Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1977/16 w zakresie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym [...] S.A. z siedzibą w W. w sprawie ze skargi A. B. i A. B. na uchwałę Rady m.st. W. z dnia [...] sierpnia 2013 r., Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił dopuszczenia [...]S.A. z siedzibą w W. do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym w charakterze uczestnika w sprawie ze skargi A. B. i A. B. na uchwałę Rady m.st. W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w tej sprawie, postanowieniem z dnia 21 czerwca 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny odmówił dopuszczenia [...] S.A. z siedzibą w W. do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym w charakterze uczestnika. Oznacza to, że kwestia możliwości dopuszczenia Spółki do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym w tej sprawie została prawomocnie rozstrzygnięta (art. 170 ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej P.p.s.a.). Udział w charakterze uczestnika postępowania może zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego (art. 33 § 2 P.p.s.a.). Przepis ten nie może być stosowany w postępowaniu sądowoadministracyjny przy rozpoznawaniu spraw sądowoadministracyjnych z innego rodzaju skarg, poza skargami na decyzję administracyjne i postanowienia podejmowane w postępowaniu administracyjnym. Zaskarżona uchwała została podjęta w wyniku przeprowadzenia postępowania legislacyjnego, a nie administracyjnego. Przystępowanie osoby trzeciej do postępowania sądowego w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wszczętego przez inny podmiot, tylko dlatego, że osoba ta uważa, iż wynik tego postępowania może dotyczyć jej interesu prawnego, nie znajduje uzasadnienia w brzmieniu art. 33 § 2 P.p.s.a.

W zażaleniu na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2016 r. Spółka podniosła, że w skardze na plan miejscowy skarżący nie kwestionują ustaleń dotyczących ich nieruchomości, lecz nieruchomości Spółki. W związku z tym wynik postępowania dotyczy bezpośrednio interesu prawnego Spółki. Ewentualne stwierdzenie nieważności uchwały w sprawie planu miejscowego skutkować będzie nieważnością ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę oraz zagrozi umowom zawartym przez Spółkę z nabywcami mieszkań. Uzyskanie waloru ostateczności przez decyzję o pozwoleniu na budowę stanowi nową okoliczność w sprawie, która powstała po rozpoznaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny poprzedniego wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, a zatem uzasadnia ponowne rozpatrzenie kolejnego wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Spółka wystąpiła z kolejnym wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w tej sprawie w charakterze uczestnika. Pierwszy wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu Spółka złożyła w dniu 22 marca 2016 r. w toku rozpoznawania przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej A. B. i A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2014 r. oddalającego skargę A. B. i A. B. na uchwałę Rady m.st. W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14 Naczelny Sąd Administracyjny odmówił Spółce dopuszczenia do udziału w postępowaniu. Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok z dnia 10 czerwca 2014 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. W dniu 6 października 2016 r. Spółka wystąpiła z kolejnym wnioskiem o dopuszczenie do udziału w sprawie ze skargi A. B. i A. B. na uchwałę Rady m.st. W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. Postanowieniem z dnia 14 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił dopuszczenia Spółki do udziału w tym postępowaniu. Na to postanowienie Spółka wniosła zażalenie.

Podniesione w zażaleniu zarzuty sprowadzają się do zakwestionowania stanowiska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, że ocena prawna wyrażona w postanowieniu NSA z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14 odmawiającym dopuszczenia Spółki do udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi na uchwałę z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie planu miejscowego jest wiążąca w toku ponownego rozpoznawania tej sprawy. Spółka, żądając dopuszczenia do udziału w tym postępowaniu, powołuje się na swój interes prawny, który upatruje w tym, że skarżący kwestionują ustalenia planu miejscowego dotyczące nieruchomości Spółki. Tymczasem Spółka uzyskała na podstawie tego planu ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę, a ewentualne stwierdzenie nieważności planu w części dotyczącej nieruchomości Spółki, skutkować będzie wyeliminowaniem pozwolenia na budowę. Argumenty podnoszone przez Spółkę nie podważają prawidłowości zaskarżonego postanowienia.

Jakkolwiek co do zasady odmowa dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika nie powoduje zaistnienia powagi rzeczy osądzonej, to w okolicznościach tej sprawy za wiążące, stosownie do art. 170 P.p.s.a., należy uznać stanowisko NSA wyrażone w postanowieniu z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14 dotyczące wyłączenia możliwości dopuszczenia Spółki do udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi na uchwałę Rady m. st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Naczelny Sąd Administracyjny w tym postanowieniu wyraził pogląd, że przystąpienie osoby trzeciej do postępowania sądowego w sprawie ze skargi na plan miejscowy, tylko z tego powodu że wynik postępowania może dotyczyć jej interesu prawnego nie znajduje uzasadnienia w brzmieniu art. 33 § 2 P.p.s.a.. Udział w postępowaniu i brak udziału w postępowaniu związany jest z postępowaniem administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego i przepisami ordynacji podatkowej. Stanowisko to zachowuje aktualność także w toku ponownego rozpoznania sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po wyroku NSA z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14. Spółka upatruje zasadność wniosku o dopuszczenie do udziału w tej sprawie w charakterze uczestnika w tym, że posiada interes prawny w tej sprawie, ponieważ uzyskała ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę, która została wydana na podstawie zaskarżonego planu miejscowego. Spółka całkowicie pomija zasadnicze podstawy odmowy dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu sądowadministracyjnym przyjęte w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w postanowieniu z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14 obejmuje generalną ocenę niemożliwości dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowym innych podmiotów niż skarżący w sprawie ze skargi na uchwałę w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Naczelny Sąd Administracyjny przyjął bowiem, że inne podmioty nie mogą przystępować do postępowania sądowego w sprawie ze skargi na plan miejscowy na podstawie art. 33 § 2 P.p.s.a., bez względu na to, czy plan miejscowy dotyczy ich interesu prawnego. Należy zatem uznać, że ocena prawna wyrażona w postanowieniu NSA z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14 odnośnie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu w tej sprawie Spółki jest wiążąca. Na zmianę tego stanowiska nie wpływa argumentacja Spółki, że wydana w oparciu o zaskarżony plan miejscowy decyzja o pozwoleniu na budowę stała się ostateczna ani to, że Spółka nie kwestionuje przepisów zaskarżonego planu miejscowego, lecz wprost przeciwnie jest zainteresowana ich obroną. Nie odniesienie się przez Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu do tych twierdzeń Spółki nie ma wpływu na wynik sprawy, ponieważ kwestia dopuszczenia Spółki do udziału w tym postępowaniu została już rozstrzygnięta postanowieniem z dnia 21 czerwca 2016 r., sygn. akt II OSK 2593/14, w którym Naczelny Sąd Administracyjny, przesądził kwestie kręgu uczestników tego postępowania.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że postępowanie w tej sprawie jest postępowaniem prowadzonym z udziałem organu gminy i podmiotów, które zaskarżyły plan miejscowy. Osoba, która nie wezwała do usunięcia naruszenia jej interesu prawnego, w świetle art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, nie może być uczestnikiem postępowania przed organem gminy uchwalającym plan miejscowy i rozpatrującym wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego zaskarżonym planem, a więc nie może być także uczestnikiem postępowania przed sądem administracyjnym dotyczącym tego planu miejscowego, niezależnie od tego, że powołuje się na swój interes prawny w utrzymaniu w mocy zaskarżonej uchwały w przedmiocie planu miejscowego.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.