drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Uchylono zaskarżony wyrok i oddalono skargę, I OSK 2999/12 - Wyrok NSA z 2013-03-06, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 2999/12 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2013-03-06 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-12-14
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Ewa Dzbeńska /przewodniczący sprawozdawca/
Ewa Kwiecińska
Izabella Kulig - Maciszewska
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
II SAB/Wa 203/12 - Wyrok WSA w Warszawie z 2012-09-05
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Uchylono zaskarżony wyrok i oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2012 poz 270 art. 188
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.), Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska, Protokolant starszy asystent sędziego Dominika Człapińska, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 203/12 w sprawie ze skargi M. H. na bezczynność Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od M. H. na rzecz Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 września 2012r., sygn. akt II SAB/Wa 203/12, po rozpoznaniu skargi M. H. na bezczynność, zobowiązał Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju do rozpatrzenia wniosku M. H. z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami postępowania administracyjnego oraz stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Wnioskiem z dnia 2 kwietnia 2012 r. skarżący M. H. zwrócił się do Narodowego Centrum Badań i Rozwoju o udostępnienie w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, w formie e-maila, bądź kserokopii lub zapisu elektronicznego na powszechnie stosowanym nośniku informacji albo pisemnie, informacji na temat "ile projektów dla działania 2.3 inwestycje związane z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka NIE zakończyło się raportem w terminie zgodnym ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie".

W odpowiedzi na powyższe organ zwrócił się pismem z dnia 12 kwietnia 2012 r. o doprecyzowanie pytania i określenie, jakich raportów dotyczy prośba.

Pismem z dnia 4 maja 2012 r. skarżący odpowiedział, że pytanie dotyczy liczby projektów realizowanych w ramach POIG 2.3 związanej z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki spośród ogółu projektów POIG 2.3, dla których podpisano odpowiednie umowy, a które to projekty nie zakończyły się raportem w terminie zgodnym ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie.

W odpowiedzi na powyższe, organ pismem z dnia 15 maja 2012 r. stwierdził, że we wszystkich zrealizowanych projektach w Działaniu 2.3 – "Inwestycje związane z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki" Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 – 2013, beneficjenci złożyli informacje końcowe w terminie zgodnym z umową.

W międzyczasie, w dniu 19 kwietnia 2012 r. skarżący M. H. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł o nakazanie Dyrektorowi Narodowego Centrum Badań i Rozwoju rozpatrzenie jego wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. W uzasadnieniu podał, że wniosek ten wpłynął do organu w tym samym dniu, co potwierdza raport transmisji, zaś on sam do chwili złożenia skargi nie otrzymał żadnej odpowiedzi.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju powołał się na wysłane wnioskodawcy pismo z dnia 15 maja 2012 r. uznając, że wniosek skarżącego został rozpatrzony, zaś sama bezczynność nie była bezprawna lub spowodowana rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązując organ do rozpatrzenia wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. powołał się na przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego i stwierdził, że nie budzi wątpliwości fakt, że Dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej.

Wskazano również, że informacją publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Zatem jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie, do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ponadto informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich i są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet, jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Niezależnie od powyższego, aby konkretna informacja posiadała walor informacji publicznej, to musi się odnosić do sfery faktów. Ponadto, zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy, udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych.

Reasumując, zdaniem Sądu I instancji, żądanie przez skarżącego udzielenia informacji jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie organ faktycznie pismem z dnia 15 maja 2012 r. odpowiedział, że we wszystkich zrealizowanych projektach w Działaniu 2.3 – "Inwestycje związane z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki" Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 – 2013, beneficjenci złożyli informacje końcowe w terminie zgodnym z umową. Jednakże – wbrew stanowisku zaprezentowanemu w odpowiedzi na skargę – organ nadal pozostaje bezczynny w wykonaniu wniosku skarżącego z dnia 2 kwietnia 2012 r., bowiem poprzez użyte w nim sformułowanie "ile" chodziło mu o ilość projektów, a nie o to, czy "wszystkie" projekty zakończyły się raportem. Stwierdzono jednak, że owa bezczynność nie miała miejsca – w ocenie Sądu I instancji – z rażącym naruszeniem prawa, bowiem wynika ona raczej z niewłaściwej oceny intencji skarżącego i w tej sytuacji nie sposób dopatrzyć się ze strony organu lekceważenia wnioskodawcy, czy też celowego wprowadzania jego w błąd.

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł Dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, domagając się:

1) uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i umorzenia postępowania - stosownie do art. 189 P.p.s.a.;

ewentualnie:

2) uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał orzeczenie (tj. Wojewódzkiemu Sądowi, Administracyjnemu w Warszawie);

a ponadto o:

3) zasądzenia na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

1) naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 140 § 1 P.p.s.a. w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) - (dalej - "d.d.i.p.") poprzez zastosowanie art. 149 § 1 P.p.s.a. i zobowiązanie skarżącego do rozpatrzenia wniosku strony z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej, w sytuacji gdy skarżący, według stanu na dzień wydania zaskarżonego wyroku, rozpatrzył już ten wniosek, w ten sposób, że udostępnił stronie żądaną informację publiczną w sposób i w formie zgodnych z treścią wniosku;

b) naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a. poprzez:

* niewskazanie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku podstawy prawnej, tj. przepisów prawa materialnego, w szczególności przepisów d.d.i.p., uzasadniających przyjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny twierdzenie, będące podstawą wydania zaskarżonego wyroku, zgodnie z którym informacje udzielone przez skarżącego są nieadekwatne do treści wniosku strony z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej, a skarżący nadal pozostaje bezczynny w wykonaniu tego wniosku;

* niewskazanie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku jednoznacznych argumentów uzasadniających przyjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny twierdzenie, będące podstawą wydania zaskarżonego wyroku, zgodnie z którym informacje udzielone przez skarżącego są nieadekwatne do treści wniosku strony z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej;

* niezawarcie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazania co do dalszego postępowania przez skarżącego;

c) naruszenie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 54 § 3 P.p.s.a. sprowadzające się do niezastosowania art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., w sytuacji gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny był zobligowany do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania, ponieważ skarżący, stosownie do art. 54 § 3 P.p.s.a., udostępnił stronie żądaną informację publiczną po wniesieniu przez stronę skargi na bezczynność organu, w konsekwencji czego postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe;

d) ewentualnie, na wypadek uznania, że Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dopuścił się naruszenia art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 54 § 3 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie art. 151 P.p.s.a. sprowadzające się do niezastosowania tego przepisu, tj. nieoddalenia skargi jako bezzasadnej, w sytuacji gdy skarżący rozpatrzył wniosek strony z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej i udostępnił stronie żądaną informację publiczną w sposób i w formie zgodnych z treścią wniosku;

2) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a) art. 13 ust. 1 d.d.i.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, sprowadzające do uznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, że skarżący nadal pozostaje bezczynny w wykonaniu wniosku strony z dnia 2 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej, w sytuacji gdy skarżący, według stanu na dzień wydania zaskarżonego wyroku, rozpatrzył już ten wniosek, w ten sposób, że udostępnił stronie żądaną informację publiczną w sposób i w formie zgodnych z treścią wniosku;

b) art. 14 ust. 1 d.d.i.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie sprowadzające się do uznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, że informacje udzielone przez skarżącego są nieadekwatne do treści wniosku strony z dnia 12 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej, w sytuacji gdy skarżący udostępnił stronie żądaną informację publiczną w sposób i w formie zgodnych z treścią wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: skarga kasacyjna zawiera usprawiedliwione podstawy.

Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W sprawie nie występują przesłanki nieważności określone w art. 183 § 2 p.p.s.a. zatem Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Bezczynność organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej polega na tym, że organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie informacji publicznej takiej czynności nie podejmuje. Innymi słowy z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy organ nie udziela informacji wskazanej we wniosku strony o jej udzielenie.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku.

Podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej związany jest treścią wniosku - rodzajem, zakresem żądanych informacji oraz wskazaną przez wnioskodawcę formą ich udzielenia.

W rozpoznawanej sprawie M. H. zwrócił się wnioskiem z dnia 12 kwietnia 2012r. do Narodowego Centrum Badań i Rozwoju o udostępnienie w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, w formie e-maila, bądź kserokopii lub zapisu elektronicznego na powszechnie stosowanym nośniku albo pisemnie, informacji na temat "ile projektów dla działania 2.3 inwestycje związane z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka nie zakończyło się raportem w terminie zgodnym ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie". Żądanie to na skutek pisma Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju z dnia 12 kwietnia 2012r. zostało sprecyzowane przez M. H. pismem z dnia 4 maja 2012r. Zatem termin do udzielenia informacji publicznej o którym mówi art. 13 ust.1 ustawy rozpoczął bieg w dniu 4 maja 2012r. W dniu 15 maja 2012r. Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju udzielił informacji że "wszyscy beneficjenci we wszystkich zrealizowanych projektach w Działaniu 2.3 – "Inwestycje związane z rozwojem infrastruktury informatycznej nauki" Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 – 2013, złożyli informacje końcowe w terminie zgodnym z umową

Wobec uzyskania informacji w terminie, wskazanym w art.13 ust.1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, Dyrektorowi Narodowego Centrum Badań i Rozwoju nie można zarzucić bezczynności.

Zarzut naruszenia art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 54 § 3 P.p.s.a jest o tyle nie uzasadniony, że skarga na bezczynność złożona w dniu 19 kwietnia 2012r., nie może wywołać zamierzonego skutku z uwagi na niezrozumiałą treść pierwszej wersji wniosku i konieczności jego doprecyzowania. Jak wyżej wskazano udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem. Zatem skuteczna skarga na bezczynność organu mogła być złożona dopiero po 4 maja 2012r. ta bowiem data otwierała bieg terminu określonego w art. 13 ust. 1 ustawy. Skoro organ nie był w bezczynności to nie zasadne było umorzenie postępowania czego domagała się strona skarżąca kasacyjnie.

Uzyskana informacja nie uchybia regulacji zawartej w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skoro wszyscy beneficjenci złożyli informację końcową w terminie zgodnym z umową, to zdaniem składu orzekającego, słowo "wszyscy" w tym wypadku odpowiada na pytanie" ile", gdyż nie było nikogo kto nie złożył informacji końcowej w terminie wskazanym w umowie.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę na podstawie art. 188 p.p.s.a. O kosztach orzeczono na podstawie art. 203 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt