drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Dostęp do informacji publicznej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, II SA/Wa 1443/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-01-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 1443/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-01-21 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2009-09-01
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Adam Lipiński /przewodniczący/
Andrzej Kołodziej
Przemysław Szustakiewicz /sprawozdawca/
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 787/10 - Wyrok NSA z 2010-08-03
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 3 ust. 1 pkt 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Arkadiusz Koziarski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata W. D. kwotę 240 zł (słownie dwieście czterdzieści) oraz kwotę 52,80 (słownie pięćdziesiąt dwa osiemdziesiąt) stanowiącą 22% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...], działając na podstawie art. 127 § 2 w zw. z art. 17 pkt 1 kpa, utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta Z. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia M. M. żądanej informacji publicznej.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż M. M. zwrócił się w dniu [...] września 2008 r. z wnioskiem do Burmistrza Miasta Z. o udostępnienie w formie pisemnej informacji publicznej dotyczącej samochodów przewożących dzieci niepełnosprawne do szkół (ośrodków) w roku szkolnym 2007/2008, tj. w okresie od 1 września 2007 r. do 30 czerwca 2008 r. (obowiązek wynikający z art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty wykonywany przez Gminę Z.). Wnioskodawca wskazał następujący zakres żądanej informacji: typy samochodów, numery rejestracyjne, właściciele, dokonane przystosowanie do przewozu niepełnosprawnych (firma dokonująca przebudowy) oraz daty wykonania badań w Stacji Kontroli Pojazdów zatwierdzających przebudowę, daty ostatnich badań rejestracyjnych i nazwy Stacji Kontroli Pojazdów, posiadane kwalifikacje (uprawnienia) kierowców (kategorie prawa jazdy, termin ważności, inne uprawnienia), posiadane kwalifikacje (uprawnienia) osób sprawujących opiekę, numer, daty, warunki finansowe, okresy obowiązywania umów zawartych z właścicielami samochodów, zasady podpisywania ww. umów (np. przetargi, bez przetargu itp.).

Burmistrz Miasta Z. pismem z dnia 17 września 2008 r. poinformował wnioskodawcę, iż żądane przez niego informacje mają charakter informacji publicznej przetworzonej, dlatego też wezwał go do wykazania, iż udostępnienie wnioskodawcy żądanej informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, w myśl art. 14 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie wnioskodawca w piśmie z dnia 19 września 2008 r. wskazał, iż jego żądanie oparte jest o szczególny interes publiczny przejawiający się w przestrzeganiu prawa przez Gminę Z., a w szczególności ustawy o systemie oświaty. Ustawa ta bowiem nakłada na gminy obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym również do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej. Wskazał, iż od 2005 r. w Gminie Z. dochodzi do łamania przepisów tej ustawy i fakt ten, w jego ocenie, stanowi szczególny przypadek i istotny interes publiczny, a jego wniosek o udzielenie informacji publicznej jest konieczny i uzasadniony.

Burmistrz Miasta Z., działając na podstawie art. 16 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, decyzją z dnia [...] września 2008 r. nr [...] odmówił udostępnienia żądanej informacji publicznej, wskazując, iż wnioskodawca nie wykazał, iż jego żądanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Po rozpatrzeniu odwołania M. M. od powyższej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Burmistrz Miasta Z., po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] ponownie odmówił udostępnienia żądanych informacji. W uzasadnieniu wskazał, iż Gmina Z. realizowała zadania wynikające z art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty na podstawie porozumień (umów cywilnoprawnych) z opiekunami prawnymi dzieci niepełnosprawnych, w których przejmowali oni na siebie obowiązki wynikające z ww. artykułu ustawy. Organ stwierdził, iż nie jest w posiadaniu żądanych informacji, a ponadto większość z nich stanowiłaby informacje zawierające dane osobowe podlegające ochronie. Ponadto wskazał, iż pismem z dnia 16 maja 2008 r. przekazano wnioskodawcy podpisaną przez Burmistrza Miasta Z. propozycję porozumienia, która została odrzucona przez wnioskodawcę. W piśmie tym wnioskodawca został również poinformowany o sposobie wyliczenia zwrotu kosztów, oparty o identyczne zasady, jak w przypadku innych rodziców dzieci niepełnosprawnych. Organ podkreślił, iż Miasto Z. bezkonfliktowo realizuje obowiązek wynikający z art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty w stosunku do wszystkich pozostałych rodziców, natomiast tylko wnioskodawca uniemożliwia realizację tego obowiązku i naraża miasto na koszty wynikające z umowy zawartej z profesjonalnym przewoźnikiem, na podstawie której ma być dowożone do szkoły dziecko wnioskodawcy.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji, wskazując, iż kwestia zapoznania się wnioskodawcy z interesującą go umową została załatwiona poprzez umożliwienie mu zapoznania się z nią w [...] jednak wnioskodawca nie skorzystał z tej możliwości. Ponadto organ stwierdził, iż z wystąpień wnioskodawcy można wywnioskować, iż faktycznym celem podejmowania przez niego czynności nie jest wyłącznie uzyskanie informacji publicznej, a wyegzekwowanie od Miasta Z. realizacji obowiązku wynikającego z ustawy o systemie oświaty. Jednak to zagadnienie nie mieści się w granicach postępowania w sprawie dotyczącej udostępnienia informacji publicznej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. M. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu I instancji oraz wydanie postanowienia sygnalizacyjnego informującego Wojewodę [...] oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o orzeczonym naruszeniu prawa przez Burmistrza Miasta Z. Skarżący zarzucił organom naruszenie prawa i rażące naruszenie jego interesu prawnego, tj. powszechnie obowiązującej zasady bezstronności, art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 i art. 14 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zasad wymienionych w art. 7 i art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, niezachowanie terminu wymienionego w art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz manipulacje dokumentami (brak kompletu dokumentów w aktach sprawy w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w W.).

W odpowiedzi na skargę organ wnosił o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe argumenty faktyczne i prawne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na podstawie art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.

Natomiast zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.

Rozpoznawana pod tym względem skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy wskazać, iż skarżący kierując się treścią art. 2 i art. 10 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) złożył w dniu [...] września 2008 r. wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Wniosek ten dotyczył informacji o samochodach przewożących dzieci niepełnosprawne do szkół (ośrodków) w roku szkolnym 2007/2008, (obowiązek wynikający z art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty wykonywany przez Gminę Z.). Wnioskodawca wskazał następujący zakres żądanej informacji: typy samochodów, numery rejestracyjne, właściciele, dokonane przystosowanie do przewozu niepełnosprawnych (firma dokonująca przebudowy) oraz daty wykonania badań w Stacji Kontroli Pojazdów zatwierdzających przebudowę, daty ostatnich badań rejestracyjnych i nazwy Stacji Kontroli Pojazdów, posiadane kwalifikacje (uprawnienia) kierowców (kategorie prawa jazdy, termin ważności, inne uprawnienia), posiadane kwalifikacje (uprawnienia) osób sprawujących opiekę, numer, daty, warunki finansowe, okresy obowiązywania umów zawartych z właścicielami samochodów, zasady podpisywania ww. umów (np. przetargi, bez przetargu itp.). Przy czym ten zakres informacji miał być udzielony we wskazanym przez M. M. układzie.

Powyższy wniosek skarżącego dotyczył zatem informacji przetworzonej, bowiem informacją przetworzoną jest "taka informacja publiczna, która została opracowana przez podmiot zobowiązany przy użyciu dodatkowych sił i środków na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych" (E. Jarzęcka-Siwik, Ograniczenie dostępu do informacji przetworzonej. Przegląd Sądowy Nr 7-8/ 2004, s. 157). Informacja przetworzona to zatem taka informacja, która została przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów. M. M. żądał w piśmie z dnia [...] września 2008 r. dostępu do informacji wedle określonego przez niego układu. Wykaz taki byłby specjalnie zatem stworzony na potrzeby skarżącego wedle jego żądania. Organ nie posiada takiej informacji w żądanym przez skarżącego układzie i musi ją specjalnie sporządzić tylko na potrzeby i żądanie skarżącego.

W tym miejscu należy wskazać, że dostęp do tego typu informacji jest w stosunku do informacji zwykłej ograniczony. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej prawo dostępu do informacji obejmuje także prawo dostępu do informacji przetworzonej, ale tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla interesu publicznego. Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika wyraźnie, iż dla informacji przetworzonej ustawodawca wprowadził dodatkowy wymóg otrzymania informacji, jakim jest interes społeczny. Kryterium, dla którego organ może udzielić informacji jest "szczególny interes społeczny". Jest to oczywiście kryterium nieostre i jak to wielokrotnie podkreślał Naczelny Sąd Administracyjny, musi być ono rozpatrywane przez pryzmat każdej konkretnej sprawy (por. wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2002 r., sygn. akt III SA 2302/00 opublikowany w LEX nr 53606). Oznacza to, że wnioskodawca ma obowiązek wykazać, że jego żądanie jest uzasadnione nie tylko samym interesem społecznym, ale ma ono charakter szczególny, a więc wyjątkowy czyli "wnioskodawca musi wykazać, że działanie organów i innych podmiotów realizujących zadania publiczne wywołało lub wywoła skutki dotyczące potencjalnie dużego kręgu adresatów" (M. Jabłoński, K. Wygoda, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz Wrocław 2002, s. 35).

W rozpatrywanej sprawie M. M. nie wykazał, iż żądane przez niego informacje odpowiadają kryteriom opisanym w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skarżący powołał się tylko na przepisy ustawy o systemie oświaty i związane z tym działania gminy, ale w żaden sposób nie wykazał, iż informacje, których żąda, mają znaczenie i skutki dotyczące potencjalnie dużej liczby podmiotów. Tak więc organy orzekające w sprawie słusznie przyjęły, iż żądanie nie jest umotywowane interesem społecznym, a zatem należy wobec żądania informacji przetworzonej wydać decyzję odmowną.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 w związku z art. 132, a w sprawie kosztów na mocy art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt