Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. i Z. B. na uchwałę Rady Miasta Częstochowy z dnia 29 grudnia 2011 r. nr 277/XVII/2011 w przedmiocie budżetu jednostki samorządu terytorialnego na 2012 r. postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

W dniu 29 grudnia 2011 r. Rada Miasta Częstochowy podjęła uchwałę nr 277/XVII/2011 w sprawie budżetu Miasta Częstochowy na rok 2012.

Skarga na wyżej oznaczoną uchwałę, podpisana przez K. J. i Z. B., wniesiona została bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w dniu 28 lutego 2012 r. (data złożenia w biurze podawczym Sądu).

Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 lutego 2012 r. skarga powyższa przekazana została według właściwości organowi – Radzie Miasta Częstochowy celem nadania dalszego biegu skardze – w szczególności zaś udzielenia odpowiedzi na skargę i jej przekazana Sądowi wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy.

Odpowiadając na skargę, w piśmie z dnia 2 kwietnia 2012 r. pełnomocnik organu wniósł o odrzucenie skargi. Wskazał, iż w niniejszej sprawie nie wniesiono do organu gminy wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Zaznaczył, iż dołączone do skargi pismo – "Apel do radnych Miasta Częstochowy" nie został doręczony organowi gminy, zatem nie spełnia wymogu wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Ponadto z jego treści wynika, że wzywał on radnych do głosowania przeciwko uchwale, co świadczy o tym, iż sporządzono go i doręczono poszczególnym radnym w dniu sesji 29 grudnia 2011 r. a nie po podjęciu uchwały.

Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 15 maja 2012 r. skarżący wezwani zostali do wykazania, że przed wniesieniem skargi a po wydaniu zaskarżonej uchwały wystąpili do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. – o samorządzie gminnym.

W piśmie z dnia 29 maja 2012 r. skarżący podtrzymali wniesioną skargę oraz oświadczyli, że po wydaniu zaskarżonej uchwały a przed wniesieniem skargi nie podjęli działania w postaci wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Zaznaczyli przy tym, iż powody takiego postępowania wyjaśnią przed sądem jako strona postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej: P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie z innych przyczyn jest niedopuszczalne.

Art. 52 § 1 P.p.s.a. stanowi przy tym, iż skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.

Zgodnie natomiast z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

W literaturze i orzecznictwie akcentuje się, iż wniesienie skargi do sądu administracyjnego na uchwałę lub zarządzenie organu gminy bez wyczerpania trybu uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia skutkuje odrzuceniem skargi przez ten sąd. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały lub zarządzenia i od której zależy skuteczność wniesienia skargi na uchwałę lub zarządzenie organu gminy do sądu (por. postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 760/08, opubl. w zbiorze orzeczeń LEX pod nr 504577; por. również A. Szewc, G. Jyż, Z. Pławecki: Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, wydanie 3., Wyd. Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010, str. 776).

Należy zaakcentować, iż w niniejszej sprawie przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego skarżący nie dopełnili trybu, warunkującego skuteczne zaskarżenie uchwały Rady Miasta Częstochowy. Wystąpienie zatytułowane "Apel do radnych Miasta Częstochowy", który – zgodnie z informacją zawartą w skardze – otrzymać mieli radni oraz prezydent Miasta Częstochowy w dniu 29 grudnia 2011 r. nie stanowi bowiem wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa lecz jest w istocie jedynie wezwaniem (apelem), skierowanym do poszczególnych członków organu kolegialnego (radnych) do głosowania przeciwko uchwale. Z powyższego wynika również konstatacja, iż wezwanie to miało miejsce przed głosowaniem a więc jeszcze przed podjęciem zaskarżonej uchwały. Nota bene sami skarżący w piśmie z dnia 29 maja 2012 r. oświadczyli, że po podjęciu zaskarżonej uchwały nie wystąpili do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.

Z powyższych względów skarga, jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., co też orzeczono w sentencji postanowienia.

Jednocześnie Sąd uznaje za zasadne wskazać skarżącym, iż fakt odrzucenia skargi z powodu niedopełnienia warunku polegającego na wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa nie stoi na przeszkodzie ponownemu zaskarżeniu uchwały przez tę samą osobę, jeśli w późniejszym czasie warunek skutecznego wezwania do usunięcia naruszenia prawa zostałby spełniony (por. postanowienie NSA z dnia 1 grudnia 1993 r., sygn. akt I SA 892/93, ONSA 1994, nr 4, poz. 159).