Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Protokolant specjalista Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 lutego 2014 r. nr IPPB5/423-884/13-4/AS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Przedsiębiorstwo P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca", "Spółka" lub "Strona") zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie indywidulanej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A w sytuacji, gdy podatnik, który nie uzyskuje dochodu (tak w skali miesiąca, jak i roku) wykazuje stratę podatkową. W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Skarżąca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż właściwa dla jej siedziby. Od co najmniej pięciu lat Skarżąca nie składała informacji, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2014 r. poz. 851; dalej: "u.p.d.o.p.") tj. CIT-ST i CIT-ST/A. Przez cały ten okres nie uzyskiwała dochodu (ani w skali miesiąca, ani w skali roku).

Doprecyzowując wniosek Strona wskazała, że jej głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest produkcja betonu towarowego. Ponadto Spółka zajmuje się produkcją wyrobów gipsowych; budownictwem ogólnym oraz inżynierią lądową; wynajem sprzętu budowlanego i burzącego z obsługą operatorską; sprzedaż hurtowa materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego; towarowy transport drogowy; wynajem pozostałych środków transportu lądowego; wynajem maszyn i urządzeń budowlanych, co znajduję się w odpisie z Krajowego Rejestru Sądowego Spółki. Działalność Spółki jest nastawiona na zysk. Poprzez sformułowanie, że "podatnik nie uzyskuje dochodu" rozumieć należy, iż w Spółce nie występuje nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. W ciągu ostatnich lat Spółka miała stratę. Spółka zatrudnia pracowników, którzy w umowach o pracę mają określone miejsce świadczenia pracy inne, niż siedziba pracodawcy.

Wskazane w opisie stanu faktycznego zakłady (oddziały) Spółki nie są wyodrębnione organizacyjnie z jej struktury, w takim znaczeniu, że nie posiadają odrębnego budżetu, czy zorganizowania na zasadach ustalonych w regulacjach wewnętrznych tych jednostek. Jednakże, w niektórych z tych miejsc znajduje się wyodrębniona struktura osobowo - rzeczowa, tj. zatrudniony jest personel oraz istnieje infrastruktura techniczna (zarówno rzeczy ruchome i nieruchomości) służące świadczeniu usług i dostawie towarów. Skarżąca zaznaczyła jednak, że z punku widzenia kwestii o charakterze prawnym podniesionej we wniosku o interpretację, okoliczność ta nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Skarżąca wskazała również, że nie składała w ostatnich latach informacji, o której mowa w art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p, ponieważ w jej ocenie nie była do tego zobowiązana, w szczególności z powodów oceny prawnej przedstawionej we wniosku o interpretację.

W związku z powyższym zadała pytanie:

"Czy podatnik, który nie uzyskuje dochodu (tak w skali miesiąca, jak i roku), jest zobowiązany do składania informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A?"

W ocenie Skarżącej, podatnik, który nie uzyskuje dochodu, nie jest zobowiązany do składania informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazała, iż zgodnie z art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p. podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych. Z przedmiotowego przepisu, zdaniem Strony, wynika norma prawna, zgodnie z którą, ten kto ma zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby [hipoteza normy prawnej], jest zobowiązany składać informacje w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych [dyspozycja normy prawnej]. W rozpatrywanym przypadku dyspozycja normy prawnej nie zawiera bezwarunkowego polecenia składania deklaracji podatkowej. Użycie słów "w celu" powoduje, że działanie, które nie może być takim działaniem z obiektywnych względów, nie jest działaniem należącym do zbioru działań prawnych wyznaczonego przez dyspozycję wskazanej normy prawnej. Złożenie informacji CIT-ST - w sytuacji, gdy podmiot nie uzyskuje dochodu - nie jest, w opinii Skarżącej, działaniem "w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych", ponieważ brak dochodu po stronie podatnika jest irrelewantny z punktu widzenia procesu ustalenia tych dochodów.

Strona wywodziła dalej, że użycie słów "w celu" w stosunku do polecenia zawartego w dyspozycji normy prawnej oznacza ograniczenie działań, do których zobowiązany jest adresat normy prawnej. A contrario działania, o których nie można powiedzieć, iż są działaniami "w celu" nie są działaniami, do których zobowiązuje norma prawna. Strona powołała na potwierdzenie swojego stanowiska art. 31 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym "nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje". Według Skarżącej nadto, z ustawy podatkowej literalnie wynika, że składanie informacji CIT-ST nie jest działaniem, do którego jest zobowiązana. Również, jej zdaniem, do takiej oceny prowadzi interpretacja celowościowa art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p. Skarżąca twierdziła, że skoro podatnik nie osiąga dochodu, to nie może być on rozdzielony. Jednocześnie wskazała, iż w wypadku uznania, że musi składać informację CIT-ST oznaczałoby to, że musi podjąć ogromny trud (ma wiele zakładów, w których jest duża rotacja zatrudnienia) i ponieść duże wydatki w celu ustalenia wartości, które mają być podane w informacji, w sytuacji, gdy i tak już ma problemy finansowe. Zdaniem Strony, byłoby to działanie bezcelowe, gdyż jego wynik byłby całkowicie nieprzydatny dla adresata informacji. Z tego względu - zdaniem Spółki - należy przyjąć, że podatnik, który nie uzyskuje dochodu, nie jest zobowiązany do składania informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A.

Strona uzupełniła własne stanowisko w sprawie wskazując, że informacja CIT-ST/A może być składana jedynie jako załącznik do formularza CIT-ST. Skoro, w ocenie Skarżącej, nie jest ona zobowiązana do składania informacji CIT-ST w sytuacji, gdy nie uzyskuje dochodu, to tym bardziej nie jest zobowiązana do składania informacji CIT-ST/A.

W interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2014 r. Minister Finansów uznał stanowisko Skarżącej w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST – w sytuacji, gdy podatnik, który nie uzyskuje dochodu (tak w skali miesiąca, jak i roku) wykazuje stratę podatkową - za nieprawidłowe, natomiast w zakresie określenia obowiązku składania informacji CIT-ST/A - w sytuacji, gdy podatnik, który nie uzyskuje dochodu (tak w skali miesiąca, jak i roku) wykazuje stratę podatkową - za prawidłowe.

Organ interpretacyjny przywołał na wstępie rozważań treść art. 28 ust.1 u.p.d.o.p. wskazując, że odrębnymi przepisami, o których mowa w tej regulacji są przepisy ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2010 r., Nr 80, poz. 526, z późn. zm.) oraz wydanego w wykonaniu jej przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 230, poz. 1693), które określa wzór i terminy składania przez podatników informacji o zakładach (oddziałach) oraz liczbie osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach).

Wskazał, iż stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę. Ponadto, przywołując treść art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zauważył, że ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zawiera własną definicje "zakładu (oddziału)". Zgodnie z treścią przepisu jak wyjaśnił organ, jest to określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika. W związku z tym w przedmiotowym zakresie, zdaniem organu, nie występuje konieczność odwoływania się do definicji "zakładu" wynikającej z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.).

Ponadto wskazał, iż przepis art. 10 ust. 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nakłada na podatników podatku dochodowego od osób prawnych obowiązek sporządzania i przekazywania do urzędów skarbowych informacji, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) - ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na obszarze których są położone te zakłady. Jak wyjaśnił, obowiązującymi w tym zakresie są deklaracje CIT-ST - "Informacja podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych" oraz CIT-ST/A - "Informacja o zakładach (oddziałach)", składana jako załącznik do formularza CIT-ST, których wzory stanowią załączniki do rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

W oparciu o powołane przepisy, Minister Finansów stwierdził, że o istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p., a w konsekwencji o konieczności składania informacji CIT-ST, decyduje określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika. Przyjęta konstrukcja prawna zakłada, że - dla potrzeb ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych - wyodrębnionym organizacyjnie zakładem (oddziałem) jest określone w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc, zdaniem organu, znaczenia, czy w danym miejscu świadczenia pracy znajduje się biuro oddziału (zakładu). Istotnym jest natomiast, aby miejsce świadczenia pracy określone było w umowie o pracę i aby położone było na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika. Zatem, jak zauważył Minister Finansów, to określenie przez pracodawcę w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika przesądza o tym, która gmina, powiat i województwo uzyskają odpowiedni udział w podatku dochodowym od osób prawnych, zapłaconym przez pracodawcę (podatnika). Reasumując organ stwierdził zatem, że określenie miejsca wykonywania pracy w umowach o pracę innego, niż siedziba pracodawcy, oznacza posiadanie przez Spółkę w tych miejscach zakładów (oddziałów) w rozumieniu art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p., co jest równoznaczne z obowiązkiem sporządzania informacji CIT-ST.

Organ zaznaczył ponadto, że z powoływanych przepisów nie wynika, by fakt ponoszenia przez Spółkę straty, zwalniał ją z obowiązku składania informacji CIT-ST. Zdaniem organu bowiem, art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p. w sposób precyzyjny określa, że: "podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych". Zatem, w ocenie organu, przywołane w ramach dokonanej przez Spółkę wykładni celowościowej argumenty w tym zakresie wykraczają poza regulację prawną tego przepisu.

Z kolei, odnosząc się do zasadności składania formularza CIT-ST/A Minister Finansów wskazał, że gdy określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy nie jest wyodrębnionym organizacyjnie zakładem - nie powstaje po stronie Spółki obowiązek składania tego formularza. Informacja ta dotyczy bowiem wyodrębnionych organizacyjnie zakładów, zatem wyczerpujące przedstawienie tej kwestii w opisanym stanie faktycznym - wbrew twierdzeniom Strony - ma znaczenie dla rozstrzygnięcia o charakterze prawnym przedmiotowego wniosku z punku widzenia kwestii podniesionej we wniosku o interpretację. Wynika to, zdaniem organu, m.in. z konstrukcji formularza informacji CIT-ST/A, w którym należy podać datę rozpoczęcia działalności, a nie zatrudnienia pracownika, adres zakładu, nazwę pełną i skróconą oddziału, co w wypadku określenia miejsca pracy, jako obszaru danej gminy / powiatu / województwa, nie jest możliwe.

Podsumowując organ podatkowy uznał, iż Spółka ma obowiązek składania deklaracji CIT-ST, ponieważ określone jako miejsce wykonywania pracy w umowach o pracę zawieranych z pracownikami inne, niż siedziba pracodawcy, oznacza posiadanie przez Spółkę w tych miejscach zakładów (oddziałów) w rozumieniu art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p., co jest równoznaczne z obowiązkiem Spółki sporządzania informacji CIT-ST. Natomiast Spółka nie ma obowiązku składania deklaracji CIT-ST/A, ponieważ określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy nie jest wyodrębnionym organizacyjnie zakładem, a informacja ta dotyczy jedynie wyodrębnionych organizacyjnie zakładów. Zdaniem Ministra Finansów, nie ma przy tym znaczenia fakt, że podatnik nie uzyskuje dochodu (tak w skali miesiąca, jak i roku) i wykazuje stratę podatkową.

W odpowiedzi na wezwanie Skarżącej do usunięcia naruszenia prawa w powyższej interpretacji, organ uznał, że brak jest podstaw do jej zmiany.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2014 r. na powyższą interpretację Skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika zarzuciła, iż zaskarżona interpretacja nie ma pokrycia w przepisach materialnego prawa podatkowego, gdyż organ stwierdził, że podatnik w sytuacji, w której nie uzyskuje dochodu (tak w skali miesiąca jak i roku) zobowiązany jest do składania informacji CIT-ST, co jest naruszeniem prawa materialnego, które ma wpływ na wynik sprawy. Skarżąca wskazała ponadto na naruszenie art. 120 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, poprzez wydanie interpretacji indywidualnej, która nie znajduje potwierdzenia w przepisach materialnego prawa podatkowego; naruszenie art. 28 u.p.d.o.p. poprzez stwierdzenie, że podatnik nieuzyskujący dochodu jest zobowiązany do składania informacji, o której mowa w w/w przepisie. W związku z powyższymi zarzutami Skarżąca wniosła o uchylenie interpretacji w całości oraz stwierdzenie, że nie jest zobowiązana do składania informacji, o której mowa w art. 28 u.p.d.o.p., w sytuacji gdy nie uzyskuje dochodu (tj. wykazuje stratę), bądź w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku – wnosiła o uchylenie interpretacji w całości oraz zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu skargi podtrzymała stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji oraz w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa. Podkreśliła, że interpretacja celowościowa przepisu art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p. przemawia przeciwko obowiązkowi składania informacji CIT – ST. Ponadto Strona zauważyła, że powołane przez organ przepisy art. 10 ust. 1, 3, 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nie stoją w sprzeczności z dokonaną przez Spółkę interpretacją art. 28 ust. 1 u.p.d.o.p.

Na wypadek, gdyby Sąd stwierdził, że podatnik nie osiągający dochodu zobowiązany jest do składania informacji CIT-ST, Strona zwróciła uwagę na możliwość zwrócenia się do Trybunału Konstytucyjnego ze stosownym pytaniem o zgodność przepisu art. 28 ust.1 u.p.d.o.p. z art. 2 i art. 30 Konstytucji.

Końcowo wskazała, że wykonywanie takich bezsensownych działań – jak konieczność składanie deklaracji CIT-ST w sytuacji, gdy podatnik nie osiąga dochodu, nie koresponduje z godnością osób, które muszą to robić. Podniosła, że jednym ze sposobów na upodlenie ludzi w obozach koncentracyjnych było zmuszanie ich do przenoszenia kamieni z kupki na kupkę. Praktyka ta unaocznia, że wykonywanie bezsensownej pracy jest czymś upokarzającym.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów podtrzymał swoje stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpatrywanej sprawie koncentruje się wokół wykładni przepisu art. 28 ust.1 u.p.d.o.p., a jego istota sprowadza się do odpowiedzi na pytanie o zasadność składania informacji CIT-ST, w sytuacji, gdy podatnik nie osiąga dochodu tak w skali miesiąca, jak i roku.

W myśl powołanego przepisu podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (ust.1). Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatkowej grupy kapitałowej, reprezentowanej przez spółkę, o której mowa w art. 1a ust. 3 pkt 4 (ust.2).

W prawie podatkowym obowiązuje prymat wykładni językowej. Wykładnia językowa ma bowiem w procesie stosowania prawa znaczenie zasadnicze. Zgodnie z przyjętą w judykaturze i doktrynie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej w procesie wykładni prawa, należy w pierwszej kolejności opierać się na rezultatach wykładni językowej, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wyniku wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną. W prawie podatkowym pogląd ten znajduje swoje oparcie w art. 84 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483), w myśl którego każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Ustawa jest tekstem zapisanym w języku polskim, zatem każdy podatnik może poznać treść prawa podatkowego w oparciu o reguły językowe. (por.: wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2012 r., sygn.. akt II FSK 47/11; wyrok NSA z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 2194/08, publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl – w skrócie: CBOSA).

Wykładnia literalna powołanego przepisu wskazuje, że jego hipotezą objęci są wszyscy ci podatnicy, którzy posiadają zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla siedziby podatnika. W takim przypadku podatnik jest obowiązany do złożenia w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz w załączeniu do zeznania rocznego dochodu (straty) - informacji, sporządzonych zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpłatach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepis powyższy nie ustanawia w tym zakresie żadnego wyjątku. W szczególności nie wynika z niego, by fakt ponoszenia przez podatnika straty, tak w skali miesiąca, czy roku, zwalniał takiego podatnika z obowiązku składania informacji. Wbrew twierdzeniom autora skargi, uzasadnienia dla tak postawionej tezy nie można doszukiwać się w końcowym fragmencie przepisu "w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych". Po pierwsze racjonalny ustawodawca wskazał, że informacje te należy złożyć w terminach wpłat zaliczek, a także w załączeniu do zeznania rocznego dochodu, jak również straty. (podkreślenie Sądu). Po wtóre zauważyć należy, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji legalnej pojęcia "ustalać". Należy zatem dokonać wykładni językowej, tj. nadać ww. pojęciu znaczenie, jakie ma ono w znaczeniu potocznym. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego, termin "ustalić-ustalać" oznacza a) szczegółowo coś określić (określać), rozstrzygnąć (rozstrzygać), zdecydować o ostatecznej formie, postaci, przebiegu czegoś, b) stwierdzić, wykazać coś po uprzednim zbadaniu (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego, PWN, warszawa 2006). Oczywistym wydaje się, że aby ustalić udział jednostki samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, w punkcie wyjścia należy zbadać, czy jednostka ta uzyskuje dochody, a jeśli tak, to w jakiej wysokości. Temu właśnie celowi służy wymóg składania informacji sporządzonych zgodnie z odrębnymi przepisami.

Za przedstawionym poglądem przemawiają także względy wykładni systemowej zewnętrznej. Przez odrębne przepisy, o których mowa w komentowanym przepisie należy rozumieć ustawę z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 88, poz. 539 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 230, poz. 1693). W aspekcie spornego w rozpoznawanej sprawie zagadnienia, istotnego znaczenia nabiera treść przepisu art. 10 ust.4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Nakłada on na podatników podatku dochodowego obowiązek sporządzania i przekazywania do urzędów skarbowych informacji, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) – ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na obszarze których są położone zakłady. Jak trafnie zauważył organ interpretacyjny, obowiązującymi w tym zakresie są deklaracje CIT-ST - "Informacja podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych" oraz CIT-ST/A - "Informacja o zakładach (oddziałach)", składana jako załącznik do formularza CIT-ST, których wzory stanowią załączniki do rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść powołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego potwierdza zatem, że do składania rzeczonych informacji zobowiązany jest każdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (który posiada zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla siedziby podatnika), bez względu, czy w danym okresie działalności uzyskuje dochody, czy też nie.

Odwołując się do przedstawionej wyżej argumentacji, należy zaakcentować, że wbrew twierdzeniom zawartym w skardze, wynik wykładni językowej przepisu art. 28 ust.1 u.p.d.o.p. nie pozostaje w sprzeczności z analizą celowościową. Oba te sposoby wykładni pozostają ze sobą w zgodzie, a rezultat tak dokonanej analizy wspiera dodatkowo wykładnia systemowa zewnętrzna.

W związku z powyższym powołane w skardze zarzuty naruszenia art. 120 w zw. z art. 14h O.p. oraz art. 28 ust.1 u.p.d.o.p. należy uznać za nieusprawiedliwione. Zasada praworządności określona w art. 120 O.p, zobowiązuje organ do działania w zakreślonych przez wymienione w art. 87 Konstytucji źródła powszechnie obowiązującego prawa. W zaskarżonej interpretacji organ uwzględnił obowiązujące prawo, dokonując prawidłowej wykładni przepisu art. 28 ust.1 u.p.d.o.p. W tym stanie rzeczy Sąd nie znalazł podstaw do przedstawienia Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego co do zgodności z Konstytucją przepisów dotyczących składania informacji CIT- ST.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 4 stycznia 2001r. III ZP 26/00 odrzucił możliwość stosowania zasady "in dubio" w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego, wskazując, że "przepisy podatkowe powinny być interpretowane ściśle i nie ma tu miejsca na koncepcję in dubio pro fisco i in dubio pro tributario, która odnosi się do konsekwencji prawnych nienależytego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy podatkowej, nie zaś do wątpliwości co do znaczenia stosowanych przepisów prawnych, które organ jest obowiązany wyjaśnić".

Podnoszona w skardze trudna sytuacja ekonomiczna przedsiębiorcy, jak również złożoność struktur prawno-organizacyjno, w postaci posiadania wielu zakładów, w których jest duża rotacja zatrudnienia, nie może stanowić uzasadnienia dla odmiennej wykładni komentowanego przepisu, podobnie, jak wskazywane argumenty pozaprawne, o skrajnie negatywnym zabarwieniu emocjonalnym, odwołujące się do sytuacji upodlenia więźniów obozów koncentracyjnych. Zdaniem Sądu argumentację tę uznać należy za dalece niestosowną, i nieprzystającą do okoliczności sprawy, szczególnie, jeśli wziąć pod uwagę, że jej autorem jest profesjonalny pełnomocnik.

Mając powyższe na uwadze, podzielając w całości stanowisko przedstawione w zaskarżonej interpretacji, w tym także co do braku obowiązku składania przez Skarżącą w przedstawionym stanie faktycznym deklaracji CIT- ST(A), z uwagi na fakt, że określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy nie jest wyodrębnionym organizacyjnie zakładem, Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.