Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Joanna Kube Protokolant Referent – stażysta Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi W. S. na bezczynność Rady Gminy [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej [...] 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego K. N. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł, powiększoną o kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć dwadzieścia) zł, stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Wnioskiem z dnia 13 kwietnia 2011 r. W.S. (dalej jako skarżący) wniósł do Rady Gminy [...] wniosek, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, o poinformowanie czy, a jeżeli tak to kiedy i w jakim zakresie w okresie od 8 listopada 2010 r. do chwili obecnej Komisja Rewizyjna Rady Gminy przeprowadzała kontrole działalności wójta i urzędu gminy. Wniósł też o przesłanie mu odpisów wszystkich protokołów pokontrolnych z tym związanych. Wniósł jednocześnie o przesłanie mu odpisów rocznego sprawozdania z działalności Komisji Rewizyjnej za rok 2010, odpis planu pracy na 2011 r., odpis wszystkich uchwał podjętych w 2011 r., a także o poinformowanie, czy, a jeżeli tak to jakie kroki w czasie obecnej kadencji podjęła lub zamierza podjąć Rada Gminy wobec wójta i urzędników gminy, którzy notorycznie łamią prawo: przekraczając uprawnienia, niedopełniając obowiązków ustawowych, nieudzielając informacji publicznych, uniemożliwiając dostęp do dokumtów, ukrywając je, fałszując dokumenty, poświadczając nieprawdę w dokumentach urzędowych, narażając gminę na straty z tytułu grzywien i kosztów przegranych licznych spraw sądowych.

Pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r. Przewodnicząca Rady Gminy [...] poinformowała skarżącego, że od dnia 8 listopada 2010 r. Komisja Rewizyjna Rady Gminy [...] przeprowadziła 3 kontrole:

1. w dniu 8 listopada 2010 r. przeprowadziła: 1. kontrolę realizacji wykonania zadań majątkowych w pierwszym półroczu 2010 r. m.in. protokołu odbiory projektów: chodnika w miejscowościach [...] , [...], [...] , projektów budowy dróg w miejscowościach: [...] , [...] , [...] ; protokoły odbioru budowy dróg gminnych: [...] , [...] . Protokoły odboru remontu i modernizacji Ośrodka Zdrowia w [...] , protokoły odbioru boiska Orlik 2012 w [...] , budowy drogi gminnej we wsi [...] oraz protokół odbioru projektów budowy szkoły i sali gimnastycznej w [...] , 2. Kontrolę stopnia realizacji wydatków, które nie wygasają z upływem roku budżetowego 2009 r. Organ w załączeniu przekazał skarżącemu: kopię protokołu z posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Gminy [...] w dniu 8 listopada 2010 r,. (załącznik nr 1), kopię zawiadomienia z dnia 5 listopada 2010 r. (załącznik nr 1a), kopię listy obecności członków Komisji Rewizyjnej w dniu 8 listopada 2010 r. (załącznik nr 1b).

2. w dniu 28 grudnia 2010 r. została przeprowadzona kontrola wykonania stopnia realizacji wydatków budżetu gminy, które nie wygasają z upływem roku kalendarzowego 2009. W załączeniu do tego organ przekazał: kopię protokołu z posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Gminy [...] z dnia 28 grudnia 2010 r. (załącznik nr 2), kopię zawiadomienia z dnia 27 grudnia 2010 r. (załącznik 2a), kopię listy obecności członków Komisji Rewizyjnej z dnia 28 grudnia 2010 r. (załącznik nr 2b), kopię fragmentów protokołu IV zwyczajnej sesji Rady Gminy [...] z dnia 29 grudnia 2010 r. dotyczących informacji w sprawie wykonania wydatków budżetowych, które nie wygasają z upływem roku budżetowego 2009 (załącznik 2c).

3. w dniu 14 marca 2011 r. została przeprowadzona kontrola wykorzystania nieruchomości będących własnością Gminy [...]: Wiejskiego Domu Kultury w miejscowości [...] – stan prawny i wykorzystanie; wykaz działek znajdujących się w miejscowości [...] i [...] – stan prawny i wykorzystanie; stan prawny działki nr [...] obręb [...] należacej do Szkoły Zbiorczej w [...] - wykorzystanie działki; stan prawny i wykorzystanie budynków nieruchomości OSP ([...] , [...], [...] , [...] ). W załaczniku organ udostępnił kopię protokołu z posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Gminy [...] z dnia 14 marca 2011 r. (załącznik nr 3), kopię zawiadomienia z dnia 10 marca 2011 r. (załącznik nr 3a), kopię listy obecności członków Komisji Rewizyjnej z dnia 14 marca 2011 r. (załącznik nr 3b).

Odnośnie rocznego sprawozdania z działalności Komisji Rewizyjnej za rok 2010 organ poinformował, że w dokumentacji Rady Gminy i Komisji Rewizyjnej (zarówno poprzedniej jak i obecnej kadencji) nie ma wyżej wymienionego sprawozdania co powoduje, że organ nie może przesłać skarżącemu jego odpisu. Organ podał, że Komisja Rewizyjna poprzedniej kadencji nie sporządziła sprawozdania za okres od 1 stycznia do 12 listopada 2010 r., a Komisja Rewizyjna obecnej kadencji została powołana w dniu 16 grudnia 2010 r. i w 2010 r. odbyła tylko jedno posiedzenie. Organ podał ponadto, że plan pracy Komisji Rewizyjnej na pierwszy kwartał 2011 r. został zatwierdzony w dniu [...] lutego 2011 r. uchwałą Rady Gminy nr [...] ; plan pracy Komisji Rewizyjnej na drugi, trzeci i czwarty kwartał 2011 r. został zatwierdzony w dniu [...] marca 2011 r. uchwałą Rady Gminy nr [...] ; plan pracy Rady Gminy [...] został zatwierdzony w dniu [...] stycznia 2011 r. uchwałą nr [...] . Ponadto organ poinformował W.S., że wszystkie wymienione dokumenty są dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie www.[...].pl. Wskazał też, że wszystkie uchwały Rady Gminy [...] są również dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie www.[...].pl. Podał, że w obecnej kadencji Komisja Rewizyjna nie podjęła jeszcze żadnych uchwał.

Odnośnie pytania dotyczącego kroków, jakie w czasie obecnej kadencji podjęła Rada Gminy wobec wójta i urzędników gminy organ poinformował, że do Rady Gminy wpłynęły 2 skargi; jedna na działanie kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej i druga skarga W.S. na nienależyte wykonywanie zadań przez wójta Gminy [...], naruszenie przez niego praworządności i interesów skarżącego, a także przewlekłe załatwianie spraw. Odnośnie pierwszej skargi to organ wskazał, że została ona rozpatrzona na sesji Rady Gminy w dniu [...] marca 2011 r. – uchwałą Rady Gminy nr [...] , natomiast skarga W.S. jest analizowana przez stałe Komisje Rady Gminy i będzie rozpatrywana na najbliższej sesji.

Pismem z dnia 6 maja 2011 r. W.S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Rady Gminy [...], polegającą na nieudzielaniu mu w pełni informacji publicznej żądanej wnioskiem z 13 kwietnia 2011 r., domagając się zobowiązania organu do niezwłocznego udzielenia żądanej informacji oraz zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że odpowiedź organu z dnia 27 kwietnia 2011 r. na jego pierwsze żądanie, w kwestii wydania odpisów protokołów pokontrolnych. Jeśli zaś chodzi o drugie żądanie to skarżący uznał odpowiedź udzieloną przez organ za wymijającą. W.S. podał, że Rada Gminy, działająca w obecnej kadencji, niemal w niezmienionym składzie, dysponuje szeregiem wcześniejszych materiałów obciążających wójta i jego urzędników. Skarżacy ponadto podał, że sam skierował szereg skarg na ręce Przewodniczącej Rady Gminy. Ponadto wskazał, że z treści załączników nr 1 i nr 2 pisma skierowanego do skarżącego wynika, że wójt uniemożliwia działania kontrolne komisji nie przedkładając jej do wglądu stosownych dokumentów.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi ewentualne jej odrzucenie. Podniósł, że żądane informacje uzyskał skarżący pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r. Wskazał ponadto, że pozostałe zawarte w skardze zarzuty są jego opiniami i nie mogą być traktowane jako żądanie udzielenia informacji publicznej, na które nie została udzielona odpowiedź.

Pismem z dnia 21 listopada 2011 r. pełnomocnik skarżącego, ustanowiony z urzędu podtrzymał w całości zarzuty skargi, uzupełniając jej zarzuty. Pełnomocnik podał, że organ nie przesłał skarżącemu do dnia rozprawy odpisów protokołów pokontrolnych Komisji Rewizyjnej Rady Gminy objętych wnioskiem. Wskazał ponadto, że odnośnie żądania o poinformowanie, czy, a jeżeli tak to jakie kroki w czasie obecnej kadencji podjęła lub zamierza podjąć Rada Gminy wobec wójta i urzędników gminy, którzy notorycznie łamią prawo: przekraczając uprawnienia, nie dopełniając obowiązków ustawowych, nieudzielając informacji publicznych, uniemożliwiając dostęp do dokumtów ukrywając je, fałszując dokumenty, poświadczając nieprawdę w dokumentach urzędowych, narażając gminę na straty z tytułu grzywien i kosztów przegranych licznych spraw sądowych, Rada Gminy informując, że zostały wniesione tylko 2 skargi, nie odpowiedziała na tak postawione pytanie.

Pismem z dnia 6 grudnia 2011 r. Przewodnicząca Rady Gminy, uzupełniając swoje stanowisko odnośnie pkt 1 repliki organ podał, że Komisja Rewizyjna Rady Gminy w czasie odpowiedzi na wniosek przyjęła tryb pracy, zgodnie z którym komisja nie sporządzała w formie osobnych dokumentów protokołów kontroli, lecz wspomniane dokumenty zamieszczała w protokołach posiedzeń komisji (w aktach sprawy do wglądu znajdują sie dokumenty, o które wnioskował skarżacy). Organ poinformował ponadto, że o takim trybie pracy komisji skarżący był już informowany, ponieważ tego typu wnioski na bezczynność Rady Gminy poprzedniej kadencji składał wcześniej, były one rozpatrywane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który wyrokiem o sygn. akt II SAB/Wa 15/11, skargę oddalił.

Organ podkreślił, że udostępnił skarżącemu wszystkie dokumenty znajdujące się w zasobach Rady Gminy i Komisji Rewizyjnej Rady Gminy. Podał, że nie mógł udostępnić skarżącemu dokumentów, których nie posiada. Ponadto wskazał, że całość dokumentacji od stycznia 2002 r. do chwili obecnej Komisji Rewizyjnej Rady Gminy [...] jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie www.[...].pl, Komisja Rewizyjna.

Odnośnie drugiego punktu repliki pełnomocnika skarżącego to organ podał, że pytanie skarżącego było nieprecyzyjne. Wskazał, że Rada Gminy udostępniła skarżącemu dostępne dokumenty związane z kontrolami, protokoły komisji oraz wyciąg z protokołu z sesji. W wymienionych dokumentach nie znalazło się stwierdzenie komisji o łamaniu prawa przez wójta lub jego urzędników, co skarżący mógł stwierdzić po ich przeczytaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) służy realizacji konstytucyjnego prawa dostępu do wiedzy na temat funkcjonowania organów władzy publicznej. Używając w art. 2 ust. 1 pojęcia "każdemu", ustawodawca precyzuje zastrzeżone w Konstytucji RP obywatelskie uprawnienie, wskazując, że każdy może z niego skorzystać na określonych w tej ustawie zasadach. Przy czym słowo "każdy" należy rozumieć jako każdy człowiek (osoba fizyczna) lub podmiot prawa prywatnego. Ustawa reguluje zasady i tryb dostępu do informacji, mających walor informacji publicznych, wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu oraz kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione. Oczywiście ustawa znajduje zastosowanie jedynie w sytuacjach, gdy spełniony jest jej zakres podmiotowy i przedmiotowy.

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W ich świetle, informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Uwzględniając wszystkie te aspekty, można zatem przyjąć, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacją publiczną jest treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, które na gruncie tej ustawy zostały zobowiązane do udostępnienia informacji, które mają walor informacji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej, związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części ich dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od nich, przy czym chodzi o dokumenty urzędowe.

Artykuł 4 ust. 1 ustawy stanowi, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

W świetle powyższego, nie ulega zatem wątpliwości, że Rada Gminy [...] jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udzielenia informacji, mającej walor informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu.

W sprawie przy tym nie jest kwestionowane, że żądana informacja jest informacją o sprawach publicznych.

Przedmiotem niniejszej skargi jest bezczynność Rady Gminy [...] w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Celem skargi na bezczynność jest zwalczanie zwłoki w załatwieniu sprawy. Pozostawanie w bezczynności przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej oznacza niepodjęcie przez ten podmiot we wskazanym w art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej terminie stosownych czynności, tj. nieudostępnienie informacji, ani niewydanie decyzji o odmowie jej udzielenia. Zgodnie bowiem z ustawą o dostępie do informacji publicznej w przypadku skierowania pisemnego wniosku o udostępnienie informacji publicznej podmiot zobowiązany do jej udzielenia ma możliwość udzielenia informacji w drodze czynności materialno – technicznej, w formie pisma (zawiadomienia, odpowiedzi), że wniosek nie znajduje podstawy w przepisach prawa, żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ nie jest w jej posiadaniu (art. 4 ust. 3) lub obowiązuje inny tryb jej udostępnienia (art. 1 ust. 2); może również odmówić udostępnienia informacji lub umorzyć postępowanie administracyjne w formie decyzji administracyjnej (art. 16) lub też odmówić udostępnienia informacji przetworzonej, ze względu na niewykazanie, że jej uzyskanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego – w formie decyzji administracyjnej, po uprzednim wezwaniu do przedstawienia, że uzyskanie informacji przetworzonej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego (art. 3 ust. 1 pkt 1).

Odnosząc powyższe rozważania do przedmiotowej sprawy należy uznać, że skarga W.S. na bezczynność Rady Gminy [...] jest niezasadna.

Badając wniosek skarżącego z dnia 13 kwietnia 2011 r. oraz udzieloną mu odpowiedź, zawartą zarówno w piśmie z dnia 27 kwietnia 2011 r. jak i w piśmie z dnia 6 grudnia 2011 r., doręczoną pełnomocnikowi skarżącego na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, rozpoznającym skargę W.S. to stwierdzić należy, że ich analiza wskazuje, iż organ udzielił skarżącemu odpowiedzi zgodnie z jego wnioskiem, co oznacza, że nie pozostawał w bezczynności. Należy podkreślić, że Sąd nie weryfikuje podanych w odpowiedzi informacji, badając jedynie, czy organ rozpoznał sprawę zgodnie z przepisami powołanej ustawy o informacji publicznej.

Ze złożonej w dniu 21 czerwca 2010 r. skargi W.S. do WSA w Warszawie wynika wprawdzie, że nie jest on w pełni usatysfakcjonowany udzieloną mu odpowiedzią, jednakże wskazać należy, że nie można mówić o bezczynności organu, w sytuacji gdy organ nie może podać żądanych informacji, bo ich po prostu nie posiada. W sytuacji gdy organ nie ma żądanej informacji, ewentualne orzeczenie sądu zobowiązujące do udzielenia informacji byłoby w ogóle niewykonalne. Nie można bowiem zmusić organu do udzielenia informacji, której nie posiada.

Ponadto wskazać należy, że organ wprawdzie z opóźnieniem bo dopiero pismem z dnia 6 grudnia 2011 r. wskazał w sposób bardzo wyraźny, że nie posiada więcej żadnych informacji, oprócz tych których udzielił skarżącemu i które nadesłał mu w formie odpisów.

Podkreślić należy, że w przypadku bezczynności Sąd orzeka na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi – dalej jako P.p.s.a. co oznacza, iż uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy zobowiązuje organ do wydania w oznaczonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Z przepisu tego wynika a contario, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu lub wykonanie czynności wyłącza możliwość uwzględnienia skargi przez sąd nawet wówczas, gdy decyzja lub akt zostały wydane z naruszeniem terminu. Jeżeli do dnia orzekania przez sąd organ administracji publicznej, któremu zarzucono bezczynność wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona to ustaje stan bezczynności.

Sąd wyjaśnia jednocześnie, że wskutek przekazania pełnomocnikowi skarżącego na rozprawie pisma organu, w którym doprecyzował fakt nieposiadania przez organ żadnych innych dokumentów żądanych przez skarżącego, przerwany został stan bezczynności, zatem ustała przesłanka do zobowiązania organu do ponownego rozpoznania wniosku skarżącego.

Nie może bowiem Sąd zobowiązać organu do wydania określonego aktu lub podjęcia czynności, które przed dniem orzekania zostały już podjęte (R. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2005, s. 467).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia nie umożliwiają udostępnienie informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. Przepis ten określa więc wymagania co do sposobu i formy udostępnienia informacji, nie oznacza to jednak, iż udostępniona informacja ma zawierać określoną treść lub satysfakcjonować wnioskodawcę (tak postanowienie NSA z dnia 16 czerwca 2010 r. sygn. akt I OSK 900/10).

Dodać należy, iż prawidłowość wydanej decyzji lub dokonanej czynności może zostać poddana ocenie w innej sprawie, nie zaś w sprawie w której przedmiotem zaskarżenia jest bezczynność. Ocena taka narusza granice orzekania sądu, wyznaczone przepisem art. 134 § 1 P.p.s.a. W sprawie o bezczynność Sąd ogranicza się do badania, czy organ pozostaje w zwłoce, nie ocenia natomiast prawidłowości i legalności wydanego aktu lub dokonanej czynności.

Wskazać ponadto należy, że w odpowiedzi na wniosek organ wskazał źródło, w którym znajdują się również żądane przez skarżącego informacje, tj. Biuletyn Informacji Publicznej, w tym również określił precyzyjnie zakładki w ramach tej informacji, gdzie żądane, konkretne informacje skarżący mógł uzyskać.

Wskazać ponadto należy, że z niektórych stwierdzeń skarżącego (zawartych w jego skardze) wynika, że część pytania dotycząca poinformowania go o podjętych krokach w stosunku do wójta i urzędników urzędu gminy dotyczyły równiez sprawy, w której skarżący był stroną, bowiem był autorem tych skarg. Wskazać należy, że pytania takie nie posiadają waloru informacji publicznej. Nie można bowiem takiego przymiotu przypisać m.in. materii związanej z działalnością organów w indywidualnych sprawach stron postępowania. Taki pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 173/09.

Skoro zatem organ udzielił odpowiedzi na wniosek skarżącego z dnia 13 kwietnia 2011 r., to należy stwierdzić, iż nie pozostawał w bezczynności w momencie rozpoznawania sprawy przez Sąd, a więc skarga okazała się bezzasadna.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 P.p.s.a, orzekł jak w sentencji wyroku.

Jednocześnie działając w oparciu o przepisy art. 250 P.p.s.a. Sąd przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego K. N. kwotę 295,20 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.