drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Dostęp do informacji publicznej, Komisja Nadzoru Finansowego, Oddalono skargę w części, II SAB/Wa 151/10 - Wyrok WSA w Warszawie z 2011-10-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 151/10 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2011-10-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-06-01
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Anna Mierzejewska /przewodniczący/
Ewa Grochowska-Jung /sprawozdawca/
Ewa Marcinkowska
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 371/12 - Wyrok NSA z 2012-07-27
Skarżony organ
Komisja Nadzoru Finansowego
Treść wyniku
Oddalono skargę w części
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 151 art. 58 par. 1 pkt 6
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Ewa Grochowska – Jung (spr.), Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2011 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej wskazanej we wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r. 1. odrzuca skargę w zakresie punktu pierwszego wniosku o udzielenie informacji publicznej z dnia [...] czerwca 2009 r.; 2. oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

A. K. w dniu [...] czerwca 2009 r. skierował do Komisji Nadzoru Finansowego za pośrednictwem poczty elektronicznej wniosek o udostępnienie informacji publicznej następującej dokumentacji:

1. wyroków z uzasadnieniem i postanowień, zobowiązań, zarządzeń oraz treści wszelkich innych podjętych przez sąd lub prokuraturę lub ABW i inne państwowe organa działań wraz z uzasadnieniami oraz wszystkich protokołów, a także wszystkich pism (wraz z załącznikami) powoda, pozwanego, KPWiG/KNF, oskarżyciela, prokuratora, obrońcy, a także innych organów i funkcjonariuszy publicznych oraz osób fizycznych lub prawnych odnośnie wszystkich spraw sądowych i zawiadomień prokuratury wytoczonych/zgłoszonych przez KPWiG (obecnie KNF) lub prokuraturę, lub innych funkcjonariuszy publicznych oraz osoby prawne lub fizyczne przeciwko spółkom grupy [...] lub pracownikom spółek grupy [...] (tj. m. in. [...] itd. itp.) we wszystkich sądach i prokuraturach oraz innych organach publicznych.

2. listy sygnatur akt i nazw sądów oraz prokuratur lub innych organów publicznych /państwowych/ administracyjnych i innych, w których toczą się lub toczyły jakiekolwiek sprawy w związku z w/w spółkami grupy [...] lub pracownikami spółek grupy [...] (tj. m. in. [...] itp.).

3. raportu D. Sp. z o.o. w sprawie [...] SA.

W odpowiedzi na powyższy wniosek organ pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. poinformował wnioskodawcę, że wniosek zostanie rozpatrzony do dnia 7 sierpnia 2009 r., a następnie pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. udostępnił mu informacje wnioskowane w pkt 2 wniosku oraz przekazał kopię dokumentacji związanej z procesem odszkodowawczym. Poinformował również, że nie jest w posiadaniu raportu, o którym mowa w pkt 3 wniosku. W zakresie pozostałych informacji wymienionych w pkt 1 wniosku, wydał w dniu [...] sierpnia 2009 r. decyzję administracyjną o odmowie udostępnienia informacji publicznej ze względu na występowanie tajemnicy zawodowej oraz tajemnicy chronionej w trybie art. 241 § 1 kk.

W dniu [...] września 2009 r. A. K. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, z uwagi jednak na fakt, iż powyższy wniosek zawierał braki formalne, a wnioskodawca nie usunął ich na wezwanie organu, w dniu [...] listopada 2009 r. Komisja Nadzoru Finansowego wydała postanowienie nr [...] w przedmiocie stwierdzenia jego niedopuszczalności. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy o sygn. akt II SA/Wa 326/10 ze skargi A. K. na powyższe postanowienie w dniu 20 lipca 2011 r. odrzucił jego skargę.

W dniu [...] stycznia 2010 r. A. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę, sprecyzowaną następnie pismem z dnia [...] kwietnia 2010 r., na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie udostępnienia informacji publicznej zakreślonej wnioskiem z dnia [...] czerwca 2009 r. Skarżący wyjaśnił, iż organ nie wykonał czynności materialno-technicznej pełnego udostępnienia żądanych informacji nawet w części, w której zgodził się ją udostępnić. Ponadto w piśmie z dnia [...] sierpnia 2009 r. organ wymieniając toczące się postępowania nie wymienił w jednym z nich sygnatury akt, o które sygnatury wnioskodawca wnioskował. Skarżący zarzucił organowi brak rzetelności i kompletności udzielonej informacji.

Dodatkowo zarzucił organowi znaczne przekroczenie terminu, w którym organ wydał decyzję odmowną z dnia [...] listopada 2009 r., a także wskazał, iż decyzja ta – jego zdaniem, jest błędna.

W odpowiedzi na skargę Komisja Nadzoru Finansowego wniosła o jej oddalenie jako bezzasadnej. Odnosząc się natomiast do zarzutu skarżącego, iż Komisja nie udostępniła wszystkich żądanych informacji, wskazała, iż jest to subiektywny pogląd skarżącego niepoparty żadnymi konkretnymi przykładami informacji, które - w ocenie skarżącego, miały być udostępnione, a nie zostały mu przekazane. Organ powtórzył, iż w dniu [...] sierpnia 2009 r. przekazał wszelkie dane i informacje objęte wnioskiem, które aktualnie na dzień udzielania informacji znajdowały się w jego dyspozycji. Z tych też przyczyn trudno jest twierdzić, iż Komisja Nadzoru Finansowego pozostaje w bezczynności.

Ponadto organ wskazał, iż nie pozostaje w bezczynności w zakresie pkt 1 i 3 wniosku skarżącego, ponieważ przy piśmie z dnia [...] sierpnia 2009 r. poinformował skarżącego, iż nie jest w posiadaniu informacji publicznych dotyczących raportu D. Sp. z o.o. w sprawie [...] SA, a także o wydaniu decyzji administracyjnej w zakresie informacji wskazanych w pkt 1 wniosku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Kontrola ta z mocy art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) obejmuje również bezczynność organów.

Skarga A. K. w zakresie bezczynności Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej zakreślonej w pkt 2 i 3 wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r., oceniana pod tym kątem nie zasługuje na uwzględnienie.

Problematyka dostępu do informacji publicznej uregulowana została w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Zgodnie z art. 1 powołanej ustawy, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie. Orzecznictwo sądów administracyjnych uszczegółowiło tę definicję wskazując, iż informację publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują, bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie swych kompetencji. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób go dotyczących. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od niego.

Udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno-technicznej. Obowiązek zaś wydania decyzji administracyjnej ustawodawca przewidział tylko w takim wypadku, gdy informacja, której udostępnienia żąda określony podmiot, jest informacją publiczną, lecz organ odmawia jej udostępnienia. Jednocześnie należy zaznaczyć, że dysponent informacji publicznej jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wtedy, gdy informacja ta nie została wcześniej udostępniona i nie funkcjonuje w obiegu publicznym, co nie pozwala zainteresowanemu zapoznać się z jej treścią inaczej, niż wskutek złożenia wniosku do odpowiedniego organu o udzielenie informacji.

Z bezczynnością organu w sprawie udostępnienia informacji publicznej będziemy mieli zatem do czynienia, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie udostępnienia żądanej informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje, bądź nie podejmuje decyzji o odmowie jej udostępnienia.

W sprawie nie budzi wątpliwości, iż Komisja Nadzoru Finansowego mieści się w zakresie podmiotowym stosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej i jako organ władzy publicznej właściwy w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym zobowiązana jest do udostępnienia posiadanych informacji, mających charakter informacji publicznych. Żądane przez skarżącego informacje wskazane w pkt 2 i 3 wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r. mają charakter informacji publicznej, co nie pozostaje sporne między stronami. Stąd też organ przy piśmie z dnia [...] sierpnia 2009 r. wnioskowane w pkt 2 informacje udostępnił skarżącemu. Nie można zgodzić się z zarzutem skarżącego, iż przekazane informacje były niepełne, a organ był w posiadaniu jeszcze innych, nieudostępnionych informacji. Zarzut ten, jak słusznie wskazuje pełnomocnik organu, nie jest poparty żadnym dowodem, skarżący nie wskazuje bowiem, jakich informacji organ nie udostępnił, a powinien był. Dlatego zarzut ten w zestawieniu z oświadczeniem pełnomocnika organu, iż organ udostępnił wnioskodawcy wszystkie posiadanie informacje dotyczące pkt 2 wniosku, jest bezzasadny. Skarżący nie wykazał w jakikolwiek sposób, jakie jeszcze inne informacje powinien był udostępnić organ, tym samym nie można przyjąć, iż organ w tym zakresie pozostaje w bezczynności.

Odnosząc się z kolei do pkt 3 wniosku o udostępnienie informacji publicznej należy wskazać, iż również w tym zakresie organ nie pozostaje w bezczynności. Organ poinformował bowiem wnioskodawcę przy piśmie z dnia [...] sierpnia 2009 r., iż nie jest w posiadaniu żądanego raportu D. Sp. z o.o. w sprawie [...] SA, który wedle jego wiedzy został przygotowany na zlecenie [...] SA w związku z wypłatami rekompensat z systemu rekompensat o których mowa w art. 133 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.). Zatem w niniejszej sprawie nie mogło dojść ani do udostępnienia żądanej w pkt 3 wniosku informacji, a więc do dokonania czynności materialno – technicznej, ani też do odmowy jej udostępnienia, czyli wydania decyzji administracyjnej. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem w sytuacji, gdy podmiot zobowiązany nie posiada żądanej informacji publicznej, winien jedynie pisemnie o tym poinformować osobę zainteresowaną, co w sprawie niniejszej organ prawidłowo uczynił. Sąd natomiast nie może wydać wyroku zobowiązującego organ do rozpatrzenia wniosku, jeżeli organ żądanej informacji publicznej po prostu nie ma (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2011 r. sygn. akt II SAB/Wa 122/11, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl).

Reasumując, Komisja Nadzoru Finansowego udostępniając skarżącemu żądane informacje zakreślone w pkt 2 wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r. oraz informując o nieposiadaniu informacji wskazanych w pkt 3 ww. wniosku wypełniła ciążący na niej obowiązek informacyjny i z tego powodu nie pozostaje w bezczynności, natomiast skarga A. K. w tym zakresie na podstawie art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi podlega oddaleniu.

Przechodząc natomiast do skargi A. K. w zakresie bezczynności Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej zakreślonej w pkt 1 wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r., należy wskazać, iż jest ona niedopuszczalna.

Jak wspomniano już wcześniej, o bezczynności organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej będzie można mówić wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie udostępnienia żądanej informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje, bądź nie podejmuje decyzji o odmowie jej udostępnienia. Zatem celem skargi na bezczynność jest spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu. Stąd też korzystanie z tego środka jest niedopuszczalne wtedy, gdy przed wniesieniem skargi na bezczynność strona otrzymała już rozstrzygnięcie organu.

W rozpoznawanej sprawie w dniu wniesienia skargi, tj. w dniu [...] stycznia 2010 r., Komisja Nadzoru Finansowego nie pozostawała w bezczynności. Organ, po rozpatrzeniu wniosku o udostępnienie informacji, wydał w dniu [...] sierpnia 2009 r. decyzję odmowną nr [...] , a następnie na skutek nieuzupełnienia przez skarżącego braków formalnych wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r. stwierdził niedopuszczalność powyższego wniosku. Odpis postanowienia doręczono skarżącemu w dniu [...] grudnia 2009 r. (oświadczenie skarżącego w piśmie z dnia [...] grudnia 2010 r. w sprawie II SA/Wa 326/10). Faktu wydania postanowienia nie kwestionuje sam skarżący, skoro skorzystał z przysługującego prawa i wniósł od powyższego rozstrzygnięcia skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (II SA/Wa 326/10).

Należy podkreślić, iż w sprawie skargi na bezczynność organu, przedmiotem postępowania jest ustalenie, czy w dniu wniesienia skargi organ dopuścił się bezczynności, a więc czy podjął czynności, które zobowiązany był wykonać. W sytuacji kiedy żądana czynność została wykonana – w niniejszej sprawie zostało wydane postanowienie kończące postępowanie dotyczące odmowy udostępnienia informacji publicznych zakreślonych w pkt 1 wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r., organ nie pozostaje w bezczynności. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, czy wydane orzeczenie jest zgodne z prawem i wolą strony. Istotne jest jedynie to, czy czynność została wykonana, bowiem w sprawie skargi na bezczynność organu sąd nie ocenia prawidłowości wydanego aktu.

Reasumując, skoro w niniejszej sprawie przed złożeniem skargi organ wydał orzeczenie, które prawidłowo doręczył skarżącemu, to nie pozostawał on w bezczynności, a zatem skarga A. K. w zakresie bezczynności Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej zakreślonej w pkt 1 wniosku z dnia [...] czerwca 2009 r. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 oraz § 3 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt