Przewodniczący VII Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zaskarżonym zarządzeniem z 5 kwietnia 2018 r. nakazał ściągnięcie od Z. O. kwotę 100 zł tytułem nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej od wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Z. O. wniósł zażalenie na przedmiotowe zarządzenie wnosząc o uchylenie zaskarżonego zarządzenia. Podnosił, że rozpatrzenie wniosku o wydanie odpisu z uzasadnieniem uzależnione miało być od rozpatrzenia wniosku o zwolnienie z kosztów. Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie jako pierwszy potraktował wniosek o wydanie odpisu z uzasadnieniem i nie żądając z tego tytułu żadnych opłat upewnił skarżącego o pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o zwolnienie z kosztów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 199 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Opłatami sądowymi są, zgodnie z art. 212 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wpis i opłata kancelaryjna. Opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł. Wynika to z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192 ze zm.). Natomiast jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący zarządzi ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek, po uprzednim wezwaniu strony do jej uiszczenia.
W niniejszej sprawie oznacza to, że skoro skarżący złożył wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku to z momentem doręczenia tego odpisu powstał obowiązek uiszczenia opłaty kancelaryjnej przez skarżącego. Natomiast wniosek skarżącego o zwolnienie z kosztów został już prawomocnie oddalony, zatem skarżący błędnie wskazuje, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie bezpodstawnie wezwał go do uiszczenia opłaty kancelaryjnej.
Zatem Sąd I instancji prawidłowo nakazał ściągnięcie nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej. Zaskarżone zarządzenie odpowiada prawu, a kwestie podnoszone w zażaleniu tej konkluzji nie podważają.
W tym stanie rzeczy, na mocy art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
