., jak również jej obsługa w postaci konsolidacji sald uczestników na rachunku rozliczeniowym będzie należeć do Banku. To również Bank będzie odpowiedzialny za prowadzenie indywidualnego rachunku wnioskodawcy i pozostałych uczestników systemu cash poolingu. Po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego Bank będzie dostarczać do R. F. A. informacje dotyczące przepływów pieniężnych z tytułu wykonania Umowy db-Cash Sweep pomiędzy rachunkami indywidualnymi uczestników i rachunkami rozliczeniowymi bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH) oraz głównego cash pool Leadera (R. F. A.), które to dane umożliwią naliczenie odsetek należnych od/płatnych do poszczególnych uczestników systemu cash poolingu.

f/ Z punktu widzenia wnioskodawcy przelew odsetek będzie następować zawsze wyłącznie z rachunku wnioskodawcy bezpośrednio na rachunek rozliczeniowy bezpośredniego cash pool Leadera (R. B. H. GmbH). Nie będą natomiast występowały wierzytelności lub przepływy pomiędzy wnioskodawcą a innymi posiadaczami rachunków indywidualnych uczestniczących w systemie cash poolingu. R. F. A. (jako główny cash pool Leader) ani też R. B. H. GmbH (jako bezpośredni cash pool Leader) nie będą angażować własnych środków i sald w przedstawiony system cash poolingu. Salda i środki będą angażowane wyłącznie przez pozostałych uczestników systemu cash poolingu (wyłącznie polskie spółki z G. R. F.). R. F. A. (jako główny cash pool Leader) oraz R. B. H. GmbH (jako bezpośredni cash pool Leader) będą naliczać i rozdzielać odsetki należne od lub płatne przez poszczególnych uczestników systemu cash poolingu oraz pobierać je i dokonywać ich wypłaty.

g/ Bezpośredni udziałowiec Wnioskodawcy (R. B. H. GmbH), do którego wnioskodawca będzie wypłacać odsetki, posiada i będzie posiadać również w przyszłości co najmniej 25% udziałów wnioskodawcy nieprzerwanie przez okres przekraczający 2 lata i posiadanie tych udziałów będzie wynikać z tytułu własności. Bezpośredni udziałowiec wnioskodawcy (R. B. H. GmbH), do którego Wnioskodawca będzie wypłacać odsetki, nie korzysta i nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Wnioskodawca otrzyma także aktualny certyfikat rezydencji podatkowej R. B. H. GmbH oraz oświadczenie B. H. GmbH, że w stosunku do wypłaconych odsetek zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano siedem pytań, z których przedmiotem rozstrzygnięcia w badanej interpretacji było jedno, a mianowicie czy na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z przelewami środków w walucie obcej celem sumowania sald w ramach systemu cash poolingu powstaną w Spółce podatkowe różnice kursowe?

Spółka wskazała, że w systemie cash poolingu rozliczanym w walucie obcej będą mieć miejsce transfery środków pieniężnych w walucie pomiędzy rachunkiem indywidualnym Spółki prowadzonym w walucie obcej (w EUR) a Rachunkiem Rozliczeniowym prowadzonym również w EUR.

W ocenie Wnioskodawcy, transfery środków pieniężnych w walucie obcej pomiędzy walutowym rachunkiem indywidualnym Spółki a walutowym Rachunkiem Rozliczeniowym uczestniczącym w systemie cash poolingu nie będą powodować powstania podatkowych różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Oznacza to, że Spółka nie będzie rozpoznawać przychodów do opodatkowania w postaci dodatnich różnic kursowych, jak również nie będzie uznawać za koszty uzyskania przychodów ujemnych różnic kursowych.

Wnioskodawca rozlicza różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 15a ustawy czyli według tzw. metody podatkowej.

Zgodnie z art. 15a ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody podatkowe jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe. Przepis ten zawiera zamknięty katalog czynności i zdarzeń, których wystąpienie powoduje konieczność rozpoznania różnic kursowych. Są to wyłącznie przypadki, gdy:

- wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty,

- wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego poniesienia dla celów podatkowych jest inna niż wartość w dniu zapłaty,

- wartość środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku.

- wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest inna niż jego wartość w dniu zwrotu,

- wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest inna niż jego wartość w dniu spłaty.

Transfery środków (sald) w walucie pomiędzy jej indywidualnym rachunkiem walutowym a Rachunkiem Rozliczeniowym, dokonywane w ramach cash poolingu nie będą wiązały się z zaistnieniem żadnej z powyższych sytuacji i w konsekwencji, nie będą skutkowały powstaniem w Spółce różnic kursowych dla celów podatkowych.

Przede wszystkim transfery środków w walucie obcej wyrównujące ujemne bądź dodatnie salda na walutowym rachunku indywidualnym Spółki do ustalonego poziomu (tj. do zera) nie będą stanowiły ani przychodów ani kosztów podatkowych Spółki, gdyż nie będą to ani definitywne przysporzenia majątkowe Spółki, ani też definitywnie poniesione wydatki. W związku z tym, realizowane w ramach systemu cash poolingu transfery sald w walucie pomiędzy indywidualnym rachunkiem Spółki a Rachunkiem Rozliczeniowym Pool Leadera nie będą wiązały się z zaistnieniem sytuacji wskazanych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 15a ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Spółka powołała się na swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu wniosku o interpretację dotyczącego niedostatecznej kapitalizacji i stwierdziła, że transfery dokonywane w ramach cash poolingu nie stanowią pożyczki. Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W chwili zawarcia Umowy db-Cash Sweep, żaden z uczestników nie zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz innego uczestnika określonej kwoty pieniędzy. W momencie zawarcia Umowy db-Cash Sweep, żaden z Uczestników nie posiada informacji, czy i w jakiej wysokości zasili konto innego uczestnika. Uczestnicy cash poolingu wyrażają jedynie gotowość wprowadzenia swoich środków finansowych do systemu cash poolingu w celu usprawnienia przepływów w grupie kapitałowej. Tym samym, przystąpienie do Umowy nie wiąże się z określeniem sumy środków finansowych, które dany Uczestnik będzie udostępniał konkretnemu odbiorcy tych środków. Co więcej, nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji. Wynika to z faktu, że w ramach cash poolingu nie ma możliwości powiązania środków pieniężnych przeznaczonych na pokrycie danego, przejściowego niedoboru (salda ujemnego) na indywidualnym rachunku danego uczestnika ze środkami pochodzącymi od jednego konkretnego uczestnika "finansującego" to saldo ujemne. W przypadku "zasilenia" rachunku uczestnika następującego za pośrednictwem Rachunku Rozliczeniowego, nie jest zatem możliwa identyfikacja, od którego konkretnie Uczestnika pochodzą środki na finansowanie powstałego debetu.

Również Wnioskodawca nie będzie wiedział, czy przelane z jego indywidualnego rachunku środki finansowe zostały wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego konkretnie uczestnika. W rezultacie, transfery środków dokonywane w ramach przedstawionej struktury cash poolingu nie będą również powodowały zaistnienia sytuacji określonych w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Odnosząc się do przepisów art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest odpowiednio niższa lub wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Z przepisów tych wynika, że skutek w postaci powstania dodatnich lub ujemnych różnic kursowych wiąże się z zapłatą albo inną formą wypływu środków lub wartości pieniężnych wyrażonych w walucie obcej.

Zgodnie natomiast z art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dzień zapłaty, o którym mowa powyżej, uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. W tym kontekście należy stwierdzić, że transferowane w ramach cash poolingu z indywidualnego rachunku Spółki salda w walutach obcych nie będą "zapłatą", gdyż nie będą stanowiły uregulowania zobowiązań Spółki. Co więcej, w opinii Spółki, samo przetransferowanie środków z indywidualnego rachunku Spółki na Rachunek Rozliczeniowy nie może być rozumiane jako wypływ środków pieniężnych, o którym mowa w przepisach art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy. Spółka w wyniku tej operacji nie traci władztwa nad tymi środkami, w szczególności nie dochodzi do ich definitywnego przekazania innemu uczestnikowi cash poolingu bądź Pool Leaderowi.

W ocenie Spółki przepływy kwot sald w walutach obcych dokonywane w ramach przedstawionej struktury cash poolingu pomiędzy indywidualnym rachunkiem walutowym Spółki, a Rachunkiem Rozliczeniowym nie będą wiązały się z zaistnieniem żadnej z sytuacji określonych w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, przepływy takie nie będą powodowały dla Spółki powstania podatkowych różnic kursowych.

Skarżąca powołała się na jednolita w jej ocenie praktykę organów podatkowych wyrażoną w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. w interpretacjach wydanych przez:

- Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2013 r. (znak[...]),

- Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] czerwca 2013 r. (znak [...]),

- Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2013 r. (znak [...]),

- Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lipca 2010 r. (znak [...]),

- Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lipca 2010 r. (znak [...]).

Spółka podkreśliła, że wskazane powyżej uwagi dotyczą wyłącznie przepływu sald pomiędzy indywidualnym walutowym rachunkiem Spółki a Rachunkiem Rozliczeniowym, nie dotyczą natomiast kwot odsetek (stanowiących koszt lub przychód podatkowy Spółki), jakimi obciążany lub uznawany będzie indywidualny rachunek Spółki w ramach struktury cash poolingu. W ocenie Spółki, w odniesieniu do takich sytuacji, zastosowanie będą miały przepisy ogólne dotyczące rozpoznawania różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznał za nieprawidłowe. Wskazał, że przepisy prawa podatkowego nie odnoszą się wprost do cash poolingu zdarzeń, zatem ewentualne konsekwencje podatkowe należałoby oceniać z punktu widzenia ogólnych zasad opodatkowania obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a, albo przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Na podstawie art. 15a ust. 1 ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do ust. 2 art. 15a ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1/ przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2/ poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3/ otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast art. 15a ust. 3 ustawy stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1/ przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości

tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowane kursu waluty z tego dnia,

2/ poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3/ otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Art. 15a ust. 2 i 3 ustawy, przewiduje zamknięty katalog przypadków, w których powstają różnice kursowe dla celów podatkowych. Różnice kursowe od otrzymanych przez podatników pożyczek (kredytów) zostały uregulowane w art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy (dodatnie różnice kursowe) i art. 15a ust. 3 pkt 4 ustawy (ujemne różnice kursowe) Natomiast różnice kursowe od zaciągniętych przez podatników pożyczek (kredytów) zostały uregulowane w art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy (dodatnie różnice kursowe) i art. 15a ust. 3 pkt 5 tej ustawy (ujemne różnice kursowe).

W przypadku pożyczek różnice kursowe - mające wpływ na podstawę opodatkowania - mogą powstać na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie zwrotu/spłaty udzielonej/otrzymanej pożyczki w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

- udzielenie/otrzymanie kredytu (pożyczki) musi nastąpić w walucie obcej bądź kredyt (pożyczka) musi zostać przewalutowana na walutę obcą,

- zwrot/spłata kredytu (pożyczki) również musi nastąpić w walucie obcej,

- powstaną różnice między przeliczoną na PLN wartością zobowiązania w dniu jego powstania (udzielenia/otrzymania pożyczki) oraz w dniu jego uregulowania (zwrotu/spłaty pożyczki).

Zatem, aby zastosowanie miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące różnic kursowych pożyczka w momencie udzielenia (otrzymania), jak i jej zwrotu (spłaty) musi mieć charakter walutowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza skorzystać z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (tzw. cash pooling). Do systemu zarządzania płynnością finansową mają przystąpić także inne podmioty z Grupy. System zarządzania płynnością finansową, który będzie wdrożony w Grupie to tzw. cash pooling rzeczywisty (z ang. zero-balancing cash pooling) czyli system, w którym mają miejsce faktyczne przepływy środków finansowych z kont uczestników Systemu. Transakcje w ramach systemu cash poolingu będą wykonywane w ten sposób, że na koniec danego dnia roboczego z rachunku Spółki dokonywany będzie transfer salda na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera tak, aby na rachunku Spółki wykazywane było saldo zerowe. Oznacza to, że w przypadku, gdy na koniec danego dnia rachunek Spółki będzie wykazywać saldo dodatnie, kwota ta zostanie przelana z tego rachunku na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera w celu wyzerowania konta Spółki. Natomiast w przypadku, gdy na koniec dnia rachunek Spółki będzie wykazywać saldo ujemne, w celu zlikwidowania salda ujemnego tego konta, Bank przeleje środki z Rachunku Rozliczeniowego Pool Leadera. W analogiczny sposób będą przebiegać transfery dla wszystkich podmiotów z Grupy uczestniczących w tym samym systemie cash poolingu. Przelew środków będzie następować z rachunku Spółki w polskim oddziale Banku bezpośrednio na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera. System cash poolingu będący przedmiotem wniosku będzie ustanowiony dla indywidualnych rachunków bankowych uczestników prowadzonych w EUR. W ramach tego cash poolingu, przelewane i sumowane będą wyłącznie środki uczestników w EUR. Wnioskodawca rozlicza różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli według tzw. metody podatkowej.

Organ wskazał, że polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do umowy cash poolingu. Stąd też umowę taką zaliczyć należy do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Tym niemniej cechą takiej umowy jest to, że jeden z podmiotów (uczestnik umowy) przekazuje własne środki finansowe innemu podmiotowi (innemu uczestnikowi umowy), celem pokrycia przez ten inny podmiot zobowiązań pieniężnych. Biorąc pod uwagę charakter umowy cash poolingu i jej cele, stwierdzić należy, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnianie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie - odsetki). Zatem faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych (w formie transferów rzeczywistych, jak również tzw. wirtualnych) pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Usługi cash poolingu stanowią zatem "swoistego rodzaju pożyczkę" zawieraną między stronami (właścicielami rachunków bankowych/podmiotów uczestniczących w rozliczeniach). Otrzymane przez podmiot środki finansowe podlegają zwrotowi wraz z wynagrodzeniem za korzystanie z tych środków, określonym w formie odsetek. Faktycznym więc celem umowy cash poolingu jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek.

W ocenie organu, nie można zgodzić się z argumentami Wnioskodawcy, według których charakter rozliczeń między uczestnikami cash poolingu oraz Pool Leaderem nie spowoduje stosunku prawnego, który mógłby być uznany za umowę pożyczki. Z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie to ma cechy pożyczki, gdyż w wyniku sfinansowania ujemnego salda wykazanego przez danego uczestnika umowy nadwyżką środków zgromadzonych przez innych uczestników, uczestnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku z tytułu debetu jego rachunku, który by wystąpił w sytuacji, gdyby niedoboru tego nie pokrył inny uczestnik umowy. W miejsce zatem dłużnego kredytowania debetu, jaki występuje na rachunku prowadzonym na rzecz danego uczestnika, w następstwie umowy cash poolingu kredytowanie takie jest realizowane ze środków nie banku, lecz innego bądź innych uczestników umowy, w zamian za wynagrodzenie wypłacane w postaci odsetek tym uczestnikom, którzy wykazywali saldo dodatnie, i którzy tym samym finansowali także saldo ujemne innych uczestników.

Uzyskiwane zatem przez uczestników umowy wynagrodzenie w postaci odsetek jest uzyskane z tytułu czasowego finansowania debetu innych uczestników umowy. Tym samym nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku środków finansowych, które posłużą pokryciu niedoborów finansowych innych uczestników umowy, można mówić o ich udzieleniu innym uczestnikom umowy w formie pożyczki.

Co prawda transfery te będą miały charakter rzeczywisty, jednakże pozostaje to bez wpływu na to, że transfery te wypełniają przesłanki zaliczenia ich do umowy pożyczki. Należy bowiem zauważyć, że przedstawiony przez Spółkę system - cash poolingu spowoduje dostęp - w przypadku salda ujemnego na rachunkach bankowych Spółki - do finansowania wewnątrzgrupowego, czyli finansowania tego salda przez uczestników posiadających na ich rachunkach bankowych salda dodatnie. Przy czym podkreślić należy, że brak sporządzonych umów pożyczek (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) pomiędzy uczestnikami systemu cash poolingu, nie przekreśla możliwości uznania określonych transakcji jako pożyczek. Opisana we wniosku umowa cash poolingu wypełnia zatem przesłanki zaliczenia jej do umowy pożyczki. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy jednoczesnej - wynikającej z logiki systemu zarządzania płynnością finansową - konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego organ stwierdził, że w związku z przelewami środków w walucie obcej celem sumowania sald w ramach systemu cash poolingu powstaną w Spółce podatkowe różnice kursowe, o jakich mowa w art. 15a ust. 1 i art. 15a ust. 2 pkt 4 i pkt 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko przeciwne stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Organ podkreślił, że ze względów wskazanych w uzasadnieniu interpretacji nie podziela stanowiska zawartego w powołanych przez Spółkę innych interpretacjach. Organ zauważył, że obecne stanowisko organów podatkowych w powyższym zakresie jest inne i pozostaje jednolite (np. interpretacje indywidualne wydane przez: Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...], Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...], Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]października 2013 r., nr [...], czy też Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...]).

Pismem z dnia [...] marca 2015 r. Spółka wezwała Dyrektora Izby Skarbowej [...] do usunięcia naruszenia prawa w wydanej Interpretacji. Dyrektor pismem z dnia [...] kwietnia 2015 r. stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (poprzednio B. Sp. z o.o.) wnosiła o uchylenie zaskarżonej interpretacji, zarzucając naruszenie:

1/ art. 15a ust. 1, art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. poprzez uznanie, że transfery sald w walucie między indywidualnym rachunkiem Spółki a Rachunkiem Rozliczeniowym Pool Leadera będą prowadziły do powstawania dodatnich i ujemnych różnic kursowych, które będą stanowić odpowiednio przychód i koszt podatkowy Spółki;

2/ art. 14c § 4, art. 14h w związku z art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez brak odniesienia się przez organ do indywidualnych interpretacji prawa podatkowego powołanych przez skarżącą we wniosku o interpretację.

W ocenie Spółki nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu, że przelewy środków między indywidualnym rachunkiem Spółki a Rachunkiem Rozliczeniowym stanowią udzielenie lub otrzymanie pożyczki w walucie obcej, które prowadzi do powstania podatkowych różnic kursowych.

Według skarżącej sam fakt istnienia w systemie cash poolingu "cech zbliżonych do umowy pożyczki" nie oznacza, że można cash pooling uznać za pożyczkę. Art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mimo iż posługuje się pojęciem "pożyczki", nie określa definicji tego terminu. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych definicję pożyczki zawiera w art. 16 ust. 7b. Jednak, zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zawarta w nim definicja pożyczki została sformułowana wyłącznie dla potrzeb stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 15c ustawy, to jest na potrzeby stosowania przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji. W związku z tym, definicja pożyczki zawarta w tym przepisie nie powinna być brana pod uwagę przy interpretowaniu postanowień art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Co więcej, nawet gdyby brać pod uwagę zawartą w art. 16 ust. 7b ustawy definicję pożyczki, to Umowa db-Cash Sweep nie wypełnia w żadnym wypadku tej definicji. Art. 16 ust. 7b ustawy definiuje bowiem pożyczkę jako każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także kredyt, emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Cash pooling nie został w tej definicji wskazany jako przykład rodzajów finansowania zrównanych z pożyczką. W cash poolingu żadna ze stron nie zobowiązuje się przenieść na własność drugiej strony określonej z góry kwoty/sumy pieniężnej. Ponadto, żadna ze stron nie wie, czy będzie udostępniać swoje środki, czy też korzystać z cudzych środków, nie wiadomo kto i komu udostępni środki finansowe oraz w jakim zakresie.

Biorąc pod uwagę fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera innej definicji pojęcia pożyczka niż ta w art. 16 ust. 7b, która jest jednak stosowana wyłącznie dla celów niedostatecznej kapitalizacji, aby określić czy dla celów zastosowania art. 15a ustawy mamy do czynienia z pożyczką należy odwołać się do definicji tego pojęcia zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W chwili zawarcia Umowy db-Cash Sweep, żaden z uczestników nie zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz innego uczestnika określonej kwoty pieniędzy. W momencie zawarcia Umowy db-Cash Sweep, żaden z Uczestników nie posiada informacji, czy i w jakiej wysokości zasili konto innego uczestnika. Uczestnicy cash poolingu wyrażają jedynie gotowość wprowadzenia swoich środków finansowych do systemu cash poolingu w celu usprawnienia przepływów w grupie kapitałowej. Tym samym, przystąpienie do Umowy db-Cash Sweep nie wiąże się z określeniem sumy środków finansowych, które dany uczestnik będzie udostępniał konkretnemu odbiorcy tych środków.

Co więcej, nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji. Wynika to z faktu, że w ramach cash poolingu nie ma możliwości powiązania środków pieniężnych przeznaczonych na pokrycie danego, przejściowego niedoboru (salda ujemnego) na indywidualnym rachunku danego uczestnika ze środkami pochodzącymi od jednego konkretnego uczestnika "finansującego" to saldo ujemne. W przypadku "zasilenia" rachunku uczestnika następującego za pośrednictwem Rachunku Rozliczeniowego, nie jest zatem możliwa identyfikacja, od którego konkretnie uczestnika pochodzą środki na finansowanie powstałego debetu. Również Skarżąca nie będzie wiedziała, czy przelane z jej indywidualnego rachunku środki finansowe zostały wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego konkretnie uczestnika. Struktura cash poolingu to schemat dotyczący zarządzania płynnością finansową w grupie kapitałowej. Na jej podstawie, uczestnik (tu: Skarżąca) uzyskuje w razie potrzeby automatyczny odstęp do finansowania, ale również w razie istnienia nadwyżki finansowej, ma on zagwarantowaną możliwość jej korzystnego i automatycznego lokowania. Jest to zatem umowa o złożonym charakterze, która w żadnym wypadku nie może być zrównana z pożyczką.

W rezultacie, w ocenie skarżącej, należy stwierdzić, że umowa cash poolingu nie spełnia warunków dla uznania jej za umowę pożyczki zarówno w rozumieniu Kodeksu cywilnego, jak i w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wystąpienie pewnych cech zbliżonych do pożyczki nie może bowiem przesądzać o zakwalifikowaniu danej transakcji jako pożyczki.

W związku z powyższym, należy uznać, że Dyrektor Izby Skarbowej w wydanej Interpretacji stwierdzając, że w związku z przelewami sald między rachunkiem indywidualnym Skarżącej i Rachunkiem Rozliczeniowym Pool Leadera zrównanymi zdaniem Dyrektora z pożyczką będą powstawały podatkowe różnice kursowe naruszył art. 15a ust. 1, art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skarżąca wskazała też na potwierdzenie swojego stanowiska w jednolitej praktyce organów podatkowych wyrażającej się we wskazanych we wniosku innych interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów (Dyrektorów Izb Skarbowych)

Uzasadniając zarzut naruszenia art. 14c § 4, art. 14h w związku z art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej skarżąca wskazała, że w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, iż organ wydający interpretację jest obowiązany odnieść się do interpretacji i orzeczeń, na które powołał się występujący o interpretację.

Zasada zaufania do organów podatkowych obliguje więc organ podatkowy wydający interpretację do odniesienia się do wskazanego przez podatnika orzecznictwa. Skoro zaprezentowane w interpretacji czy wyroku stanowisko zapadło w analogicznym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, podatnik ma prawo zakładać, że te same zasady znajdą zastosowanie również w jego przypadku. Zatem pominięcie przez Dyrektora w swojej analizie powołanych przez Skarżącą interpretacji narusza przepisy procesowe, to jest art. 14c § 2, art. 121 § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej, wnosząc w oddalenie skargi podtrzymał argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie, ponieważ uzasadnione są zarzuty skarżącej naruszenia prawa materialnego.

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a, albo przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. W związku z tym, że rachunkowość prowadzona jest w złotych, a podatnik może ponosić koszty lub uzyskiwać przychody także w walutach obcych, zachodzi konieczność stosowania odpowiednich przeliczeń celem ustalenia rzeczywiście poniesionego kosztu bądź osiągniętego przychodu. Jak wynika z powołanego przepisu sposób rozliczania według reguł określonych w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest obowiązujący dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych, chyba, że spełniając przesłanki ustawowe, dokonają oni wyboru metody według przepisów o rachunkowości.

Według art. 15a ust. 1 ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do ust. 2 art. 15a ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1/ przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2/ poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3/ otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast art. 15a ust. 3 ustawy stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1/ przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości

tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowane kursu waluty z tego dnia,

2/ poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3/ otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5/ kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W przepisach art. 15a ust. 2 i 3 ustawy ustawodawca przewidział zamknięty katalog przypadków, w których powstają różnice kursowe dla celów podatkowych.

Z uzasadnienia stanowiska organu zajętego w badanej interpretacji wynika, że zdarzenie przyszłe opisane przez skarżącą zostało zinterpretowane jako otrzymywanie przez nią lub udzielanie pożyczek w walucie obcej.

Różnice kursowe od otrzymanych przez podatników pożyczek (kredytów) zostały uregulowane w art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy (dodatnie różnice kursowe) i art. 15a ust. 3 pkt 4 ustawy (ujemne różnice kursowe) Natomiast różnice kursowe od zaciągniętych przez podatników pożyczek (kredytów) zostały uregulowane w art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy (dodatnie różnice kursowe) i art. 15a ust. 3 pkt 5 tej ustawy (ujemne różnice kursowe).

Ustalając, że zdarzenie przyszłe opisane przez skarżącą będzie otrzymywaniem lub udzielaniem pożyczek w walucie obcej organ odniósł się do okoliczności, że Spółka zamierza skorzystać z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (tzw. cash pooling), do którego mają przystąpić także inne podmioty z G. R. F. W systemie tu określanym jako cash pooling rzeczywisty (zero-balancing cash pooling) będą miały miejsce faktyczne przepływy środków finansowych z kont uczestników systemu. Transakcje (przelewy) w walucie EUR w ramach systemu cash poolingu na Rachunek Rozliczeniowy Pool Leadera albo z tego Rachunku mają doprowadzać do tego, że na koniec dnia roboczego na rachunku Spółki i innych uczestników sytemu wykazywane będą salda zerowe.

W ocenie organu polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do umowy cash poolingu, a umowę taką zaliczyć należy do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Tym niemniej cechą takiej umowy jest to, że jeden z podmiotów (uczestnik umowy) przekazuje własne środki finansowe innemu podmiotowi (innemu uczestnikowi umowy), celem pokrycia przez ten inny podmiot zobowiązań pieniężnych. Biorąc pod uwagę charakter umowy cash poolingu i jej cele organ stwierdził, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnianie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie - odsetki). Zatem faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych (w formie transferów rzeczywistych, jak również tzw. wirtualnych) pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Usługi cash poolingu stanowią według organu "swoistego rodzaju pożyczkę" zawieraną między stronami (właścicielami rachunków bankowych podmiotów uczestniczących w rozliczeniach, bowiem faktycznym celem umowy cash poolingu jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek.

Ze stanowiska organu wynika, że za istotną cechę cash poolingu uznał jego ekonomiczny aspekt stwierdzając, że z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie poprzez usługę cash poolingu ma cechy pożyczki, gdyż w wyniku sfinansowania ujemnego salda wykazanego przez danego uczestnika umowy nadwyżką środków zgromadzonych przez innych uczestników, uczestnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku z tytułu debetu jego rachunku, który by wystąpił w sytuacji, gdyby niedoboru tego nie pokrył inny uczestnik umowy. W miejsce zatem dłużnego kredytowania debetu, jaki występuje na rachunku prowadzonym na rzecz danego uczestnika, w następstwie umowy cash poolingu kredytowanie takie jest realizowane ze środków nie banku, lecz innego bądź innych uczestników umowy, w zamian za wynagrodzenie wypłacane w postaci odsetek tym uczestnikom, którzy wykazywali saldo dodatnie, i którzy tym samym finansowali także saldo ujemne innych uczestników. Podkreślił przy tym, że brak sporządzonych umów pożyczek (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) pomiędzy uczestnikami systemu cash poolingu, nie przekreśla możliwości uznania określonych transakcji jako pożyczek.

W ocenie Sądu nie można tak scharakteryzowanego stosunku łączącego uczestników systemu cash poolingu uznać za wynikający z umowy pożyczki, a otrzymywania lub udzielania środków przez uczestników systemu nie można uznać za otrzymywanie lub udzielanie pożyczki w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego wyżej stanowiska organu wynika, że sam organ uznaje, że w sytuacji kiedy polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do umowy cash poolingu, to umowę taką (a ściślej umowę określoną przez skarżącą jako "Umowa db-Cash Sweep" umożliwiającą realizację i korzystanie z usługi cash poolingu) zaliczyć należy do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Zatem dla organu jest oczywiste, że oceniana umowa nie jest umową pożyczki w rozumieniu prawa cywilnego.

Przedstawione przez organ rozumowanie wskazujące, że mimo wszystko otrzymywanie lub udzielanie środków przez uczestników systemu można uznać za otrzymywanie lub udzielanie pożyczki w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest w gruncie rzeczy uzasadnieniem dla poglądu, że umowa cash poolingu kreuje stosunek wynikający z umowy pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7 b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ wprawdzie nie powołał się wprost na wymieniony przepis, jednakże uzasadnił swój pogląd w taki sposób, że okazuje się, iż umowa pożyczki, tak jak ją określa organ w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie różni się niczym od umowy pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

Tak jednak w ocenie Sądu w rzeczywistości nie jest. Według art. 16 ust. 7 b ustawy przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 15c, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także kredyt, emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę; pochodnych instrumentów finansowych nie uważa się za pożyczkę w rozumieniu tego przepisu.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela pogląd, że umowa cash poolingu tworzy stosunek wynikający z umowy pożyczki z przyczyn przedstawionych w uzasadnieniu stanowiska organu w niniejszej sprawie, ale tylko w rozumieniu przepisu art. 16 ust. 7 b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Sąd dał temu wyraz w wyrokach z dnia 22 grudnia 2015 r. w sprawach sygn. akt I SA/Lu 595/15 oraz I SA/Lu 673/15 dotyczących zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ograniczeń tzw. niedostatecznej kapitalizacji do odsetek wypłaconych przez Spółkę do Pool Leadera w ramach systemu cash poolingu.

Nie oznacza to jednak, że w sytuacjach, których dotyczą art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych umowa pożyczki może być tak szeroko rozumiana jak pożyczka zdefiniowana w art. 16 ust. 7 b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według art. 16 ust. 7 b ustawy opisana w tym przepisie definicja pożyczki dotyczy wyłącznie tych pożyczek, o których mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 15c ustawy. Oznacza to, że definicji sformułowanej w art. 16 ust. 7 b ustawy nie można stosować do rozumienia pożyczek, o ile są wymieniane w innych przepisach ustawy.

Z treści art. 16 ust. 7b ustawy wynika, że pożyczka w rozumieniu tego przepisu jest pojęciem szerszym niż pożyczka w rozumieniu prawa cywilnego i obejmuje pożyczkę w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego, a także każdą inną umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy.

Jeżeli ograniczyć przedmiot umowy do pieniędzy to przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Oczywiste jest, że umowa pożyczki wymaga ci najmniej dokładnego określenia stron umowy oraz kwoty świadczenia.

W przypadku cash poolingu żadna ze stron nie zobowiązuje się przenieść na własność drugiej strony określonej z góry ilości pieniędzy. Ponadto, żadna ze stron nie wie, czy będzie udostępniać swoje środki, czy też korzystać z cudzych środków, nie wiadomo kto i komu udostępni środki finansowe oraz w jakim zakresie.

Jak słusznie wskazała skarżąca w chwili zawarcia Umowy db-Cash Sweep, żaden z uczestników nie zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz innego uczestnika określonej kwoty pieniędzy. W momencie zawarcia Umowy db-Cash Sweep, żaden z uczestników nie posiada informacji, czy i w jakiej wysokości zasili konto innego uczestnika.

Uczestnicy cash poolingu wyrażają gotowość wprowadzenia swoich środków finansowych do systemu cash poolingu w celu usprawnienia przepływów w grupie kapitałowej oraz finansowania ujemnych sald innych uczestników, a także korzystania z takiego finansowania swojego ujemnego salda. Jednakże istotne jest, że przystąpienie do Umowy db-Cash Sweep nie wiąże się z określeniem sumy środków finansowych, które dany uczestnik będzie udostępniał konkretnemu odbiorcy tych środków. Nie jest też nie skonkretyzowana druga strona transakcji, bowiem jak prawidłowo podkreśliła skarżąca, w ramach cash poolingu nie ma możliwości powiązania środków pieniężnych przeznaczonych na pokrycie danego, przejściowego niedoboru (salda ujemnego) na indywidualnym rachunku danego uczestnika ze środkami pochodzącymi od jednego konkretnego uczestnika "finansującego" to saldo ujemne. W przypadku "zasilenia" rachunku uczestnika następującego za pośrednictwem Rachunku Rozliczeniowego, nie jest zatem możliwa identyfikacja, od którego konkretnie uczestnika pochodzą środki na finansowanie powstałego debetu. Struktura cash poolingu to schemat dotyczący zarządzania płynnością finansową w grupie kapitałowej. Na jej podstawie uczestnicy uzyskują w razie potrzeby automatyczny odstęp do finansowania, ale również w razie istnienia nadwyżki finansowej, mają oni zagwarantowaną możliwość jej korzystnego i automatycznego lokowania. Jest to zatem umowa o złożonym charakterze, która w żadnym wypadku nie może być zrównana z pożyczką w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego, a co za tym idzie, także z pożyczką w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując należy stwierdzić, że organ swoją interpretację oparł na nieprawidłowym ustaleniu, że skarżąca jako uczestnik systemu cash poolingu będzie otrzymywać lub udzielać pożyczek w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przy ponownym wydaniu interpretacji indywidualnej organ będzie zobowiązany uwzględnić przedstawioną ocenę prawną.

Biorąc pod uwagę omówione okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. – Prawo o postępowaniu przed sądem administracyjnym; Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 P.p.s.a w związku z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. z 2011 r. Nr 31, poz. 153).



Powered by SoftProdukt