Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Marcin Kamiński WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 22 września 2020 r. sprawy ze skargi M. Ł. na bezczynność Burmistrza Miasta [...] w sprawie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Miasta [...] do rozpoznania wniosku skarżącego M. Ł. z dnia 17 marca 2020 r. w zakresie punktu 1 i 3 w terminie 14 dni od dnia zwrotu organowi akt sprawy wraz z prawomocnym orzeczeniem; II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Burmistrza Miasta [...] na rzecz skarżącego M. Ł. kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

M. Ł. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ze skargą (datowaną na 22 maja 2020 r., a która wpłynęła do organu 27 maja 2020 r.) na bezczynność Burmistrza Miasta [...] w przedmiocie informacji publicznej. Wniósł o stwierdzenie, że doszło do bezczynności po stronie organu, zobowiązanie Burmistrza do załatwienia wniosku oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Stan sprawy przedstawia się następująco.

We wniosku z dnia 17 marca 2020 r. M. Ł. zwrócił się do Burmistrza Miasta [...] o udostępnienie informacji publicznej w następującym zakresie:

"1 .Wskazania ile razy Przewodniczący Rady Miejskiej w [...], podjął decyzję o odebraniu głosu na podstawie § 22 ust. 5 Statutu Gminy Miasta [...], w obecnej kadencji Rady Miejskiej?

2. Wskazania ile razy Przewodniczący Rady Miejskiej w [...], podjął decyzję o odebraniu głosu na podstawie § 22 ust. 5 Statutu Gminy Miasta [...], w okresie od początku działalności Rady Miejskiej (z wyszczególnieniem kadencji oraz Przewodniczącego Rady Miejskiej)

3. Wskazania ile razy Przewodniczący Rady Miejskiej w [...], nakazał opuszczenie sali obrad, stosując tym samym § 22 ust. 7 Statutu Gminy Miasta [...] w obecnej kadencji Rady Miejskiej, (wraz z wyszczególnieniem daty i numeru Sesji RM)

4. Wskazania ile razy Przewodniczący Rady Miejskiej w [...], nakazał opuszczenie sali obrad, stosując tym samym § 22 ust. 7 Statutu Gminy Miasta [...] (wraz z wyszczególnieniem kadencji oraz Przewodniczącego Rady Miejskiej oraz daty i numeru Sesji RM)."

W piśmie z dnia 30 marca 2020 r. znak: [...] Burmistrz Miasta [...] poinformował wnioskodawcę, że z uwagi na szczególny tryb pracy Urzędu spowodowany ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego COVID-19 wyznacza nowy termin załatwienia wniosku na dzień 30 kwietnia 2020 r.

W piśmie datowanym na 30 kwietnia 2020 r., skierowanym do M. Ł., Burmistrz Miasta [...] wskazał, że nie posiada żądanych informacji. Podkreślił, że wszystkie transmisje z obrad obecnej kadencji Rady Miejskiej udostępnione są w Biuletynie Informacji Publicznej w zakładce "O nas" Kierownictwo – Rada Miejska – sesje Rady Miejskiej oraz na stronie internetowej Urzędu Miejskiego w [...] w zakładce "Transmisja on-line i nagrania z obrad Rady Miejskiej w [....]". Następnie, Burmistrz wskazał, że sesje Rady Miejskiej poprzednich kadencji od końca 2007 r. były rejestrowane na nośnikach elektronicznych (CD), a jeszcze wcześniejsze były jedynie protokołowane. Burmistrz zaznaczył, że jeśli wnioskodawca wyraża wolę zapoznania się z tymi archiwalnymi materiałami, to prosi o kontakt z Biurem Rady Miejskiej w [...] w celu ustalenia technicznych możliwości udostępnienia posiadanych materiałów źródłowych.

W dalszej kolejności, w piśmie z dnia 4 czerwca 2020 r. znak: [...] Burmistrz Miasta [...], wobec braku odpowiedzi przez wnioskodawcę na poprzednie pismo tj. z 30 kwietnia 2020 r., podniósł, że zakres żądanej informacji tj. z pkt 2 i pkt 4 wniosku obejmuje obowiązek przetworzenia, o jakim mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W związku z powyższym, organ wezwał wnioskodawcę do wykazania w terminie 7 dni, w jakim zakresie występuje szczególna istotność dla interesu publicznego, by dokonać przetworzenia żądanych informacji publicznych. Burmistrz zwrócił uwagę, że dokonanie rzetelnych wyliczeń, o które chodzi wnioskodawcy wymaga ogromu pracy polegającej na przeanalizowaniu wszystkich protokołów i nagrań z sesji Rady od 1990r. (344 sesje). Ponadto, każdy zidentyfikowany przypadek należałoby poddać analizie pod kątem formalno-prawnym, uwzględniając zapisy ust. 5 i ust. 7 § 22 Statusu Gminy Miasta [...]. Burmistrz zwrócił przy tym uwagę, że Statut ten ulegał wielokrotnie zmianom. Szacowana pracochłonność przetworzenia żądanych informacji to nie mniej niż 2000 roboczogodzin pracy urzędniczej. W przedmiotowym piśmie Burmistrz wyznaczył równocześnie nowy termin rozpatrzenia wniosku na dzień 24 czerwca 2020 r.

M. Ł. – w piśmie datowanym na 11 czerwca 2020 r. – cofnął wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie jego punktów 2 i 4.

Wobec powyższego, Burmistrz Miasta [...] – w piśmie z 22 czerwca 2020 r. – poinformował wnioskodawcę, że na zawarte w jego wniosku pytania nr 1 i nr 3 udzielona została już odpowiedź w dniu 30 kwietnia 2020 r. Organ jeszcze raz podniósł, ze żądana w tych punktach informacja dostępna jest w materiałach opublikowanych w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Miasta [...] w zakładce: "O nas" Kierownictwo – Rada Miejska – sesje Rady Miejskiej, gdzie znajdują się nagrania wideo wszystkich obrad Rady Miejskiej w [...].

Skarżący w złożonej skardze podniósł, że nie zgadza się z argumentacją organu. Organ ten sam bowiem podniósł, że obrady Rady Miejskiej są protokołowane. Jak z kolei wynika z treści § 22 ust. 5 Statutu Gminy Miasta [...], odebranie głosu jest odnotowywane w protokole. Informacje objęte zakresem wniosku są zatem bez wątpienia zawarte w protokołach z sesji Rady Miejskiej. Tym samym, do udostępnienia informacji konieczne jest jedynie wyszukanie informacji jak każdej informacji prostej.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta [...] wniósł o jej oddalenie. Podał, że wszystkich czynności dokonał terminowo. Poza tym, zgodnie z art. 15zzs ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 7 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374) nastąpiło zawieszenie biegu terminów. Nadto, w myśl art. 15 zzs ust. 10 pkt 1 wskazanej ustawy, przepisy o bezczynności organów nie mogły mieć zastosowania za okres od dnia 31 marca 2020 r. do dnia 23 maja 2020 r., a skarga na bezczynność nosi datę 22 maja 2020 r.

W piśmie procesowym z dnia 14 lipca 2020 r. skarżący wskazał, że to wnioskujący o informację publiczną określa jakiej informacji się domaga. On zaś nie wnioskował o udostępnienie nagrań z posiedzeń Rady Miejskiej w [...] dlatego nie można uznać, że żądana przez niego informacja znajduje się Biuletynie Informacji Publicznej organu. Skarżący wskazał, że skoro organ, w piśmie z 30 kwietnia 2020 r., podał, że nie posiada wnioskowanych informacji, to bezpodstawnym było wyznaczanie nowego terminu na załatwienie wniosku, co spowodowało opóźnienie w jego realizacji. Strona zwróciła także uwagę, iż we wspomnianym piśmie z 30 kwietnia 2020 r. Burmistrz podał, że nie posiada żądanej informacji, natomiast w odpowiedzi na skargę wskazał, że w piśmie tym podał, iż nie posiada informacji w postaci żądanej przez wnioskodawcę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przedmiotem skargi do sądu administracyjnego może być bezczynność organu administracji publicznej w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej w dalszej części "P.p.s.a.", a więc zaniechanie organu dotyczące podjęcia aktu lub dokonania czynności z zakresu administracji publicznej nie stanowiących decyzji lub postanowienia, a dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem tylko aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r.), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 , ze zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 505 ze zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Kontrolę sąd sprawuje mając na względzie kryterium zgodności z prawem, co wynika z brzmienia art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.).

Ze względu na przedmiot skargi znaczenie mają także regulacje zawarte w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019r., poz. 1429 ze zm.), zwanej następnie "u.d.i.p." W świetle jej art. 4 ust. 1 pkt 1, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności organy władzy publicznej. Tym samym, spełniony został warunek o charakterze podmiotowym zastosowania przedmiotowego aktu w sprawie rozpoznawanej. Wniosek M. Ł. skierowany został bowiem do Burmistrza Miasta [...], będącego organem jednostki samorządu terytorialnego, jaką jest gmina. W okolicznościach sprawy nie może także budzić wątpliwości, co zresztą nie było kwestionowane przez organ, że informacje, których skarżący domagał się w pkt 1 i 3 swojego wniosku z dnia 17 marca 2020 r. (tylko te punkty są przedmiotem postępowania wobec wycofania się strony z uzyskania danych wskazanych w pkt 2 i 4 przedmiotowego wniosku) stanowią informację publiczną w rozumieniu u.d.i.p.

Wedle art. 1 ust. 1 u.d.i.p., każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Przykłady danych, które ustawodawca uznał za tego rodzaju informację zawiera art. 6 u.d.i.p., który w ust. 1 pkt 2 stanowi, że jest nią informacja o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., czyli o podmiotach zobowiązanych do udostępnienia informacji publicznej, w tym o przedmiocie ich działalności i kompetencjach, jak też zasadach ich funkcjonowania. Żądanie M. Ł. obejmujące ilość przypadków odebrania głosu przez Przewodniczącego Rady Miejskiej oraz nakazu opuszczenia sali obrad niewątpliwie mieści się we wskazanej wyżej grupie danych o sprawach publicznych jako dotyczące sposobu funkcjonowania organu gminy tj. Rady Miejskiej w [...].

Sposoby dostępu do informacji publicznej określa art. 7 u.d.i.p., a są to: ogłoszenie w Biuletynie Informacji Publicznej (pkt 1), udostępnienie na wniosek oraz w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych (pkt 2), jak też wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów i udostępnianie materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia (pkt 3). W tym ostanim zakresie przywołania wymaga jeszcze art. 18 ust. 1 u.d.i.p., zgodnie z którym, posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów są jawne i dostępne. Organy te są obowiązane zapewnić lokalowe lub techniczne środki umożliwiające wykonywanie prawa, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3. W miarę potrzeby zapewnia się transmisję audiowizualną lub teleinformatyczną z posiedzeń organów (art. 18 ust. 3 u.d.i.p.). Z kolei, według art. 19 u.d.i.p., wskazane organy sporządzają i udostępniają protokoły lub stenogramy swoich obrad, chyba że sporządzą i udostępnią materiały audiowizualne lub teleinformatyczne rejestrujące w pełni te obrady. Ponadto, według art. 20 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.), obrady rady gminy są transmitowane i utrwalane za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. Nagrania obrad są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej i na stronie internetowej gminy oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty.

W niniejszej sprawie znaczenie ma jeszcze treść art. 10 ust. 1 u.d.i.p., zgodnie z którym, informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniana na wniosek. Zasadą jest więc, że obowiązek przekazania żądanej informacji publicznej spoczywa na zobowiązanym podmiocie wówczas, gdy brak jej w Biuletynie Informacji Publicznej, stanowiącym podstawowy sposób przekazywania jednostkom wszelkich danych o sprawach publicznych. Celem powyższego unormowania jest odciążenie organu od każdorazowej odpowiedzi na pytanie o istotne sprawy publiczne poprzez uprzednie ich udostępnienie ogółowi. W przypadku więc wniosku dotyczącego informacji już zamieszczonej w BIP, organ ma prawo odmówić jej udzielenia w drodze pisma, w którym wskaże wnioskodawcy ten Biuletyn jako źródło żądanej informacji, podając precyzyjnie adres internetowy, pod którym strona BIP się znajduje.

Zarówno jednak wśród przedstawicieli nauki prawa, jak i w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że nie zawsze okoliczność, że żądane przez dany podmiot informacje znajdują się w Biuletynie Informacji Publicznej zwalnia adresata wniosku o informację publiczną z bezczynności, stanowiąc należyte załatwienie tego wniosku. Nie udzielając informacji publicznej zawartej na stronie BIP zobowiązany podmiot postąpi prawidłowo, gdy zakres żądania wyrażony we wniosku i zakres informacji znajdujący się w Biuletynie uprawnia do twierdzenia, że są one identyczne. Chodzi zatem o sytuację, gdy dane zawarte w BIP odnoszą się bezpośrednio do przedmiotu i zakresu wniosku o udostępnienie informacji publicznej, a więc zawierają wszystko, co chce uzyskać ubiegający się o informację. Do "uwolnienia się" przez zobowiązany podmiot od zarzutu, iż jest on bezczynny potrzebny jest jeszcze jeden element. Mianowicie, uzyskanie żądanych danych nie wymaga podjęcia dodatkowych działań w postaci zapoznania się przez żądającego z licznymi udostępnionymi w BIP dokumentami źródłowymi, a następnie dokonania dopiero selekcji zawartych w nich danych bądź też interpretacji obszernych danych i samodzielnym wytworzeniu żądanej informacji na ich podstawie (por. Kamińska Irena, Rozbicka-Ostrowska Mirosława, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, wyd. III, opubl.: WK 2016, komentarz do art. 10 ustawy, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 27 marca 2008 r. II SAB/Bk 7/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 29.05.2013 r. II SAB/Bd 15/13).

Z przedstawionym wyżej stanowiskiem Sąd w składzie orzekającym w pełni się zgadza. W świetle art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Tryb, w jakim to następuje uregulowany jest w ustawie o dostępie do informacji publicznej, z której wynika jednoznacznie, że to na określonych w tym akcie podmiotach spoczywa obowiązek przekazania posiadanych informacji. To zatem do zadań takiego podmiotu (wymienionego w art. 4 u.d.i.p.) należy udostępnienie informacji publicznych, którymi dysponuje. Odrębną kwestią są natomiast dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, o czym stanowi art. 15 u.d.i.p, umożliwiający pobranie od wnioskodawcy opłaty w wysokości odpowiadającej tym kosztom. Poza tym, możliwe jest jeszcze, że żądana informacja to informacja przetworzona, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., a która podlega udostępnieniu w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego, obowiązek wykazania czego spoczywa z kolei na wnioskującym. Przy czym, w tym miejscu podkreślenia wymaga, że informacja przetworzona to nie tylko jakościowo nowa informacja, nieistniejąca dotychczas w przyjętej ostatecznie treści i postaci. Niekiedy, przetworzenie jest równoznaczne z koniecznością odpowiedniego zestawienia informacji, samodzielnego ich zredagowania. Czasem też rozmiar i zakres żądanej informacji przesądza o tym, że w istocie rzeczy mamy do czynienia z żądaniem informacji przetworzonej (tak np. Kamińska Irena, Rozbicka-Ostrowska Mirosława, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, wyd. III, opubl.: WK 2016, komentarz do art. 3 ustawy)

Zasadniczo, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, o czym stanowi art. 13 ust. 1 u.d.i.p. Jeśli jednak informacja publiczna nie może być udostępniona w takim terminie, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. Inny termin udostępnienia informacji dotyczy także sytuacji, kiedy jest z tym związana konieczność uiszczenia stosownej opłaty, o czym mowa w art. 15 ust. 2 u.d.i.p.

W niniejszej sprawie wymagany ustawą termin nie został przez Burmistrza Miasta [...] dotrzymany. Wniosek M. Ł. o udostępnienie informacji publicznej wpłynął bowiem do tego organu dnia 17 marca 2020 r., a żądane dane, których dotyczyło pytanie nr 1 i nr 3, nie zostały do dnia orzekania przekazane. Jak już wskazano, stanowią one niewątpliwie informację publiczną, a Burmistrz Miasta [...] jako organ władzy publicznej, w którego posiadaniu się one znajdowały winien był je udostępnić. Wprawdzie odnosiły się one do sposobu prowadzenia obrad Rady Miejskiej w [...], które – zgodnie z art. 20 u.s.g. – były transmitowane i utrwalane za pomocą urządzeń rejestrujących i dźwięk, jak też zamieszczone na stronie BIP, jednak nie zwolniło to organu od ich przekazania. Powyższe związane jest z tym, że uzyskanie odpowiedzi na pytania nr 1 i 3 wniosku wymaga bez wątpienia określonego nakładu pracy, bowiem uwarunkowane jest odsłuchaniem całego przebiegu obrad Rady Miejskiej w [...] podczas wszystkich sesji obecnej jej kadencji i odnotowania, czy była przez Przewodniczącego Rady podejmowana decyzja o odebraniu głosu, jak też czy nakazał on opuszczenie sali obrad, a następnie zsumowania uzyskanych pozytywnych odpowiedzi. Tym samym, w świetle tego, co już wyżej wskazano, nie można uznać, że wyłączony jest tryb wnioskowy udzielenia informacji publicznej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 u.d.i.p. Żądane dane znajdują się bowiem w Biuletynie Informacji Publicznej, jednak ich uzyskanie łączy się z podjęciem przez zainteresowanego ich uzyskaniem pewnych dodatkowych, wyżej wskazanych działań.

Dlatego też w pkt I wyroku Sąd zobowiązał Burmistrza Miasta [...] do rozpoznania wniosku skarżącego z 17 marca 2020 r. w zakresie jego pkt 1 i 3 w terminie 14 dni od dnia zwrotu organowi akt sprawy wraz z prawomocnym orzeczeniem, czego podstawę stanowił art. 149 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Odnosząc się do argumentu organu o zawieszeniu biegu terminów na podstawie art. 15zzs ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374) należy wskazać, że jest on chybiony. Powołany przepis, umożliwiający takie zawieszenie, został uchylony na mocy art. 46 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 875). Wedle z kolei art. 68 tego ostatniego aktu, terminy w postępowaniach, o których mowa w art. 15zzs ustawy zmienianej w art. 46, których bieg nie rozpoczął się na podstawie art. 15zzs tej ustawy, rozpoczynają bieg po upływie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (co miało miejsce 16 maja 2020 r.). W oparciu o powyższe przyjąć trzeba, że bieg terminu z art. 13 u.d.i.p. rozpoczął się z dniem 24 maja 2020 r.

Z kolei, biorąc pod uwagę brzmienie art. 149 § 1a P.p.s.a., Sąd w pkt II wyroku stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Rażące naruszenie prawa ma bowiem charakter kwalifikowany, a zatem do przyjęcia, że zaistniało nie wystarczy, że podmiot zobowiązany, o którym mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. nie dopełnił swoich ustawowych obowiązków. Przekroczenie to winno być znaczne, a towarzyszące mu okoliczności pozbawione racjonalnego uzasadnienia. Chodzi tutaj zatem o wadliwość o szczególnie dużym ciężarze gatunkowym, takim jak oczywiście lekceważący stosunek organu do złożonego wniosku strony, duże natężenie braku woli organu w załatwieniu wniosku, działanie organu wbrew określonym standardom, bez jakiegokolwiek usprawiedliwienia dla takiej praktyki [por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 29.04.2020 r. I OSK 1419/19].

W rozpoznawanej sprawie Burmistrz Miasta [...] udzielił skarżącemu odpowiedzi na jego zawarte we wniosku pytanie nr 1 i nr 3, błędnie jednak zakładając, że samo tylko odesłanie wnioskodawcy do Biuletynu Informacji Publicznej, ze wskazaniem zakładki zawierającej żądane dane, wyłączy w warunkach sprawy konieczność podjęcia przez niego samego działań w tym zakresie. Powyższe nie było jednak wyrazem złej woli ze strony organu, a wynikało z błędnej interpretacji brzmienia art. 10 ust. 1 u.di.p., który – jak już wyżej podano – zwalnia zasadniczo z obowiązku udostępnienia informacji udostępnionych wcześniej w BIP.

Zwrot przez Burmistrza Miasta [...] na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania obejmujących wpis od skargi w kwocie 100 zł nastąpił na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 P.p.s.a.