Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa - Płudowska po rozpoznaniu w dniu 3 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 826/13 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 18 lipca 2013 r. nr A.029-49/13 w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. oddala skargę kasacyjną; II. odstępuje od obciążania [...] kosztami postępowania kasacyjnego na rzecz Prezesa Sądu Apelacyjnego w Szczecinie;

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 826/13 oddalił skargę [...] na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 18 lipca 2013 r., nr A.029-49/13 w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną:

[...] we wniosku z dnia 3 czerwca 2013 r., powołując się na art. 61 Konstytucji RP oraz art. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198, ze zm.), zwrócił się do Prezesa Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim o przesłanie mu wszystkich wyroków wraz z uzasadnieniami z lat 2010-2013, wydanych zarówno w pierwszej jak i drugiej instancji, w sprawach dotyczących roszczeń przeciwko Skarbowi Państwa za szkody wyrządzone przez zakłady karne.

Prezes Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim, uznał, że żądana informacja jest informacją przetworzoną i w związku z tym wezwał [...] do wskazania szczególnie istotnego interesu publicznego, w terminie 7 dni pod rygorem odmowy udzielenia informacji publicznej.

W odpowiedzi na ww. wezwanie [...] wskazał, że w jego ocenie, informacja, o którą wnosi, nie ma charakteru informacji publicznej przetworzonej.

Prezes Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim decyzją z dnia 21 czerwca 2013 r., nr Prez. Adm. 052-135/13 na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, odmówił [...] udostępnienia żądanej informacji publicznej. W ocenie organu, wniosek [...] dotyczy informacji o charakterze przetworzonym, bowiem wyszukanie z poszczególnych akt spraw wnioskowanych orzeczeń z lat 2010-2013 (było ich 63), a następnie ich anonimizacja jest czynnością, która jest przetwarzaniem informacji. Ponadto [...] nie wykazał szczególnego interesu publicznego uzasadniającego wytworzenie informacji publicznej przetworzonej. Istnienia takiego interesu nie dopatrzył się również organ.

[...] wniósł od powyższej decyzji odwołanie do Prezesa Sądu Apelacyjnego w Szczecinie, domagając się jej uchylenia i nakazania udostępnienia wnioskowanych wyroków.

Prezes Sądu Apelacyjnego, po rozpoznaniu przedmiotowego odwołania, działając na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., decyzją z dnia 18 lipca 2013 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim.

W ocenie organu, żądana przez [...] informacja jest informacją przetworzoną. Organ wskazał, że w urządzeniach ewidencyjnych sprawy o odszkodowanie wytoczone przeciwko Skarbowi Państwa za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy zakładów karnych są oznaczane obecnie osobnym symbolem i ich wyszukanie nie nastręcza większych problemów. Mając jednak na uwadze, że żądana informacja dotyczy wyroków wydanych w latach 2010-2013 i ich liczba wynosi 63, to dla udzielenia żądanej informacji niezbędne byłoby zaangażowanie na dłuższy okres kilku pracowników w celu dokonania anonimizacji tych wyroków i ich uzasadnień. Wszystkie te czynności wymagają zatem bardzo dużego nakładu pracy i przy obecnej obsadzie kadrowej Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim zdezorganizowałoby to pracę któregoś z wydziałów.

[...] wniósł na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji i decyzji jej poprzedzającej oraz nakazania Prezesowi Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim udostępnienia mu żądanej informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Apelacyjnego w Szczecinie wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Powołanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, uznając, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej "P.p.s.a.") ją oddalił.

Sąd pierwszej instancji, powołując się na art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, wskazał, że prawo do uzyskania informacji przetworzonej jest ograniczone do przypadków, w których jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ograniczenie to stanowi konsekwencję zasady podporządkowania interesu prywatnego interesowi publicznemu, która ma za zadanie chronić podmioty zobowiązane do udzielenia informacji publicznej przed koniecznością reorganizacji ich struktury i zasad pracy w przypadku obowiązku przetwarzania posiadanych informacji udzielanych wnioskodawcom dla ich celów prywatnych.

Sąd podzielił pogląd skarżącego, że czynność anonimizacji treści orzeczenia nie jest przekształceniem informacji, a jedynie jej przetworzeniem. Stwierdził jednak, że prawo do żądania informacji publicznej nie jest prawem nieograniczonym, o czym stanowią przepisy art. 1 ust. 2, art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 5 powołanej ustawy. W określonych okolicznościach zakres realizacji prawa do informacji publicznej, związany z zaspokojeniem zainteresowania podmiotu wnoszącego o udostępnienie informacji publicznej może przybrać taką skalę, która uzasadnionym czyni uznanie żądanej informacji za informację publiczną o charakterze przetworzonym. Taka sytuacja występuje, gdy ilość czynności, jakie musiałby podjąć podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej, osiągnie poziom mogący zdezorganizować pracę tego podmiotu.

Wniosek skarżącego o udostępnienie informacji publicznej w postaci wyszukania i przesłania mu 63 wyroków Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim wraz z uzasadnieniami w sprawach z lat 2010-2013, dotyczących roszczeń przeciwko Skarbowi Państwa za szkody wyrządzone przez zakłady karne, może istotnie wpłynąć na realizację zasadniczych celów orzeczniczych tegoż Sądu. Zatem prawidłowo organ pierwszej instancji stwierdził, że dla udzielenia żądanej informacji niezbędne byłoby zaangażowanie kilku pracowników i to na dłuższy okres (kilkudziesięciu godzin) celem dokonania anonimizacji wyroków i ich uzasadnień. Biorąc pod uwagę taki zakres pracy oraz niewymagającą dowodzenia ilość spraw podlegających rozstrzyganiu przez sądy powszechne - których głównym celem jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, nie zaś pełnienie roli informacyjnej o orzecznictwie z lat ubiegłych - realizacja wniosku o udzielenie informacji publicznej w zakresie wskazanym przez skarżącego, zagrażałaby prawidłowemu funkcjonowaniu Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim.

Ponadto Sąd pierwszej instancji stwierdził, że realizacja celu, jakiemu służyć mają przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej i wynikające z niej uprawnienia do żądania informacji o funkcjonowaniu i działalności organów władzy publicznej i podmiotów wykonujących zadania publiczne, nie może stać się przyczyną uniemożliwiającą normalne funkcjonowanie tych organów i podmiotów, działających na rzecz społeczeństwa. Ograniczenie w tej materii zostało przewidziane w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zgodnie z którym możliwe jest uzyskanie informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Powyższe ograniczenie ma zapobiegać sytuacjom, w których działania organu skupiać się będą nie na funkcjonowaniu w ramach przypisanych kompetencji, lecz na czynnościach związanych z udzielaniem informacji publicznej. Uzyskanie przetworzonej informacji publicznej wiąże się z poniesieniem określonych środków finansowych i organizacyjnych, często trudnych do pogodzenia z bieżącymi działaniami organu państwa.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł [...]

Zaskarżając wyrok w całości, jako podstawę kasacyjną wskazał na naruszenie:

- przepisów prawa materialnego przez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a to: art. 7, art. 8 ust. 2, art. 61 ust. 1 i 2, art. 61 ust. 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 6 ust. 1 pkt 3, art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez zaprezentowanie takiej interpretacji art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, która uniemożliwia uzyskanie informacji o działaniach władzy publicznej z uwagi na przyjęcie, że wnioskowana w sprawie informacja stanowi informację przetworzoną, tym samym godząc w konstytucyjne prawo do informacji publicznej;

- przepisów postępowania, mających wpływ na wynik postępowania, a to: art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. oraz art. 151 P.p.s.a. w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy poprzez nieuwzględnienie skargi administracyjnej i nieuchylenie zaskarżonej decyzji, a w konsekwencji nieuprawnione oddalenie skargi, w szczególności gdy z zebranego w sprawie materiału w sposób jednoznaczny wynika, że doszło do naruszenia przepisów postępowania, w tym art. 7 K.p.a. poprzez naruszenie zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa, poprzez odmówienie skarżącemu udzielenia informacji publicznej w sytuacji, gdy należy przyjąć, że wnioskowana informacja jest informacją prostą, jak również w sytuacji, gdzie skarżącemu w podobnej sprawie, która została rozpatrzona w wyroku WSA w Łodzi z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt II SA/Łd 684/13, udostępniono informację publiczną. Sąd ten uznał, że Prezes Sądu Okręgowego w Płocku winien udostępnić skarżącemu 222 wyroki wraz z uzasadnieniami, gdyż jest to informacja publiczna prosta.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że Sąd pierwszej instancji błędnie utożsamił konieczność przekształcenia informacji z jej przetworzeniem i pozyskaniem całkiem nowej informacji. Z samego faktu, że skarżący wystąpił z wnioskiem o udostępnienie szeregu informacji prostych, nie sposób wyprowadzić wniosku, że w ostateczności dojdzie do powstania i udostępnienia informacji przetworzonej. Czasochłonny proces odnajdywania żądanej informacji, czy też jej porządkowania, nie stanowi o przetworzeniu informacji publicznej, albowiem taka informacja nie jest informacją nową. Wydanie 63 wyroków znajdujących się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego nie stanowi o przetworzeniu informacji publicznej. Informacją przetworzoną nie jest bowiem selekcja wnioskowanych wyroków, ich analiza pod względem treści, uszeregowanie posiadanych informacji, jak i wykonywanie czynności technicznych związanych z udostępnieniem informacji. Są to zwykłe czynności techniczne związane z rozpatrywaniem danego wniosku.

W ocenie skarżącego, samo zebranie wnioskowanych wyroków, odpowiednie ich zestawienie i uszeregowanie według określonego kryterium nie jest cechą informacji przetworzonej, ale informacji pracochłonnej. Sama zaś pracochłonność oraz trudność organizacyjno-techniczna lub biurowa, jaka wiąże się z przygotowaniem informacji publicznej, nie może zwalniać obowiązanych podmiotów z tego obowiązku. Przyjęta natomiast przez Sąd pierwszej instancji argumentacja prowadzi do nieuprawnego ograniczenia prawa dostępu do informacji publicznej tylko i wyłącznie z tego powodu, że udostępnienie wnioskowanej informacji wiązać się będzie z większym niż w innych przypadkach czasem jej przygotowania.

W konkluzji skargi kasacyjnej wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną organ wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym zastępstwa procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przede wszystkim należy podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej (art. 183 § 1 P.p.s.a.), z urzędu zaś bierze pod rozwagę jedynie nieważność postępowania, co oznacza związanie przytoczonymi w skardze kasacyjnej jej podstawami, ogólnie określonymi w art. 174 P.p.s.a. Podstawy te determinują kierunek postępowania Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wychodząc z tego założenia, należy na wstępie zaznaczyć, że wobec niestwierdzenia z urzędu nieważności postępowania (art. 183 § 2 P.p.s.a.), Naczelny Sąd Administracyjny ogranicza swoje rozważania do oceny zagadnienia prawidłowości dokonanej przez Sąd pierwszej instancji wykładni wskazanych w skardze kasacyjnej przepisów prawa.

Skarga kasacyjna analizowana pod tym kątem nie zawiera usprawiedliwionych podstaw, co sprawia, że nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, czy żądana przez skarżącego informacja publiczna w postaci wyroków Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim wraz z uzasadnieniami z lat 2010-2013, w sprawach dotyczących roszczeń przeciwko Skarbowi Państwa za szkody wyrządzone przez zakłady karne, jest informacją publiczną przetworzoną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przechodząc do oceny powyższego zagadnienia, wskazać należy, że art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi, że poza informacją prostą istnieje możliwość żądania dostarczenia informacji przetworzonej. W powołanej ustawie brak jest definicji pojęcia "informacji przetworzonej", w związku z tym prawidłowe rozumienie tego terminu wiąże się z oceną konkretnego stanu faktycznego w danej sprawie.

W niniejszej sprawie informacja, której domaga się skarżący nie istnieje u organu w treści i postaci żądanej. Natomiast organ posiada dokumenty, które stanowią jej źródło. Przetworzenie ich w celu uzyskania żądanej informacji wymaga przeprowadzenia ich analizy i wyboru właściwych dokumentów z określonego okresu.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest już pogląd, zgodnie z którym "informacją przetworzoną jest informacja publiczna opracowana przez podmiot zobowiązany przy użyciu dodatkowych sił i środków, na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych, czyli innymi słowy informacja, która zostanie przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów. Będzie to zatem taka informacja, co do której podmiot zobowiązany do jej udzielania nie dysponuje taką "gotową" informacją na dzień złożenia wniosku, ale jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności. Informacja przetworzona to taka informacja, której wytworzenie wymaga intelektualnego zaangażowania podmiotu zobowiązanego" (por. wyrok NSA z dnia 17 października 2006 r., sygn. akt I OSK 1347/05; wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1048/07; wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 89/13; publ. http//:orzeczenia.nsa.gov.pl).

Prawidłowo zatem stwierdził Sąd pierwszej instancji, że czynności, jakie musi podjąć zobowiązany podmiot, angażując do tego kilku pracowników, zakres oraz charakter tych czynności spowoduje dezorganizację pracy orzeczniczej Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim. Ponadto, jak zasadnie przyjął, informacja przetworzona podlega udostępnieniu tylko w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Gdy zatem uwzględni się istotę informacji publicznej przetworzonej jako rezultatu określonego działania zmierzającego do jej przygotowania, to należy przyjąć, że przesłanka szczególnej istotności takiej informacji dla interesu publicznego stanowi podstawę dla podjęcia scharakteryzowanych wyżej działań przez podmiot zobowiązany do jej udzielenia. Proces przetworzenia informacji publicznej w celu jej udostępnienia musi znajdować uzasadnienie w przesłance szczególnej istotności dla interesu publicznego.

Ustawodawca, ograniczając w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej dostęp do informacji przetworzonej, czyni to w zgodzie z zasadą proporcjonalności - art. 31 ust. 3 Konstytucji RP i nie można w tym przypadku mówić o łamaniu konstytucyjnych uprawnień obywatela, skoro przedkładając interes publiczny nad interes strony, prawodawca ma na względzie zapewnienie prawidłowego funkcjonowania organów Państwa i innych podmiotów zobowiązanych do udzielania informacji publicznej.

Pojęcie interesu publicznego jest pojęciem szerokim i nieostrym, nie ulega jednak wątpliwości, że obejmuje ono interes ogółu (określonej wspólnoty), a nie jedynie interesy indywidualne. W doktrynie przyjmuje się, że "jest w interesie indywidualnym" bądź "jest w interesie ogółu" oznacza, że wyprowadzona z danego stanu obiektywnego określona korzyść przypada jednostce względnie całemu społeczeństwu. O ile zatem interes indywidualny jest relacją pomiędzy jakimś stanem obiektywnym a oceną tego stanu z punktu widzenia korzyści, jaką on przynosi lub może przynieść jednostce, to interes ogółu oznacza relację między jakimś stanem obiektywnym a oceną tego stanu z punktu widzenia korzyści, jaką on przynosi lub może przynieść ogółowi (zob. J. Lang, "Struktura prawna skargi w prawie administracyjnym", Wrocław 1972, s. 98-100).

Zasadniczo obowiązek realizowania interesu publicznego charakteryzuje kompetencje szeroko rozumianych organów państwa. Z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej wynika jednak, że kategoria "szczególnej istotności" dla interesu publicznego kształtuje prawo indywidualnego podmiotu stojącego na zewnątrz wobec podmiotu zobowiązanego do udzielania informacji publicznej. Należy w konsekwencji przyjąć, że zasadniczo prawo do uzyskania informacji publicznej przetworzonej ma jedynie taki wnioskodawca, który jest w stanie wykazać w chwili składania wniosku swoje indywidualne, realne i konkretne możliwości wykorzystania dla dobra ogółu informacji publicznej, której przygotowania się domaga, tj. uczynienia z niej użytku dla dobra ogółu w taki sposób, który nie jest dostępny dla każdego posiadacza informacji publicznej (por. wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2014 r., sygn. akt I OSK 2111/13, publ. http//:orzeczenia.nsa.gov.pl).

Uzyskanie informacji przetworzonej jest możliwe po wykazaniu przez wnioskodawcę - wezwanego do wykazania powodów, dla których spełnienie jego żądania udzielenia informacji publicznej będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego - szczególnej istotności dla interesu publicznego udostępnienia żądanej informacji (art. 14 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o dostępie do informacji publicznej). W związku z tym brak jest podstaw do udzielenia informacji publicznej przetworzonej podmiotowi, który nie zapewnia, że zostanie ona realnie wykorzystana w celu ochrony interesu publicznego lub usprawnienia funkcjonowania organów państwa (por. wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I OSK 1737/11; wyrok NSA z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 3097/12, publ. http//:orzeczenia.nsa.gov.pl). Konieczność wykazania przez wnioskodawcę szczególnej istotności dla interesu publicznego żądanej informacji nie oznacza oczywiście zwolnienia podmiotu, do którego kierowany jest wniosek z obowiązku analizy powyższej ustawowej przesłanki na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy. Chodzi jedynie o podkreślenie, że brak wskazania przez wnioskodawcę, w czym upatruje on szczególnej istotności dla interesu publicznego żądanej informacji publicznej istotnie ogranicza możliwość poczynienia przez podmiot zobowiązany stosownych ustaleń i w konsekwencji uwzględnienia wniosku.

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Sądu pierwszej instancji, że organ prawidłowo wskazał, iż skarżący nie zamierza wykorzystać wnioskowanej informacji publicznej zgodnie z wymaganym dla jej udostępnienia interesem publicznym, tj. w sposób mogący, na przykład, wpłynąć na usprawnienie funkcjonowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim. Brak zatem po stronie skarżącego interesu publicznego skutkowało wydaniem decyzji odmawiającej udostępnienia mu przetworzonej informacji publicznej.

Za niezasadny należy również uznać zarzut naruszenia art. 61 Konstytucji RP, który w ust. 3 wprowadza ograniczenie prawa dostępu do informacji publicznej z uwagi na ochronę "porządku publicznego". W pojęciu tym mieści się m.in. postulat zapewnienia organom władzy publicznej prawidłowego funkcjonowania w celu wykonywania ich kompetencji. Ograniczenie to jest uzasadnione koniecznością ochrony wartości konstytucyjnej, jaką jest zasada rzetelnego i sprawnego działania instytucji publicznych, wyrażona w preambule Konstytucji. W przedmiotowej sprawie, właśnie z uwagi na zapewnienie organom władzy publicznej prawidłowego funkcjonowania w celu wykonywania ich kompetencji, organ odmówił skarżącemu udostępnienia informacji publicznej przetworzonej z powodu braku po jego stronie interesu publicznego.

Mając powyższe na uwadze, za niezasadne należy uznać powołane podstawy kasacyjne, bowiem Sąd pierwszej instancji prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego oraz nie naruszył przepisów o postępowaniu, gdyż sprawa została właściwie wyjaśniona.

Z tych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji. Uwzględniając specyfikę sporu oraz fakt, że skarżący odbywa karę pozbawienia wolności, Sąd w oparciu o art. 207 § 2 P.p.s.a. odstąpił od zasądzenia na rzecz Prezesa Sądu Apelacyjnego w Szczecinie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego od skarżącego [...].

Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznał wniosku dotyczącego przyznania wynagrodzenia ustanowionemu z urzędu pełnomocnikowi skarżącego, gdyż przepisy art. 209 i 210 P.p.s.a. mają zastosowanie tylko do kosztów postępowania między stronami. Należne natomiast od Skarbu Państwa wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 P.p.s.a., po złożeniu przez pełnomocnika stosownego oświadczenia.