drukuj    zapisz    Powrót do listy

6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym, Ruch drogowy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Uchylono zaskarżoną decyzję, III SA/Po 750/22 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2023-01-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Po 750/22 - Wyrok WSA w Poznaniu

Data orzeczenia
2023-01-26 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2022-09-12
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Sędziowie
Arkadiusz Skomra /sprawozdawca/
Mirella Ławniczak /przewodniczący/
Walentyna Długaszewska
Symbol z opisem
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Hasła tematyczne
Ruch drogowy
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2021 poz 450 art. 71 ust. 7, art. 140 mb
Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym - t.j.
Sentencja

Dnia 26 stycznia 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Asesor sądowy WSA Arkadiusz Skomra (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 stycznia 2023 roku sprawy ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 8 sierpnia 2022 roku nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu naruszenia obowiązku rejestracji pojazdu w przewidzianym terminie 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 100, - zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta K. decyzją z 24 maja 2022 r., nr [...], na podstawie art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021, poz. 735 ze zm., dalej: K.p.a.), art. 71 ust. 7, art. 140n ust. 1 oraz art. 140mb ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 450 ze zm., dalej: P.r.d.), nałożył na [...] W. K. (dalej jako "Skarżąca") karę pieniężną w wysokości 456 zł za naruszenie obowiązku zarejestrowania pojazdu niebędącego nowym pojazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od daty jego sprowadzenia.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że Skarżąca dnia 9 kwietnia 2021 r. nabyła pojazd marki [...] (aktualny numer rejestracyjny [...]) sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego UE dnia 15 marca 2021 r.

Organ wskazał, iż w toku postępowania strona wyjaśniła, że nastąpił błąd w oświadczeniu, lub została źle odczytana data sprowadzenia auta. Ponadto strona wyjaśniła, że nabyła pojazd 9 kwietnia 2021 r., a sprowadziła do Polski w dniu 15 kwietnia 2021 r.

Organ zauważył, iż w oświadczeniu z dnia 19 kwietnia 2021 r. Skarżąca oświadczyła, że zakupiła pojazd 9 kwietnia 2021 r., a sprowadziła go do Polski w dniu 15 marca 2021 r.

W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżąca wskazała, iż auto zostało zakupione 9 kwietnia 2021 r. i sprowadzone do Polski 15 kwietnia 2021 r., co potwierdza e-mail wysłany 19 kwietnia 2021 r. do agencji celnej, która zgłasza auta do urzędu celno-skarbowego w celu naliczenia podatku akcyzowego.

Strona podkreśliła, iż niemożliwe jest sprowadzenie auta z zagranicy 15 marca 2021 r. jeżeli zakupione zostało 9 kwietnia 2021 r. oraz zgłoszone do urzędu celno-skarbowego 19 kwietnia 2021 r.

Decyzją z dnia 8 sierpnia 2022 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję podnosząc, że w aktach sprawy znajdują się m.in. oświadczenie [...] W. K. z dnia 19 kwietnia 2021 r., w którym wskazano, iż przedmiotowy pojazd został sprowadzony z zagranicy w dniu 15 marca 2021 r. i nie został przez odwołującą zarejestrowany. Wniosek o rejestrację został złożony dopiero w dniu 27 kwietnia 2021 r. przez kolejnego właściciela pojazdu i w tym też dniu zarejestrowany.

Ponadto organ wskazał, iż nałożenie kary ma charakter obligatoryjny oraz że organ pierwszej instancji rozważył zastosowanie art. 189f K.p.a.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniosła W. K. powtarzając w ślad za odwołaniem, że auto zostało zakupione 9 kwietnia 2021 r. i sprowadzone do Polski 15 kwietnia 2021 r., co potwierdza e-mail wysłany 19 kwietnia 2021 r. do agencji celnej, która zgłasza auta do urzędu celno-skarbowego w celu naliczenia podatku akcyzowego.

Strona podkreśliła, iż niemożliwe jest sprowadzenie auta z zagranicy 15 marca 2021 r. jeżeli zakupione zostało 9 kwietnia 2021 r. oraz zgłoszone do urzędu celno-skarbowego 19 kwietnia 2021 r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

W dniu 10 października 2022 r. do Sadu wpłynął wniosek Skarżącej o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.

Sąd na wstępie wyjaśnia, że sprawę, w związku z wnioskiem Skarżącej - na podstawie art. 119 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm. – dalej jako "P.p.s.a.")- rozpoznano w trybie uproszczonym.

Jak wynika z akt rozpoznawanej sprawy, wniosek taki został złożony przez Skarżącą, a organ pomimo doręczenia mu odpisu wniosku nie zażądał przeprowadzenia rozprawy.

Przedmiotem kontroli w niniejszej sprawie jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta o nałożeniu na Skarżącą kary pieniężnej w związku z naruszeniem obowiązku zarejestrowania pojazdu niebędącego nowym pojazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od daty jego sprowadzenia.

Podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowił art. 71 ust. 7 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 450 ze zm., dalej: P.r.d.) zgodnie z którym właściciel pojazdu, niebędącego nowym pojazdem, sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia. Natomiast w myśl art. 140mb pkt 1 tej ustawy kto będąc właścicielem pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej wbrew przepisowi art. 71 ust. 7 nie rejestruje pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - podlega karze pieniężnej w wysokości od 200 do 1000 zł.

Mając na uwadze powyższe regulacje zdaniem Sądu, w pierwszej kolejności należy ocenić, czy w niniejszej sprawie organy w sposób prawidłowy przeprowadziły postępowanie administracyjne, a przede wszystkim czy należycie ustaliły stan faktyczni sprawy.

W ocenie Sądu organy obu instancji dopuściły się naruszenia art. 77 § 1 K.p.a., które to naruszenie wynika z braku wyjaśnienia w niniejszej sprawie wszelkich okoliczności faktycznych. Jako dowolne należy traktować ustalenia faktyczne znajdujące wprawdzie potwierdzenie w materiale dowodowym, ale niekompletnym, czy nie w pełni rozpatrzonym, albowiem zarzut dowolności wykluczają dopiero ustalenia dokonane w całokształcie materiału dowodowego (art. 80 K.p.a.), zgromadzonego i zbadanego w sposób wyczerpujący (art. 77 § 1 K.p.a.), a więc przy podjęciu wszystkich kroków niezbędnych dla dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, jako warunku niezbędnego wydania decyzji o przekonującej treści (art. 7 K.p.a. – por. wyrok NSA z 18 grudnia 2020 r., sygn. akt I GSK 1319/20). Braki postępowania dowodowego związane z niewyjaśnieniem określonych okoliczności, jak również ocena nieuwzględniająca całokształtu materiału dowodowego, zawsze prowadzą do naruszenia przepisu art. 107 § 3 K.p.a. Wymaga on m.in., aby w uzasadnieniu omówić nie tylko dowody, w oparciu o które zostały poczynione ustalenia, lecz także te dowody, którym organ odmówił wiarygodności (por. wyrok NSA z 4 grudnia 2020 r., sygn. akt I OSK 3323/19). Organ musi, zatem zająć stanowisko wobec całego materiału dowodowego oraz uzasadnić jasno i należycie swoje zdanie, w szczególności, na jakiej podstawie uznał pewne fakty za udowodnione. Pominięcie w uzasadnieniu decyzji ustalenia okoliczności faktycznych, mogących mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, stwarza przesłankę do uznania naruszenia przez organ przepisów o postępowaniu administracyjnym w stopniu wywierającym istotny wpływ na wynik sprawy (por. wyrok NSA z 15 maja 2019 r., sygn. akt II OSK 1589/17).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż organy w ogóle nie odniosły się do twierdzeń Skarżącej co do daty faktycznej daty sprowadzenia pojazdu, a co z tym idzie nie ustaliły w sposób niebudzący wątpliwości najistotniejszej dla ustalenia czy w niniejszej sprawie zgłoszenie nabycia pojazdu nastąpiło w przewidzianym prawie terminie okoliczności tj. nie ustaliły w sposób jednoznaczny w jakiej dacie pojazd został sprowadzony na terytorium RP.

Ustalenie daty faktycznego sprowadzenie pojazdu (15 marca 2021 r. czy 15 kwietnia 2021 r. ) ma doniosłe znaczenie, ponieważ od jej ustalenia zależy czy doszło do naruszenia terminu rejestracji pojazdu określonego w art. 71 ust. 7 P.r.d..

W tym miejscu wskazać należy, iż Strona od samego początku utrzymuje, że pojazd został sprowadzony dnia 15 kwietnia 2021 r., a przyjęta przez organ data 15 marca 2021 r. wynikać może z błędnego odczytania daty wskazanej w oświadczeniu albo być wynikiem zwykłej omyłki Skarżącej. Zaznaczyć należy, iż Skarżąca na poparcie swojego stanowiska odwołała się do faktu nabycia pojazdu w dniu 9 kwietnia 2021 r., której to daty organ nie kwestionuje, a wynika ona wprost z umowy sprzedaży auta.

Ponadto Skarżąca powoływała się na fakt wysłania w dniu 19 kwietnia 2021 r. wiadomości do agencji celnej. W wiadomości tej, którą dysponowały organy, jako datę sprowadzenia auta wskazano 15 kwietnia 2021 r.

Tym samym twierdzenia strony, iż pojazd został faktycznie sprowadzony do kraju w dniu 15 kwietnia 2021 r. wydają się wiarygodne. Należy podkreślić, iż zarówno oświadczenie Skarżącej jako importera auta jak i wiadomość e-mail do agencji celnej pochodzą z tego samego dnia tj. 19 kwietnia 2021 r. Tym samym organ rozpoznając sprawę dysponował dwoma oświadczeniami Skarżącej z tej samej daty z których wynikały dwie różne daty sprowadzenia auta do Polski.

Natomiast organ rozpoznając sprawę, w szczególności organ II instancji, odwołał się wyłącznie do daty wskazanej w oświadczeniu bez jakiegokolwiek odniesienia się do twierdzenia Skarżącej popartej konkretną argumentacją - dotyczącą nie tylko daty nabycia pojazdu ale również kwestii rozliczenia podatku akcyzowego - w sposób oczywisty dopuścił się naruszenia przepisów postępowania, a w szczególności art. 10, art. 80 i art. 107 § 3 K.p.a..

Ponadto organowi odwoławczemu zarzucić należy naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania zawartą w art. 15 K.p.a. Zgodnie z tą zasadą organ odwoławczy winien sprawę przedłożoną jemu na skutek odwołania rozpoznać ponownie merytorycznie w jej całokształcie. Niezależnie od powyższego, organ odwoławczy powinien także odnieść się do zarzutów odwołania, co stanowi kolejny z obowiązków mieszczących się w wyżej powołanej zasadzie dwuinstancyjności postępowania. W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że istotą postępowania odwoławczego jest ponowne rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy, a w szczególności ustosunkowanie się do wszystkich zarzutów podniesionych w odwołaniu (por. wyrok WSA z 18 sierpnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 622/10, CBOSA). Brak w motywach decyzji jakiegokolwiek ustosunkowania się do zarzutów odwołania uzasadnia nie tylko uznanie, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem podstawowych zasad postępowania odwoławczego, ale jednocześnie daje podstawę do stwierdzenia, że przy tego rodzaju postępowaniu pod znakiem zapytania pozostają gwarancje wynikające z zasady dwuinstancyjności (por. wyrok NSA z 27 maja 1998 r., sygn. akt IV SA 1130/96, CBOSA; a także wyroki WSA: z 05 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 539/10; z 02.12.2008 r., II SA/Rz 502/08; z 05.03.2014 r., IV SA/Po 1084/13 – CBOSA). Godzi się zauważyć, że powinność odniesienia się przez organ II instancji do zarzutów podniesionych w odwołaniu stanowi refleks bardziej ogólnego obowiązku – spoczywającego na każdym organie administracji rozstrzygającym sprawę (tak w pierwszej, jak i w drugiej instancji) w ramach motywowania wydanej decyzji – ustosunkowania się do wszystkich istotnych zarzutów podnoszonych przez stronę (strony) w toku postępowania. Wykonanie tego obowiązku winno znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji. Brak odniesienia się przez organ rozstrzygający sprawę do podnoszonych przez stronę zarzutów może stanowić naruszenie prawa procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, a to z kolei skutkuje uchyleniem zaskarżonej decyzji (por. wyrok WSA z 20 listopada 2007 r., II SA/Bd 786/07, CBOSA).

W niniejszej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z naruszeniem powyższej zasady. Wskazać należy, iż Skarżąca przez całe postępowania kwestionowała przyjętą przez organ datę sprowadzenia auta do polski argumentując, iż niemożliwe jest sprowadzenie auta z zagranicy 15 marca 2021 r. jeżeli zakupione zostało 9 kwietnia 2021 r.. Jak wskazano już wyżej organ dysponował również dwoma dokumentami z tej samej daty, które wskazywały różne daty sprowadzenia auta.

Pomimo powyższego organ odwoławczy całkowicie przemilczał powyższą kwestię.

W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 w z zw. z art. 205 § 1 P.p.s.a. mając na uwadze uiszczony przez stronę skarżącą wpis sądowy w kwocie 100 zł (pkt 2 sentencji wyroku).

Rozpoznając sprawę ponownie organ, biorąc pod uwagę wyrażone w niniejszym uzasadnieniu stanowisko, winien ponownie dokonać oceny zgromadzonego materiału dowodowego, a w razie potrzeby dokonać jego uzupełnienia. Następnie organ, w zależności od poczynionych ustaleń wyda stosowne orzeczenia pamiętając przy tym, iż uzasadniając rozstrzygnięcie winien wyraźnie wskazać na jakich dowodach się oprał, a jakim odmówił wiarygodności i z jakiego powodu. W szczególności organ winien odnieść się do twierdzeń Skarżącej co do faktycznej daty sprowadzenia pojazdu przy uwzględnieniu zarówno daty nabycia pojazdu jak i podnoszonych przez stronę kwestii rozliczenia akcyzy z tytułu sprowadzenia pojazdu.



Powered by SoftProdukt