Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2010 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2009 r. nr Sp. [...] w przedmiocie wzoru przemysłowego [...] 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącej T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 246 ust. 1 i 2, art. 103 ust. 1 w związku z art. 89 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (j. t. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), oddalił sprzeciw A. sp. z o.o. z siedzibą w W. o unieważnienie prawa z rejestracji na wzór przemysłowy pt.: "[...]" o numerze [...] udzielonego na rzecz D. S. z siedzibą w W.

Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym;

Podaniem złożonym w dniu [...] czerwca 2006 r. D. S. zgłosiła udzielenie prawa ochronnego na wzór przemysłowy pt.: "[...]". Przedmiotem wzoru, wg opisu, była tablica informacyjna przeznaczona do umieszczania informacji lub reklam w postaci napisów lub obrazów. Istotę wzoru stanowiła nowa postać tablicy informacyjnej przejawiająca się w jej kształcie, układzie linii i konturów oraz jej kolorystyka. Jak przedstawiono na załączonych fotografiach i w opisie cech istotnych, tablica charakteryzowała się tym, że była wyposażona w podstawę, z którą była trwale połączona i usytuowana w stosunku do niej pod kątem ostrym, a jej boki były zagięte i w zagięciach były otwory, natomiast podstawa była wyposażona w kątowniki z otworami usytuowanymi przy bocznych krawędziach, a górna krawędź tablicy miała kształt łuku. Strona frontowa tablicy miała białe łukowate linie równoległe do jej górnej krawędzi oraz białe proste linie równoległe do jej bocznych krawędzi. Podstawa miała barwę jasną, zaś tablica barwę zieloną.

Wezwaniem z dnia [...] lipca 2006 r. . D. S. zwróciła się do A. sp. z o.o. o zaprzestanie produkcji i dystrybuowanie tablic reklamowych stanowiących wzór przemysłowy D. S.

A. sp. z o.o. uznając, że prawa autorskie do tablic przysługują jej, pismem z dnia [...] czerwca 2007 r. zawiadomiła o tym Prokuraturę Rejonową dla [...] składając wniosek o ściganie D. S. Następnie w dniu [...] września 2007 r. wniosła do Urzędu Patentowego sprzeciw wobec rejestracji wzoru przemysłowego [...] ogłoszonego w Wiadomościach Urzędu Patentowego nr [...] z dnia [...] maja 2007 r. za nr [...].

Zdaniem sprzeciwiającej się rejestracja nastąpiła z naruszeniem art. 103 ust. 1 w zw. z art. 117 ust. 2 i art. 89 p.w.p., gdyż cały projekt powstał w oparciu o sugestie i wskazówki pracowników A. sp. z o.o. z naruszeniem praw osobistych i majątkowych tych pracowników. Projekt wzoru został sporządzony na potrzeby jednego klienta – firmy N. Wzór powstał pomiędzy styczniem i majem 2006 r., a na dowód historii jego powstania przedłożono kopie korespondencji elektronicznej pomiędzy spółką i D. S., mającej potwierdzać według składającej sprzeciw, że wzór powstał w wyniku realizacji szczegółowych wskazań spółki, będącej jednocześnie zleceniodawcą. Podnoszono również, że w dacie zgłoszenia wzór nie był nowy, gdyż D. S., jako podwykonawca, realizowała zamówienie z dnia [...] maja 2006 r. na produkcję 100 kompletów materiałów wyposażenia punktów sprzedaży tożsamych z przedmiotowym wzorem przemysłowym. Zamówienie zrealizowano i komplety wysłano do odbiorcy pomiędzy [...] majem i [...] czerwcem 2006 r., tj. przed datą zgłoszenia wzoru do rejestracji. Na dowód załączono kopie dokumentów wz wystawionych przez spółkę. Tak więc, zdaniem składającej sprzeciw, wzór został podany do wiadomości publicznej przed [...] czerwca 2006 r. W związku z tym spółka wnosiła o unieważnienie prawa z rejestracji przedmiotowego wzoru przemysłowego.

W odpowiedzi D. S. pismem złożonym w dniu [...] grudnia 2007 r. wnosiła o oddalenie wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego [...]. Zdaniem uprawnionej z prawa ochronnego wnioskodawca nie wykazał braku nowości, jak i praw autorskich do spornego wzoru. Z załączników wniosku nie wynika, by przed datą zgłoszenia został ujawniony identyczny lub podobny wzór przemysłowy. Co do naruszenia praw osób trzecich uprawniona z rejestracji twierdziła, że złożone załączniki nie potwierdzają istnienia tych praw po stronie osób wskazanych. Jeżeli bowiem osoby te roszczą sobie prawa autorskie do przedmiotowego wzoru to powinny te prawa wykazać przed sądem, a nie w postępowaniu przed Urzędem Patentowym o unieważnienie prawa z rejestracji. Co do zgłoszenia do prokuratury to podkreślano, że organ ten nie decyduje o prawach osób trzecich do przedmiotowego wzoru. Dlatego zawiadomienie, jak i rozstrzygnięcie prokuratury nie będzie miało znaczenia dla postępowania administracyjnego toczącego się przed Urzędem Patentowym.

Wobec złożenia odpowiedzi na sprzeciw Urząd Patentowy przekazał sprawę do rozpoznania w postępowaniu spornym.

Na rozprawie w dniu [...] grudnia 2008 r. strona uprawniona z prawa ochronnego oświadczyła, że postępowanie w prokuraturze, wszczęte z wniosku składającej sprzeciw, zostało umorzone. Uprawniona z prawa ochronnego przedłożyła na rozprawie protokół zdawczo – odbiorczy 100 kompletów materiałów [...] dla N. z dnia [...] maja 2006 r. przekazanych firmie A.. Komentując ten fakt D. S. w piśmie z dnia [...] grudnia 2008 r. stwierdziła, że firma A. nie przedstawiła żadnego dowodu na brak nowości spornego wzory przemysłowego podkreślając, że gdyby A. sprzedawała przedmiotowe tablice to niewątpliwie byłyby to tablice sprzedane jej uprzednio przez uprawnioną, czego dowodem jest wymieniony protokół zdawczo – odbiorczy.

Na rozprawie w dniu [...] lutego 2009 r. firma A. wnosiła o przesłuchania świadków na okoliczność potwierdzenia odbioru wyrobów zgodnie z dokumentacją wz. Zdaniem uprawnionej okazane przez spółkę A. materiały nie były tożsame ze spornym wzorem przemysłowym ponieważ elementy podane w umowie nie były przedmiotem zgłoszonego wzoru. Kwestionując zasadność przesłuchania zgłoszonych świadków uprawniona z prawa ochronnego stwierdziła, że dowód ten nie może wnieść nic konkretnego do sprawy, gdyż nawet gdyby te zeznania zostały poparte dowodami i planszami, to nie byłby to dowód na brak nowości. Urząd Patentowy zgłoszonego dowodu nie uwzględnił.

Wymienioną na wstępie decyzją Urząd Patentowy po przeprowadzeniu rozprawy oddalił sprzeciw A. sp. z o.o. z siedzibą w W. Wskazując na art. 246 p.w.p. organ stwierdził, że wnosząca sprzeciw nie musiała wykazać interesu prawnego, a ponieważ sprzeciw został uznany przez uprawnioną za bezzasadny została przeprowadzona rozprawa. Wskazując na art. 255 ust. 4 p.w.p. Urząd Patentowy podkreślał, że w rozpatrywanej sprawie był związany granicami wniosku i podstawą prawną w nim powołaną, natomiast wnioskodawca był obowiązany przedstawić dowody na potwierdzenie przedłożonych zarzutów.

Cytując art. 103 p.w.p. organ administracji stwierdził, że zarzut braku nowości wzoru przemysłowego "[...]" był nieuzasadniony. Wnioskująca przedłożyła kopie projektu tablicy informacyjnej w załączniku do pisma skierowanego do prokuratury, korespondencję emailową pomiędzy M. S. i D. S., zamówienie z dnia [...] maja 2006 r. i dokumenty wz, które w ocenie organu nie świadczą o braku nowości przedmiotowego wzoru przemysłowego. Wszystkie dokumenty i ilustracje do nich załączone nie wskazują na wzór pt.: "[...]". Załączone ilustracje przedstawiają czworobok, w którym jeden z jego dłuższych boków był zaokrąglony, posiadał ze wszystkich czterech stron symetryczne linie oraz napisy "[...]" z grafiką w postaci zboża, zdjęcie regału sklepowego z ułożonymi produktami firmy [...] oraz reklamy tych produktów ukazujące nazwę firmy oraz zawartość opakowań. Niektóre ze zdjęć ukazują sposób mocowania listwy, lecz nie wiadomo jakiej oraz fragment kolejnego czworoboku z jedną ścianą zaokrągloną napisami i grafiką. Żadne z materiałów załączonych do akt nie ujawniają przedmiotowego wzoru. Zatem na podstawie przedłożonych materiałów nie można było pozytywnie ustosunkować się do naruszenia art. 103 p.w.p. Uzasadniając odmowę dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków Urząd Patentowy stwierdził, że dopuszczenie tego dowodu nie wniosłoby nic nowego do sprawy, bowiem świadkowie nie dysponowali wiarygodnymi dowodami, iż przedmiotem ewentualnego ujawnienia był sporny wzór przemysłowy, gdyż pracownicy sklepu posiadali plansze bez odbitych na nich dat.

Urząd Patentowy uznał, że przedłożone dokumenty nie identyfikowały konkretnej postaci wyrobu co uniemożliwiało jego porównanie ze spornym wzorem przemysłowym. Z dokumentów wz nie wynika natomiast jakie wyroby zakupione zostały od T. sp. z o.o. Na wszystkich z tych dokumentów podane są nazwy tych wyrobów w postaci "plansza", "stoper", "listwa" nie wskazując jednoznacznie o jakie plansze chodzi. Materiały te nie pozwalają na identyfikację wyrobu, a ilustracje nie posiadają dat ich wydania.

Na decyzję T. sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania. Decyzji zarzucono naruszenie przepisów postępowania (art. 7, art. 75, art. 77, art. 78 ora art. 8, art. 11 i art. 107 § 3 k.p.a.), a także naruszenie art. 103 ust. 1 p.w.p., podkreślając na rozprawie nieodniesienie się przez Urząd Patentowy w zaskarżonej decyzji do zarzutu opartego na art. 117 ust. 2 p.w.p.

Skarżąca podnosiła, że tablice reklamowe, jako elementy znakujące w sklepach półki sprzedażowe (POS), były wykonywane na jej zlecenie przez D. S. według projektu i plików graficznych spółki. W styczniu 2006 r. skarżąca otrzymała zlecenie zaprojektowania dla spółki z T. (T. sp. z o.o.) elementów POS dla płatków śniadaniowych firmy [...] w sklepach detalicznych. Wśród tych elementów, których zaprojektowanie zlecono skarżącej, była również "[...]". Uprawniona z rejestracji, z naruszeniem art. 117 ust. 2 p.w.p., przywłaszczyła sobie prawa osobiste i majątkowe spółki do tych wyrobów zgłaszając wzór przemysłowy pn. "[...]" jako własny.

Spółka zarzucała organowi naruszenie art. 7 k.p.a. przez nierozpatrzenie całości materiału zgłoszonego w sprawie. W związku z tym organ wywiódł błędny wniosek o nowości przedmiotowego wzoru przemysłowego. Odmawiając dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z wnioskowanych świadków (pracowników sklepu) Urząd Patentowy dopuścił się również naruszenia art. 107 k.p.a., gdyż bez przeprowadzenia tego dowodu dokonał jego oceny jako nieprzydatnego w sprawie. Tym samym organ administracji nie zgromadził koniecznego materiału i dowodów w sprawie pozwalających na dokonanie rozstrzygnięcia. Naruszenie art. 75 k.p.a. polegało na tym, że zgłoszeni świadkowie mieli potwierdzić okoliczność mającą istotne znaczenie dla sprawy – brak nowości spornego wzoru. Urząd Patentowy z naruszeniem art. 77 k.p.a. nie przejawił w trakcie postępowania administracyjnego obowiązującej go aktywnej postawy, przez wykorzystanie dostępnych dowodów i poszukiwanie innych z wykorzystaniem dostępnych źródeł dowodowych. Odmawiając natomiast dopuszczenia dowodu z zeznań świadków naruszył również art. 78 k.p.a., jako że sam przyznał, iż przedstawiony przez skarżącą materiał dowodowy nie był wystarczający do stwierdzenia braku nowości spornego wzoru. Wskazując na art. 107 § 3, art. 8 i na art. 11 k.p.a. skarżąca podnosiła, że Urząd Patentowy dopuścił się naruszenia zasad podanych w tych przepisach. Organ administracji zajął bowiem arbitralne stanowisko co do nieprzydatności dowodów ze zgłoszonych przez spółkę świadków, pomimo tego, że w uzasadnieniu swojego stanowiska stwierdził, iż zgromadzony materiał w sprawie nie był wystarczający. W związku z tym niedopuszczenie dowodu z zeznań zgłoszonych świadków, jako nie mogących nic wnieść do sprawy, było wadliwe.

Podnosząc naruszenie art. 103 ust. 1 p.w.p. skarżąca stwierdziła, że Urząd Patentowy niezgodnie z tym przepisem uznał, iż nie wystąpił brak nowości zgłoszonego wzoru przemysłowego mimo wykazania przez spółkę, że wzór ten został ujawniony publicznie przed dniem jego zgłoszenia do rejestracji.

Podsumowując skarżąca uznała, iż wobec naruszenia wymienionych przepisów postępowania, zaskarżona decyzja nosi cechy dowolności, a organ administracji miał obowiązek przeprowadzenia z urzędu dowodów służących do ustalenia stanu faktycznego.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wnosił o jej oddalenie. Organ administracji stwierdził, że skarżąca na poparcie swoich zarzutów przedstawiła analogiczną argumentację jak we wniosku. Dodając natomiast nowe informacje, które nie były przedkładane w toku postępowania administracyjnego, nie mogła z tego tytułu stawiać zarzutów organowi co do ich nierozpatrzenia. Dowody złożone w trakcie postępowania nie wykazały by wytwór na nich podany miał postać podobną lub identyczną z zarejestrowanych wzorem przemysłowym lub by różnił się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami. Zatem nie przedstawiono dowodów na ujawnienie przed rejestracją wzoru identycznego lub różniącego się jedynie nieistotnymi szczegółami. Odnosząc się do zarzutu nie przesłuchania świadków organ administracji stwierdził, że skarżąca na okoliczności, które miały być potwierdzone zeznaniami świadków, w toku postępowania administracyjnego przedłożyła stosowne dokumenty. Świadkami mieli być pracownicy sklepu, a z informacji uzyskanych od skarżącej w trakcie rozprawy administracyjnej wynikało, iż owe tablice nie zawierały żadnych wytłoczonych na nich dat lub nie było żadnych dokumentów wskazujących na datę ujawnienia tych tablic. Świadkowie mieli, opierając się wyłącznie na własnej pamięci, podać kiedy tablice te pojawiły się w sklepie i to prawdopodobnie tylko w tym jednym sklepie. Innymi słowy świadkowie ci mieli zagwarantować swoim słowem, opierając się wyłącznie na własnej pamięci, bez poparcia swoich zeznań dowodami na piśmie, że przedmiotowe tablice zostały ujawnione przed zgłoszeniem wzoru. Z tych względów Urząd Patentowy doszedł do przekonania, że taki dowód nie miałby wpływu na inny wynik sprawy, a jedynie spowodowałby przedłużenie postępowania.

W piśmie złożonym [...] sierpnia 2008 r. D. S. wnosiła o oddalenie skargi. Uczestniczka postępowania podnosiła, że składając wniosek o przesłuchanie świadków spółka, na pytanie przewodniczącego rozprawy na jakie okoliczności świadkowie mieliby zeznawać stwierdziła, że na okoliczności odbioru wyrobów zgodnie z dokumentacją. Zatem organ administracji zasadnie odmówił przeprowadzenia tego dowodu, ponieważ nie wnosił on nic nowego do sprawy zaś jego przeprowadzenie podyktowane było zamiarem przedłużenia postępowania. Nadto skarżąca nie wskazała z imienia i nazwiska jakie osoby miały być przesłuchane nie precyzując tych osób nawet w skardze.

W piśmie złożonym w dniu [...] sierpnia 2009 r. D. S. (załączając postanowienie zatwierdzone przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej [...] w W. z dnia [...] grudnia 2007 r.) wskazywała na umorzenie postępowania prowadzonego z wniosku o ściganie złożonego przeciwko niej przez firmę T. Uprawniona z prawa ochronnego na sporny wzór przemysłowy podkreślała, że jest wyłącznym autorem spornego wzoru, na który skarżąca złożyła zamówienie i obecnie toczy się postępowanie przed sądem karnym przeciwko spółce T. o naruszenie praw autorskich D.S.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje;

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Chodzi więc o kontrolę aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywaną pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.

Sprawy należące do właściwości sądów administracyjnych rozpoznają, w pierwszej instancji, wojewódzkie sądy administracyjne (art. 3 § 1 ww. ustawy).

Rozpoznając skargę w świetle powołanych wyżej kryteriów należy uznać, iż jest ona zasadna.

Zgodnie z art. 246 ust. 1 p.w.p. każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji w ciągu 6 miesięcy od opublikowania w "Wiadomościach Urzędu Patentowego" informacji o udzieleniu prawa. Podstawę sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, stanowią okoliczności, które uzasadniają unieważnienie patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji (art. 246 ust. 2 p.w.p.). Spółka T. wniosła sprzeciw [...] września 2007 r. po ukazaniu się w WUP nr 5/2007 z dnia 31 maja 2007 r. informacji o udzieleniu prawa ochronnego na wzór przemysłowy pn. "[...]" [...], a więc z zachowaniem terminu wskazanego w art. 246 ust. 1 p.w.p. Ponieważ uprawniona z prawa ochronnego pismem złożonym do Urzędu Patentowego [...] grudnia 2007 r. w odpowiedzi na sprzeciw wniosła o jego oddalenie, Urząd patentowy stosownie do art. 247 ust. 2 p.w.p. przekazał sprawę do rozpatrzenia w postępowaniu spornym i po przeprowadzeniu rozprawy wydał decyzję administracyjna, która została zaskarżona przez T. sp. z o.o. z siedzibą we W.

Podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowił przepis art. 103 ust. 1 p.w.p., według którego wzór przemysłowy uważa się za nowy, jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób, z zastrzeżeniem ust. 2. Wzór uważa się za identyczny z udostępnionym publicznie także wówczas, gdy różni się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami. Zgodnie z powołanym ust. 2 art. 103 p.w.p. wzoru nie uważa się za udostępniony publicznie, w rozumieniu ust. 1, jeżeli nie mógł dotrzeć do wiadomości osób zajmujących się zawodowo dziedziną, której wzór dotyczy.

Sporny wzór przemysłowy pn. "[...]" został zgłoszony do rejestracji z pierwszeństwem od dnia [...] czerwca 2006 r. Zgodnie z ustaleniami Urzędu Patentowego spółka T. złożyła D. S. zamówienie z dnia [...] maja 2006 r. na wykonanie materiałów POS - plansz ze stoperami - które to zamówienie zdaniem skarżącej jest tożsame ze spornymi tablicami (wzorem przemysłowym). Materiały te, z przeznaczeniem dla reklamowania produktów firmy [...], zostały przez skarżącą odebrane protokółem zdawczo – odbiorczym w dniu [...] maja 2006 r.

Powyższe okoliczności nie są sporne w sprawie, jednakże skarżąca i uczestniczka postępowania wywodzą z nich wnioski, które przekładają się na istotę sporu, bowiem uprawniona z prawa ochronnego, wskazując na art. 103 ust. 3 p.w.p. stwierdzała, iż jest twórcą spornego wzoru przemysłowego, a więc nawet jego ujawnienie przed rejestracją nie pozbawiało jej skuteczności tej rejestracji.

Należy zatem zwrócić uwagę, iż z wymienionego zamówienia, ani z protokółu zdawczo – odbiorczego nie wynika zobowiązanie skarżącej lub osoby trzeciej wyrażone w sposób wyraźny lub dorozumiany, w szczególności nabywców tych materiałów POS od skarżącej, by byli oni zobowiązani do zachowania poufności lub by skarżąca była upoważniona do ich ujawnienia wyłącznie po otrzymaniu zgody od uczestniczki postępowania. Jest to co prawda okoliczność nieco uboczna w sprawie jednakże D. S. eksponowała swoje roszczenie twórcy do przedmiotowych materiałów POS w świetle wymienionego przepisu Prawa własności przemysłowej. W ustaleniach Urzędu Patentowego zgromadzono m.in. korespondencję prowadzoną przez skarżącą spółkę z D. S. przed zgłoszeniem spornego wzoru przemysłowego, z której wynika prowadzenie rozmów przez strony na temat konstrukcji i wyglądu plansz reklamowych. Jednakże w ocenie Urzędu Patentowego korespondencja ta nie miała znaczenia dla ustaleń opartych na art. 103 ust. 1 p.w.p., podobnie jak zdaniem organu administracji nie miały znaczenia dokumenty wz dotyczące sprzedaży materiałów POS przez skarżącą osobom trzecim przed zgłoszeniem wzoru do rejestracji. Organ administracji nie przydał również wagi okoliczności wskazanej w art. 103 ust. 2 p.w.p., to jest temu, czy materiały POS dotarły przed zgłoszeniem spornego wzoru przemysłowego do wiadomości osób zawodowo trudniących się dziedziną, której wzór dotyczy. Chodzi tu o osoby profesjonalnie trudniące się, na przykład wystawiennictwem reklamującym dany produkt w tym także o handlowców (por. Zielona Księga 5.5.5.4), a do takich niewątpliwie podmiotów należała spółka T. sp. z o.o., która zakupiła od spółki T. materiały POS zamówione przez skarżąca u uprawnionej z prawa ochronnego na sporny wzór przemysłowy, gdyż materiały te miały reklamować wyroby firmy [...], ograniczając się bez głębszej analizy jedynie do stwierdzenia, że to co skarżąca kupiła od uprawnionej z prawa ochronnego nie zostało przez skarżącą wykazane jako tożsame ze spornym wzorem przemysłowym.

W ocenie Sądu w składzie orzekającym takie stanowisko Urzędu Patentowego naruszało art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. w zakresie mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż organ ten w istocie nie ustalił, jakich faktycznie materiałów POS dotyczyło wymienione zamówienie, protokół zdawczo – odbiorczy, korespondencja prowadzona przez strony postępowania administracyjnego i dokumentacja sprzedaży. Innymi słowy nie ustalono co było przedmiotem tych wszystkich czynności i działań stron, a zatem nie ustalono jakich materiałów POS te działania dotyczyły. W szczególności, czy były to materiały (wytwory) identyczne lub różniące się jedynie nieistotnymi szczegółami od zgłoszonego wzoru przemysłowego, co miało istotne znaczenie w świetle art. 103 ust. 1 p.w.p. Nie jest przy tym najistotniejsze, czy materiały te nazywane były wprost "Tablice informacyjne", czy określane jako "plansze" ze "stoperami", lecz czy odpowiadały w swoim wykonaniu opisowi i cechom zgłoszonego wzoru przemysłowego. W tym zakresie, z naruszeniem wymienionych przepisów postępowania, organ administracji nie dokonał analizy przedstawionego przez skarżącą materiału dowodowego w sprawie nie podając z jakich przyczyn odmówił tym dowodom wiarygodności, co doprowadziło również do naruszenia art. 107 § 3 k.p.a. Przeprowadzając w uzasadnieniu decyzji opis załączonych przez skarżącą materiałów organ administracji stwierdzał, że jeden z boków (dłuższy) tablicy jest zaokrąglony. Z cech istotnych wzoru wynika ta sama właściwość. Organ zauważały także, iż przedstawione przez skarżącą tablice posiadają ze wszystkich czterech stron symetryczne linie, co odpowiada również cechom uznanym przez uprawnioną w zgłoszeniu za istotne. Te uwagi nie są ustaleniami Sądu lecz wynikają jedynie z porównania ustaleń organu w relacji do opisu cech istotnych wzoru przemysłowego w zgłoszeniu przez uprawnioną z prawa ochronnego, natomiast Urząd Patentowy, z naruszeniem wymieniony przepisów postępowania w związku z art. 103 ust. 1 p.w.p., takiego porównania (na wystąpienie istotnych, czy nieistotnych różnic wzoru przemysłowego w stosunku do przedstawionych przez skarżącą materiałów – tablic) nie dokonał, stwierdzając jedynie autorytatywnie, że żadne z materiałów załączonych do akt sprawy nie ujawniają przedmiotowego wzoru. Jeżeli zatem nie przeprowadzono porównania tablic (materiałów POS) przedstawionych przez skarżącą w stosunku do opisu zgłoszonego wzoru przemysłowego i jego cech, to samo jedynie stwierdzenie o braku wcześniejszego ujawnienia spornego wzoru przed rejestracją nie czyni zadość prawidłowemu uzasadnieniu tego stanowiska przez organ. To natomiast, że materiały przedstawione przez skarżącą mają naniesione napisy (rysunki), a rysunki wzoru w zgłoszeniu są bez napisów, jest w ocenie Sądu bez znaczenia, bowiem skarżąca przedstawiła materiały POS już w odpowiednim zastosowaniu, a nie jako hipotetyczne projekty.

Zgodnie z art. 75 § 1 k.p.a. jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny, a stosownie do art. 78 § 1 k.p.a. żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. Organ administracji publicznej może nie uwzględnić żądania (§ 1), które nie zostało zgłoszone w toku przeprowadzania dowodów lub w czasie rozprawy, jeżeli żądanie to dotyczy okoliczności już stwierdzonych innymi dowodami, chyba że mają one znaczenie dla sprawy (art. 78 § 2 k.p.a.). Urząd Patentowy uznał, że dopuszczenie zgłoszonego przez spółkę T. dowodu z zeznania świadków nie wniesie nic nowego do sprawy stwierdzając, że świadkowie ci nie mieli wiarygodnych dowodów, iż przedmiotem ujawnienia w sklepie (plansze) był sporny wzór przemysłowy. Już zatem takie stwierdzenie, mające charakter przedsądu, stoi w sprzeczności z art. 75 i art. 78 § 1 k.p.a. oraz nie znajduje uzasadnienia w treści art. 78 § 2 k.p.a. Organ administracji dokonał bowiem oceny przydatności i wiarygodności dowodów z którymi się nie zapoznał. Na rozprawie przed Urzędem Patentowym w dniu [...] lutego 2009 r. spółka T. zgłaszając wniosek o przesłuchanie świadków przedstawiła dowody i materiały uprawdopodabniające zasadności tego wniosku co wywołało spór pomiędzy stronami co do tego, czy materiały te wskazywała czy nie na ich relacje ze spornym wzorem przemysłowym. Nie chodziło natomiast o potwierdzenie wprost, czy spółka T. zamawiała i odebrała od uprawnionej z prawa ochronnego materiały POS, bowiem ta okoliczność była w świetle znanych organowi dokumentów: zamówienia z dnia [...] maja 2006 r. i protokółu zdawczo – odbiorczego z dnia [...] maja 2006 r., bezsporna. Zatem w rozumieniu art. 78 § 2 k.p.a. nie chodziło o okoliczności już stwierdzone innymi dowodami, chociaż i w takim przypadku zgłoszony przez stronę dowód należy dopuścić jeżeli ma on znaczenie dla sprawy, lecz chodziło o okoliczności, co do których nie przeprowadzono żadnych ustaleń. Urząd Patentowy jednoznacznie stwierdził, że z samych dokumentów wz nie wynikało jasno jakie wyroby skarżąca sprzedawała przyznając tym stwierdzeniem, że nie miał w sprawie ustaleń co do braku nowości spornego wzoru przemysłowego, a pomimo tego uznał zgłoszony przez skarżącą dowód za nieprzydatny, uzasadniając swoje stanowisko w odpowiedzi na skargę wątpliwą wiarygodnością zgłoszonego dowodu, bez jego przeprowadzenia i bez oceny tego dowodu, co w rezultacie doprowadziło do naruszenia również art. 80 k.p.a.

W sprawie skarżąca podnosiła jeszcze jeden zarzut oparty na art. 117 ust. 2 p.w.p. co do własnego autorstwa spornego wzoru przemysłowego. Uprawniona z prawa ochronnego twierdziła natomiast, że prawa twórcy należały się jej. Okoliczność ta miała dla obu stron istotne znaczenie, gdyż spółka T. również i na tej podstawie mogła żądać unieważnienia prawa z rejestracji spornego wzoru przemysłowego, natomiast uprawniona z tego prawa mogła powołać się na art. 103 ust. 3 pkt 2 p.w.p. Urząd Patentowy nie odniósł się do tej okoliczności w zaskarżonej decyzji, a ponieważ spór na tym tle rysował się już w postępowaniu administracyjnym, należało okoliczność tę wyjaśnić i ewentualnie skierować strony na drogę postępowania sądowego. Pominięcie milczeniem wzajemnych zarzutów stron co do autorstwa spornego wzoru przemysłowego spowodowało naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. skutkujące wydaniem zaskarżonej decyzji przy braku możliwości oceny koniecznego materiału dowodowego w sprawie co do okoliczności mających istotny wpływ na wynik sprawy.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 152 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku, postanawiając o kosztach postępowania w oparciu o art. 200 w związku z art. 205 § 2 p.p.s.a.