drukuj    zapisz    Powrót do listy

6175 Rzecznicy patentowi, Inne, Inne, Uchylono zaskarżoną uchwałę, VI SA/Wa 1713/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-02-11, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1713/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-02-11 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-09-25
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Czarnecki
Ewa Frąckiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Zdzisław Romanowski
Symbol z opisem
6175 Rzecznicy patentowi
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
II GSK 833/10 - Wyrok NSA z 2011-09-01
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną uchwałę
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 107 par. 3
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2010 r. sprawy ze skargi J. B. na uchwałę Krajowej Rady Rzeczników Patentowych z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę aplikantów rzecznikowskich 1. uchyla zaskarżoną uchwałę; 2. stwierdza, że uchylona uchwała nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Krajowej Rady Rzeczników Patentowych na rzecz skarżącej J. B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Rzeczników Patentowych uchwałą z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], podjętą w oparciu o art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych (Dz. U. Nr 49, poz. 509 z późn. zm.) oraz § 6 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 maja 2002 r. w sprawie przeprowadzenia konkursu o wpis na listę, organizacji szkolenia, wzoru listy i legitymacji aplikantów rzecznikowskich (Dz. U. Nr 56, poz. 505 z późn. zm.) stwierdziła negatywny wynik konkursu J. B. (dalej także jako skarżąca) i odmówiła wpisu na listę aplikantów rzecznikowskich.

Do podjęcia niniejszej uchwały doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Skarżąca w dniu [...] lipca 2008 r. przystąpiła do konkursu o wpis na listę aplikantów rzeczniowskich zorganizowanego przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych.

Po przeprowadzeniu rozmowy kwalifikacyjnej Komisja Konkursowa zawnioskowała o odmowę wpisania skarżącej na listę aplikantów rzeczniowskich. Uwzględniając powyższy wniosek Krajowa Rada Rzeczników Patentowych uchwałą nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r. stwierdziła negatywny wynik konkursu skarżącej i odmówiła wpisu na listę aplikantów rzeczniowskich.

Powyższą uchwałę J. B. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie domagając się stwierdzenia jej nieważności ewentualnie uchylenia i przekazania sprawy do Krajowej Rady Rzeczników Patentowych celem ponownej oceny rozmowy kwalifikacyjnej i ustalenia nowego wyniku konkursu o wpis na listę aplikantów rzeczniowskich.

Zaskarżonej uchwale skarżąca zarzuciła naruszenie:

1) art. 7, 8 k.p.a. poprzez oparcie się organu w zaskarżonej uchwale na wyłącznie uznaniowej ocenie wyników konkursu o wpis przez Komisję Konkursową;

2) art. 14, 67 i 68 k.p.a. poprzez brak podanego do wiadomości skarżącej protokołu czy adnotacji z przebiegu rozmowy kwalifikacyjnej;

3) art. 77 k.p.a. poprzez oparcie się przy wydawaniu uchwały na nie wyczerpująco zebranym i rozpatrzonym materiale dowodowym;

4) art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak faktycznego uzasadnienia uchwały oraz brak uzasadnienia prawnego w postaci wyjaśnienia podstawy prawnej uchwały;

5) art. 29 w zw. z art. 19 pkt 1-4 ustawy o rzecznikach patentowych poprzez odmowę wpisu na listę aplikantów rzecznikowskich, mimo spełnienia przez skarżącą ustawowych warunków do wpisu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie z uwagi na to, że skarżąca nie podniosła w skardze żadnych okoliczności, które mogłyby wskazywać na nieprawidłowość w przebiegu konkursu oraz rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej uchwały.

W toku postępowania sądowoadministracyjnego skarżąca uzupełniła swoją skargę o kolejne zarzuty wskazujące na dowolność w przyznawaniu punktów za poszczególne umiejętności kandydatów.

Po rozpoznaniu skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 2223/08 uchylił zaskarżoną uchwałę, stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu oraz zasądził od organu na rzecz skarżącej koszty postępowania w sprawie.

Sąd uznał za zasadny zarzut skarżącej, wskazujący, iż w sprawie doszło do naruszenia art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak w szczególności faktycznego uzasadnienia uchwały, ale także brak uzasadnienia prawnego w postaci wyjaśnienia podstawy prawnej, w oparciu o którą została ona wydana.

Zdaniem Sądu, podjęta na podstawie art. 29 ust. 6 oraz art. 38 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych uchwała w sprawie konkursu kandydatów i dokonania wpisu na listę aplikantów, odnosząca się do skarżącej, ma niewątpliwie charakter rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, na które służy z mocy ustawy skarga do sądu administracyjnego. Oznacza to, że zaskarżona uchwała powinna również spełniać wymagania jakie wobec decyzji administracyjnych stawia art. 107 k.p.a., a w szczególności § 3 powołanego przepisu kodeksu.

Właściwe uzasadnienie faktyczne uchwały, a w szczególności wskazanie podstaw punktacji za wiedzę skarżącej (m.in. za wiedzę ogólną o przedmiocie własności przemysłowej i zadaniach rzecznika patentowego), a także wyjaśnienie zasad oceny za ukończony kierunek studiów skarżącej, jej staż pracy i predyspozycje do wykonywania zawodu rzecznika patentowego zapewniłoby – z jednej strony – czytelność decyzji, jej zrozumiałość, z drugiej zaś – pozwoliłoby na skontrolowanie uchwały, która w obecnym kształcie w zasadzie nie poddaje się kontroli sądu. To samo dotyczy wyjaśnienia podstawy prawnej decyzji.

Z tych względów Sąd uznał, że organ ponownie rozpoznając sprawę weźmie przede wszystkim pod uwagę konieczność zastosowania wobec podejmowanej uchwały w sprawie konkursu kandydatów i dokonania wpisu na listę aplikantów wymagań odnoszących się do decyzji administracyjnych, określonych w k.p.a. W szczególności uzasadnienia przedmiotowych uchwał, zwłaszcza odmownych, muszą wyjść poza punktację zawartą w kartach przebiegu rozmów kwalifikacyjnych w konkursie na aplikację rzeczniowską – tak w zakresie formy, jaki treści.

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych uchwałą z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] stwierdziła negatywny wynik konkursu skarżącej oraz odmówiła wpisania jej na listę aplikantów rzecznikowskich.

W uzasadnieniu swojej uchwały organ powołał przepisy i zasady, w oparciu o które prowadzony był nabór na aplikację rzecznikowską. Podał za jaki kierunek studiów kandydat na aplikację otrzymuje określoną ilość punktów. Podkreślił, że studia na kierunku filologia, politologia, filozofia, są nieprzydatne do wykonywania zawodu rzecznika patentowego. Taki kierunek studiów ukończyła skarżąca, wobec powyższego otrzymała z tego tytułu 0 punktów. Wskazał również, że punktacja za staż pracy została ustalona przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych w następujący sposób: za pracę w dziedzinie tworzenia i wykonywania prawa - od 5 do 10 pkt, w dziedzinie związanej z ochroną własności intelektualnej od 5-10 pkt, w dziedzinie związanej z techniką i przemysłem od 4 do 8 pkt, w dziedzinie związanej z naukami technicznymi i przyrodniczymi od 4 do 8 pkt, brak stażu - 0 pkt. Organ podkreślił, że przyjęta przez niego zasada przeprowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej i dokonywania ocen kandydata zostały ocenione przez Wojewódzki Sąd Administracyjny jako zgodne z prawem (wyrok WSA z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie sygn. akt VI SA/Wa 2223/08, s.12).

Organ przedstawił ponadto proces przyznawania punków. Członkowie Komisji Konkursowej wypełniali karty ocen uwzględniające siedem kryteriów, zgodnie z przyjętą punktacją od 1 do 10 pkt. Każdy członek Komisji otrzymał kartę oceny, w którą wpisywał swoją indywidualną punktację dla danego kandydata. Punkty otrzymane przez kandydata u poszczególnych członków Komisji były następnie sumowane, uśredniane i wpisywane w zbiorczą kartę oceny, pod którą podpisywali się wszyscy członkowie Komisji. Każdy kandydat wybierał losowo numer pytania z każdego zagadnienia, numer ten wpisywany był do karty oceny. Pytania z zakresu ustawy prawa własności przemysłowej oraz z ustawy o rzecznikach patentowych dotyczyły podstawowych zagadnień z tych dziedzin. Pytania te miały umożliwić ocenę posiadania przez kandydata na aplikanta znajomości kluczowych pojęć prawnych z zakresu Prawa własności przemysłowej oraz rozumienia istoty zawodu rzecznika patentowego i jego podstawowych zadań określonych w ustawie.

Organ przedstawił również sam przebieg rozmowy kwalifikacyjnej ze skarżącą. Z zakresu wiedzy na temat ustawy Prawo własności przemysłowej pytanie brzmiało: Co rozumie się przez stan techniki?". Skarżąca odpowiedziała na to pytanie pozytywnie otrzymując średnią 7,2 punktu. Pytanie z zakresu wiedzy ogólnej brzmiało: Jakie lekarstwa otrzymuje się z pleśni?". Także na to pytanie skarżąca odpowiedziała pozytywnie uzyskując średnią 8,6 punktu. Pytanie z zakresu problematyki ustawy o rzecznikach patentowych brzmiało: "Jakie są obowiązki aplikanta rzeczniowskiego?" Z tym pytaniem kandydatka poradziła sobie nieco gorzej, uzyskała jednak także średnią powyżej 50%, mianowicie 6,4 punktu. Z tłumaczenia tekstu kandydatka otrzymała średnią 8,8 punktu. Powyższe oznacza, że z wiedzy merytorycznej kandydatka otrzymała 31 punktów na 40 możliwych. Natomiast za przydatność do wykonywania zawodu kierunku studiów kandydatka otrzymała średnią 0,4 punktu. Członkowie Komisji uznali za nieprzydatne do wykonywania zawodu rzecznika patentowego studia wyższe na kierunku filozofia. Skarżąca uzyskała za staż pracy średnią 1,4 punktu. Predyspozycje (kultura osobista, swoboda formułowania i argumentowania wypowiedzi oraz logicznego rozumowania, zdolność koncentracji) oceniana była przez każdego z członków Komisji indywidualnie na podstawie przebiegu rozmowy. Skarżąca uzyskała za predyspozycje średnią 5,2 punktu. W sumie skarżąca otrzymała 38 punktów. Dla pozytywnego przebiegu rozmowy należało uzyskać 40 pkt.

Na powyższą uchwałę skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wniosła o uchylenie w/w uchwały na podstawie art. 145 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz przekazanie sprawy Krajowej Radzie Rzeczników Patentowych celem ponownej oceny rozmowy kwalifikacyjnej i ustalenia nowego wyniku konkursu o wpis na listę aplikantów rzeczniowskich. Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie:

1) art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez niewystarczające uzasadnienie faktyczne i prawne uchwały,

2) art. 7 i 8 K.p.a. poprzez wydanie uchwały na podstawie niejasnych kryteriów oceny kandydatów oraz poprzez nierówne traktowanie kandydatów,

3) art. 29 w związku z art. 19 pkt 1-4 ustawy o rzecznikach patentowych poprzez odmowę wpisu na listę aplikantów rzecznikowskich mimo spełnienia przez skarżącą ustawowych warunków do wpisu,

4) uchwały Krajowej Rady Rzeczników Patentowych Nr 298/IV/2008 z dnia 25 czerwca 2008 r. w sprawie trybu przeprowadzenia konkursu o wpis na listę aplikantów rzecznikowskich poprzez nieuwzględnienie wiedzy i stażu pracy skarżącej.

Zdaniem skarżącej organ, wydając zaskarżoną uchwałę w sprawie konkursu kandydatów i dokonania wpisu na listę aplikantów, nie wykonał wyroku z 14 stycznia 2009 r., nie zastosował się do wytycznych Sądu oraz naruszył ww. przepisy. Stwierdziła, że niejasny jest i uznaniowy sposób przyznawania określonej liczby punktów za wykształcenie kandydatów oraz za dotychczasowy staż pracy. W jej ocenie jest on sprzeczny z ogólnymi zasadami zawartymi w art. 7 i 8 kpa. Zwróciła również uwagę na sposób dokonywania ocen jej osoby przez jednego z członków Komisji, który uznała za wysoce krzywdzący i niesprawiedliwy.

Organ udzielając odpowiedzi na skargę w całości podtrzymał swoje stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie skargi.

Skarżąca po otrzymaniu odpowiedzi organu na skargę złożyła na rozprawie pismo uzupełniające, w którym wskazała, że organ nie ustosunkował się do wszystkich zarzutów zawartych w skardze. W całości podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko. Dodatkowo podniosła, że organ wydając zaskarżoną uchwałę nie wypełnił w pełni dyspozycji zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 2223/08.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Oceniając legalność zaskarżonej uchwały Sąd miał przede wszystkim na uwadze treść przepisu art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwanej dalej p.p.s.a.), zgodnie z którym "ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażona w orzeczeniu Sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia". A zatem zadaniem Sądu w niniejszej sprawie było zbadanie, czy Krajowa Rada Rzeczników Patentowych ponownie rozpoznając sprawę wykonała wskazówki zawarte w uzasadnieniu wyroku tut. Sądu z dnia 14 stycznia 2009 r. W ocenie skarżącej organ naruszył art. 153 p.p.s.a., albowiem zaskarżona uchwała nie odpowiada wymogom, przewidzianym w art. 107 § 3 k.p.a., poza tym doszło również do naruszenia art. 7 i 8 k.p.a., gdyż organ wydał rozstrzygnięcie na podstawie niejasnych kryteriów oceny kandydatów oraz poprzez nierówne ich traktowanie.

Skutkiem tych uchybień proceduralnych było naruszenie prawa materialnego tj. art. 29 w zw. z art. 19 pkt 1-4 ustawy o rzecznikach patentowych a także uchwały Krajowej Rady Rzeczników Patentowych nr 298/IV/2008 z dnia 25 czerwca 2008 r. w sprawie trybu przeprowadzenia konkursu o wpis na listę aplikantów rzecznikowskich.

Badając zaskarżoną uchwałę Sąd stwierdził, iż skarga J. B. jest zasadna. Należy podkreślić, iż uchwały Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, na co zwrócił uwagę Sąd w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 stycznia 2009 r. wydawane są w ramach tzw. uznania administracyjnego. Korzystanie z niego przy wydawaniu rozstrzygnięć oznacza, że w niniejszej sprawie organ miał prawo wyboru treści podjętej uchwały. Wybór taki nie może być jednak dowolny, a więc musi on wynikać z wszechstronnego i dogłębnego rozważenia wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, czego odzwierciedleniem jest uzasadnienie rozstrzygnięcia odpowiadające wymogom z art. 107 § 3 k.p.a.

Należy stwierdzić, że uchwała Krajowej Rady Rzeczników Patentowych z dnia [...] maja 2009 r., wydana po ponownym rozpoznaniu sprawy nie została prawidłowo uzasadniona zgodnie ze wskazówkami, zawartymi w wyroku Sądu z dnia 14 stycznia 2009 r. Sąd ten przyznał rację skarżącej, że podważa oceny "widełkowe", stosowane w rozmowach kwalifikacyjnych a przyjętych już przez samą Komisją Konkursową w odniesieniu do większości ocen, dotyczących zwłaszcza oceny kierunku studiów ukończonych przez kandydata, jego stażu pracy i predyspozycji. W tych przypadkach Sąd uznał kryteria punktacji za rzeczywiście niejasne albo niejawne.

Wobec powyższego organ sporządzając uzasadnienie ponownej uchwały nie mógł ograniczyć się tylko do podania ilości punktów, jakie uzyskała skarżąca za poszczególne zagadnienia ale był zobowiązany wyjaśnić dlaczego taką a nie inną ilość punktów przyznano skarżącej.

O ile zasada przyznawania punktów za wykształcenie została przez organ prawidłowo uzasadniona o tyle co do pozostałych zagadnień pozostały nadal niejasności, gdyż organ podał jedynie samą ilość punktów, jaką otrzymała skarżąca. Wyjaśnienia nadal wymaga okoliczność, dlaczego J. B. od większości członków Komisji otrzymała O punktów za staż pracy, skoro legitymuje się ona pracą w kancelarii adwokackiej ojca od 2003 r., polegającą na przygotowywaniu i tłumaczeniu pism procesowych, poza tym jako dziennikarka od 2008 r. współpracuje z "[...]", czego dowodem są przedłożone przez nią artykuły dotyczące zagadnień własności przemysłowej.

Organ powinien też wyjaśnić, dlaczego na pytanie "Jakie lekarstwa otrzymuje się z pleśni", na które skarżąca podała odpowiedź "Antybiotyki, zwłaszcza penicylinę" uzyskała maksymalną liczbę 10 pkt od większości członków Komisji Konkursowej a tylko 3 pkt od jednego z nich – Pana J. G. Taki "rozrzut" punktów jest zastanawiający tym bardziej, że za znajomość języka obcego Pan G. przyznał skarżącej tylko 4 punkty, natomiast pozostali członkowie po 10 punktów.

W tym stanie rzeczy skarga Pani J. B., wykazująca, iż organ naruszył art. 153 p.p.s.a. jest zasadna, co skutkowało uchyleniem zaskarżonej uchwały i jej ponownego wyjaśnienia w kierunku wskazanym przez Sąd.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 145 § 1 pkt 1c p.p.s.a., art. 152 i art. 200 p.p.s.a. orzekł jak w wyroku.



Powered by SoftProdukt