drukuj    zapisz    Powrót do listy

6120 Ewidencja gruntów i budynków, Geodezja i kartografia, Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, Uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Ke 511/21 - Wyrok WSA w Kielcach z 2021-08-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Ke 511/21 - Wyrok WSA w Kielcach

Data orzeczenia
2021-08-05 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2021-05-18
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Sędziowie
Sylwester Miziołek /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne
Geodezja i kartografia
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2019 poz 2325 art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 135, art. 200 w zw. z art. 205 § 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j.
Dz.U. 2021 poz 735 art. 105 § 1
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jedn.
Dz.U. 1989 nr 30 poz 163 art. 24 ust. 2a i 2b pkt. 1 lit. h) i pkt 2
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2021 r. sprawy ze skargi G. R. i J. R. na decyzję Ś. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K. z dnia [...] grudnia 2020 r. [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji ewidencji gruntów i budynków I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. zasądza od Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na rzecz G. R. i J. R. solidarnie kwotę [...](trzysta) złotych tytułem zwrotu koszów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji ewidencji gruntów i budynków.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

W trakcie prac związanych z modernizacją ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], doszło do ustalenia przebiegu granic niektórych działek ewidencyjnych, w tym działek nr 189, 187/2 i 191/1, stanowiących własność K. S. i H. S.. Po zapoznaniu się z projektem operatu opisowo-kartograficznego w dniu 21 listopada 2018 r. K. S. zgłosił uwagi, wpisując je do "Wykazu uwag i zastrzeżeń zgłoszonych do projektu operatu ewidencyjnego opisowo- kartograficznego". Z uwag tych wynikało, że K. S. kwestionował wykazane w tym operacie powierzchnie działek nr 189, 187/2 i 191/1. Według K. S., powierzchnie działek nr 191/1 i 187/2 powinny wynosić po 15 arów, a powierzchnia działki nr 189 powinna wynosić 52 ary. Jednak zgodnie z projektem operatu opisowo-kartograficznego dla obrębu [...], powierzchnia działki nr 191/1 wynosiła 0,1461 ha, powierzchnia działki nr 187/2 wynosiła 0,1680 ha, a powierzchnia działki nr 189 wynosiła 0,4372 ha. Dokumentacja projektu operatu opisowo-kartograficznego dla obrębu [...] została przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 27 grudnia 2018 r., pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2018.1235. Zgodnie z art. 24a ust. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, po upływie 15 dniowego terminu wyłożenia, projekt operatu opisowo-kartograficznego dla obrębu [...] stał się operatem ewidencji gruntów i budynków. Informację o tym z dnia 7 lutego 2019 r. ogłosił Starosta w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 11 lutego 2019 r. pod pozycją 809. W związku z tym, dane zawarte w operacie opisowo kartograficznym obrębu [...], przyjętym do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 27 grudnia 2018 r., pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2018.1235, zostały ujawnione w bazie danych ewidencji gruntów i budynków.

W terminie przysługującym do zgłoszenia zarzutów, o których mowa w przytoczonym wcześniej art. 24a ust. 9 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, K. S. i H. S. nie złożyli zarzutów do danych zawartych w projekcie operatu opisowo-kartograficznego. Starosta przyjął jednak uwagi zgłoszone przez K. S. w toku prowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, uznając tym samym, że są one zasadne. "Wykaz uwag i zastrzeżeń zgłoszonych do projektu operatu ewidencyjnego opisowo-kartograficznego" sporządzony w trakcie wyłożenia projektu operatu opisowo-kartograficznego dla obrębu 0015-[...], nie zawiera informacji dotyczących sposobu rozpatrzenia tych uwag.

Mając na uwadze, że projekt operatu opisowo-kartograficznego dla obrębu 0015-[...], przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 27 grudnia 2018 r. pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2018.1235, stał się operatem ewidencyjnym, Starosta mając na uwadze, że operat ten, w odniesieniu do gruntów oznaczonych jako działki nr 187/2, 191/1 i 189, stanowiących własność K. i H. małż. S. jest wadliwy, podjął działania w celu usunięcia tych wad w trybie aktualizacji ewidencji gruntów i budynków.

W ramach podjętych działań, Starosta zlecił wykonawcy prac dotyczących modernizacji ewidencji gruntów i budynków obrębu 0015-[...], ponowne ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych nr 187/2, 191/1, 189. W dniu 7 marca 2019 r. do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego została włączona dokumentacja techniczna pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2019.227, dotycząca ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych nr 187/2, 189, 191/1. Jednak Starosta stwierdził, że czynności dotyczące ustalenia przebiegu granic przedmiotowych działek zostały wykonane bez zawiadomienia zainteresowanych podmiotów. Wobec tego Starosta uznał, że dokumentacja o identyfikatorze P.2610.2019.227, nie może stanowić podstawy do aktualizacji ewidencji gruntów i budynków oraz podstawy do wydania decyzji.

W dniu 11 października 2019 r. do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego został przyjęty operat techniczny pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2019.1034, dotyczący działek nr 189, 187/2, 187/3, 191/1, 191/2, położonych w obrębie [...]. Na podstawie tej dokumentacji decyzją z dnia [...] Starosta orzekł o aktualizacji informacji zawartych w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu 0015-[...], gmina [...], w zakresie zmiany powierzchni działek nr 187/2, 189, 191/1, 187/3 i 191/2 oraz zmiany przebiegu granic działek nr 198, 187/2, 191/1 i 191/2 z działkami sąsiednimi.

Po rozpatrzeniu odwołania H. S. i K. S. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją z dnia [...] uchylił ww. decyzję z dnia [...] w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, stwierdzając że dokumentacja o identyfikatorze ewidencyjnym P.2610.2019.1034, z uwagi na liczne wady, nie może stanowić podstawy do aktualizacji ewidencji gruntów i budynków. Organ II instancji stwierdził również, że postępowanie prowadzone przez Starostę , pomimo wadliwej dokumentacji o identyfikatorze ewidencyjnym P.2610.2019.1034, nie jest bezprzedmiotowe, gdyż dotyczy uwag zgłoszonych przez K. S. w trakcie modernizacji ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], gmina [...], które organ uznał za zasadne. Organowi I instancji zalecono przede wszystkim ustalenie, czy w przedmiotowej sprawie zachodzi faktycznie konieczność ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych nr 187/2, 198, 191/1 i 191/2, a jeśli zajdzie potrzeba ustalenia przebiegu granic tych działek, sporządzenie prawidłowej dokumentacji.

Rozpatrując sprawę ponownie, Starosta pismem z dnia 26 lutego 2020 r. zwrócił się do wykonawcy dokumentacji o identyfikatorze ewidencyjnym P.2610.2019.1034, o sporządzenie nowej dokumentacji uwzględniającej uwagi zamieszczone w ww. decyzji WINGiK.

W dniu 25 września 2020 r. do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego została włączona dokumentacja techniczna pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2020.919, dotycząca aktualizacji ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działek nr 187/1, 187/2. 187/3, 189, 191/1, 191/2, 193, 240, 509, położonych w obrębie [...], gmina [...]. Przedmiotem tej dokumentacji było ustalenie przebiegu granic:

pomiędzy działką nr 187/3 a działkami nr 240, 509, 187/2, 189,

pomiędzy działką nr 187/2 a działkami nr 509, 187/1, 189,

pomiędzy działką nr 189 a działkami nr 240, 191/2, 191/1, 187/1,

pomiędzy działką nr 191/2 a działkami nr 240, 193, 191/1,

oraz zmiana powierzchni działek nr 187/2, 187/3, 189, 191/1, 191/2.

Decyzją z dnia [...] Starosta umorzył w całości postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], gmina [...], polegającej na:

zmianie przebiegu granic: działki nr 189 z działkami nr 187/2, 187Ą 191/1, 191/2, działki nr 187/2 z działką nr 187/3, działki nr 191/1 z działka nr 193 i 191/2 oraz działki nr 191/2 z działką nr 193,

zmianie powierzchni działek nr 187/2, 187/3, 189, 191/1, 191/2,

Uzasadniając swoje stanowisko Starosta wskazał, że z dniem 31 lipca 2020 r. zmieniły się przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne zgodnie z ustawą z dnia 13 lutego 2020 r. o zmianie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 782) Znowelizowany art. 24 ust. 2b pkt 1 lit. 4 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi, że aktualizacja informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków następuje w drodze czynności materialno-technicznej na podstawie między innymi dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W związku z powyższym, na podstawie operatu technicznego wpisanego w dniu 25 września 2020 r. do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego pod identyfikatorem ewidencyjnym P.2610.2020.919 w dniu 30 września 2020 r. do rejestru ewidencji gruntów i budynków wprowadzono zmiany w drodze czynności materialno-technicznej.

W odwołaniu od ww. decyzji K. S. i H. S. wskazali, że nie wyrażają zgody na umorzenie postępowania w sprawie ww. działek nr 191/1, 187/2 i 189, bo pomimo czterokrotnych pomiarów na gruncie nie udało się ustalić faktycznej powierzchni przedmiotowych działek. W odwołaniu z dnia 26 października 2020 r. zainteresowani wskazali również, że nie akceptują zmiany powierzchni swoich działek nr 187/2, 191/1 i 189, na które posiadają akty notarialne oraz wpisy w księgach wieczystych prowadzonych przez Sąd Rejonowy. K. S. i Pani H. S. kwestionowali między innymi długość działki nr 189, która według nich jest krótsza o około 40 metrów oraz, że działka ta zaczyna się od działki nr 187/1. Zdaniem odwołujących, powierzchnia działki nr 189 uległa zmniejszeniu o przeszło 8 arów, natomiast powierzchnia działka nr 191/1 uległa zmniejszeniu o ponad 2 ary.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymując w mocy zakwestionowaną decyzję powołał się na art. 24 ust. 2a i 2b pkt. 1 lit. h i pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym przed dniem 31 lipca 2020 r., a także w brzmieniu obowiązującym w dniu wszczęcia przedmiotowego postępowania (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 2101), podkreślając że organ I instancji nie miał możliwości aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków w drodze czynności materialno-technicznej na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, bez wniosku zainteresowanego podmiotu ewidencyjnego albo podmiotów ewidencyjnych, w których wyłącznym władaniu znajdowały się nieruchomości objęte wnioskowaną zmianą obejmującą informacje gromadzone w ewidencji gruntów i budynków dotyczące tych nieruchomości.

Organ odwoławczy wskazał, że w świetle art. 24 ust. 2a i 2b pkt 1 lit. h i pkt 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym przed dniem 31 lipca 2020 r., a także w brzmieniu obowiązującym w dniu wszczęcia przedmiotowego postępowania (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 2101) w razie braku wniosków zainteresowanych podmiotów ewidencyjnych, jeżeli przyjęcie dokumentacji geodezyjnej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego skutkowało koniecznością wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków starosta, jako organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków miał obowiązek aktualizacji tej ewidencji w drodze decyzji administracyjnej. Sytuacja ta uległa zmianie z dniem 31 lipca 2020 r., po wejściu w życie ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 782). Zgodnie z art. 24 ust. 2a i 2b pkt. 1 litera h) i pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu określonym ustawą z dnia 16 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw, organ prowadzący ewidencje gruntów i budynków ma obowiązek aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z urzędu, w drodze czynności materialno-technicznej, na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Przy czym obowiązek aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z urzędu, w drodze czynności materialno- technicznej, na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, nie jest uzależniony od wniosku zainteresowanego podmiotu ewidencyjnego albo podmiotów ewidencyjnych, w których wyłącznym władaniu znajdują się nieruchomości objęte wnioskowaną zmianą obejmującą informacje gromadzone w ewidencji gruntów i budynków dotyczące tych nieruchomości.

Tym samym po dniu 31 lipca 2020 r., organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków ma obowiązek aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z urzędu, w drodze czynności materialno-technicznej na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

W celu rozpatrzenia uwag zgłoszonych przez K. S. w trakcie modernizacji ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], niezbędne było opracowanie dokumentacji geodezyjnej. Prowadząc postępowanie zakończone zaskarżoną decyzją, Starosta zlecił wykonanie takiej dokumentacji. Dokumentacja ta została przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego pod identyfikatorem P.2610.2020.919, w dniu 25 września 2020 r., tj. po wejściu w życie ustawy z dnia 16 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo-geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz.. 782). Z dniem przyjęcia dokumentacji geodezyjnej o identyfikatorze ewidencyjnym P.2610.2020.919 do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w świetle przepisów art. 24 ust. 2a i 2b pkt. 1 lit. h ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu obowiązującym po dniu 31 lipca 2020 r. powstał obowiązek wprowadzenia z urzędu, w drodze czynności materialno- technicznej przez Starostę zmian w ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], wynikających z tej dokumentacji. Zakres zmian wynikających z dokumentacji o identyfikatorze ewidencyjnym P.2610.2020.919 obejmuje zakres prowadzonego postępowania. W tej sytuacji brak podstawy prawnej do wydania w tej sprawie decyzji administracyjnej. Tym samym postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie stało się bezprzedmiotowe, a w związku z tym w myśl art. 105 K.p.a. należało je umorzyć.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wnieśli H. S. i K. S.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację.

Na rozprawie sądowej w dniu 22 lipca 2021 r. skarżący K. S. poparł skargę, a pełnomocnik organu wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania w sposób, który odpowiednio miał lub mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sądowa kontrola legalności zaskarżonych orzeczeń administracyjnych sprawowana jest przy tym w granicach sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Kontrolą sądowoadministracyjną w niniejszej sprawie została objęta decyzja WINGiK, utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji umarzającą postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji ewidencji gruntów i budynków.

Rozstrzygnięcia wymaga zatem kwestia, czy w omawianej sprawie zaszły przesłanki do umorzenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 105 § 1 k.p.a.

Nie jest bowiem kwestią sporną, że jak wyjaśnił organ odwoławczy, w wyniku zmiany art. 24 ust. 2a i 2b pkt. 1 lit. h) i pkt 2 ustawy w trakcie postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie, tj. od dnia 31 lipca 2020 r. organ prowadzący ewidencje gruntów i budynków ma obowiązek aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z urzędu, w drodze czynności materialno-technicznej, na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego - co też w omawianej sprawie nastąpiło w dniu 30 września 2020 r. na podstawie dokumentacji przyjętej w dniu 25 września 2020 r.

Zgodnie zaś z treścią art. 105 § 1 k.p.a., gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części.

Przedmiot postępowania wiąże się ze stosowaniem przez organ publiczny przepisów materialnego prawa administracyjnego. W doktrynie wskazuje się, że cyt. "bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 k.p.a. oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty". Bezprzedmiotowość postępowania oznacza brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, skutkującego tym, że nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Jest to orzeczenie formalne, kończące postępowanie bez merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. (zob. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, C.H.Beck Warszawa 2021 r., s. 664-665).

W uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada1995 r., III ARN 50/95, OSNAPiUS 1996/11, poz. 150, sformułowano fundamentalną tezę, że ze względu na ustrojową zasadę prawa strony do merytorycznego rozpatrzenia jej żądania w postępowaniu administracyjnym i prawa do rozstrzygnięcia sprawy decyzją, art. 105 § 1, przewidujący tzw. obiektywną bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, nie może być interpretowany rozszerzająco. Powyższy przepis ma bowiem zastosowanie tylko w tych sytuacjach, gdy w świetle prawa materialnego i ustalonego stanu faktycznego brak jest sprawy administracyjnej mogącej być przedmiotem postępowania. Oznacza to, że postępowanie administracyjne, inaczej niż postępowanie cywilne, staje się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 § 1 k.p.a. tylko wtedy, gdy brak jest sprawy administracyjnej, która może być załatwiona decyzją, nie zaś wtedy, gdy wydanie decyzji staje się zbędne (por. wyrok SN z 20 stycznia 2011 r., III SK 20/10, LEX nr 794506).

Innymi słowy, bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego to brak przedmiotu postępowania, czyli konkretnej sprawy administracyjnej, będącej konsekwencją istnienia stosunku administracyjnoprawnego (podobnie wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 marca 1998 r., II SA 70/98, LEX nr 43205). Wystąpi ona w przypadku braku podstawy prawnej lub faktycznej do rozpatrzenia sprawy przez określony organ administracji (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 kwietnia 1995 r., SA/Łd 2424/94, ONSA 1996, nr 2, poz. 80, LEX nr 23866; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2003 r., II SA 428/01, LEX nr 137801). Stwierdzenie w toku postępowania, że dla ustalonego stanu faktycznego należy zastosować inne przepisy prawa materialnego, niż przyjęto we wcześniejszej fazie postępowania, nie powoduje bezprzedmiotowości postępowania, lecz jedynie zmianę kwalifikacji prawnej rozpatrywanej sprawy (por. tezę drugą wyroku WSA w Warszawie z 23 kwietnia 2007 r., IV SA/Wa 74/07, LEX nr 325247).

Nadto, zmiana stanu prawnego w toku postępowania administracyjnego prowadzi do umorzenia postępowania, jeżeli wymaga tego wyraźny przepis ustawowy (tak: A. Wróbel [w:] M. Jaśkowska, M. Wilbrandt-Gotowicz, A. Wróbel, Komentarz aktualizowany do Kodeksu postępowania administracyjnego, LEX/el. 2021, art. 105).

Wobec powyższego należy ocenić, że stan faktyczny niniejszej sprawy nie uzasadniał wydania decyzji o umorzeniu postępowania.

Zauważyć trzeba, że Starosta , zgodnie z treścią znowelizowanego art. 24 ust. 2a i 2b pkt. 1 lit. h) i pkt 2 ustawy, dokonał aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z urzędu w dniu 30 września 2020 r., w drodze czynności materialno-technicznej, na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 25 września 2020 r. Trudno zatem przyjąć, że nie doszło do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Jak wskazał sam organ odwoławczy, cyt.: "zakres zmian wynikających z dokumentacji o identyfikatorze ewidencyjnym P.2610.2020.919 obejmuje zakres prowadzonego postępowania." (str. 7 decyzji). Uznać więc należy, że w niniejszym postępowaniu administracyjnym sprawa została rozstrzygnięta co do swej istoty. Niemniej rozstrzygniecie to - wskutek ww. zmiany przepisów - nastąpiło w drodze czynności materialno-technicznej, nie zaś poprzez wydanie decyzji administracyjnej.

Powyższe nie skutkuje bezprzedmiotowością postępowania administracyjnego i nie uzasadnia podjęcia decyzji o jego umorzeniu. Wydanie decyzji merytorycznej w niniejszej sprawie stało się co prawda zbędne (niemożliwe), jednakże zmiana ww. przepisów w okolicznościach tej sprawy nie stanowi podstawy do uznania, że brak jest sprawy administracyjnej. Zmianie uległa bowiem jedynie forma zakończenia postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków.

Zasadne w stanie faktycznym omawianej sprawy wydaje się zatem wystosowanie do stron postępowania przez organ prowadzący ewidencje gruntów i budynków zawiadomienia o dokonanej aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z urzędu, w drodze czynności materialno-technicznej, na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w którym organ ten wyjaśni podstawy prawne swojego działania w przedmiocie dokonanej aktualizacji.

Mając na uwadze powyższe rozważania, uchyleniu podlega zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 135 p.p.s.a. oraz zwrot kosztów postępowania na które składa się wpis solidarny od skargi oraz od zażalenia w łącznej kwocie 300 zł na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt