Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków (spr.) Protokolant Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. sprawy ze skargi W. F. na bezczynność Rektora Akademii Medycznej we W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Skarżąca W. F. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu dnia 18 listopada 2009 r. skargę, w której wniosła o zobowiązanie Rektora Akademii Medycznej we W. do załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

W uzasadnieniu skargi podała, że mimo wezwania pismem z dnia 15 września 2009 r. do usunięcia naruszającej prawo bezczynności organ w dalszym ciągu pozostaje bezczynny. Nie jest bowiem odpowiedzią pisemko informacyjne, prawnie nieumocowanego Prorektora d/s Nauki prof. dr. hab. M. Z., z dnia [...], jest ono fragmentarycznym i niepełnym odniesieniem do żądanych informacji.

Jednocześnie podała odpowiadając na pismo Sądu, że zwracała się o udzielenie informacji publicznej pismem z dnia 30 sierpnia 2009 r. skierowanym do Prorektora ds. Nauki prof. dr. hab. M. Z.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podał, że wnioskodawczyni wcześniej skierowała do Akademii Medycznej kilka pism, lecz tylko w jednym z nich, z dnia 30 sierpnia 2009 r. sprecyzowała swoje żądanie wnosząc o doręczenie kopii orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej w sprawie dr. hab. M. G. wraz z podpisami członków tej Komisji oraz wynikiem orzeczenia w sprawie dr. M. M.

Według władz uczelni przekazywanie dokumentów z postępowań dyscyplinarnych osobom nieuprawnionym nie może mieć miejsca, o czym została poinformowana wnioskodawczyni. Nadto poinformowano skarżącą, że jawność informacji, których się domaga, jest wyłączona ze względu na ochronę danych osobowych oraz prawo do prywatności. Z tych też względów wyłączona jest droga postępowania administracyjnego.

Tym samym skarga na bezczynność Akademii Medycznej jest nieuzasadniona.

Skarżąca otrzymała odpowiedź w przedmiocie jej wniosku, która była stosownym odmownym rozstrzygnięciem.

Dodatkowo na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. organ wniósł o odrzucenie skargi podnosząc, że sprawa dotyczy takiego samego przedmiotu jak w sprawie IV SA/Wr 15/10 toczonej przed tutejszym sądem. Skarga w tej sprawie została odrzucona, zatem również niniejsza powinna być odrzucona.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga jest nieuzasadniona.

W związku z zarzutem organu dotyczącym powagi rzeczy osądzanej, przedstawionym na rozprawie w dniu 29 września 2010 r., w pierwszej kolejności sąd ma obowiązek ustosunkować się do powyższego zarzutu. Jego trafność musiałaby zadecydować o odrzuceniu skargi i braku podstaw do merytorycznego rozpoznania sprawy, (art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 marca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.)

Zarzut ten jest jednak nietrafny. Z akt sprawy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, oznaczonych sygnaturą IV SA/Wr 15/10 wynika, że jej przedmiotem jest skarga W. F. na decyzję Rektora Akademii Medycznej we W. z dnia [...] oraz poprzedzająca ją odmowa Prorektora d/s Nauki z dnia [...].

Tym samym nie ma tożsamości przedmiotowej w omawianych wyżej sprawach.

Rozpoznając zaś skargę wnioskodawczyni w niniejszej sprawie należy przede wszystkim zwrócić uwagę na korespondencję prowadzoną przez strony. Istotne dla rozpoznawanej sprawy jest pismo zainteresowanej z dnia 30 sierpnia 2009 r. zawierające wniosek o wydanie orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej. Było ono kierowane do prof. dr. hab. M. Z. i zawierało następującą prośbę – wniosek: " uprzejmie proszę o kopię treści tego orzeczenia wraz podpisami członków Komisji Dyscyplinarnej oraz ustosunkowaniem się Rzecznika Dyscyplinarnego i Pana Rektora A. do tego orzeczenia. Czy Rzecznik odwołał się od tego orzeczenia, czy nie i jakie stanowisko zajął Pan Rektor A.? Jeśli Komisja Dyscyplinarna oddzielnie zajmowała się sprawą plagiatu doktoratu, plagiatu rozdziału podręcznika oraz dopisywaniem się do prac naukowych swoich podwładnych, w których to pracach nie mógł uczestniczyć M. G., proszę o wszystkie orzeczenia w tych 3 różnych sprawach.

Ponieważ razem z prof. G. w plagiacie rozdziału podręcznika uczestniczył dr M. M., to również proszę o wynik orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej w Jego sprawie. Orzeczenia Komisji Dyscyplinarnych są jawne. Jeśli ja, jako osoba ujawniająca te nieuczciwości skłamałam przekażę całość danych Prokuratorowi Generalnemu, żeby dowody wieloletniej nieuczciwości naukowej M. G. zostały ocenione, pod kontem wyłudzenia stanowisk i tytułów naukowych w publicznej uczelni".

Prorektor d/s Nauki na pismo powyższe odpowiedział pismem z dnia [...]. Brzmi ono następująco " Uprzejmie informuję, że nie można uczynić zadość pani żądaniu przekazania orzeczeń, jak i innych pism dotyczących postępowań dyscyplinarnych.

Postępowanie dyscyplinarne wobec nauczycieli akademickich jest niejawne, przekazywanie więc dokumentów z tego postępowania osobom nieuprawnionym nie może mieć miejsca".

Wcześniej – dnia 15 września 2009 r. wnioskodawczyni wezwała Rektora Akademii Medycznej we W. do usunięcia naruszenia prawa, zarzuciła w nim bezczynność i nieudostępnienie żądanej informacji.

Pismem z dnia 4 listopada 2010 r. zainteresowania ponownie domagała się udostępnienia informacji publicznej – odwołując się do pisma z dnia 30 sierpnia 2009 r. Stwierdziła, że stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2001 r. Nr 112 poz. 1198 ze zm.) "odmowa udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji, a nie w drodze pisemka informacyjnego wygenerowanego przez prorektora ds. nauki (-) W związku z powyższym żądam udostępnienia informacji w sposób i w zakresie zgodnym z moim wnioskiem lub wydanie prawem wymaganej decyzji odmownej".

Odpowiadając na powyższe pismo skarżącej Rektor Akademii Medycznej im. P. Ś. we W., w piśmie z dnia [...] podał, że skarżąca skierowała dotąd do Akademii Medycznej 6 pism; na pismo z dnia 30 sierpnia 2009 r. odpowiedział z jego upoważnienia Prorektor, który poinformował, że przekazywanie dokumentów z postępowań dyscyplinarnych osobom nieupoważnionym nie może mieć miejsca.

Stwierdził też, że żądanych informacji Akademia Medyczna nie udostępni są to bowiem informacje niejawne "zgodnie z przepisami ustaw – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz Kodeks postępowania karnego, a także rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie szczegółowego trybu postępowania wyjaśniającego i dyscyplinującego wobec nauczycieli akademickich z dnia 14 marca 2007 r., nie należy Pani do osób, którym doręcza się orzeczenia, udostępnia się akta sprawy, daje możliwość sporządzenia z nich odpisów i kserokopii, wydaje odpisy i kserokopie dokumentów z akt sprawy. Niezależnie od tego zwracam uwagę, że jawność informacji, których się Pani domaga jest nadto wyłączona ze względu na ochronę danych osobowych oraz prawo do prywatności".

Mając powyższe dokumenty – pisma na uwadze należy stwierdzić, że twierdzenia skarżącej dotyczące bezczynności organu i nieudzielenia odpowiedzi na pismo z dnia 30 sierpnia 2009 r. są niezasadne.

Przede wszystkim oceniając opisane wyżej pisma organu z dnia [...] i [...] należy powiedzieć, że są one decyzjami administracyjnymi odpowiadającymi wymogom art. 107 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) zwaną dalej k.p.a.

Orzecznictwo i doktryna reprezentują jednolity pogląd, że pisma organu administracyjnego należy uznać za decyzję, mimo, że nie posiadają one w pełni formy przewidzianej w art. 107 § 1 k.p.a., jeżeli zawierają minimum elementów niezbędnych do zakwalifikowania ich jako decyzji. Do takich elementów zaliczyć należy: oznaczenie organu wydającego decyzję, wskazanie jej adresata, rozstrzygnięcie w sprawie oraz podpis osoby reprezentującej organ administracji, (wyrok NSA z dnia 20 lipca 1981 r. SA 1163/81 (OSPIKA 1982 nr 9 – 10, poz. 169)

Wymienione wyżej pisma zawierają wskazane elementy, są one zatem decyzjami administracyjnymi, brak podpisu Rektora Akademii Medycznej na piśmie z dnia [...] lub jego ewentualnego pełnomocnictwa został sanowany. W piśmie Rektora Akademii Medycznej we W. z dnia [...] zawarto stwierdzenie, że Prorektor ds. Nauki podpisując pismo z dnia [...] działa z upoważnienia Rektora.

W tym miejscu należy również zauważyć, że stanowisko skarżącej w sprawie niniejszej pozostaje w sprzeczności ze stanowiskiem w sprawie IV SA/Wr 15/10 – opisanej wyżej. Przedmiotem zaskarżenia w sprawie IV SA /Wr 15/10 były wskazane decyzje z [...] i [...]. Wnioskodawczyni w sprawie tej nie miała wątpliwości co do kwalifikacji wskazanych pism, określiła je jako decyzje.

Kwestie dotyczące udzielania informacji publicznej reguluje ustawa z 6 września 2001 r., o dostępnie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.).

Art. 5 tej ustawy daje podstawę do ograniczenia - odmowy udostępnienia informacji publicznej w sytuacjach przewidzianych w tym przepisie. Ustęp 1 i 2 tegoż artykułu upoważnia do odmowy udzielenia informacji publicznej w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie tajemnic ustawowo chronionych, ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.

W powołanych wyżej pismach z dnia [...] i [...] organ wskazał wymienione w art. 5 omawianej ustawy przesłanki ograniczające udzielenie informacji.

Ocena zasadności odmowy udzielenia informacji nie może być rozpoznana w niniejszej sprawie.

Niniejsza sprawa dotyczy skargi na bezczynność organu. Przedmiotem badania sądu, w tym postępowaniu jest zatem, czy organ pozostaje bezczynny.

Art. 13 powołanej ustawy stanowi, że udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2 (ust. 1), Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnieniach oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. (art. 2)

Przyjmując, że pismo Prorektora ds. Nauki z dnia [...] jest odpowiedzią na wniosek z dnia 30 sierpnia 2009 r. to należy zauważyć, że wprawdzie termin udzielenia odpowiedzi uchybia terminowi określonemu w art. 5 ust. 1 ustawy o informacji publicznej, nie mniej jednak odpowiedź została udzielona przed wniesieniem rozpoznawanej skargi; przed wniesieniem rozpoznawanej skargi jest udzielona ponownie odpowiedź Rektora z dnia [...], w związku z ponownym wezwaniem do udzielenia informacji sygnowanym datą 4 listopada 2009r.

Skarga nosi datę 16 listopada 2009 r., organ podaje, że otrzymał ją 18 listopada 2009 r.

Sąd rozpoznaje niniejszą skargę w oparciu o art. 54 oraz art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a.

Pierwszy z nich daje między innymi sądowi legitymację do rozpoznania skargi, drugi zaś określa treść orzeczenia jakie winno zapaść przy pozytywnym rozstrzygnięciu skargi na bezczynność organów.

Art. 149 p.p.s.a stanowi : "Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych art. 3 § 2 pkt 1 – 4 zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa".

Celem instytucji skargi na bezczynności, co wynika z powołanego przepisu, jest wymuszenie na organie załatwienia w odpowiedniej formie sprawy.

W niniejszej sprawie, co stwierdzono wyżej, strona otrzymała odpowiedzi/decyzje na swoje pisma (z 30 sierpnia 2009 r. i 4 listopada 2009 r.)

Tym samym Sąd nie może wydać orzeczenia uwzględniającego żądanie.

W tym postępowaniu, co również wcześniej stwierdzono, Sąd nie ocenia istnienia prawa do odmowy udzielenia informacji publicznej w oparciu o art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej (wyjaśnienia w tej sprawie zawarto również w uzasadnieniu w sprawie IV SA/Wr 15/10).

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak wyżej.