Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant: Kinga Bilska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi K.J. i A.J. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia (...) lutego 2018 r. nr (...) w przedmiocie rozpatrzenia zarzutów do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków oddala skargę w całości.

W dniu (...) lutego 2016 r. w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) została ogłoszona informacja Starosty K., iż projekt operatu opisowo-kartograficznego modernizacji ewidencji gruntów i budynków dla gminy M. stał się operatem ewidencji gruntów i budynków.

Pismem z dnia 22 lutego 2016r. K. J. i A. J. (zwani dalej jako: skarżący, strona, strona skarżąca) wnieśli zarzuty do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym w zakresie danych ewidencyjnych działki nr (...) położonej w obrębie M. oraz budynków o identyfikatorach (...) i (...), znajdujących się na powyższej działce. W szczególności strony zgłosiły:

1. Zarzuty do wyrysu z mapy ewidencyjnej:

w wyrysie z mapy ewidencyjnej oraz ortofotomapy nie zgadzają się z ustaleniami granicy z działką nr (...), jak również z ustaleniami granic z działkami nr (...); (...); (...); (...); (...) oraz z granicą drogi nr (...);

Zarzuty do wypisu z rejestru gruntów:

nie zgadzają się z poszczególnymi powierzchniami użytków gruntowych wraz z przebiegiem granic tych użytków i konturów na mapie ewidencyjnej,

nie zgadzają się z arkuszem mapy (wskazali, że posiadają arkusz mapy 1 - zgodnie z opisem i mapą z dnia 30.10.1973 r., a nie nr 2),

nie zgadzają się z nr jednostki rejestrowej (wskazali, że posiadają nr jednostki rejestrowej 68- zgodnie z opisem i mapą z dnia 30.10.1973 r., a nie 168),

wskazali, że w zawiadomieniu o czynnościach ustalania przebiegu granic działek ewidencyjnych z dnia 07.04.2015 r., w protokole z 06.05.2015 r. oraz w protokole z 29.09.2015 r. W. S.A. posługuje się księgą wieczystą nr (...) z aktu notarialnego, a nie numerem księgi wieczystej (...),

wskazali, że zgodnie z zakupem nieruchomości z 1974 r. nabyli działkę geodezyjną nr (...), a obecnie określona jest numerem działki (...). O zaistniałej zmianie nie zostali powiadomieni.

Zarzuty do wypisu z kartoteki budynków nie zgadzając się z zapisem "pozostałe budynki niemieszkalne". W tym aspekcie wskazali, że posiadają jeden budynek mieszkalno-gospodarczy w jednej bryle, posadowiony na jednym fundamencie o łącznej powierzchni zabudowy 189m², budynek ten nie jest wyodrębniony w dwie niezależne nieruchomości.

Decyzją z dnia (...) kwietnia 2017 r. Starosta K. orzekł:

"1. o uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego granice działki nr (...) położonej w M., gmina M., poprzez:

• ujawnienie następujących punktów granicznych o współrzędnych:

- (...) (X 5634889.160, Y 5571767.990 )

- (...) (X 5634887.050, Y 5571788.190)

- (...) (X 5634909.610, Y 5571794.150 )

- (...) (X 5634927.530, Y 5571798.620 )

- (...) / roboczy nr punktu (...) / (X 5634934.250, Y 5571800.960 )

- (...) (X 5634939.850, Y 5571802.940 )

- (...) (X 5634941.280, Y 5571803.700 )

- (...) / roboczy nr punktu 2A / (X 5634942.820, Y 5571804.530 )

- (...) (X 5634950.090, Y 5571807.830 )

- (...) (X 5634955.870, Y 5571810.450)

- (...) (X 5634972.310, Y 5571819.260 )

- (...) (X 5634981.210, Y 5571793.380 )

- (...) / roboczy nr punktu (...)/ (X 5634939.670, Y 5571782.300 )

- (...) (X 5634926.440, Y 5571778.730 )

zgodnie z wykazem współrzędnych sporządzonym z dnia (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno- prawnym;

• zmianę powierzchni działki nr (...) z 0,1945 ha na 0,1957 ha

- zgodnie z wykazem zmian danych ewidencyjnych, datowanym na (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (...)(strona 39);

• zmianę powierzchni działki nr (...) z 0,6740 ha na 0,6749 ha oraz zmianę pow. użytków:

- grunty rolne zabudowane (Br-PsV) z 0,1916 ha na 0,1926 ha,

- grunty orne klasy IVb (RIVb ) z 0,4630 ha na 0,4614 ha,

- rowy (W-RIVb ) z 0,0194 ha na 0,0209 ha

- zgodnie z wykazem zmian danych ewidencyjnych sporządzonym, datowanym na (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (....) (strona 41);

• zmianę powierzchni działki nr (...) z 0,1383 ha na 0,1385 ha oraz zmianę pow. użytków:

- tereny mieszkaniowe ( B ) z 0,1383 ha na 0,1385 ha

- zgodnie z wykazem zmian danych ewidencyjnych, datowanym na (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (...) (strona 42);

zmianę powierzchni działki nr (...) z 0,0837 ha na 0,0820 ha oraz zmianę pow. użytków:

- grunty rolne zabudowane (Br-PsIV ) z 0,0837 ha na 0,0820 ha

- zgodnie z wykazem zmian danych ewidencyjnych, datowanym na (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (...) (strona 43);

zmianę powierzchni działki nr (...) z 0,0442 ha na 0,0439 ha oraz zmianę pow. użytków:

- grunty rolne zabudowane (Br-PsIV ) z 0,0442 ha na 0,0439 ha,

- zgodnie z wykazem zmian danych ewidencyjnych, datowanym na (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (...) (strona 44);

o uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego użytki znajdujące się na działce nr (...) położonej w M., gmina M., poprzez:

• zmianę powierzchni użytków znajdujących się na działce nr (...):

- tereny mieszkaniowe ( B ) z 0,0725 ha na 0,0745 ha,

- pastwiska trwałe klasy IV (PsIY) z 0,0608 ha na 0,0533 ha,

- grunty orne klasy IVb (RIVb ) z 0,0476 ha na 0,0563 ha,

- rów (W-PsIV) z 0,0136 ha na 0,0116 ha,

- zgodnie z wykazem zmian danych ewidencyjnych, datowanym na (...) stycznia 2017 r., znajdującym się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (...) (strona 39);

3. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer arkusza mapy,

4. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer jednostki rejestrowej,

5. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer księgi wieczystej,

6. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer działki,

7. o uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków w stosunku do budynków znajdujących się na działce nr (...) poprzez:

• zmianę powierzchni zabudowy budynku o (...)

- z 81 m2 na 141 m2,

• zmianę roku zakończenia budowy budynku o ID (...)

- z 1979 roku na 1900 rok,

• zmianę powierzchni zabudowy budynku o ID (...)

- z 96 m2 na 51 m2,

• zmianę roku zakończenia budowy budynku o ID (...)

• - z 1979 roku na 1900 rok,

- zgodnie z wykazami zmian danych ewidencyjnych (dotyczących budynków) znajdującymi się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym o ID zgłoszenia prac (...) (strony 45, 46)".

Odwołanie od powyższej decyzji złożyli K. J. i A. J., wnosząc "o uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania".

Decyzją z dnia (...) czerwca 2017 r. nr (...) (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Decyzją z dnia (...) listopada 2017 r. nr (...) Starosta K., działając na podstawie art. 104 § 1 i § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017, poz. 1257, dalej k.p.a.), art. 24a ust. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2017, poz. 2101, dalej u.p.g.k.) orzekł:

1. o uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego granice działki nr (...) położonej w M., gmina M.,

2. o uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego użytki znajdujące się na działce nr (...) położonej w M., gmina M.,

3. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer arkusza mapy,

4. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer jednostki rejestrowej,

5. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer księgi wieczystej,

6. o odrzuceniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmującego numer działki,

7. o uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków w stosunku do budynków znajdujących się na działce nr (...).

Od powyższej decyzji odwołanie złożyli K. J. i A. J. wnosząc o "uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania". Odwołujący zarzucili naruszenie:

I. prawa procesowego - mającego istotny wpływ na wynik sprawy i dającego podstawę do uchylenia zaskarżonej decyzji, a w szczególności:

- art. 6 k.p.a., 7 k.p.a. , 8 k.p.a., art. 11 k.p.a. w zw. z § 3 ust. 3 zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów przez brak wszechstronnego wyjaśnienia sprawy w sposób nie budzący zaufania; zgromadzenie w sposób wybiórczy materiału dowodowego, co uniemożliwiło pełny obraz stanu faktycznego i prawnego sprawy w tym w szczególności: brak wyjaśnienia dlaczego odmówiono wiarygodności dokumentom w postaci szkicu polowego z 1972 r. stanowiących załączniki do protokołu z listopada 1972 z ustalenia stanu władania gruntami, w tym w szczególności oświadczeń stron, planu sporządzonego w roku 1972; mapy projektu scalania z podpisami osób uczestniczących w scalaniu; pominięcie faktu, że L. Ś. brał udział w objęciu w posiadanie nowo wydzielonych gruntów, co oznacza, że nastąpiła zmiana w granicach działek w porównaniu do roku 1968 r.; brak w dokumentach sprawy wymaganego operatu ewidencyjnego, który składa się z map, ich matryc, rejestrów, zestawień gruntów, spisów alfabetycznych, skorowidzów działek, dokumentów uzasadniających wpisy do rejestrów, brak wykazów zmian gruntowych (wykazów synchronizacyjnych) dotyczących zmiany numeracji działki; pominięcie w ustaleniu przebiegu granic trzech znaków granicznych znajdujących się w punktach granicznych z wyrytym na górze krzyżem, które w istotny sposób determinują przebieg granicy oraz brak wskazania dlaczego pominięto te dowody, a wbrew twierdzeniom decyzji znaki te nie zostały uwzględnione przez organ I instancji; błędne ustalenie przebiegu granicy na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do PZGiK nr (...) z (...).12.1968 r. - podczas gdy w latach 1972-73 dokonano scalenie gruntu i ustalenie innego przebiegu granicy, w tym pomiędzy obecnymi działkami nr (...) i nr (...) oraz błędne wyjaśnienie zmiany numeracji działki;

- art. 107 § 3 kpa poprzez brak wskazania w uzasadnieniu decyzji przyczyn, z powodu których innym dowodom organ odmówił wiarygodności i mocy dowodowej;

II. prawa materialnego tj. § 39 ust 2 i 3 w związku z § 36 pkt 8 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków poprzez jego błędne zastosowanie i wyznaczenie przebiegu granic z naruszeniem reguł w nim wskazanych przejawiających się nie uwzględnieniem trzech okazanych znaków granicznych (umieszczonych w punktach granicznych), nie uwzględnieniem przebiegu rowu melioracyjnego w stosunku do wyznaczonej granicy działek nr (...) i (...) oraz jego umiejscowieniem na mapie ewidencyjnej w roku 1973.

Decyzją z dnia (...) lutego 2018 r. (nr (...)) (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i § 2 k.p.a. w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017r., poz. 935) oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 u.p.g.k.

- uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej punktów 1, 2 oraz 7 rozstrzygnięcia i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji,

- utrzymał w mocy decyzję w części dotyczącej punktów 3, 4, 5 oraz 6 rozstrzygnięcia.

W uzasadnieniu organ wskazał, że kwestionowana decyzja organu pierwszej instancji w części dotyczącej punktów 1, 2 oraz 7 rozstrzygnięcia nie może ostać się w obrocie prawnym, bowiem w postępowaniu administracyjnym naruszone zostały przepisy postępowania.

Przywołując regulacje u.p.g.k. oraz k.p.a. organ odwoławczy wskazał, że w toku postępowania prowadzonego przez Starostę K. została sporządzona przez wykonawcę modernizacji ewidencji gruntów i budynków w ramach rękojmi dokumentacja geodezyjna, przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 16 lutego 2017 r. Wynika z niej, iż w dniu 11 stycznia 2017 r. przeprowadzono w terenie czynności ustalenia przebiegu granic działki ewidencyjnej nr (...) z działkami ewidencyjnymi o numerach: (...), (...), (...), (...), (...), (...)i (...), z których został sporządzony protokół i szkic. Zgodnie z tym protokołem, przebieg wszystkich granic został ustalony "na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do zasobu PZGiK". Ustalony przebieg granic nie został zaakceptowany przez B.C., działającą w imieniu skarżących oraz przez A. F.. Ponadto B. C. wniosła do protokołu uwagę o treści: "(...) Przy pomiarach w dniu 11.01.2017r. pominięto po raz kolejny punkty graniczne zastabilizowane trwale znakami granicznymi kamienie graniczne z krzyżem, które od wielu lat znajdują się na gruncie (...)".

Mając na względzie powyższe organ wyjaśnił, iż warunkiem koniecznym do podjęcia czynności ustalenia przebiegu granic działki ewidencyjnej jest brak dokumentacji geodezyjnej wskazanej § 36 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków lub stwierdzenie, że dane w niej zawarte nie są wiarygodne. W niniejszej sprawie spełnienie tego warunku nie zostało należycie dowiedzione. Z akt sprawy wynika bowiem, iż w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym znajduje się dokumentacja geodezyjna wpisująca się w katalog zawarty w § 36 rozporządzenia, których niewiarygodność nie została wykazana. Wprost przeciwnie, dokumentacja ta została wykorzystana przy ustaleniu przebiegu granic działek ewidencyjnych w dniu 11 stycznia 2017 r. z pominięciem innych dowodów, w szczególności położenia znaków granicznych wskazywanych przez strony. Ponadto organ odwoławczy zauważył, że w przypadku konieczności przeprowadzenia ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych, wobec braku zgodnego oświadczenia stron i braku możliwości stwierdzenia ostatniego spokojnego stanu posiadania, przy ustalaniu granic działek ewidencyjnych należy zastosować przepisy § 39 ust. 3 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Stanowi on, że przebieg granic działek ewidencyjnych, w tym położenie wyznaczających te granice punktów granicznych, wykonawca winien ustalić po zbadaniu położenia znaków i śladów granicznych oraz przeprowadzeniu analizy wszelkich dostępnych dokumentów, zawierających informacje mające znaczenie w tym zakresie, w tym oświadczeń zainteresowanych podmiotów i świadków. Opis zaś przeprowadzonej analizy winien stanowić załącznik do protokołu. Tymczasem niniejsza dokumentacja geodezyjna sporządzona w ramach rękojmi tej analizy nie zawiera. Zdaniem organu przyjęcie do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji geodezyjnej nie zwalniało Starosty K. z jej oceny jako środka dowodowego, mającego stanowić przesłankę do wydania decyzji o rozpatrzeniu zgłoszonych zarzutów do danych ewidencyjnych.

Dalej organ wskazał, iż kwestia znaków granicznych w postaci kamieni granitowych z krzyżem podniesiona była w trakcie oględzin w dniu 16 maja 2016 r. W protokole z tych oględzin wpisano bowiem, że: "podczas oględzin J. L., ojciec A. F. - właścicielki działki ewidencyjnej nr (...), wskazał dwa znaki graniczne - kamienie granitowe z krzyżem" oraz "właściciele wskazali dwa punkty graniczne stabilizowane kamieniami granitowymi z krzyżami znajdujące się na wschodniej granicy działki. Pierwszy znajduje się na początku działki od ulicy S., drugi na załamaniu działki w pobliżu środkowego słupa elektrycznego". Ponadto także z dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i wpisanej do ewidencji materiałów zasobu pod nr (...), a w szczególności ze szkicu ustalenia przebiegu granic działki ewidencyjnej wykonanego w dniu 9 stycznia 2017r. wynika, iż dwa punkty graniczne mają stabilizację nadziemną w postaci słupka granitowego. Jednym z tych punktów jest punkt o numerze (...), położony na wspólnej granicy działek ewidencyjnych o numerach (...) i (...) od strony ulicy S.. Drugi punkt, o numerze (...), jest położony na granicy tych działek w odległości 38,80 m od punktu nr (...).

Z kolei w odwołaniu od decyzji Starosty K. z dnia (...) listopada 2017 r. skarżący wskazali, że tylko jeden z okazanych przez J. L. znaków ma wyryty na górze krzyż (jest granicznikiem). Znajduje się on na granicy działek, w odległości około 78 m od początku działki (...) od ul. S. w pobliżu rowu melioracyjnego. Zarówno jednak w dokumentacji geodezyjnej sporządzonej w związku z ustaleniem granic działek ewidencyjnych, jak i w kwestionowanej decyzji Starosty K., nie ma żadnej informacji o położeniu tego znaku. Ponadto, ze szkicu ustalenia przebiegu granic działki wynika, iż w punkcie o numerze (...), będącym końcem odcinka granicy pomiędzy działkami ewidencyjnymi o numerach (...) i (...) od strony ulicy S., znajduje się słupek ogrodzeniowy. Tymczasem na zdjęciu nr 1, stanowiącym załącznik do odwołania od decyzji Starosty K. z dnia (...) kwietnia 2017 r., wykonanym, zgodnie z adnotacją strony, w dniu 11 stycznia 2017 r., zamieszczona jest uwaga, że "A. S.A." zamarkowało słupek ogrodzeniowy a pod spodem znajduje się zastabilizowany granitowy znak graniczny, ale nie uwzględniony i nie zaakceptowany przez

"A.S.A.". Istnienie tego znaku potwierdzają także zdjęcia wykonane podczas oględzin.

Mając zatem na względzie powyższe organ odwoławczy wskazał, że mimo wielokrotnie podnoszonych zarzutów stron dotyczących pomijania znaków granicznych przy ustaleniu przebiegu granic działek ewidencyjnych, Starosta K. nie dokonał dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Również decyzja z dnia (...) listopada 2017r. nie zawiera uzasadnienia organu co do tych faktów. W związku z powyższym – zdaniem organu odwoławczego - stwierdzić należało naruszenie przez organ art. 7, 77 § 1 i 107 § 3 Kpa. Z tych względów należało uchylić decyzję Starosty K. z dnia (...) listopada 2017 r. nr (...) w części dotyczącej punktu 1 rozstrzygnięcia.

Dalej organ odwoławczy podniósł, że przedmiotem sprawy są również zarzuty zgłoszone przez K. J. i A. J. do danych ewidencyjnych dotyczących budynków. W piśmie z dnia 22 lutego 2016 r. wnoszący zarzuty wskazali bowiem, iż nie zgadzają się z zapisem "pozostałe budynki niemieszkalne" wywodząc, że posiadają tylko jeden budynek mieszkalno-gospodarczy w jednej bryle, posadowiony na jednym fundamencie o łącznej powierzchni zabudowy 189m². Budynek ten nie jest wyodrębniony w dwie niezależne nieruchomości (jako budynek mieszkalny i budynek niemieszkalny).

Rozwijając zasadność podniesionego zarzutu organ odwoławczy wskazał, że podczas oględzin nieruchomości dokonanych w dniu 16 maja 2016 r. ustalono, iż "działka nr (...) w terenie zabudowana jest budynkiem mieszkalnym wraz z przybudówką, która stanowi pomieszczenie gospodarcze przeznaczone dla potrzeb mieszkaniowych, dodatkowo z prawej strony budynku gospodarczego znajduje się garaż blaszany nietrwale związany z gruntem". Decyzją z dnia (...) listopada 2017 r. Starosta K. orzekł o "uwzględnieniu zarzutu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków w stosunku do budynków znajdujących się na działce nr (...)". W uzasadnieniu organ wskazał, iż "dokumenty znajdujące się w wyżej opisanym operacie o identyfikatorze zgłoszenia pracy geodezyjnej (...)z dnia (...) stycznia 2017 r. są podstawą do wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków, w zakresie (...) budynków znajdujących się na działce nr (...), tj.:

• zmiana powierzchni zabudowy budynku o ID (...) z 81m2 na 141 m2,

• zmiana roku zakończenia budowy budynku o ID (...) z 1979 roku na 1900 rok,

• zmiana powierzchni zabudowy budynku o ID (...) z 96 m2 na 51 m2,

• zmiana roku zakończenia budowy budynku o (...) z 1979 roku na 1900 rok,

zgodnie z wykazami zmian danych ewidencyjnych (dotyczących budynków) znajdującymi się w uzupełniającym operacie geodezyjno-prawnym (strony 45, 46)".

Organ I instancji nie odniósł się już jednak do zarzutu strony i nie uzasadnił powodu aktualizacji danych dotyczących budynku, uznanego przez odwołujących za jeden budynek mieszkalno-gospodarczy, w miejsce dwóch budynków - mieszkalnego i innego niemieszkalnego. Nie odniósł się także do zarzutów dotyczący użytków gruntowych niniejszej działki. Dowodzi to – zdaniem organu odwoławczego – o naruszeniu przepisów postępowania i skutkuje uchyleniem decyzji Starosty K. w części dotyczącej punktów 2 i 7.

Wreszcie organ odwoławczy podniósł, że decyzja uwzględniająca zarzuty, nie powinna jedynie orzekać o uwzględnieniu zarzutów, ale także rozstrzygać o danych ewidencji gruntów i budynków, które były przedmiotem zarzutów. W tym zakresie przywołał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 kwietnia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wr 532/08), w którym wyrażono pogląd, że rozpatrując zarzuty strony skarżącej w trybie art. 24 a ust. 10 u.p.g.k., organy, w zależności od ustaleń, winny albo te zarzuty oddalić, albo uwzględnić i zmienić odpowiednio dane zawarte w modernizowanej ewidencji ujawnione w operacie opisowo - kartograficznym, do których zarzuty się odnosiły.

W odniesieniu do zarzutów dotyczących numeru działki ewidencyjnej, arkusza mapy, numeru jednostki rejestrowej oraz numeru księgi wieczystej wskazano, iż dane te nie były przedmiotem przeprowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków. Zatem kwestionowanie tych danych jest bezzasadne, gdyż dane te były ujawnione w ewidencji gruntów i budynków przed rozpoczęciem modernizacji ewidencji gruntów i budynków. Przepisy zaś art. 24a ust. 9 u.p.g.k. dotyczące składania zarzutów do danych ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym dotyczą tylko danych stanowiących zapisy nowe. W niniejszej sprawie – zgodnie z dokumentem - wypis z rejestru gruntów sporządzonym "według stanu na dzień: 24-07-2014", jednostka rejestrowa w obrębie "0003, M.", jednostki ewidencyjnej "020704_2, M.", w której jako właściciele wpisani są A. J. i K. J., oznaczona jest numerem (...). W jednostce tej ujawniona jest działka ewidencyjna nr (...), położona na arkuszu mapy nr (...), o powierzchni 0.19 ha. Zgodnie z informacją zawartą w tym dokumencie, działka powyższa ujawniona jest w księdze wieczystej o numerze (...). Potwierdza to również informacja pozyskana w dniu 10 marca 2016 r. z systemu teleinformatycznego Elektroniczne Księgi Wieczyste dla księgi wieczystej o numerze (...) oraz "odpis zwykły księgi wieczystej, stan z dnia 2013-06-07 (przedłożony przy "oświadczeniu o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane" z dnia 30 marca 2014 r.). Z tych względów zaskarżoną decyzję Starosty K. z dnia (...) listopada 2017 r. w części dotyczącej punktów 3, 4, 5 i 6 rozstrzygnięcia należało utrzymać w mocy.

Reasumując, rozpatrując zarzuty do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków w zakresie dotyczącym przebiegu granic działki ewidencyjnej nr (...) położonej w M., użytków tej działki oraz budynków położonych na tej działce, zdaniem organu odwoławczego Starosta K. naruszył przepisy postępowania, w szczególności art. 7, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 k.p.a., stąd decyzja ta podlegała uchyleniu. W ponownie prowadzonym postępowaniu Starosta K. winien wyeliminować wskazane uchybienia i zastosować się do przepisów procesowych, w szczególności winien dokonać należycie analizy materiałów znajdujących się w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz dokumentacji opracowanej przez wykonawcę w ramach rękojmi, w odniesieniu do przepisów § 36 - 39 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, a także szczegółowo uzasadnić podjęte rozstrzygnięcie, stosując zasady wynikające z art. 107 § 3 k.p.a. Jednocześnie organ winien dokonać wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego w zakresie budynków znajdujących się na działce (...) w celu określenia ilości budynków i ich funkcji. W tym celu powinien rozważyć możliwość posiłkowania się specjalistyczną wiedzą właściwego organu lub powołania w tym celu biegłego.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu złożyła K. J. i A. J. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w zakresie jej pkt II w części dotyczącej punktów 3,4,5 oraz 6 rozstrzygnięcia i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi II instancji, a nadto zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych.

Kwestionowanej decyzji zarzucono:

- naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, w postaci: art. 6, 7,8 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 76 §1 k.p.a., art. 80 k.p.a i 107 § 3 k.p.a poprzez brak wszechstronnego zbadania materiału dowodowego, nie uwzględnienie wszystkich okoliczności faktycznych, na których powinno być oparte rozstrzygnięcie a w szczególności przez nie uwzględnienie materiału dowodowego przytoczonego przez skarżących;

- naruszenie prawa materialnego w postaci art. 24a ust. 1 u.p.g.k. poprzez brak dokonania w ramach modernizacji ewidencji gruntów i budynków, ustalenia prawidłowego oznaczenia numeru ewidencyjnego działki, arkusza mapy oraz numeru jednostki rejestrowej jak i numeru księgi wieczystej - zgodnego ze stanem prawnym w dniu nabycia nieruchomości przez skarżących.

Motywując zasadność wniesionej skargi strona podniosła, że w sprawie występuje szereg sprzecznych ze sobą dokumentów, które nie można uznać, że nie mają znaczenia w toczącym się postępowaniu i nie były przedmiotem modernizacji. Zdaniem strony skarżącej pojęcie modernizacji należy rozumieć szeroko, a z uwagi na prowadzoną kompleksową modernizację gruntów i ujawnienie nieprawidłowości w zakresie numeru ewidencyjnego działki, arkusza mapy, jednostki rejestrowej oraz nr księgi wieczystej - organ prowadzący taką modernizację ma obowiązek merytorycznie odnieść się do całego materiału dowodowego, w tym również w zakresie przedstawianym przez strony postępowania. W niniejszej sprawie – zdaniem skarżącego - organ II instancji błędnie uznał, że skoro modernizacja wszczęta przez organ nie dotyczyła kwestii numeru ewidencyjnego działki, arkusza mapy, jednostki rejestrowej oraz nr księgi wieczystej, to nie będzie się merytorycznie odnosił do przedstawionych dowodów na nieprawidłowości w oznaczeniu działki. Takie podejście organu II instancji – w ocenie skarżących – jest sprzeczne z art. 24a u.p.g.k. Nadmienili przy tym, że nigdy nie byli zawiadamiani przez urzędy o zmianie powyższych danych przez to nie mieli możliwości zaskarżenia tych rozstrzygnięć.

Dalej skarżący podnieśli, że organy zaniechały wnikliwego rozpoznania niniejszej sprawy, nie odnosząc się merytorycznie do takich dokumentów jak: akty notarialne, w których zostały wymienione numery działek, które nabyli skarżący; pismo z Sądu Okręgowego w J. G. II Wydziału Odwoławczego w sprawie zmiany numeracji działki; zawiadomienia W. Przedsiębiorstwa Geodezyjnego, które zawierały za każdym razem sprzeczne dane.

Zdaniem strony decyzja Starosty K. z (...) listopada 2017 r. w dalszym ciągu podważa akt notarialny nabycia nieruchomości, gdyż z jej treści wynika, że zarówno L. S.jak i skarżący zakupili aktami notarialnym działkę z błędnym numerem ewidencyjnym. Zamiast (...) powinni zakupić działkę z numerem (...) a zmiana numeracji działek była dokonywana w procesie scalania. Skarżący nie zgadzają się z takim twierdzeniem wywodząc, że w styczniu 1974 r. L. Ś. zakupił od Skarbu Państwa działkę nr (...) czyli już po scalaniu na podstawie opisu i mapy z (...).10.1973 r. dla której prowadzona była księga wieczysta nr (...). Skarżący w listopadzie 1974 odkupili te działkę. Obecnie numer ewidencyjny działki z aktu notarialnego przypisano sąsiadom po drugiej stronie rzeki w 2011 r. (dowód: odpis zupełny księgi wieczysta nr (...) stan na dzień (...).03.2018 r.) którzy na ten numer nie mają żadnego aktu nabycia. Skarżącym zaś zmienia się numer działki na (...). Wskazali oni przy tym, że Sąd Okręgowy w J. G. pismem z dnia (...) lutego 2016 r. powiadomił ich, że pierwotnie działka miała numer (...), co wynikało z opisu i mapy z (...).10.1973 r. Następnie - na podstawie rejestru pomiarowo - klasyfikacyjnego z (...) lutego 1974 r., który jest podstawą wpisu w księdze wieczystej zmienił się numer ewidencyjny działki na (...), a nie na działkę o numerze ewidencyjnym (...). Skarżący podnieśli przy tym, że w Starostwie Powiatowym w K. G. brak jest wspomnianego rejestru pomiarowo-klasyfikacyjnego z (...) lutego 1974 r., jak też brak jest wykazu zmian gruntowych (wykazu synchronizacyjnego) działki nr (...) czy też dokumentu na podstawie, którego dokonano zamiany numeracji działki.

Za błędne i nieuprawione uważają skarżący pomijanie błędnego oznaczania nieruchomości i istniejący w tym zakresie "bałagan" przy prowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, co też w ich ocenie miało wpływ na prowadzona przez

W. S.A. modernizację ewidencji gruntów i budynków dla gminy M..

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:

Należy przede wszystkim wyjaśnić, że w przepisie art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) ustawodawca zastrzegł, że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem (jeżeli ustawy nie stanowią inaczej), formułując w ten sposób generalne kryterium wiążące sądy administracyjne w pełnym zakresie ich kognicji. Jednoznaczność tej zasady sprawia, że wojewódzki sąd administracyjny w toku podjętych czynności rozpoznawczych dokonuje oceny co do zgodności kontrolowanej decyzji z przepisami prawa materialnego, które mają zastosowanie w sprawie oraz z przepisami prawa procesowego, regulującymi tryb ich wydania lub tryb podjęcia aktu albo czynności będącej przedmiotem zaskarżenia. Wiążące są przy tym przepisy obowiązujące w dacie wydania zaskarżonego aktu. Jego uchylenie albo stwierdzenie nieważności następuje tylko w przypadku istnienia istotnych wad w postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego, mających istotny wpływ na wynik sprawy.

Mając na względzie wskazane kryterium legalności Wojewódzki Sąd Administracyjny po poddaniu ocenie ustalonych w sprawie w toku administracyjnego postępowania instancyjnego okoliczności faktycznych i istniejących wówczas okoliczności prawnych nie znalazł podstaw dla stwierdzenia naruszenia prawa w rozpoznawanej sprawie, mimo rozważenia w toku dokonywanych czynności przepisu art. 134 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, dalej p.p.s.a.), z którego wynika, że Sąd przy rozstrzyganiu sprawy nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Kontroli tut. Sądu podlegała decyzja (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia (...) lutego 2018 r. (nr (...)), którą:

- uchylił decyzję Starosty K. z dnia (...) listopada 2017 r. (nr (...)) w części dotyczącej punktów 1, 2 oraz 7 rozstrzygnięcia i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji,

- utrzymał w mocy decyzję w części dotyczącej punktów 3, 4, 5 oraz 6 rozstrzygnięcia.

Materialnoprawną podstawę wydanej decyzji stanowiły regulacje u.p.g.k., które normuje m.in. kwestie związane z prowadzeniem i dokonywaniem wpisów do ewidencji gruntów i budynków, która zawiera informacje dotyczące gruntów i budynków, a także właścicieli tych nieruchomości. Zgodnie z art. 2 pkt 8 u.p.g.k. jej istotę stanowi jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami. Organem prowadzącym ewidencję gruntów i budynków oraz gleboznawczą klasyfikację gruntów jest starosta (art. 22 ust. 1), zaś przedmiot ewidencji gruntów oraz sposób jej gromadzenia w postaci operatu ewidencyjnego w głównej mierze został uregulowany w przepisach obowiązującego od 3 czerwca 2001 r. Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) - zwanego dalej rozporządzeniem.

Z przepisów Rozdziału 3 rozporządzenia (§ 44 i następne) wynika, że podstawą prowadzenia ewidencji jest zasada aktualności, tj. utrzymywania operatu w zgodności z aktualnymi dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi (§ 44 pkt 2). Aktualizacja zaś operatu ewidencyjnego zgodnie z § 45 ust. 1 następuje przez wprowadzenie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych w celu:

1) zastąpienia danych niezgodnych ze stanem faktycznym, stanem prawnym lub obowiązującymi standardami technicznymi odpowiednimi danymi zgodnymi ze stanem faktycznym lub prawnym oraz obowiązującymi standardami technicznymi;

2) ujawnienia nowych danych ewidencyjnych;

3) wyeliminowania danych błędnych.

Z punktu widzenia niniejszej sprawy wskazać przede wszystkim trzeba na brzmienie art. 24a ust. 1 u.p.g.k., zgodnie z którym starosta może zarządzić przeprowadzenie modernizacji ewidencji gruntów i budynków na obszarze poszczególnych obrębów ewidencyjnych, a przez samą modernizację - zgodnie z § 55 rozporządzenia – należy rozumieć zespół działań technicznych, organizacyjnych i administracyjnych podejmowanych przez starostę w celu:

1) uzupełnienia bazy danych ewidencyjnych i utworzenia pełnego zakresu zbiorów danych ewidencyjnych zgodnie z wymogami rozporządzenia;

2) modyfikacji istniejących danych ewidencyjnych do wymagań określonych w rozporządzeniu.

Modernizacji ewidencji dokonuje się z zachowaniem ściśle określonych procedur, które zostały opisane w art. 24a ust. 2-11 u.p.g.k. Zgodnie z ich brzmieniem starosta podaje do publicznej wiadomości informację o rozpoczęciu prac geodezyjnych oraz informuje o trybie postępowania związanego z modernizacją ewidencji gruntów i budynków (ust. 2). Informacje, o których mowa w ust. 2, podlegają wywieszeniu na okres 14 dni na tablicy ogłoszeń w siedzibie starostwa powiatowego (ust. 3). Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega, na okres 15 dni roboczych, wyłożeniu do wglądu osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, w siedzibie starostwa powiatowego (ust. 4). Starosta informuje o terminie i miejscu wyłożenia, o którym mowa w ust. 4, poprzez wywieszenie tej informacji na tablicy ogłoszeń w siedzibie starostwa powiatowego i właściwego urzędu gminy, na co najmniej 14 dni przed dniem wyłożenia, oraz ogłoszenia jej w prasie o zasięgu krajowym (ust. 5). Każdy, czyjego interesu prawnego dotyczą dane ujawnione w projekcie operatu opisowo-kartograficznego, może w okresie wyłożenia projektu do wglądu zgłaszać uwagi do tych danych (ust. 6). Upoważniony pracownik starostwa powiatowego, posiadający uprawnienia, o których mowa w art. 43 pkt 2, przy udziale przedstawiciela wykonawcy prac geodezyjnych związanych z modernizacją ewidencji gruntów i budynków, w terminie 15 dni roboczych od upływu terminu wyłożenia do wglądu projektu operatu opisowo-kartograficznego, rozstrzyga o przyjęciu lub odrzuceniu uwag zgłoszonych do tego projektu, po czym informuje zgłaszającego uwagi o sposobie rozpatrzenia uwag oraz sporządza wzmiankę o treści zgłoszonych uwag i sposobie ich rozpatrzenia w protokole (ust. 7). Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 7, dane objęte modernizacją, zawarte w projekcie operatu opisowo-kartograficznego stają się danymi ewidencji gruntów i budynków i podlegają ujawnieniu w bazie danych ewidencji gruntów i budynków. Informację o tym starosta ogłasza w dzienniku urzędowym województwa oraz w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej starostwa (ust. 8).

Co istotne, każdy, czyjego interesu prawnego dotyczą dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków ujawnione w operacie opisowo-kartograficznym, może w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym województwa informacji, o której mowa w ust. 8, zgłaszać zarzuty do tych danych (ust. 9). O uwzględnieniu lub odrzuceniu zarzutów starosta rozstrzyga w drodze decyzji (ust. 10). Do czasu ostatecznego zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 10, w stosunku do gruntów, budynków lub lokali, których dotyczą zarzuty, dane ujawnione w operacie opisowo-kartograficznym nie są wiążące (ust. 11). Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, w realiach której skarżący zgłosili zarzuty do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo- kartograficznym w zakresie danych dot. działki nr (...) oraz posadowionych na niej budynkach.

Sąd rozstrzygający niniejszą sprawę zgodził się ze stanowiskiem (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w zakresie w jakim uchylił decyzję Starosty K. z dnia (...) listopada 2017 r. w części dotyczącej punktów 1, 2 oraz 7 rozstrzygnięcia i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji podzielając ustabilizowany w orzecznictwie pogląd, iż rozpatrując zarzuty strony w trybie art. 24a ust. 10 u.p.g.k., organy, w zależności od ustaleń, winny albo te zarzuty oddalić, albo uwzględnić i zmienić odpowiednio dane zawarte w modernizowanej ewidencji ujawnione w operacie opisowo - kartograficznym, do których zarzuty się odnosiły (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wr 532/08, CBOSA). Tymczasem w realiach badanej sprawy uwzględniając zarzuty kwestionujące ustalenia dotyczące granic działki nr (...), znajdujących się na niej użytków oraz budynków na niej posadowionych Starosta K. w sentencji podjętej decyzji wypowiedział się li tylko co do ich uwzględnienia. Nie wskazał już jednak w jakim zakresie mocą swojej decyzji dokonuje zmiany tychże danych, do czego to jest zobligowany. W tym więc zakresie rozstrzygnięcie to jako niepełne i sprzeczne z instytucją określona w art. 24a ust. 10 podlegało uchyleniu, o czym to zasadnie orzekł organ odwoławczy. Zdaniem Sądu podejmując rozstrzygnięcie kasacyjne w tym zakresie (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zasadnie wskazał także na naruszenie przepisów procesowych w postaci art. 7, 77 § 1 i 80 k.p.a., obligujące organ do zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, który następnie powinien znaleźć swój wyraz w uzasadnieniu decyzji, sporządzonym stosownie do art. 107 § 3 k.p.a. Zasadnie wskazał na wątpliwości co do zasadności podjętych ustaleń co do granic działki nr (...) oraz zaniechanie rozpatrzenia wszystkich ujawnianych w toku postępowania okoliczności dotyczących istnienia znaków granicznych. Prawidłowo organ odwoławczy wskazał na konieczność rozpatrzenia przez Starostę sformułowanych zarzutów w kontekście zebranych materiałów dowodowych, w tym protokołu z ustalenia przebiegu granic, podnoszonych przez strony w tym zakresie twierdzeń oraz dokładnej analizy materiałów znajdujących się w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. Podobnie też rzeczą Starosty w kontekście obowiązywania art. 107 § 3 i art. 11 k.p.a. było wypowiedzenie się z jakich względów dokonał aktualizacji danych dotyczących budynków posadowionych na spornej działce.

Wreszcie, wbrew twierdzeniom strony skarżącej za trafne należy również uznać rozstrzygnięcie zawarte w pkt. II zaskarżonej decyzji, mocą którego utrzymano decyzję Starosty K. w mocy w części w jakiej orzekł on o odrzuceniu zarzutów do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków ujawnionych w operacie opisowo-kartograficznym po modernizacji ewidencji gruntów i budynków obejmujących numer arkusza mapy, numer jednostki rejestrowej, numer księgi wieczystej, numer działki. W tym zakresie Sąd chciałby po raz kolejny przede wszystkim podkreślić, że oceniając prawidłowość zaskarżonej decyzji w sposób bezwzględny związany jest obowiązującą w tym zakresie zasadą legalności, która obliguje go do rozstrzygania sporu w ramach zakreślonych przepisami prawa. Taką regulacją w niniejszym przypadku jest art. 24a ust. 9 u.p.g.k., który w swej istocie przewiduje zgłaszanie zarzutów dotyczących tylko danych wynikających z operatu powstałego dla potrzeb przeprowadzenia modernizacji ewidencji. Innymi słowy mocą powyższego przepisu ustawodawca ograniczył zakres wnoszonych uwag i zarzutów do danych stanowiących zapisy nowe. Za przedstawionym rozumieniem art. 24 ust. 9 p.g.k. przemawia przy tym nie tylko dyrektywa językowa ale także systemowa i funkcjonalna, gdyż – jak to wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 lipca 2017 r. (sygn. akt VIII SA/Wa 1098/16) - regulacja postanowień u.p.g.k. nie daje racjonalnych podstaw do przyjęcia poglądu, iż zamiarem ustawodawcy było to, aby przy okazji modernizacji ewidencji można było skutecznie podnieść wszelkie zarzuty będące poza zakresem i przedmiotem prowadzonej modernizacji. Nie można więc tu rozstrzygać innych spraw związanych z podstawą wprowadzenia zmiany do ewidencji gruntów i budynków. Stąd nie negując twierdzeń strony skarżącej podnoszonych względem zmiany oznaczenia działki nr (...), a zakupionej przez nich jako (...) Sąd będąc związany obowiązującą literą prawa nie mógł uwzględnić podnoszonych w tym zakresie przez stronę w skardze zarzutów, gdyż dane, o których mowa w pkt. II były przed rozpoczęciem modernizacji danymi ujawnionymi w ewidencji gruntów i budynków, co też słusznie zauważył i wyłożył w zaskarżonej decyzji organ odwoławczy. Podjęte w tym zakresie twierdzenia organu znajdują swoje uzasadnienie chociażby w wypisie z rejestru gruntów sporządzonym na dzień 24 lipca 2014 r., w którym ujawniona jest działka ewidencyjna właśnie o numerze(...), położona na arkuszu mapy nr (...), o powierzchni 0.19 ha, ujawniona w księdze wieczystej o numerze (...).

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, iż w realiach badanej sprawy nie okazały się zasadne podniesione w skardze zarzuty naruszenia prawa procesowego, tj. art. 6,7,8, 76 § 1, 77 § 1, 80 i 107 § 3 k.p.a. W realiach niniejszej sprawy postępowanie przed (...) Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zostało przeprowadzone w sposób prawidłowy, a zaskarżonej decyzji nie można zarzucić wadliwości, uzasadniającej jej wyeliminowanie z obrotu prawnego. Organ w toku prowadzonego postępowania w sposób należyty wyjaśnił bowiem okoliczności stanu faktycznego oraz dokonał prawidłowego ustalenia mającej zastosowanie normy.

Konkludując, uznać należy, iż w rozpoznawanej sprawie nie doszło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, czy też innego naruszenia przepisów postępowania mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a tylko takie uchybienia uprawniają sąd administracyjny do wyeliminowania z obrotu prawnego wadliwego aktu administracyjnego.

W tej sytuacji kierując się dyspozycją z art. 151 p.p.s.a. Sąd oddalił skargę w całości.