Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Protokolant Referent stażysta Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2014 r. sprawy ze skargi [...] w W. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej [...] w W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2014 r. Minister Finansów (dalej także: "Minister", "organ") działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej jako "K.p.a") oraz art. 16 ust. 1 i 2

w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm., dalej jako "u.d.i.p.") utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lutego 2014 r. o odmowie udostępnienia Radzie Sekcji Krajowej Pracowników Skarbowych [...] w W. (dalej: "skarżąca", "wnioskodawca", "strona") informacji publicznej przetworzonej.

Organ wskazał, że wniosek skarżącej nr [...] inicjujący przedmiotowe postępowanie wpłynął do niego w dniu [...] stycznia 2014 r. i dotyczył udostępnienia następujących informacji publicznych:

1. Kwoty nagród dla Departamentu Administracji Podatkowej za I-IV kwartał 2013 r.

w podziale:

- łącznie Departament,

- łącznie Dyrektor Departamentu,

- łącznie wicedyrektorzy Departamentu,

- łącznie osoby pełniące funkcje kierownicze,

- łącznie pozostali pracownicy (bez osób pełniących funkcje kierownicze).

2. Kwoty nagród dla Departamentu Kontroli Skarbowej za I-IV kwartał 2013 r.

w podziale:

- łącznie Departament,

- łącznie Dyrektor Departamentu,

- łącznie wicedyrektorzy Departamentu,

- łącznie osoby pełniące funkcje kierownicze,

- łącznie pozostali pracownicy (bez osób pełniących funkcje kierownicze).

3. Kwoty nagród dla Biura Dyrektora Generalnego za I-IV kwartał 2013 r. w podziale:

- łącznie Biuro,

- łącznie Dyrektor Generalny,

- łącznie wicedyrektorzy Departamentu,

- łącznie osoby pełniące funkcje kierownicze,

- łącznie pozostali pracownicy (bez osób pełniących funkcje kierownicze).

Po analizie przedmiotowego wniosku, wnioskodawca został poinformowany

w piśmie z dnia [...] stycznia 2014 r., że informacje żądane w pkt 1 tiret drugie i trzecie,

w pkt 2 tiret drugie i trzecie oraz w pkt 3 tiret trzecie przedmiotowego wniosku mają charakter prywatny (ad personam), zatem nie podlegają udostępnieniu na podstawie u.d.i.p. Natomiast w odniesieniu do pozostałej części wniosku, tj. informacji żądanych

w pkt 1 tiret pierwsze, czwarte i piąte, w pkt 2 tiret pierwsze, czwarte, piąte oraz w pkt 3 tiret pierwsze, drugie, czwarte i piąte przedmiotowego wniosku, stwierdzono, że Ministerstwo Finansów nie posiada informacji, o które wnosi wnioskodawca a ich uzyskanie będzie wymagało wytworzenia przez podjęcie szeregu czynności, m.in. dokonanie głębokiej analizy dokumentów, sporządzenie zestawień danych, odpowiedniego zestawienia informacji, samodzielnego ich zredagowania oraz zaangażowanie określonych środków osobowych, także czasu, w wyniku których powstanie jakościowo nowa informacja. Wyżej wymienione zabiegi czynią zatem te informacje informacją przetworzoną, której udzielenie skorelowane jest z potrzebą wykazania przesłanki interesu publicznego.

Wobec powyższego, pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. wnioskodawca w trybie art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., w zakresie pkt 1 tiret pierwsze, czwarte i piąte, pkt 2 tiret pierwsze, czwarte, piąte oraz pkt 3 tiret pierwsze, drugie, czwarte i piąte, został wezwany do wykazania, że uzyskanie żądanej przez niego informacji publicznej przetworzonej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, wnioskodawca w piśmie z dnia [...] lutego 2014 r. nie zgodził się, że informacje o udostępnienie których wniósł stanowią informację publiczną przetworzoną oraz stwierdził, że "dane, o które wnosimy, dostępne są "od ręki" w systemie [...] eHR (moduł "PŁACE") - stąd stwierdzenie, że mamy do czynienia z informacją przetworzoną - to nieprawda".

Wobec faktu, że wnioskodawca nie wykazał istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego, a organ po zbadaniu sprawy również nie dopatrzył się istnienia takiego interesu, Minister Finansów decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] odmówił udostępnienia żądanej przez wnioskodawcę informacji publicznej przetworzonej określonej w pkt 1 tiret pierwsze, czwarte i piąte, pkt 2 tiret pierwsze, czwarte i piąte oraz w pkt 3 tiret pierwsze, drugie, czwarte i piąte powyższego wniosku z uwagi na brak podstaw do jej udostępnienia.

W dniu [...] marca 2014 r. do Ministra Finansów wpłynął wniosek o ponowne rozparzenie sprawy. We wniosku tym skarżąca zarzuciła naruszenie:

- art. 7, art. 61 ust. 1 i 2, art. 61 ust. 3 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

- art. 1 ust. 1, art. 2 ust 1, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 3 ust. 2, art. 6 ust. 1 pkt 2 lit d), art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 16 ust. 1 u.d.i.p.,

- art. 6, art., 7, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 1 i 3 K.p.a.

Skarżąca wskazała, że z uzasadnienia decyzji nie wynika jakimi danymi dysponuje Minister i jakie czynności oraz dlaczego mają przesądzać o powstaniu informacji przetworzonej. Niewskazano jako podstawy prawnej w rozstrzygnięciu decyzji art. 104 K.p.a. Zawarte w uzasadnieniu decyzji bardzo ogólne twierdzenia Ministra nie przekonują strony co do słuszności rozstrzygnięcia decyzji. Art. 61 Konstytucji gwarantuje maksymalną jawność życia publicznego, w tym prawidłowość działania organów administracji rządowej szczebla terenowego, natomiast ograniczenia, o jakich mowa w art. 61 ust. 3, winny być stosowane wyjątkowo. Skarżąca zarzuciła Ministrowi naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. i podniosła, że twierdzenia organu w uzasadnieniu decyzji są wyłącznie gołosłowne.

Minister Finansów wskazaną na wstępie niniejszego uzasadnienia zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję.

W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, po przedstawieniu stanu faktycznego i prawnego sprawy organ wywiódł, że prawo dostępu do informacji publicznej przysługuje każdemu, nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Wyznacznikiem zakresu prawa do informacji publicznej jest szczególnie istotne znaczenie informacji dla interesu publicznego w odniesieniu do informacji przetworzonej. Przed udostępnieniem informacji przetworzonej podmiot zobowiązany powinien sprawdzić, czy udostępnienie informacji w zakresie określonym we wniosku jest "szczególnie istotne dla interesu publicznego". W sytuacji braku interesu publicznego, organ zobowiązany do udzielenia informacji publicznej przetworzonej powinien wydać decyzję odmawiającą udzielenia żądanej informacji.

Organ podzielił także swój pogląd, że żądania wniosku stanowi informację publiczną przetworzoną. Wskazał szereg czynności niezbędnych do sporządzenia wnioskowanych informacji, stwierdzając, że w zakresie wnioskowanych informacji, należy sporządzić: zestawienia nagród przyznanych w 2013 r. pracownikom zatrudnionym w każdej z wyszczególnionych we wniosku komórce organizacyjnej,

z uwzględnieniem zajmowanego stanowiska oraz ewentualnych zmian w trakcie roku komórki organizacyjnej oraz zajmowanego stanowiska, zestawienia nagród przyznanych Dyrektorowi Generalnemu Ministerstwa Finansów w 2013 r., zestawienia nagród przyznanych w 2013 r. osobom "pełniącym funkcje kierownicze"

w wyszczególnionych we wniosku komórkach organizacyjnych, zestawienia przyznanych nagród w 2013 r. pozostałym pracownikom (bez osób pełniących funkcje kierownicze) w wyszczególnionych we wniosku komórkach organizacyjnych, dokonać analizy danych uwzględniającej ich weryfikację pod kątem zgodności z dokumentacją źródłową, wykonać odpowiednie podsumowania zweryfikowanych danych oraz zredagować otrzymane informacje. Dokonanie tego rodzaju czynności zdaniem organu powoduje, że ma on do czynienia z informacją przetworzoną.

Organ zauważył, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2011 r. (sygn. akt I OSK 1199/11) przyjęto, iż w pewnych przypadkach suma informacji prostych posiadanych przez adresata wniosku może przekształcić się w informację przetworzoną, jeżeli uwzględnienie wniosku wymaga ich zgromadzenia poprzez przegląd materiałów źródłowych, w których są zawarte, a ilość informacji prostych konieczna dla sporządzania wykazu wskazanego we wniosku jest znaczna

i angażuje po stronie wnioskodawcy środki i zasoby konieczne dla jego prawidłowego funkcjonowania. W sytuacji zatem braku interesu publicznego, organ zobowiązany do udzielenia informacji publicznej przetworzonej powinien wydać decyzję odmawiającą udzielenia żądanej informacji.

Następnie organ zauważył, że nie jest możliwe pobranie wprost z sytemu kadrowo-płacowego [...] eHR informacji, o których mowa w pkt 1 tiret pierwsze, czwarte i piąte, pkt 2 tiret pierwsze, czwarte i piąte oraz w pkt 3 tiret pierwsze, drugie, czwarte i piąte wniosku z [...] stycznia 2014 r. znak [...]. We wniosku strony

z dnia [...] marca 2014 r. został przedstawiony skrótowy opis funkcjonalności modułów: "Kadry" i "Płace" systemu KOMA eHR, który zawiera wybrane, często wyrwane

z kontekstu zdania oraz dopowiedzenia. Przytoczony opis funkcjonalności "Lista/Wybierz grupę" użytkowanego w Ministerstwie Finansów systemu [...] eHR został zacytowany z instrukcji obsługi, według której, funkcjonalność ta służy do: "definiowania, zapamiętania i wyboru grupy (listy) pracowników, na których będzie prowadzone przetwarzanie. Osoby te są wybierane do kontekstu pracy. Dzięki temu mechanizmowi można wykonywać wszelkie zestawienia z uwzględnieniem tylko tej wybranej grupy osób". Przedstawiony w dalszej części wniosku opis zawiera wyrwane

z kontekstu zdania i dopowiedzenia. Wykonanie zestawienia w żądanym układzie dla wybranej grupy osób jest możliwe w przypadku dostępności raportu w systemie. System [...] eHR nie ma wbudowanego raportu, który pokazałby sumy nagród przyznanych dla wybranej grupy pracowników za wskazany okres czasu, zatem nie jest możliwe "w prosty sposób" wybranie danych z systemu w żądanym przez wnioskodawcę układzie. Znajomość systemu [...] eHR tylko z dokumentacji nie jest wystarczająca do poznania faktycznych możliwości systemu i określania złożoności pozyskania danych w żądanym układzie. Minister Finansów wyjaśnił nadto, że nie przekazuje informacji do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w żądanym przez wnioskodawcę układzie.

Mając na uwadze powyższe Minister podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] lutego 2014 r. oraz dodatkowo stwierdził, że wnioskodawca nie wykazał w jaki sposób zamierza wykorzystać uzyskane informacje, dotyczące kwoty nagród za I - IV kwartał 2013 r., w układzie wskazanym we wniosku, w trzech komórkach organizacyjnych Ministerstwa Finansów, dla ochrony interesu publicznego lub poprawy funkcjonowania organów administracji publicznej oraz że przekazanie takiej informacji może mieć realne znaczenie dla funkcjonowania określonych struktur publicznych w określonej dziedzinie życia społecznego, może wpływać na poprawę, usprawnienie wykonywania zadań publicznych dla dobra wspólnego danej społeczności. Trudno bowiem uznać, że ww. informacje umieszczone na portalu skarbowcy.pl wpłyną na poprawę funkcjonowania podmiotów wykonujących władzę publiczną. Wnioskodawca nie wykazał bowiem "realnej i konkretnej możliwości wykorzystania dla dobra ogółu informacji publicznej", której przygotowania się domagał.

Minister nie zgodził się też z zarzutami dotyczącymi naruszenia przepisów postępowania. Odnosząc się do zarzutów dotyczących braków formalnych zaskarżonej decyzji, stwierdził, że decyzja ta zawiera wszystkie składniki, o których mowa w art. 107 § 1 i § 3 K.p.a., m.in. uzasadnienie faktyczne, które zawiera w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł i przyczyn, z powodu których odmówił stronie udostępnienia informacji publicznej przetworzonej oraz uzasadnienie prawne z wyjaśnieniem podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa. W decyzji tej została szczegółowo omówiona i uzasadniona zarówno kwestia uznania żądanej informacji publicznej za informację przetworzoną, jak również braku istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego.

Podsumowując, organ stwierdził, że w jego ocenie charakter żądanej informacji jako informacji publicznej przetworzonej nie budzi wątpliwości. Wnioskodawca nie wykazał istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego, a organ po zbadaniu sprawy również nie dopatrzył się istnienia takiego interesu, wobec czego brak jest podstaw do udostępnienia żądanej informacji publicznej przetworzonej.

Skargę na powołaną decyzję do sądu administracyjnego złożyła skarżąca, wnioskując o uchylenie zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Wydanemu rozstrzygnięciu postawiła zarzut naruszenia:

- art. 7, art. 8 ust. 2, art. 61 ust. 1 i 2, art. 61 ust. 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP,

- art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 3 ust. 2, art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. d, art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 16 ust. 1 u.d.i.p.,

- art. 33 ust. 1 w zw. z art. 34 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o finansach publicznych,

- art. 6, art. 7, art. 15 w zw. z art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 1 w związku z art. 107 § 3 in fine K.p.a.

Skarżąca podniosła, że w decyzjach Ministra:

1) występują poważne wady uzasadnień decyzji pod względem prawnym, czym naruszono art. 107 § 1 w związku z art. 107 § 3 in fine K.p.a.;

2) nie wiadomo jaki jest stan faktyczny - nie został on ustalony i przedstawiony w decyzji, co narusza art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a.;

3) nie dokonano wykładni art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. w kontekście praw określonych w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

4) błędnie uznano, że mamy w tym przypadku do czynienia z informacją przetworzoną;

5) zaprezentowano taką interpretację u.d.i.p., która w efekcie uniemożliwia uzyskanie informacji o działaniach władzy publicznej oraz niweczy jakąkolwiek formę kontroli społecznej;

6) naruszono zasadę jawności finansów publicznych;

7) nie ustosunkowano się do większości zarzutów środka odwoławczego, czym naruszono art. 15 w związku z art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 i art. 140 K.p.a.

Skarżąca wskazała, że żądane informacje nie są informacjami przetworzonymi. Minister i jego pracownicy błędnie utożsamiają konieczność przekształcenia informacji z jej przetworzeniem i pozyskaniem całkiem nowej informacji. Nie przedstawił także żadnego logicznego argumentu dla stwierdzenia, że udostępnienie informacji nie będzie służyło interesowi publicznemu. Skarżąca nie musiała wykazywać szczególnego interesu publicznego, gdyż żądana informacja nie jest informacją przetworzoną. Organ zaś jeśli bezzasadnie utrzymuje, że jest to taka informacja, to miał obowiązek precyzyjnego uzasadnienia, dlaczego nie może takiej informacji przekazać, dlaczego kwoty nagród przyznane w 2013 r. kierownictwu 3 komórek z ponad 40, jakie znajdują się w Ministerstwie Finansów, mają pozostać skryte jakąś nieznaną tajemnicą. Niemożliwa do weryfikacji i zupełnie pozbawiona waloru dowodu jest teza Ministra o konieczności realnego wpływu pozyskania informacji przetworzonej na funkcjonowanie organów państwa, a udostępnienie informacji nie będzie służyło interesowi publicznemu.

Skarżąca wskazała, że jak podkreśla się w orzecznictwie, czasochłonność oraz trudności organizacyjno-techniczne lub biurowe, jakie wiążą się z przygotowaniem informacji publicznej, nie mogą zwalniać obowiązanych podmiotów z tego obowiązku. Minister nie wykazał w wystarczający sposób, że nie istnieją przesłanki przemawiające za istnieniem szczególnej istotności dla interesu publicznego, co specjalnie nie dziwi, gdyż brak jest racjonalnych argumentów, że informacja o nagrodach (funduszu nagród) funkcjonariuszy publicznych nie jest istotna z punktu widzenia jakości działania administracji rządowej. Jak zaś wynika z opisu modułu Płace użytkowanego

w Ministerstwie Finansów systemu kadrowo-płacowego [...] -eHR, w prosty sposób można uzyskać dowolne informacje dotyczące wynagrodzeń każdej z grup pracowniczych. Możliwe jest na przykład wybranie grupy wszystkich pracowników, którzy otrzymali nagrody, a także wysokości (sumy) wypłaconych z funduszu nagród środków.

Zdaniem skarżącej ogólnikowość i lakoniczność uzasadnienia zaskarżonej decyzji nie pozwala nawet na weryfikację przez Sąd racji organu. W konsekwencji podane tam fakty uznać należy za gołosłowne. Materiały, o które wnosiła skarżąca nie wymagają dokonania działań "intelektualnych" mających na celu wytworzenie nowej informacji, analiz. Informacja przetworzona jest jakościową nową informacją, nieistniejącą dotychczas w przyjętej treści i postaci, a informacja, o którą poprosiła skarżąca, istnieje w ewidencjach, dokumentacji prowadzonej w postaci elektronicznej

i można ją pozyskać od razu.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Oznacza to, że sąd rozpoznając skargę ocenia, czy zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 134 powołanej wyżej ustawy, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Uwzględnienie skargi następuje w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa, wskazanego w art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Kluczowym na gruncie niniejszej sprawy jest wskazanie, że zgodnie z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Ta konstytucyjna zasada znalazła swoje odzwierciedlenie w przepisach art. 1 i art. 2 u.d.i.p. stwierdzających m.in., że każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną

i podlega udostępnieniu, każdy jest również uprawniony do uzyskania informacji publicznej bez potrzeby wykazywania interesu prawnego lub faktycznego. Przemawia to za szerokim rozumieniem informacji publicznej jako informacji o każdym przejawie działania organów władzy publicznej. Tylko wyraźne ograniczenie ustawowe może prowadzić do naruszenia prawa do informacji publicznej.

Prawo do uzyskiwania informacji publicznej w zakresie gospodarki środkami publicznymi jest dodatkowo wzmocnione art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.

o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 885) wprowadzającym pełną jawność tych informacji z ograniczeniem tylko do informacji niejawnych lub wyłączonych z upublicznienia na podstawie umów międzynarodowych. Ponieważ prawo do informacji publicznej ma konstytucyjne umocowanie, to interpretując niezdefiniowane ustawowo pojęcie "informacji przetworzonej" należy mieć na uwadze, by interpretacja ta nie zmierzała do ograniczenia prawa do informacji publicznej. Miałoby to miejsce jedynie wtedy, gdyby nakład wysiłku organizacyjnego i intelektualnego polegający na wytworzeniu informacji przetworzonej był niewspółmiernie wysoki w stosunku do rangi interesu publicznego występującego po stronie podmiotu żądającego informacji. Należy też mieć na uwadze, że nie jest przetworzeniem informacji ich uzyskanie ze zbioru informacji prostych przez proste zestawienia, podstawowe działania matematyczne

i tym podobne nie wymagające znacznego wysiłku intelektualnego, organizacyjnego

i znacznej pracochłonności. Nie sposób wprawdzie jednoznacznie określić co to jest znaczny wysiłek intelektualny, organizacyjny oraz znaczna pracochłonność, ale punktem odniesienia może być na przykład konieczność wydania decyzji odmownych

w obu instancjach i ich ewentualna obrona przed sądem w razie wniesienia skargi.

Mając na uwadze to, że znaczna część informacji publicznej przechowywana jest w zbiorach informatycznych systemów komputerowych należy przyjąć, że informacje

w postaci zbiorów, zestawień możliwych do uzyskania przy zwykłej, przewidzianej instrukcją użytkowania, funkcjonalności stosownych systemów oprogramowania, ze stanowiska o najwyższych uprawnieniach dostępu do systemu, nie będzie jednak informacją przetworzoną.

Istota sporu w sprawie niniejszej dotyczy charakteru żądanych informacji, tj. czy są to informacje proste, czy też przetworzone. Charakter tych informacji może mieć bowiem zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż w przypadku uznania ich za informacje przetworzone, wymagane jest od wnioskodawcy wykazanie istnienia po jego stronie przesłanki szczególnie istotnego interesu publicznego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. Minister Finansów odmówił skarżącej udzielenia żądanych informacji publicznych, gdyż uznał, że stanowią one w całości informacje publiczne przetworzone.

Zgodzić się należy ze skarżącą, że czasochłonność oraz trudności organizacyjno -techniczne lub biurowe, jakie wiążą się z przygotowaniem informacji publicznej, nie mogą zwalniać obowiązanych podmiotów z tego obowiązku. Informacją prostą, a nie przetworzoną jest informacja, którą podmiot zobowiązany może udostępnić w takiej formie w jakiej ją posiada, przy czym jej wyodrębnienie ze zbiorów informacji (rejestrów, zbiorów dokumentów, akt postępowań), nie jest związane z koniecznością poniesienia pewnych kosztów osobowych lub finansowych trudnych do pogodzenia z bieżącymi działaniami zobowiązanego do udzielenia informacji podmiotu. Informacja prosta nie zmienia się zaś w informację przetworzoną poprzez proces przekształcenia.

Nie jest też przetwarzaniem informacji wysiłek intelektualny przy zbieraniu danych, polegający nie tylko na odszukiwaniu ich w określonych rejestrach i dokonaniu podstawowych działań arytmetycznych. Nie jest również informacją przetworzoną, gdy wnioskodawca stawia kilka pytań dotyczących podobnego rodzajowo problemu, choć w istocie żąda jedynie dostępu do danych źródłowych, które wynikają z rejestrów lub innych zbiorów albo baz danych. Takie zaś czynności organu, jak np. selekcja dokumentów, są zwykłymi zabiegami związanymi z rozpatrywaniem wniosku o udzielenie informacji publicznej i nie noszą cech przetwarzania informacji. W wyniku ich stosowania nie powstaje bowiem żadna nowa informacja.

Informacje przetworzone to takie informacje, które są z jednej strony istotne z punktu interesu państwa, zaś z drugiej strony ich przetworzenie w sensie fizycznym musi się wiązać nie tyle z nakładem pracy i to nawet znacznym w zakresie czasowym, lecz - a właściwie przede wszystkim - z formą owego przetworzenia. Stąd też za takie informacje uznać należy - co jest zgodne z ustalonym już stanowiskiem doktryny oraz judykatury i na co powołuje się organ - określony zbiór (suma) informacji prostych, których przetworzenie wymaga dokonania stanowczych analiz, obliczeń, wyciągów, zestawień statystycznych, usuwanie danych chronionych prawem, połączonych w ich pozyskanie znacznych środków finansowych i osobowych. Informacja przetworzona jest jakościową nową informacją, nieistniejącą dotychczas w przyjętej treści i postaci.

W ocenie Sądu z uzasadnienia decyzji organu nie wynika w sposób przekonywujący i poddający się kontroli Sądu, z jakich względów Minister uznał, że skarżąca wystąpiła o udostępnienie informacji publicznych przetworzonych. Organ nie wskazał dostatecznie, na jakiej podstawie potraktował żądane przez skarżącą informacje za informacje przetworzone. Uzasadnienie organu sprowadza się do ogólnikowych a zarazem kategorycznych, nieweryfikowalnych stwierdzeń co do tego, że żądane informacje są informacjami przetworzonymi. Nie wskazuje też, jaki jest niezbędny nakład pracy, do uzyskania z systemu informatycznego stosownych danych.

Odnosząc się do twierdzeń skarżącej co do możliwości systemu [...] eHR organ stwierdza, że opisane przez skarżącą możliwości systemu zawierają wyrwane z kontekstu zdania, a znajomość tego systemu tylko z dokumentacji nie jest wystarczająca do poznania faktycznych możliwości systemu i określenia złożoności pozyskania danych w żądanym układzie. Nie wskazuje jednak, jakie są faktyczne możliwości tego systemu, nie uzasadnia w żaden sposób, że z systemu tego wynika brak możliwości uzyskania informacji żądanych przez skarżącą.

Również stwierdzenie organu odnoszące się do twierdzeń skarżącej o obowiązku przekazywania informacji do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, stanowi o naruszeniu zasad postępowania, w szczególności określonych w art. 7 i art. 8 K.p.a. Organ zbywa to stwierdzeniem, że nie przekazuje informacji w żądanym przez wnioskodawcę układzie. Nie wskazuje jednak, w jakim układzie te informacje przekazuje, i czy ten "układ" jest taki, że nie da się przez proste działania wydobyć z informacji przekazywanych informacji żądanych przez skarżącą. Powyższe stanowi o naruszeniu art. 77 § 1 K.p.a. przez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego. Uzasadnienie zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej nie spełniają przy tym wymogów art. 107 § 3 K.p.a. w zakresie wskazania faktów będących istotnych dla wydania decyzji i uzasadnienia, dlaczego takie fakty zostały przyjęte, co uniemożliwia właściwą kontrolę przez Sąd.

W ocenie Sądu, zaskarżone decyzje zostały wydane zatem z naruszeniem przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 7, art. 8, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 K.p.a. oraz z naruszeniem art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. Wystąpiła zatem konieczność wyeliminowania tych aktów z obrotu prawnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w związku z art. 135 p.p.s.a. Minister Finansów nie wykazał bowiem, że informacje publiczne, o których mowa w jego decyzjach, mają charakter informacji przetworzonych, a nie informacji prostych. W świetle uzasadnień kontrolowanych decyzji brak jest podstaw do wniosku, że ww. informacje, których udostępnienia w poszczególnych punktach wniosku domaga się skarżąca, mają charakter informacji publicznych przetworzonych. Brak jest też racjonalnych argumentów, że informacja o nagrodach (funduszu nagród) funkcjonariuszy publicznych nie jest istotna z punktu widzenia jakości działania administracji rządowej.

Ponownie rozpoznając sprawę Minister Finansów obowiązany będzie uwzględnić powyższe rozważania Sądu, w szczególności co do rozumienia pojęcia informacji przetworzonej w kontekście informacji żądanych w sprawie niniejszej. W szczególności Minister Finansów będzie zobowiązany przyjąć, że w odniesieniu do informacji przechowywanych w zbiorach informatycznych nie można uznać za informacje przetworzone takich, które są możliwe do uzyskania w postaci zbiorczych danych, zestawień, wyników, przy uwzględnieniu zwykłej, przewidzianej instrukcją użytkowania, funkcjonalności stosownych systemów oprogramowania, ze stanowiska o najwyższych uprawnieniach dostępu do systemu. Organ powinien też mieć na uwadze, że nawet w przypadku, gdy niektóre z żądanych informacji mogą być uznane za informacje przetworzone, to nie zwalnia to organu z udostępnienia tych spośród wnioskowanych, które charakteru informacji przetworzonych nie mają. W przypadku wskazywania w odniesieniu do informacji przetworzonych na interes publiczny skarżącej w ich uzyskaniu, organ rozważy również i tę argumentację.

Mając na uwadze powyższe, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) oraz art. 135 p.p.s.a., Sąd orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku. Zakres, w jakim uchylony akt nie może być wykonany, Sąd określił zgodnie z art. 152 p.p.s.a. (pkt 2). O zwrocie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 p.p.s.a., zaliczając do nich uiszczony przez skarżącą wpis stały od skargi 200 zł.