Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bolesław Stachura, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi O. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Urzędu Pracy z dnia 6 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od wyników oceny wniosku o dofinansowanie projektu w ramach polityki spójności oddala skargę.

W odpowiedzi na konkurs ogłoszony przez Wojewódzki Urząd Pracy

w S., pełniący rolę Instytucji Pośredniczącej w ramach RPO WZ (dalej: Instytucja Pośrednicząca, IP, Organ) O. (dalej: Spółka, Wnioskodawca, Skarżąca) złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pod nazwą: "Czas na kwalifikacje językowe", złożonego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Z. 2014-2020 działanie 8.10 Wsparcie osób dorosłych, w szczególności osób o niskich kwalifikacjach i osób starszych w zakresie doskonalenia umiejętności wykorzystywania technologii informacyjno-komunikacyjnych i porozumiewania się w językach obcych.

Pismem z [...] września 2017 r. Instytucja Pośrednicząca poinformowała Spółkę,

że wniosek o dofinansowanie podczas I fazy oceny, uzyskał wymaganą liczbę punktów ([...] punktów) i spełnił kryteria wyboru, jednakże został oceniony negatywnie,

gdyż kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nr [...] nie wystarcza na wybranie go do dofinansowania.

W związku z negatywną oceną wniosku Spółka złożyła protest w celu ponownego sprawdzenia wniosku w zakresie procedury wyboru projektu. W proteście Spółka wskazała, że nie zgadza się z oceną Kryterium jakości: Odpowiedniość/Adekwatność/Trwałość. W związku z tym wniesiono o ponowną ocenę wniosku, z uwzględnieniem uwag zawartych w proteście.

Rozstrzygnięciem z [...] października 2017 r., Instytucja Pośrednicząca poinformowała Spółkę, że protest został uwzględniony i do oceny projektu zostały dodane punkty, w skutek czego łączna ilość punktów za projekt wyniosła [...] punktów, w związku

z czym organ dokonał aktualizacji listy, o której mowa w art. 46 ust 3 ustawy wdrożeniowej.

Następnie pismem z [...] stycznia 2018 r. Instytucja Pośrednicząca poinformowała Spółkę, że jej projekt uzyskał [...] punktów, a kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nie wystarcza na wybranie go do dofinansowania.

W związku z ponowną negatywną oceną wniosku Spółka, na podstawie art. 53 i art. 54 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1460 ze zm. – dalej: ustawa wdrożeniowa), złożyła protest, w którym zgłosiła zastrzeżenia do przeprowadzonej oceny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie rozpoznając skargę, wyrokiem

z dnia 14 czerwca 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 303/18, uwzględnił skargę i stwierdził,

że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Sąd wskazał, że skarga zasługiwała ona na uwzględnienie, albowiem zarówno informacja z dnia [...] stycznia 2018 r. zawierającą negatywną ocenę projektu, jak również informacja z [...] marca 2018 r. o nieuwzględnieniu protestu, została podpisała, przez tą samą osobę, tj. Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy A. P.. Stanowiło to naruszenie art. 60 i art. 67 ustawy wdrożeniowej. Z uwagi na gwarancyjny charakter zakazu przewidzianego w art. 60 ustawy wdrożeniowej Sąd uznał, że jego złamanie jest istotnym naruszeniem prawa, mającym wpływ na wynik oceny.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 ust. 8 pkt 1 lit. a ustawy wdrożeniowej, Sąd uwzględnił skargę stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia instytucji pośredniczącej. Ponownie rozpatrując sprawę organ zobowiązany został jeszcze raz rozpoznać protest przez osobę niepodlegającą wyłączeniu w świetle art. 60 ustawy wdrożeniowej.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 10 sierpnia 2018 r. (sygn. akt I GSK 2658/18) zaaprobował to rozstrzygnięcie.

[...] września 2018 r. po ponownym rozpoznaniu sprawy przez osobę niepodlegającą wykluczeniu w rozumieniu art. 60 ustawy wdrożeniowej, IP wydała rozstrzygnięcie o nieuwzględnieniu protestu w zakresie procedury wyboru projektu.

Odnosząc się do ww. rozstrzygnięcia Wnioskodawca ponownie wniósł skargę do WSA wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wyrokiem z dnia 28 listopada 2018 r. wydanym w sprawie oznaczonej sygn. akt I SA/Sz 762/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uwzględnił skargę Wnioskodawcy i nakazał ponownie rozpoznanie sprawy przez IP RPO WZ wskazując na konieczność przeprowadzenia analizy pozostawania środków w konkursie na chwilę rozpoznania protestu rozumianą jako "wiążące rozdysponowanie" środków wynikające z podpisanych z podmiotami znajdującymi się na liście rankingowej umów o dofinansowanie.

Mając na uwadze powyższe, IP rozstrzygnięciem z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] dokonała ponownego rozpatrzenia protestu z dnia [...] lutego 2018 r. przeprowadzając uprzednio analizę wszystkich okoliczności posiadających znaczenie dla rozstrzygnięcia, w szczególności wskazanych w uzasadnieniu wyroku WSA w Szczecinie z dnia 28 listopada 2018 r.

Przede wszystkim w zaskarżonym rozstrzygnięciu, po dokonaniu obszernej analizy obowiązujących przepisów wskazano, że procedura odwoławcza nie wstrzymuje zawierania umów, wydatkowanie pozostałej kwoty tj.: [...] zł na dofinansowanie kolejnych projektów nie było to możliwe bowiem po zaktualizowaniu listy, sfinansowanie projektów, które po procedurze odwoławczej zostały ocenione na [...] punktów wymagało kwoty [...]zł, którą IP nie dysponowała, ocena projektu została przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami, Organ nie miał obowiązku zwiększać środków na realizację projektów zgłoszonych w niniejszym konkursie, wydając zaskarżone rozstrzygnięcie uwzględniono uzasadnienia prawne zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o sygn. akt I SA/Sz 762/18.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, Skarżąca, reprezentowana przez radcę prawnego, zarzuciła Instytucji Pośredniczącej rozpatrującej wniosek ocenę projektu niezgodnie z prawem wnosząc o uwzględnienie skargi, stwierdzenie, że ocena projektu została przeprowadzona niezgodnie z prawem oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ, a także zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu skarżąca zarzuciła naruszenie:

1) naruszenie art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z 53 ust. 2 pkt 2 ustawy wdrożeniowej przez bezpodstawne i niezgodne z treścią wyroku WSA w Szczecinie z dnia 28 listopada 2018 r. (sygn. akt I SA/Sz 762/18) przyjęcie, że doszło do wyczerpania kwoty środków przeznaczonych na Konkurs, w sytuacji w której pojęcia "wyczerpania" kwoty na dofinansowanie nie można wiązać jedynie z przeznaczeniem tych środków na wybrane projekty w danym konkursie, a z faktycznym wyczerpaniem środków przez co rozumie się co najmniej podpisanie umów o dofinansowanie na projekty objęte konkursem co potwierdził w swoim wyroku WSA w Szczecinie, a także w sytuacji w której z treści samego Rozstrzygnięcia wynika, że środki w Konkursie nie zostały wyczerpane w rozumieniu przyjętym w wiążących dla Organu wskazaniach ww. wyroku, a pomimo tego Organ - z powołaniem się na tę samą podstawę prawna, tj. art. 52 ust. 2 ustawy wdrożeniowej, ponownie rozpoznał protest Skarżącej negatywnie czym wprost naruszył ww. wyrok WSA w Szczecinie,

- naruszenie art. 37 ust. 1 b. w zw. z art. 125 ust. 3 lit. a tiret rozporządzenia Parlamentu i Rady (UE) nr 1303/13 w zw. z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP oraz art. 41 ust. 1 Karty Praw Podstawowych poprzez bezzasadne uznanie, że Projekt Skarżącej nie może zostać rekomendowany do dofinansowania pomimo jego pozytywnej oceny, tj. uzyskania takiej liczby punktów jak pięć innych projektów, które zostały skierowane do dofinansowania, w sytuacji w której nie doszło do wyczerpania środków w konkursie, a jedyną przyczyną odmowy dofinansowania Projektu jest niemożność Organu rozstrzygnięcia czy, a jeżeli tak to w jaki sposób, potraktować innych wnioskodawców, którzy otrzymali taką samą liczbę punktów co Skarżąca, ale nie wnieśli skargi i w konsekwencji odmowa zaproszenia do podpisania umowy Skarżącej, z tego jedynie względu, że w dokumentacji wewnętrznej Organ nie przewidział tego typu sytuacji, a ewentualne jej zaproszenie do popisania Umowy miałoby rzekomo naruszać zasadę równego dostępu do pomocy poprzez brak zaproszenia innych wnioskodawców, którzy otrzymali taką samą liczbę punktów, ale nie skorzystali z prawa do wniesienia środków odwoławczych, czym Organ naruszył prawo do dobrej administracji przejawiające się w sprawiedliwym rozpatrzeniu sprawy a także prawidłowym uzasadnieniu negatywnej decyzji oraz zasadę proporcjonalności,

- naruszenie art. 53 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 39 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej przez bezpodstawną odmowę skierowania Projektu Skarżącej do dofinansowania ze względu na "niewystarczanie środków w danym konkursie", w sytuacji w której przepis art. 53 ust. 2 pkt 2 nie znajduje zastosowania do projektów objętych procedurą odwoławczą i nie może uzasadniać odmowy dofinansowania projektom, które uzyskały taką liczbę punktów jak inne projekty wyróżnione do dofinansowania zaś Projekt Skarżącej po rozstrzygnięciu protestu w październiku 2017 r. otrzymał liczbę punktów uprawniającą go do dofinansowania, tj. taką liczbę punktów jak pięć innych projektów, które spełniły minimum punktowe i które zostały skierowane do dofinansowania, a tym samym odmowa skierowania Projektu Skarżącej do dofinansowania ma charakter dyskryminujący i świadczy o nierównym jej traktowaniu,

- naruszenie art. 5 ust. 4 TUE w zw. z art. 41 ust. 1 i 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej w zw. z art. 125 ust. 3 lit. a pkt I-III Rozporządzenia 1303/2013 przez nierzetelną, nieprzejrzystą negatywną ocenę Projektu, naruszenie zasady sprawiedliwości proceduralnej i nieproporcjonalną, niczym nieuzasadnioną sankcję polegającą na negatywnej de facto ocenie Projektu przez bezpodstawne przyjęcie,

że odmowę dofinansowania dla Projektu, który został uprzednio oceniony pozytywnie, tj. uzyskał taką samą liczbę punktów co inne projekty, które w tym samym Konkursie zostały rekomendowane do dofinansowania, tj. [...] punktów uzasadnia "nie wystarczanie środków" w konkursie, w sytuacji w której umieszczenie projektu na liście projektów ocenionych pozytywnie powinno skutkować rekomendowaniem go do dofinansowania, okoliczność alokacji środków na konkurs jest okolicznością w całości uzależnioną od Organu, a gorsze traktowanie Projektu Skarżącej w stosunku do Projektów innych wnioskodawców, którzy nie musieli korzystać z procedury odwoławczej jest niczym nieuzasadnioną dyskryminacją, tym większą, że wynikającą z błędu samego Organu (ekspertów) popełnionego w pierwotnej ocenie,

- naruszenie art. 37 ust. 1 i 46 ust. 2 ustawy wdrożeniowej przez odmowę przyznania dofinansowania Skarżącej, wskutek tzw. niewystarczania środków na konkurs pomimo, że dofinansowanie Projektu jest możliwe ponieważ nadal są dostępne środki w ramach alokacji na działanie, a odmowa zwiększenia alokacji na konkurs podczas gdy przepisy wyraźnie dopuszczają taką możliwość, a wadliwość pierwotnej oceny Projektu przez Organ w pełni uzasadniałaby taką decyzję, ma charakter arbitralny i nie została w żaden racjonalny sposób uzasadniona,

- naruszenie art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w zw. z art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej poprzez bezzasadne uznanie, że Projekt Skarżącej nie może zostać rekomendowany do dofinansowania pomimo jego pozytywnej oceny, tj. uzyskania takiej liczby punktów jak pięć innych projektów, które zostały skierowane do dofinansowania, w sytuacji w której odmowa dofinansowania jest uzasadniona wyłącznie rzekomym "niewystarczaniem" środków w danym konkursie narusza w sposób niewątpliwy również wynikające z Konstytucji RP zasady sprawiedliwości proceduralnej, zasadę równego traktowania oraz zasadę proporcjonalności,

- naruszenie art. 7 Konstytucji RP w zakresie braku podstawy prawnej do stwierdzenia przez Organ negatywnej oceny z uwagi na wyczerpanie alokacji na konkurs w trakcie trwania procedury odwoławczej podczas gdy kwota przeznaczona do dofinansowania nie została wyczerpana w terminie przewidzianym dla rozpatrzenia protestu, a więc na etapie rozpatrywania protestu nie została wyczerpana kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w ramach działania 8.10 RPO WZ 2014-2020 w rozumieniu określonym w wyroku WSA w Szczecinie, a jedynie jak stwierdza Organ kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w ramach konkursu nie wystarcza na wybranie Projektu do dofinansowania, co w konsekwencji powoduje, że Projekt powinien zostać umieszczony na liście projektów wybranych do dofinansowania w wyniku przeprowadzenia procedury odwoławczej

- naruszenie art. 125 ust. 1 Rozporządzenia NR 966/2012 oraz art. 125 ust. 3 lit. a Rozporządzenia Nr 1303/2013 poprzez dokonanie oceny Projektu w sposób dowolny

i sprzeczny z zasadą równego dostępu do pomocy przez niezapewnienie Projektowi warunków oceny porównywalnych do innych wniosków, które uzyskały taką samą liczbę punktów i w konsekwencji zostały rekomendowane do dofinansowania, w sytuacji

w której brak było podstaw do zróżnicowania sytuacji prawnej podmiotów znajdujących się w takim samym położeniu, tj. podmiotów, których projekty otrzymały taką samą liczbę punktów, a jedną cechą różnicująca ich sytuację była procedura odwoławcza wszczęta w stosunku do Projektu Skarżącej, która w żaden sposób, zdaniem Skarżącej, nie mogła jej dyskryminować, wskutek czego nie zapewniono warunków, aby ocena projektów była porównywalna.

Wskazując na powyższe zarzuty wniesiono o uwzględnienie skargi, stwierdzenie że ocena projektu została przeprowadzona niezgodnie z prawem oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

W obszernym uzasadnieniu skarżąca spółka szeroko omówiła ww. zarzuty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, zwanej dalej "p.p.s.a.") sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontroli sądów administracyjnych podlegają akty wymienione w art. 3 § 2. Według art. 3 § 3 sądy orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Stosownie do treści art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1460, dalej - ustawa wdrożeniowa), w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, wnioskodawca może w tym zakresie wnieść skargę do sądu administracyjnego, zgodnie z art. 3 § 3 p.p.s.a.

W myśl art. 61 ust. 8 ustawy wdrożeniowej w wyniku rozpoznania skargi sąd może:

1) uwzględnić skargę, stwierdzając, że:

a) ocena projektu została przeprowadzona w sposób w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję, o której mowa w art. 39 ust. 1;

b) pozostawienie protestu bez rozpatrzenia było nieuzasadnione, przekazując sprawę do rozpatrzenia przez właściwą instytucję, o której mowa w art. 55 albo art. 39 ust. 1;

2) oddalić skargę, w przypadku jej nieuwzględnienia;

3) umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli jest ono bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 64 ustawy wdrożeniowej w zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania przed sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy p.p.s.a. określone dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 z wyłączeniem art. 52-55, art. 61 § 3-6, art. 115-122, art. 146, art. 150 i art. 152 tej ustawy.

Tryb postępowania w sprawie przyznania środków na finansowanie zgłaszanych przez uprawnione podmioty projektów określa ww. ustawa wdrożeniowa oraz Wytyczne w zakresie trybów wyboru projektów na lata 2014-2020 z dnia 6 marca 2017 r., dalej: Wytyczne.

Zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy wdrożeniowej Konkurs jest postępowaniem służącym wybraniu do dofinansowania projektów, które spełniły kryteria wyboru projektów albo spełniły kryteria wyboru Projektów i: 1) uzyskały wymaganą liczbę punktów albo 2) uzyskały koleino największa liczbę punktów, w przypadku ody kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nie wystarcza na objęcie dofinansowaniem wszystkich projektów, o których mowa w pkt 1. Ponadto, zgodnie z Wytycznymi (Podrozdział 6.6. pkt 9) - Zgodnie z zasadami horyzontalnymi odnoszącymi się do wyboru projektów, w szczególności niedyskryminacji i przejrzystości fart. 125 pkt 3 lit a(ii) rozporządzenia ogólnego), zakazane jest wybieranie do dofinansowania, po rozstrzygnięciu konkursu lub etapu konkursu, o którym mowa w podrozdziale 6.3 pkt 2 lit. c) ii. projektów z listy, o której mowa w art. 44 ust. 4 ustawy, w innej kolejności niż wynikałoby to z przeprowadzonej oceny.

Nie ulega wątpliwości, że na każdym etapie oceny organ powinien kierować się zasadą przeprowadzania wyboru projektów w sposób przejrzysty. Zasada ta w odniesieniu do oceny opartej o treść art. 53 ust. 2 pkt 2 ustawy wdrożeniowej oznacza, że organ powinien w sposób przejrzysty wskazać z jakich powodów w konkretnym przypadku wystąpiła sytuacja braku wystarczania kwoty przeznaczonej na dofinasowanie projektów w konkursie na wybranie konkretnego projektu do dofinasowania. W ocenie Sądu zaskarżone rozstrzygnięcie kryterium to spełnia. Organ wskazał jaką konkretnie sytuację uznaje za spełniającą przesłankę wyczerpania kwoty przeznaczonej na dofinasowanie projektów i odniósł tą sytuację do rozpatrywanego przypadku.

Zgodnie z zaleceniem Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego zawartym w wyroku o sygn. akt I SA/Sz 762/18 Organ przeprowadził szczegółową analizę ilości posiadanych środków oraz sposobu ich wydatkowania, wskazując że kwota środków przeznaczonych na dofinansowanie realizacji projektów w konkursie wynosiła [...] zł (w tym [...] zł rezerwy na odwołania). W dniu [...] sierpnia 2017 r. IP, po ocenie KOP, zatwierdziła wybór 15 projektów, zgodnie z kolejnością uwzględniającą otrzymane punkty, na kwotę dofinansowania równą [...] zł. Pozostałe środki zostały zarezerwowane na procedurę odwoławczą.

Następnie, po dokonaniu oceny wszystkich wniosków w wyniku przeprowadzenia procedury odwoławczej dotyczących omawianego konkursu, IP RPO WZ w dniu

[...] stycznia 2018 r. Listą projektów po procedurze odwoławczej, zatwierdziła wybór do dofinansowania kolejne 4 projekty (z liczbą punktów 135 i 132) na skutek wykorzystania rezerwy na odwołania oraz uwolnienia środków z powodu rezygnacji 2 Wnioskodawców z podpisania umowy o dofinansowanie. Kwota dofinansowania 17 projektów wybranych do dofinansowania (zgodnie z kolejnością uwzględniającą otrzymane punkty) wyniosła zatem [...] zł. Na chwilę rozpoznania protestu podpisano 9 umów o dofinansowanie na kwotę [...]zł. Pozostałe umowy (projekty, które otrzymały od 131 do 135 punktów) nie zostały podpisane ze względu na rezygnację z podpisania umowy o dofinansowanie przez Wnioskodawców lub odstąpienie przez IP RPO WZ od podpisania umowy.

Wydatkowanie pozostałej kwoty tj.: [...] zł na dofinansowanie kolejnych projektów nie było to możliwe bowiem kolejne wnioski do dofinansowania, po zaktualizowaniu listy (o której mowa w art. 45 ust. 6 ustawy wdrożeniowej), które po procedurze odwoławczej zostały ocenione na [...] punktów (łącznie 11 projektów) wymagały kwoty [...]zł).

Wyjaśnić należy, że zgodnie z Wytycznymi (Podrozdział 6.6. pkt 8) - wybór projektu do dofinansowania wynikający z przesłanek, o których mowa w pkt 7 następuje zgodnie z kolejnością zamieszczenia projektów na liście, o której mowa w pkt 3, przy czym ze względu na zasadę równego traktowania wnioskodawców wybór projektów musi objąć projekty, które uzyskały taka samą liczbę punków w ramach konkursu lub etapu konkursu, o którym mowa w podrozdziale 6.3 pkt 2 lit c) ii.

Zgodnie zatem z ww. zapisami Wytycznych aby IP mogła podpisać umowę

o dofinansowanie z O. to jednocześnie musiałby podpisać umowy z pozostałymi Wnioskodawcami, których projekty otrzymały [...] punktów. Pozostała kwota nie wystarczała jednak na dofinansowanie wszystkich ww. projektów.

Mając na uwadze powyższe Sąd stanął na stanowisku, że Organ prawidłowo dokonał oceny "pozostawania środków w konkursie" wskazał bowiem w sposób jasny i czytelny z jednej strony jaka kwota była przeznaczona na konkurs oraz z drugiej strony jakie kwoty zostały rozdysponowane. Wyczerpanie bowiem alokacji, o którym mowa w przepisie art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy wdrożeniowej to faktyczne wyczerpanie środków, będące konsekwencją zawarcia umowy o dofinansowanie lub wydania decyzji o dofinansowaniu, które zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy wdrożeniowej stanowią podstawę dofinansowania projektu. Takie rozumienie pojęcia wyczerpania alokacji umożliwia precyzyjne ustalenie, czy w sprawie doszło do faktycznego wyczerpania kwoty przeznaczonej na dofinansowanie projektów, a zatem, czy organ, pozostawiając protest bez rozpatrzenia, prawidłowo zastosował art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy.

W ocenie Sądu zatem uznać należało, że w rozpoznawanej sprawie protest rozpoznany został w sposób właściwy, a w rozstrzygnięciu zawarto wyczerpującą analizę pozostawania środków w konkursie na chwilę rozpoznania protestu. Takie procedowanie Organu, wbrew zarzutom skargi, nie narusza zasady przejrzystości o jakiej mowa w art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej.

IP zobowiązana jest do zawierania umów o dofinansowanie zgodnie z ustawą wdrożeniową art. 39 ust. 2 pkt 2 oraz Wytycznymi (Podrozdział 6.6, pkt 8 i 9). Nawet w przypadku, gdy rozpoczęta została procedura odwoławcza w odniesieniu do części wniosków, nie wstrzymuje ona zawierania umów z Wnioskodawcami, których projekty zostały już wybrane do dofinansowania (zgodnie z art. 65 ustawy wdrożeniowej). Może to spowodować sytuację, w której nawet pozytywne rozpatrzenie protestu czy uwzględnienie skargi nie pozwoli na otrzymanie dofinansowania. Fakt taki, który miał miejsce także w rozpoznawanej sprawie nie pozwala na zarzucenie Organowi działania w sposób sprzeczny z prawem.

Skarżąca formułując zarzuty skargi zdaje się zapominać, że procedura odwoławcza, o której mowa w art. 53-64 ustawy wdrożeniowej, nie wstrzymuje zawierania umów z wnioskodawcami, których projekty zostały wybrane do dofinansowania, a zatem organ musiał zagwarantować dofinansowanie tym projektom, które pierwotnie uzyskały największą liczbę punktów.

Oczywistym jest, że przepis art. 65 ustawy wdrożeniowej nie wyłącza możliwości podpisywania umów z wnioskodawcami, których projekty znajdowały się na tzw. liście uaktualnionej (art. 58 ust. 2 pkt 1 ustawy wdrożeniowej), a następnie zostały wybrane do dofinansowania po odstąpieniu od realizacji projektów przez innych beneficjentów. Przepis ten podkreśla bowiem przyjęty w założeniach ustawy prymat zasad efektywności i szybkości wdrażania środków pomocowych nad legalnością stosowania prawa w postępowaniu konkursowym. Wynika zatem z niego obowiązek niezwłocznego zawierania umów o dofinansowanie (lub wydawania decyzji o dofinansowaniu), projektów które zostały zakwalifikowane do dofinansowania, bez względu na wynik kontroli odwoławczej lub sądowej. W sytuacji bowiem, gdy przepis art. 65 ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014 – 2020 ustanawia bezwzględną zasadę, że procedura odwoławcza nie wstrzymuje zawierania umów z wnioskodawcami, których projekty zostały wybrane do dofinansowania – co służąc realizacji wskazanych powyżej celów ma tę konsekwencję, że odnosi się w równym stopniu do wnioskodawców, których projekty wybrane zostały do dofinansowania z listy podstawowej, jak i z listy zaktualizowanej – to nie sposób jest upatrywać wadliwości działania IP w tym, że równolegle z powierzonymi jej kompetencjami do rozpatrywania protestów od negatywnej oceny projektów realizuje kompetencje wprost ukierunkowane na rozdysponowywanie środków finansowych zgodnie z zasadą szybkości oraz efektywności ich rozdziału. Tak więc, nawet spełnienie wszystkich kryteriów wyboru projektu w trybie wyboru konkursowego nie oznacza, że wszystkie projekty spełniające kryteria automatycznie otrzymają dofinansowanie, gdyż liczba projektów wybranych do dofinansowania uzależniona jest od liczby punktów uzyskanych przez projekt podczas oceny KOP oraz dostępnej alokacji przewidzianej w ramach organizowanego konkursu (zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy wdrożeniowej). Postępowanie konkursowe polega na wyłonieniu najlepszych projektów, które zagwarantują osiągnięcie we właściwym programie operacyjnym założonego celu, nie zaś wszystkich projektów spełniających założone kryteria.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że IP w momencie rozpatrywania protestu nie posiadała dostępnych środków, które mogła przeznaczyć na dofinansowanie projektu Wnioskodawcy.

Nie zasługuje więc na uwzględnienie zarzut, że w takcie trwania procedury odwoławczej organ podejmował decyzje dotyczące wyboru dodatkowych innych projektów o tej samej liczbie punktów ([...] pkt) bowiem w trakcie trwania procedury odwoławczej jakikolwiek projekt o sumie punktów [...] (poza wcześniej wybranymi do dofinansowania) nie został dodatkowo wybrany do dofinansowania. Wszystkie projekty, które po procedurze odwoławczej uzyskały [...] pkt nie zostały wybrane do dofinansowania, gdyż kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w konkursie nie wystarczyła na wybranie ich do dofinansowania.

Odnośnie naruszenia art. 46 ust. 2 ustawy wdrożeniowej należy zauważyć,

że zgodnie z tą regulacją IP RPO WZ może zwiększyć kwotę przeznaczoną na dofinansowanie w konkursie. Nie oznacza to jednak, iż IP RPO WZ musi dofinansować wszystkie projekty pozytywnie ocenione po procedurze odwoławczej.

Jak już wskazano powyżej, projekty do procedurze odwoławczej umieszczane są na zaktualizowanej liście, o której mowa w art. 46 ust. 3 ustawy wdrożeniowej. Projekty te oczekują na przyznanie dofinansowania w ramach dostępnych przez IP środków. Organ nie musi zatem dofinansować wszystkich projektów pozytywnie ocenionych po procedurze odwoławczej.

Z akt sprawy nie wynika aby IP do chwili rozpoznania przedmiotowego protestu zwiększała kwotę przeznaczoną na dofinansowanie projektów w omawianym konkursie. Nadto, jak wynika z oświadczenia pełnomocnika Organu złożonego na rozprawie w dniu 5 czerwca 2019 r. środki pozostałe w konkursie nr [...] zostały przesunięte do wykorzystania w nowym konkursie. Takim działaniom Organu nie można zarzucić niezgodności z prawem ponieważ należą one do jego kompetencji i również realizują zasadę celowości i efektywności wdrażania środków pomocowych.

W ocenie Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego projekt został oceniony zgodnie z regulacjami ustawy wdrożeniowej.

Projekt został oceniony przez dwóch niezależnych członków KOP. Ze względu na fakt, że projekt został oceniony negatywnie, Wnioskodawca skorzystał

z przysługującej mu możliwości wniesienia protestu w celu ponownego sprawdzenia przez IP RPO WZ złożonego wniosku w zakresie spełnienia kryteriów wyboru projektów.

Zgodnie z art. 37 ust. 1: Właściwa instytucja przeprowadza wybór projektów do dofinansowania w sposób przejrzysty, rzetelny i bezstronny oraz zapewnia wnioskodawcom równy dostęp do informacji o warunkach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania.

- Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UEL Nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.

- art. 125 ust. 3 lit a: W odniesieniu do wyboru operacji instytucja zarządzająca:

a) sporządza i, po zatwierdzeniu, stosuje odpowiednie procedury wyboru

i kryteria, które:

(i) zapewniają, że operacje przyczynią się do osiągnięcia celów szczegółowych i rezultatów odpowiednich priorytetów;

(ii) są niedyskryminacyjne i przejrzyste:

(iii) uwzględniają ogólne zasady ustanowione w art. 7 i 8.

KOP uznała, że nie spełniono kryterium "Odpowiedzialność/Adekwatność/Trafność". Wnioskodawca uzyskał za przedmiotowe kryterium [...] punktów (z 30 możliwych do zdobycia) natomiast niespełnienie kryterium dotyczyłoby sytuacji, w której projekt uzyskałby mniej niż [...] punktów za ww. kryterium.

Zgodnie z ideą powoływania KOP wnioski oceniane są samodzielnie przez jej członków. Oceniający mają pewną swobodę wyboru liczby przyznanych punktów, której granice wyznaczają obowiązujące uregulowania i standardy oceny oraz maksymalne wartości wskazane w Liście sprawdzającej wniosek o dofinansowanie projektu konkursowego w ramach RPO WZ 2014-2020 (dalej: lista sprawdzająca). Merytoryczna weryfikacja projektu według kryteriów wartościujących opiera się na swobodnej ocenie, zbliżonej w swej istocie do uznania administracyjnego. Natomiast, zgodnie z art. 53

ust. 1 ustawy wdrożeniowej wnioskodawcy, w przypadku negatywnej oceny jego projektu wybieranego w trybie konkursowym, przysługuje prawo wniesienia protestu

w celu ponownego sprawdzenia złożonego wniosku w zakresie spełniania kryteriów wyboru projektów.

Uzasadnienie zawarte w liście sprawdzającej odnośnie zakwestionowanego kryterium, wskazuje na te elementy ocenianego kryterium, które miały decydujący wpływ na wynik i wyjaśnia w sposób dostateczny czym się kierował Oceniający przyznając wskazaną ilość punktów. Uzasadnienie oceny w istocie spełniło swoje zadanie i pozwoliło na sformułowanie zarzutów do oceny w formie protestu.

Organ uwzględniając protest z dnia [...] września 2017 r. przyznał dodatkowe punkty w ramach oceny kryteriów jakości i zgodnie z art. 58 ust. 2 pkt 1 ustawy wdrożeniowej dokonał aktualizacji listy, o której mowa w art. 46 ust. 3 ustawy wdrożeniowej.

Oznacza to, że wobec błędnej oceny KOP, Wnioskodawca na skutek pozytywnego rozpatrzenia protestu otrzymał maksymalną liczbę punktów za ocenę kryterium, od którego się odwoływał. System oceny projektów zawarty w ustawie wdrożeniowej przewiduje możliwość odwołania się od błędnej oceny KOP, z której to Skarżąca skorzystała.

Nie zasługuje na uwzględnienie także zarzut naruszenia art. 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej bowiem konkurs został przeprowadzony zgodnie

z Regulaminem konkursu, ustawą wdrożeniową, Wytycznymi i innymi dokumentami obowiązującymi podczas wyboru projektów do dofinansowania.

Sąd nie stwierdza również zarzucanego naruszenia Konstytucji, Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, TUE czy Rozporządzenia 1303/2013.

Rozpoznając projekt organ uwzględnił orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 28 listopada 2018 r. (sygn. akt I SA/Sz 762/18). W omawianym wyroku Sąd wskazał, odnosząc się do argumentacji skargi odwołującej się do niekonstytucyjności przepisów ustawy wdrożeniowej jako ograniczających prawa wnioskodawców projektów unijnych, w sytuacji, gdy w trakcie procedury odwoławczej kwota przeznaczona na działanie się wyczerpie, że wyrokiem z dnia 13 listopada 2018 r. w sprawie SK 17/17 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 30i pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju jest zgodny z art. 31 ust. 3. w związku z art. 2. w związku z art. 32 ust 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Orzeczenie to wprawdzie odnosi się do regulacji zawartej w ustawie o polityce rozwoju, jednak przepis art. 30i ustawy o polityce rozwoju wskazuje na wyczerpanie alokacji na jakimkolwiek etapie procedury odwoławczej jako przesłanki pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, czyli sytuacji zbliżonej do analizowanej w rozpatrywanej sprawie.

Sumując Sąd podkreśla, że złożenie wniosku było przystąpieniem przez Spółkę do postępowania o charakterze konkursowym. Jak wynika z dokumentacji konkursowej Strona złożyła oświadczenie o zapoznaniu się i akceptacji tych zasad dokonywania oceny wniosków a w toku postępowania odwoławczego oceny swego wniosku skutecznie nie podważyła ani nie przedstawiła też, w ocenie Sądu, skutecznej argumentacji pozwalającej na uwzględnienie zrzutów skargi.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie,

w oparciu o art. 61 ust. 8 pkt 2 ustawy wdrożeniowej, oddalił skargę.

Wyroki przywołane w sprawie dostępne są na stronie internetowej: www.orzeczenia.nsa.gov.pl.