II FZ 728/17
Uzasadnienie
Wyrokiem z 20 października 2015r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, sygn. akt I SA/Gd 615/15, po rozpoznaniu skargi K.S. (skarżący), na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 2 marca 2015 r., w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych, w punkcie pierwszym: uchylił zaskarżoną decyzję, a w punkcie drugim: zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku na rzecz skarżącego kwotę 757 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. Skarżący pismem z 6 listopada 2015 r., wniósł zażalenie na zawarte w punkcie 2 powyższego wyroku postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania. Wystąpił o zmianę zawartego tam postanowienia poprzez zasądzenie od organu na rzecz skarżącego "dalszej kwoty" 8851 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania przed sądem pierwszej instancji oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. Skarżący zarzucił naruszenie art. 200 i art. 205 § 2 oraz art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., poz. 1270 ze zm.,) - dalej p.p.s.a., w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) w zw. z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.,) - dalej rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. W ocenie skarżącego, Sąd powinien był zasądzić od organu na jego rzecz kwotę 9608 (dziewięć tysięcy sześćset osiem) złotych, na którą składa się zwrot 17 zł tytułem uiszczonej opłaty od pełnomocnictwa, 2391 zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi oraz 7200 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika skarżącego. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Postępowanie zażaleniowe jako bezprzedmiotowe podlega umorzeniu. Stosownie do art. 194 § 1 pkt 9 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej. W rozpoznawanej sprawie skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji wniósł organ administracji, a Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 listopada 2017 r., sygn. akt: II FSK 539/16, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 października 2015 r., I SA/Gd 615/15, w punkcie pierwszym: uchylił w całości; w punkcie drugim: oddalił skargę; a w punkcie trzecim: zasądził od skarżącego na rzecz organu zwrot kosztów postępowania sądowego. Wyrok ten jest ostateczny oraz prawomocny. W tej sytuacji, wobec faktu, że objęte zażaleniem postanowienie zostało prawomocnie uchylone, postępowanie zażaleniowe należało jako bezprzedmiotowe umorzyć na podstawie art. 161 § 1 punkt 3 w związku z art. 197 § 2 i § 1 oraz w związku z art. 193 p.p.s.a.
Niezależnie od powyższego należy wyjaśnić, że w rozpoznawanej sprawie skarga do Sądu I instancji została wniesiona na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 2 marca 2015 r., w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych. W tego rodzaju sprawach spór nie sprowadza się do kwestionowania konkretnej należności pieniężnej, a dotyczy ustalenia istnienia bądź nieistnienia przesłanek stwierdzenia nadpłaty zobowiązania podatkowego. Oznacza to, że skoro w rozpoznawanej sprawie zaskarżona w postępowaniu sądowoadministracyjnym decyzja nie dotyczy należności pieniężnej, lecz zapadła w zakresie zobowiązań podatkowych, to skarga na tę decyzję podlegała opłacie stałej w wysokości 500 złotych, zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r., w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.,). Podobne stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 grudnia 2008 r., w sprawie I FSK 1670/08 (publ. LEX nr 564269). Wbrew zatem stanowisku strony skarżącej przedstawionemu w zażaleniu, skarga w rozpoznawanej sprawie podlegała opłacie stałej w wysokości 500 zł, a wpis w tej wysokości został pobrany. Jak wynika z akt sprawy, wobec faktu, że strona skarżąca wraz z wniesieniem skargi uiściła wpis w wysokości 2391 zł, Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 21 kwietnia 2015 r. (k.1), zwrócił skarżącemu kwotę 1891 zł tytułem nadpłaconego wpisu od skargi. Tym samym w oparciu o art. 200 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, na zasądzoną przez Sąd pierwszej instancji w punkcie drugim wyroku z dnia 20 października 2015 r., kwotę składała się: kwota: 240 zł jako stawka minimalna za czynności pełnomocnika, kwota 500 zł jako zwrot uiszczonego wpisu od skargi oraz kwota 17 zł jako zwrot opłaty od pełnomocnictwa.
