drukuj    zapisz    Powrót do listy

6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s 638 Sprawy egzekucji administracyjnej;  egzekucja obowiązków o charakterze niepieniężnym, Odrzucenie skargi, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, Oddalono skargę kasacyjną, II OSK 825/08 - Postanowienie NSA z 2008-06-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II OSK 825/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-06-19 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-05-26
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Anna Łuczaj /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
638 Sprawy egzekucji administracyjnej;  egzekucja obowiązków o charakterze niepieniężnym
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
II SA/Lu 123/08 - Postanowienie WSA w Lublinie z 2008-03-21
Skarżony organ
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 174, art. 183 par. 1, art. 219 par. 2, art. 220, art. 221, art. 184
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2008r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. i M. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Lu 123/08 o odrzuceniu skargi A. i M. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 21 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Lu 123/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę A. i M. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd pierwszej instancji podał, iż w dniu [...] pełnomocnik A. i M. C. radca prawny S. A. C. wniósł do Sądu skargę na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia [...]. Do skargi pełnomocnik skarżących dołączył dokument z dnia 23 stycznia 2008 r. zatytułowany "przelew z rachunku". W dniu 10 marca 2008 r. pełnomocnik skarżących, w wykonaniu zarządzenia Sądu z dnia 27 lutego 2008 r., wyjaśnił, że dokument z dnia 23 stycznia 2008 r. zatytułowany "przelew z rachunku" zgodnie z jego opisem brzmiącym "wpis od skargi małż. A. i M. C. na post. LWINB w L. z [...] [...]" jest dowodem uiszczenia wpisu od skargi.

Sąd podkreślił, iż zgodnie z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Natomiast w myśl art. 219 § 2 p.p.s.a, wpis od skargi, jak również inne opłaty sądowe, uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Sąd wskazał, iż w niniejszej sprawie - zgodnie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) - skarga podlega wpisowi stałemu w kwocie 100 zł.

Z dokumentu złożonego przez pełnomocnika skarżących z dnia 23 stycznia 2008 r. "przelew z rachunku wynika, że wpis od skargi został uiszczony na rachunek bankowy o numerze "[...]", który nie jest rachunkiem bankowym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Rachunek bankowy tego Sądu, prowadzony przez NBP O/O Lublin, oznaczony jest numerem "68 1010 1339 0092 4722 3100 0000".

Sąd uznał, iż skarga nie została należycie opłacona i dlatego na podstawie art. 221 p.p.s.a Sąd postanowił o jej odrzuceniu.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wnieśli A. i M. C., reprezentowani przez radcę prawnego S. C.. Postanowienie zaskarżono w całości, zarzucając naruszenie art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz art. 3 § 2 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. bezpodstawne odrzucenie skargi na podstawie art. 221 p.p.s.a, gdy - wniesienie wpisu od skargi, tylko przez oczywistą pomyłkę, nastąpiło na rachunek bankowy innego podmiotu aniżeli Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie.

W oparciu o powyższe zarzuty kasacyjne A. i M. C. wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz skarżących kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, iż na dokumencie przelewu prawidłowo oznaczono nazwę Sądu, wysokość wpisu oraz przez kogo i na jaki akt wnoszona jest skarga. Natomiast przez pomyłkę został wpisany numer rachunku bankowego Urzędu Miasta w L. zamiast numeru rachunku bankowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwanej "p.p.s.a.", skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: 1) naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie; 2) naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Stosownie do art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej. Dokonując tej kontroli Sąd nie jest uprawniony do badania ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia wykraczającej poza ramy wyznaczone zarzutami skargi kasacyjnej. Oznacza to związanie zarzutami i wnioskami skargi kasacyjnej. A zatem zakres rozpoznania sprawy wyznacza strona wnosząca skargę kasacyjną przez przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie.

Skarga kasacyjna wniesiona w niniejszej sprawie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw zaskarżenia.

Stosownie do art. 220 § 1 p.p.s.a, sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata.

Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd – art. 220 § 3 p.p.s.a.

Skutki braku opłaty uzależnione są od tego, czy pismo podlega opłacie stałej, czy też stosunkowej oraz od tego, czy strona reprezentowana jest przez profesjonalnego pełnomocnika.

Jak stanowi art. 221 p.p.s.a., pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

Celem przepisu art. 221 p.p.s.a. jest uiszczenie bez wezwania opłaty stałej od pisma wnoszonego przez adwokata lub radcę prawnego.

Uchybienie obowiązkowi należytego opłacenia pisma w rozumieniu powołanego przepisu może polegać nie tylko na uiszczeniu opłaty sądowej w niewłaściwej wysokości, czy też po upływie przewidzianego w ustawie terminu, lecz również na uiszczeniu opłaty na niewłaściwy rachunek bankowy, tj. inny niż rachunek wojewódzkiego sądu administracyjnego, który jest właściwy do rozpoznania sprawy. Należy bowiem wskazać, iż zgodnie z art. 219 § 2 p.p.s.a. opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Sposób uiszczenia wpisu sądowego precyzuje przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 z późn. zm.) stanowiąc, iż przy uiszczaniu wpisu - zarówno gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego, jak i na rachunek bankowy tego sądu - należy wskazać tytuł wpłaty, rodzaj pisma, od którego wpis jest uiszczany, oraz sygnaturę akt sądowych.

W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżących, będący radcą prawnym, dokonał w dniu 22 stycznia 2008 r. przelewu wpisu stałego od skargi w wysokości 100 zł na rachunek bankowy, który nie jest rachunkiem bankowym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Wprawdzie pełnomocnik prawidłowo oznaczył nazwę Sądu, wysokość wpisu oraz przez kogo i na jaki akt wnoszona jest skarga, jednak wpłata została dokonana na rachunek Urzędu Miasta w L. Za prawnie skuteczne należy uznać wniesienie przez adwokata lub radcę prawnego wpisu stałego od skargi po wniesieniu skargi, ale przed upływem terminu do jej wniesienia. W niniejszej sprawie zaskarżone postanowienie doręczono radcy prawnemu S. A. C. w dniu 14 stycznia 2008 r., a zatem termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 13 lutego 2008 r. Natomiast, jak wynika z akt sprawy (notatka urzędowa - k.7), na rachunek Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie do dnia 18 lutego 2008 r. nie wpłynął wpis od skargi A. i M. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia [...].

Jeśli skarga podlega opłacie sądowej tytułem wpisu w wysokości stałej i nie została należycie opłacona, a jest wnoszona przez adwokata lub radcę prawnego, podlega odrzuceniu bez wzywania do uiszczenia opłaty.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zasadnie odrzucił skargę na podstawie art. 221 p.p.s.a.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 182 § 1 w związku z art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji postanowienia.



Powered by SoftProdukt